Hopefully suportahan niyo ang book na 'to kasi kasali ito sa contest. Maraming salamat po. đ«¶
"Namimiss mo ba ako?" nakangising tanong ni Edward. "Sa puder ni Engr. Harrington ka lang pala nagtatago." Hinila ako ni William at itinago sa likod niya. "Anong ginawa mo rito sa condo ko?" "Gusto ko lang kunin ang pag-aari ko, William. Ibigay mo sa akin si Sabrina kung ayaw mo ng gulo," sabi ni Edward. Humigpit ang paghawak ko sa damit ni William. Bakit hanggang ngayon hindi pa rin ako tinitigilan ng matandang 'to? Limang taon na ang nagdaan at akala ko maayos na ang lahat. "Hindi mo siya pagmamay-ari, Mr. Lazarus," sabi ni William at hinawakan ang kamay ko. "Sabrina Turner is not yours." Tumawa si Edward at sinipa ng malakas ang pinto. Marahas na pumasok sa loob ng condo ang mga tauhan niya. Bumilis ang pagtibok ng puso ko nang nakitang pinapalibutan nila kami at may baril na nakatutok sa ulo ni William. "Ibibigay mo ba sa akin si Sabrina o hindi?" tanong ni Edward at itinutok niya rin ang hawak niyang baril sa ulo ni William. "Bibilang ako ng tatlo, William. Ibigay mo sa aki
Pinapunta ni William ang mga tauhan niya upang linisan ang nakakalat na dugo sa sahig ng condo niya. Nanatili lang kami sa loob ng kwarto namin ni Evara dahil nag-uusap pa sina William at Ryan. Halos maubos ko na ang kuko ko sa kakakagat sa kaiisip kung ano ang pinag-uusapan nila. Matagal na kaming magkaibigan ni William, pero bakit hindi ko man lang napagtantong magkaibigan sila lalo na't pareho sila ng mundong ginagalawan? Sinapo ko ang noo ko. Ang tanga-tanga ko. Kung sinabi ko kay William ang pangalan ng lalaking nakabuntis sa akin, baka hindi niya ako papalabasin ng bansa lalo na't naikwento pala ni Ryan, na nakabuntis ito. Napatayo agad ako nang narinig ang pagkatok sa pinto. Nilingon ko si Evara, mahimbing na itong natutulog habang niyayakap ang paborito niyang unan. Humugot muna ako ng malalim na paghinga bago binuksan ang pinto. "Kakausapin ko kayo," sabi ni William at pinagkrus ang mga braso niya. "Parang naging kasalanan ko pa kung bakit nahirapan ang kaibigan ko sa pagh
Pinagmasdan ko ang inosenteng mukha ni Evara habang kumakain siya ng pasta at nanunuod ng videos sa cellphone ko. Hindi ako papayag na makuha siya ni Ryan nang ganoon lang kadali. Kahit dumaan pa kami sa korte, ipaglalaban ko ang karapatan ko bilang ina ni Evara. "Anong plano mo ngayon? Mukhang seryoso si Ryan sa gagawin niya," sabi ni William at nilagyan ng wine ang baso ko. "Ayokong makisali sa problema niyo, Sabrina. Kaibigan ko kayong dalawa at hindi dapat ako pipili kung sino ang papanigan ko." "Ayos lang ako, Wil. Gagawin ko ang lahat upang hindi niya makuha si Evara sa akin," sabi ko. Pilit kong hindi pinapahalata sa kaniya ang takot sa posibleng mangyari kapag natalo ako ni Ryan. "Kakausapin ko rin si Ryan. Pero hindi ako sigurado kung magbabago ang desisyon niya dahil noon pa man determinado siyang mahanap ka at makuha ang bata, Sabrina. Siya lang ang nag-iisang anak at hinahanapan na kasi siya ng anak. Kung hindi niya maibibigay ang hinihingi ng mga magulang niya, aalisan
Inimbitahan kami ng mga magulang ni Ryan na pumunta sa bahay nila kasi kaarawan ng kapatid niya. Labag man sa loob kong pumunta, wala akong ibang nagawa dahil pinilit ako ng mga magulang niya. Balak ko ring opisyal na ipakilala si Evara sa pamilya ni Ryan. May karapatan siyang makilala ang kaniyang ama at pamilya nito. Ayokong maranasan ng anak ko kung ano man ang naranasan ko. "Mommy, you're so gorgeous!" sabi ni Evara pagkatapos kong ayosan ang sarili ko. "Saan pa ba magmamana ang anak ko?" nakangiting saad ko at hinawakan ang kamay niya. "Gusto mo bang makilala ang Daddy mo?" "He's alive? I thought he's dead," wika ni Evara, bakas sa boses niya ang pagkagulat. "He's alive, Eva. And he wants to meet you. Gusto ka rin makilala ng mga pamilya niya." Lumiwanag ang mukha ni Evara. "I can't wait to meet them!" excited niyang saad. Pagdating namin sa living room, nakapagbihis na rin si William. May kausap siya sa telepono, hindi na naman maipinta ang mukha niya sa sobrang kunot ng n
Palihim akong napangiti nang napansin ang hindi maipintang ekspresyon ng mukha ni Ate Felicity. Minsan napapaisip ako kung totoong lalaki ba 'tong si William kasi kahit babae ay pinapatulan niya. Wala siyang pakialam kung nakakasakit ba ang mga sinasabi niya. "Sabrina, William," nakangiting sambit ng Mommy ni Ryan nang nakita niya kami. "Good evening po," nahihiyang bati ko at tumingin sa babaeng nakaupo, diretsong nasa akin ang paningin niya, na para bang pinag-aaralan ang kabuohan ko. "Mommy," tawag sa akin ni Evara nang hawakan siya ng Mommy ni Ryan. Isinubsob ni Evara ang mukha niya sa leeg ni William. "Akin na ang bata, Wil," sabi ko at kinuha si Evara sa kaniya. Pinagpapawisan ako ako nang nakita ang buong pamilya ni Ryan. Pinaupo ko si Evara at pinaharap sa kanila. Lumuhod ako para maka-level siya. "'Di ba gusto mong makilala ang Daddy mo at ang pamilya niya?" Tumango si Evara at dahan-dahang tumingin sa pamilya ni Ryan, na nakatingin din sa kaniya. Napalunok ako nang napa
Hindi ko maiwasang makaramdam ng saya habang pinagmamasdan ang pamilya ni Ryan kung gaano sila ka sayang nakikipag-usap kay Evara. Pinagpapasahan na nila si Evara matapos ko itong ipakilala ng pormal sa kanila. Noong una ay nahihiya pa ang bata, pero hindi rin nagtagal ay nakikipaghalubilo na siya. "Evara, call me Tita Lala," nakangiting sabi ni Ryla at pinisil ang pisngi ng bata. "Manang-mana ka sa Daddy mo, ang ganda-ganda ng pilikmata mo!" Yumuko ako nang napansin ang paglingon ni Ryla sa akin. Napalunok ako nang napansing umupo sa tabi ko ang mga magulang nila. Nagsalin ng wine sa baso si Mrs. Jacobs at ibinigay ito sa akin. "Maraming salamat dahil hindi mo pinagkait sa amin ang bata, hija," sabi ni Mrs. Jacobs. "Ako po ang dapat magpasalamat kasi tinanggap niyo po ang anak ko. Ito rin kasi ang pangarap ni Evara, ang makilala ang Daddy niya, at kayo na pamilya ni Ryan," nahihiyang sabi ko at ibinalik kina Ryan at Ryla ang paningin ko na abala sa pakikipagkulitan kay Evara. "A
Napalingon ako kay Ryan nang napansin ko siyang naglalakad papalapit sa kinaroroonan namin. Buhat-buhat niya pa rin ang anak namin habang mahimbing itong natutulog. "I can help you pay the bills," Ryan said, looking at my family. "If Sabrina agrees to my condition," he added, causing my heart to race. "A-Anong kondisyon?" tanong ko at sinulyapan si Evara. "Sa akin mapupunta ang bata, Sabrina." "Hindi pwede 'yan, Ryan. Anong klaseng ama ka ba at idadamay mo ang anak ko sa problema ng pamilya ko?" Tumataas na ang boses ko. "May dalawang kondisyon kang pagpipilian, Sabrina. Ibibigay mo sa akin ang bata kapalit ng tulong na ibibigay ko sa 'yo o papakasalan mo ako?" "Ano?" sabay-sabay na tanong ng pamilya ko. "Hindi mo pwedeng pakasalan ang kapatid ko, Ryan!" sabi ni Ate Felicity. "Ako ang fiancee mo, 'di ba? Ako na lang ang pakasalan mo." "We're done, Felicity." Bumaling si Ryan sa akin. "You choose, Sabrina." "Ryan, baka pwedeng pag-usapan muna natin 'to. May gusto ka ba sa kani
"The operation was successful," balita ng doktor pagkabalik ko galing banyo. Sa sobrang tuwa, hindi ko mapigilang yakapin si Ryan ng mahigpit habang umiiyak. "You saved him. T-Thank you," sambit ko. Kumalas ako sa yakap at pinunasan ang aking mga luha. "Maiwan ko muna ko, Miss Turner, Mr. Jacobs," paalam ng doktor at muling pumasok sa operating room. Hinahanap ng mga mata ko ang pamilya ni Daddy, ngunit hindi pa rin silang lahat dumarating hanggang sa nailipat na si Daddy sa kaniyang silid. Tinawagan ko si Ate Felicity, pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. "I'll call her," sabi ni Ryan at tinawagan ang numero ng kapatid ko. "She's not answering my call, too." Napalingon kaming dalawa ni Ryan sa pinto nang bigla itong bumukas. Nanlaki ang mga mata ko nang nakitang pumasok si Edward at ang mga tauhan niya. Tumakbo si Evara papalapit sa akin at itinago naman kami ni Ryan sa likod niya. "Sabrina, Sabrina, Sabrina," nakangising sambit ng matanda habang nasa kay Daddy ang paningin
Sabrinaâs POVFive years later⊠âHappy Birthday, Maâam Sabrina!â Napakurap ako nang marinig ko ang malakas na sigawan ng mga empleyado mula sa likuran ko. Bigla akong napaikot, at sinalubong ako ng mga nakangiting mukha ng mga empleyado ko. May mga hawak silang mga lobo at streamers, at sa gitna, isang malaking cake na may nakasinding kandila. Napangiti ako. Hindi ko inaasahan âto. Akala ko simpleng trabaho lang ang gagawin ko ngayong araw.âHappy birthday, Maâam Sabrina!â sabay-sabay nilang bati ulit sa akin.Pakiramdam ko ay lumulutang ako sa sobrang saya kahit na taon-taon naman nila akong sinusurpresa. Pero ang saya ko ay biglang napalitan ng gulat nang makita ko kung sino ang may hawak ng cake. Si Felicity. Ang half-sister ko. Ang babaeng halos hindi ko na kilala. Ang babaeng palagi na lang galit sa akin at panay ang paninira sa buhay ko.Nakasuot siya ng isang simpleng damit, pero ang ngiti niya ay tila may kakaibang intensidad. Parang isang nakakalokong plano ang nasa likod
Sabrinaâs POVâMaâam, ayaw tanggapin ng inyong kapatid ang perang pinapabigay ninyo. Gusto ka raw nilang makita,â saad ni Irene sa kabilang linya.âHindi pa tapos ang meeting ko, Irene. Ano na naman ba ang kailangan ng babaeng âyan?â Hindi ko na maitago ang iritasyong nararamdaman ko. Bumuntong-hininga ako. âFine. Pagkatapos ng meeting ko ngayong araw ay didiretso ako riyan,â saad ko at binaba na ang tawag.Habang nasa meeting, hindi ako makapag-focus kasi tawag nang tawag si Felicity sa akin. I had no choice kung âdi ang i-block siya. Hindi rin nagtagal ay natapos ang meeting. Ire-review ko na lang ulit ang mga napag-usapan sa meeting pagkabalik ko galing sa ospital.Nang nasa ospital na ako, kaagad kong hinanap ang room number ng pinaglagyan kay Tita Felicia. Tinawagan ko si Irene nang nasa labas na ako ng kwarto, ngunit hindi niya sinasagot ang tawag. Humugot muna ako ng malalim na hininga bago pumasok.âFelicity!â sigaw ko nang sampalin niya si Irene habang nakaluhod.âMay pinagma
Sabrinaâs POVLimang buwan na ang nakaraan mula nang mamatay si Ryan. Hanggang ngayon ay umaasa pa rin ako na buhay siya, pero alam kong imposible ang iniisip ko. Hindi na mabubuhay ang taong namatay, pero gusto kong bisitahin niya ako kahit sa panaginip na lang. Gusto ko siyang makita at sabihin sa kaniyang sobrang namimiss ko na siya. Namimiss na namin siya.âAng lalim na naman yata ng iniisip mo? Si Ryan na naman ba?â tanong ni William sa akin nang pumasok siya sa loob ng kwarto ko. â1 pm magsisimula ang program.ââTapos na akong mag-ayos. Letâs go?â Tumayo ako at kinuha ang bag ko.Simula ngayong araw, ako na ang bagong Presidente ng Jacobs Corporation. Labag man sa loob ko na tanggapin ang posisyon, pero kailangan kong panindigan ang sinabi ko kay William at kay Ryan noong nakaraang buwan. Hindi ito para sa sarili ko, para ito sa kapakanan ng kompanya at pamilya ni Ryan.Maraming tumutol sa pagiging bagong Presidente ko kasi hindi pa raw ako lubos kilala ng mga tao. Sa mga nakaraa
Sabrinaâs POVNasa ospital na ako nang magising ako. Kaagad kong niyakap si Evara nang makita ko siya, umiiyak at hinahanap ang kaniyang ama. Bumukas ang pinto at nakita kong pumasok si William.âNakita ba nila si Ryan?â diretsong tanong ko.Napasinghap ako nang umiling si William. âHeâs dead. Hindi mahanap ng mga pulis ang kaniyang katawan.â Umupo si William sa bakanteng upuan. âHindi siya nakatakas nang sumabog ang bomba. Kasalanan ko âto. Mas nangibabaw ang takot ko kesa isiping maililigtas ko siya.âNagsimula na naman mangilid ang aking mga luha. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksiyon ko. Wala na siya Ryan. Paano ko sasabihin kay Evara ang nangyari sa kaniyang ama?âMommy, nasaan si Daddy?â tanong ni Evara sa akin.Nanuyo ang aking lalamunan. Kahit isang salita ay hindi ko maibuka ang aking bibig. Niyakap ko ng mahigpit ang aming anak. Sasabihin ko na lang sa kaniya kapag nakauwi na kami sa bahay.Kinausap ako ng mga pulis. Para akong pinagsakluban ng langit at lupa nang ku
Sabrinaâs POVâHeâs dead,â saad ni William kaya napaupo ako sa sahig habang pinagmamasdan si Edward na nakahandusay. âKailangan nating makaalis dito!ââSi Ryan. Kailangan natin siyang mailigtas,â saad ko at mabilis na tumayo. Kumuha ako ng damit na masususuot sa closet ni Edward.Inalalayan ako ni William palabas ng kwarto ni Edward. Nakita ko ang ibang mga tauhan ni Edward, wala ng buhay. Hinanap namin kung saan ikinulong si Ryan. Tinakpan ko ang aking mga kamay nang bigla kaming pinaputokan ng baril. Binigyan ako ni William ng baril, ngunit hindi ko alam kung paano iyon gamitin.Parang hindi nauubos ang mga tauhan ni Edward kasi hindi kami makagalaw sa pinagtataguan namin. Pinapaulanan nila kami ng pagpapaputok ng baril. Napahawak ako sa hita ko nang bigla akong tinamaan. Napadaing ako sa sakit at hindi na lang pinansin.âMay tama ka!â sigaw ni William.âAyos lang ako. Si Ryan ang kailangan nating makita!â saad ko kay William.Inisa-isa naming binuksan ang mga kwarto, ngunit hindi n
Sabrinaâs POVNapaluhod ako sa sahig habang pinagmamasdan si Ryan na walang-awang binugbog ng mga tauhan ni Edrward. Sigaw lang ako nang sigaw na huwag nilang sasaktan ang asawa ko, pero bakas sa mukha nilang uhaw na uhaw nang pumatay. Nakaupo lang si Edward habang uminom ng wine. Bakas sa mukha niyang tuwang-tuwa sa nasaksihan niya. Pinagsisipa nila ang katawan ni Ryan, wala itong kalaban-laban dahil Nakapusas ang mga kamay at paa nito.âRyanâŠâ paulit-ulit kong sambit. âEdward, parang awa mo na. Tama naâŠâDuguan na ang buong katawan ni Ryan. Namamaga ang labi ang mga bata niya. Parang pinipiga ang puso ko nang marinig ang paulit-ulit niyang pagdaing dahil sa sakit. Hindi ko na rin mapigilan ang pagbagsak ng aking mga luha. Wala akong ibang nagawa kung âdi pagmasdan si Ryan na pinapahirapan.âIkulong siya! Huwag na huwag nâyo siyang bigyan ng pagkain at tubig!â utos ni Edward sa mga tauhan niya na kaagad naman ilang sinunod.âEdward, Nagmamakaawa ako. Ako naman ang kailangan mo, âdi b
Ryanâs POVâWe found him,â saad ni William sa akin nang pumasok siya sa opisina ko.Mabilis akong tumayo at kinuha ang mga papel na hawak niya. Mga kuha ito ng CCTV Footage sa bahay namin at mga larawan ng sasakyan na ginamit nila noong gabing kinidnap si Sabrina.âNasa Lazarus Compound si Sabrina. Papunta na roon ang aking mga tauhan,â dagdag ni William.Hinubad ko ang suot kong black suit. Napatingin ako sa pinto nang bumukas âyon at pumasok si Daniel, ang aking secretary.âIkaw muna ang bahala sa kompanya. Ikanswla mo lahat ng aking mga meeting ngayong araw dahil may mahalaga akong pupuntahan,â utos ko kay Daniel.âPero âââNot buts. Just follow my instructions. Ngayon na kami aalis,â putol ko sa sasabihin ni Daniel.âKailangan natin mag-ingat dahil alam mong mahigpit na pinagbabawal ng mga pulis ang hulihin siya nang walang warrant of arrest. Baka biglang bumaliktad ang sitwasyon at tayong dalawa ang makukulong,â saad ni William nang pumasok kami sa loob ng elevator.Tinawagan ko
Ryanâs POVâI will kill that old man!â sigaw ko pagkatapos kong makausap si William. Tinulongan niya ako sa paghahanap ng lahat ng mga kasagutan ng aking problema lalong-lalo na sa taong nagpapatay sa pamilya ko.Kumuyom ang aking mga kamao. Nanggigigil ako sa galit. Edward Lazarus killed my family. Ayokong pati si Sabrina ay kukunin niya rin sa akin. Sisiguradohin kong ako mismo ang papatay sa matandang âyon.Napatingin ako sa phone ko nang mapansin ang pag-vibrate noân. Mas lalo lang akong nag-aapoy sa galit nang makita ang larawan na ipinadala sa akin. Duguan si Sabrina. Kinakabahan ako baka may ginawang masama ang matandang âyon. That old man is obsessed with her. Alam kong gagawin niya ang lahat makuha lang sa akin si Sabrina, pero hindi ko hahayaang magtagumpay siya sa binabalak niya. Hindi ako papayag na aalisan niya ng ina si Evara. Kailangan siya ng aming anak.Halos paliparin ko na ang kotse ko patungo sa police station upang i-report ang mga nalaman ko. Patungo na rin si Wi
Napabalikwas ako ng bangon nang may narinig akong parang nabasag na bagay. Namilog ang mga mata ko nang makitang nakatali ang aking mga kamay at paa sa kama. Pinasadahan ko ng tingin ang silid at napagtantong hindi ito ang aking kwarto. Napakagat-labi ako nang maramdaman ang pagsakit ng aking tiyan. Bumaba ng paningin ko sa aking paa. Bigla akong kinabahan nang may nakita akong dugo sa aking paa at kumot.Napatingin ako sa pinto nang bumukas âyon, pumasok ang matandang babaeng katulong. May bitbit siyang pagkain na nakalagay sa food tray. Maingat niyang inilagay ang âyon sa bedside table. Namilog ang aking mga mata nang makita kong pumasok si Edward.âNasaan ako?â tanong ko kay Edward nang bigla siyang umupo sa tabi ko.Ang huli kong naalala ay ang malakas na pag-iyak ni Evara. Tiningnan ko ulit ang aking mga paa at kumot na may bahid ng dugo. Mas lalo lang akong nakaramdam ng takot nang sumagi sa isipan ko na baka buntis ako at nakunan matapos suntokin ng armadong lalaki ang aking ti