Nang bagong kasal pa lang sila, puno ng matatamis na salita ang asawa niya. Nang kumbinsihin siyang magbitiw sa trabaho, sinabi nitong andiyan siya, at kahit bumagsak pa ang langit, hinding hindi siya nito iiwan. Sinabi rin nitong kaya niyang suportahan siya at hayaang manatili sa bahay bilang pinakamaganda niyang asawa.Maaga pa lang ay ipinagbuntis na siya, kaya napilitan siyang mag-resign dahil sa pagbubuntis.Sa pag-aalaga ng bata, nagbago ang hugis ng katawan niya. Para magkaroon ng gatas na maipapakain sa anak, kumain siya nang marami, kaya lalo siyang lumaki at tumaba.At dahil doon, nag-umpisa siyang pandirihan ng asawa niya.Tiningnan ni Bea ang anak niyang nasa stroller. Parang naramdaman ni Jack ang nararamdaman ng ina. Lumingon siya rito at tinawag ito sa malambing na boses ng isang sanggol."Mommy."Mahinang tumugon si Bea, hinaplos ang ulo ng anak, at malambing na sinabi, "Ang bait-bait naman ni Jack.""Mommy, Tita.""Gusto mo bang makita si Tita? Tatawagin ni Mommy si T
"Hindi mo ba sinabi na paunang bayad lang ang ibibigay mo?" Mahinang tanong ni Alex sa kanya. "Hindi naman mahal ang napili mong sasakyan, kaya kung kayang bayaran nang buo, mas mabuting bayaran na lang nang buo." Sabi ni Alex, "Ire-remit ko sa'yo ang kalahati ng pera mamaya." Tiningnan siya ni Morgan. "Hindi na kailangan." Napakurap si Alex. "Hindi na kailangan"—ibig sabihin, binigyan lang siya nito ng kotse? Bagaman hindi ganoon kamahal ang pinili niyang sasakyan, nagkakahalaga pa rin ito ng daan-daang libong piso. Kahit pa mag-asawa sila, bago pa lang silang kasal at halos hindi pa lubos na magkakilala. Ang pinaka-mahalaga, may pinirmahan silang kasunduan na maghihiwalay sila pagkalipas ng kalahating taon. Bigla na lang siyang binigyan ng kotse na ganoong halaga? Hindi niya matatanggap nang basta-basta ang isang regalong wala siyang pinaghirapan, kaya bumilis ang tibok ng kanyang puso. Hindi niya napigilan ang sarili at hinila si Morgan palabas ng dealership, saka na
"Kapag dumating ang oras ng diborsyo, aalis ako sa parehong paraan ng pagpasok ko." "Nang bumili kami ng kotse kanina, sinabi ko rin sa kanya nang malinaw na ibabalik ko ang pera sa kanya. Mukhang hindi siya natuwa at iniwan akong mag-isa. Kung hindi siya masaya, edi hindi. Mas mabuting linawin ang lahat ngayon kaysa magkaroon ng malaking gulo sa hinaharap." Matagal siyang natahimik bago tinapik ang noo ng kaibigan gamit ang daliri at sinabing, "Alex, anong tumatakbo sa isip mo? Sinabi rin ni Sir Morgan na maghihiwalay lang kayo kung hindi kayo magkakagustuhan sa loob ng anim na buwan. Hindi mo man lang ba susubukan?" "Masyado siyang seryoso sa buhay, at sa tingin ko hindi siya masalita. Ang ganitong klase ng lalaki ay talagang malambot ang puso. Kung makuha mo ang loob niya, sigurado akong magiging masaya ang buhay mo sa hinaharap. Sa tingin mo ba masaya ang diborsyo? Nasabi mo rin ba sa kanya ang tungkol sa plano mo pagkatapos ng diborsyo?" Hindi sumagot si Alex. Alam na ni
Matapos iparada ni Alex ang bagong kotse at sumakay sa sasakyan ni Morgan, lumambot ang tono ni Morgan at tinanong siya "Ito ang unang beses kong kakain sa bahay ng kapatid mo. Dapat akong bumili ng puwede kong dalhin. Ano ang gusto ng kapatid at bayaw mo?" Ikinabit ni Alex ang kanyang seat belt. "Bumili ka ng laruan para kay Jack. Ang bayaw ko ay naninigarilyo, kaya bilhan mo siya ng dalawang pakete ng sigarilyo at ilang prutas." Tumango si Morgan. Umalis ang sasakyan mula sa High View Village, at muli niyang tinanong ang kanyang asawa "Saan tayo bibili?" "May mall malapit dito. Pwede nating iparada ang sasakyan doon at mamili para makuha ang mga kailangan natin. Sir Morgan, bago pa ako lumipat, hindi ka ba nakatira doon? Napansin kong hindi ka pamilyar sa paligid." Tahimik si Morgan sandali bago sinabi "Matagal ko nang binili ang bahay na ito, pero pina-ventilate ko muna kaya hindi ako nakatira doon noon. Sa halip, kasama ko ang mga magulang ko. Pagkatapos nating maikasal,
"Ang mga pinsan mo ang nagmaneho ng mga sasakyan para dalhin kami rito. At saka, huwag mong kalimutang bayaran ang mga pinsan mo para sa gas at toll fees. Malaki ang nagastos namin sa biyahe na ito." "Ang ibig mong sabihin, ikaw at ang grupo ng mga 'masunuring' anak at apo ni Lola ay sobrang naghihirap na ba nitong mga nakaraang taon?" "Alex, anong kalokohan ang sinasabi mo? Kayong magkapatid ay nakapagpatatag na sa lungsod at namumuhay nang maginhawa, kaya naman sinasabi mong naghihirap kami, ganoon ba? Pasensya ka na at mukhang nabigo kitang biguin—maayos ang lagay namin. Lahat sila ay matagumpay sa kani-kanilang larangan. Ang pangalawang pinsan mo nga ay kumikita ng isang milyon kada taon..." Bago pa matapos ang kayabangan ng Lolo, ibinaba na ni Alex ang tawag. Alam niyang hindi marunong magtago ng sikreto ang kanyang lolo. Sa tuwing may isang anak o apo na bahagyang nagtatagumpay, ipinagmamalaki niya ito sa lahat ng tao, parang gusto niyang ipakita kung gaano kagaling ang k
Ang bunsong anak ni Karen ay humabol kay Jack habang umiiyak, "Gusto ko ng eroplano na nasa kamay ni Jack!" Agad na itinago ni Jack ang kanyang laruan sa harapan niya at tumingin nang kinakabahan sa kanyang pinsan, sabay sigaw "Mama, buhatin mo ako! Mama, buhatin mo ako!" Binuhat ni Bea ang kanyang anak. "Bea, pakisabi kay Jack na ibigay ang eroplano kay Lance para paglaruan. Bisita natin si Lance, kaya dapat siyang pagbigyan ni Jack." Lumapit si Karen, pinunasan ang luha ng kanyang anak, at tumayo upang kunin ang eroplano ni Jack. Ayaw itong bitiwan ni Jack, kaya tinangka niyang agawin ito nang sapilitan. Ngunit nang mapansin niya si Alex at ang kanyang asawa, at nakita niyang may dala pang maraming supot si Morgan, agad niyang binawi ang kamay niya. Ngumiti siya at binati si Alex, "Alex, ang tagal nating hindi nagkita! Ito ba ang asawa mo? Ang gwapo niya at mukhang kagalang-galang." Bukod sa pagiging gwapo, mas maayos din ang kanyang tindig at ugali kumpara sa kanyang kap
"Bea, kailangang pumasok ni Karlos sa trabaho araw-araw. Abala at nakakapagod ang kanyang trabaho. Kumakayod siya upang suportahan ang pamilya, para suportahan ka at si Jack. Asawa mo siya, kaya dapat mong alagaan nang mabuti. Paano mo nagagawang hayaan si Karlos na gumawa ng gawaing bahay?" "Sinabi ni Karlos na gusto niyang hatiin ang gastusin sa iyo, hindi dahil madamot siya, kundi dahil ayaw niyang maging magastos ka. Paano mabubuhay ang mag-asawa kung masyado silang nagbibilangan? Bilisan mong linisin ang mesa at huwag mong hayaang magalit si Karlos. Sapat na ang pagod niya sa trabaho. Dapat mong intindihin siya." Sumang-ayon si Karen sa sinabi ng kanilang ina "Tama 'yan! Hindi ka naman nagtatrabaho, nasa bahay ka lang para alagaan si Jack. Ang pera ni Karlos ang ginagamit sa pagkain, damit, at tirahan. Ang kapal ng mukha mong hayaan siyang gumawa ng mga bagay-bagay!" Lumabas si Bea mula sa kusina, lumapit sa motorsiklong pambata, kinuha ang kanyang anak, at malamig na nagsal
Masayang-masaya si Karen at binago ang usapan. Pinayuhan niya ang kanyang kapatid: "Huwag ka nang makipagtalo kay Bea mamaya. Normal lang sa mag-asawa ang magkaroon ng kaunting hindi pagkakaunawaan. Magkaklase kayo ng maraming taon at malalim na ang pundasyon ng inyong relasyon. Para kay Jack, huwag mo na lang palakihin ang bagay na ito."Natakot siyang baka kung uudyukan pa niya ang kanyang kapatid na makipag-away sa asawa nito, magalit si Bea at tumangging sunduin at ihatid ang kanyang mga anak sa eskwela, pati na rin magluto para sa kanila. Kung mangyari iyon, hindi rin siya magiging panatag na dalhin ang kanyang mga anak sa bahay ni Bea.Kapag nangangailangan ka ng tulong sa iba, dapat mo ring ibaba ang iyong pride.Nagsalita rin si Peter "Karlos, tama ang sinasabi ng ate mo. Huwag mong palaging tinuturuan ng leksyon si Bea. Kung may problema, upuan ninyo at pag-usapan nang maayos. Huwag mong idaan sa dahas. Tingnan mo kami ng nanay mo, ilang dekada na kaming mag-asawa, pero kahit
"Opo."Bumaba ng sasakyan ang driver at si Marvin.Lubos na nagpasalamat ang driver ng kabilang kotse nang makita niyang handang tumulong sina Marvin.Matapos suriin ang sasakyan, sinabi ng driver ni Morgan, "Aabutin ng ilang oras para maayos ang kotse mo. Pasensya na, nagmamadali kami at hindi namin matutulungan sa pagkukumpuni. Pero pabababain ko ang ibang tao para matulungan kang itulak ang kotse sa gilid, para hindi maabala ang ibang sasakyan sa likod. Tawag ka na rin ng magto-tow ng kotse mo."Kahit papaano, basta sama-sama, kayang itulak ang sasakyan para mailipat sa tabi.Nagpasalamat ang kabilang driver, "Sige po, maraming salamat. Pero may kasama po akong babae, at may mahalaga siyang lakad. Pwede po bang isabay niyo na siya?"Hindi basta-basta sumagot sina Ah QiMarvin at ang driver, kaya bumalik si Marvin sa Rolls-Royce at magalang na nag-ulat kay Morgan, "Sir, may isa pa pong tao sa kabilang sasakyan. Sabi po ng driver, kasama niya ang kanyang among babae, at nagmamadali ra
“Hindi naman bobo ang lolo mo at ako, kaya bakit ka lumaking ganito? May bibig ka naman pero hindi mo alam kung paano magsalita.”Tahimik na namula ang gwapong mukha ni Morgan.Napagalitan siya ng kanyang lola.“Sige nga, sabihin mo sa akin, anong gusto mong itanong kay Alex? Itatanong na lang ni Lola para sa’yo kapag nakita ko siya mamaya.”Dahil nais niyang mapabuti ang relasyon ng mag-asawa, napagpasyahan ng matanda na tulungan ang kanyang apo.Nanatiling seryoso ang mukha ni Morgan at hindi pa rin nagsalita.Napikon na ang matanda at tila gusto na siyang hagisan ng kung ano.Mariin niyang kinusot ang kanyang mga kamay at paulit-ulit na sinasabi, “Apo ko ‘to, sariling apo ko ‘to!”“…Gusto ko lang malaman kung anong oras siya nakauwi kagabi. May nangyari kasi sa kanya.”“Anong nangyari?”“Napalibutan at napagtulungan ng isang grupo ng mga siga habang pauwi. Sinubukan siyang saktan ng mga iyon, pero lumaban siya. Sa huli, dinala ng pulisya ang mga siga at pati siya sa presinto.”Pag
Nagpanting ang tenga ng matanda sa sinabi ng kanyang apo, kaya imbes na umalis, umupo siya sa isang batong bangko sa gilid ng kalsada.Pinilit niya nang husto ang apo niyang ito para lamang pumayag na magpakasal, pero sa huli…Nanatiling tahimik si Morgan sandali, saka siya lumapit at umupo sa tabi ng kanyang lola. Kalma niyang sinabi, "Alam ni Lola na ang pinilit na pakwan ay hindi magiging matamis. Ito ang kabayaran ko sa iyo, Lola. Pinalaki mo ako, at bilang ganti, sumunod ako sa gusto mong magpakasal ako kay Alex.""Nagkasundo tayo, Lola, na hindi ka makikialam sa buhay mag-asawa namin. Sinabi ko rin sa'yo noong araw na kinuha namin ang marriage certificate na kailangan ko munang suriin ang ugali niya — kung karapat-dapat ba siyang makasama ko habang buhay. Kung hindi, tapos na kami pagkalipas ng anim na buwan."Napabuntong-hininga ang matanda, halatang hindi natuwa. "Sa ugali mong 'yan, kahit mahalin mo pa si Alex, tatanggi ka pa rin at magmamatigas.""Hay naku, kalimutan na nati
Nang makauwi si Alex, pasado ala-una na ng madaling araw.Pagbukas niya ng pinto, kadiliman ang bumungad sa kanya. Wala si Morgan o kaya'y nasa kwarto nito.Tahimik na isinara at inilock ni Alex ang pinto, saka binuksan ang ilaw sa sala. Nakatayo siya roon ng isang minuto, walang imik. Matapos noon, naglakad siya papunta sa kwarto ni Morgan at itinaas ang kamay para kumatok. Pero naisip niyang hatinggabi na at sinabi ng kanyang lola na masungit si Morgan kapag nagising.Kaya't hindi na siya kumatok.Kahit pa nasa bahay si Morgan — anong pinagkaiba?Nagkakalamigan pa rin sila.Sa huli, bumalik si Alex sa sariling kwarto niya.Walang salitang namagitan sa kanila buong gabi.Kinabukasan, tanghali na nagising si Alex dahil nga napuyat siya. Samantalang si Morgan, na bumalik sa Villa District, ay nagising sa nakasanayang oras. Nagsuot siya ng pang-ehersisyo, handang mag-jogging sa umaga.Pagkababa niya ng hagdan, sinalubong siya ng mayordomang , "Sir, nandito po ang Lola ninyo."Bahagyang
Nagkamali ako ng lugar na pinili.Nasa malapit ito sa interseksyon ng traffic light, at may mga surveillance camera kahit saan.Sila naman talaga ang unang nanggulo, at si Alex ay nagdepensa lang sa sarili.Iniisip ni Kobe na dala niya ang kanyang grupo — pito o walo sila — kaya madali nilang mapapagsamantalahan ang isang babaeng tulad ni Alex. Hindi niya inakalang marunong pala ng taekwando si Alex. Bakit hindi sinabi ng pamilya niya na marunong si Haitong makipaglaban?"Anong balak mo?"Gustong iligtas ni Kobe ang kanyang tenga, pero lalo pang diniinan ni Alexang pagkapit dito, dahilan para mapasigaw siya sa sakit. Napamura siya, "Alex, bitiwan mo ako! Kapag natanggal mo ang tenga ko, hindi ka patatawarin ng mga magulang ko!""Tawagin mo akong ate.""Bah! Anong ate-ate? Hindi kita ate!""Tama, hindi ako ate mo, at ni ayaw kong magkaroon ng pinsan na tulad mo."Lalong diniinan ni Alex ang kanyang pagkakahawak sa tenga ni Kobe, kaya't mas malakas ang sigaw nito sa sakit.Samantala, an
"Kung hindi ako makakapreno sa oras, magiging ganito ka ba katanda? Kung gusto mong mamatay, mamatay ka na lang sa malayo at huwag mong dungisan ang mga gulong ko."Ang pinakabata niyang pinsan na si Kobe ay nasa kanyang mga teenage years pa lamang, nasa edad ng pagrerebelde at kawalang-alam.Noong nakaraang beses na pumunta ang kanyang mga pinsan sa kanyang tindahan para kausapin siya tungkol sa pakikipagkasundo, naging arogante si Kobe at nagbanta rin sa kaniya gaya ng iba.Pero ngayong gabi, nagdala siya ng grupo ng mga kabataang kaedad niya upang harangin ang sasakyan niya sa daan. Naghahanap ba siya ng gulo?"Paano naman ako? Alex, bumaba ka ng sasakyan! Kapag hindi ka bumaba, babasagin ko lahat ng sasakyan mo! May pera kang pambili ng bagong kotse, pero hindi mo matulungan si lola sa gastusin sa ospital. Alam mo ba kung magkano ang nagastos ni lola sa pagpapagamot niya?"Bata at puno ng sigla si Kobe. Hindi niya alam ang buong nakaraan. Ang alam lang niya ay pagkatapos magkasaki
Pwede kayang nagseselos nga talaga siya gaya ng sinabi ni Samuel?Paano naman mangyayari 'yun?Umupo si Morgan sa kanyang itim na swivel chair, kinuha muli ang kanyang cellphone, nag-isip ng matagal, at sa huli'y nagdesisyon na ibaba nang kaunti ang kanyang pride para sagutin ang mensahe ni Alex.Pero pag-click niya, saka niya lang naalala na na-delete na pala niya si Alex sa kanyang contact list.Buti na lang at kabisado pa rin niya ang cellphone number ni Alex.Matagal siyang nag-alinlangan, pero sa wakas, naglakas-loob siyang tawagan si Alex."Hello, ang numerong tinatawagan ninyo ay naka-off."Naka-off ba talaga ang cellphone ni Alex?O... bina-block siya?Dali-dali niyang tinawagan si Alex gamit ang landline phone. Nakapasok naman ang tawag — pero bago pa sumagot si Alex, bigla na niyang binaba ang tawag.Dahil sigurado na siya sa isang baga, bina-block talaga siya ni Alex sa kanyang mobile number.Ang plano niyang magpaka-kalmado at ayusin ang relasyon nila ay biglang bumalik sa
Si Yohan ang unang lumabas ng meeting room.Si Yohan ay ang nakababatang kapatid ni Morgan. Nang siya ang nanguna, isa-isang sumunod na rin ang mga senior executives, na para bang nagkaroon sila ng lakas ng loob nang makita siyang gumalaw.Hindi umalis si Samuel.Bilang pangunahing special assistant ni Morgan, siya ang laging pinakamalapit dito tuwing may meeting. Hindi man napansin ng iba ang pagbabago sa kilos ni Morgan, pero ramdam na ramdam iyon ni Samuel.Nang silang dalawa na lang sa conference room, nagtanong si Samuel nang may pag-aalala, "Boss, may problema ba?"Muling ibinaba ni Morgan ang kanyang cellphone, sumandal sa upuan, at tinitigan si Samuel nang matagal bago sumagot, "Nagkasamaan kami ng loob ni Alex.""...Bakit?"Hindi na hinintay ni Samuel na sumagot si Morgan at nagpatuloy, "Matagal ko nang napapansin na parang may mali sa'yo. Nagsimula ka nang mag-iba pagkatapos ng lunch noong Sabado. Sa wakas, inamin mo rin na nag-away kayo ni Alex.""Sabihin mo na ang dahilan
Sinabi niya na siya ay kahina-hinala at may masamang bibig. Sinabi niya na niloko ko siya nang hindi nililinaw ang bagay na iyon. Hindi ba't parang sinasabi niya na ako ay isang pabagu-bagong babae?Hindi niya sinabi na pinilit siyang halikan ni Morgan noong lasing ito.Natulala si Carol, "...Nakita ba niya tayong tatlo na magkasamang kumakain? Bakit hindi siya bumati sa atin? At hindi ba niya nakita na may isang taong tulad ko na nakaupo roon? Ikaw at si Clark lang ba ang nakita niya?""Sabi ko na nga. Sinabi ko na nandoon pa si Caroll at kumakain ako kasama ang isang kaibigan."Nag-isip si Carol, bahagyang nagbago ang kanyang ekspresyon, at nagtanong nang maingat, "Alex, sa tingin mo ba iniisip ni sir Morgan na ako ang nagpakilala sa inyo?"Batay sa pagiging mapaghinala ni Morgan, posibleng iniisip niya na si Carol ang nagdadala kay Alex at clark sa isa't isa, o kaya ay tinatakpan siya.Hindi maganda ang pakiramdam ni Carol.Kailanman ay hindi niya naisip na ipares ang kanyang matal