Tila nananadya niyang tinitigilan ang kaniyang ginagawa. “Wag kang tumigil…” mahina kong sabi sa pagkakabitin ko sa kaniyang ginagawa. Napangisi siya na tila nasisiyahan sa ginagawa niya. “Libog na libog ka din ba Marielle?!” Bulong niya sa aking tainga. Ramdam ko ang pang aakit ng kaniyang hininga sa bawat pagdampi nito sa aking balat. Bago pa ako makasagot ay siniil na niya ako ng maalab na halik. Ibinaba niya ang kaniyang halik sa aking leeg . Matagal niyang sinipsip iyon na siguradong nag iwan ng marka sa aking leeg. Pumadausdos siyang muli sa aking ibaba at ibinuka niya ng maigi ang aking mga binti, buong pagnanasa niyang pinaikot ikot ang kaniyang dila sa loob ng aking hiyas. Ang kaniyang mga kamay ay gumapang sa aking sus* noong una ay banayad ang paglamas na kaniyang ginawa hanggang sa nagiging mapusok ang bawat pagkilos niya sa aking ibabaw. "AHHH MARIELLE, FVCK NAKAKALIB*G KA!" Hindi ko mapigilan ang mapasabunot sa kaniyang buhok habang binabarutsa niya ang aking perl
JACOB SOBEL POV Mabilis kong sinagot ang tawag ni Sergeant, halata sa boses niya ang pag-aalala habang binabalita ang bagong plano na gagawin ng mga kapulisan. “Sir, ililipat na si Joseph Rodrigo bukas ng tanghali sa pinakamalaking piitan. Ito na ang pagkakataon natin para mapadali ang imbestigasyon,” sabi niya nang direkta. "kapit din natin ang mga matataas na lider sa loob kaya naman dito siguradong aamin na siya. Masyadong malaki ang tao sa likod nito dahil hindi talaga siya mapaamin sa maliit na piitan. Handa siyang isakripisyo ang buhay niya kapalit nito" sagot ni Sergeant sa akin Napangiti ako ng bahagya, pero ramdam ko ang tensyon sa likod ng balita. “Magandang balita ’yan, Sergeant. Kailangang siguruhin nating maayos ang paglilipat. Ayoko ng kahit anong sablay.” “Yes, sir. Walang magiging problema,” sagot niya nang may kumpiyansa. Pagkababa ng tawag, agad kong pinuntahan si Marielle. “Marielle, love may mahalagang balita ako.” Napalingon siya sa akin, bakas sa mukha niy
Pagbukas ko ng pintuan ng bahay, agad kong napansin si Marielle na nakaupo sa sofa, hawak ang isang basang panyo. Puno ng luha ang kaniyang mga mata, at kahit pinilit niyang punasan ang mga ito, huli na, alam kong umiiyak siya. Lumapit ako sa kaniya nang marahan. Hindi ko inasahang malalaman niya agad ang tungkol sa ambush, pero sa isang iglap, naunahan na ako ng balita sa telebisyon. Sa screen ay paulit-ulit na ipinapakita ang footage ng nasunog na convoy, ang mga pulis na abala sa crime scene, at ang balitang wala nang natirang buhay. “Marielle…” tawag ko, pero hindi siya sumagot. Hinaplos ko ang balikat niya. Kung anong tapang ko sa harap ng ibang tao, tila nawawala iyon kapag siya na ang kaharap ko. Lumalambot ang puso ko sa bawat hikbi niya. “Pasensya ka na,” bulong ko habang naupo sa tabi niya. Umiling siya, pilit na pinipigilan ang luha. “Hindi mo kasalanan, Jacob. Alam kong ginawa mo ang lahat para protektahan ang kaso.” “Pero hindi ko napigilan ’to. Kung mas naging main
JULLIAN POV Isang napakagandang umaga para sa akin. Ang ganda ng gising ko lalo na sa mga balitang pumasok sa akin. Nakaupo ako sa pinakadulong mesa sa isang sikat na restaurant , masayang pinapanood sa cellphone ang video ng pag-ambush kay Joseph Rodrigo. Paulit-ulit kong tinititigan ang pagsabog ng convoy na maghahatid sana sa kaniya sa malaking piitan, ang walang direksyong sigawan ng mga taong nakakuha ng pagsabog, at ang duguang mga katawan sa lupa. Hindi ko mapigilan ang ngiti ko habang hinihigop ang malamig kong red wine. “Perfect,” sabi ko sa sarili ko, ramdam ang sarap ng tagumpay. Sa wakas, wala nang sagabal. Napasandal ako at napangiti sa sarili ko. Ilang minuto lang ang lumipas pagkadating ko sa restaurant ay dumating na din si Don Antonio. Nakita ko pa lang siya mula sa entrance, alam kong hindi na maganda ang mood niya. Diretso siyang naglakad papunta sa mesa ko, mabigat ang bawat pag hakbang niya, at sa simpleng tingin pa lang niya, parang pinipiga na ang sikmura ko
HANZ POV 2 Hours Earlier Kagaya ng pinag utos sa akin ni Boss Jacob, sinimulan kong sundan si Jullian mula sa bahay niya. Mula pa lang sa labas, kitang-kita ko na ang ngiti niya pagktapos pumutok ng balita tungkol sa pagkakasabog ng convoy ni Joseph Rodrigo. Parang abot hanggang langit ang saya niya habang naglalakad papunta sa sasakyan niya. Bago pa siya sumakay, napansin kong tumigil siya saglit. May kausap siya sa telepono. Malakas siyang tumawa, rinig ko iyon dahil naka park ang sasakyan ko sa tapat lang ng bahay niya sa di kalayuan. Sinadya kong buksan ang kabilang side ng bintana para mas marinig ko ang paligid. “Oo, Don Antonio. Walang sablay ang ginawa ko. Siguradong walang makakakuha ng ebidensya,” sabi niya bago pumasok sa sasakyan. Ramdam ko agad ang tensyon. Ang pangalan ni Don Antonio, ang kumpiyansang iyon lahat ng sinasabi niya, alam kong may kinalaman sila. Ang nakakapagtaka panong hindi ito nalalaman ng mga kapulisan gayung sobrang obvious na siya ang isa sa mg
JACOB POVBago umalis ng bahay, tumigil muna ako sa may pintuan. Napansin kong tahimik si Marielle habang abala siya sa kusina. Lumapit ako at hinawakan ang kamay niya. “Marielle, may meeting lang ako sa Cavite. Baka abutin ako ng umaga sa biyahe pauwi,” sabi ko nang marahan. Tinatantya ko ang mood niya dahil masyado na siyang stress para dagdagan ko pa iyon lalo na at nakikita kong naghahanda siya ng pagkain namin.Ngumiti siya, pero bakas ang lungkot sa mukha niya. “ It's okay. Mag-iingat ka, Jacob. Baunin niyo na lang tong sandwich para may makain ka sa byahe." sagot niya sa akinParang kinurot naman ang puso ko. Hinaplos ko ang pisngi niya. “Baby ngayong gabi , huwag mo na akong hintaying kumain mamaya, ha? Matulog ka nang maaga. Kapag ginutom ka kumain ka na lang din kagad mamaya. Pero susubukan kong makauwi as soon as matapos ang meeting ko” sagot ko sa kaniya. Sa loob loob ko hindi ko talaga alam ang oras matatapos ang paghaharap naming iyon ni Sarhento. Kanina pa ako tinatawag
Napalakas ang mura ko. “Kaya pala iniwan ako ni Jullian! Tapos na ang misyon niya, at dahil wala na siyang pakinabang. Put*ng ina... bakit hindi ko natunugan ang mga plano niya”“Dahil sa kanya, nalaman ni Don Antonio ang lahat, mga plano mo, transaksyon mo. Siya rin ang dahilan kung bakit natunton nila si Marielle.”Halos sumabog ang ulo ko sa galit. “Ano? Anong kinalaman ni Marielle dito?” tanong ko, halos pasigaw.“Ang mama ni Marielle ay nakababatang kapatid ni Don Antonio. Matagal na siyang hinahanap ng pamilya nila. Tumakas siya noong pinili niyang pakasalan ang ama ni Marielle. Pero natakot si Don Antonio na bumalik siya sa pamilya nila at bawiin ang yaman, kaya pinatahimik niya ito.”Halos mawalan ako ng hininga sa narinig ko. “Ibig mong sabihin… ang mama ni Marielle ay kapatid ng kalaban ko? At dahil sa akin, natunton nila si Marielle? at ang mama nito”“Oo,” sagot niya at umiiyak na sa sakit ng katawan. “Ngayon, plano nilang patahimikin na din si Marielle para masolo ni Don
JACOB POV Pagbalik ko sa opisina, hindi ako mapakali. Parang lason sa isip ko ang mga sinabi ni Sergeant, kanina pa ako nababalisa sa mga tumatakbo sa iniisip ko, hindi ko matanggap na si Marielle, ang babaeng mahal ko, ay may dugong konektado sa kalaban ko. Pero hindi ito ang panahon para magduda sa kanya. Ang kailangan ko ngayon ay protektahan siya at tapusin ang problema at ugat ng lahat ng ito. Tinawagan ko si Harry habang nasa opisina ako. “Harry,” sabi ko nang sagutin niya ang tawag. “Anong status ni Sergeant?” “Ganun pa din, boss, “sagot niya. “Mahigpit ang pagbabantay namin. Pero sa tingin ko, totoo ang lahat ng sinasabi niya dahil kahit paikot ikutin namin siya ay iisa lang ang sinasabi niya. Mukhang miyembro talaga si Mam Marielle ng Pamilya nila. Pero boss sa tinutumbok niya ay walang alam si Mam sa totoong katauhan niya” sagot pa niya sa akin. “Siguraduhin mong hindi siya makakatakas,” sagot ko. “Dahil ang buhay niya ang magiging daan ko para sa putang inang katotohan
Isang tahimik na pag-ungol ang pumutol sa aking pag-iisip. Kumalas si Lilly sa pagkakayakap ko, ginalaw niya ang mga braso niya. Pero nilagay ko ang kamay ko sa tiyan niya, hinila ko siya palapit sa akin, at hinalikan ko siya sa batok."Good morning," diretso kong bati sa tenga niya habang hinihimas ang lobe niya.“Good morning handsome!” nakangiti niyang bati sa akin na halos inaantok pa. Napangiti ako sa kaniyang mumunting tinig.““Hindi ko maitatanggi na napakasarap gumising ng katabi ka, sweetie. Alam mo bang mas magaling ka pang magpa-init kaysa sa heater ngayong taglamig. “ kinikilig kong sabi , pilit naman niyang inaabot ang aking kamay para pigilan ang paglalakbay nito sa kaniyang katawan.“Teka anong oras na?”“Maaga pa, mag aalas sais pa lang. Bakit?”“Nagugutom na kasi ako. Hindi pala ako naka-kain kagabi” “Ow sweetie, wag mo akong lokohin. Umiiwas ka lang, makakalimutan mo ang lahat pero hindi ang pagkain. Kilala kita!” Saway ko sa kanya habang kinikiliti ang kanyang tiy
“Wag na nating pag-usapan ang tungkol sa madilim kong buhay.. nandito ka na ngayon Lilly.. ikaw ang magsisilbing ilaw sa landas na aking tatahakin” Napa-awang ang aking bibig at hindi ko maintindihan ang sinasabi niya. “Hmmm what you mean?” Tanong ko sa kaniya “Wala kang ideya kung pano mo ko binaliw! Hindi mo alam kung gaano ako ka excited araw-araw na masilayan ko ang araw dahil ibig sabihin noon ay oras na din para magsama tayo sa hapag.” ang weird. Biglang pumatak ang luha sa aking mga mata. Hindi ako makapaniwala sa naging epekto ko sa kaniya “Stop it Harley! Please lang wag mo ng sabihin yan. Hindi ako nababagay sa mundo mo. Iba ang mundong ginagalawan ko.” “Lilly, iba ka sa lahat. Alam ko kung nasasaan ka sa puso ko!” Napatalon ako nang maramdaman ko ang mainit niyang palad sa pisngi ko.LILLY POVInangat ko ang pisngi ko para salubungin na ang kaniyang mga mata“Ewan ko Harley, pero natatakot ako. Alam kong pagdating sa dulo ang ako lugi dito. Ayokong maiwan na duguan a
“Ah.. hindi? Siyempre naman hindi” confident kong sagot, sinusubukan kong kumbinsihin ang sarili ko, na hindi niya gagawin pero God! Magmula ng makita ko sa internet ang kaya niyang gawin natakot na ako. Alam kong kaya niya iakong patahimikin panghabambuhay , ngayon ay naiintindihan ko na kung bakit lahat ng taong nakakakilala sa kaniya ay takot na takot sa kaniya. Dahil isa siyang Don. “Okay!” bumaling ako at humarap sa kaniya . magkatapat ang aming mga mukha at matapang akong nagtanong “sige…. May nalaman ako sa internet at gusto ko sanang ikaw mismo ang magsabi sa akin pero huwag na lang.” “Naiitindihan ko ang ibig mong sabihin, may karapatan kang malaman kung sino ako! Dahil ako na ang makakasama mo sa habang panahon!” Pinasadahan niya ng kaniyang mga daliri ang aking buhok bago nagsimulang magsalita. Sa unang pagkakataon nakita kong naging seryoso ang mukha ni Harley habang kaharap ako. “Magmula ngayon ayoko ng magtago sayo Lilly, gusto kong sabihin ang lahat ng tungkol s
Napaupo ako bigla, tumingin sa paligid ng kwarto. Napakatahimik ng kwarto, at ang tanging liwanag ay nanggagaling sa nakabukas na pintuan na banyo. At pagbaling ko ng aking paningin sa coach sa gilid ng kama sa paanan ko ay namataan ko si Harley. Nakamasid siya sa akin at halos mapatalon ako sa kama sa sobrang pagkagulat, nakasuot lang siya ng stripe na pajama at walang pang itaas na suot. Hindi ko pa siya nakitang kalahating hubad, ngunit hindi ko itatago kung gaano ako kasaya sa nakikita ko. Hindi ko naiwasang makagat ang pang-ibabang labi ko. Hinahangaan ko ang matipuno niyang mga braso, katawan, bawat hiwa ng abs sa kanyang tiyan. Nang makita ko ang maitim na buhok na nagtatago sa ilalim ng nababanat gitnang bahagi ng kaniyang pajama, nararamdaman ko ang kakaibang pamamasa sa pagitan ng aking mga binti. Shit! Bakit sobrag hot niya? "Hello sweetie," mahinang sabi niya at dinilaan ang ibabang labi. Napalunok ako habang nakatitig sa kanya na parang nahihipnotismo. Oh God
Bago ko pa man tapusin ang ilusyon ko kay Harley, nagulat na ako at napapikit nang bigla kong maramdaman ang mainit na palad na kumapit sa bewang ko. Hindi ko na kailangan pang lumingon at tignan kung sino ang pumasok sa loob ng shower area nang hindi humihingi ng pahintulot mula sa akin. “Oh God!” napasingap ako ng hangin ng maramdaman ko ang basa at sexy niyang katawan. Ang kaniyang tit* na tumutusok sa aking likuran. Napapaiktad ang aking katawan, gusto kong tumanggi pero ang buong pagkatao ko ay gustong magpatuloy ang lalaking ito sa kaniyang ginagawa. Ang kaniyang kamay ay naglakbay sa aking tiyan at huli sa aking balikat, nagsimula siyang masahihin ako. Hinayaan ko siyang haplusin ang aking katawan. At worst kusang humilig ang aking katawan sa kaniyang dibdib. “Ow sweetie…” bulong niya sa aking tainga, bahagyang dumikit ang kaniyang ilong sa aking tainga. Isang pamilyar na panginginig ang dumaloy sa aking katawan, na dumadaloy sa pagitan ng aking mga hita. Tanga, traydor
LILLY POV Tang ina talaga! Ano ba namang buhay mayroon ako dito? Bakit ba parang sunod-sunuran ako sa mga taong ‘to? Hindi ko naman obligasyon ang kahit na sino dito! Umiikot ang aking mata sa pag-iisip ng mapaet kong buhay sa piling ng mga hudlong ito. Kaya lang kahit anong tigas ng ulo ko ay siya namang lambot ng tuhod ko. Ayaw makisama sa pagrerebelde ng utak ko. Hindi ko maintindihan kung bakit nanginginig ang paa ko habang naglalakad sa pasilyo ng bahay ni Harley, para akong batang nakasunod sa paglalakad ni Jake na akala mo ay nakagawa ako ng isang napakalaking kasalanan na anumang oras ay maari akong hatulan. Mas gugustuhin kong maligo at tumalon sa kama para magpahinga pero pakiramdam ko ay hindi ko magagawa iyon anumang dahil sa mga kinikilos ng ungguy na to sigurado akong may hindi magandang nangyayari. Ano yun? Hindi ko din alam. Hindi man lang magsalita ‘tong hayop na to kung bakit na naman ba ako pinapatawag ni Harley. “Lilly, binababalaan kita, mag behave ka s
“Ano ang gusto kong mangyari? “ sumimangot ako, tumalon sa aking mga paa. Ibinaba ko ang baso na halos mabasag sa lakas ng pagkakabagsak ko sa lamesa. Lumakad ako papunta sa aking fiance. Ipinatong ko ang aking kamay sa lamesa at hinaranangan siya para hindi makatayo, tinignan ko siya diretso sa kaniyang mga mata. “Marneth, alam mo bang nasobrahan ka sa pagkalasing at nagkalat sa event ng aming pamilya? Nakita ng lahat ang mga kalokohang pinag-gagagawa mo!”“Oh come on Harley, masyado kang nagiging exagerated. Nakatayo pa naman ako sa mga sarili kong paa, hindi naman ako ganoon kalasing!” Malutong akong tumawa. “Sa tingin mo ba pinaghihigpitan kita?” my God! Binibiro mo ba ako?” suminghap ako ng mapang asar. Nilagay ko ang kamay ko sa likod ng leeg niya at medyo na tense siya . ALam na niya ang kasunod noon. “Na-dis-appoint ako sa ugali mo kahapon. Ikaw ang fiance ko at kung sa tingin mo hahayaan ko lang ang ginawa mong kahihiyan kahapon? Then nagkakamali ka! Ito ang tandaan mo, hin
“Hello Sir, good morning po. Nakita ko po sa wall ko ang job hiring niyo, available pa po ba?” tanong ko sa lalaki sa kabilang linya. Umaasa akong matatanggap ako sa trabahong ito. “Yes, avaialble pa. Mag co-conduct lang muna ako ng small interview. “ sumang-ayon ako. Ilang minuto din kaming nag-usap ng interviewer. “So ganito, kung avaialble ka sa monday para sa final interview, para kasi ito sa expansion ng aming restaurant. “ sabi niya sa akin“Okay Sir, if ever po ano po ba ang magiging work ko?” Tanong ko sa lalaking nasa kabilang linya.“Hindi naman mahirap ang task mo, usually mag bus out. Then delivering food sa table ng mga customer. May kaniya-kaniya kayong designated area ng pagtatrabahahuhan. “ natuwa ako, dahil mukhang kaya ko naman ang trabaho. “Okay Sir, what time po?”“Be at 8 in the morning, i expect you to come!” “Okay Sir, thank you so much . It really made my day.”“Okay, so see you then!” pagkasabi ko ay nagpaalam na din ako sa kausap ko. Natuwa ako dahil sa il
”Ayan tignan mo nga ang ginagawa mo samin ngayon. Anak ka namin! Pero nakakaya mo kaming tiiisin. Bakit hindi ka umuwi? "Kasi lumipat po ako," ungol ko bilang tugon, hindi ako makatinging sa kanila bagkus ay nakatingin lang ako sa aking mga kamay. ”ewan ko ba sayong bata ka! Bakit ka pa nagpapakahirap sa buhay mo! Pwede ka namang bumalik sa bahay natin . Hindi ko maintindihan kung bakit ka nagpapahirap sa trabahong halos wala ka nang sahurin! Tapos yung apartment na nilipatan mo?!sobrang panget. Daig pa yung tambakan natin ng gamit. Mabuti pa yung bahay ng aso natin mabango! Ano bang gusto mong palabasing bata ka!” “Gusto ko ng katahimikan!” Malakas kong sagot kila Papa. Nilingon ko ang paligid ng restaurant at tinignan ko kung may nakarinig sa pinag uusapana namin. Mabuti na lang at hindi rush hour kaya halos walang nakarinig sa amin. “Anong pinagsasabi mo?” Galit na sabi ni Papa pero halata ang pagpipigil sa kaniyang boses. “Alam niyo Mama, Papa. Magmula bata ako. Wala na akon