CHAPTER FORTY FIVE[Warning! Contains Explicit Scenes not suitable for young audience]"DOM, 'eto na po ang babaeng ni-request ninyo," magalang na wika ng Prison Director sabay muwestra ng kamay sa babaeng hawak ng dalawang Jail Guards. Nakalagay sa likuran ang dalawang kamay nito at naka-posas iyon.Kapansin-pansin din na wala man lang nakiusyuso sa paligid to think na isa itong Maximum Security Compound para sa mga lalaki pero may dinalang babae ang mga jail guards. Kaya halatadong normal lang ang ganitong gawain ng management. Ibig ding sabihin nito ay hindi ito ang unang beses na may ganitong senaryo."Mmm." habang nakatayo sa pintuan ng kaniyang quarter ay pasimpleng sinulyapan ni Dom ang babaeng dinala sa kaniya ng Director. "Good Job, Director. It's earlier than what I have expected," napangisi naman agad siya ng bahagya pagkatapos makilala ang babae sabay tapik sa balikat ng direktor.Sa susunod na araw palang ang lunes na siyang binigay nitong petsa para dalhin nito sa kaniya
PROLOGUE[Warning! Contains Explicit Scenes not suitable for young audience]It's high noon.The sun hung high in the sky like a merciless orb of fire, casting its scorching rays over the maximum security prison. The air was thick and heavy, like a tangible blanket of heat that seemed to press down on the inmates and guards alike. The prison yard was a stark, barren landscape of concrete and steel, devoid of any shade or respite from the relentless heat.The inmates, clad in their standard-issue orange jumpsuits, moved sluggishly under the oppressive sun. Sweat trickled down their faces, staining their clothes and leaving dark patches on the ground. Their eyes that was hardened by years of incarceration, squinted against the harsh light coupled with the heat reflected by the concrete walls. Their expressions were a mix of resignation and defiance. However, the presence of the patrolling guards in their crisps uniforms, the inmates has no other choice but to move towards the group of ci
CHAPTER ONE[Warning! Contains Explicit Scenes and Violence that is not suitable for young audiences]FIVE YEARS LATER.."MATAGAL NANG abandonado ang bahay na 'yan, Boss." Wika ng isang tambay na pinagtanungan niya. "Ayon sa mga kapitbahay, nakapag-asawa ng mayaman 'yong dating nakatira riyan kaya napabayaan na nila 'yan. Ginagawa nalang hideout ng mga rugby boys 'yan ngayon." Dagdag pa nito habang sinindihan ang sigarilyong nasa bibig.Tango lang ang isinagot niya sa sinabi nito at maingat na humakbang palapit sa lumang pader ng bahay na gawa ng hollow blocks na walang palitada. Sarado ang nangangalawang nang gate nito ngunit agad naman iyong nabuksan matapos niyang sipain ng malakas."Oyy. Anong--" sasawayin sana siya ng tambay na pinagtanungan niya, ngunit naudlot naman agad ang sasabihin nito matapos makita ang isang baril na nakaluklok sa kaniyang tagiliran nang hawiin niya ng bahagya ang suot na leather jacket.Matapos sulyapan ang mga kasamang kalalakihan na seryoso ang ekspresy
CHAPTER TWO[Warning! Contains Violence]TWO WEKS LATER..News about Mario "The Bulldog" Blanco's death was already widespread in the City gaining different reactions from the residents. May ibang natutuwa, may ibang nalungkot at nagalit sa gumawa nito kay Mario, at may iba namang natakot.Ang mga natutuwa ay 'yong mga taong naging biktima ng kawalanghiyaan ni Mario. Either pamilya ito ng mga pinatay nito o ng mga niri-rape nitong mga babae.'Yong mga nalungkot at nagalit naman ay ang pamilyang Blanco at ang mga totoong kaibigan at mga taong nakikinabang sa mga pinanggawa ni Mario "The Bulldog".Ang mga natakot ay 'yong mga maliliit na taong partner ng Bulldog sa mga illegal nitong negosyo. Natatakot silang baka sila na ang isusunod at na baka mawalan na sila ng negosyo at pagkakikitaan.Ngunit lahat naman nang mga organisasyon na nag-operate sa underground ng lungsod ay natuwa. Nawala na kasi ang kinatatakutan nilang tao, ibig sabihin, malaya na ulit silang makakapag-operate sa buong
CHAPTER THREE[Warning! Contains Explicit Scenes not suitable for young audience]After taking more than fifty percent share and become the majority owner of the Mindanao Summit Corporation, Dom then announced to the underground community of Mindanao that the entire island will be under his hand. At isa lang ang ibig sabihin nito, lahat nang mga underground transactions sa buong kapuluan ng Mindanao ay mangangailangan ng kaniyang basbas. Kung hindi, ita-trato itong lantarang pagri-rebelde sa kaniyang pamumuno.Of course, the big shots of the Mindanao underground community laughed at his remarks. Para sa kanila, isa lamang musmos ang Lion Mob, kaya wala itong karapatang sabihin ang gan'ong mga bagay. Hindi porke't napatay ng mga ito si Mario "The Bulldog" Blanco ay katatakutan na siya ng karamihan. Dahil sa underground ng Mindanao, para lamang isang sisiw si Bulldog kung ikokompara sa ibang mga malalaking boss."Dominic Filipe, the Boss of the Lion Mob Mafia. An ex-convict and one of th
CHAPTER FOURIn an island situated somewhere in the seas between the Islands of Mindanao and Visayas, lies a small mountain covered with coconut trees and green vegetations.From a distance, a white winding line can be seen going around the mountain to its top. It's a concrete road that served as the only access to the huge and luxurious Villa sitting at the top of the mountain.Ang Villa na ito, na pag-aari ng taong siya ring nagmamay-ari ng buong isla na si Don Celestino, ay napapaligiran ng sementadong pader na nilagyan ng live wires sa tuktok dahilan upang kahit na hindi gaano kataas ang pader na ito ay siguradong walang makakapasok sa kaniyang malawak na bakuran kung hindi dadaan sa malaking gate sa harapan.Sa magkabilang dulo ng gate naman ng Villa ay makikita ang dalawang matataas na guard house na nagsilbing watch tower. Sa itaas ng bawat guard house na nito ay nakapwesto ang dalawang lalaki na maya't mayang nakatingin sa buong paligid.Isa rin sa kapansin-pansin sa mga guard
CHAPTER FIVE"Mr. Valdez! What a pleasure to have you here.." Nakangiting bati ni Dom sa kasalukuyang CEO ng Mindanao Summit Corporation pagkalabas niya ng kaniyang bahay."Quit being smug and kneel in front of me. Your life is now hanging in a thread. So if I were you, I'd return those shares that you've forcefully taken from our investors, before I am still nice." Seryoso at matigas na wika ni Mr. Valdez sa kaniya habang tinitigan siya ng matalim."Oh. So you're acting brave now.. Is it because of the sniper positioned over there?" Tugon naman niya rito sabay turo sa direksyon kung saan naroon ang gusali ng city tourism na hindi pa napatapos ng Gobyerno.Nag-finger gun pa siya at kumindat sa direksyon ng gusali dahilan upang pagpawisan si Mr. Valdez.Pssp.Pssp.Pssp.At hindi pa rito natapos ang sopresa. Dahil bigla pang bumunot ng baril si Dom at mabilis na pinutukan ang mga lalaking papasok na sana ng gate mula sa labas.Kung walang silencer ang kaniyang baril, siguro ay inatake n
CHAPTER SIXHindi mapakali si Autumn habang nakaupo sa sofa ng opisina ng kanilang CEO. Kung dati ay hindi man lang siya makaramdam ng kahit na kaunting kaba sa tuwing pupunta siya rito, ngayon naman ay halos madurog na ang kaniyang dibdib sa bilis at lakas ng pintig ng kaniyang puso habang hinihintay ang bago nilang Boss.Mabait sa kaniya si Mr. Valdez, siguro, dahil 'yon sa relasyon nito sa kaniyang Daddy. Kaya kahit ilang beses pa siyang pabalik-balik sa opisinang ito, hindi talaga siya nakaramdam ng gantiong kaba at takot.Pero sa totoo lang, ayaw talaga sana niya ng gano'n, ayaw niyang binibigyan ng special treatment. Kaya nga siya nag-trabaho at nagsumikap nang hindi ginagamit ang kaniyang apilyedo diba? Dahil gusto niyang maging successful sa buhay sa sarili niyang efforts.She's been in this company for five years now.Nagsimula siya bilang isang simple office staff. Hanggang sa na-promote bilang team leader, naging supervisor at sa kalaunan ay naging Manager ng Marketing Depar