Chapter 7

Mr. and Mrs.

Mira's POV

"Hurry up!" I shouted infront of his room.

Kanina ko pa s'ya hinihintay. Bihis na bihis na ako habang nag hihintay sakaniya. Seriously? S'ya pa ang hihintayin ko, ah. Nakakahiya naman talaga, Nate!

Nag-hihintay na ang sasakyan namin sa lobby. It's almost 6 pm! Tumataas talaga ang dugo ko sakaniya.

Nang sa wakas ay bumukas ang pinto ay agad ko s'yang binatukan. Napa-lakas iyon dahilan para makuha namin ang atensyon ng dumaan na tao. Ngumiti ako sakanila at hinimas kunwari si Nate sa braso.

"Bakit ba ang tagal mo? It's almost 6!" pagrereklamo ko sakaniya.

Napa kamot s'ya sa kaniyang leeg dahil doon. Inayos ko ang damit ko bago nauna sa paglalakad. Pumasok ako sa elevator at sumunod naman s'ya. Inayos ko ang mga gamit ko na dala ko.

Bukod sa purse ay may mga gamit akong nakatago. In case of emergency ay may magagamit ako. Ewan ko lang kay Nate kung mayroon din s'yang dala.

"Mira.." tawag n'ya saakin.

Napahinto ako sa aking ginagawa dahil doon. Parang kinakabahan s'ya sa kaniyang kinatatayuan. Hindi din s'ya makatingin saakin ng diretso. What's wrong?

"What is it?" seryoso kong sabi.

Lalo s'yang hindi makatingin saakin. Tinignan n'ya ang paligid ng elevator, naghahanap ng kung ano. Lalo akong naguluhan sa inaasal n'ya.

"W-wag ka magagalit?" sabi n'ya.

Sa tono ng pagkakasabi n'ya ay parang alam ko na ang nangyayari. Pumunta ako sa harap n'ya at tinitigan s'ya ng maigi. Napalunok s'ya sa biglaan kong pag galaw. Ramdam ko na lalo s'yang kinabahan.

"Give it to me" I said.

"Give you....what?" maang-maangan n'yang tanong.

Bu-bukas na sana ang elevator, hudyat na nasa ground floor na kami ngunit agad kong pinindot ulit ang close button.

Tinignan ko nang matalim si Nate. This is not the right time for this, Nate. Ngayon pa talaga, Huh?

"Give me the black card" ma diin kong sabi.

Kinapa n'ya ang suot n'yang suit. Inilagay n'ya ang kaniyang kamay sa bulsa noon. Umakto s'yang may kinukuha. Naka titig lamang ako sakaniya habang ginagawa n'ya iyon. 

"I-i'm sorry." 'yun ang tangi n'yang na sabi.

"Naiwala mo?" tanong ko.

Unti-unti s'yang tumango. Napalunok ulit s'ya. Tila hindi n'ya alam kung paano iexplain saakin ang nangyari. A small smile form in my lips.

I smirked before opening the door. Nag-lakad ako palabas, leaving him alone.

Sumakay ako sa kotse at doon na s'ya hinintay. Matagal bago s'ya pumasok sa loob. Tahimik lamang s'ya at hindi tumitingin sa direksyon ko.

Isang ngiti ang namumuo saaking labi dahil sa inaasta n'ya. I really don't know why he's like this. Ganito ba s'ya sa lahat ng missions n'ya? How careless, really.

Dumating ang sasakyan namin sa parking lot ng bar. Lalo s'yang hindi mapakali sakaniyang kinauupuan. I saw how he fix his necktie. Kabado.

Hinarang kami ng mga guards ng bar. Nasa entrance na kami kung nasaan ang invisible na daan. Ibinaba ng driver ang kaniyang bintana para ma check. Nang makita na isa ito sakanila ay tumango ang guard doon.

Pumunta sa tapat ng pinto ni Nate ang isang guard. Pinanood ko kung paano s'ya mag panic sakaniyang kinauupuan.

Nang hindi ko na makayanan ay binuksan ko na ang purse ko at inilabas doon ang card.

"Love? Here's the card." sabi ko at inabot sakaniya iyon.

Kita ko ang gulat sa mukha n'ya. Pansin ko ang pag silip ng driver namin kaya bahagya kong siniko si Nate.

He cleared his throat. Kinuha n'ya ang card sa kamay ko at pekeng ngumiti saakin. Ibinaba n'ya ang bintana n'ya at ipinakita iyon sa guard. Tumango ang guard bago senyasan ang isa pang guard.

Unti-unting naging visible ang gate saaming harapan. Pumasok ang sasakyan doon. Isa itong tunnel!

Nang makarating sa dulo ay sumalubong saamin ang isa pang parking lot. Nag park ang kotse namin sa tapat ng entrance. Unang lumabas si Nate at sumunod ako.

Hinawakan ko ang braso ni Nate at sabay kaming pumasok sa loob. Bumungad saamin ang malaking bar na may sugalan. Napakaraming table at tao. Lahat ay naka suit at madaming alalay.

Lumiwanag ang mata ko dahil doon. Humigpit ang hawak ko kay Nate nang makita ang napakadaming drinks at nag sasayawan.

"Paano 'yun napunta sa'yo?" tanong n'ya habang pasimple akong tinitignan.

Ngumit ako sa mga nakakasalubong namin bago sumagot. "Naiwan mo sa room ko" sabi ko.

"Pero bakit parang galit ka pa dahil nawala ko iyon?" medyo inis n'yang sabi.

"You're funny" sabi ko lang bago kumalas sa kaniyang braso at nakihalo sa mga tao.

"Love!" sigaw ni Nate dahilan para lakihan ko s'ya ng mata.

Kailangan ba talaga ilakas iyon? Halos isigaw n'ya na ang pag tawag saakin! What the fuck.

"Yes?" sabi ko habang naka ngiti. Nakita ko kasi na naka tingin ang mag-asawa sa isang table. Bumulong ang babae sa lalaki bago tumawa.

Hinarap ko si Nate. Naka-titig ito saakin at bahagyang tinignan ang aking binti. Napa taas ang aking kilay dahil doon. Sinenyasan n'ya ako dahilan para huminahon ako.

I plastered a very convincing smile on my lips. We walk with confidence. I saw how the other women start talking about Nate. Hindi ko naman sila masisisi dahil ang ganda din ng hubog ni Nate at ang tangkad n'ya.

Huminto kami sa table malapit sa mag-asawa na nag-uusap. Sinimulan ni Nate ang pakikipag-usap. Lahat ng nasa table ay biglang bumaling samin. Lahat sila ay naka-ngiti habang hawak ang sariling baso.

"You're probably new here? Ngayon ko lang kayo nakita dito" sabi ng babae na nakasuot ng itim na dress.

Mukha itong mataray at may dating. Kita ko din dito ang mga suot n'yang alahas. Lahat ay diamond simula necklace hanggang singsing.

Ngumiti si Nate sakanila dahilan para ngumiti din ako. "Yes. We're new here. Kakauwi lang namin from states kaya ngayon lang naka punta sa pag invite nila." Nate said.

Tumango-tango naman sila dahil sa sinabi n'ya. Tila humanga sa sagot nito.

Naramdaman kong pumulupot ang kamay n'ya sa baywang ko at bahagya akong nilapit sakaniya. Magrereklamo sana ako kaso parte nga pala ito ng misyon namin.

"I'm Daniel Lopez and this is my wife, Lira Lopez." pakilala ni Nate saakin.

Lopez? not bad. Napakaraming Lopez ang mayaman. Hindi naman siguro kami mahuhuli kapag iyon ang ginamit namin na apelyido 'diba?

"I'm Jennifer Peter" pakilala ng naka itim na dress sabay ngiti saakin.

"I'm Troy Zalua and my wife, Chia Zalua." sabi ng mag-asawa na pinag-uusapan kami kanina mula sa malayo.

"Nice to meet you Mr. and Mrs. Zalua." I said giving Mrs. Zalua a smile.

Umupo kami ni Nate sa bakanteng upuan at sinimulan ang pakkipag-usap sakanila. We ordered drinks but not much dahil hindi namin alam kung may nilalagay ba sila sa drinks ng guests.

Nagpatuloy ang usapan habang tinitignan ko ang kabuuan ng lugar. Ang laki nito at ang daming tao. Hindi ko maiwasang maisip na ganito ang buhay nila. Party day and night. Pag gastos ng pera sa sugal and drugs.

This is a small part of our mission. Ito palang ang simula ng lahat. Dito kami magsisimula hanggang sa mahuli namin ang may pakana ng lahat ng mga nangyayari. Isa din sa dahilan kung bakit hindi ako pinapayagan nila Tom na mag-isa sa mission na ito dahil alam nila na hindi ko kakayanin.

I have to pretend and investigate. I can't play both roles at the same time kaya maganda na din na may katulong ako. Yes. Inaamin ko na. Kailangan ko ng partner. Kailangan ko ng partner para matapos ang misyon na ito. But that doesn't mean na hindi ko kaya mag-isa. Kaya ko pero alam kong mahihirapan ako.

Wala na din akong oras para mag inarte pa. The time left for us to finish this mission is so short. We only have 5 months. 5 months to win and get the criminals. The head and the mastermind.

"Excuse me" sabi ko.

Tumango si Nate saakin at ganon din ang iba. Napako ang ang aking tingin kay Mrs. Zalua nang tumayo din ito. Nakangiti s'yang tumingin saakin bago lumakad. Akala ko ay pupunta s'ya sa bathroom ngunit na wala ang kaba ko nang pumunta s'ya sa isang table at nakipag-usap.

Nag-lakad ako papunta sa isang hallway. I need to pretend that I'm looking for the bathroom kaya umarte ako na ganon. Lumiko ako at sinilip ang mayroon doon. Walang tao. Tahimik at madami ang pinto. Sinilip ko ang paligid kung mayroong nakakita sa pag-lalakad ko.

Nang makita na wala naman bantay ay nag-lakad ako diretso sa hallway na iyon. Dahan-dahan ako sa pagsilip sa bawat sulok. Pinakikiramdaman ko ang aking paligid kung mayroon ba na nakasunod saakin.

Hinawi ko ang aking suot na gown. Kinuha ko doon ang mga mini camera ko at ininstall sa dingding. Kinuha ko ang isang earpiece na makakarinig ng pinag-uusapan kahit na may harang sa pagitan ng nakikinig at nag-sasalita.

Pinakinggan ko ang tunog na nanggagaling sa loob ng isang kwarto kung saan ko nilagay ang earpiece device. Wala iyong tunog. Walang tao sa loob.

Sinubukan ko sa ibang kwarto at nalaman na wala din tao sa loob. Para saan ang mga kwartong ito? Bakit walang tao sa loob? Bakit ang tahimik?

Nag-simula akong magtaka pero pinagpatuloy ko ang aking pakikinig. Sa huling kwarto kung saan nasa pinaka-dulo ng hallway, kinabit ko sa pinto ang earpiece device.

"Mr. Montero cancelled the meeting, Sir. He said that he have something important things to do." rinig kong sabi ng isang lalaki.

"Is it about the Organization? Tell Philip Solomon that I can handle the secret bar while he's away." sabi ng isa pa na boses ng lalaki.

Wala si Philmon dito? Hindi maaari. S'ya ang kailangan namin. Mukhang may pinagkaka-abalahan sila ngayon, ah.

"What about the drugs? Late na ang pag deliver natin dahil sa utos ni Mr. Solomon."

Drugs. Mag dedeliver sila ng drugs. Kailangan namin malaman ni Nate ang information about the delivery. We need to stop it.

"Hindi natin pwede pakialaman iyon. More than 6 billion ang mawawala saatin kapag nahuli tayo. We need to be careful"

Nang maramdaman na may paparating ay mabilis akong lumakad papunta sa isang kwarto na bukas. Sobra ang kaba ko nang makita na may dumaan na dalawang lalaki na may dalang suitcase ang pumasok sa pinto kung saan ako nakikinig kanina.

"What happened?" isang boses ang bigla kong narinig mula sa likod.

Agad kong hinawakan ang kamay nang nagtangka saakin. Pinihit ko ito at siniko bago ako nag-labas ng kutsilyo.

"Really, Mira!?" d*******g na sabi ni Nate.

Nagugulat ko s'yang tinignan bago sinuyod nang tingin ang kabuuan ng kwartong pinasukan ko. Hindi ito basta kwarto! Isa itong Laboratory.

"What are you doing here?" tanong ko sakaniya na iniinda ang sakit sa braso.

"Sinundan kita kanina. Ako ang nagbantay sa entrance nang makita kita na pumasok sa hallway na 'to" seryoso n'yang sabi.

Tumango ako bago pumunta sa mga aparato. Tinignan ko ang mga kagamitan doon. Inilabas ko ang sunglasses ko at pinicturan ang mga nandoon bago sinend sa laptop ko na nakabukas sa room ko sa hotel.

Nakita ko na kumukuha si Nate ng ilan pang pictures. Ineexamine n'ya ang mga bagay bago tumingin saakin. Alam na naming pareho kung para saan iyon. Nang matapos kami doon ay sinilip ko ang labas gamit ang mga mini camera na nilagay ko sa hallway.

Kita ko mula sa screen ko ang mga dumadaan. Nang masiguro na wala na ay lumabas na kami ni Nate. Nakihalo kami sa mga tao sa bar bago kami pumunta sa way ng bathroom. Pumasok ako sa bathroom at lumabas na agad at doon nakita si Nate na naghihintay.

"Sorry. Sumakit ang t'yan ko sa drinks." malakas kong sabi. Nakita ko na mapatingin saamin ang mga babae sa tabi.

"Buti naman at nahanap mo na s'ya, Mr. Lopez." biglang singit ni Mr. Zalua saamin.

Ngumiti ako sakaniya bago tumingin kay Nate. Mukhang na bigla naman s'ya nang dahil sa paraan ko ng pag titig.

"Yeah. She's in the bathroom. Marami na ang nainom n'yang drinks." sabi ni Nate.

Isang awkward na tawa ang pinakawalan ko para sakyan ang sinabi n'ya. Nag paalam naman si Mr. Zalua na pupunta sa bathroom ng lalaki kaya tumuloy na kami ni Nate sa dating table na parang walang nangyari.

"We can go now, right?" bulong ni Nate saakin habang nag-lalakad.

Tumango ako at ngumiti.

"Yeah, madami na ang nakuha ko. I think we can go now, Mr. Lopez." I said, smirking.

"Okay, Love." sabi n'ya bago ako higitin papunta sa exit.