CHAPTER THREE
[Warning! Contains Explicit Scenes not suitable for young audience]After taking more than fifty percent share and become the majority owner of the Mindanao Summit Corporation, Dom then announced to the underground community of Mindanao that the entire island will be under his hand. At isa lang ang ibig sabihin nito, lahat nang mga underground transactions sa buong kapuluan ng Mindanao ay mangangailangan ng kaniyang basbas. Kung hindi, ita-trato itong lantarang pagri-rebelde sa kaniyang pamumuno.Of course, the big shots of the Mindanao underground community laughed at his remarks. Para sa kanila, isa lamang musmos ang Lion Mob, kaya wala itong karapatang sabihin ang gan'ong mga bagay. Hindi porke't napatay ng mga ito si Mario "The Bulldog" Blanco ay katatakutan na siya ng karamihan. Dahil sa underground ng Mindanao, para lamang isang sisiw si Bulldog kung ikokompara sa ibang mga malalaking boss."Dominic Filipe, the Boss of the Lion Mob Mafia. An ex-convict and one of the trusted men of Salvatore Rossi.." Basa ng isang matandang lalaki sa papel na nakalagay sa isang brown folder. "No wonder this motherfvcker is so bold to go against the council because he has this kind of relationship with "The Mafia King" Salvatore. Unfortunately for him, the so called Mafia King was already dead. So, no one will back him up, especially that he's now in Mindanao." Dagdag pa nito sabay lapag ng papel na binasa sa ibabaw ng pahabang mesa na nasa kaniyang harapan.Nakaupo siya sa kabisera nito, at sa harapan niya ay naka-pwesto ang labing dalawang kalalakihang nakaupo sa mga upuang nakaposisyong magkatapat sa magkabilang gilid ng mesa."The head council is right, so, as the ninth member of the council of dons, I suggest to give this Lion Mob Mafia a lesson so that they will learn behave." Mungkahi ng isang middle aged na lalaking nakaupo sa isa sa labing dalawang upuan."I agree with ninth brother's suggestion.." Dagdag naman ng iba pang membro ng council.Itong Council of Dons ay isang organisasyon na binubuo ng mga Dons ng iba't ibang mga malalaking Mafia rito sa kapuluan ng Mindanao.Ang pina-kamayaman at ang may pina-kamaraming tauhan at teritoryo ay siyang mahahalal na pangulo ng organisasyong ito at siya ang hahawak ng posisyon na tinatawag na Head Council.The Head Council, as head executive of the organization, will be the one to execute all the laws and rules agreed by the Council Members. He is also the one who will give punishment to those who broke these laws and rules.With the emergence of the Lion Mob Mafia and the bold moves they took which clearly violated the laws and rules, the council needs to make an example as to what would happen to anyone who dares to go against them.As the council members agreed to the suggestion of their ninth member, the head council will now execute this suggestion."According to the reports we have, that Dominic Filipe, took over one of Mario Blanco's hideout and made it as his own." Sabi naman ng head council sabay titig ng seryoso sa mga council members. "So, to execute the council's intent to punish this Lion Mob Mafia, I need you all to send some of your assassins to Mario's Place.. Let's teach this bold bastard a lesson, that he can't just go around announcing that Mindanao is his." Wika nito na sinang-ayunan naman ng karamihan.....Samantalang sa kabilang daku naman ng Mindanao, makikita ang sasakyang pagmamay-ari ni Manito Valdez, ang CEO ng Mindanao Summit Corporation, na pumasok sa isang napakalaking gate ng isang magarang Mansyon.Sa maluwang na lawn ng mansyon na ito ay nakatayo ang ilang kalalakihang nakasuot ng itim na may hawak na matataas na kalibre ng baril na mabilis na sumalubong sa papasok na sasakyan.Pagbaba ni Mr. Valdez sa sasakyan niya, ay sinamahan agad siya ng isa sa mga kalalakihang ito at ihinatid sa entrance ng Mansyon na kung saan nakatayo ang dalawang lalaking nakasuot din ng itim na mga damit na tila ba naghihintay talaga sa pagdating ng kanilang panauhin, dahil pagkalapit ni Mr. sa kanila ay pinagbuksan agad nila ito ng pintuan at iginiya pa patungo sa maluwang na sala kung saan nakaupo ang isang matabang lalaking may malaking tiyan na kulay puti ang buhok, balbas at begote.Sa tabi ng matabang lalaking ito nakaupo ang isang magandang babae na sa kabila ng edad nitong nasa late thirties na ay mukha pa ring isang teenager dahil sa napakaputi at napakakinis nitong kutis."Magandang araw, Don Antonio. Madam Matilda." Magalang na pagbati ni Mr. Valdez sa lalaki at sa babaeng katabi nito sabay yuko sa harapan."Sit, Manito." Seryoso at ma-autoridad na utos ni Don Antonio kay Mr. Valdez sabay muwestra ng kamay sa upuang nasa harapan nito.Agad namang umupo si Mr. Valdez dito habang nakayuko parin ang ulo. Pakiwari niya, isang diyos ang nasa kaniyang harapan kaya hindi niya ito kayang titigan.Well, medyo tama rin naman ang pakiramdam na ito ni Mr. Valdez.Dahil ang Don Antonio na kaharap niya ay walang iba kung hindi ang overlord businessman ng Mindanao. Hawak ni Don Antonio ang pinakamalaking kompanya sa buong kapuluan na nakasentro sa pag-export ng mga agricultural produce sa iba't ibang bansa, tulad ng Japan, China at USA.May koneksyon din ito sa underground community, kaya walang sinuman ang nangahas na kalabanin ito."Is this about that bastard who forced our investors to sell their shares to him?" Seryosong tanong ng Don kay Mr. Valdez dahilan upang pagpawisan ang huli kahit na nasa loob sila ng napakalamig na air-conditioned na sala."Y-yes Don Antonio.. D-dahil sa takot nilang matulad sa tatlong mga investors natin na walang awang pinagbabaril ng taong 'yon, napilitan silang ipagbili rito ang parte ng kani-kanilang shares. Halos 5% shares din ng kompanya ang nakuha niya sa bawat isa sa mga investors na iyon, kaya ngayon, nasa kaniya na ang majority shares dahilan upang maging majority owner na siya ng Mindanao Summit Corporation." Tugon naman ni Mr. Valdez habang hindi pa rin nakatingin sa Don. Bahagya ring nanginginig ang kaniyang mga kalamnan habang isinalaysay sa Don ang lahat."What a pity. Mindanao Summit Corporation is our largest business here in Mindanao, so, naturally, I don't want it to close.. However, because of some random gangster, we suddenly lose our majority right of ownership in it.. Ahh. What a pain in the ass." Wika ng Don habang minamasahe ang sintido na tila ba nag-iisip ng malalim."I can pull some strings from the government's side and they can help us make the company under huge debt and thus we'll be forced to declare bankruptcy. That way, that gangster will also be forced to sell his shares." Mungkahi ni Mr. Valdez kahit na alam niyang naisip na ito ng Don. Gusto niyang magmukhang matalino sa harapan nito nang sa gan'on ay mapabilib ito."No. Don't do that.. That could stain the already established reputation of the Mindanao Summit." Tugon naman ng Don habang patuloy pa rin sa kakamasahe sa sintido nito."The only choice left now, is to kill that bastard." Seryosong sabi nito Maya-maya lang dahilan upang dahan-dahang naiangat ni Mr. Valdez ang kaniyang ulo habang sumilay sa mga labi ang ngiti."That would be great, Don Antonio.." natutuwang sambit niya."Mmm." Tugon naman ng Don sabay tango. "I will send my best hitman over, you lure that bastard out to the open. Once my hitman got a clear sight of him even in few seconds, that bastard is good as dead.." Dagdag pa nito."Yes. Don Antonio." Natutuwa ring tugon ni Mr. Valdez.....Habang pinaplano ng dalawang magkaibang grupo ang pagpapabagsak ng Lion Mob Mafia, si Dom naman ay kalmado lang na nakaupo sa malambot na sofa ng sala ng kaniyang hideout habang may isang magandang dilag na walang anumang saplot sa katawan ang abalang-abala sa paglalaro ng kaniyang tigas na tigas at malaking pag-aari."Uggllokk. Uggllokk."Ito lang ang tanging lumalabas sa bibig ng babae habang sinusubo sa ang kaniyang alaga."Boss, what are we gonna do now?" Kalmadong tanong ni Kris sa kaniya habang hindi man lang naapektuhan sa kalaswaang pinaggagawa nila ng kaniyang babae. "With your declaration, the big shots in Mindanao will surely do something against you." Dagdag pa nito habang maya't maya siyang pinapasadahan ng tingin."Let them come.." Kalmado rin niyang tugon habang kampanteng sumandal sa sofa."Actually, I originally planned to show each and everyone of these so called bigshots in this place the real power of the Lion Mob. However, doing so would cost me a lot of time and money.. So why not make them all come to me together? That way, it would be easy for me to deal with them all at once." Nakangising tugon niya habang sinulyapan si Kris na kalmado ring nakaupo sa kabilang bahagi ng sofa.With his years of experience as the best hitman of Salvatore Rossi, even the thought that a bloody fight between them and these big shots would happen sooner or later in this place doesn't bother Kris anymore.For him, killing a human is as easy as killing a chicken.It was hard in his earlier years as a hitman, but as the number of his kills increased, he found it more easier to kill everytime.The same was true with Dom.He was once a religious man. A believer of the phrase that said "pray for those who hurt you".But as he fought for survival inside the hellish prison, he learned to kill just to live.His first kill was when someone stabbed him in the stomach. Natutulog siya noon nang bigla nalang siyang saksakin ng kaniyang kakusa. Hindi niya alam ang dahilan kung bakit siya sinaksak ng taong 'yon, na itinuturing pa naman sana niyang kaibigan, pero dahil hindi siya napuruhan, nagawa pa niyang manlaban.At dahil sa kagustuhang mabuhay, nagawa niyang maagaw ang patalim sa lalaking sumaksak sa kaniya na siya ring ginamit niya upang protektahan sana ang sarili ngunit dahil sa pagkataranta ay aksidente niya itong nasaksak sa leeg na siyang dahilan upang malagutan ito ng hininga.Dahil sa nangyari, ay inilipat siya sa maximum security prison matapos na magamot ang kaniyang sugat.At sa bagong bilangguan na ito, ilang ulit na ring nalagay sa alanganin ang kaniyang buhay, dahilan upang natuto siyang manlaban at lumaban, hanggang sa nakasanayan niya na ang pumatay ng tao.Ilang ulit na siyang nakipagtitigan sa kaniyang napapatay, kaya ilang ulit narin niyang nasilayan ang makita sa mga mata ng mga ito ang unti-unting pagkawala ng kani-kanilang mga buhay.Mahirap ang pumatay ng tao at hinding hindi ka patutulugin ng iyong konsenya. Ngunit kapag nasanay ka naman dito, ay magiging kasing simple nalang ito ng iyong paghinga.Ito ang dahilan kung bakit napaka-simple lang para kay Dom ang pumatay, at kung bakit nagagawa niya ito nang walang kahirap-hirap at nang hindi man lang kumukurap.Naging parte na nga kaniyang buhay ang pumatay. Nakarehistro na sa kaniyang sistema na kailangan niyang pumatay upang mabuhay.At nagawa niya ito dati kahit na sariling kamay niya lang ang kaniyang ginagamit na sandata.Kaya ngayong may mga tauhan, armas at koneksyon na siya, ay mas lalong tumaas ang kaniyang kompyansa sa sarili.Pakiramdam niya, kayang-kaya niyang patayin ang kahit na sinong magtatangkang kunin ang kaniyang buhay."Ringg!""Ringg!"Napatigil sa pag-iisip ng malalim si Dom nang biglang nag-ring ang cellphone ni Kris. Ngunit nang sagutin ito nang huli ay ibinalik niya nalang ang atensyon sa babaeng kanina pang nagpapaligaya sa kaniya."Ride me.. Your mouth is boring." Utos niya rito dahilan upang mapatigil ito sa ginagawa at sinunod naman agad ang kaniyang utos.Ipinatong nito ang dalawang paa sa sofa at ipinasok ang kaniyang pagkalalaki sa loob ng mamasa-masang bukana ng pagkababae nito. Matapos makapasok ang ulo ng kaniyang alaga ay dahan-dahan itong umupo sa kaniyang kandungan dahilan upang bumaon sa kailaliman ng butas nito ang kaniya tigas na tigas na pag-aari."Yeah. That's so much better.." He said in pleasure as he felt the tightness of her insides."Yeah. Just like that.." He moaned as the woman started to grind her ass against him."Ahh. Sarap.." Dagdag niya pa habang maya't mayang sinusulyapan si Kris na kasalukuyang may kinakausap sa cellphone nito."Our spy from the so called Council of Dons reported that they deployed some assassins to teach you a lesson." Patawang sabi ni Kris sa kaniya maya-maya lang nang matapos itong makipag-usap sa tumawag dito."Did they use their best assassins?" Tanong niya naman habang nilalaro ang malulusog na dibdib nga babaeng kinakanton."Sadly, they didn't." Parang Nanghihinang tugon nito."What a pity." Wika niya naman na nawalan din ng gana. Earlier, the thought that he will face the bigshots in Mindanao has excite him. Ngunit matapos malamang hindi pala ito mangyayari ay parang nawalan na siya nang gana."Let Mario's men face them." Dagdag niya pa at itinuon nalang ang pansin sa babaeng kaniig."But I have a great news for you.." Sabi naman nito na nagpatigil sa kaniya sa kasalukuyang ginagawa."Your main target, the person behind the Mindanao Summit Corporation who took your wife away from you twenty years ago, will send the best hitman in Mindanao to kill you." Patuloy pa nito habang nakangisi na para bang nai-excite dahil sa sinasabi."Good. Good." Tugon niya naman nang nakangisi rin. "It seems like he finally showed from his hiding place.. Let's visit that bastard after killing all the uninvited guests who are coming." Dagdag niya pa at marahas na itinulak pahiga sa sofa ang babaeng nakaupo sa kaniyang kandungan.Pagkahiga nito ay marahas niyang ipinasok ang kaniyang pagkalalaki sa pagkababae nito at binayo niya ito ng malakas hanggang sa labasan siya.CHAPTER FOURIn an island situated somewhere in the seas between the Islands of Mindanao and Visayas, lies a small mountain covered with coconut trees and green vegetations.From a distance, a white winding line can be seen going around the mountain to its top. It's a concrete road that served as the only access to the huge and luxurious Villa sitting at the top of the mountain.Ang Villa na ito, na pag-aari ng taong siya ring nagmamay-ari ng buong isla na si Don Celestino, ay napapaligiran ng sementadong pader na nilagyan ng live wires sa tuktok dahilan upang kahit na hindi gaano kataas ang pader na ito ay siguradong walang makakapasok sa kaniyang malawak na bakuran kung hindi dadaan sa malaking gate sa harapan.Sa magkabilang dulo ng gate naman ng Villa ay makikita ang dalawang matataas na guard house na nagsilbing watch tower. Sa itaas ng bawat guard house na nito ay nakapwesto ang dalawang lalaki na maya't mayang nakatingin sa buong paligid.Isa rin sa kapansin-pansin sa mga guard
CHAPTER FIVE"Mr. Valdez! What a pleasure to have you here.." Nakangiting bati ni Dom sa kasalukuyang CEO ng Mindanao Summit Corporation pagkalabas niya ng kaniyang bahay."Quit being smug and kneel in front of me. Your life is now hanging in a thread. So if I were you, I'd return those shares that you've forcefully taken from our investors, before I am still nice." Seryoso at matigas na wika ni Mr. Valdez sa kaniya habang tinitigan siya ng matalim."Oh. So you're acting brave now.. Is it because of the sniper positioned over there?" Tugon naman niya rito sabay turo sa direksyon kung saan naroon ang gusali ng city tourism na hindi pa napatapos ng Gobyerno.Nag-finger gun pa siya at kumindat sa direksyon ng gusali dahilan upang pagpawisan si Mr. Valdez.Pssp.Pssp.Pssp.At hindi pa rito natapos ang sopresa. Dahil bigla pang bumunot ng baril si Dom at mabilis na pinutukan ang mga lalaking papasok na sana ng gate mula sa labas.Kung walang silencer ang kaniyang baril, siguro ay inatake n
CHAPTER SIXHindi mapakali si Autumn habang nakaupo sa sofa ng opisina ng kanilang CEO. Kung dati ay hindi man lang siya makaramdam ng kahit na kaunting kaba sa tuwing pupunta siya rito, ngayon naman ay halos madurog na ang kaniyang dibdib sa bilis at lakas ng pintig ng kaniyang puso habang hinihintay ang bago nilang Boss.Mabait sa kaniya si Mr. Valdez, siguro, dahil 'yon sa relasyon nito sa kaniyang Daddy. Kaya kahit ilang beses pa siyang pabalik-balik sa opisinang ito, hindi talaga siya nakaramdam ng gantiong kaba at takot.Pero sa totoo lang, ayaw talaga sana niya ng gano'n, ayaw niyang binibigyan ng special treatment. Kaya nga siya nag-trabaho at nagsumikap nang hindi ginagamit ang kaniyang apilyedo diba? Dahil gusto niyang maging successful sa buhay sa sarili niyang efforts.She's been in this company for five years now.Nagsimula siya bilang isang simple office staff. Hanggang sa na-promote bilang team leader, naging supervisor at sa kalaunan ay naging Manager ng Marketing Depar
CHAPTER SEVENIT'S BEEN TWO WEEKS simula no'ng naging adviser siya ng kanilang bagong CEO.Nailibing na rin si Mr. Valdez kaya balik na ulit sa full operation nito ang buong kompanya.No'ng una, akala ni Autumn mahihirapan siya sa bago niyang function, pero hindi pala. Dahil nakakapag-trabaho pa rin naman siya ng matiwasay bilang Marketing Manager. Saka lang kasi siya tinatawag ng bago nilang CEO kapag may gusto itong itanong sa kaniya.His questions mostly involved concerns that needs careful decision making, at dahil aminado itong baguhan lang sa sistemang ito, hindi kaagad ito makapag-desisyon ng impromptu, kaya tinatawag siya nito at tinatanong.Hindi niya talaga maintindihan ang taong 'yon, kasi hindi naman nito tinanggal ang secretary ni Mr. Valdez, kaya bakit kailangan pa siya nito? Kung tutuosin nga mas magaling pa sa kaniya 'yong secretary dahil mas matagal pa 'yong nagta-trabaho rito sa kompanya kaysa sa kaniya. Mas may alam 'yon sa mga bagay na pinanggagawa ng CEO.Sinadya
CHAPTER EIGHTPATULOY NA UMALINGAWNGAW ang malalakas at sunod-sunod na putok ng mga baril sa paligid. Alam niyang isa sa kaniyang mga tauhan ang tinamaan at wala siyang ideya kung buhay pa ba iyon dahil wala na siyang panahon upang i-check ito.Siguro kung wala siyang ibang kasama, mahihila pa niya iyon at maitago mula sa mga kalabang hindi nila nakikita.Ngunit kasama nila si Autumn ngayon kaya wala siyang ibang nagawa kung hindi ang umatras upang ibalik sa sasakyan ang dalaga dahil mas magiging safe ito roon. Habang umaatras sila ay nasa likuran niya si Kris at binibigyan siya nito ng cover fire."Quiet!" Matigas niyang utos kay Autumn dahil tili itong nang tili. Malakas ang sigaw nito kaya nakakabingi.Sa kalagitnaan ng putukan ay ligtas niya itong nadala at naipasok sa bullet proof SUV niya.Paalis na sana siya nang bigla siya nitong yakapin ng mahigpit sa leeg at hinila palapit sa katawan nito. At dahil hindi niya ito inaasahan ay napasubsob siya sa ibabaw ng katawan nito.Babang
CHAPTER NINE"S-SIR.. S-sorry po.. S-sasabihin ko na po kung sino ang nag-utos sa amin. Huwag n'yo lang pong gawan ng masama ang pamilya ko.." Matapos marinig ang inutos niya kay Frank ay biglang nataranta ang dalawang lalaking nahuli nila at agad itong nagmakaawa sa kaniya.Nawala ang nanunuyang ngisi sa mukha ng mga ito. He had hit their reverse scales kaya napakadalinh nagbago ng isip ng mga ito.Hindi rin kasi akalain ng mga ito na may hawak siyang system na kayang-kayang ma-trace ang isang tao sa pamamagitan lang ng finger prints ng mga ito. Ito 'yong napakagandang project ng gobyerno na nakakatulong sa kanila upang madaling tukoy ang kung sino mang mga kriminal na gusto nilang tukuyin as long as makukuha nila ang fingerprints ng mga ito.A very useful system to find and trace criminals, but a very dangerous one when in the hands of someone like Dom."Si Don Magno po ang nag-utos sa amin kapalit ng malaking halaga at proteksyon sa mga pamilya namin. Agad po naming tinanggap dahil
CHAPTER TEN[Warning! Disturbing Contents ahead! Read at your own risk]Sa loob ng bente kwatro oras na preparasyong ginawa ni Dom bago pumunta rito sa meeting place ng Council of Dons, he got enough of the needed personal information of his targets, thanks to his IT expert and Frank.Sa tulong ni Frank, agad na nalaman ni Dom kung sino-sino ang membro ng pamilya ng bawat membro ng Council. At katulad ng mga babaeng pinapar@usan niya sa tuwing makakaramdam siya ng k@libugan, hindi rin masasabing desente ang ilang kapamilya ng mga target niya. Kaya naman hindi na siya nahirapang mag-adjust sa kaniyang pinaplano.He hated women because of his ex-wife. Pero hindi naman niya nilalahat. May kaunting respeto pa rin siya sa ilang may respeto rin sa kanilang sarili. Particular lang talaga ang pagiging bastos niya sa mga babaeng wala ring respeto sa kanilang mga sarili. Tulad nalang ng mga babaeng naka-bra at panty lang habang sumasayaw at nang-aakit ng viewers sa social media platforms.Ang m
CHAPTER ELEVEN[Warning! Disturbing Contents ahead! Read at your own risk]A deafening silence has enveloped the entire conference room upon hearing Dom's order. Nobody dared to make a single move, not even Dom's men.Sweats started to ooze in their foreheads and their breathe tensed, their heart beats are almost audible as it created a visible vibration in their chest.The pressure in the air started to press on them all, except for Dom who is staring dead serious at the Father and Daughter dou at the head of the long table.Thud!The silence was broken by something that fell in the hard marble floor of the room. It was the Head Council falling on his knees, trembling. Tears were falling from his eyes due to anger and frustration. It was because of the fact that despite his overwhelming power as a head of the most powerful organization of mafias in Mindanao, he couldn't do anything against Dom's order."N-no!" He uttered in horror."P-please don't do this to us." The head council's da
CHAPTER FORTY FIVE[Warning! Contains Explicit Scenes not suitable for young audience]"DOM, 'eto na po ang babaeng ni-request ninyo," magalang na wika ng Prison Director sabay muwestra ng kamay sa babaeng hawak ng dalawang Jail Guards. Nakalagay sa likuran ang dalawang kamay nito at naka-posas iyon.Kapansin-pansin din na wala man lang nakiusyuso sa paligid to think na isa itong Maximum Security Compound para sa mga lalaki pero may dinalang babae ang mga jail guards. Kaya halatadong normal lang ang ganitong gawain ng management. Ibig ding sabihin nito ay hindi ito ang unang beses na may ganitong senaryo."Mmm." habang nakatayo sa pintuan ng kaniyang quarter ay pasimpleng sinulyapan ni Dom ang babaeng dinala sa kaniya ng Director. "Good Job, Director. It's earlier than what I have expected," napangisi naman agad siya ng bahagya pagkatapos makilala ang babae sabay tapik sa balikat ng direktor.Sa susunod na araw palang ang lunes na siyang binigay nitong petsa para dalhin nito sa kaniya
CHAPTER FORTY FOURSA PAGDAAN ng maraming taon, patuloy na namumuhay si Dom sa loob ng mala-impyernong kulungan. Ngunit hindi katulad no'ng unang taon niya rito, naging marangya naman ang buhay niya sa ilalim ni Salvatore.Naging parang impyerno lang ito dahil sa kasamaang araw-araw niyang ginagawa.Hindi niya na kasi mabilang kung ilang tao na ang napatay niya rito - mula man sa kaniyang misyon o mula sa halos araw-araw na riot at away na kinakasangkutan niya.Ngunit nagbunga naman ang lahat nang kasamaang ito dahil ginawa na rin siyang right-hand-man ni Salvatore dahil sa pinakita niyang performance. Nagkaroon pa talaga siya ng sariling quarter no'ng mapatay niya ang nakatira sa quarter 2 na isang political prisoner.Isa itong korap na politiko, kalaban ni Salvatore sa mga illegal na negosyo. Naghahari-harian kasi ito sa loob simula no'ng napabagsak ni Dom ang Carsel Group na isa sa pinakakilala at kinatatakutang grupo. May mga goons at prisoner guards ito kaya naging arogante. At d
CHAPTER FORTY THREE[Warning! This chapter contains fighting scenes that depicts violence! Read at your own risk]SA NANGYARING riot na iyon, na maituturing na isa sa pinakamalaking rambulan sa kasaysayan ng Maximum Security Prison na ito ay napag-alaman nina Dom na umabot sa dalampo't apat ang napatay. Kabilang na rito ang labing siyam na dati niyang mga kakusa at limang membro ng Carsel Group - kasama na si Miguel na isa sa mga lider nito.Ngunit katulad nang mga nagdaang pangyayaring riot, pinalabas din ng Prison Management na tumakas ang mga ito dahilan upang mapatay ng mga bantay na PNP Special Action Forces matapos manlaban.Wala namang ibang nasabi ang mga prisong nasangkot sa riot na iyon dahil ang mga jail guards at ang mga lider lamang ng mga inmates ang tinanong ng media.Magiging malaki kasi itong kahihiyan ng Management kung malalaman ng lahat ang totoong nangyayari. Kasi lalabas na hindi pala kaya ng mga ito ang umawat ng mga nag-aaway na priso.Isa pa, magiging kaduda-d
CHAPTER FORTY TWO[Warning! This chapter contains disturbing scenes that depicts violence! Read at your own risk]SA SUMUNOD na mga taon sa pananatili niya sa loob ng Maximum Security Prison ay naging bihasa na si Dom sa lahat ng mga masamang pinanggagawa niya.Sisiw nalang sa kaniya ang pagbi-benta ng droga.Ang pagpatay ng mga taong kalaban ni Salvatore sa loob ng kulungan.Sa loob ng mga nagdaang taon, ay umabot na sa dalampong katao ang napatay niya, lahat ay dahil sa utos ng kaniyang Boss.No'ng unang beses niyang pagpatay ay halos hindi siya pinatulog ng kaniyang konsenya. Kahit ilang ulit niyang ipinangalandakan sa sarili na masamang tao 'yong pinatay niya ay hindi pa rin siya tinantanan ng kaniyang konsenya.Isang buwan pa ang lumipas bago siya nakapag-move on doon.At nang tumanggap na naman siya ng bagong misyon kung saan papatay na naman siya ng isang rapist na kasapi ng Carsel Group, ay gano'n pa rin ang epekto niyon sa kaniya matapos niyang mapatay ang target.Ngunit no'
CHAPTER FORTY ONE"GOOD Job, Dom," masayang wika ni Salvatore nang salubungin siya nito. "I heard what you did. And you really did a good job out there," dagdag pa nito habang napakaluwang ng ngiti.Anim na buwan na ang nakalipas simula no'ng pumayag si Dom na maging isa sa mga tauhan ni Salvatore.At sa loob ng panahon na ito ay nakapagtapos na siya ng tatlong misyon. Syempre, tatlo palang ang nagawa niya dahil ginugol niya sa training at pag-aaral ang halos kabuoan ng anim na buwang iyon.Binigyan siya ni Salvatore ng personal trainer para sa Martial Arts at combat sports. Binigyan din siya nito ng trainer sa paghawak at paggamit ng baril. May sarili rin siyang tutor na nagtuturo sa kaniya ng mga bagay na gusto niyang malaman pagdating sa academics.At sa loob lamang ng anim na buwang ginugol niya sa training at pag-aaral ay para siyang naging ibang tao kompara sa kung ano siya dati. Nagawa niyang lahat ito hindi lang dahil sa likas na matalino siya sa academics kaya madali siyang n
CHAPTER FORTY"AHH," mahinang d***g ni Dom sa bawat pagdampi ng bulak na binasa ng alcohol na kasalukuyang ginagamit ng isang magandang nurse bilang disinfectant sa kaniyang sugat.Nasa loob sila ngayon ng Quarter 1 na pagmamay-ari ng Rossi Mafia. Napakalalim kasi ng sugat ni Dom at muntik na siyang mawalan ng malay kanina.Pagkatapos magsitakbuhan no'ng mga kalaban kanina ay kaagad siyang dinala ng mga tauhan ni Salvatore sa quarter nito. At dahil isa itong high profile inmate na may koneksyon sa mismong management ng kulungang ito ay nagagawa nitong makakuha ng personal nurse na siyang mag-aasikaso sa kanila kung sakaling magkaroon sila ng sakit.Isa ito sa mga special privilege na ini-enjoy mga mga mayayamang inmates dito sa loob."Thank you so much for saving him, Boss," magalang na wika ni Damian sa middle aged na lalaking kampanteng nakaupo sa malambot na sofa ng quarter na kinaroroonan nila."It's nothing. Alam mo naman ako, ayaw ko talaga 'yong makakita ng taong pinagtutulungan
CHAPTER THIRTY NINEONE MONTH LATER..PARANG naging impyerno ang buhay ni Dom sa loob ng kulungan. Pinoprotektahan nga siya ng kaniyang mga kakusa sa pamumuno ni Damian Wayne, ang kanilang Selda Mayor, ngunit pagkalabas naman niya ay palagi nalang may umaatake sa kaniya.Bugbog lang naman ang inabot niya sa tuwing inaatake siya ng mga membro ng Carsel Group, hindi kagaya noong nakaraang buwan na nanatili talaga siya sa Prison Infirmary nang halos dalawang linggo dahil sa laki ng pinsala sa kaniyang mukha. Mabuti nalang talaga at hindi naapektuhan ang kaniyang facial features, may mga peklat nga lang iyong natira dahil sa sugat na tinamo niya.Awang awa man sa kaniya ang kaniyang mga kakusa ay hindi naman siya kayang ipagtanggol ng mga ito dahil masyadong marami ang mga tauhan ni Miguel.Sa tuwing bubugbogin siya ng mga ito ay magkakaroon talaga ng riot. At sa bawat riot na ito ay palaging may nasusugat ng malubha. Wala pa namang namatay, pero 'yon na nga, napakaraming nadadamay.Ilang
CHAPTER THIRTY EIGHT[Warning! Contains Disturbing Contents that depicts violence! Read at your own risk]INIHANDA na ni Dom ang sarili sa anumang posibleng mangyayari sa kaniya nang tumapak ang kaniyang mga paa sa entrance ng Building 4 na sinasabing hawak ng Carsel Group. Ang mismong grupong naka-engkwentro niya at ng mga ka-grupo kaninang umaga.Dahil oras ng kainan ngayon para sa hapunan nila ay napakatahimik ng buong building habang naglalakad siya kasama ang mga Jail Guards na naghatid sa kaniya patungo sa kaniyang magiging selda.May mangilan-ngilang mga priso pero tahimik lang ang mga ito habang tinitigan sina Dom.Hanggang sa makarating si Dom sa kaniyang magiging selda ay gano'n pa rin ang nangyari, napakatahimik.Tinawag naman ng mga Jail Guards ang mayor ng kaniyang magiging selda upang makilala siya nito. Ilang saglit lang ay dumating ang mayor at nakangiti pa nitong ni-welcome si Dom. Pagkaalis ng mga Jail Guards ay tinulungan pa siya nitong mailagay sa lagayan ng mga da
CHAPTER THIRTY SEVEN"OHHH, akala ko bahag ang buntot ninyong lahat. So, may matapang pa pala sa inyo. Good. Good. Good. Since ilang oras na rin akong hindi nakasapak ng tao, papatulan ko na ito," nakangising wika ng lalaking nasa pinakaunahan ng grupong humarang sa kanila nang makita nitong umabante si Dom."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?! Carsel Group 'yang nasa harap mo gag0!" mahina ngunit matigas na banta ni Boss Choy kay Dom nang madaanan niya ito habang pasugod sa grupong nasa harapan.Ngunit walang pakialam si Dom kung sino itong nasa harapan niya. Basta malaki ang atraso ng amo ng mga ito na si Don Antonio sa kaniya. Kaya pagkarinig palang niyang galamay pala ito ng kinasusuklamang tao ay biglang dumilim ang kaniyang paningin at nawalan siya ng kontrol sa sarili.Sa kabila ng mahigpit na banta ng kanilang Mayor ay wala sa sariling sinugod ni Dom ang Carsel Group. Agad naman siyang sinalubong ng lider ng mga ito.Isang malakas at solid na right hook ang pinakawalan ng lider