"Aling Elena, naiintindihan ko po kayo... Pero gusto ko rin pong maintindihan ninyo na hindi na ako asawa ni Brandon. Hindi na po ako parte ng pamilya kaya po hindi na po ako pwedeng makialam." Nagagalit man, ay wala nang magagawa pa si Avrielle. "Alam ko naman 'yon, pero sino pa ba ang maaasahan k
Mabilis na lumipas ang araw, at dumating na ang kaarawan ni Don Simeon. Sa pagkakataong ito, ay talagang pinaghandaan ng mga Ricafort ang importanteng okasyong ito. Hindi lang daan-daang milyon ang ginastos ni Senyor Emilio para bumili ng Chinese-style villa bilang birthday gift sa kanyang ama, kun
Halos lumundag ang puso ni Samantha habang papalapit sa kinaroroonan nina Brandon. Nawawalan na siya ng pasensya, kaya siya na ang unang lalapit sa dalawa. Ngunit nang malapit na siya, ay biglang dumako ang paningin niya sa entrance ng villa. Doon, sa ilalim ng nakakasilaw na liwanag at papalubog na
Biglang tumahimik ang paligid, at nang makabawi ang lahat ay umugong ang malakas na bulung-bulungan. Ang buong akala nila ay isang simpleng party lang ang magaganap, ngunit hindi nila inasahan na makakarinig pala sila ng isang nakakagulat na rebelasyon. Ang kaninang maningning na mga mata ni Avriel
Biglang natigilan si Samantha. Namula ang mukha niya sa labis na kahihiyan. Hindi niya magawang umabante, ngunit mas lalong hindi niya magawang umatras. Sa loob-loob niya, ay sinusumpa at minumura niya si Don Simeon. Tinatanong rin niya sa kanyang sarili kung kailan kaya mamamatay ang matanda. Sama
Ang lahat ay namangha nang makitang naglalakad sa lobby si Anton Madrigal habang nasa mga labi nito ang magalang na pagngiti. Sa kanyang likuran, ay nakasunod si Ella. Nagningning naman ang mga mata ni Avrielle, at halos mapasigaw siya sa galak at muntik nang matawag na 'Kuya' si Anton. Bigla tuloy
"Opo, pinapangako ko po sa inyo, Don Simeon." Matanda man si Don Simeon, ay hindi naman siya bulag. Kitang-kita niya ang pagmamahal sa mga mata ni Anton kapag tinitignan nito si Amery. Nakahinga na tuloy siya nang maluwag. "Pakaalagaan mo sana siya. Kung hindi iyon nagawa ng apo ko, sana ay gawin
"Nakita ni Amery kung gaano ko kagusto ang painting na 'yon kaya nakipagkompetisyon siya sa akin! Habang tinataasan ko ang bid ko, tinataasan niya rin ang kanya! Hanggang sa maging sampung milyon, at pagkatapos ay bigla na siyang huminto sa pag bid. Sa tingin n'yo, maganda ba ang ugali niya sa panli
Sa living room ng mansyon, naroon ang nag-aalalang si Samantha. Ang mga katulong naman ay nagkanya-kanya ng tago sa bawat sulok upang mag-abang ng maiinit na eksena na pwede nilang pagtsismisan mamaya. Alam nilang magkakaroon ng aberya, dahil hindi naman lingid sa kaalaman nila na naroon ang dating
Agad na inutusan ni Brandon ang mga katulong upang linisin ang kwarto ni Chuchay. Si Avrielle naman ay nanatili sa tabi ng dalaga habang inaalo ito. "Hindi na ako matatakot... Hindi na ako matatakot... Nandito na ang ate Amery ko..." Twenty years old na si Chuchay, ngunit dahil isa itong autistic,
Bahagyang natigilan si Avrielle, ngunit agad din namang nakabawi. "O-Okay lang ako. Ang tanungin mo ay si Chuchay kung okay ba siya." Dahil sa pagkabigla ay agad nagdilim ang mga mata ni Brandon kasabay ng paghigpit ng pagkakahawak niya sa mga braso ni Shaina. "Aray, Kuya! Pakawalan mo na ang mga
"Ella, narito ako sa Ricafort Mansion. Pumunta ka rito at sunduin mo ako." "Hala, bakit po kayo nandyan?" bakas ang pagkabigla sa tinig ni Ella. "Mahabang kwento. Basta't sasabihin ko na lang sa'yo kapag narito ka na." Matapos ang kanilang pag-uusap sa telepono ay deretso nang umakyat si Avrielle
Bahagyang napakurap-kurap ang mga mata ni Avrielle, gumapang rin ang kilabot sa makinis niyang balat. "Paano mo nalamang size 36 ang paa ko?" Nanatili naman ang seryoso at kalamigan sa mukha ni Brandon. "Mukha kasing maliit kaya hinulaan ko na lang." Bahagyang naitago ni Avrielle ang mapuputi niy
"Napagkasunduan natin kagabi na pupunta ka sa Ricafort mansion upang kunin ang mga gamit mo." Pinakawalan na ni Brandon ang mga kamay ni Avrielle, pagkatapos ay humawak na ito sa manibela. "Pupunta naman ako mamaya, kaya hindi mo na kailangang gawin 'to!" "Hindi ako naniniwala sa'yo." Ini-start n
Hindi naging maganda ang pagtatapos ng kanilang almusal. Nang bata pa lamang si Avrielle, sa tuwing siya'y malungkot o galit, ay nagpupunta siya sa back garden at magtatago sa isang maliit na cave roon. Doon siya mag-uukit ng mga galit niyang salita habang umiiyak. At ngayong twenty four years old
Kasalukuyang nagpapahinga si Avrielle sa sala ng kanyang villa nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Hindi na siya nag-abalang tignan kung sino ang caller nang sagutin niya ang tawag na 'yon. "Hello!" "Mukhang mabilis ka nang sumagot sa tawag ngayon, huh?" Ang tono ni Brandon ay mababa, pak
"Avrielle!" Nang marinig ang pagtawag na 'yon, ay biglang napalingon si Avrielle. Nakita niya ang dalawang itim na mamahaling sasakyan na magkasunod na nakaparada hindi kalayuan sa kanila. Naroon sina Anton at Armand na nakatayo sa harapan ng mga sasakyan, kapwa nakasuot ng mamahaling suits ang mg