PAGKAUWI pagkauwi sa pilipinas ay dineretsyo ni Zekiel si Claire sa bahay nila. "Welcome home tita-mommy!" masayang sabi ni Zayne kay Claire na ikinatingin ni Claire sa paligid. Bumalik sa kaniyang ala-ala ang mga sandaling iniwan niya ang anak na si Zayne limang taon na ang nakakaraan. "Nasataas ang kwarto natin katabi ng kwarto ni Zayne," sabi ni Zekiel sa kaniya na ikinatingin ng dalaga sa kaniya. "Anong 'natin'? Magkasama tayo sa iisang kwarto?!" gulat na sabi ni Claire na ikinakunot nang noo ni Zekiel at tumango sa kaniya. "Syempre, paano kung may mangyari sayo at wala ako sa tabi mo hindi ko hahayaan iyon," Natahimik nalamang si Claire sa sinabi ni Zekiel na ikinatawa ni Zayne at hinila ang dalaga papunta sa kwarto nito upang ipakita. "Son dahan dahan sa paghila sa tita-mommy mo," "Yes daddy!" LUMIPAS ang maghapon at walang ginawa si Zayne kundi ang daldalin ang dalaga na ikinatutuwa naman ni Claire dahil namiss niya ang pagiging mabibo ng kaniyang anak. Nang magg
CLAIRE "SAGLIT lang ako sir, dito ka nalang sa kotse,"Nakailang ulit na akong sabi kay Zekiel ng bagay na iyan at hindi ko pa 'rin siya napapapayag. Kanina pa si Louise sa loob ng restaurant habang ako na stock dito sa kotse dahil sa lalaking kasama ko. "No," malamig pa 'rin nitong sabi na ikinagulo ko sa aking buhok ang kulit niya nakakainis! Hindi siya pwedeng sumama syempre may mga bagay kaming pag-uusapan na di niya dapat marinig."Sir naman hindi ka kailangan sa loob," muling ulit ko sa kaniya na ikinailing niya saakin. "Hindi ko kayo hahayaan ng anak ko na mag-isa kasama yung lalaking yun," napabuntong hininga ako dahil sa sinabi niya. Sabi ko nga nag-aalala siya para sa anak niya. Napatingin nalamang ako sa labas nang bintana dahil sumusuko na ako sa kaniya. Ipapa-reschedule ko nalang ang meeting namin ni Luoise papayag naman yun eh. Kukunin ko na sana ang phone ko ng bigla iyong tumunog at nakita ko na tumatawag si Louise. "Hello Louise?" nakita ko sa gilid ng aking mga m
"Huh? Bakit naman?" tinignan niya ako ng masama kaya napalunok ako at agad na kinuha ang phone ko at ibinigay sa kaniya. "Sabi ko nga ito naman di makapag-antay," pagkaabot ko ng cellphone ko sa kaniya ay may kinalikot ito. Mabuti nalamang at pinalitan ko na wallpaper ko dati si Zoey yun e. "From now on hindi ka na makakatanggap ng kahit na ano tungkol kay Louise," sabi niya at pabalang na ibinigay saakin ang phone ko kaya mas napasimangot ako doon. Mukang binura niya ang number ni Louise sa phone ko. "Saan tayo pupunta?" tanong ko nang magsimula na siyang magdrive. "Saan pa ba edi sa office ko," napatango ako sa sinabi niya at hindi pinansin ang pamimilosopo nito. "Teka paano si Zayne? Naiwan siya sa bahay!" sabi ko dito na ikinatingin nito saakin sandali at muling ibinalik ang kaniyang mata sa daan. "Pinasundo ko na siya kay Hero," napatingin ako sa relo ko dahil doon nine na 'rin ng umaga natagalan pala kami sa restaurant. Hinayaan ko nalamang siya na magdrive at suma
"Hey," napatingin ako sa unahan kung nasaan si Zekiel at marami ang napatingin saamin dahil doon, ramdam ko na ang pamumula ko. Naglakad si Zekiel papunta sa gawi ko at mas nagulat ako ng hawakan niya ang kamay ko as in naka holding hands kami intertwined pa! "I said lets go, masyado bang mahina ang aircon? Lalo kang namula halika na nga," sabi niya saakin at nagsimulang naglakad kaya nagpahila ako sa kaniya. "Good morning sir, good morning ma'am Venice," yan ang sinasabi nila habang nadaan kami at ako ay gulat na gulat. Dati Ms.Venice ang tawag nila saakin ngayon hindi na! "Bakit tayo dito dumaan sir?!" bulong na sabi ko sa kaniya habang nakahawak sa braso siya dahil nanghihina ang tuhod ko. "It's my routine to use excalator up to my office besides tama lang sayo na maglakad lakad para ma excersice ka at para maging healthy ang baby natin," Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi niya mabuti nalamang at walang nakarinig niyon. "Sabi ko sayo sila na eh," "Muka nga, pero nawal
PUMUNTA si Claire sa may rooftop at doon nagpahangin at inilabas ang luha niya. Simple lang naman ang nakita niya at alam niya sa sarili niya na hindi siya ganon kadaling mag selos pero dahil nga buntis siya ay nagagawa niya ang mga bagay na hindi naman niya naagawa. Napabuntong hininga siya dahil sa emosyon na nararamdaman niya. Mas gusto niyang nasa bahay nalang siya para hindi siya makapurwisyo pa. Napahawak siya sa kaniyang tiyan at hinimas iyon. "Baby bakit namn kailangan nating gawin yun? Nasa meeting si Daddy ayan tuloy napagalitan tayo," kausap niya sa kaniyang anak kahit alam niyang hindi pa ito fully develop. Nakapag-isip isip siya na kailangan niyang mag-sorry kay Zekeil dahil sa nagawa niya kaya tumayo na siya at lumabas ng rooftop. Ngunit nagulat siya ng pagtalikod niya ay nakita niya doon si Camille na kararating lamang. "Alone?" nakangising sabi sa kaniya nito na ikinaatras ni Claire nararamdaman niya ang panganib sa tuwing malapit sa kaniya si Camille. "Umiyak k
SAMANTALANG si Claire ay nagmamadaling bumaba nang rooftop upang humanap ng tulong habang naiyak. "T-tulong ang anak ko," mahinang sabi ni Claire dahil nararamdaman niya ang masakit na parte sa kaniyang tiyan. "T-Tulong si Zayne!" Muli pa niyang sigaw at maya-maya ay nagulat siya ng mayroong tumatakbong sumalubong papunta sa gawi niya. "Venice! Venice!" sigaw na sabi ni Zekiel at agad na niyakap ang babae. "Z-Zekiel si Zayne," mahina niyang sabi habang naiyak. "Venice I'm sorry! I'm sorry patawarin mo ako, I didn't mean to shout on you please patawarin mo ako," nagmamakaawang sabi ni Zekiel sa babae. Magmula ng umalis si Claire sa meeting room nito ay susundan na sana niya ito ngunit hindi siya nakaalis dahil sa meeting. --- "Venice!" tumayo na si Zekeil upang sundan ang dalaga ngunit napahinto si Zekiel ng magsalita si Camille. "Saan ka pupunta Kiel hindi pa tapos ang meeting!" sigaw na sabi ni Camille na sinaayunan nang iba. "Tama ang anak ko Mr.Gray, sino ba ang
NAGISING si Claire dahil sa gutom at sumalubong sa kaniya ang puting kisame. "Venice? Venice you're awake!" napatingin si Claire sa nagsalita at nakita niya si Zekiel sa kaniyang gilid na mayroong ngiti sa mga labi. "T-tubig," nahihirapan niyang sabi na agad naman sinunod nang lalaki at binigyan ito ng tubig. "Kamusta ang pakiramdam mo? Nag-alala ako ng sobra sayo at sa anak natin," napahinto sa pag-inom nang tubig si Claire nang maalala niya ang anak niya lalo pa at sumasakit ang tiyan niya bago siya mawalan nang malay. "Kamusta ang anak ko?! Kamusta siya?!" naiiyak na tanong kay Zekiel. "Kumalma ka lang nakakasama sayo ang ma-stress. Ayos lang si baby ang sabi nang doctor wag nang mauulit ang nangyari kanina kung hindi baka tuluyan na siyang mawala," Nakahinga nang maluwag si Claire dahil sa sinabi nito sa kaniya hanggang sa maalala niya si Zayne. "Si Zayne," mahina niyang sabi na ikinarinig naman ni Zekiel. "Wag kang mag-alala ayos lang si Zayne ayun oh," tinuro ni Z
"Akala ko ba nakakaiyak yang pinapanood mo bat ka namumula?" Natigilan si Claire dahil sa sinabi ni Zekeil at mas napabilis ang pagsubo niya nang ice cream pero nagulat siya nang biglang agawin ni Zekiel ang kamay niya at isubo ang isang kutsara na dapat ay sa kaniya. "Hmm... Masarap nga," nakangising sabi ni Zekiel na akala niya ay ikaiilang nang babae ngunit nagulat siya nang umiyak ito. "Y-Yung ice cream ko!" nataranta si Zekiel dahil doon. "I-Isang subo lang naman yun my life ano kaba!" pagpapakalma niya dito pero mas lalong umiyak si Claire. "Inagaw mo ice cream ko! Akin lang yun eh!" Agad na niyakap ni Zekeil si Claire na ikinatigil naman nito dahil naaamoy niya ang pabango ni Zekiel at bangong-bango siya dito. "Stop it! Ibibili kita nang maraming ice cream wag kanang umiyak," pang-uuto ni Zekiel na ikinatingin sa kaniya ni Claire. "Talaga?" "Talagang talaga! So stop crying okay?" "Okay! Madali akong kausap!" sabi ni Claire at yumakap sa bewang ni Zekeil at inam