Share

Carrying the child of a CEO
Carrying the child of a CEO
Penulis: B.NICOLAY/Ms.Ash

Chapter 1

Penulis: B.NICOLAY/Ms.Ash
last update Terakhir Diperbarui: 2024-10-29 19:42:56

CLAIRE

NAGISING ako nang makaramdam ako nang pagkaihi, tatayo na sana ako at nag-unat muna sa higaan nang biglang may masanggi ako at iyon ay gumalaw. Nakaramdam ako nang mayroong pumulupot sa tyan ko na kamay at ito ay mainit. 

Agad akong natauhan at napatingin sa katabi ko ngunit napapikit muli nang makaramdam ako ng sakit ng ulo. Ano bang nangyari? Pilit kong inaalala ang nangyari hanggang sa magulat ako nang bumalik iyon lahat. 

"Oh my God!"

Mahina kong sabi at agad na napatingin sa aking tabi, doon ay nakita ko ang lalaking nakita ko kahapon at wala din itong soot na damit katulad ko. 

Muli akong napabalik sa pagkakahiga ko at kay bilis nang tibok nang aking puso. Hindi ko alam ang gagawin! I just had a one-night stand with some stranger! My God Claire anong ginawa mo?! 

Kinalma ko muna ang sarili ko bago ako tuluyang naghatak nang lakas nang loob at hinawakan ang kamay nang lalaking tong nasa bewang ko. Maingat ko iyong ginawa hanggang sa naging tagumpay ako. Muntik pa akong mahuli nang gumalaw ito mabuti nalang at mabilis akong umalis sa higaan at ipinalit ko ang unan ko. 

Nakaramdam ako nang sakit sa pagitan nang aking mga hita. My God! Virgin pa ako kahapon ngayon hindi na! Gusto kong maiyak dahil sa nangyari ngunit anong magagawa ko anjan na eh! 

Pinulot ko ang aking mga damit at pumunta sandali sa banyo para umihi, mabilis lamang ako at nagbihis narin dahil baka magising itong lalaking to. Pagkatapos ko ay agad akong lumabas, sumilip muna ako kaliwa at kanan dahil baka may tao ngunit napakunot ang noo ko nang wala manlang akong makitang ibang kwarto dito. 

Lumabas ako at isinara ang pinto, wala nga'ng ibang kwarto maliban sa kwarto na pinanggalingan ko ibig ba nitong sabihin nasa VIP room ako? At ibig bang sabihin mayaman siya? 

Napatampal ako sa aking noo, malamang! Kaibigan ni Dylan yun eh best man nga eh at si Dylan isang kilalang batang negosyante eh malamang ganoon din mga kaibigan niya! 

---

NANG matapos ang serimonyal sa simbahan ay dumeretsyo kami sa reception, dito sila nagpakasal sa Batangas kung saan ang probinsya nila Bea na palagi naming pinupuntahan noon at ang reception naman nila ay sa kanilang hotel dito sa may tabing dagat. 

Mayaman sila Bea at marami silang hotels and condominiums around the world. Hati-hati silang magkakapatid sa pagmamanage nang business na iyon. 

Andito ako ngayon sa may tabing dagat dahil ayoko munang makisalamuha sa kanila. Papalubog na ang araw mamaya nalang ako pupunta doon kapag gabi na, gusto kong uminom ngayon syempre para i-celebrate ang kasal ng kaibigan ko at para good luck narin saakin kasi mag-iisa nanaman ako. 

Kung tinatanong niyo kung anong trabaho ko ay wala, kaga-graduate lang namin ni Bea last year at wala pa akong trabho sa ngayon ang gusto ko kasi ay mag aral ulit para sa pagiging professional designer. I love designing dresses. 

Nang lumubog ang araw ay nagpasya akong pumunta muna sa kwarto ko dahil meron ako ditong sariling room na ibinigay saakin ni Bea, regalo niya saakin nung grumaduate kami. Sabi ko sa kaniya hindi na iyon kailangan pero she insisted at isa pa para daw kapag bumibisita daw ako dito at gusto mag unwind ay meron akong maayos na tutuluyan. 

Nagpalit ako nang suot at long black dress hanggang punong paa ko, natatawa ako sa isip ko kasal 'to ng kaibigan ko pero naka black ako. Well wala siyang magagawa at isa pa alam niyang mahilig ako sa black dahil halos lahat ng gamit ko ay black minsan nga inaasar niya ako para na daw akong mangkukulam. 

Bumaba na ako gamit ang elevator dahil nasa eight floor ang unit ko, malaki iyon sobra at alam kong mahal yun pero iingatan ko yun tulad ng pag-iingat ko sa kaniya. 

Pagbaba ko ay mas rumami ang tao, si Dylan kasi ay anak nang isa ring pinakang sikat sa larangan ng negosyo at sa batang edad ay nag ma-manage na siya ng iba dito kaya maraming dumalo dito sa ngayon. Yung iba ay hindi nakapunta sa simbahan kaya mas maraming tao dito ngayon. 

Hinanap ko ang bar counter at doon ako naupo, alam ni Bea kung saan ako hahahanapin kung sakali man dahil alam niyang mahilig akong maupo sa bar counter at uminom kapag ganitong may celebration. 

“Give me a glass of tequila please,”

Nakangiti kong sabi sa bar tender na agad naman nitong ginawa, nang ibigay niya iyon ay agad kong tinungga kaya napangiwi ito. Alam kong malakas ang ininom ko pero who cares, kilala ako nang mga tauhan nila Bea dahil kapag pinupuntahan namin ang hotels nila ay ipinapakilala niya akong isa sa mga boss ewan ko doon. 

Nanghingi pa ako ng panibago hanggang sa makailang baso na ako at nakakaramdam narin ako ng hilo. 

“Claire!”

Napatingin ako sa tumawag saakin at nakita ko ang nakangiting si Bea saakin kasama ang kaniyang asawa na si Dylan kaya agad akong ngumiti sa kanila. 

“Uy! The newlyweds is here!”

Masaya kong sabi ng makapunta sila sa gawi ko. 

“Lasing kana Claire!” nakasimangot na sabi ni Bea saakin na ikinailing ko naman. “Hindi noh! Nag cecelebrate ako dito noh diba?!” sabi ko at tinanong pa yung bar tender. 

“Ma'am naka lima napo siya,” narinig ko ang pagsinghap ni Bea dahil sa sinabi nang bar tender.

“Love sa tingin ko kailangan nang magpahinga ni Claire,” sabi ni Dylan na ikinatango naman ni Bea. 

“Halika na Claire ipapahatid na kita sa kwarto mo,” sabi nito at hinawakan ang braso ko pero agad ko yung inalis. 

“No! Kailangan nating mag celebrate! Kasal mo to ngayon eh! Kasal nang kaibigan ko! Kasal ng kapatid ko!” 

Sabi ko at muling tinungga ang baso. Natahimik naman si Bea dahil sa sinabi ko. Nanghingi pa ako ng isang baso at hindi pa sana ako bibigyan ngunit mapagpumilit ako. 

Itinaas ko ang baso sa harapan nilang dalawa. “Para sa inyong dalawa! Sobrang saya ko para sa inyo sobra! Pero alam mo Bea nalulungkot din ako eh kasi this time ako naman yung mawawalan nang kasama, pero ayos lang! Kasi alam kong sasaya kana talaga kaya hindi ko ipagkakait sayo yun!” tinungga ko ang baso at inilagay iyon sa lamesa pagkatapos.

Humarap ako kay Bea at nakikita kong umiiyak ito. 

“Oh? Bakit ka naiyak jan? Hindi ba sabi ko sayo enjoyin mo lang ang araw na 'to?” tumayo ako at lumapit sa kaniya.

Muntik pa akong ma-out of balance pero kaya kopa naman. 

Hinawakan ko ang labi niya at ikinurba ko itong pangiti. “Yan! Mas okay yan ngumiti ka Bea, I'm so happy for you. Be happy okay?” sabi ko at niyakap siya. Naramdaman ko na yumuyogyog na ang balikat niya kaya pati ako ay hindi na napigilang umiyak.

“C-claire...”

Tumagal kami sa pag-iyak nang halos tatlong minuto nang magpasya akong bumitaw na. 

“Tama na ang iyakan! Sira na make-up natin hahaha,”

Pagkasabi ko nun ay humarap ako kay Dylan, bago ako magsalita ay pinunasan ko muna ang luha ko. 

“Hoy ikaw Dylan! Kapag pinaiyak mo tong kapatid ko ako ang makakalaban mo maliwanag?!”

“Wag kang mag-alala Claire, ako nang bahala sa kaibigan mo. Hinding hindi ko siya paiiyakin,”

Napangiti ako at tumango dito. 

“Siya sige maiwan kona kayo aakyat na ako lasing na ako eh, enjoy your night newlyweds!”

Pagkasabi ko nu'n ay agad akong umalis sa lugar na iyon. Pageweng-geweng man ang aking lakad ay kaya kopa naman. Hindi muna ako dumeretsyo sa taas dahil sa tabing dagat ako dumeretsyo. 

Pagkadating ko doon ay agad akong napaupo sa buhanginan at umiyak sa aking tuhod. Masaya ako para kay Bea yun ang totoo pero mas lamang ang kalungkutan saakin. 

Alam kong anjan lang si Bea palagi pero iba na kasi ngayon, may asawa na siya. Hindi namang pwede na basta basta nalang ako pumunta sa kanilang mag-asawa o di kaya hindi siya pwedeng magtagal ng ilang araw kasama ako dahil may asawa na siya. 

Umiyak lamang ako nang umiyak hanggang sa makaramdam ako nang kaginhawaan sa pakiramdam. 

“Why are you crying?”

Napalingon ako sa likuran ko nang mayroong magsalita. Wala akong makita dahil madilim dito sa parte na kinalalagyan namin, paano niya ako nakita dito? 

“S-sino ka?”

“You're drunk,”

Natawa ako sa sinabi niya at umiling “Hindi ah—n-nakainom lang,” tawa kong sabi dito. Hindi kaya may masama tong gagawin saakin? Kailangan ko nang tumakbo, yan Claire inom pa!

“Let's go, I'll accompany you to your room,”

Napatingin akong muli dito, mabait naman pala siya, akala ko hindi eh tatakbo na sana ako. 

“Sure please, lasing na talaga ako,”

Iniabot nito ang kamay niya saakin kaya agad ko itong hinawakan at tumayo, ngunit dahil sa kalasingain ko ay natisod ako at natumba kaming dalawa. Nasa ibabaw na niya ako ngayon at nakikita kona ang muka niya dahil nasisinagan na iyon nang liwanag. 

Siya yung lalaki kanina doon sa tabi ni Dylan! Yung best man niya. 

“Ang pogi mo,”

Nakangiti kong sabi sa kaniya na ikinailing nito saakin. 

“Get up now woman,”

Umiling ako sa kaniya at parang mas lalong umikot ang aking mundo kaya napasandal ako sa dibdib niya. Inantay ko munang mawala ang aking hilo, naririnig ko ang mabilis na pagtibok ng puso niya. 

“B-bat ang bilis nang tibok nang puso mo?” tanong ko sa kaniya. 

“G-get up now...” nahihirapan niyang sabi, ganon na ba ako kabigat?

Nang makabawi ako ay umangat ako nang tingin sa kaniya at napatingin sa labi niya. 

Hindi ko alam kung anong sumapi saakin pero unti-unti kong inabot ang labi niya at hinalikan iyon. Ang simpleng halik lamang ay nauwi sa malalim na halik ng hawakan niya ang aking ulo at mas idiniin sa labi niya. 

Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng sarap kaya hindi ako tumutol. Hindi ko alam kung paano ngunit naramdaman ko nalamang ang malambot na kama sa aking likuran hanggang sa pareho na kaming walang saplot sa katawan at pawang nagtagpo ang mainit naming katawan. 

---

I'm in big trouble! Naalala ko na kung ano ang nangyari kagabi. Baka pagkwentuhan pa ako ng mayayaman na 'to na sabihin na—arghhh! Nakakahiya ka Claire! Isa kana ngayon sa mga naikama ng mayaman na yun kainis ka! 

Naiinis na sumakay ako ng elevator kahit na masakit ang nasa pagitan nang hita ko ay wala akong pakialam, naiinis ako sa sarili ko! Nang makalabas ako sa elevator ay dumeretsyo ako sa kwarto ko.

Napasandal ako sa pintong nakasara na at napasabunot sa sarili. 

"Katangahan mo Claire! Ibinigay mo ang virginity mo sa isang mayaman at siguradong hindi lang ikaw ang unang naikama!"

Wala sa sariling napalakad ako papunta sa kwarto ko at napahiga doon. Napatulala ako sa kisame, I have to do something. Mayaman 'yun paniguradong ipapahanap ako nu'n kasi sa katangahang ginawa ko kagabi ako ang nag first move! Paano kung hindi ako tigilan at paulit-ulit na ganunin?! Paano kung may mabuo—"Oh My God!"

Agad akong napatayo dahil sa naisip ko, katatapos lang nang mestration ko sh*t! No please! Teka saan ba niya nilabas? Arghhh wala akong maalala sa nangyari saamin, lasing ako. 

Napaupo ako sa sahig na may karpet dahil doon at muling napasabunot sa aking buhok, kailangan kong gumawa ng paraan! Kung may mabubuo man wala akong magagawa tatanggapin ko ang sanggol tutal kasalanan ko eh at hinding hindi ko ipapaalam sa kaniya. 

Ayokong maging alipin ang anak ko dahil lang sa mayaman siya baka matahin lang kami, teka bakit nga ba anak agad naiisip ko? Paano kasi ovaluation ko ngayon! Tsk kailangan kong pumunta sa CCTV room, buburahin ko ang kuha nang CCTV about saakin. 

Tutal naka fitted black dress na ako kagabi simula ng magpalit ako buburahin ko yun. Tumayo na ako at handa nang lumabas nang may mahagip ang aking magandang mata.

"Ano 'yun sulat?"

Agad akong lumapit sa side table ko at nakitang may sukal nga. 

"Dear Claire,

Alam kong mababasa mo ito, puntahan mo ako sa breakfast area at mag uusap tayo. Hindi kami aalis ng bansa hangga't hindi kita nakakausap. I'm really sorry Claire, I love you. 

Love Bea,"

Nagulat ako sa nabasa ko, so hindi pa nakakaalis si Bea?! Kagabi dapat ang flight nila papuntang paris dahil doon ang honeymoon nila! Naku 'yung babaeng yun! At bat siya nag sosorry at gusto akong kausapin? 

"Oh my God!"

Napatakip ako sa aking bibig sa pagkabigla, nakakilang 'oh my God' naba ako? Naalala ko na 'yung nangyari bago ako mapunta sa bisig nung lalaking 'yun! Nasabi ko kay Bea na nalulungkot ako wahh! Ano kaba naman Claire! 

Agad akong nagbihis ng panibagong damit dahil hindi ako pwedeng rumampa este lumakad lakad ng naka dress na noh! Mahirap na baka gising na yung lalaking yun eh. 

Pero syempre bago ako dumeretsyo sa breakfast area dumeretsyo muna ako sa CCTV room, tutal kilala ako ng mga tauhan ni Bea ay hindi ako mahihirapan pa. 

"Kuya,"

Napatingin saakin yung gaurd kaya agad itong tumayo at nagbigay galang saakin.

"Ms.Claire kayo po pala," tumango ako sa kaniya at pumasok ako sa loob. 

"Kuya may uutos po sana ako sainyo pakisabi naman po sa isang house keeper na pakilinis ang kwarto ko. Iintayin po kita dito ako muna ang bantay madumi na kasi eh lasing ako kagabi napasuka hehe,"

Napatawa siya sa sinabi ko at agad na tumango at pumayag sa gusto ko. Nang makalabas ito ay agad kong kinalikot ang computer, mabuti nalang at madali akong matuto sa lahat nang bagay kaya boom! 

"Deleted,"

Nakangisi kong sabi at pinagpag pa ang aking kamay. Napatingin ako sa isang solo na CCTV sa itaas—ang VIP room. Sh*t nakita kaya ako ni kuya na lumabas doon?! Sana hindi nakakahiya! 

Napadako din ang mata ko sa breakfast area andoon nga si Bea! Kasama niya si Dylan. Kanina pa kaya siya diyan? Naku! 

"Ms.Claire okay napo," agad akong napatingin kay kuya.

"Kuya kanina pa ba si Bea jaan?"

Napatingin si Kuyang manong sa tinuro ko sa kaniya. "Naku oho Ms.Claire, kabubukas palang ng breakfast area anjaan na si Ma'am Bea," napangiwi ako dahil sa sinabi niya saakin. Siguradong nag-aalala si Bea dahil sa sinabi ko sa kaniya kagabi baka umatras pa yun sa honeymoon nila. 

"Sige po salamat po,"

Umalis na ako doon at agad na dumeretsyo sa breakfast area.

Komen (99)
goodnovel comment avatar
Jhayne Jhayne Jhayne
cnu po my complete nito.. papasa po
goodnovel comment avatar
Marissa Sarsaba Toledo
maganda sng storya
goodnovel comment avatar
Da Nna Lyn
nice story
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terkait

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 2

    NANG makapasok ako ay nakita ko agad si Bea ngunit wala na doon si Dylan. Agad akong lumapit dito. "Bea,"Agad siyang napatingin saakin at tumayo't niyakap ako. Naramdaman ko ang pagyugyog nanaman ng balikat niya. Muka siyang problemado kanina noong inaantay niya ako. "C-claire I'm sorry! I'm sorry!""Shhh... Tahan na Bea ano kaba ayos lang yun,"Sabi ko habang tinatapik ang likod niya, hinayaan ko nalang muna siya na umiyak sa aking bisig. Hanggang ilang minuto pa bago siya tuluyang kumalma mabuti naman. "Okay kana?" nakangiti kong tanong sa kaniya na ikinatango naman nito. Mugto na ang mata niya at pulang pula ang kaniyang ilong. Maganda si Bea mahaba ang buhok niya na color black na may brown, at makakapal ang kilay. Mahahaba din ang kaniyang pilikmata at manipis ang kaniyang labi in short perfect. "Upo na tayo Bea," sabi ko sa kaniya at naupo kami. "Teka nasaan si Dylan andito siya kanina diba?" nagtataka siyang napatingin saakin."Umalis siya gigisingin niya daw yung kaibigan

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 3

    NANDITO na ako ngayon sa kotse ng hotel nila Bea, matapos naming mag-usap ay hindi ako nagdalawang isip na umalis doon.Hinayaan ko na ang ilang damit at gamit dahil hindi ko naman iyon magagamit sa bahay ang dami kong damit at isa pa kapag babalik ako, para may damit ako doon.Malapit narin kami sa bahay at sigurado akong masusurpresa sila mama at nanay Lucing dahil maaga ang uwi ko. Ang sabi ko kasi ay baka isang linggo ako doon para bakasyon na 'rin kahit umalis na sila Bea ang kaso may hindi inaasahang pangyayari e."Ms.Claire andito napo tayo," natauhan ako sa sinabi nang driver kaya napatingin ako sa labas at tama nga ito, hindi ko namalayan baka ganon ka-occupied ang utak ko para hindi mapansin ang nasa paligid."Marami pong salamat kuya, ito po pang-uwi niyo po sa inyo," nakangiti kong sabi at binigyan ito nang isang libo."Naku Ms.Claire ang laki naman po nito pinapasahod naman po ako," umiling ako sa kaniya."I don't take no as an answer ano kaba, sige napo para sa pamilya mo

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 4

    “MA, Nay, mag-iingat kayo dito ah? Mabilis lang ang isang buwan babalik 'din po ako kaagad pangako,” sabi ko sa kanila habang niyayakap ko ang mga ito.Six na nang hapon ngayon at seven ang flight ko, kailangan ko nang umalis kasi baka ma late pa ako. “Mag-iingat ka din doon Claire mamimiss ka namin,” naiiyak na sabi ni nanay.“Wag na umiyak Nay baka maiyak 'din ako babalik din naman ako ano ho ba kayo,” naiiyak narin na sabi ko, hindi ko naman mapipigilan ang luha ko e kusa siyang tumutulo. “Lucing awat na naiiyak narin si Claire oh baka dipa umalis 'yan sayang bayad sa flight,” napailing ako sa sinabi ni mama.“Basta mag iingat kayo ah! Tatawag ako agad kapag nasa Paris na ako siguradong umaga na dito at doon gabi palang,” kung gabi kasi ngayon dito ay umaga naman sa kanila. Kaya gabi ako binook ni Bea alam niya yun. “Tama yan, lalo na kapag nagka problema ah tumawag ka agad,” sabi ni nanay kaya tumango naman ako. Sa kanilang dalawa si nanay ang pinakang maaalalahin kaya ganiyan n

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 5.1

    “PAPATAYIN mo ako sa pag-aalala Claire! Muntik ka nang bumagsak sa sahig kanina! Hindi kaba nag-iingat alam mong buntis ka!”Napabuntong hininga ako dahil sa sermon saakin ni Bea. Nakauwi na ako dito sa unit ko dahil sinundo niya ako agad sa lobby. Sinabihan niya pala ang mga staff na wag akong palabasin kaya hindi ako nakatakas at isa pa anjan lang sa kabilang kwarto si Zekiel. Okay na ako kasi nakita kona siya, hindi man ayos yung pagkikita namin at least okay na hehe. “Nakikinig kaba saakin Claire?”Natauhan ako dahil sa sinabi nito, napatingin ako sa kaniya at ngumiti nang pagkatamis-tamis.“Napakakulit mo talaga Claire jusko anong gagawin ko sa'yo,” sabi nito habang naglalakad-lakad pabalik-balik sa aking harapan na tila bang problemadong problemado. “Wag mong stress-sin ang sarili mo Bea, buntis ka eh,” sabi ko dito na ikinatingin niya saakin.“Then don't do anything stupid!” sabi niya na ikinatahimik ko naman. Tama naman ito puro kakulitan nalamang ang nagagawa ko, eh hindi k

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 5.2

    Naramdaman ko ang paghagod nila sa aking likod. “Tahan na anak, hindi bat sabi ko sayo bago ka umalis kahit anong problema ay sabihin mo lang saamin dahil handa kaming tulungan ka. Pero anong ginawa mo? Itinago mo at tumakas ka sa katotohanan,” napailing naman ako sa sinabi ni mama saakin. “M-ma ayoko eh, ayokong malaman niyo. Ang dami kong pangarap para saating tatlo at hindi pa ako nakakabawi sa inyo samantalang ako ito nagpabuntis. Ma, Nay, promise hindi kopo sinasadya,” “Shhh tahan na Claire hindi maganda sa bata ang pag-iyak mo. Kukuha ako nang tubig,” sabi ni nanay saakin at tumayo. Tumangin naman ako kay mama na hindi makapaniwalang nakatingin saakin. “Ma, I'm sorry po. Alam kong na dissapiont ko kayo. Sorry po talaga,” niyakap ko siya at hinagod naman niya ang likod ko. “Tinatanggap ko ang sorry mo Claire pero may plano ang dyos, alam kong may dahilan kung bakit merong bata jan sa tiyan mo. Hindi lang ako makapaniwala na magkakapamilya kana anak, hindi ako makapaniwala. N

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 5.3

    -FOUR MONTHS LATER- Ilang buwan na ang limipas at anim na buwan narin ang anak ko sa aking tiyan, mabigat na sila. Minsan nga nahihirapan akong tumayo. Ikaw ba naman dalawa ang batang nasa tiyan diko lang alam kung dika mahirapan doon. “Wala kanang magagawa Bea, pupunta ako doon ngayon tapos,” Nakauwi na 'rin sila Bea isang linggo matapos kong malaman na may kambal sa aking tiyan. Nung una hindi pa alam ni Dylan na buntis ako pero ng magsimula ng lumaki ang aking tiyan ay doon niya nalaman at nagulat din siya na kambal ang dinadala ko. Hindi siya nagtanong kung sino ang ama, malamang ay nirerespeto niyang ayaw kong sabihin dahil wala naman akong nababanggit sa kaniya. Nagtatalo kami ngayon ni Bea dahil gusto kong puntahan si Zekiel, matagal narin nang huli kong nakita si Zekiel ng personal. Mas gusto ko siyang makita ng personal para akong mamamatay kapag hindi ko siya nakita. “Claire nasisiraan ka nanaman nang bait! Paano kapag napahamak ka nanaman?! Paano kung makilala ka

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 6.1

    DYLANNANDITO ako ngayon sa office ni Kiel dahil kailangan naming mag meeting about sa babae matagal na niyang hinahanap.Ako ang pinagkatiwalaan niya na hanapin ang babaeng yun. Nang araw ng kasal namin ay mayroon siyang isang babaeng naka one-night stand and according to him, mag kakaanak sila. Yan ang sabi niya, pero hindi ako naniniwala kasi kung magkakaanak sila pupunta dapat ang babae dito para panagutin siya sa pagbuntis nito pero ilang buwan na ang lumilipas ay wala parin ito. “Why you can't all find her?! It's just a simple task!”Napangiwi ako sa pagwawala ni Kiel, ganiyan yan sa tuwing hindi namin nakikita ang babae.Simula ng mawala ito ay mas lalong uminit ang ulo niya, mas naging cold, mas naging harsh sa mga nakakasalamuha niya. Kahit saakin na kaibigan niya. “We need to find her! Kailangan natin siyang makita!” Frustrated na sabi nito at napasabunot pa sa kaniyang buhok. Ito ang unang pagkakataon na makita ko siya sa ganiyang sitwasyon, ang mabaliw sa kakahanap sa t

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 6.2

    “Hello?” “Love ayos ka lang ba?! May nangyari ba sa inyo ng anak ko?!” agad kong tanong dito na ikinatawa naman ng nasa kabilang linya. “Ano kaba love we're okay masyado kang overthinker. By the way bakit ka napatawag?” Para akong nabunutan nang tinik dahil sa narinig, ngunit bakit nasa labas si Claire at anong ginagawa niya sa Gray's Company? Huminga ako nang malalim bago ko sabihin sa kaniya ang totoo, hanggat maaari ayoko sanang ipaalam sa kaniya ito dahil baka mapaano sila nang anak ko pero alam kong mahalaga si Claire sa kaniya. Nakita ko ang saya sa muka ni Bea ng malaman niyang buntis si Claire dahil nung araw ng kasal namin ay iyak ito ng iyak dahil sa sinabi ng kaibigan. “Love please wag kang mabibigla baka mapaano kayo nang anak ko,” “Okay sure sige ano ba yun?” “Pero bago iyon bakit nasa labas si Claire at anong ginagawa niya sa Gray's Company?” Natahimik sa kabilang linya dahil sa tanong ko. “Love?” “H-ha? Ah ano kasi—teka paano mo nalaman na andoon si Claire?

Bab terbaru

  • Carrying the child of a CEO   LIHAM NI BINIBINING NICOLAY/MS.ASH

    Hi guys! Bakit wala pa rin akong update? Pakinggan niyo po ako, honestly takot po ako mag update. Pinakang kinakatakutan naming writers ay ang mag sulat ng hindi magandang daloy ng kwento. Aware naman po kayo na matagal bago ko masundan ang story, dahil po nawala ako sa daloy ng kwento. Hindi ko nga po alam kung okay ba ang naisulat ko last update ko? Comment naman po kayo if ever okay siya at nakaka-excite pa rin. Alam ko mayroon akong ibang kwento na isinusulat, yes po dahil need ko pa rin mag move forward besides itong pagsusulat na rin po ang source of income ko. Nag aaral din po ako at ito ang tumutulong sa pamilya ko kaya need ko talaga gumawa po ng bagong kwento para at the same time kumita din po ako. Now, may nag message po saakin, hello tukayo Nicole Tejadal! Maraming salamat sayo dahil nabuksan ang isip ko na wag matakot mag sulat. Or di kaya mag update kahit pa-konti konti basta ituloy ko ang story ni Zayn at Zoey. Story ni Zekiel at Claire ang isa sa paburito kong mga

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 26.1

    “NASAAN si Ace?” Napalingon si Archer sa kaniyang ate Catherine ng pumasok ito sa kanilang kwarto. Kanina pa nito hinahanap ang kapatid dahil mayroon sana itong itatanong dito ngunit ang naabutan niya lang ay si Archer na naglalaro sa computer. “Umalis ate Cath, pumunta kay ate Zoey.” Napatango si Catherine dahil sa sinabing iyon ni Archer at tummalikod na upang umalis ngunit kusa siyang napahinto ng mayroon siyang maalala. Lahat ng plano nila ay si Ace ang may idea, iniisip niya kung paano iyon ng laman lahat ng kapatid gayong ang bata-bata pa ng mga ito. “Archer pwede ba kitang makausap sandali?” Napangiti si Archer dahil sa sinabi ng kaniyang ate at tumango dito. Inalis niya muna ang headphone na suot niya at hinarap ang kaniyang ate na nakaupo sa kanilang higaan. “Hindi ba maraming nangyari sa inyo ni Ace noong iniligtas niyo si ate Zoey?” tumango naman is Archer sa sinabi ng kaniyang ate. “Paano niyo nagawa lahat ng ‘yon? I mean ang bata niyo pa that time, three?” Napaisip

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 25

    PAGKARATING ni Zoey sa kanilang hideout ay agad na nagtanong ito kay Georgia kung mayroon ba silang kasamang mga Filipino doon at mayroon nga. Kasama niya ‘daw iyon mula sa assassin world na siyang hindi sangayon sa pamamalakad ni Kathryn. Nang dahil doon ay nawala ang panghihinala ni Zoey sa lalaking iniligtas niya. Tinanong siya nito kung bakit niya naitanong kung kaya na-kwento niya ang tungkol sa iniligtas niya kanina. Matapos nilang mag-usap ay nagpasya si Zoey na mag training nalang muna. Ang tagal na ‘rin ng makapag training siya ng seryosohan kung kaya pakiramdam niya ay nabubuhay ang dugo niya sa pagsasanay. Marami siyang mga kasabayan sa training ground at dahil malaki naman iyon ay walang problema. Wala ‘ring pakialamanan sa mga nag tetraining. Pwede ‘ring magkaroon ng training partner dipende sa’yo. Karaniwan na mayroong training partner ay ‘yung mga gustong makipaglaban ng mano-mano. Sa ngayon ay ang gagamitin niya muna ay puting tela na ibinalot niya sa kaniyang kamay

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 24

    NAKAUPO at binabasa ni Zoey ang mga papers na nasa kaniyang harapan. Naroroon na sila ngayon sa hide out ng kaniyang tito Phil at iniharap na sa kaniya nito ang mga information na nakalap nila tungkol kay Kathryn. Ayon sa mga nakalap nilang information ay nagkaroon ng trauma ang babae dahil sa kaniyang ginawang pagpatvy sa in ana si Kayla. Yes, si Kathryn talaga ang tunay na pumatvy sa kaniyang ina. Nung mga panahon na naglalaban silang dalawa ni Zoey dumating ang kaniyang ina para pigilan siya. Ngunit dahil nasa gitna ng labanan ang dalawa ay nadamay si Kayla at ito ang tinamaan ng anak. Sa gulat ni Kathryn ay napaatras siya palayo doon at nakatingin lang sa kamay niya na mayroong dugo. Habang nanginginig ang kamay at paulit-ulit na sinasabi sa sarili na hindi siya ang gumawa si Zoey naman ang sumubok na pigilan ang pagkawala ni Kayla. Kitang-kita iyon ni Georgia, hindi lang iyon nakuhaan pa niya ng video ang mga pangyayari hanggang sa sumigaw si Kathryn ba si Zoey ang pumatvy d

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 23

    “KUNG ganon nalaman niyo lahat ng plano ko kasi narinig niyo ako?” tanong ni Zoey na sabay ikinatango ng kambal. Ayon sa mga ito, nang makita nilang binabalak ng tauhan ni Kathryn na putulin ang break ng kotse niya ay siya agad ang naisip nilang sabihan. Pero imbes na matuloy iyon ay narinig nila ang pakikipag-usap niya kay Phil. Doon nagsimula ang plano nilang kambal lalo na’t tumama ang ulo ng ate nila sa kahoy. Ang totoong plano ay susundan nila ito sa oras na ihatid sila ni Zoey sa isang tabi, susundan nila ito at hindi lalayo dito’t magmamasid lang ng palihim. Ngunit nagbago lang iyon dahil sa hindi inaasahang pagakakataon at ang ending sila ang nag-alaga sa kanilang ate. Hindi maiwasan ni Zoey na ma-teary eye dahil sa kaniyang naririnig. Kung tutuusin ay utang na loob niya sa kambal ang kaniyang buhay dahil kung hindi dahil sa mga ito ay baka wala na siya. Ano nalang ang mangyayari sa kaniya sa ilog na ‘yun? Sa bilis ba naman ng agos ng tubig. “Thank you twins!” nasabi ni

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 22.2

    “HMP!” Pagpupumiglas ni Zoey dahil bigla nalamang mayroong tumakip sa kaniyang bibig at inilabas siya ng veranda. “Shhh! It’s me Zoey!” mahinang bulong sa kaniya ni Phil na siyang may kagagawan ng pagkuha sa kaniya. “T-tito Phil?” “Yes, we must get out of here as soon as possible!” Napaseryoso si Zoey dahil sa sinabi nito sa kaniya at binitawan na siya ng lalaki at tumingin sila sa paligid kung mayroon bang bantay. Nang masigurong wala ay walang alinlangan silang bumaba mula sa veranda na iyon at maayos na nag landing sa damuhan. “Follow me tito Phil,” mahinang sabi ni Zoey na ikinatango lang sa kaniya ng lalaki. Ang plano ay siya ang kukuha kay Zoey ngunit ang naging ending ay ito lang ‘din ang naglabas sa kanila sa lugar na iyon. Ano pa nga bang aasahan ni Phil? Silang kambal ni Zayne ang unang matatalinong batang nakilala niya, bakit una? Simple lang dahil mayroong mas matalino sa kanilang dalawa. Matapos ang ilang minutong pakikipagpatentero nilang dalawa sa mga banta

  • Carrying the child of a CEO   B.NICOLAY/Ms.Ash

    Hi Kimmie's! Alam ko marami ng galit sa inyo dahil wala akong update dito sobrang tagal na and yes kasalanan ko po. I'm really sorry, pero di ko na maibabalik ang mga nakalipas na buwan. Sadyang marami lang nangyari sa personal kong buhay to the point na di ako makasulat ng ayos. Yes, may bago akong story pero hindi ko mapagsabay ang dalawang story kaya mas pinili ko muna mag focus sa isa pero ngayon handa na akong pagsabayin sila at bumalik na ako sa dati yey! As of now binabasa ko ulit ito para as soon as matapos kong mabasa at makabalik ako sa kwento ni Zoey matutuloy ko na. Again, sorry sa matagal na paghihintay but be patient guys. Mag uupdate ako sooner or later. Gugulatin ko nalang po kayo para surprise. Sana ay nandito pa 'rin kayo nakasubaybay sa kwento ng Gray Family. Comment down sa matyagang nag hihintay ng update, mahal ko kayo! Thank you so much! Love lots!

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 22.1

    KAHIT na hindi alam ni Zoey kung ano ang sasabihin niya kay Xavier ay nangingibabaw pa ‘rin ang kaniyang pagkamiss sa nobyo. Kahit na nakakasama niya ito ng madalas noong nagpapanggap siya bilang Fiona ay hindi naman niya ito maalala kaya ngayon na nakaka-alala na siya ay mas nangingibabaw ang kaniyang pagkamiss dito ngayon. Naupo si Xavier sa gilit ng kaniyang higaan habang siya naman ay sumandal sa headboard upang kahit papaano ay makapantay niya ito. Magkatitigan lamang silang dalawa at walang nagsasalita. Kapwa mayroong mga ngiti sa labi ngunit hindi mo mararamdaman ang ni-katiting na awkward sa kanilang pagitan. Hanggang sa hindi na nila napigilan at tila iisa ang kanilang nasa isip dahil pareho nilang niyakap ang isa’t-isa ng sobrang higpit. Hindi iyon inaasahan ni Zoey kung kaya naging emosyonal siya hanggang sa tuluyan ng tumulo ang luha niya at humagulhol na ito sa balikat ng lalaki. “My angel why? May masakit ba sa’yo?” alalang tanong ni Xavier dito ng maramdaman niya ang

  • Carrying the child of a CEO   Chapter 21.2

    “REPORT” Seryosong sabi ni King Clark ng pumasok sila ni Zekiel sa loob ng CCTV room kung saan naroroon ang mag kakaibigan kasama ang bunsong kambal. Agad na nagsitayuan ang mga ito at sa pangunguna ni Zayne ay siya ang sumagot sa kanilang titong Hari. “Nakita namin na ibinaba siya malapit dito sa palasyo. Ang ipinagtataka lang namin ay pagka-alis na pagka-alis ng van na iyon ay nawala na ‘din ang footage. Sinubukan na namin lahat ng alam namin para maibalik ang footage ngunit wala pa ‘rin.” Seryosong sabi ni Zayne na siyang ikinatango naman ng mga kasama niya. Samantalang sina Zekiel at King Clark naman ay nagkatinginan dahil doon. Pinasuyod ‘din kasi nila ang paligid para masiguro kung mayroon pa bang ibang kalaban sa paligid ngunit wala na naman silang nakita. “Kung ganon pinaghandaan nila ito. Ang tanong ay anong ginawa nila sa anak ko para nalang umiyak ito ng ganon?” naguguluhan na sabi ni Zekiel. “Ang mas nakakapagtaka pa po tito ay walang ibang sugat si Zoey bukod sa marka

DMCA.com Protection Status