Niyakap ako ni Jacob at hinayaang ilabas ko ang lahat ng sakit at pighati na nararamdaman ko. “Huwag kang mag-alala, Marielle,” mahina niyang sabi sa akin. “Sisiguraduhin kong mananagot ang may kasalanan nito. Hindi ako papayag na hindi mapaparusahan ang may kagagawan ng krimen na ito.” Nakita ko ang determinasyon sa mga mata niya. Alam kong gagawin niya ang lahat para sa hustisya, pero ang totoo, wala nang makakapuno sa kawalan ng isang ina sa buhay ko. Pagkatapos ng libing ni Mama, pakiramdam ko’y nagbago ang lahat. Ang dating makulay kong mundo ay nagmistulang madilim at tahimik. Parang wala akong makitang pag-asa. Kasama ko si Jacob, pero alam kong hindi niya kayang mapunan ang bigat ng sakit na dinadala ko. Isang gabi, habang nakaupo kami sa sala, tahimik akong nakatanaw sa labas ng bintana. Minsan pa’y pinipilit kong magpakalakas para sa sarili ko, pero hindi ko maitanggi ang bigat sa dibdib ko. “Marielle,” tawag ni Jacob sa akin, marahang hinawakan ang kamay ko. Buma
JACOB SOBEL POV Buong maghapon ay abala ako sa pakikipag usap sa iba’t ibang tao para asikasuhin ang ngyari sa Mama ni Marielle. Lahat ng meeting about business ay pinakansel mo. “Baby sige na magpahinga ka na muna, kailangan kong attend-an tong isang meeting. I can’t cancel it. Pero as soon as I finish my meeting ay uuwi na din ako kagad.” Malambing kong sabi kay Marielle “Okay baby, salamat . Wala basta umuwi ka na lang pagtapos mo wala pa kong ganang kumain.” Malungkot niyang sagot sakin. Galit na galit ako pero pinipigilan kong ipahalata ito kay Marielle. “Got to go baby, I Love You!” Pagdadahilan ko sa kaniya “Sir dumating na po sa meeting room ang mga ka meeting niyo!” Sabi ng aking sekretarya “Okay papunta na ko!” Wala na akong sinayang na oras agad akong tumayo at inayos ang aking sarili. Pinatawag ko ang board of directors ng ospital ng pinag-stayan ng Mama ni Marielle. Lahat ng ginagawa ko ay lingid sa kaalaman ni Marielle dahil ayokong ma-stress na naman siya
Nagkatinginan muli ang mga direktor. Ilang sandali ang lumipas bago may sumagot. Si Dr. Cruz, isa pang opisyal ng ospital, ang naglakas-loob na magsalita. “May mga hakbang na kaming ginagawa, Mr. Sobel,” sabi niya, halatang pilit pinapakalma ang sarili. “Inatasan na namin ang ilang staff na sumailalim sa masusing pagsasanay at pagsusuri. Alam naming hindi sapat ang magbigay lang ng paliwanag, kaya gagawin namin ang lahat para mapanumbalik ang tiwala ng mga pasyente at pamilya.” Tahimik akong tumitig kay Dr. Cruz. Ramdam ko ang pag-aalangan sa mga mata niya, pero naroon ang kaunting determinasyon. “Mabuti kung ganon,” sagot ko nang mabigat ang tono. “Pero tandaan niyo, kung sa susunod na linggo ay wala pa rin akong makitang aksyon o pagbabago, sisiguraduhin kong may mga taong magbabayad sa kapabayaan niyo.” Naramdaman kong napalunok si Dr. Cruz, at nakayuko ang ilan sa mga kasama niya. Sa tingin ko, hindi nila inaasahang haharap sila sa ganitong sitwasyon. Pero gusto kong iparating
JACOB POVNasa loob lang ako ng aking opisina at lumutang ang isip sa mabilisang pagkahuli sa may sala sa nangyaring pagkamatay ng Mama ni Marielle. Nang biglang tumunog ang cellphone ko. Si Sergeant ang tumatawag. Saglit akong huminga nang malalim bago ko siya sagutin, umaasa ako pero natatakot sa kung ano ang sasabihin niya.“Jacob,” bungad niya, seryoso ang kaniyang tono. “May lead na kami. Isang empleyado ng ospital ang umamin. Siya raw ang may kapabayaan. Ayon sa kanya, napainom niya ng maling gamot ang mama ni Marielle, dahilan kung bakit ito inatake.”Napapikit ako nang mariin habang unti-unting nanikip ang dibdib ko. “Anong pangalan niya?” tanong ko, mahigpit ang hawak ko sa telepono.“Joseph Rodrigo. Isa siyang pharmacist assistant. Hawak na namin siya ngayon sa presinto para sa masusing interogasyon.”Hindi ko na hinintay ang susunod niyang sasabihin. Kinuha ko ang susi ng sasakyan at mabilis na umalis. Punong-puno ng galit ang dibdib ko. Hindi ko kayang palampasin ang ganit
Jacob POV Pagkalabas ni Joseph Rodrigo mula sa interrogation room at mailipat sa selda, hindi pa rin natapos ang galit ko. Hindi sapat na nakakulong lang siya; gusto kong masigurado na mabibigyan siya ng nararapat na parusa para sa kapabayaan niya. Kaya agad kong tinawagan si Sergeant para makausap ang mayor na kilala ko at madalas kong nakakatulong sa ganitong sitwasyon. Pagdating ko sa kulungan, sinalubong ako ni Sergeant. “Jacob, nasa opisina na ang mayor. Naghihintay siya.” Tumango ako at sinamahan niya ako papunta sa opisina. Nang buksan niya ang pinto, naroon na si Mayor Lorenzo, nakaupo at mukhang kalmado. Nang makita niya ako, agad siyang ngumiti at tumayo para makipagkamay. “Jacob, mukhang matagal-tagal na rin mula noong huli tayong nagkita,” bungad niya. “Mukhang seryoso ang dahilan ng pagtawag mo sa akin.” Hindi na ako nag-aksaya ng oras. Umupo ako sa harap niya, diretsong nakatingin sa kanya. “Mayor, wala na akong ibang hihilingin kundi ang tulungan mo akong masig
MARIELLE POV Magmula noong mawala si Mama, pakiramdam ko’y nawalan na rin ako ng direksyon sa buhay. Araw-araw, parang may malaking espasyo sa puso ko na walang makakapuno. Kahit anong pilit kong ngumiti, ramdam ko pa rin ang lungkot. Mabuti na lang at nandiyan si Jacob. Palagi siyang nakasuporta sa akin. Pero nitong mga nakaraang linggo, napansin kong naging mas abala siya sa negosyo niya. Madalas, wala siya sa bahay at kung nasa bahay man siya, parang nasa ibang lugar ang isip niya. Naiintindihan ko naman. Alam kong marami rin siyang responsibilidad. Pero hindi ko maialis ang lungkot ko. Isang araw, habang abala ako sa kusina dahil ginagawa ko ang mga cupcakes para sa bubuksan kong maliit na negosyo, napansin ko si Jacob. Nasa may pintuan siya ,nakasandal at nakatingin sa akin. Ngumiti siya at dahan-dahang lumapit. “Hmmm… ang bango naman dito,” sabi niya habang humalik sa pisngi ko. Pero kahit ngumiti siya, may nakita akong lungkot
Pagkatapos ng mahaba naming usapan ni Jacob tungkol sa imbestigasyon sa nangyari kay Mama, hindi ko maiwasang mag-isip nang malalim. Gusto ko na talagang harapin ang taong responsable sa pagkamatay ni Mama. Gusto kong makita siya, tanungin, at malaman kung bakit niya iyon ginawa. Ngunit alam kong may mas malaking bagay pa sa likod ng lahat ng ito, base na rin sa sinabi ni Jacob. Habang nakaupo kami sa sofa at tahimik na magkatabi, bigla akong nagsalita. “Jacob,” tawag ko sa kanya habang iniipit ko ang mga tuhod ko sa dibdib. “Bukas, gusto kong makita ’yung Joseph na iyon.” Tumigil siya sa paglalaro ng singsing sa kanyang daliri at tumingin sa akin. “Marielle, hindi pa ito ang tamang panahon.” “Pero bakit?” tanong ko, hindi maitago ang frustration sa boses ko. “Gusto ko lang naman malaman ang totoo. Gusto kong malaman kung bakit niya ginawa iyon kay Mama!” Hinawakan niya ang kamay ko. “Iniimbestigahan pa siya. Sa ngayon, nasa interrogation pa siya para umamin kung sino ang m
Niyakap niya ako nang mahigpit. “Nandito lang ako, Marielle. Kahit anong mangyari, hindi kita iiwan.” Tumango ako at ipinikit ang mga mata ko, ninanamnam ang init ng yakap niya. Sa mga sandaling iyon, parang kahit papaano, naging magaan ang lahat. Matapos ang ilang minuto, binasag ko ang katahimikan. “Jacob, gusto mo bang masahihin kita? Mukhang pagod ka na rin.” “Huwag na, okay lang ako,” sabi niya, pero kita kong pagod talaga siya. “Hindi, tara na. Masahihin kita para makapagpahinga ka naman,” pilit ko, sabay hatak sa kanya. Ngumiti siya at tumayo na rin. “O sige na nga. Pero huwag masyadong malakas, ha? Baka masaktan ako.” “Sus, para kang bata,” biro ko habang hinatak siya papunta sa kwarto. Pagdating sa kwarto, pinaupo ko siya sa kama at sinimulan ang masahe sa balikat niya. “Dapat yata ako ang magpasalamat, eh. Kung hindi dahil sa’yo, baka nawalan na ako ng lakas ng loob.” Napahinga siya nang malalim. “Mahal kita, Marielle. Wala akong ibang gusto kundi ang maging
Isang tahimik na pag-ungol ang pumutol sa aking pag-iisip. Kumalas si Lilly sa pagkakayakap ko, ginalaw niya ang mga braso niya. Pero nilagay ko ang kamay ko sa tiyan niya, hinila ko siya palapit sa akin, at hinalikan ko siya sa batok."Good morning," diretso kong bati sa tenga niya habang hinihimas ang lobe niya.“Good morning handsome!” nakangiti niyang bati sa akin na halos inaantok pa. Napangiti ako sa kaniyang mumunting tinig.““Hindi ko maitatanggi na napakasarap gumising ng katabi ka, sweetie. Alam mo bang mas magaling ka pang magpa-init kaysa sa heater ngayong taglamig. “ kinikilig kong sabi , pilit naman niyang inaabot ang aking kamay para pigilan ang paglalakbay nito sa kaniyang katawan.“Teka anong oras na?”“Maaga pa, mag aalas sais pa lang. Bakit?”“Nagugutom na kasi ako. Hindi pala ako naka-kain kagabi” “Ow sweetie, wag mo akong lokohin. Umiiwas ka lang, makakalimutan mo ang lahat pero hindi ang pagkain. Kilala kita!” Saway ko sa kanya habang kinikiliti ang kanyang tiy
“Wag na nating pag-usapan ang tungkol sa madilim kong buhay.. nandito ka na ngayon Lilly.. ikaw ang magsisilbing ilaw sa landas na aking tatahakin” Napa-awang ang aking bibig at hindi ko maintindihan ang sinasabi niya. “Hmmm what you mean?” Tanong ko sa kaniya “Wala kang ideya kung pano mo ko binaliw! Hindi mo alam kung gaano ako ka excited araw-araw na masilayan ko ang araw dahil ibig sabihin noon ay oras na din para magsama tayo sa hapag.” ang weird. Biglang pumatak ang luha sa aking mga mata. Hindi ako makapaniwala sa naging epekto ko sa kaniya “Stop it Harley! Please lang wag mo ng sabihin yan. Hindi ako nababagay sa mundo mo. Iba ang mundong ginagalawan ko.” “Lilly, iba ka sa lahat. Alam ko kung nasasaan ka sa puso ko!” Napatalon ako nang maramdaman ko ang mainit niyang palad sa pisngi ko.LILLY POVInangat ko ang pisngi ko para salubungin na ang kaniyang mga mata“Ewan ko Harley, pero natatakot ako. Alam kong pagdating sa dulo ang ako lugi dito. Ayokong maiwan na duguan a
“Ah.. hindi? Siyempre naman hindi” confident kong sagot, sinusubukan kong kumbinsihin ang sarili ko, na hindi niya gagawin pero God! Magmula ng makita ko sa internet ang kaya niyang gawin natakot na ako. Alam kong kaya niya iakong patahimikin panghabambuhay , ngayon ay naiintindihan ko na kung bakit lahat ng taong nakakakilala sa kaniya ay takot na takot sa kaniya. Dahil isa siyang Don. “Okay!” bumaling ako at humarap sa kaniya . magkatapat ang aming mga mukha at matapang akong nagtanong “sige…. May nalaman ako sa internet at gusto ko sanang ikaw mismo ang magsabi sa akin pero huwag na lang.” “Naiitindihan ko ang ibig mong sabihin, may karapatan kang malaman kung sino ako! Dahil ako na ang makakasama mo sa habang panahon!” Pinasadahan niya ng kaniyang mga daliri ang aking buhok bago nagsimulang magsalita. Sa unang pagkakataon nakita kong naging seryoso ang mukha ni Harley habang kaharap ako. “Magmula ngayon ayoko ng magtago sayo Lilly, gusto kong sabihin ang lahat ng tungkol s
Napaupo ako bigla, tumingin sa paligid ng kwarto. Napakatahimik ng kwarto, at ang tanging liwanag ay nanggagaling sa nakabukas na pintuan na banyo. At pagbaling ko ng aking paningin sa coach sa gilid ng kama sa paanan ko ay namataan ko si Harley. Nakamasid siya sa akin at halos mapatalon ako sa kama sa sobrang pagkagulat, nakasuot lang siya ng stripe na pajama at walang pang itaas na suot. Hindi ko pa siya nakitang kalahating hubad, ngunit hindi ko itatago kung gaano ako kasaya sa nakikita ko. Hindi ko naiwasang makagat ang pang-ibabang labi ko. Hinahangaan ko ang matipuno niyang mga braso, katawan, bawat hiwa ng abs sa kanyang tiyan. Nang makita ko ang maitim na buhok na nagtatago sa ilalim ng nababanat gitnang bahagi ng kaniyang pajama, nararamdaman ko ang kakaibang pamamasa sa pagitan ng aking mga binti. Shit! Bakit sobrag hot niya? "Hello sweetie," mahinang sabi niya at dinilaan ang ibabang labi. Napalunok ako habang nakatitig sa kanya na parang nahihipnotismo. Oh God
Bago ko pa man tapusin ang ilusyon ko kay Harley, nagulat na ako at napapikit nang bigla kong maramdaman ang mainit na palad na kumapit sa bewang ko. Hindi ko na kailangan pang lumingon at tignan kung sino ang pumasok sa loob ng shower area nang hindi humihingi ng pahintulot mula sa akin. “Oh God!” napasingap ako ng hangin ng maramdaman ko ang basa at sexy niyang katawan. Ang kaniyang tit* na tumutusok sa aking likuran. Napapaiktad ang aking katawan, gusto kong tumanggi pero ang buong pagkatao ko ay gustong magpatuloy ang lalaking ito sa kaniyang ginagawa. Ang kaniyang kamay ay naglakbay sa aking tiyan at huli sa aking balikat, nagsimula siyang masahihin ako. Hinayaan ko siyang haplusin ang aking katawan. At worst kusang humilig ang aking katawan sa kaniyang dibdib. “Ow sweetie…” bulong niya sa aking tainga, bahagyang dumikit ang kaniyang ilong sa aking tainga. Isang pamilyar na panginginig ang dumaloy sa aking katawan, na dumadaloy sa pagitan ng aking mga hita. Tanga, traydor
LILLY POV Tang ina talaga! Ano ba namang buhay mayroon ako dito? Bakit ba parang sunod-sunuran ako sa mga taong ‘to? Hindi ko naman obligasyon ang kahit na sino dito! Umiikot ang aking mata sa pag-iisip ng mapaet kong buhay sa piling ng mga hudlong ito. Kaya lang kahit anong tigas ng ulo ko ay siya namang lambot ng tuhod ko. Ayaw makisama sa pagrerebelde ng utak ko. Hindi ko maintindihan kung bakit nanginginig ang paa ko habang naglalakad sa pasilyo ng bahay ni Harley, para akong batang nakasunod sa paglalakad ni Jake na akala mo ay nakagawa ako ng isang napakalaking kasalanan na anumang oras ay maari akong hatulan. Mas gugustuhin kong maligo at tumalon sa kama para magpahinga pero pakiramdam ko ay hindi ko magagawa iyon anumang dahil sa mga kinikilos ng ungguy na to sigurado akong may hindi magandang nangyayari. Ano yun? Hindi ko din alam. Hindi man lang magsalita ‘tong hayop na to kung bakit na naman ba ako pinapatawag ni Harley. “Lilly, binababalaan kita, mag behave ka s
“Ano ang gusto kong mangyari? “ sumimangot ako, tumalon sa aking mga paa. Ibinaba ko ang baso na halos mabasag sa lakas ng pagkakabagsak ko sa lamesa. Lumakad ako papunta sa aking fiance. Ipinatong ko ang aking kamay sa lamesa at hinaranangan siya para hindi makatayo, tinignan ko siya diretso sa kaniyang mga mata. “Marneth, alam mo bang nasobrahan ka sa pagkalasing at nagkalat sa event ng aming pamilya? Nakita ng lahat ang mga kalokohang pinag-gagagawa mo!”“Oh come on Harley, masyado kang nagiging exagerated. Nakatayo pa naman ako sa mga sarili kong paa, hindi naman ako ganoon kalasing!” Malutong akong tumawa. “Sa tingin mo ba pinaghihigpitan kita?” my God! Binibiro mo ba ako?” suminghap ako ng mapang asar. Nilagay ko ang kamay ko sa likod ng leeg niya at medyo na tense siya . ALam na niya ang kasunod noon. “Na-dis-appoint ako sa ugali mo kahapon. Ikaw ang fiance ko at kung sa tingin mo hahayaan ko lang ang ginawa mong kahihiyan kahapon? Then nagkakamali ka! Ito ang tandaan mo, hin
“Hello Sir, good morning po. Nakita ko po sa wall ko ang job hiring niyo, available pa po ba?” tanong ko sa lalaki sa kabilang linya. Umaasa akong matatanggap ako sa trabahong ito. “Yes, avaialble pa. Mag co-conduct lang muna ako ng small interview. “ sumang-ayon ako. Ilang minuto din kaming nag-usap ng interviewer. “So ganito, kung avaialble ka sa monday para sa final interview, para kasi ito sa expansion ng aming restaurant. “ sabi niya sa akin“Okay Sir, if ever po ano po ba ang magiging work ko?” Tanong ko sa lalaking nasa kabilang linya.“Hindi naman mahirap ang task mo, usually mag bus out. Then delivering food sa table ng mga customer. May kaniya-kaniya kayong designated area ng pagtatrabahahuhan. “ natuwa ako, dahil mukhang kaya ko naman ang trabaho. “Okay Sir, what time po?”“Be at 8 in the morning, i expect you to come!” “Okay Sir, thank you so much . It really made my day.”“Okay, so see you then!” pagkasabi ko ay nagpaalam na din ako sa kausap ko. Natuwa ako dahil sa il
”Ayan tignan mo nga ang ginagawa mo samin ngayon. Anak ka namin! Pero nakakaya mo kaming tiiisin. Bakit hindi ka umuwi? "Kasi lumipat po ako," ungol ko bilang tugon, hindi ako makatinging sa kanila bagkus ay nakatingin lang ako sa aking mga kamay. ”ewan ko ba sayong bata ka! Bakit ka pa nagpapakahirap sa buhay mo! Pwede ka namang bumalik sa bahay natin . Hindi ko maintindihan kung bakit ka nagpapahirap sa trabahong halos wala ka nang sahurin! Tapos yung apartment na nilipatan mo?!sobrang panget. Daig pa yung tambakan natin ng gamit. Mabuti pa yung bahay ng aso natin mabango! Ano bang gusto mong palabasing bata ka!” “Gusto ko ng katahimikan!” Malakas kong sagot kila Papa. Nilingon ko ang paligid ng restaurant at tinignan ko kung may nakarinig sa pinag uusapana namin. Mabuti na lang at hindi rush hour kaya halos walang nakarinig sa amin. “Anong pinagsasabi mo?” Galit na sabi ni Papa pero halata ang pagpipigil sa kaniyang boses. “Alam niyo Mama, Papa. Magmula bata ako. Wala na akon