Pa-like, comment, gem votes at rate po. Maraming salamat!
Arnie“Hey, calm down.” Nag-angat ako ng tingin kay Christian na ang gwapo-gwapong tingnan sa suot na suit. Courtesy of Nikita of course. Nakapila na kami para rumampa at kinakabahan talaga ako. Wala naman kasi akong idea sa mga ganito.“I don’t know. I really don’t know what to do.”“Just walk with
Arnie“What! Damn, I’m sorry, I got carried away.” Ang bilis ng naging paghingi ni Christian ng sorry at hindi ko malaman kung ano ang aking gagawin. Although naiintindihan ko ang excitement niya na maaring ang pag halik sa akin ang naging automatic reaction ng katawan niya dahil sa pagkakapanalo.“
ArnieKahit na nag-aalangan ay agad akong tumawag kay Channing. Hindi ko normal na ginagawa ito. Nagcha-chat muna ako dahil baka mamaya ay busy pala siya. But I had to make an exemption dahil nga sa nasaksihan niya.“Babe..” bati ko ng makita ko ang mukha niya sa screen. Titig na titig siya sa akin
ArnieDahil sa galit ko ay hindi ko na tinapos ang usapan namin. In-end ko na ang call at tsaka umiyak. Mali ba ako? Alam ko na valid ang nararamdaman niya, pero bakit sinasabi niya na gusto ko ang nangyari, na sinasadya ko ang nangyari?Stressful din sa akin ang lahat dahil iniisip ko siya. Natatak
ArnieAfter ng tawag ko na yon ay ni hindi man lang nag-return call si Channing. Ibig sabihin ay wala na talaga. Nainis ako, nagalit. Sana man lang ay nakipag break siya sa akin ng maayos.Ang sakit sakit, parang pinipiga ang puso ko dahil sa ginawa niya. Kung hindi ako tumawag ay hindi ko pa malala
Arnie“Kamusta ang school, dear?” tanong ni Tita Eunice during breakfast.“Okay naman po, Tita.”“Next week na ang finals niyo and then second sem na at gagraduate ka na, are you excited?” Ngumiti ako sa kanya bago sumagot.“Of course Tita. Tinawagan ko na rin po si Nanay. Gusto nga pong pumunta rit
ArnieSadya yatang napakabilis na ng araw. Akalain mo, kailan lang ay nasa Henderson kaming magkakaibigan tapos ay nag-enrol ng sabay-sabay para sa last sem namin at ito na nga.Finals na!And then, graduation na!Hindi ako makapaniwala na malalagpasan ko ang school year ng ganon ganon lang. Hindi k
ChanningShe ended the call! Naiinis ako dahil hindi pa kami tapos mag-usap ay pinatayan na niya ako ng telepono. Kung inaakala niya na manunuyo ako ay nagkakamali siya, I didn’t do anything wrong.Fuck, heto ako at sabik na sabik na siyang makasama. Na kung pwede lang ay hilahin ko na ang araw para
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.