Thank you for your support!
ArnieAraw ng school fashion show at si Nikita ay hindi ako tinatantanan sa kakatawag hangga’t hindi niya ako nakikita.“Are you sure you'll be here?” tanong niya.“Of course! I still have class this morning!” I exclaimed.“Okay,” tugon ni Nikita bago ang buntong hininga. Gusto kong matawa sa kanya
Arnie“Hey, calm down.” Nag-angat ako ng tingin kay Christian na ang gwapo-gwapong tingnan sa suot na suit. Courtesy of Nikita of course. Nakapila na kami para rumampa at kinakabahan talaga ako. Wala naman kasi akong idea sa mga ganito.“I don’t know. I really don’t know what to do.”“Just walk with
Arnie“What! Damn, I’m sorry, I got carried away.” Ang bilis ng naging paghingi ni Christian ng sorry at hindi ko malaman kung ano ang aking gagawin. Although naiintindihan ko ang excitement niya na maaring ang pag halik sa akin ang naging automatic reaction ng katawan niya dahil sa pagkakapanalo.“
ArnieKahit na nag-aalangan ay agad akong tumawag kay Channing. Hindi ko normal na ginagawa ito. Nagcha-chat muna ako dahil baka mamaya ay busy pala siya. But I had to make an exemption dahil nga sa nasaksihan niya.“Babe..” bati ko ng makita ko ang mukha niya sa screen. Titig na titig siya sa akin
ArnieDahil sa galit ko ay hindi ko na tinapos ang usapan namin. In-end ko na ang call at tsaka umiyak. Mali ba ako? Alam ko na valid ang nararamdaman niya, pero bakit sinasabi niya na gusto ko ang nangyari, na sinasadya ko ang nangyari?Stressful din sa akin ang lahat dahil iniisip ko siya. Natatak
ArnieAfter ng tawag ko na yon ay ni hindi man lang nag-return call si Channing. Ibig sabihin ay wala na talaga. Nainis ako, nagalit. Sana man lang ay nakipag break siya sa akin ng maayos.Ang sakit sakit, parang pinipiga ang puso ko dahil sa ginawa niya. Kung hindi ako tumawag ay hindi ko pa malala
Arnie“Kamusta ang school, dear?” tanong ni Tita Eunice during breakfast.“Okay naman po, Tita.”“Next week na ang finals niyo and then second sem na at gagraduate ka na, are you excited?” Ngumiti ako sa kanya bago sumagot.“Of course Tita. Tinawagan ko na rin po si Nanay. Gusto nga pong pumunta rit
ArnieSadya yatang napakabilis na ng araw. Akalain mo, kailan lang ay nasa Henderson kaming magkakaibigan tapos ay nag-enrol ng sabay-sabay para sa last sem namin at ito na nga.Finals na!And then, graduation na!Hindi ako makapaniwala na malalagpasan ko ang school year ng ganon ganon lang. Hindi k
ArnieSadya yatang napakabilis na ng araw. Akalain mo, kailan lang ay nasa Henderson kaming magkakaibigan tapos ay nag-enrol ng sabay-sabay para sa last sem namin at ito na nga.Finals na!And then, graduation na!Hindi ako makapaniwala na malalagpasan ko ang school year ng ganon ganon lang. Hindi k
Arnie“Kamusta ang school, dear?” tanong ni Tita Eunice during breakfast.“Okay naman po, Tita.”“Next week na ang finals niyo and then second sem na at gagraduate ka na, are you excited?” Ngumiti ako sa kanya bago sumagot.“Of course Tita. Tinawagan ko na rin po si Nanay. Gusto nga pong pumunta rit
ArnieAfter ng tawag ko na yon ay ni hindi man lang nag-return call si Channing. Ibig sabihin ay wala na talaga. Nainis ako, nagalit. Sana man lang ay nakipag break siya sa akin ng maayos.Ang sakit sakit, parang pinipiga ang puso ko dahil sa ginawa niya. Kung hindi ako tumawag ay hindi ko pa malala
ArnieDahil sa galit ko ay hindi ko na tinapos ang usapan namin. In-end ko na ang call at tsaka umiyak. Mali ba ako? Alam ko na valid ang nararamdaman niya, pero bakit sinasabi niya na gusto ko ang nangyari, na sinasadya ko ang nangyari?Stressful din sa akin ang lahat dahil iniisip ko siya. Natatak
ArnieKahit na nag-aalangan ay agad akong tumawag kay Channing. Hindi ko normal na ginagawa ito. Nagcha-chat muna ako dahil baka mamaya ay busy pala siya. But I had to make an exemption dahil nga sa nasaksihan niya.“Babe..” bati ko ng makita ko ang mukha niya sa screen. Titig na titig siya sa akin
Arnie“What! Damn, I’m sorry, I got carried away.” Ang bilis ng naging paghingi ni Christian ng sorry at hindi ko malaman kung ano ang aking gagawin. Although naiintindihan ko ang excitement niya na maaring ang pag halik sa akin ang naging automatic reaction ng katawan niya dahil sa pagkakapanalo.“
Arnie“Hey, calm down.” Nag-angat ako ng tingin kay Christian na ang gwapo-gwapong tingnan sa suot na suit. Courtesy of Nikita of course. Nakapila na kami para rumampa at kinakabahan talaga ako. Wala naman kasi akong idea sa mga ganito.“I don’t know. I really don’t know what to do.”“Just walk with
ArnieAraw ng school fashion show at si Nikita ay hindi ako tinatantanan sa kakatawag hangga’t hindi niya ako nakikita.“Are you sure you'll be here?” tanong niya.“Of course! I still have class this morning!” I exclaimed.“Okay,” tugon ni Nikita bago ang buntong hininga. Gusto kong matawa sa kanya
ArnieMarami kaming mga conversation ni Channing na talaga namang puro kalokohan lang, especially kapag gabi at nasa bahay na ako ready to sleep habang siya naman ay nasa kanyang opisina.Napahinga ako ng malalim bago tuluyang naglakad na papunta sa school ground kung saan naghihintay na naman ang m