Chapter 5.1

“PAPATAYIN mo ako sa pag-aalala Claire! Muntik ka nang bumagsak sa sahig kanina! Hindi kaba nag-iingat alam mong buntis ka!”

Napabuntong hininga ako dahil sa sermon saakin ni Bea. Nakauwi na ako dito sa unit ko dahil sinundo niya ako agad sa lobby. 

Sinabihan niya pala ang mga staff na wag akong palabasin kaya hindi ako nakatakas at isa pa anjan lang sa kabilang kwarto si Zekiel. Okay na ako kasi nakita kona siya, hindi man ayos yung pagkikita namin at least okay na hehe. 

“Nakikinig kaba saakin Claire?”

Natauhan ako dahil sa sinabi nito, napatingin ako sa kaniya at ngumiti nang pagkatamis-tamis.

“Napakakulit mo talaga Claire jusko anong gagawin ko sa'yo,” sabi nito habang naglalakad-lakad pabalik-balik sa aking harapan na tila bang problemadong problemado. 

“Wag mong stress-sin ang sarili mo Bea, buntis ka eh,” sabi ko dito na ikinatingin niya saakin.

“Then don't do anything stupid!” sabi niya na ikinatahimik ko naman. Tama naman ito puro kakulitan nalamang ang nagagawa ko, eh hindi ko mapigilan eh. 

“That's it! Uuwi kana sa Pilipinas! Tutal at isang buwan kana dito, umuwi kana.” napatingin ako dito dahil sa sinabi niya.

“But I still have five days to stay here!” pagmamaktol ko sa kaniya na ikinailing niya.

“Baka makunan na ako sa loob ng five days na yun, mabuti nga at si Kiel yun. Mabuti at nasalo ka niya dahil kung hindi baka patay na yang anak mo,” 

Deretsyong sabi niya ay natahimik ako, tama siya. Kung hindi ako nasalo ni Zekiel ay baka dinudugo na ako kanina. Nagsimula nang manubig ang aking mga mata, nakita ko nga si Zekiel muntik naman akong mapahamak. 

“Hay Claire,” naupo si Bea sa aking tabi at ang kaninang nanunubig na mata ko ay tumuloy na sa luha at umiiyak na ako.

Niyakap naman ako ni Bea pinatahan. 

“Shhh tahan na, sige na. Sorry at sinisigawan kita ang kulit mo kasi. Please lang Claire wag kang gumawa nang ikapapahamak nang anak mo. Paano kung wala ako, ngayon na uuwi kana. Kailangan malaman nila mama at nanay na buntis ka, baka kung anong gawin mo,”

Hindi na ako tumutol sa mga sinasabi ni Bea dahil tama siya, hindi ko naman maiwasan pero ang isip bata ko habang nagbubuntis ako tapos ang kulit-kulit ko rin.

Palagi ko siyang kinukulit sa mga nagdaang araw, kung hindi ko siya paghahanapin ng ibang picture ni Zekiel magpapaluto ako sa kaniya ng adobong may Ketchup. 

“Mamayang gabi na ang alis mo maghanda kana Claire,”

Sabi nito nang kumalma na ako, paalis na sana siya ng hawakan ko ang kamay niya. Napatingin ito saakin at tinaasan ako nang kilay.

Ngumiti ako nang malaki sa kaniya na ikinangiwi naman niya.

“I don't like that smile,” plain na sabi nito.

“Aalis ako basta ba kuhaan mo ako nang maraming pictures ni Zekiel! Ngayon ah! Alam kong nasa inyo siya!” masaya kong sabi sa kaniya na ikinailing naman niya. 

“Sabi ko na may kapalit nanaman tsk sige na para sayo, now go mag-ayos kana doon. Ibo-booked na kita ng flight,”

Sunod-sunod na tumango ako sa kaniya at nagsimula ng pumunta sa aking kwarto na pakanta kanta pa. Marami nanaman akong pictures ni Zekiel!

Pagbukas ko nang pinto nang kwarto ko ay sumalubong saakin ang marami niyang larawan. 

Napangiti ako at isa-isa ko na itong kinuha, iuuwi ko ito. Ano kayang magiging reaction nila mama at nanay na buntis ako? Sana hindi sila magalit lalo na ngayon na umalis ako nang isang buwan.

***

“Oh ayan sinend kona sa email mo ang napagkasunduan natin, pasalamat ka busy yung dalawa sa pag-uusap at nakuhaan ko siya ng maayos,”

Napatili ako dahil sa sinabi niya at agad siyang niyakap, andito na kami ngayon sa airport dahil hinatid niya ako. Wala si Dylan dahil kasama nga niya si Zekiel. 

“Kyahhh thank you Bea! The best ka talaga!” pumalakpak pa ako sa harapan niya na ikinangiwi niya lang at tumango saakin. 

“Sige na, tinatawag na ang flight mo, sino ang gusto mong magsabi kila tita tungkol jan kay baby? Ako o ikaw? Nasabihan kona sila na uuwi kana,” 

Nawala naman ang ngiti ko sa labi at bumuntong hininga.

“Ako nalang Bea,” pagkasabi ko nun ay niyakap ko siya. “Maraming salamat Bea, ang laking tulong mo saakin. Hindi ko alam ang gagawin kapag wala ka, thank you,” tumango siya saakin at humiwalay sa aming yakapan. 

“Walang ano man sige na baka maiwan kapa, mag-iingat ka palagi ah! Malapit narin ang uwi namin intayin mo ako,” tumango ako dito at naglakad na paalis at kumaway pa ako sa kaniya. 

-HOURS LATER-

Napaunat ako nang makababa ako ng eroplano, ang haba nang byahe namin. Umalis ako ng gabi sa Paris dumating naman ako ng gabi sa Pilipinas ang galing.

Agad akong humanap nang taxi at sumakay. 

Makalipas ang halos isang oras na byahe dahil traffic ay nakarating din ako sa wakas sa aming bahay. Pumasok ako agad sa loob ng bahay at nagulat ako ng makita kong mayroong mga design sa loob. 

“Welcome back Claire!” 

Sabay na sabi ni nanay at mama sa akin, hindi kona napigilan ang luha ko at agad iyong tumulo. Napalitan ng pag-aalala ang masaya nilang muka at agad na lumapit saakin. 

“Claire bakit? May nangyari ba? May nangyari ba habang nasa Paris ka?”

Inakay nila akong dalawa paupo sa sofa at umiling naman ako sa kanila.

“Hindi po masaya lang po ako, namiss kopo kayong dalawa ng sobra! Ang tagal kopong nawala pasensya na po kayo,” umiiyak ko paring sabi sa kanila. 

“Ano kaba Claire ayos lang saamin yun, alam naming para sa pangarap mo yun eh,” nakangiting sabi ni nanay ngunit umiling ako. 

“Hindi nay eh, nag sinungaling ako sa inyong dalawa,” umiiyak kong sabi na ikinataka nila.

“Anong nagsinungaling Claire? Kinakabahan ako jan sa sasabihin mo ah,” sabi ni mama saakin kaya tumingin ako sa kaniya. 

Humugot muna ako nang lakas nang loob bago nangsalita, kitang kita ko ang pagtataka sa muka ni mama.

“Ma, buntis ako.” sabi ko na ikinatigil nito. Humarap ako kay nanay na hindi rin makapaniwala sa nalaman.

“Nay buntis ho ako, nalaman ko nung araw na umalis ako dito. Kaya ko nirequest kay Bea na sa Paris muna ako upang hindi niyo mapansin na buntis ako. Ngunit mahirap palang mag-buntis, muntik na ho akong matumba habang nasa paris. Muntik nang mapahamak ang anak ko,”

Hindi kona mapigilan ang mapahagulgol dahil sa ibinunyag ko sa kanila.