Bahagyang napakurap-kurap ang mga mata ni Avrielle, gumapang rin ang kilabot sa makinis niyang balat. "Paano mo nalamang size 36 ang paa ko?" Nanatili naman ang seryoso at kalamigan sa mukha ni Brandon. "Mukha kasing maliit kaya hinulaan ko na lang." Bahagyang naitago ni Avrielle ang mapuputi niy
"Ella, narito ako sa Ricafort Mansion. Pumunta ka rito at sunduin mo ako." "Hala, bakit po kayo nandyan?" bakas ang pagkabigla sa tinig ni Ella. "Mahabang kwento. Basta't sasabihin ko na lang sa'yo kapag narito ka na." Matapos ang kanilang pag-uusap sa telepono ay deretso nang umakyat si Avrielle
Bahagyang natigilan si Avrielle, ngunit agad din namang nakabawi. "O-Okay lang ako. Ang tanungin mo ay si Chuchay kung okay ba siya." Dahil sa pagkabigla ay agad nagdilim ang mga mata ni Brandon kasabay ng paghigpit ng pagkakahawak niya sa mga braso ni Shaina. "Aray, Kuya! Pakawalan mo na ang mga
Agad na inutusan ni Brandon ang mga katulong upang linisin ang kwarto ni Chuchay. Si Avrielle naman ay nanatili sa tabi ng dalaga habang inaalo ito. "Hindi na ako matatakot... Hindi na ako matatakot... Nandito na ang ate Amery ko..." Twenty years old na si Chuchay, ngunit dahil isa itong autistic,
Sa living room ng mansyon, naroon ang nag-aalalang si Samantha. Ang mga katulong naman ay nagkanya-kanya ng tago sa bawat sulok upang mag-abang ng maiinit na eksena na pwede nilang pagtsismisan mamaya. Alam nilang magkakaroon ng aberya, dahil hindi naman lingid sa kaalaman nila na naroon ang dating
Pakiramdam ni Amery ay biglang tumigil ang pag-ikot ng mundo habang tinititigan ang divorce papers na pirmado na ng kanyang asawa. Tigmak man sa luha ang kanyang mga mata, nagawa niyang itaas ang kanyang paningin sa may bintana kung saan naroon si Brandon. Ang matangkad at makapangyarihang pigura n
Kasalukuyang nagsasalo sa hapunan ang pamilya ng Ricafort. Kasama nila si Samantha na mukhang enjoy na enjoy sa mga pagkaing nakahain sa mesa. Masayang nag-uusap ang lahat maliban kay Brandon na seryosong seryoso ang hitsura at mukhang walang gana sa pagkain. Hindi mawala sa isipan niya si Amer
Madrigal Mansion Sa harap ng isang magarang mansyon ay ipinarada ang isang itim na Rolls-Royce. Personal namang binuksan ang pintuan niyon ni Armand, ang pangalawang anak nina Senyor Alejandro at Senyora Minerva Madrigal. "Welcome back, Your Highness!" Yumukod pa ang binata nang tumapak ang mga
Sa living room ng mansyon, naroon ang nag-aalalang si Samantha. Ang mga katulong naman ay nagkanya-kanya ng tago sa bawat sulok upang mag-abang ng maiinit na eksena na pwede nilang pagtsismisan mamaya. Alam nilang magkakaroon ng aberya, dahil hindi naman lingid sa kaalaman nila na naroon ang dating
Agad na inutusan ni Brandon ang mga katulong upang linisin ang kwarto ni Chuchay. Si Avrielle naman ay nanatili sa tabi ng dalaga habang inaalo ito. "Hindi na ako matatakot... Hindi na ako matatakot... Nandito na ang ate Amery ko..." Twenty years old na si Chuchay, ngunit dahil isa itong autistic,
Bahagyang natigilan si Avrielle, ngunit agad din namang nakabawi. "O-Okay lang ako. Ang tanungin mo ay si Chuchay kung okay ba siya." Dahil sa pagkabigla ay agad nagdilim ang mga mata ni Brandon kasabay ng paghigpit ng pagkakahawak niya sa mga braso ni Shaina. "Aray, Kuya! Pakawalan mo na ang mga
"Ella, narito ako sa Ricafort Mansion. Pumunta ka rito at sunduin mo ako." "Hala, bakit po kayo nandyan?" bakas ang pagkabigla sa tinig ni Ella. "Mahabang kwento. Basta't sasabihin ko na lang sa'yo kapag narito ka na." Matapos ang kanilang pag-uusap sa telepono ay deretso nang umakyat si Avrielle
Bahagyang napakurap-kurap ang mga mata ni Avrielle, gumapang rin ang kilabot sa makinis niyang balat. "Paano mo nalamang size 36 ang paa ko?" Nanatili naman ang seryoso at kalamigan sa mukha ni Brandon. "Mukha kasing maliit kaya hinulaan ko na lang." Bahagyang naitago ni Avrielle ang mapuputi niy
"Napagkasunduan natin kagabi na pupunta ka sa Ricafort mansion upang kunin ang mga gamit mo." Pinakawalan na ni Brandon ang mga kamay ni Avrielle, pagkatapos ay humawak na ito sa manibela. "Pupunta naman ako mamaya, kaya hindi mo na kailangang gawin 'to!" "Hindi ako naniniwala sa'yo." Ini-start n
Hindi naging maganda ang pagtatapos ng kanilang almusal. Nang bata pa lamang si Avrielle, sa tuwing siya'y malungkot o galit, ay nagpupunta siya sa back garden at magtatago sa isang maliit na cave roon. Doon siya mag-uukit ng mga galit niyang salita habang umiiyak. At ngayong twenty four years old
Kasalukuyang nagpapahinga si Avrielle sa sala ng kanyang villa nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Hindi na siya nag-abalang tignan kung sino ang caller nang sagutin niya ang tawag na 'yon. "Hello!" "Mukhang mabilis ka nang sumagot sa tawag ngayon, huh?" Ang tono ni Brandon ay mababa, pak
"Avrielle!" Nang marinig ang pagtawag na 'yon, ay biglang napalingon si Avrielle. Nakita niya ang dalawang itim na mamahaling sasakyan na magkasunod na nakaparada hindi kalayuan sa kanila. Naroon sina Anton at Armand na nakatayo sa harapan ng mga sasakyan, kapwa nakasuot ng mamahaling suits ang mg