“Major? May nakita akong mga pasa sa binti nang biktima mukhang minaltrato pa itong batang lalake na ito bago tinuluyang patayin,” sabi sa akin ni Lucy.
“Teka teka, namatay ba ang batang lalake sa pagpalo nang mga bagay-bagay sa kanya bago tinuluyang hiwain ang kanyang katawan pati tanggalin ang laman at loob nito?” pagliliwanag ko sa kanya.
“That’s right. Nagkaroon nang internal bleeding ang bata, isa pa. Kung titingnan mo ang ulo nang bata na ito, mukhang hinampas din ito nang malakas, nahimatay itong bata, nawalan nang malay at pinagpatuloy pa rin ang paghahampas nang kriminal hanggang sa tuluyan na itong mawalan nang buhay at inumpisahan na hiwain ang kanyang dibdib hanggang tiyan,” sabi sa akin ni Lucy.
“Kahit an
“Nakasulat sa noo nang batang lalake ang salitang ‘JUSTICE’,” sabi sa akin ni Luna. Anong hustisya ang hinahanap niya? Eh dapat ang magkaroon nang hustisya ay ang pamilya nang mga batang ito. “Oh God…” sabi ni Nicky habang hawak-hawak ang kanyang laptop. “Bakit anong mayroon?” tanong sa kanya ni Austin. Iniharap ni Nicky ang kanyang laptop sa amin at inilagay ang laptop sa lamesa. Nakita namin ang dalawang batang lalake na nakalive sa isang website. Nakatali silang dalawa sa armchair at nakapiring. “Hindi ko matrace ang location kung nasaan nanggagaling ang signal. Mukhang matindi ang ginamit niyang website breaker at hinacked ito,” sabi naman ni Nicky. “Shit! Anak ito si Sir Collins at ang kaibigan niya, kailangan natin ang Cybercrime group ipaabot sa kanila ang balita!” utos ko kay Symae. Tumingin ako sa may upper right side at nakalagay na nakalive ang video na ito at napapanood nang mga tao. “Ngayon? Pwede ko na ba makuha ang atensyon ninyo?” sabi nang lalake na hindi kita a
“Start praying,” sabi ko sa kanya habang nakatali ang kanyang paa at kamay sa upuan. Nakikita ko rin na pumapatak na rin ang sandamakmak na luha sa kanyang mga mata.“Parang awa mo na huwag mo akong patayin may anak pa ako at inaantay nila akong umuwi,” pagmamakaawa niya sa akin. Ngunit kahit anong gawin niya ay hinding hindi na magbabago at magda-dalawang isip na pasabugin ang kanyang ulo gamit ang hawak kong baril.“Paano naman ako?! Binigyan niyo ba ako nang pagkakataon? Naawa ba kayo sa akin noong naghi-hirap ako sa kamay ninyong lahat?” tanong ko sa kanya habang inaantay ko nalang ang oras na iputok ang baril.“Nakaraan na iyon. Please kalimutan na natin ang nakaraan. Maganda na ang buhay mo ngayon at alam kong hindi mo kayang pumatay nang tao. Mabait ka, busilak ang iyong kalooban. Patawarin mo na ako. Nag-bago na ako at pinagsisisihan ko iyon. Ayoko pang mamatay!” Medyo naiirita na rin ako sa boses niy
Napahigop ako sa aking mainit na kape habang tinitingnan ang mga litrato na nakuha namin sa crime scene. Halos pinaliguan nang bala ang biktima sa kanyang katawan. Isa sa ulo at siyam sa kanyang dibdib.Hindi ito homicide, talagang may galit ang suspek sa taong ito. Sabi din sa autopsy ay dalawang araw na daw ang bangkay mula nang may nag-report nito at natagpuan namin sa abandonadong gusali.“Mukhang busy talaga ang kapitan namin ha.” sabi sa akin ni Celyn habang may bitbit nang supot na tinapay.“Ito oh. Miryenda. Huwag kang mag-alala, libre ko na yan. Nakuha ko na kase ang bonus natin.” Pangiting inabot niya sa akin ang isang pandesyal. Tinanggap ko naman ito gamit ang aking palad.“Sampung bala,” bulong ko sa aking sarili habang tinitingnan nang maigi ang mga litrato. Napahinto ako sa aking pagtitig nang kinalabit ako sa balikat ni Celyn at inutusan na kumain muna ako dahil alam niyang hindi pa ako nag
Hindi ko maiwasan na mainis dahil wala kaming makitang lead. Walang silbi ang mga balang naiwan kung hindi man lang ito matutukoy kung sino ang pumatay. Huminga ako nang malalim at ipinikit ang aking mata. “Richard? Pwede bang ipagtimpla mo ako nang kape?” paghingi ko nang pabor sa kanya. Sinunod niya naman agad nag aking utos. Napahawak ako sa aking ulo at hinilot-hilot ang aking sarili.Pagbalik ni Richard ay may kasama na siyang ibang lalake na pumasok sa aking office. “Ma’am ito na po ang kape niyo. May ipag-uutos pa po kayo?” tanong niya sa akin sabay ipinatong ang baso sa aking lamesa.“Salamat, gusto kong maghanap ka pa nang mga kamag-anak nang biktima o kaya naman ang kapatid niya, baka kase may alam sila patungkol sa krimen na nangyare,” sabi ko sa kanya. Agad naman lumabas si Richard sa aking opisina at ginawa ang aking pinag-uutos.Binigyan pansin ko ang lalake na pumasok kasama ni Richard dito.
Makalipas ang isang linggo na walang usad ang kaso ay tumambad sa aking lamesa ang isang pang murder case. “Ano to?” tanong ko kay Richard.“Bagong kaso po ma’am. Inutusan po ako ni Police Colonel Santos na ibigay sa ating headquarters ang kaso na ito,” sabi niya sa akin.Hindi ko naman masisisi si Colonel Santos dahil alam kong malaki ang tiwala niya sa namin na Special Crime Investigation. Pero hindi ko rin inaasahan na magkakaroon ulit agad nang panibagong murder case na kailangan maresulba.Hinawakan ko ang papel na nakalapag sa aking lamesa at binasa ang nakapaloob dito. “Emilio Perez, apat na put anim na taong gulang, kasal, nakatira sa Sta. Lucia Del Monte Street, isang business man na may apat na anak,” pagbabasa ko. Napahawak ako sa aking sentido dahil biglang sumakit ang aking ulo.Napatayo ako sa aking kinauupuan nang biglamg pumasok si Alexander sa pintuan nang hindi man lang kumakatok. &
“Bakit mo naisipang itanong sa kanyang motibo nang krimen?” tanong ko kay Alex. “Nagkaroon sila nang alitan nang kanyang asawa at sinabi niya pa na may babae ang kanyang mister. Posibleng paghihiganti, galit o puot ang nararamdaman niya nang malaman niya ito. Posible din na siya ang pumatay sa kanyang asawa. Sinusubukan ko lang siyang hulihin siya. Pero natunugan niya ako,” sagot niya sa akin. “Sabagay may punto ka rin, kaso lang sa iyong tanong ay hindi na tayo makakabalik sa bahay niya,” ani ko sa kanya. “Wala siyang magagawa, oras na malaman natin ang totoo, siya man o hindi ang pumatay ay magkikita pa rin tayo sa korte para ihain ang kaso na kinakasangkot nang suspek ngayon,” sagot sa akin ni Alexander. Muli kaming bumalik sa kanyang kotse at pumunta sa address na binigay sa amin ni Misis Perez bago niya kami palayasin sa kanyang bahay. Kumatok kami sa kanyang pinto nang nasabing babae ni Mister Perez at pinagbuksan kami nang isang singkit
Gabi na ako nang nakauwi sa aking bahay binuksan ko ang telebisyon at pinapanood ang mga kapulisan na kinu-kolekta ang mga bala na naiwan sa krimen.“Ang tatanga niyo naman!” Sigaw ko sa kanila habang umiinom nang alak sa loob nang aking kwarto. Inilipat ko nang ibang channel ang telebisyon at napanood ko rin ang mga pamilyang nagpo-protesta sa mga kapulisan sa kadahilanang hindi pa umuusad ang kaso.“Mga inutil! Dapat lang sa kanila ang mamatay. Hindi binubuhay ang mga taong kagaya nila.” Nagpakawala ako nang isang malakas na halakhak habang pinaglalaruan ko ang baril sa aking kamay.“Hanggang kailan kaya nila malalaman ang totoo? Hanggang kailangan pa kaya sila iikot sa krimen na ginawa ko?” bulong ko sa aking sarili. Dalawang tao na ang napabagsak ko. Ilan pa kaya ang kulang? Hindi na ako makapag-hintay na ubusin silang lahat.Kinabukasan ay nag-jogging ako papuntang sementeryo at hinanap ang dalawang puntod nila Rob
Isang buwan na walang usad ang kaso. Napapa-isip nalang ako kung paano mare-resulba ang krimen na ito. Naisip ko rin kung kailan kaya muling aatake ang killer sa kanyang mga target. Hating gabi na at hindi pa rin ako mapakali sa kai-isip kung ano ba talaga ang motibo sa sa krimen.Tumayo ako sa aking pagka-higa dahil gusto kong uminom nang gatas. Nag-lakad ako papuntang kusina at nag-timpla.Huminga ako nang malalim at inilapag ang isang bagong gatas sa aking lamesa. Tumungo ako sa loob nang aking kwarto at kinuha ang aking laptop saka bumalik sa may kusina. Binuksan ko ang aking laptop at muling tiningnan ang iba’t-ibang kuha nang litrato sa crime scene. Hindi pa rin maalis sa isip ko na baka isa itong series murder.Una, sampung bala at pangalawa ay siyam na bala ang nakuha sa loob nang crime scene at ang dalawang ito ay may tama sa kanilang ulo.Napa-hinga ako nang malalim
“Nakasulat sa noo nang batang lalake ang salitang ‘JUSTICE’,” sabi sa akin ni Luna. Anong hustisya ang hinahanap niya? Eh dapat ang magkaroon nang hustisya ay ang pamilya nang mga batang ito. “Oh God…” sabi ni Nicky habang hawak-hawak ang kanyang laptop. “Bakit anong mayroon?” tanong sa kanya ni Austin. Iniharap ni Nicky ang kanyang laptop sa amin at inilagay ang laptop sa lamesa. Nakita namin ang dalawang batang lalake na nakalive sa isang website. Nakatali silang dalawa sa armchair at nakapiring. “Hindi ko matrace ang location kung nasaan nanggagaling ang signal. Mukhang matindi ang ginamit niyang website breaker at hinacked ito,” sabi naman ni Nicky. “Shit! Anak ito si Sir Collins at ang kaibigan niya, kailangan natin ang Cybercrime group ipaabot sa kanila ang balita!” utos ko kay Symae. Tumingin ako sa may upper right side at nakalagay na nakalive ang video na ito at napapanood nang mga tao. “Ngayon? Pwede ko na ba makuha ang atensyon ninyo?” sabi nang lalake na hindi kita a
“Major? May nakita akong mga pasa sa binti nang biktima mukhang minaltrato pa itong batang lalake na ito bago tinuluyang patayin,” sabi sa akin ni Lucy. “Teka teka, namatay ba ang batang lalake sa pagpalo nang mga bagay-bagay sa kanya bago tinuluyang hiwain ang kanyang katawan pati tanggalin ang laman at loob nito?” pagliliwanag ko sa kanya. “That’s right. Nagkaroon nang internal bleeding ang bata, isa pa. Kung titingnan mo ang ulo nang bata na ito, mukhang hinampas din ito nang malakas, nahimatay itong bata, nawalan nang malay at pinagpatuloy pa rin ang paghahampas nang kriminal hanggang sa tuluyan na itong mawalan nang buhay at inumpisahan na hiwain ang kanyang dibdib hanggang tiyan,” sabi sa akin ni Lucy. “Kahit an
Kinabukasan ay isang bangkay ang natagpuan sa harap nang paaralan nang San Ramon Academy at ang estudyante ay kinilala sa pangalan na Shawn Pamoy na ang isa sag a dinukot.Agad na kaming remesponde sa eskwelahan. Nakita namin na wala na rin laman at loob ang estudyante, kasabay namin na dumating ang Pamilyang Pamoy para kumpirmahin na kung anak ba nila ang nakahilata sa sahig na walang buhay.Nang makalapit ang nagpakilalang ina nang bata ay nag wala na ito dahil anak niya nga ang batang nakahiga.“Ang anak ko! Ang anak ko! Renz ang anak natin!” sigaw nang ginang. Halos hindi siya makapaniwala na ganito ang sinapit nang kanyang anak. Nakatunog din ako, posible kaya ang pumatay sa anak ni Sir Luisito ay siya rin ang dumukot sa iba at pumatay sa kawawang bata itong? Ito ang katanungan na kailangan namin masagot.Nagulat kami nang biglang sumulpot si Colonel Collins sa amin at tiningnan ang bangkay. Bakas sa kanyang mukha ang pag-aa
Pagpasok namin sa loob nang aming opisina ay agad kaming nagulantang sa balita na nakarating sa amin.Nakita namin si Colonel Collins na nasa loob na nang aming opisina para ireport sa amin ang insidente na nangyare sa kanyang anak dahil daw dinukot daw ito mismo sa kanilang eskwelahan.Humingi nang tulong sa amin si Colonel, hindi niya naman kailangan na humingi nang tulong dahil tungkulin namin ang gawin ang aming obligayson. “Hindi lang ang anak ko ang dinukot, dalawa daw sila nang kaibigan niya, ito ang sabi nang ga nakakita, hindi na daw nakapalag ang dalawang binata dahil tinutukan sila nang baril at pwersahang pinapasok sa loob nang kotse,” sabi sa akin ni Colonel. “Huwag niyong hayaang mawala ang aking anak,” dagdag niya sa amin. Pagkatapos niyang sabihin sa amin lahat ay napatulala lang kami
Kinabukasan ay napaaga ang aking gising dahil nakapagpahinga ako anng maayos. Habang si Alex at si Baby Daniel naman ay payapa pa rin na natutulog.Tinulungan ko nalang din na maghanda nang umagahan si Aling Bina pagkatapos namin magluto ay maaga-aga pa para kumain ang umagahan.Umupo muna kaming dalawa sa sofa at binuksan ang telebisyon. Muling lumitaw sa medya ang kaso na hinahawakan namin ngayon patungkol sa anak ni Police Lieuetenant Colonel Brandon Luisito sa anak niyang si Grace Luisito.Nakita ko rin na marami ang nagrarally sa harap nang headquarters. Hinihingi nila ang hustisya.Muli akong bumalik sa aming kwarto para tingnan ang files ni Grace, pagakatapos ay inilagay ko na ito sa bag para maidala sa headquarters. Sabay na kaming kumain ni Alex at pumunta sa headquarters, nang makarating na kami doon
“Captain may bagong pasok na kaso,” sabi sa akin ni Symae dala-dala ang isang folder, inaabot niya ito sa akin at agad ko nalang tiningnan kung ano ang mga nakapaloob dito.Napataas ang aking kilay. Hindi naman ito bagong kaso, noong nakaraang dalawang buwan pa pala ito. Ito ang kaso na kung saan namatay ang anak ni Police Lieutenant Colonel Brandon Luisito.Ang sabi sa report ay ayon daw sa nakakita sa bangkay ay wala na daw itong laman at loob, maaaring kinain daw ito nang aswang dahil nasa liblib daw ito na lugar kung saan nakita ang bangkay. Alam ko naman ang mga paniniwala nang mga tao doon. Kung aswang nga talaga ang kumain sa laman at loob nang anak ni Lietenant Colonel Luisito?Paano nila maipapaliwanag ang bakas nang tali sa dalawang kamay at paa nang dalaga. “Hindi naman ito bagong kaso Sy
Makalipas ng siyam na buwan. “ALEX!” sigaw ko sa aking asawa. Mukhang handa nang lumabas ni baby at excited na siyang makita ang mundo. “Andiyan na honey!” nataranta si Alex at inalalayan niya akong bumaba sa second floor nan gaming nabiling bahay. Habang bumababa nang hagdan ay nagsalita pa si Alex at kinausap ang baby namin. “Baby wait lang ha. Huwag muna ngayon, sa hospital nalang. Kapit ka muna kay mommy mo. Huwag mo siyang pahirapan,” utos niya sa anak namin. “Oh my gosh honey… nagawa mo pang utusan si baby. Hindi na talaga siya makapag-antay,” sagot ko sa kanya.Nakababa na kami sa hagdanan at dahan-dahan na kaming naglakad papapasok sa aming kotse. 
Lumipas ang tatlong araw ay wala pa rin report na nakakita kay Celyn. Nag-aalala na ako para sa kanya dahil iniisip ko na baka may mangyareng masama sa kanya o baka naman makapanakit siya nang inosenteng tao.Ilang oras na akong nakaupo sa aking harapan nang computer nang mag biglang tumawag sa amin at sinabi na may nakakita daw sa babaeng ibinalita sa telebisyon.Agad kong sinulat ang address na binigay nila at lahat kami ay pumunta sa lokasyon kung nasaan si Celyn.Nagulat kami na ang address na binigay sa amin ay ang address nang dating pumuporma kay Celyn.Kumatok kami sa pinto at bumungad sa amin ang isang matipunong lalake. Mukhang kakagising lang ata.“Yes Captain Luna?” tanong niya sa akin habang pakipit-pikit pa ang talukap nang kanyang mga mata.“Major Garcia. May nakapagsabi sa amin na andito daw si Celyn sa iyong bahay,” sabi sa kanya ni Alex.“Alam ko naman na hindi ko siya matatago habang bu
Habang naglalakad palayo sa kanila ay nakita ko si Alex na nakasimangot. Mukhang excited talaga siyang sumakay doon. Pero hindi ko talaga kaya. Niyakap ko nalang siya nang mahigpit at hinalikan sa labi.Natapos namin ang pananatili namin sa resort, masasabi kong maganda ang resort, magandang tanawin nang paglubog ng araw.Umalis kami sa resort at nagpunta sa The St. Regis Maldives Vommuli Resort - Maldives ang Fishing Resorts sa Maldives.Narinig ko rin na ang Maldives ay kilala sa kanilang likas na kapaligiran kabilang ang asul na dagat, puting mga beach, at malinis na hangin.Ang klima ng Maldives ay mainam para sa mga bisita na makisali sa mga palakasan sa tubig tulad ng paglangoy, pangingisda, scuba diving, snorkeling, water-skiing, windurfing at marami pang iba.Nais kong ilista ang mga bantog na mayroon ang Maldives at subukan ito lahat kaso hindi namin kakayanin dahil may trabaho pa aming naghihintay sa headquarters pagbalik namin.Na