Napalakas ang mura ko. “Kaya pala iniwan ako ni Jullian! Tapos na ang misyon niya, at dahil wala na siyang pakinabang. Put*ng ina... bakit hindi ko natunugan ang mga plano niya”“Dahil sa kanya, nalaman ni Don Antonio ang lahat, mga plano mo, transaksyon mo. Siya rin ang dahilan kung bakit natunton nila si Marielle.”Halos sumabog ang ulo ko sa galit. “Ano? Anong kinalaman ni Marielle dito?” tanong ko, halos pasigaw.“Ang mama ni Marielle ay nakababatang kapatid ni Don Antonio. Matagal na siyang hinahanap ng pamilya nila. Tumakas siya noong pinili niyang pakasalan ang ama ni Marielle. Pero natakot si Don Antonio na bumalik siya sa pamilya nila at bawiin ang yaman, kaya pinatahimik niya ito.”Halos mawalan ako ng hininga sa narinig ko. “Ibig mong sabihin… ang mama ni Marielle ay kapatid ng kalaban ko? At dahil sa akin, natunton nila si Marielle? at ang mama nito”“Oo,” sagot niya at umiiyak na sa sakit ng katawan. “Ngayon, plano nilang patahimikin na din si Marielle para masolo ni Don
JACOB POV Pagbalik ko sa opisina, hindi ako mapakali. Parang lason sa isip ko ang mga sinabi ni Sergeant, kanina pa ako nababalisa sa mga tumatakbo sa iniisip ko, hindi ko matanggap na si Marielle, ang babaeng mahal ko, ay may dugong konektado sa kalaban ko. Pero hindi ito ang panahon para magduda sa kanya. Ang kailangan ko ngayon ay protektahan siya at tapusin ang problema at ugat ng lahat ng ito. Tinawagan ko si Harry habang nasa opisina ako. “Harry,” sabi ko nang sagutin niya ang tawag. “Anong status ni Sergeant?” “Ganun pa din, boss, “sagot niya. “Mahigpit ang pagbabantay namin. Pero sa tingin ko, totoo ang lahat ng sinasabi niya dahil kahit paikot ikutin namin siya ay iisa lang ang sinasabi niya. Mukhang miyembro talaga si Mam Marielle ng Pamilya nila. Pero boss sa tinutumbok niya ay walang alam si Mam sa totoong katauhan niya” sagot pa niya sa akin. “Siguraduhin mong hindi siya makakatakas,” sagot ko. “Dahil ang buhay niya ang magiging daan ko para sa putang inang katotohan
“Jacob…” bungad ni Don Antonio, hindi maikubli ang takot sa mukha niya. “Akala mo ba, matatapos ito nang hindi kita kakaharapin?” sagot ko, ang boses ko’y malamig at puno ng galit. Isang matalim na tingin ang binigay ko kay Jullian na minsan kong minahal pero nag traydor lang din sa akin. “Hindi mo alam kung sino ang kinalaban mo, bata,” sagot niya, pilit na nagpapakitang matatag. “Alam ko kung sino ka, Don Antonio. Isang matandang hayop na walang ginawa kundi kayan-kayanin lang ang mga taong walang laban at inosente, pero ngayon sinisigurado ko sayong tapos na ang paghahari-harian mo!." Biglang sumingit si Jullian, pilit na nagpapaliwanag. “Jacob, hindi ko ginusto ito! Napilitan lang ako! maniwala ka sakin. Pinilit lang ako ni Don Antonio!” natatawa naman si Don Antonio sa inakto ng kaniyang anak-anakan “Huwag mo akong gawing tanga, Jullian,” sigaw ko. “Ginamit mo ako! Ginamit mo ang tiwala ko para ipahamak si Marielle!” “Jacob, hayaan mo akong ipaliwanag!” sigaw niya ulit, ha
“Bakit niyo ‘yun ginawa?!” sigaw ni General, habang ako ay nanunuod na lang sa salamin na tanaw at rinig ang lahat ng sinasabi at ngyayari sa loob ng interrogation room. “Bakit niyo pinatay ang mama ni Marielle?!” Malamig siyang ngumiti. “Dahil sagabal siya sa akin. Hindi siya pwedeng bumalik sa amin. Bibisitahin ko lang naman talaga dapat siya at binigyan ng 10 milyon para lumayo na ng tuluyan sa pamilya namin. At ng makita ko ang anak niyang si Marielle, wohhh" napapasipol niyang sabi, matandang maniyak ang walanghiya " sinabihan ko lang naman siyang kukuhain ko ang anak niya para gawin kong babae, tutal ay wala itong alam sa koneksyon niya sa akin pero mailap din ang anak niya kaya patatahimikin ko na lang din. Mga inutil, sagabal lang sa lahat ng plano ko!" mayabang na sabi nito. Hindi niya alintana an glahat ng kaniyang kakaharaping kaso sa lahat ng sinabi niya. Nag file na kami ng iba't ibang kaso laban kay Don Antonio. Pagdating sa pag interrogate kay Jullian ay agad niyan
JACOB SOBEL POV Kasama ko sina Hanz sa sala. Tahimik lang kaming nag-uusap, pero nararamdaman kong may tensyon sa paligid. Habang si Marielle ay abalang naghahanda ng hapunan namin sa kusina. Tila wala siyang pakialam sa mundo, tahimik na ginagawa ang nakasanayan niya. Sa kabila ng lahat ng gulo, parang normal ang araw na ito para sa lahat. Pero hindi. Kung sabagay ako lang ang nakakaalam ng tensyon na ngyayari sa pagitan namin at ni Don Antonio. Walang ka ide-ideya si Marielle sa totoong ugat ng kaniyang angkan. Biglang tumunog ang telepono ko, at nang makita kong ospital ang tumatawag, kumabog ang dibdib ko. Sinagot ko ito kaagad dahil alam kong tungkol na ito sa DNA na pinasagawa ko. “Hello?” “Sir Jacob, may update na po kami sa DNA test,” sabi ng boses sa kabilang linya. May bigat sa tono niya, na parang alam na niya ang magiging reaksyon ko. Tahimik akong nakinig at binatuhan ko ng isang tingin si Marielle, matamis siyang ngumiti sa akin kaya naman nginitian ko din siya
Huminga ako nang malalim bago nagsalita. “Ako si ‘Devil’s Dragon Lord.’ Ako ang head ng mafia. Ako ang kinatatakutan ng lahat ng nasa ilalim ng mundo ng sindikato.” Nanatili siyang tahimik, pero kita ko ang pagkagulat sa mukha niya. Kaya nagpatuloy ako. “Pero noong una kitang nakita, wala akong alam tungkol sa totoo mong pagkatao. Minahal kita bilang ikaw, ang Marielle na isang mapagmahal na anak sa kaniyang ina. I swear to God, hindi ko alam ang kaugnayan mo kay Don Antonio. Hindi ko inisip kung sino ka, hindi ko hinanap ang koneksyon mo sa kahit sinong maimpluwensyang tao.” Tumingin siya sa akin, pero hindi ko mabasa ang iniisip niya. “Simula noong dumating ka sa buhay ko, unti-unti kong tinalikuran ang mga dating gawain ko. Pero ginamit ng mga kalaban ko ang kahinaan ko—ikaw. Sila ang dahilan kung bakit ito nangyari. Patawarin mo ako, Marielle. Pakiramdam ko, may kasalanan ako sa nangyari sa mama mo.” “Jacob…” mahina niyang bulong, nanginginig ang boses. “Kung hindi dahil sa ak
Nagkagulo ang lahat ng tao sa korte. Umugong ang mga bulong bulungan at ang mga tingin ng mga hukom ay tila ba nagkaruon ng pagdududa sa parte namin. Hindi naman nagpatinag ang abugado namin. Lumapit siya sa witness stand ."Sergeant, kung wala kang kinalaman, paano mo maipapaliwanag ang text messages na ito?" Iniangat niya ang mga kopya ng ebidensya. "Paano mo maipapaliwanag ang bank transfers na natanggap mo mula kay Jullian? huwag mong sabihing regalo lang ang ganuon kalaking halaga? " tanong ng abugado namin. Napatingin siya sa pwesto nila Don Antonio. "bakit ka ngayon napapatingin sa pwesto nila Don Antonio, dahil hindi ka ba nasabihan ng isasagot mo sakaling matanong ka namin tungkol dito?" tanong ng abogado namin. "kaibigan ko lang si Jullian, donation niya yun para pasasalamat sa lahat ng ginagawa ng mga kapulisan para sa bayan" sagot niya Natawa ang abogado namin "talaga? kung gayun Miss Jullian pwede ka din ba naming maging kaibigan? napakabait mo naman palang kaibigan
JACOB POV Matapos ang lahat ng nangyari nitong mga nakaraang mga araw dahil sa pag iintindi namin sa kaso ng mama ni Marielle, mula sa matindinding stress ng kaso, at ang gulo sa pagitan ng mga pamilya niya ay alam kong kailangan naming magpahinga. Lalong-lalo na siya. Matagal ko nang iniisip ang ideya ng pagpunta sa Paris kasama siya, pero alam kong hindi siya basta-basta pumapayag sa mga ganitong plano. Kaya ginawa ko ang dapat gawin, inalis ko ang lahat ng excuses niya. Ginawa ko itong surpresa para sa kanya. “Jacob, ano na naman ’to?” tanong niya habang nakatingin sa nakabukas na maleta sa kama niya. Halatang naguguluhan siya, pero may bahagyang ngiti sa kanyang labi. “Alam kong napagod ka sa lahat ng nangyari, Marielle,” sagot ko, inilalapag ang pasaporte niya sa tabi ng maleta. “Kailangan mo ’tong trip na ’to. Tayong dalawa lang atleast ngayon tapos na ang lahat ng isipin, wala nang abala sa atin. Promise, mag-e-enjoy ka dito.” “Hindi ba pwedeng dito na lang tayo magp
Ramdam ko ang kaba sa boses ni Mommy. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ang sitwasyon ko ngayon. Masyado pang sariwa ang lahat—masyadong magulo. “Ayos lang ako, My. May inaasikaso lang ako dito sa ospital,” sagot ko, pilit pinapakalma ang tono ko para hindi siya lalo pang mag-alala. “Ospital? Bakit? Ano’ng nangyari?!” Napakagat ako sa labi. Maling choice of words. “Ah, hindi ako. May tinutulungan lang akong kaibigan. Huwag kang mag-alala, okay lang ako.” Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya sa kabilang linya. “Sigurado ka, anak? Kung may problema ka, sabihin mo lang, ha? Dadating kami diyan kung kailangan mo ng tulong.” “Promise, My. Ayos lang ako.” Saglit siyang tumahimik. Parang pinakikiramdaman niya kung nagsasabi ba ako ng totoo. “Okay. Basta mag-iingat ka, Harley. At sana naman umuwi ka na soon. Miss na kita, anak.” “Miss ko rin kayo, my” Pagkababa ko ng tawag, napasandal ako sa dingding. Napatingin ako sa repleksyon ko sa salamin—mukhang pagod at gulo-gulo an
HARLEY SOBEL Nagulat si Dr. Arnulfo na pagpasok niya ay nasa loob pa rin ako ng silid na iyon. Matagal ko ng kakilala si Dr. Arnulfo at kaibigan, mapapagkatiwalaan siya ng buong pamilya namin "Bakit nandito ka pa rin, sa ganitong oras. Stable na ang kundisyon niya Mr. Sobel, wala ka ng dapat pang alalahanin?" Inangat ko ang tingin ko mula sa natutulog na babae. Ang pagod sa boses ni Dr. Arnulfo ay may halong pagtataka, ngunit ang tono niya ay nanatiling kalmado at propesyonal. "Oo, sinabi mo. Pero hindi ko kayang umalis nang hindi ko nalalaman... bakit niya binanggit ang pangalan ni Jake. ALam kong hindi ito consequence lang" Bahagyang kumunot ang noo ni Dr. Arnulfo, lumapit siya at naupo sa upuang nasa harapan ko. Dinala niya ang clipboard mula sa kanyang braso at tiningnan ito nang saglit bago muling ibinaba. "Sinabi mo sa akin kanina ang tungkol sa pangalan na sinasabi ng babaeng ito. Kung ikaw ang tatanungin ko, sa tingin mo ba talagang may kinalaman ang pangalan iyon sa ngya
JAKE ROBERT POVPalinga linga akong umalis sa lugar kung san ko pinatumba si Lilly. Pagpasok ko sa bahay, malakas kong isinara ang pinto. Hinubad ko ang jacket, isinabit sa upuan, at dumiretso sa itaas. Sa loob ng banyo, hinubad ko ang aking mga damit. Habang bumabagsak ang mainit na tubig sa aking katawan, nakaramdam ako ng ginhawa. Hinayaan kong pawiin nito ang mga pangyayari kanina.“Sayang ka Lilly… ang sarap mo pa naman. Pwede ka sanang maging parausan ko pedo pumasok ka kasi sa kwartong hindi mo naman dapat pinasukan. Hah! … “ sabi ko sa sarili ko habang patuloy ang pag agos ng tubig. Marami na kaming itinaya ni Marneth para lang sirain ng isang taga linig sa hotel. Kapag nalaman ni boss ang pagkalantari ko kay Marneth siguradong hindi na kami aabutan ng kinabukasan. Walang gustong kumalaban kay Harley Sobel. Maliban na lang kung gusto mong mapaaga ang yong kamatayan.Sa loob ng tatlong taon, itinago namin ni Marineth ang aming relasyon, ang aming nararamdaman, at ang aming mga
Patuloy niya akong sinunsundan. Kung papatayin niya ako, wala nang magiging saksi sa gagawin niya dahil pumasok na ako sa pinaka liblib na eskenita sa sobrang takot. “ahhhmmm. Masyado ka kasing pakiealera. Simpleng trabaho hindi mo magawa?!" sabi niya niya, ang tono ni Mr. Jake ay puno ng pagbabanta. "hindi naman kasi dapat aabot pa sa ganito ang lahat Lilly kung hindi mo kami nakita ni Marneth. Dapat hindi ko na to sinasabi sayo ee. Pasensya ka na, ganyan talaga ang buhay, Lilly. Minsan napapadpad tayo sa maling lugar, sa maling oras at nagiging palaisipan ang ating kapalaran. Nataon lang na humarang ka sa daang tinatahak namin ni Marneth, katapusan mo na ngayong gabi!.” Natigilan ako sa mga sinabi niya. Parang laro lang sa kaniya ang gagawin niyang pagkitil sa buhay ko. Sa pagka confident niya sa kaniyang mga pagbabanta sa akin at sa mga kilos niya ay masasabi kong sanay na sanay siyang kumitil ng buhay ng mga tao. Maaaninag sa kaniyang mga mata ang isang taong walang konsensya.
Maghapon kong sinubukang tawagan si Alex, pero laging busy ang kaniyang line. Siguro kausap na naman niya ang kaniyang boyfriend."pakshit, ano bang ngyayari sakin. " sigaw ko sa sarili ko. Ang hirap maghanap bastahan ng trabaho sa ganitong sitwasyon. Biglaan na lang akong nawalan ng pagkakabuhayan, mabuti kung hihinto ang mga bayarin ee hindi naman. "girl pasensya na kanina ang dami mo palang mis calls" pang bungad niya sa akin."oo girl nagtataka kasi ako. Hindi ka naman kasi nagme-message kaya ayun. Kaya tinawagan na kita, ah girl pwede ka bang pumunta dito sa apartment?" tanong ko sa kaniya"ay pasensya na girl sobrang busy talaga. ""ganun ba? itatanong ko lang pala. Diba si Mr. Roberts ang General Manager natin? tingin mo girl kaya niyang sagutin kung tatanungin ko siya kung bakit ako biglaang tinaggal?" tanong ko sa kaniya na puno ng kuryosidad."Lilly pasensya na, lpinag overtime ako, sige na next time na lang" pagmamadali niyang sabi. Napataas ang kilay ko dahil lahat ng i m
Naabutan ako ni Alex pagtapos ng shift ko, nang magpapalit na ako sa locker room. Galit na galit pa rin siya sakin dahil sa naging kapalpakan ko kanina. “Ano ba naman yan Lilly. Please lang ayusin mo naman. Ako malilintikan kay bulaklak buti na lang mabait ang guest mo.” Iritable niyang sabi sa akin. “Diyos ko naman Alex! Para kang namatayan ng buong pamilya. Humingi na ako ng pasensiya sa lalaki at tapos na iyon, di ba? Hindi naman siya nagsumbong kay bulaklak kaya okay na yun. Pero don’t worry hindi na mauulit.” Sabi ko sa kaniya ng may “Pasensya na sobrang pagod ko lang din talaga siguro ngayong araw.” Sabi niya sa akin. “Magpahinga ka at mag-recharge! Plano ko ring gawin iyan. Siguro mag re request muna ako ng day off.” Sabi ko sa kaniya “ oo nga pala sabi ni bulaklak mag off ka daw bukas .” Napanganga ako, hindi makapaniwala sa sinabi niya. Ako mag da- day off? During the weekends? Anong himala ang nangyayari? Nilalagnat ba ang bruha?! Tanong ko sa sarili ko. “Jo
KINABUKASANKinabukasan pinili kong bumalik sa bahay namin para sana kamustahin man lang si Mama. Sa labas palang ay naamoy ko na ang ginagawa niyang banana cake. Dahil wala naman ang sasakyan ni Daddy kaya naman nagmadali na akong pumasok."Surprise Mom!" "ay punyeta kang bata ka! hay naku naman talaga. Muntik ko ng tumilapon tong banana cake na ginawa ko. Nasan ka ba nitong mga nakaraang araw? parang hindi kita masyadong nakikita?" tanong niya sa akinUnbelievable ang mga magulang ko. Hindi talaga nila nalamang umalis na ko sa bahay. “Mmm wala naman po. Mommy mukhang puyat ka?”Tumawa lang siya. “ alam mo naman ang dahilan. But im fine anak.” Sagot niya sa akin.“Kasi naman Mom hindi ko maintindihan , pwede niyo namang pabilisan ang annulement niyo ni Dad. Bakit hindi na lang kasi kayo magkasundo sa terms?” “Hindi naman ganun kadali ang lahat Lilly” natatawa pero garalgal ang boses niya, nagpatuloy siya sa ginagawa niyang cake. Alam ko namang mahal pa rin ni Mommy si Daddy pero i
SEASON 2 LILLY POV “Putang ina mo Hernan! Ginastos mo na naman yung natitirang funds natin ng dahil diyan sa sabong online na yan?! kelan ka pa ba matatauhan . Ilang beses ko bang sasabihin sayo na tigilan mo na yan! Plano mo ba talagang ubusin lahat ng property natin?. “ bulyaw ni Mama na gumising sa masarap ko pang pagkakatulog . nang silipin ko sila mula sa kwarto ko ay nakita ko si Mommy at Daddy. “Tigilan mo kaka ngak ngak mo Grace! Kung nanalo ako edi tuwang tuwa ka na naman. Mukha ka talagang pera! Bubusalan ko yang bibig mo ng manahimik ka!” Galit na sagot ni Daddy. “Blah blah blah! Ayan na naman silang dalawa. Hindi na naman po sila titigil sa kakaaway.” Sabi ko sa sarili ko. Tumayo ako at nag-asikaso na ng sarili ko. Unti -unti akong nag impake ng gamit ko , ng lumabas ako ng bahay ay ni isa ay wala man lang nakapansin sa kanila . Ilang araw na akong hindi umuuwi pero wala pa ring naghahanap sa akin. Hindi ko na matagalan ang pagbabangayan nila. Puro na lang pera ang n
Sa huling araw ng paglilitis sa korte, sa loob ay malamig at tahimik ang lahat ng tao sa courtroom, hindi ko maiwasang kapitan ang mga kamao ko sa mga kasinungalingan na naririnig ko. Makita ko pa lang si Evony ay parang gusto ko na siyang tapusin. Mabuti na lang at napipigilan ko pa ang sarili ko. Alang-alang kay Marielle . GUsto kong magkaruon na ng katahimikan ang buhay namin. Katabi ko si Marielle, hawak niya ang kamay ko nang mahigpit. Sa harapan, nakaupo si Evony, ngumingisi siya sa amin ng may pait. Kitang kita din sa mga mata niya ang matinding galit. Alam kong gagawin niya ang lahat para makalabas siya at maipagpatuloy pa niya ang paghihiganti niya sa akin, sa amin ni Marielle. "All rise!" sigaw ng bailiff. Tumayo ang lahat habang pumasok na ang judge, matikas ito at seryoso. Nang makaupo na siya, nagsimula ang hearing. Unang tumayo ang abogado ni Evony. Mayabang ang tindig nito, parang sigurado na siyang panalo. “Your Honor, my client, Evony, has been falsely accused. The