Pagdating namin sa labas ng hospital ay naglakas loob na akong kausapin siya.“Ninong, anong ginagawa mo dito?” Pag aalinlangan kong tanong, sinusubukan ko pa ring magpakumbaba kahit sa loob loob ko ay bubuga na ako ng apoy sa galit at pagkairita. “Please lang kung may binabalak kang hindi maganda, kung nagalit man kita ako na lang ang gantihan mo wag mo ng idamay ang mama ko. Malubha na ang sakit niya. Nakikiusap ako sayo walang alam si Mama sa trabaho ko sa club. Wag mo na sanang ipaalam pa sa kaniya.” umiiyak kong pakiusap sa kaniya. “Please Ninong, yung nangyari po sating dalawa , hindi ko iyon ginusto. Hindi po talaga ako ganung babae! Sana Ninong wag niyong mababanggit kay Mama ang tungkol dun! Please po…”“Sumakay ka sa sasakyan” nagulat ako sa sinabi niya. Napatanga ako sa kaniya. Wala naman akong magawa kundi sundin na lang siya sa gusto niya kung hindi baka kung anong gawin niya. Nang makapasok na din siya sa likod ng sasakyan ay siya namang paglabas ng driver niya. Humarap
KARMELA POV:Nang makaalis na si Ninong Xian ay naiwan akong tulala sa aking pagkakatayo, pinipilit kong intindihin ang bigat ng kanyang alok. Paano ko naman basta na lang tatanggapin ang alok niya? Ninong ko siya pero sa kabilang banda ng utak ko, sya lang ang taong makakatulong sa akin para maisalba ko ang buhay ni Mama. Habang naglalakad ako pabalik sa ospital, pakiramdam ko ay bumabaon sa lupa ang bawat paghakbang na ginagawa ko, sinisisi ko ang sarili ko kung bakit ba kasi kami pinanganak na mahirap. Hindi ko maintindihan kung anong gagawin ko. Ililigtas ko ba si Mama sa kapahamakan o ibibigay ko na ng tuluyan ang sarili ko kay Ninong Xian?"hay Karmela kaya mo yan. Wag kang magpakita ng kahinaan sa Mama mo. Please lang" pangungumbinsi ko sa sarili ko. Inayos ko ang aking itsura at pilit na ngumiti kahit na pumipintig na sa sakit ang ulo ko. Pagpasok ko sa kwarto ni Mama, tahimik siyang nakahiga, nakapikit at bahagyang nakangiti. Siguro ay nananaginip siya ng masayang alaala nil
“Good desisyon, Karmela. Bukas na bukas din, lilipat na si Mama mo sa mas magandang kwarto at ngayon din ay magpapahanap ako ng donor para sa kanya," tila masayang sabi ni Ninong “pero may dalawang bagay sana akong hihilingin sa’yo! Una, wag mo na kong tatawaging Ninong, call me Xian. At pangalawa dahil asawa mo na ako ay wag mo na akong i-po.”“Okay” maiksi kong tugon sa kaniya.Kinabukasan, totoo nga hindi, kahit hindi ko inaasahan. Tumawag sa akin si Althea sa akin.“Karmela… may memo kami mula sa management na ilipat ng kwarto ang Mama mo. “ nagtatakang sabi ni Althea sa akin.“Oo. sige papunta na din ako.” sagot ko sa kaniya.Pagkababa ko ng tawag ay siya namang pagtawag sa akin ni Capt. Xian.“Hello Karmela, natawagan ko na ang management ng ospital para sa paglilipat sa Mama mo. ““Oo tumawag na sa akin ang kaibigan kong nurse. Salamat” sagot ko sa kaniya“Okay i will see you soon as soon as we landed in the Philippines. Maybe 4-5 hours , mag-la-land na kami ni Matteo. Karmela
CAPTAIN XIAN HERRERAHabang tahimik akong nagmumuni muni sa aking opisina. Hindi ko namamalayang napapahigpit na pala ang pagkapit ko sa aking computer table dahil sa kakaisip ko kay Karmela. Hindi na ako makapaghintay na maging sakin na ulit siya gayunpaman hindi ko kinakalimutan ang kapalit ng kaniyang pagpayag na maikasal sa akin. Kailangan kong gumawa ng paraan na sa loob ng isang taon ay mahulog siya sa akin at hindi na niya gugustuhin pang kumawala sa aming kasal. Nagulat ako sa biglang pagpasok ni Peter sa loob ng aking opisina."Captain " pagbungad niyang bati sa akin."Peter , naayos na ba ang kwartong tutuluyan ni Karmela?”“Yes Captain, nasabihan ko na si Mang Lusing tungkol doon.” sagot niya sa akin.“Okay good, siguraduhin mong mamayang gabi ay nasa bahay na si Karmela,” sabi ko sa kaniya ng mga malamig na boses. Ramdam ni Peter ang bagsik sa bawat salitang binibitiwan ko. Kilala ako ni Peter kaya alam niya kung anong tumatakbo sa isip ko. “Gusto ko, pagdating ko, nando
Inulit ni Peter ang sinabi ko, at narinig kong tila sumigla ang tono ng doktor. “Maraming salamat Peter. Sisiguraduhin kong magiging maayos at ligtas ang operasyon,” sagot ng doktor, tila ngayon ay mas determinado sa kanyang gawain. Tahimik akong nakikinig hanggang matapos ang kanilang usapan. Pagkababa ng tawag ni Peter ay nagpaalam na din itong umalis. "Captain aalis na muna ako para masabihan ko na si Karmela sa mga mangyayari. Hindi ko pa nasasabi sa kaniya na nakahanap na ng donor para sa Mama niya. " Napangiti ako ng maisip kong maya maya ay makakasama ko ng mula si Karmela. “Sige na, puntahan mo na si Karmela at sabihin mo ang balita tungkol sa operasyon ni Carmi at oo nga pala Peter mamaya, idiretso mo na si Karmela sa shop ni Erika, 4pm ang kukuhain kong schedule kaya siguraduhin mong nandiyan na siya bago pa mag 4pm."noted captain" sagot niya sa akinPagkalabas ni Peter ay sya namang pagpasok ng Co-pilot kong si Matteo. Bago pa man siya mang-asar ay pinatahamik ko muna
Sa sandaling iyon, naramdaman ko ang bigat ng kanyang mga salita. May gusto siyang sabihin na alam kong mas mabuting hindi malaman ni Mama.“Okay sige. Mama babalik din po kami kagad, ayusin lang namin ang documentation mo,” pagdadahilan ko kay Mama hindi ko kayang ipakita sa kaniya ang takot na nararamdaman ko.Lumabas ako ng kwarto, ngunit ang puso ko ay kumakabog na sa kaba puno ng magkahalong saya at pangamba.Habang naglalakad kami sa mahabang hallway ng ospital ay biglang nagsalita si Peter“Peter, sige na sabihin mo na. Anong sinabi ni Capt. Xian?” diretsahan kong tanong sa kaniya."Karmela, pinag-utos sa akin ni Capt. na sunduin kita mamayang 4pm para sa isang lugar na pupuntahan natin" panimulang sabi ni PeterNapalunok ako at hindi ko napigilang mapa-arko ang kilay ko. “Anong ipinag-utos niya?” alam ko na din naman na lahat ng gagawin niya para sa amin ni Mama ay may kapalit bakit pa ba ako magugulat? Kaya natawa na lang ako ng mapait,“Sinabi ni Capt. Xian na pagdating ng 4
THIRD PERSON POVMakalipas ang ilang minuto ay tumawag si Capt. Xian kay Peter. Hindi na siya mapakali. Abala siya sa pag-aasikaso para sa pagbili ng regalo sa kaniyang pinakamamahal na lola. “Peter, nakaalis na ba kayo ng ospital? Dumeretso na kayo kay Erika, naghihintay na yun sa inyo. Siguraduhin mong aabot kayo sa oras ng appointment niya. Siya na ang bahala sa lahat nabilinan ko na din siya.” matigas na tono ni Capt. Xian.“Oo Capt. Xian, nakaalis na kami. Pero, medyo alanganin kami sa oras. Traffic din kasi sa daan.” sagot ni Peter na kakamot kamot sa kaniyang ulo. Rush hour naman kasi talaga, isa pa ang lugar ng shop ni Erika ay nasa sentro. "pwes gawan mo ng paraan, hindi pwedeng mahuli kami sa okasyon mamaya" sagot ni Capt. Xian sa tono niya ay alam ni Peter ang kahihinatnan niya kung hindi niya ito masusunod."wag kang mag-alala, gagawan ko ng paraan. Aabot kami sa schedule niya" sagot ni Peter “Sige, basta pagdating niyo kay Erika ibigay mo na si Karmela! Nakausap ko na
"Kailan ko kaya makikita yun Peter, meron bang mabait na bibilhin ang buong pagkatao mo? una ay ang puri ko, ngayon kahit simpleng seremonyas man lang para sa kasal namin ay wala. Talagang binili lang niya ako kapalit ng pera at kunwaring pagtulong kay Mama" sagot ni Karmela kay Peter, ang kaniyang tono ay punong puno ng puot. Tumahimik na lang si Peter, hindi niya alam kung ano ba ang tamang salita na dapat niyang sabihin. Alam niyang hindi siya ang dapat magbigay ng kasagutan sa mga tanong ni Karmela, dahil sa loob-loob niya, naniniwala rin siya na mali ang paraan kung paano nangyari ang lahat. Maya-maya’y nag-ring ang telepono ni Karmela. Si Capt. Xian. Dahan-dahang tumingin si Karmela sa pangalan sa screen at saglit na nagdadalawang-isip bago sagutin ang tawag. “Karmela, nandiyan na ba kayo? Pumunta na kayo kay Erika. Maganda ang mga pinili kong disenyo para sa’yo. Sigurado akong magugustuhan mo.” Ramdam ni Karmela ang lamig sa boses ng kaniyang Ninong tila walang emosyon,
"I LOVE YOU SO MUCH Karmela" Pagkatapos naming magsalita, ramdam ang bigat ng emosyon sa buong simbahan. Tumutulo na rin ang luha ni Xian, at nginitian niya ako na para bang ako ang pinakamagandang tanawin sa mundo. Hinawakan niya ang pisngi ko at mahina siyang bumulong."Ikaw ang hiniling ko sa may Kapal, Karmela."Napangiti ako at tumango, sabay bulong, "Ikaw rin, Xian. Kung alam mo lang magmula noong bata pa ako, ikaw na ang pinangarap kong maging asawa. Hindi mo alam kung gaano ako kasaya ng dahil sayo. Kahit na wala na si Mama alam kong masaya siya dahil napunta ako sayo."Habang tahimik at umiiyak pa rin ang karamihan, biglang nagsalita si Manang, ang malapit na taga silbi ni Xian mula sa likuran, medyo malakas ang boses niyang nagsabi."Sana naman magka-anak na kayo kaagad!"Napatingin kami ni Xian sa kanya pati na lahat ng tao sa loob ng simbahan pati si Father at lahat kami ay napahagalpak sa pagtawa. Napatakip ako ng mukha, pero si Xian ay tumawa nang malakas at tumingin
Nagpipigl ako ng luha ko pero siya ay dire-diretso lang sa pagsasalita ng nakatingin sakin ng mata sa mata. "Sa araw na ito, ipinapangako ko na ikaw lang ang mamahalin ko. Sa hirap man o ginhawa, sa saya man o lungkot. Hindi ko hahayaang masaktan ka. Sa bawat araw na gigising ako, ipaparamdam ko sa’yo na mahalaga ka at ikaw ang tahanan ko. I promise to love you even when life gets tough, and I promise to choose you every day, kahit ilang beses mo pa akong pagalitan dahil sa mga kalat ko, now I accept okay mali ako sa part na yun" napatawa siya nang mahina gayun din ako saka niya diniretso ang kaniyang pagsasalita "Pero higit sa lahat, Karmela, ipapangako ko na hindi kita bibiguin. Sa bawat hamon, sa bawat laban, magkasama nating haharapin ang lahat." Tumigil siya at tumingin ng malalim sa mga mata ko. "Ikaw ang simula at ikaw din ang wakas ko. Mahal kita, Karmela." Hindi ko na napigilan ang mga luhang umaagos sa mukha ko. Nang sumenyas ang pari kay Xian. Hinawakan niya ang kamay ko
Pagbukas ng pinto ay napansin ko ang maingay na bulungan mula sa mga bisita. Tumigil ang lahat ng galaw nang makita nila ako. Ang nakak-nalove na musika ay nagsimula nang tumugtog, isang malambot na melody na tila sumasabay sa tibok ng puso ko.Hawak ng step Mom ni Xian ang kamay ko habang naglalakad ako papunta sa aisle. “Anak, ’wag kang kabahan. Huwag kang mag-alala. Mahal ka namin bilang parte na ng pamilya.,” sabi niya, alam kong hindi sila magkasundo ni Xian kagaya ng relasyon niya sa kaniyang mga step siblings pero hindi ko na iyon pinansin sa araw na ito, ayokong mag-isip ng negativity kahit na alam kong ka-plastikan lang ang sinasabi niya. Alam ko simula pa noong maging kami ni Xian ay tutol na siya sa akin. Pero araw ko ito. Kaya ngumiti lang ako at hinayaan na ang mangyayari.Habang naglalakad papasok sa simbahan, kakaibang kaba ang nararamdaman ko ngunit nang makita ko si Xian, lahat ng kaba ay biglang nawala.Si Xian ay nakatayo sa dulo ng aisle, nakatingin sa akin na pa
Pagpasok namin sa bridal boutique, napahanga ako sa dami ng magagandang gown. Nasa harapan ko ang iba’t ibang klase na may lace, satin, beads, at kahit simpleng designs. Pero hindi ko alam kung alin ang pipiliin ko.Habang abala ako sa pagtingin, hinila ako ni Rochelle. “Karmela, tingnan mo to!” Itinuro niya ang isang gown na may intricate lace design at mahabang train. “Girl bagay na bagay sayo to!”Pero ang mata ko ay napako sa ibang design. Isang gown na simple pero elegante sweetheart neckline, gawa sa finest satin, at may kumikislap na beadwork sa ilalim ng ilaw. Tinuro ko iyon, at agad nila akong hinila sa fitting room.Nang isuot ko ang gown, parang tumigil ang oras. Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin, at sa unang pagkakataon, nakita ko kung ano ang magiging hitsura ko bilang bride ni Xian. Hindi ko mapigilan ang mapangiti ako.Lumapit si Rochelle sa akin, namumuo ang luha sa kaniyang mga mata. “Ang ganda mo, girl. Nakakainis ikakasal ka na talaga. And this time totoong kas
Sa kanilang huling gabi namin sa isla, napili naming maghapunan sa tabing dagat. Ang sarap damhin ng simoy ng hangin, pati na ang paghampas ng alon sa paligid. Pero may isa akong napansin, sa araw na ito tahimik si Xian. Hindi ko na ginawang big deal ang lahat dahil naisip kong baka may iniisip lang siya. Pero sa kalagitnaan ng aming pagkain nagulat ako ng biglang tumayo si Xian at lumuhod siya sa harapan ko, hawak ang isang kahon sa kaniyang kamay. “Love…” malambing na sabi ni Xian habang titig na titig sa akin.Napasinghap ako sa tuwa, hindi ako makapaniwala sa nangyayari sa harapan ko. Hindi na ako naghangad ng mas higit pa sa kung anong meron kami. Sa totoo lang masaya na ako sa buhay na mayroon ako at si Xian.Napatakip ako sa aking bibig, hindi ko mapigilang maluha habang patuloy siya sa pagsasalita. “Alam kong marami tayong pinagdaanan, lalo na ikaw nitong mga nakaraan araw. Pero gusto kong malaman mo na wala akong ibang ninais na makapiling habang buhay kundi ikaw lang. Ala
Kasabay ng paglalaro ng dila niya sa loob ng aking puk* ang pagkain ko sa kaniyang tit*. Bumilis ng bumilis ang paglabas pasok ng kaniyang tit* sa aking bibig . Ng hindi na kami makapag-pigil ay pinihit niya ako at inihiga sa kama hanggang sa mapunta na ako sa ilalim niya. Tinapat niya ang mukha niya sa mukha ko. “d*mn it love…” Itinutok na ni Xian ang kaniyang talong at pinadausdos na ito sa aking loob. Bahagya akong napaurong sa sakit. Kahit paulit ulit na kaming nagtatalik ay hindi ko pa rin maiwasang hindi mapaurong sa unang pagpasok niya sa aking katawan. “A… love, ang sikip sikip mo talaga. mmm… aaahhh….” Madiin at maalab ang bawat pag ulos ni Xian sa aking loob . Bawat pagkilos niya ay kakaibang kiliti ang hatid sakin. Napalitan ang sakit ng kakaibang pagnanasa ng sipsipin niya ang kanang bahagi ng aking leeg. Panandalian siyang huminto sa kaniyang pag ulos. Humihinga siya ng malalim para pigilan ang kaniyang sarili ng labasan kaagad. Muli na naman siyang bumayo makalipas ang
Napailing ako, at hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Malaking ngiti ang binigay niya sa akin. “Asawa ko, ikaw talaga ang may kasalanan ng lahat ng ito. Kaya init na init ako” sinasadya niyang maging kaakit-akit ang kaniyang boses. Hinapit niya ang aking baywang saka ako malambing na hinalikan. Ilang segundo at malambing siyang nagsalita sa aking bibig. “Masisisi mo ba ako kung ang asawa ko ay napaka sexy… maganda ….. At umm… napakabango. Lalo akong nanggigigil sayo love.. Hindi ko maiwasang hindi tigasan sa tuwing napapalapit ka sa katawan ko…” may pagkindat niyang sabi sa akin Malandi ko din siyang nginitian sabay dakot sa kaniyang tit*. Habang nilalaro ko ito ay patibin ko siyang hinahalikan. "Well in that case hindi ko palalampasin ang mga ganitong pagkakataon. Wala ka ng ligtas. Napatunayan sa hukom na ito na ikaw ay guilty." Marahan kong hinimas ng pababa taas ang kaniyang tit*. "mm… you will be in great trouble Mr. Herrera. Ginising mo na naman ang natu
KARMELA POVKahit na alam ko na ang plano ni Xian ay malandi ko pa rin siyang inaasar. “Aber Mr. Xian, paano kung malasing ako?”Ngumiti si Xian, lumapit siya sa akin at bumulong ng may kalandian. “Eh ‘di ikaw nang bahala sa akin. Kung gusto mo akong pagsamantalahan , hindi kita pipigilan.” Napuno ng puro tawanan ang buong Villa at muli naming pinagsaluhan ang masasayang tawanan. Pareho na kaming lasing ni Xian, alam ko iton. Habang lumalalim ang gabi, nagiging mas malambing ang kaniyang mga titig sa akin.Dahan-dahang tumayo si Xian at hinila niya ako papunta sa aming banyo. Habang nakatayo sa harapan ko si Xian ay unti unti kong hinubad ang aking mga damit. Nang tuluyan na akong maging hubo’t hubad, malambing kong niyakap si Xian mula sa kaniyang likuran. Sadya kong idinikit ang aking malulusog na suso sa kaniyang likuran. “Xian, salamat sa araw na ito!, masaya ako na ikaw ang naging asawa ko. Hindi mo alam kung paano mo ako pinaligaya.” pagkasabi ko ay hinalikan ko ang kaniyang
“Biro lang yun love, walang problema magpahinga muna tayo ngayong gabi dahil sa mga susunod na araw gabi-gabi kitang papagurin.” Matapos ang kanilang hapunan ay naglakad na sila pabalik sa kanilang Villa. Dahil sa matinding pagod, pagkatapos nilang maghapunan ay mabilis na din silang nakatulog. Kinabukasan, maagang gumising sina Xian at Karmela. Ang dagat ay payapa, at ang langit ay bughaw na bughaw na may bahagyang mga ulap na tila hinabing bulak. Excited silang dalawa sa adventure na naghihintay sa kanila, isang araw ng water activities na siguradong magbibigay ng hindi malilimutang alaala para sa kanilang dalawa.Pagdating sa dive site ay mabilis silang nagsuot ng snorkeling gear. Unang lumusong si Xian sa tubig, sinenyasan niya si Karmela na sumunod. Nang makita niya ang malinaw na asul na dagat sa ilalim, nanlaki ang kanyang mga mata sa ganda ng tanawin.Sa ilalim ng tubig ay bumungad sa kanila ang isang mala-akwar-yong mundo, may makukulay na isda ang naglalanguyan sa pagi