PROLOGUE
“I want her!” seryosong sabi ni Capt. Xian Herrera habang titig na titig siya sa isang babaeng sumasayaw sa ibabaw ng entablado sa ilalim ng patay sinding ilaw. “Oh…wow! wait lang Captain ahh. Tama ba ang narinig ko? Gusto mo ang babaeng yan?” hindi makapaniwalang tanong ng kaniyang Co. Pilot na si Matteo habang kapit ang baso ng whisky sa kaniyang kamay. Tumango si Capt. Xian Herrera ng walang kagatol-gatol.“Teka lang Captain. Hindi ba wala ka namang interes sa mga babae pagkatapos ng nangyari sa inyo ni Yvette? At saka isa pa mukhang masyadong bata yan para sayo. Baka makasira lang siya sa career mo. Wag mo nang tangkain. Tama na tong pa chill-chill na lang tayo! Distraction lang yan!” natatawang sabi ni Matteo kay Xian. Hindi siya nakinig sa kaniyang Co-Pilot / kaibigang si Matteo Itinaas niya ang kamay at agad na lumapit si Levie, ang bar owner . “I want her on my hotel room tonight! Ito ang address,” madiin na sabi ni Capt. Xian kay Levie, iniabot ang isang piraso ng papel na may nakasulat na address. “You know me, Levie. Hindi ako kumukuha basta-basta ng babae kaya kung sinabi kong gusto ko siya. Kailangan dumating siya. Hindi ko din aaksayahin ang kahit na isang minuto para hintayin siya. Masyado akong busy sa mga negosyong kinakapitan ko pati na sa hilig kong magpalipad ng eroplano.7 pm sharp. Pag -suotin mo siya ng sexy dress!Sige na makakaalis ka na!” pagkasabi noon ay winasiwas niya ang kaniyang kamay para paalisin si Levie pero nanatili itong nakatayo sa gilid niya. Para namang pusang inipit si Levie na nakatayo sa gilid nila Capt. Xian. Hindi niya alam ang tamang salitang sasabihin niya, namumugal na ang pawis sa kaniyang pisngi sa kaba dahil alam niya na isang maling salitang sabihin niya at hindi magustuhan ni Capt. Levie ay siguradong kakaharapin niya ang isang matinding parusa na kailanman ay hindi niya makakalimutan. Magalang at nauutal siyang nagsalita “Captain Xian, ganito po kasi yan. Ano po kasi!. Hindi po kasi nagpapa-take out si Karmela. May kasunduan po kasi kami sa kontrata niya na sasayaw lang siya at hindi magpapagamit sa kahit na sinong Costumer. Part lang po talaga siya ng aming main event show.” sagot niya na halos hindi na marinig sa hina ng kaniyang boses“And so? Ano bang sinabi ko?I want her on my hotel room. Kailangan ko ng magtatanggal ng pagod ko after 28 hours flight!” malamig na tugon ni Capt. Xian, “Wala akong pakielam sa rules niyo. Gawan mo ng paraan. Kung ayaw mong mawala ang negosyo mo. Alam mo na ang pwedeng mangyari sa bar mo kung hindi ko makukuha ang babaeng yan ngayong gabi. Handa akong magbayad ng 2 million kapalit ng isang gabi. At maari ko pang dagdagag yan depende kung gaano niya ako mapapasaya."Napalunok si Levie at wala na siyang nagawa kundi tumango. “Sige, sir… susubukan ko.”Pagka-alis ni Levie ay binalik niya ang tuon ng kaniyang mata kay Karmela. Sa unang pagkakataon matapos ang halos isang dekada ay muling nakitaan ng interes ni Matteo ang kaniyang kaibigan kaya’t napailing na lamang siya habang patuloy na iniinom ang kaniyang alak. Parang isang mabangis na hayop na nakatitig si Capt. Xian kay Karmela. Sa kaniyang paningin ay walang ibang babae ang makahihigit sa karisma nito. Ang maskarang humaharang sa mukha ni Karmela ay mas lalong nakakapag bigay ng excitement para kay Capt. Xian. Si Karmela lang ang nakakuha ng kanyang buong atensyon makalipas ang halos isang dekadang naging bato ang kaniyang puso, ang mapang-akit na sayaw ni Karmela sa ibabaw ng entablado habang kumikislap ang kanyang maiksing pulang damit. Hindi maiwasan ni Capt. Xian ang mapakagat labi sa tuwing hihimasin ni Karmela ang poste sa gitna ng entablado kasabay ang pag-ikot niya dito. Bawat indak ng kaniyang balakang ay tila mapanukso sa paningin ni Capt. Xian. Ngayon lang ulit niya naramdaman ang matinding pagnanasa para sa isang babae. Ngunit sa kabila ng ningning ni Karmela sa ibabaw ng entablado ay siya namang dilim ng kaniyang personal na buhay. Sa bawat ngiti ay masasalamin sa kaniyang mata ang hindi kayang maitago ng maskara . Ang malungkot na katotohanan na maaring mawala sa kaniya ang kaniyang ina anumang oras dahil sa isang malubhang sakit na siyang dahilan ng lahat ng pagsasakripisyon niya . Iniwan sila ng kaniyang ama at sumama ito sa kaniyang kabet dahilan para lalo silang maghirap sa buhay. Sa loob ng bar. Hindi pa rin tuluyang nagtungo si Levie sa dressing room ni Karmela. Sinenyasan niya ang isang talent niya para lapitan si Capt. Xian at baka sakaling magustuhan niya ito at mawala na ang kaniyang isip kay Karmela, nagsimulang magsayaw ng kaakit akit ang babaeng ito sa harapan ni Capt. Xian. Pero tinabig lang niya ito ng walang pag-aalinlangan.Saka siya sumigaw ng malakas "What are you doing Levie?!, sinabi ko sayong ang babaeng iyon ang gusto ko at wala ng iba". "Yes Captain, ito na nga papunta na ako ngayon kay Karmela" tarantang sagot ni Levie. Sabay talikod sa matalim na tingin ni Capt. Xian. Pagtakatapos ng prod ni Karmela ay nagmamadali siyang pumunta sa dressing room nito. Habang naglalakad sa hallway ay panay ang bulong ni Levie sa sarili “Naku naman talaga! Bakit ba kasi sa kinadami dami ng babae dito sa kasa si Karmela pa nagustuhan nitong si Captain?!” bugnot niyang sabi sa sarili. Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Levie bago siya pumasok sa loob ng dressing room ni Karmela, isinarado niya ang pinto. Nandoon na si Karmela, nakaupo sa harap ng salamin, tinanggal na ang kanyang maskara at ang kaniyang wig, gayundin ang makapal na make up na ngtatago sa natural niyang ganda . Tinititigan siya ng malamlam na mga mata nito.“Anong kailangan mo, Levie?” tanong ni Karmela, bahagyang napapakunot ang noo niya sa pagtataka, alam niyang may ibang pakay ang kaniyang amo kaya ito nandoon ngayon. Sa buong gabi, siya ang naging sentro ng atensyon. Ang misteryosong babae sa ilalim ng makislap na mga ilaw, ngunit sa pagkatanggal ng kaniyang maskara ay muli na namang siyang bumabalik sa isang pagiging malungkot na anak na nagsisikap para matustusan ang medical bills ng kaniyang inang lumalaban sa kaniyang kidney failure ng dahil sa kakulangan sa pera ay lumala ang kundisyon nito at naging Stage 3 cancer.“Karmela…” huminga nang malalim si Levie at pilit niyang tinagago ang kaba sa kanyang boses. “Ganito kasi…May guest tayong VIP, at gusto kang makasama nang pribado, kahit isang gabi lang daw.” nagdadasal siya na sana sa pagkakataong ito ay sumang-ayon si Karmela sa kaniyang sinabi. At isa sa paraan upang maisalba ang buhay ng kaniyang ina ay ang ma-operahan ito sa lalong madaling panahon at masimulan na ang kaniyang chemo-theraphy session kaya’t doble kayod ang ginagawa ni Karmela para masimulan na ang mga dapat gawin sa kaniyang ina. Bahagyang napaurong si Karmela at halatang nagulat sa sinabi niya. “Tshhh! Okay ka lang Levie? Hindi ba malinaw ang kontrata natin. Sinabi ko na sa’yo, na hindi ako ganung klaseng babae. Hindi ako sasama sa guest, kahit ano pa yang deal na yan! AYOKO! Ginagawa ko ng maayos ang trabaho ko sana naman hindi ka makalimot sa napagkasunduan natin.” madiing sagot niya. “Oo naman naiintindihan kita. Alam kong may kasunduan tayo , Karmela, pero kasi…” Na
Nakasundo ko kasi ang bakla kong amo ko dahil siya ang tumulong sa akin para kahit papano masuportahan ko ang ilang pangangailangan ni Mama sa kaniyang pagpapagamot. Kaya alam din niyang hindi ko siya kayang tiisin. Wala din naman akong magagawa, tama si Levie , tila ito na ang magiging sagot sa lahat ng problema ko para maging maayos na si Mama. Ang aking puri, ngunit kapalit nito ay makikita kong magiging maayos muli si Mama. "Haist, nakakainis talaga! Bakit ngayon ko lang nalaman na dito pala to sa hotel na to, lalo tuloy akong kinakabahan.” pagmamaktol ko sa aking sarili habang nagmamadali akong naglalakad papunta sa elevator ng sa gayun ay wala ng ibang staff ng hotel na makakita sa akin at para na din maabutan ko ang oras na hinahabol ko. Napapangiwi na lang talaga ako sa pagkainis at matinding kaba. Bahala na, nandito na din naman ako. Dibale, siguro naman walang nakakita sakin. At kahit meron man hindi naman ako kaagad makikilala sa suot kong wig at salamin. Huminga a
CAPTAIN XIAN HERRERA: Kahit anong pigil ko sa aking sarili ay hindi ko magawang hindi matukso sa babaeng nasa harapan ko. Alam kong pinangako ko sa sarili ko na hinding-hindi na ako muling magkakagusto kanino man matapos ang mapait na pagwawakas ng relasyon namin ni Yvette. Pero sino ba namang nag-aakalang sa araw na ito, na araw sana ng aking pagpapahinga mula sa stressful flight na nangyari sa amin nitong nakaraang araw ng aking kaibigan at Co-Pilot kong si Matteo ay makakatagpo ko ang babaeng muling makakakuha ng aking atensyon. Mariin kong siniil ng halik ang babaeng nakamaskara. Ang tamis ng kaniyang mga labi . Matinding pag-iinit sa aking katawan ang aking nararamdaman sa tuwing magkakadikit ang balat naming dalawa. Kakaiba ang pakiramdam ko sa babaeng ito kaysa sa ibang babae na binibugaw sa akin ng aking mga kaibigan. Alam ko sa isang kita ko pa lang na may kakaiba sa babaeng ito. "Ayoko na! hindi ko pala kayang gawin ito, hindi na ako tutuloy!" napaurong siya at tila akma
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Dahil sa tingin ko ay seryoso siya sa sinasabi niya. Nag-isip ako ng paraan at nang wala na akong maisip na ibang paraan ay sinipa ko ang kanyang pagkalalake saka ako mabilis na nanakbo palabas ng kwartong iyon. Habang tumatakas ay nahulog ko ang aking maskara, naiwan kay Ninong/Capt. Xian ang bahaging iyon ng aking pagkakakilanlan. Hindi ako nagpatinag sa kaniyang malakas na pagsigaw. “Bumalik ka dito! Binabalaan kita. Bumalik ka ngayon din!” galit na galit niyang hiyaw. Nagpalinga linga muna ako sa lobby bago ako tuluyang lumabas papunta ng elevator pero dahil matagal bumaba at natakot akong mahabol niya ako ay nagmadali akong bumaba sa hagdan sa fire exit at mabuti na lang dahil may taxi na ng mga oras na iyon. Hindi ko na maikubli ang lungkot na nararamdaman ko, walang tigil na pag-agos ng aking mga luha. Nawasak ang aking pagkatao dahil sa isang maling desisyon na aking nagawa. Bakit ganito ang kapalaran ko?. Mula pagkabata puro paghi
May panahon pa rin na nakakalimutan ni Mama na iniwan na kami ni Papa. Minsan ang alam niya ay nasa Saudi pa rin ito at nagta-trabaho, minsan naman sasabihin niya nasa trabaho pa sa office kaya hindi pa umuwi. Sabi ng doktor sa akin ay normal lang ito dahil sa sakit niyang Dementia. Marahil sa sobrang sakit ng nangyari sa kaniya ay inisip na lang niyang hindi totoo ang lahat ng pag uwan sa amin ni Papa.Ang hindi ko lang matanggap ay matapos ma-diagnose si Mama sa sakit niya ay bigla kaming iniwan ni Papa at pinagpalit sa kabet niya.Ang huling balita ko ay may mga kapatid na din daw ako sa bagong pamilya ng Papa ko at halos ka-edaran ko lang ibig sabihin halos sabay na nagbuntis si Mama at ang Mistress ng Papa ko.“Shhh! Oo nga po pala wag akong maingay. Nakalimutan ko, sorry Mama. Wag mo nang hintayin si Papa wala siya ngayon. Di’ba matagal pa siyang babalik?!” sagot ko kay Mama. “Tignan mo na lang itong dala ko , diba ito ang paborito mong prutas?”“Hmp… okay! Anak sa tingin mo ba
“Karmela, alam ko anak nahihirapan ka na sa gastusin para sa pagpapagamot sa akin. Ayokong mahirapan ka anak, hindi na natin kayang ituloy pa ang ganitong kalaking gastos.Masaya na ako bilang ina mo na nalaman kong handa mo akong ilaban hanggang dulo. Pero para sa akin anak sapat na ang nagawa mo. Pwede na nating ihinto ito. Ayokong isakripisyo mo ang kinabukasan mo sa kaka-alaga sa akin.Okay na ako anak, ang gusto ko naman bago ako mamaalam sa mundong ito ay makita kitang masaya sa piling ng sarili mong pamilya.”Hindi ko mapigilan ang bahagyang panginginig ng aking mga kamay, ngunit alam kong kailangan kong magpakita ng katatagan sa harapan ni Mama, hindi niya pwedeng makita na nalulungkot ako. Mabilis akong naglakad papalapit sa kama ni Mama at maingat kong hinawakan ang kamay ni Mama.“Ito namang dyosa kong Mama…wag mo po akong aalalahanin. Kahit anong mangyari natural sa isang anak ang ilaban ang kaniyang ina hanggang dulo, gagaling ka. Ayoko ng makarinig ng ganyan ulit okay po
12 HOURS AGOCapt. Xian Herrera:Walang paglagyan ang galit na aking nararamdaman sa mga sandaling ito, dama ko pa rin ang sakit ng pagkakasipa ni Maskara girl sa aking pagkalalake. Hindi ko inasahang iiwan ako ng babaeng nakamaskara pagkatapos ng gabing iyon.Matapos ang mahabang panahon ngayon lang ako nagkainteres sa isang babae, bago sa akin ang may babaeng hindi nahumaling sa akin. Ako ang nagtataboy sa mga babae."SH*T" napapamura ako sa aking sarili.Isang bagay lang ang natitiyak ko. Hindi ako titigil hanggat hindi kita nakikilala. Sinisigurado kong muli kong mahahawakan ang babaeng nagpabaliw sa akin. Gagawin ko ang lahat para pumayag kang maging contract partner ko!Haist!Isang gabing punong puno ng pagnanasa. Ang daming katanungan ang iniwan ng babaeng ito sa isip ko. Hindi ako makakapayag na ganun ganun lang ang pagtakas niya sa akin. Hindi pa ako tapos sa kaniya.“Sino ka bang talaga maskara girl?! Masyado mong ginulo ang utak ko!”Napapangiti naman ako ng mapatingin ako
Nang makita ako ni Levie , halos manginig ang buong katawan niya sa takot. "Ah, Capt. Xian! Pasensya na po, hindi ko alam na kayo pala… Bakit po, may nagawa bang kasalanan si Karmela sa inyo kagabi?”"Hmm, so Karmela pala ang pangalan niya," napapabulong kong sabi sa aking sarili, pasimple akong napapangiti ngunit pilit kong inalis ito sa aking isipan dahil mas mahalaga sa akin ang malaman kung sino ba talaga siya at nasaan siya. Naglakad ako papalapit kay Levie, at binagsak ko ang kamao ko sa top counter. “Sabihin mo sa akin ang lahat ng alam mo tungkol kay Karmela, lahat ng detalye sabihin mo sakin!" matigas kong sabi.Nag-aalangang tumingin sa akin si Levie, ngunit alam niyang wala siyang magagawa.“ Capt. Xian " napaupo si Levie nagsimula na siyang magsalita sa akin. Unti-unti niyang sinabi ang lahat ng nalalaman niya tungkol kay Karmela. Lahat lahat. Kahit pa ang mga sikretong pinaka-tatago niya."Capt. pasensya na po talaga kayo. Hindi ko lang inaasahan na magugustuhan niyo s
"I LOVE YOU SO MUCH Karmela" Pagkatapos naming magsalita, ramdam ang bigat ng emosyon sa buong simbahan. Tumutulo na rin ang luha ni Xian, at nginitian niya ako na para bang ako ang pinakamagandang tanawin sa mundo. Hinawakan niya ang pisngi ko at mahina siyang bumulong."Ikaw ang hiniling ko sa may Kapal, Karmela."Napangiti ako at tumango, sabay bulong, "Ikaw rin, Xian. Kung alam mo lang magmula noong bata pa ako, ikaw na ang pinangarap kong maging asawa. Hindi mo alam kung gaano ako kasaya ng dahil sayo. Kahit na wala na si Mama alam kong masaya siya dahil napunta ako sayo."Habang tahimik at umiiyak pa rin ang karamihan, biglang nagsalita si Manang, ang malapit na taga silbi ni Xian mula sa likuran, medyo malakas ang boses niyang nagsabi."Sana naman magka-anak na kayo kaagad!"Napatingin kami ni Xian sa kanya pati na lahat ng tao sa loob ng simbahan pati si Father at lahat kami ay napahagalpak sa pagtawa. Napatakip ako ng mukha, pero si Xian ay tumawa nang malakas at tumingin
Nagpipigl ako ng luha ko pero siya ay dire-diretso lang sa pagsasalita ng nakatingin sakin ng mata sa mata. "Sa araw na ito, ipinapangako ko na ikaw lang ang mamahalin ko. Sa hirap man o ginhawa, sa saya man o lungkot. Hindi ko hahayaang masaktan ka. Sa bawat araw na gigising ako, ipaparamdam ko sa’yo na mahalaga ka at ikaw ang tahanan ko. I promise to love you even when life gets tough, and I promise to choose you every day, kahit ilang beses mo pa akong pagalitan dahil sa mga kalat ko, now I accept okay mali ako sa part na yun" napatawa siya nang mahina gayun din ako saka niya diniretso ang kaniyang pagsasalita "Pero higit sa lahat, Karmela, ipapangako ko na hindi kita bibiguin. Sa bawat hamon, sa bawat laban, magkasama nating haharapin ang lahat." Tumigil siya at tumingin ng malalim sa mga mata ko. "Ikaw ang simula at ikaw din ang wakas ko. Mahal kita, Karmela." Hindi ko na napigilan ang mga luhang umaagos sa mukha ko. Nang sumenyas ang pari kay Xian. Hinawakan niya ang kamay ko
Pagbukas ng pinto ay napansin ko ang maingay na bulungan mula sa mga bisita. Tumigil ang lahat ng galaw nang makita nila ako. Ang nakak-nalove na musika ay nagsimula nang tumugtog, isang malambot na melody na tila sumasabay sa tibok ng puso ko.Hawak ng step Mom ni Xian ang kamay ko habang naglalakad ako papunta sa aisle. “Anak, ’wag kang kabahan. Huwag kang mag-alala. Mahal ka namin bilang parte na ng pamilya.,” sabi niya, alam kong hindi sila magkasundo ni Xian kagaya ng relasyon niya sa kaniyang mga step siblings pero hindi ko na iyon pinansin sa araw na ito, ayokong mag-isip ng negativity kahit na alam kong ka-plastikan lang ang sinasabi niya. Alam ko simula pa noong maging kami ni Xian ay tutol na siya sa akin. Pero araw ko ito. Kaya ngumiti lang ako at hinayaan na ang mangyayari.Habang naglalakad papasok sa simbahan, kakaibang kaba ang nararamdaman ko ngunit nang makita ko si Xian, lahat ng kaba ay biglang nawala.Si Xian ay nakatayo sa dulo ng aisle, nakatingin sa akin na pa
Pagpasok namin sa bridal boutique, napahanga ako sa dami ng magagandang gown. Nasa harapan ko ang iba’t ibang klase na may lace, satin, beads, at kahit simpleng designs. Pero hindi ko alam kung alin ang pipiliin ko.Habang abala ako sa pagtingin, hinila ako ni Rochelle. “Karmela, tingnan mo to!” Itinuro niya ang isang gown na may intricate lace design at mahabang train. “Girl bagay na bagay sayo to!”Pero ang mata ko ay napako sa ibang design. Isang gown na simple pero elegante sweetheart neckline, gawa sa finest satin, at may kumikislap na beadwork sa ilalim ng ilaw. Tinuro ko iyon, at agad nila akong hinila sa fitting room.Nang isuot ko ang gown, parang tumigil ang oras. Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin, at sa unang pagkakataon, nakita ko kung ano ang magiging hitsura ko bilang bride ni Xian. Hindi ko mapigilan ang mapangiti ako.Lumapit si Rochelle sa akin, namumuo ang luha sa kaniyang mga mata. “Ang ganda mo, girl. Nakakainis ikakasal ka na talaga. And this time totoong kas
Sa kanilang huling gabi namin sa isla, napili naming maghapunan sa tabing dagat. Ang sarap damhin ng simoy ng hangin, pati na ang paghampas ng alon sa paligid. Pero may isa akong napansin, sa araw na ito tahimik si Xian. Hindi ko na ginawang big deal ang lahat dahil naisip kong baka may iniisip lang siya. Pero sa kalagitnaan ng aming pagkain nagulat ako ng biglang tumayo si Xian at lumuhod siya sa harapan ko, hawak ang isang kahon sa kaniyang kamay. “Love…” malambing na sabi ni Xian habang titig na titig sa akin.Napasinghap ako sa tuwa, hindi ako makapaniwala sa nangyayari sa harapan ko. Hindi na ako naghangad ng mas higit pa sa kung anong meron kami. Sa totoo lang masaya na ako sa buhay na mayroon ako at si Xian.Napatakip ako sa aking bibig, hindi ko mapigilang maluha habang patuloy siya sa pagsasalita. “Alam kong marami tayong pinagdaanan, lalo na ikaw nitong mga nakaraan araw. Pero gusto kong malaman mo na wala akong ibang ninais na makapiling habang buhay kundi ikaw lang. Ala
Kasabay ng paglalaro ng dila niya sa loob ng aking puk* ang pagkain ko sa kaniyang tit*. Bumilis ng bumilis ang paglabas pasok ng kaniyang tit* sa aking bibig . Ng hindi na kami makapag-pigil ay pinihit niya ako at inihiga sa kama hanggang sa mapunta na ako sa ilalim niya. Tinapat niya ang mukha niya sa mukha ko. “d*mn it love…” Itinutok na ni Xian ang kaniyang talong at pinadausdos na ito sa aking loob. Bahagya akong napaurong sa sakit. Kahit paulit ulit na kaming nagtatalik ay hindi ko pa rin maiwasang hindi mapaurong sa unang pagpasok niya sa aking katawan. “A… love, ang sikip sikip mo talaga. mmm… aaahhh….” Madiin at maalab ang bawat pag ulos ni Xian sa aking loob . Bawat pagkilos niya ay kakaibang kiliti ang hatid sakin. Napalitan ang sakit ng kakaibang pagnanasa ng sipsipin niya ang kanang bahagi ng aking leeg. Panandalian siyang huminto sa kaniyang pag ulos. Humihinga siya ng malalim para pigilan ang kaniyang sarili ng labasan kaagad. Muli na naman siyang bumayo makalipas ang
Napailing ako, at hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Malaking ngiti ang binigay niya sa akin. “Asawa ko, ikaw talaga ang may kasalanan ng lahat ng ito. Kaya init na init ako” sinasadya niyang maging kaakit-akit ang kaniyang boses. Hinapit niya ang aking baywang saka ako malambing na hinalikan. Ilang segundo at malambing siyang nagsalita sa aking bibig. “Masisisi mo ba ako kung ang asawa ko ay napaka sexy… maganda ….. At umm… napakabango. Lalo akong nanggigigil sayo love.. Hindi ko maiwasang hindi tigasan sa tuwing napapalapit ka sa katawan ko…” may pagkindat niyang sabi sa akin Malandi ko din siyang nginitian sabay dakot sa kaniyang tit*. Habang nilalaro ko ito ay patibin ko siyang hinahalikan. "Well in that case hindi ko palalampasin ang mga ganitong pagkakataon. Wala ka ng ligtas. Napatunayan sa hukom na ito na ikaw ay guilty." Marahan kong hinimas ng pababa taas ang kaniyang tit*. "mm… you will be in great trouble Mr. Herrera. Ginising mo na naman ang natu
KARMELA POVKahit na alam ko na ang plano ni Xian ay malandi ko pa rin siyang inaasar. “Aber Mr. Xian, paano kung malasing ako?”Ngumiti si Xian, lumapit siya sa akin at bumulong ng may kalandian. “Eh ‘di ikaw nang bahala sa akin. Kung gusto mo akong pagsamantalahan , hindi kita pipigilan.” Napuno ng puro tawanan ang buong Villa at muli naming pinagsaluhan ang masasayang tawanan. Pareho na kaming lasing ni Xian, alam ko iton. Habang lumalalim ang gabi, nagiging mas malambing ang kaniyang mga titig sa akin.Dahan-dahang tumayo si Xian at hinila niya ako papunta sa aming banyo. Habang nakatayo sa harapan ko si Xian ay unti unti kong hinubad ang aking mga damit. Nang tuluyan na akong maging hubo’t hubad, malambing kong niyakap si Xian mula sa kaniyang likuran. Sadya kong idinikit ang aking malulusog na suso sa kaniyang likuran. “Xian, salamat sa araw na ito!, masaya ako na ikaw ang naging asawa ko. Hindi mo alam kung paano mo ako pinaligaya.” pagkasabi ko ay hinalikan ko ang kaniyang
“Biro lang yun love, walang problema magpahinga muna tayo ngayong gabi dahil sa mga susunod na araw gabi-gabi kitang papagurin.” Matapos ang kanilang hapunan ay naglakad na sila pabalik sa kanilang Villa. Dahil sa matinding pagod, pagkatapos nilang maghapunan ay mabilis na din silang nakatulog. Kinabukasan, maagang gumising sina Xian at Karmela. Ang dagat ay payapa, at ang langit ay bughaw na bughaw na may bahagyang mga ulap na tila hinabing bulak. Excited silang dalawa sa adventure na naghihintay sa kanila, isang araw ng water activities na siguradong magbibigay ng hindi malilimutang alaala para sa kanilang dalawa.Pagdating sa dive site ay mabilis silang nagsuot ng snorkeling gear. Unang lumusong si Xian sa tubig, sinenyasan niya si Karmela na sumunod. Nang makita niya ang malinaw na asul na dagat sa ilalim, nanlaki ang kanyang mga mata sa ganda ng tanawin.Sa ilalim ng tubig ay bumungad sa kanila ang isang mala-akwar-yong mundo, may makukulay na isda ang naglalanguyan sa pagi