Chapter 3.2 - Pagkilatis

“Kung ako lang ang masusunod, asahan mong ipapacancel ko kay Yesper ang marriage contract with you!”

Binitawan ni Marlo ang mga salitang ito para kay Edgar. Ngunit parang isang sampal sa mukha para kay Kara ito.

Namutla siya sa kahihiyan habang iniisip na ayaw sa kanya ng asawa nito. Para siyang hihimatayin sa kaba.

Naisin niya mang magpaliwanag pero mukhang di rin naman sya pakikinggan.

Kung ayaw ni Marlo na pakinggan siya, hindi rin naman siya mapaniniwalaan..

“Marlo.. maniwala ka. Naloko talaga ko..” usal ni Edgar.

Ang kasalan sa pagitan ni Edgar at ang pinsan ni Marlo ay mahigit na importante sa pamilya niya ngayon. Kailangan maiahon sa bingit ng pagsasara ang kumpanya nila.

Malamang mapapatay siya ng tatay niya kapag hindi ito natuloy dahil sa kanya.

Tinalikuran na lang siya ni Marlo. Binabalak niya nang umalis pero naramdaman niyang di pa naaalis ang binata.

“Di ka pa aalis?” magkasalubong na kilay na sabi ni Marlo.

“Ay, oo sabi ko nga..” sumunod na si Edgar habang sinasamaan ng tingin si Kara.

Bago pa man magsara ang pinto ng elevator, nakita niya ang maluha luhang mga mata ng babae.

Biglang nag-flashback sa kanya yung gabi ng pagbabalik niya sa Pilipinas.

Ang malambing na pagtangis ng babaeng nakasama niya..

Tuluyan nang umalis si Kara.

Pinigilan ang sarili na tuluyang mahimatay at palayain ang mga luha sa kanyang mga mata.

Wala pang limang minuto ay naka-receive sya ng text message.

Unknown phone number..

“Di pa tayo tapos. Pagbibigyan kita. Tatlong araw, kapag di ka nagpakita.. di mo magugustohan kung anong gagawin ko!” mula itong text kay Edgar.

Pinasawalang bahala na lang ito ng dalaga.

Ang pag-aalala niya sa kanyang ina, muling bumalik.

Tinawagan niya ito agad.

Tumugon ang nanay niya.. ngunit tumanggi ito at sinabing wala siyang pasok sa araw na iyon.

Nang malaman ni Kara na ligtas at maayos ang kalusugan ng ina, napanghinaan siya.

Akala niya pa naman na tunay ang paghingi ng tawad ng Amahin niya sa kanila.

Dalawang taon siyang nawala. Hindi pa ba sapat yun para magbago siya?

Tinanggap nila ang tatay niya ng walang alinlangan tapos ito lang igaganti sa kanila?

Para sa pera, ibebenta ang sariling anak niya?!

Tinawagan niya naman ang tatay niya.

Hindi na siya nagulat na hindi ito sumagot. Mukhang may gana pa siyang iblock ang anak niya.

Halo-halong emosyon ang nararamdaman ngayon ni Kara.

Nangingibabaw dito ang pagkawala ng pag-asang magkaroon ng maayos na buhay.

Nang makarating na ang babae sa lobby ng hotel, natanaw niya si Yesper na naghihintay sa kanya.

“Ms. Tisoy, narito ang divorce papers. Paki-pirmahan na lang po.” magalang na pag-lapit nito.

Mukhang di na rin naman makahihintay ang binata sa paliwanag niya.

Hindi na binasa ni Kara ang mga nilalaman at agarang pumirma. Kung ito ang nais niya, pagbibigyan niya na.

Nag-alinlangan si Yesper sa ikinikilos ng babae kaya marahan niyang pinigilan ito.

“Ms. Tisoy, hindi mo ba babasahin man lang?”

Bakas kay Kara ang pangamba mula sa pagpigil sa kaniya ni Yesper.

“Ang pagpirma dito ay nangangahulugan na wala kang makukuhang kahit isang kusing..”

Si Yesper ang sumulat ng Divorce Agreement na ito. Maging siya ay may panghihinayang na hindi mabibigyang bahagi ang babae matapos ang kanilang hiwalayan.

Hindi na rin naman ito nakagugulat para kay Kara.

Ramdam niya ang pagkasuklam ng binata sa kanya. Sino ba siya para bahagian ng kayamanan?

Kung alam niya lang na ayaw ng lalaki magpakasal noong una pa lang, maging siya ay tatanggi sa kasalan.

Kung sasabihin niya ito ngayon, di rin naman maniniwala si Marlo.

Buo na ang kanyang pasya. Marahan niyang isinulat sa papel ang pangalan at ang pirma niya.

Hindi makapaniwala si Yesper.

Nakahanda siyang bumwelta kung sakaling humadlang ito. Hindi niya inaasahan na kalmado siyang papayag sa gusto ng kanyang amo.

Kaya niya namang gumamit ng dahas kung sakaling pumalag ito. Ngunit walang alinlangan itong pumirma ng walang kapalit.

Binawi na ni Yesper ang papeles kahit na bakas pa rin sa kanya ang pagkagulat.

“Matatagalan pag proseso nito pero i-uupdate kita agad” aniya

Ang kalagayan ni Mrs. ER, ang lola ni Marlo, ang dahilan kung bakit hindi pa matutuloy ang nasabing hiwalayan. Bagaman gusto na ni Marlo maputol ang kaugnayan niya kay Kara ngunit nag-aalala siya sa magiging kahihinatnan nito.

Alam niyang tutol ito sa kanyang balak kaya marahil ang paghihiwalay matapos ang operasyon kay lola ang pinaka-tamang aksiyon.

“Sige” tugon ni Kara

“At isa pa.. nais ni Mr. Razon na putulin mo na ang anumang koneksyon mo kay Ms. Esperanza Razon. Maliwanag?”

May halong awtoridad ang mga sinabi nito. Ramdam ni Kara ang pagbabanta sa kanya.

Ganun kalalim ang pagkasuklam ng binata sa kanya na nais na nitong mawalan ng kahit anong relasyon mula sa kanya.

“Oo, Yesper. Naiintindihan ko. Yun lang ba? kailangan ko pa kasi umalis”

Tumango ang lalaki. Tuluyan nang humakbang paalis ang dalaga. Ang pagtalikod niyang ito ay katumbas ng pagtanggap niyang kalimutan na ang lahat patungkol sa kanya.