Nang makita ako ni Levie , halos manginig ang buong katawan niya sa takot. "Ah, Capt. Xian! Pasensya na po, hindi ko alam na kayo pala… Bakit po, may nagawa bang kasalanan si Karmela sa inyo kagabi?”"Hmm, so Karmela pala ang pangalan niya," napapabulong kong sabi sa aking sarili, pasimple akong napapangiti ngunit pilit kong inalis ito sa aking isipan dahil mas mahalaga sa akin ang malaman kung sino ba talaga siya at nasaan siya. Naglakad ako papalapit kay Levie, at binagsak ko ang kamao ko sa top counter. “Sabihin mo sa akin ang lahat ng alam mo tungkol kay Karmela, lahat ng detalye sabihin mo sakin!" matigas kong sabi.Nag-aalangang tumingin sa akin si Levie, ngunit alam niyang wala siyang magagawa.“ Capt. Xian " napaupo si Levie nagsimula na siyang magsalita sa akin. Unti-unti niyang sinabi ang lahat ng nalalaman niya tungkol kay Karmela. Lahat lahat. Kahit pa ang mga sikretong pinaka-tatago niya."Capt. pasensya na po talaga kayo. Hindi ko lang inaasahan na magugustuhan niyo s
KARMELA POVSimula nang marealize ko ang isang gabing maling desisyon na ginawa ko ng ibenta ko ang sarili ko kay Ninong ay wala na akong balak na bumalik pa sa Bar kung saan ako nagpa-partime. Sa ginawa ko sa kaniya siguradong hindi niya ako mapapatawad. “Kringg…”“Kringg...”“Kringg…”Isa. Dalawa. Tatlong Ring. Hindi ko pa rin ito pinapansin, inilagay ko sa silent mode ang cellphone ko at ibinalik ito sa bulsa ng makita kong si Levie lang naman ang tumatawag. Nangako akong hindi ko sasagutin ang kahit na anong tawag mula kung sinuman not unless ang ospital ang tumatawag sa akin. Ayoko na ng hustle sa buhay. Okay na akong nalaman ko lang na si Ninong ang nakakuha sa puri ko. Hindi ko na gustong madagdagan pa ang kasalang iyon.Ngunit sa di ko inaasahan , muli itong nag-vibrate sa aking bulsa. Walang tigil na pag-vibrate.“Hayst Punyeta naman talaga Levie” Wala sana akong balak na sagutin pa ito kaya lang ay mukhang wala namang balak huminto sa kakatawag itong si Levie,"Ano na nama
“Pasensya na talaga wala na din akong nagawa ng pilitin niya akong sabihin ang tungkol sayo.” Huminga nang malalim si Levie bago muling nagsalita. “Patawarin mo ako Karmela, pero isa lang ang sigurado ako: hindi niya hahayaan na hindi siya makuha ang gusto niya. Kilala ko si Capt. Xian, hindi siya kailanman nagkagusto sa babae sa mahabang panahon at ngayong ikaw ang apple of the eye niya sinisigurado kong gagawa yun siya ng paraan para makuha ka niya!” Natigilan ako sa kaniyang sinabi, parang nawala ang lakas ng aking katawan, pakiramdam ko ay biglang nanlamig ang aking katawan. Namutla ako at sa kabila ng lamig ng hotel rooms na aking nililinis ay naging bugal bugal ang aking pawis. Hindi ako natatakot para sa sarili kong kaligtasan kundi para kay Mama . Kung totoo ang sinabi ni Levie tungkol kay Ninong malamang na una niyang lalapitan ay si Mama.“Levie… anong gagawin ko ngayon? Hindi ko naman basta-basta mailalabas si Mama kahit pa gumawa ako ng promisory note! Isa pa hindi kakay
Nang makita ako ni Ninong, ngumiti siya at tila nagpapanggap na walang masama sa kanyang presensya.“Hi Karmela!” Hindi ako nakapagsalita kaagad. Para akong nawala sa aking sarili. “Ah, nandito ka na pala, Karmela,” pagbati niya sa akin, binigyang-diin ang mga salitang tila walang kabutihan. “Kinakausap ko lang ang Mama mo. Ang saya saya niya, ’di ba?”Nanlaki ang aking mga mata sa kaniyang sinabi, ngunit pilit kong tinatago ang takot na sumasalubong sa aking puso. Kalmado akong lumapit kay Mama na may matapang na mukha tumingin kay Ninong. "Mama," masaya kong binati si Mama, sinisikap kong ngumiti sa harapan ni Mama dahil ayokong mag-isip siya ng hindi maganda. "Naghahanda na ako ng prutas para sa’yo. Kamusta ka naman dito?"Sh*t!, anong ginagawa niya dito, naikwento na kaya niya kay Mama ang tungkol sa nangyari sa amin? pati ang pagsasayaw ko sa club?"Mabait itong Ninong mo, Karmela, at kwela. Ngayon lang ulit ako nakatawa ng ganito," masayang sagot ng akin ni Mama,akahinga ako n
Pagdating namin sa labas ng hospital ay naglakas loob na akong kausapin siya.“Ninong, anong ginagawa mo dito?” Pag aalinlangan kong tanong, sinusubukan ko pa ring magpakumbaba kahit sa loob loob ko ay bubuga na ako ng apoy sa galit at pagkairita. “Please lang kung may binabalak kang hindi maganda, kung nagalit man kita ako na lang ang gantihan mo wag mo ng idamay ang mama ko. Malubha na ang sakit niya. Nakikiusap ako sayo walang alam si Mama sa trabaho ko sa club. Wag mo na sanang ipaalam pa sa kaniya.” umiiyak kong pakiusap sa kaniya. “Please Ninong, yung nangyari po sating dalawa , hindi ko iyon ginusto. Hindi po talaga ako ganung babae! Sana Ninong wag niyong mababanggit kay Mama ang tungkol dun! Please po…”“Sumakay ka sa sasakyan” nagulat ako sa sinabi niya. Napatanga ako sa kaniya. Wala naman akong magawa kundi sundin na lang siya sa gusto niya kung hindi baka kung anong gawin niya. Nang makapasok na din siya sa likod ng sasakyan ay siya namang paglabas ng driver niya. Humarap
KARMELA POV:Nang makaalis na si Ninong Xian ay naiwan akong tulala sa aking pagkakatayo, pinipilit kong intindihin ang bigat ng kanyang alok. Paano ko naman basta na lang tatanggapin ang alok niya? Ninong ko siya pero sa kabilang banda ng utak ko, sya lang ang taong makakatulong sa akin para maisalba ko ang buhay ni Mama. Habang naglalakad ako pabalik sa ospital, pakiramdam ko ay bumabaon sa lupa ang bawat paghakbang na ginagawa ko, sinisisi ko ang sarili ko kung bakit ba kasi kami pinanganak na mahirap. Hindi ko maintindihan kung anong gagawin ko. Ililigtas ko ba si Mama sa kapahamakan o ibibigay ko na ng tuluyan ang sarili ko kay Ninong Xian?"hay Karmela kaya mo yan. Wag kang magpakita ng kahinaan sa Mama mo. Please lang" pangungumbinsi ko sa sarili ko. Inayos ko ang aking itsura at pilit na ngumiti kahit na pumipintig na sa sakit ang ulo ko. Pagpasok ko sa kwarto ni Mama, tahimik siyang nakahiga, nakapikit at bahagyang nakangiti. Siguro ay nananaginip siya ng masayang alaala nil
“Good desisyon, Karmela. Bukas na bukas din, lilipat na si Mama mo sa mas magandang kwarto at ngayon din ay magpapahanap ako ng donor para sa kanya," tila masayang sabi ni Ninong “pero may dalawang bagay sana akong hihilingin sa’yo! Una, wag mo na kong tatawaging Ninong, call me Xian. At pangalawa dahil asawa mo na ako ay wag mo na akong i-po.”“Okay” maiksi kong tugon sa kaniya.Kinabukasan, totoo nga hindi, kahit hindi ko inaasahan. Tumawag sa akin si Althea sa akin.“Karmela… may memo kami mula sa management na ilipat ng kwarto ang Mama mo. “ nagtatakang sabi ni Althea sa akin.“Oo. sige papunta na din ako.” sagot ko sa kaniya.Pagkababa ko ng tawag ay siya namang pagtawag sa akin ni Capt. Xian.“Hello Karmela, natawagan ko na ang management ng ospital para sa paglilipat sa Mama mo. ““Oo tumawag na sa akin ang kaibigan kong nurse. Salamat” sagot ko sa kaniya“Okay i will see you soon as soon as we landed in the Philippines. Maybe 4-5 hours , mag-la-land na kami ni Matteo. Karmela
CAPTAIN XIAN HERRERAHabang tahimik akong nagmumuni muni sa aking opisina. Hindi ko namamalayang napapahigpit na pala ang pagkapit ko sa aking computer table dahil sa kakaisip ko kay Karmela. Hindi na ako makapaghintay na maging sakin na ulit siya gayunpaman hindi ko kinakalimutan ang kapalit ng kaniyang pagpayag na maikasal sa akin. Kailangan kong gumawa ng paraan na sa loob ng isang taon ay mahulog siya sa akin at hindi na niya gugustuhin pang kumawala sa aming kasal. Nagulat ako sa biglang pagpasok ni Peter sa loob ng aking opisina."Captain " pagbungad niyang bati sa akin."Peter , naayos na ba ang kwartong tutuluyan ni Karmela?”“Yes Captain, nasabihan ko na si Mang Lusing tungkol doon.” sagot niya sa akin.“Okay good, siguraduhin mong mamayang gabi ay nasa bahay na si Karmela,” sabi ko sa kaniya ng mga malamig na boses. Ramdam ni Peter ang bagsik sa bawat salitang binibitiwan ko. Kilala ako ni Peter kaya alam niya kung anong tumatakbo sa isip ko. “Gusto ko, pagdating ko, nando
Malandi ko siyang tinignan at binulungan ko siya, “Ako namang bahala sayo”huminto siya sa kaniyang ginagawa at nahiga siya. Pumaibabaw ako at, itinutok ko ang kaniyang talong , padausdos kong inupuan ito nang makapasok na ang kaniyang talong sa loob ko ay umikot ako patalikod. Mariin kong itinukod ang aking kamay sa kaniyang tuhod na lalong nagpabaon sa kaniyang talong sa aking loob. Sa bawat pagbaon na aking ginagawa, sa bawat pag taas baba ng aking mga binti ay isang gigil na gigil na Xian ang naririnig kong umuungol. "Sige pa p*tang ina Karmela, basang basa ka . i love it. Sige maglaro ka sa ibabaw ko. “ naramdaman ko ang kaniyang paghipo sa aking likod. Ang paghagod ng kaniyang dalawang kamay sa aking bewang na lalong nagbibigay init sa aking katawan. "oh baby... aghh.... ughh... ughh.... you're so big. ughh love" nagpatuloy ako sa paggiling sa kaniyang taas hanggang sa humarap ako sa kaniya. bahagya akong bumaba at humalik sa kaniya. Habang kami ay naghahalikan. Si Xian naman
Bawat paghaplos ng mga palad niya sa aking katawan ay nagdudulot ng kakaibang sensasyon. Hindi ko maipaliwanag pero matinding lib*g ang aking nararamdaman ko sa bawat paggapang ng kaniyang mga palad pababa sa aking perlas . Tuluyan niyang pinasok ang kaniyang daliri sa loob ko hanggang nilabas pasok niya ito. Mapang akit niya akong tinititigan hanggang sa muli niyang inangat ang kaniyang mukha , muling naglapat ang aming mga labi pero sa pagkakataong ito mas intense, mas mariin at mas mapusok ang bawat pagsasabong ng aming mga labi. Ang kaniyang mga kamay ay mas lalong naging mapaglaro. Agad itong bumaba sa aking pagkababae, ang kaniyang daliri ay walang tigil na kakakalaro sa aking tingg*l.“Ang hot mo talaga Karmela” bulong niya sa aking labi bago siya bumaba sa aking dibdib.Lalong tumindi ang nararamdaman kong pagnanasa ng laruin ng kaniyang dila ang aking mga pasas. Hindi ko maiwasang hindi mapaliyad sa kaniyang ginagawa. Panay ang pagbasa ko ng laway sa aking labi, bawat kilos n
Medyo nadismaya ako pero naiintindihan ko naman siya. "Pero bakit, Xian? Sanay naman ako doon, at gusto ko lang ulit kumita sa sarili kong paraan."Umiling siya, mahigpit pero may lambing ang boses. "Karmela, hindi mo na kailangang bumalik doon. Hindi mo na kailangang magpakahirap sa gano'ng trabaho.""Kung ganun, saan mo ako papayagan?" may himig ng pagsubok ang tanong ko.Ngumiti siya at hinaplos ang pisngi ko. "Ang buong hotel ay akin. Pwede kang magtrabaho doon, sa opisina. Pero gusto ko nasa posisyon ka na komportable ka, hindi ka pagod, at hindi ka masyadong exposed sa stress. Para naman magkaruon na ako ng Junior ko"Napangiti ako, kahit medyo naiilang. "Okay, sige. Susubukan ko.""done with that, sa ngayon pakitaan mo muna ako love ng mga moves mo. Namimiss na kitang kabayuhin" nakangiti niyang sabi."akala ko ay pagod ka?" napakunot noo pero nakangiti kong sabiKinapitan niya ang kamay ko at pinuwesto ito sa kaniyang tit*. Nanlaki ang mata ko sa bilis ng pagtigas nito. Hindi
THIRD PERSON POVHabang patuloy na nagkakainan ang mga bisita ay panay ang kwentuhan namin ni Xian. Ang mga kaibigan niya ay panay biro sa kanilang mag-asawa.Habang ang lahat ay nagkakasiyahan ang pangalawang pamilya naman ng ama ni Xian ay gumawa na ng dahilan para umalis kaagad sa party. Naintindihan na ni Karmela ang sitwasyon. Alam niyang tutol ang mga ito sa kasalang iyon."Xian, mabuti naman at nagising ka na sa wakas. Nahanap mo rin ang tamang babae para sayo! " nagkatawanan kaming lahat "ikaw na lang Karmela ang umintindi dito sa asawa mo, pero napaka swerte mo dahil napakabait naman talaga nitong pinsan ko, pwera biro" biglang naging seryoso ang mukha niya "mahalin niyo ang isa't isa at irespeto niyo ang bawat isa. At sana magka-baby na kayo soon... wag kang mag-alala Karmela, sanggano lang talaga yang si Capt. Xian pero napakahilig niyan sa mga bata. May Charity pa yan na bahay ampunan." sabi ni Rudy. Napatingin ako kay Xian na kakamot kamot ngayon sa ulo niya. Pero nabil
"I LOVE YOU SO MUCH Karmela" Pagkatapos naming magsalita, ramdam ang bigat ng emosyon sa buong simbahan. Tumutulo na rin ang luha ni Xian, at nginitian niya ako na para bang ako ang pinakamagandang tanawin sa mundo. Hinawakan niya ang pisngi ko at mahina siyang bumulong."Ikaw ang hiniling ko sa may Kapal, Karmela."Napangiti ako at tumango, sabay bulong, "Ikaw rin, Xian. Kung alam mo lang magmula noong bata pa ako, ikaw na ang pinangarap kong maging asawa. Hindi mo alam kung gaano ako kasaya ng dahil sayo. Kahit na wala na si Mama alam kong masaya siya dahil napunta ako sayo."Habang tahimik at umiiyak pa rin ang karamihan, biglang nagsalita si Manang, ang malapit na taga silbi ni Xian mula sa likuran, medyo malakas ang boses niyang nagsabi."Sana naman magka-anak na kayo kaagad!"Napatingin kami ni Xian sa kanya pati na lahat ng tao sa loob ng simbahan pati si Father at lahat kami ay napahagalpak sa pagtawa. Napatakip ako ng mukha, pero si Xian ay tumawa nang malakas at tumingin
Nagpipigl ako ng luha ko pero siya ay dire-diretso lang sa pagsasalita ng nakatingin sakin ng mata sa mata. "Sa araw na ito, ipinapangako ko na ikaw lang ang mamahalin ko. Sa hirap man o ginhawa, sa saya man o lungkot. Hindi ko hahayaang masaktan ka. Sa bawat araw na gigising ako, ipaparamdam ko sa’yo na mahalaga ka at ikaw ang tahanan ko. I promise to love you even when life gets tough, and I promise to choose you every day, kahit ilang beses mo pa akong pagalitan dahil sa mga kalat ko, now I accept okay mali ako sa part na yun" napatawa siya nang mahina gayun din ako saka niya diniretso ang kaniyang pagsasalita "Pero higit sa lahat, Karmela, ipapangako ko na hindi kita bibiguin. Sa bawat hamon, sa bawat laban, magkasama nating haharapin ang lahat." Tumigil siya at tumingin ng malalim sa mga mata ko. "Ikaw ang simula at ikaw din ang wakas ko. Mahal kita, Karmela." Hindi ko na napigilan ang mga luhang umaagos sa mukha ko. Nang sumenyas ang pari kay Xian. Hinawakan niya ang kamay ko
Pagbukas ng pinto ay napansin ko ang maingay na bulungan mula sa mga bisita. Tumigil ang lahat ng galaw nang makita nila ako. Ang nakak-nalove na musika ay nagsimula nang tumugtog, isang malambot na melody na tila sumasabay sa tibok ng puso ko.Hawak ng step Mom ni Xian ang kamay ko habang naglalakad ako papunta sa aisle. “Anak, ’wag kang kabahan. Huwag kang mag-alala. Mahal ka namin bilang parte na ng pamilya.,” sabi niya, alam kong hindi sila magkasundo ni Xian kagaya ng relasyon niya sa kaniyang mga step siblings pero hindi ko na iyon pinansin sa araw na ito, ayokong mag-isip ng negativity kahit na alam kong ka-plastikan lang ang sinasabi niya. Alam ko simula pa noong maging kami ni Xian ay tutol na siya sa akin. Pero araw ko ito. Kaya ngumiti lang ako at hinayaan na ang mangyayari.Habang naglalakad papasok sa simbahan, kakaibang kaba ang nararamdaman ko ngunit nang makita ko si Xian, lahat ng kaba ay biglang nawala.Si Xian ay nakatayo sa dulo ng aisle, nakatingin sa akin na pa
Pagpasok namin sa bridal boutique, napahanga ako sa dami ng magagandang gown. Nasa harapan ko ang iba’t ibang klase na may lace, satin, beads, at kahit simpleng designs. Pero hindi ko alam kung alin ang pipiliin ko.Habang abala ako sa pagtingin, hinila ako ni Rochelle. “Karmela, tingnan mo to!” Itinuro niya ang isang gown na may intricate lace design at mahabang train. “Girl bagay na bagay sayo to!”Pero ang mata ko ay napako sa ibang design. Isang gown na simple pero elegante sweetheart neckline, gawa sa finest satin, at may kumikislap na beadwork sa ilalim ng ilaw. Tinuro ko iyon, at agad nila akong hinila sa fitting room.Nang isuot ko ang gown, parang tumigil ang oras. Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin, at sa unang pagkakataon, nakita ko kung ano ang magiging hitsura ko bilang bride ni Xian. Hindi ko mapigilan ang mapangiti ako.Lumapit si Rochelle sa akin, namumuo ang luha sa kaniyang mga mata. “Ang ganda mo, girl. Nakakainis ikakasal ka na talaga. And this time totoong kas
Sa kanilang huling gabi namin sa isla, napili naming maghapunan sa tabing dagat. Ang sarap damhin ng simoy ng hangin, pati na ang paghampas ng alon sa paligid. Pero may isa akong napansin, sa araw na ito tahimik si Xian. Hindi ko na ginawang big deal ang lahat dahil naisip kong baka may iniisip lang siya. Pero sa kalagitnaan ng aming pagkain nagulat ako ng biglang tumayo si Xian at lumuhod siya sa harapan ko, hawak ang isang kahon sa kaniyang kamay. “Love…” malambing na sabi ni Xian habang titig na titig sa akin.Napasinghap ako sa tuwa, hindi ako makapaniwala sa nangyayari sa harapan ko. Hindi na ako naghangad ng mas higit pa sa kung anong meron kami. Sa totoo lang masaya na ako sa buhay na mayroon ako at si Xian.Napatakip ako sa aking bibig, hindi ko mapigilang maluha habang patuloy siya sa pagsasalita. “Alam kong marami tayong pinagdaanan, lalo na ikaw nitong mga nakaraan araw. Pero gusto kong malaman mo na wala akong ibang ninais na makapiling habang buhay kundi ikaw lang. Ala