DAHIL sa narinig ko na isa itong survival game ay agad na akong tumalikod. Mahal ko pa buhay ko diko kailangan niyan at isa pa mas maayos ang buhay ko dito. Maayos nga ba?
Naglakad ako patungo kila ate Jean para sana kamustahin sila ang kaso ay napahinto ako ng kumulo ang tyan ko sakto na pagtingin ko sa harap ay tindahan na yon ni aling coring na madalas kong kinakainan kapag nagkakaroon ako ng ted money.
Napangiti ako ng makita kong papalabas si aling coring. “Aling co-ring,” pahina ng pahina kong sabi ng makita ko ang naging reaction niya. Nang makita niya ako ay agad na nanglaki ang mata niya at lumabas ang usok na puti sa katawan niya kaya pasimple kong ginamit ang kapangyarihan kong hangin para hawiin ang smoke power niya at bumagsak ang balikat ko ng makitang sarado na agad ang tindahan niya.
Ganon ba sila ka takot saakin? Napatingin ako sa paligid ko at ako nanaman pala ang center of attention kahit pa na naka hood ako ay alam kong kilala nila ang cloak kong sira sira. Nagsiiwasan sila ng mga tingin at bumalik sa paglalakad patungo doon sa tauhan ng Reyna.
Kahit na masakit ay diko nalang sila pinansin.
“Kung sino man ang sasali sa paligsahan ay maaaring magkaroon ng magandang buhay o di kaya ang mapabilang sa high class kung siya ang papalarin.”
Napatigil ako sa paglalakad ng muling magsalita ang lalaki na may black na buhok. Merong parte sa puso ko na gustong muling mapabilang sa high class, bakit?
Kasi gusto mong malaman kung sino ang pumatay sa magulang mo at kung bakit sila pinatay
Napakunot ang noo ko dahil sa nakuha kong sagot sa sarili ko muka nanamanan akong tanga kainis Katanaya naman eh!
Valerie....
Muli akong napatigil sa paghakbang ng mabanggit sa utak ko ang pangalan ng kababata kong si Valerie. Tama sino nga ba si Valerie? Ang alam ko nakilala ko siya sa high class at pusibleng doon siya nakatira at malayang namumuhay doon.
Muli kong naalala ang sinabi saakin nila Mama at Papa tungkol kay Valerie ngunit napangiwi ako ng tumunog ang tyan ko dahil sa gutom
“Maaari ka ring kumita ng malaki sa game yun ay kung mabubuhay ka sa part 1 palang.”
Hindi ko na napigilang tumingin sa dalawang tauhan ng Reyna at nakita kong nakatingin saakin yung may dilaw na buhok kaya napataas ang kilay ko. Lumaban ako sa kaniya ng tingin dahil mukang nakikita niya ako dito sa loob ng hood ko maybe ability niya yon. Mas lalong napakunot ang noo ko ng tumingin din saakin ang may itim na buhok
'Ano sasali kaba? '
Nagulat ako ng marinig muli ang boses ng lalaking iyon sa gilid ng tenga ko, hindi siya katulad nung ginagamit niyang telepathy saaming lahat. Napatingin ako sa gilid ko at wala namang tao doon kasabay niyon ang pagtatayuan ng mga balahibo ko
“So! Sino ang gustong sumali sa inyong mga taga low town?!”
Napaisip ako dahil sa sinabi nitong muli. Napahawak ako sa tyan ko na kumukulo nanaman. Gutom na gutom na ako alam ko, kapag sumali ako magkakaroon ako ng magandang kinabukasan. Kapag sumali ako at nanalo malalaman ko ang sagot sa mga katanungan ko tungkol sa magulang ko at mas lalong maari ko ng makita si Valerie
Napatingin ako sa paligid. Nagbubulungan lang sila tungkol sa anunsyo na yon at ni isa ay walang balak na sumali. Naiintindihan ko sila, isa kaming low class at mahihina ang kapangyarihan. Pero ako galing akong High class, isa akong anak ng purong high class
Muli akong napatingin sa dalawang lalaki na hindi gaanong malayo saakin. Sasali naba ako? Pero ang tanong kakayanin ko ba? Sapat na ba ang pagsasanay ko mag isa?
One wrong decision and I'll be dead for sure
“Tumatakbo ang oras low class!”
Nagulat ako ng sumigaw ang may dilaw na buhok ngayon ko palang siya narinig na magsalita! At talagang mas mararamdaman mo ang autoridad sa boses na yun. Napaatras naman ako, hindi ko kaya. Hindi ko kayang isugal ang buhay ko.
Agad na akong nag teleport pabalik sa gubat na kinalalagyan ko. Masiyadong kakaiba ang aura na nasa bayan kaya ayoko na muna doon. Ayokong isugal ang sarili ko, pero mamamatay narin naman ako sa gutom bakit diko pa gawing makabuluhan ang pagkamatay ko?
Wala na akong pamilya, sila ate Jean lang naman ang nagmamahal saakin at pinapahalagahan ako masama na ang tingin saakin ng mga taga dito siguro naman walang iiyak kapag namatay ako diba?
“May nakalimutan pala akong idagdag. Kapag nanalo ka sa laro ay maaaring mabigyang biyaya din ang lugar na pinanggalingan mo.”
Napatayo ako dahil muli sa sinabi ng mga nasa bayad. I think I really need to join that game. Sa isang kisap mata lang ay nasa bayan na ako kitang kita ko mula dito ang dalawang lalaki na tila may hinahanap sa paligid
Humakbang na ako palapit sa kanila
“Si katanaya tumabi kayo!”
“Si katanaya?”
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko ng magsimula ang mga bulong bulungan tungkol sa paglalakad ko papunta sa harapan ng dalawang lalaki na iyon. Parang mabilis pa sa hangin na nahawi ang daan na lalakaran ko
“HINDI KATANAYA!”
Natigilan ako dahil sa narinig kong sigaw ni ate Jean. Mariin akong pumikit at ginamitan ko siya ng wind power ko para hindi siya makagalaw mula sa kinatatayuan niya. “H-hindi! Alisin mo to Katanaya! Hindi ka sasali jan!” Hindi ko nalang pinansin ang sinabi ni ate Jean at tumuloy sa paglalakad
Nakatingin lang ng deretsyo saakin ang dalawang lalaki at ganon rin ako sa kanila
“Looks like we have a contestant here!” Sabi ng itim ang buhok at ako naman ay tumayo lang sa harapan nila “Sarado na ang pagtanggap sa mga sasali. Anong pangalan mo?” Nakangiting tanong saakin nito
“Katanaya.” plain na sabi ko “Hmm.. katanaya, So! Si Katanaya ang mag rerepresenta ng Low Town!” May ilang nag sihiyawan at karamihan naman ay tahimik lamang alam kong nag aalala din sila saakin kahit la na kinamumuhian niya kami
“Kunin mo to at pumunta ka sa Centra de Enchanted dahil doon isasagawa ang portal. Good luck sayo Katanaya.”
Sa isang iglap lang ay humangin ng mabilis sa magkabilang gilid ko at nawala na ang dalawang misteryong alagad ng reyna. Napatingin ako sa hawak kong papel
Code: Hero #400
Ibig sabihin madami ang sumali sa laro ng kamatayan? I can't believe middle and high class they are really crazy! Kasama nga pala ako don tsk
“Katanaya!” Natauhan ako ng marinig ko ang tawag ni ate Jean. Lumapit ako dito at wala na rin ang mga nakikiusosyo dito kanina “Bakit ka sumali?!” Sigaw niya saakin na ikinangiwi ko
“Eto lang ang paraan para makaunlad ako sa buhay ate at isa pa maaari kong madala sa malinis na paraan ang low town gayong marumi at patapon lang ang tingin nila saatin. Patutunayan ko sa kanila na hindi lahat ng low class ay mahihina sadyang hindi lang tayo pinagtutuunan ng pansin kung kaya't ganito ang kinakalabasan ng buhay at bayan natin.”
Mahaba akong sabi na ikinabuntong hininga niya. Bago pa man siya makasagot ay pinigilan ko na siya “Wag kang mag alala ate Jean babalik ako ng buhay.”
YUN ang huling sinabi ko kay ate Jean isang araw na ang lumipas. Mabilis akong umalis ng panahon na yon pabalik sa gubat at nagisip isip sandali mga isang araw sandali lang yum promise bago ako pumunta ng Centra de Enchanted.
Ang Centra de Enchanted ay ang pinakang centro ng high class na kung saan ay madalas maraming pagtitipon na nagaganap doon at di kalayuan sa Centra de Enchanted matatagpuan mo naman ang nag iisang paaralan sa buong Enchanted Main ang Academia Enchantria. Lahat maaaring pumasok doon pero dahil sa takot kaming mga taga low town na matahin ng mga taga middle at high class hindi na kami pumasok doon
Nag teleport ako papunta sa pinakang pasukan at labasan ng low town gusto kong maglakad nalang papunta doon da Centra de Enchanted. Hindi ko pa nalilibot ang middle at high town kaya gusto kong masilayan kung anong lugar ang mayroon sila.
Napatingin ako sa likod ko kung saan andoon ang bayan na kinalakihan ko. Napabuntong hininga ako at bumulong sa hangin
Babalik ako ate Jean pangako yan
Sigurado akong maririnig ni ate jean ang sinabi kong iyon. Nagsimula na akong maglakad. So far so good naman ang paglalakad ko papunta sa middle town. Pagdating ko sa tarangkahan ng middle town ay agad akong pinagtinginan ng mga andodoon
Makita palang ang sira sira kong soot na cloak ay nagbulungan na agad ang mga ito
“Isa low class!”
“Paano nakapunta yan dito!”
“Kadiri naman!”
“Ang baho niya!”
Halos napataas ang kulay ko dahil sa sinabi ng huling babae na yun. Kahit naman na sira ang soot ko ay diko nakakaklimutang maligo. Iyon nangalang ang meron ako dahil sa batis na meron sa gubat. Kapag wala akong magawa maliligo ako tutal sala namang ibang magicians doon ay nilalabhan ko din madalas ang damit ko at habang pinapatuyo ay nakababad lang ako sa tubig kaya wag na wag nyo akong sasabihan ng mabaho dahil mas mabango pa ako sa paa nyo tsk
Nagpatuloy lang ako sa paglalakad at hindi sila pinapansin patuloy din ang paglilibot ng aking mga mata sa paligid. Maraming mga tindahan mg kung ano ano sa paligid at alam ko na mamahalin ang mga iyon kahit ata mumurahin dito ay wala akong mabibili dahil wala ako kahit One Ted
Naglakad ako papasok sa isang eskinita, kung tinatanong nyo ang paligid maganda maraming puno makulay ang paligid at malinis. Kung tinatanong nyo rin kung alam ko ba ang daan syempre naman nabasa ko na ang pasikot sikot dito sa enchanted world noong five years old palang ako at tandang tanda ko pa yun
Kung tinatanong nyo rin kung bakit ako dumaan dito asa eskinita dahil short cut ito papunta sa high class. Hindi pa ako nakakakalahati ng pagpasok sa eskinita ay may humarang na saaking mga kalalakihan
“Look may low class na naliligaw sa middle town!” Napatigil ako sa paglalakad at tumingin lang ako sa apat na lalaking iyon. Malalaki ang katawan nila at alam ko rin na kasing edad ko lamang ang mga ito “Saan ka pupunta miss? Saamin ka nalang sumama!” Umikot ang mata ko dahil sa pagkamaniyak ng mga nasa harapan ko
Nagpatuloy ako sa paglalakad pero hinawakan ng isang lalaki ang braso ko “At saan ka pupunta?! Kinakausap ka pa namin!” Sigaw niya saakin pero di ako nagpatinag at inagaw lang ang braso ko at muling naglakad ngunit nagulat ako ng hilahin nila ang hood ko pati narin ang buhok ko na siyang ikinaalis ng tali nito
Natahimik naman sila dahil sa nangyari kaya napalingon ako sa kanila at masama silang tinignan “Ano masaya na kayo?” Malamig kong sabi habang sila ay tulala parin na nakatingin saakin “Oh ano? Alam kong maganda ako pero di nyo na kailangan ipahalatang gandang ganda kayo.”
Inirapan ko nalang sila at naglakad na ako palayo sa kanila kainis naman buti nalang hindi nasira ang hood ko kasi you know sira sira na yun eh. Kung nagtataka kayo kung bakit ganon nalang ang reaction nila ng makita ako anong magagawa ko eh pinanganak akong maganda
Mahangin man kung iisipin pero totoo yun. Maganda si mama at gwapo si papa kaya di na ako magtataka. Maputi ako na siyang ikinatataka ng marami dahil kutis mayaman ako na siya nagpapaangat saakin palagi sa low town. Samantalang ang mata ko naman ay kulay Gray ay brown ang buhok ko. Samantalang ang pisnge ko naman ay natural na mamula mula pati narin ang labi ko.
Paglabas ko sa eskinitang iyon ay lumiko ako at nakita ko na ang taramgkahan ng middle town. Buti hindi ako napa away mabuti na starstruck sila sa beauty ko haha
Nagpasiya ako mag teleport nalang ako papunta sa tarangkahan ng High town. Doon palang ay kakaiba na ang naramdaman ko. Parang may mabigat na damdamin ang nasa loob loob ko at kusang nagtubig ang mga mata ko
Mama, Papa nakabalik na ako
Napapikit ako at huminga ng malalim pagkatapos ay tumingin na sa harapan at naglakad patungo sa patutunguhan. Nang tumapak ako sa loob ay saakin agad nakatingin ang mga tao na nandito katulad ng mga tao sa middle town ay mapapamang-mata ang kanilang tingin saakin hindi ko sila masisisi dahil ganon ang nakasanayan nila ang lait laitin ang mga low class
Mayroong pagkakaiba sa high town at sa middle town. Sa middle town halata mo na matatapang ang andoon ibig sabihin handa silang labanan ako samantalang dito naman sa high class ay titignan lang nila ako sandali matapos yun ay babalik na sa kanikanilang mga ginagawa.
Mas maayos na to kesa ang mapasabak ako sa gulo bago pa man ako mapunta sa Centra de Enchanted. Sa buong paglilibot ko ay may ilang lugar akong nakikilala at natatandaan dahil napuntahan na namin ito noon.
Wala ding ibang pumansin saakin, masasabi ko na maayos at may class ang mga high class hindi sila mga war freak na kung umasta ay sakanila ang lugar
SAWAKAS ay nakarating na ako sa patutunguhan ko.
Ang Centra de Enchanted sa bungad palang ay hinarang na ako ng mga nagbabantay doon dahil narin sa soot ko?
“Sino ka?!”
“Hindi pwedeng pumasok sa daan na to ang hindi kasali sa paligsahan!” Napataas ang kilay ko dahil doon akala ko ba pwedeng sumali ang lahat? Nangloloko lang ba yung dalawang lalaki na yun sakin?
“Kasali ako.” deretsyo kong sabi na ikinatawa naman nila may nakakatawa ba doon sa sinabi ko? “Hahaha pare niloloko ata tayo nito eh!” At dahil naiinis na ako sa pagmumuka nila ay kinuha ko ang numero ko sa bulsa ko at itinapat sa muka nila na siyang ikinatigil nila pareho
“Oh ano? Baka naman gusto nyong ipagngudngudan ko pa da inyo ang numero ko?” Hindi naman sila nakasagot at yumuko lang saakin bilang paggalang at nagbigay daan
Napangisi naman ako at dumaan sa gitna nila. Pero hindi lang ako basta dumaan inapakan ko pa ang paa ng isa ng ikinadaing nito “Opss! Sorry my fault!” Maarte kong sabi at inirapan siya kahit di niya kita
Ngiting tagumpay ako dahil doon at pumasok na sa loob. Pagpasok ko sa loob ay naririnig kona agad ang sigawan ng mga nanonood. Nakita ko ang napakaraking magicians ang nag sisigawan at nag aabang
Halos mapanganga ako dahil sa sobrang lawak nito na kakasiya ang tatlong bayan.
Iisa lang ang isinisigaw ng marami
“CODE HERO!”
“CODE HERO!”
“CODE HERO!”
Tama andito na ako sa paligsahan. Wala ng atrasan to handa na akong mamatay
NAPATINGIN ako sa paligid na kapwa ko andito sa pinakang ground sa ibaba. Ang itsura niya kasi ay ang mga manonood pataas ang inuupuan nila at parang kamo sasabak sa isang labanan ay oo nga pala survival game pala to!Patuloy parin ang sigawan ng mga magicians na naririto. Naglakad pa ako palapit sa ibang mga kasali sa laro nakita ko na isinabit nila sa kanang dibdib nila ang numero nila ang dami namin pero mas madami ang nanonood. Required ba na isabit ko rin ang saakin?“Ouch!” Napatigil ako sa paglalakad at napaharap saakin ang isang magicians. Nawala ang ngiti niya sa muka ng makita ako. Oh no I smell trouble “Oh! Low class?!” Gulat na sabi niya at halatang galit ito saakin. Ano nanaman ang ginawa ko? Dahil sa pinanggalingan ko o dahil bumangga siya saakin? Take note siya ang bumangga saaakin di ako!
HABANG naglalakad ako ngayon at lumilibot sa paligid nitong pinaggaganapan ng paligsahan which is the Peridian, kailangan kong mag doble ingat dahil hindi lang ang mga katunggali ko sa larong to ang kalaban ko kungdi pati narin ang mga nilalang na mayroon dito.Hindi ko kabisado ang Peridian dahil hindi naman ako fully educated about this. Siguro ang mga high class advantage nila ang mga pinag aaralan nila o kung sino mang nakapag aral na sa Academia Enchantria o sa iba pang paaralan dito ang mga kaalaman nila sa PeridianBukod sa alam kong delekado ang lugar na ito ay may isang bagay pa akong alam na alam na sigurado akong maraming mamamatay saamin na mga kasali kapag nangyari yun. Napakuyom ako ng kamao dahil sa naisip ko, isinusugal nila ang buhay namin para lang sa Code na yun!Pero muli kong sinalungat ang naisi
NAPAATRAS ako dahil sa sinabi niya. Paano kung pati sya patayin din ako? Pero naalala ko yung sinabi niya na magkaibigan ang mga magulang namin, hindi ako dapat magpakampante porket magkaibigan ang mga magulang namin dahil sa kaniya narin mismo nanggaling kanina na maraming naiinggit sa pamilya namin. Ang tanong totoo bang may koneksyon kami sa Reyna?“Katanaya...Ikaw ang anak nila Mr. at Mrs. Sandoval hindi ba?”Muli akong napakurap dahil sa tinanong niya. Nakikita ko sa muka niya ang pagkagulat at pagtataka habang ako ay hindi alam ang gagawin. “Katanaya...” Muli nanaman akong papaatras this time ay umiiling na ako sa kaniya. “H-hindi...Hindi ko kilala ang sinasabi mo.”Tumalikod na ako sa kaniya at nagsimula nang maglakad “Katanaya sandali! Alam kong nag aalinlangan ka na sabihin saakin ang totoo lalo na at sinabi ko sayo na maraming humahanap sa pamilya nyo.”Hind
“Ang bagal mo.” napakuyom ako ng kamao dahil sa sinabi niya “Oo aaminin ko na natalo mo ako sa labanan natin kanina pero itong kasama mo? Mahina pala.” Lalo akong nakaramdam ng galit dahil sa sinabi niya. Hindi ko nabantayan ng maayos si Nicole kaya ngayon ay hawak na sya ng lalaking hindi ko kilala.“Bitawan mo sya kung ayaw mong mawala sa larong to.” Malamig kong sabi “Wow! Pananakot ba yan? Sige sabihin na nating natatakot ako.”Nang dahil sa sinabi niya na iyon ay hindi ko na pintagal pa at itinaas ko ang kamay ko at pinigilan ang pahinga niya. “A-ack! A-anong.” Nahihirapan niyang sabi ngunit ako ay nilalamon na ng galit sa ginawa niyang pagbihag sa kaibigan ko.“Hindi ba binalaan na kita. Bakit hindi ka nakikinig?” Unti unti ko syang pinalapit saakin gamit parin ang hangin kong kapangyarihan “Ang ayoko sa lahat pati ang taong i
HINANDA ko ang sarili ko para sa pag labas ng kalaban ko. Nang matapos ang pag-ulan ng mga metal ay inalis ko na ang barrier na nakapalibot saamin.“Magaling!” Mahigpit ko pa lalong kinapitan ang kamay ni Nicole dahil lumabas na ang isang lalaki na sa itsura palang ay alam ko ng balak kami nitong patayin. “Bakit mag-kasama kayo? Hindi ba dapat patayin nyo ang isa't-isa.” Sinamaan ko sya ng tingin dahil doon“Hindi porket makakakitaka ng kapwa mo magicians ay kailangan mo ng patayin.” Napataas naman ang sulok ng labi niya dahil sa sinabi ko “Naririnig mo ba ang sinasabi mo babae? Malinaw ang sabi ng council kanina na kailangang pumatay para ikaw ang makakuha ng Code.” Napairap ako dahil doon sa sinabi niya“That's a shit! Talagang maniniwala ka don sa lalaking may itim na buhok? Magagawa mong makapatay ng kapwa mo magicians para lang manalo?!&rdq
"NICOLE!!" Kanina pa ako sigaw ng sigaw sa paligid dahil hinahanap ko sya pero kanina ko parin sya hindi makita-kita"Nasaan kana ba Nicole?" Nagpatuloy ako sa paghahanap ang kaso ay napahinto ako ng may maramdaman akong kakaiba sa katawan ko. Ano to?"Argh!" Napaluhod ako ng makaramdam ako ng pagkahirap sa paghinga. T-teka wag mo sabihing may lason ang metal na pintama saakin ng lalaking yun?Tinignan ko ang sugat ko "Shit! Hindi pwede to!" Nakita ko na nangingitim na ang sugat ko sa braso ko tama ako may lason nga ang metal na yun ang masama lang ay ang kalagayan ko dahil masama ito. Kumakalat ang lason sa katawan ko wala pa naman akong healing power.Kailangan ko pang hanapin si Nicole dahil baka mapahamak sya. Kahit na masakit ang sugat ko ay tumayo parin ako at pinilit na maglakad."N-nicole!" Sigaw kong muli pero wala pang sumasagot saakin. Nararamdaman ko na ang malalamig na pawis n
"Nicole ikaw na muna ang mag ayos ng magsisilbing natin para hindi tayo masikatan ng liwanag ng buwan, ako titingin tingin pa ako sa paligid ng pwede nating magamit malay mo may makita pa ako katulad niyan isa sa mga puno dito"Napatingin saakin si Nicole dahil sa sinabi ko "Katanaya wag ka nang umalis baka mapano ka habang wala ka sa tabi ko. Natatakot din ako" Nginitian ko naman sya para masiguro niya na ayos lang ang lahat "Wag kang mag alala Nicole dahil hindi ko hahayaan na mapahamak ka at ang may mangyaring masama saakin okay?"Nakita ko pa ang pag aalala sa muka niya at pag aalinlangan ito na pumayag "Nicole I'm okay don't worry" paninigurado ko pa dito na ikinabuntong hininga naman niya "Osige basta balik ka agad ah! Kapag matagal kang nawala hahanapin kita!"Napail
"KATANAYA...""Katanaya...""Katanaya tulungan mo ako.."Nicole...'Wag kang aalis dito okay? Babalik din ako agad'"NICOLE!!"Agad akong napabangon mula sa aking pagkakatulog teka pagkakatulog? Si Nicole!"Gising kana pala"Napatingin ako sa nagsalita at doon ay nakita ko ang lalaking mayroong abo na buhok paano to napunta dito?Natigilan ako ng maalala ko ang mga nangyari kagabi! GABI?! Umaga na ngayon kagabi pa nawawala si Nicole!"Nasaan si Nicole?! Nasaan ang kaibigan ko?!" Lumapit ako sa kaniya at hinawakan ang braso niya "Nasaan ang kaibigan ko?!" Naiiyak na ako dahil sa mga naaalala ko"Hindi mo ba naaalala? Wala na ang kaibigan mo" Mabilis naman akong umiling dahil sa sinabi niya. Hindi pa patay ang kaibigan ko! "Hindi ako naniniwala sayo! Buhay pa si Nicole buhay pa ang kaibigan ko!"
ILANG araw ang lumipas at nakabalik na sa dati ang lahat. Bukas na ang pasok namin sa paaralan. Sila ate Jean ay nakabalik na sa tahanan nila at bumalik narin ito sa pagiging healer n'ya. Maraming natuwa dahil doon lalo na at ang ginawa ko para hindi sila manghinala at malaman na may kapangyarihan akong ganito ay inalis ko sa isip nilang namatay sila ate Jean. “Anong iniisip mo baby?” Napangiti ako dahil doon, niyakap ako mula sa likuran ni Third dahil nasa terrace
Hindi ko na sila hinintay na sumagot pa dahil nagteleport na ako habang hawak ang kamay ni Third. Mahalaga ang paguusapang namin nila Austin.Pagkalitaw namin sa palasyo ay andito kami sa may sala at nakaupo sa kabilang sofa ang kambal.“Maupo kayo”“Teka bat kasama ako?”Tanong ni Third saamin. “Kasama ka dahil ikaw ang tinadhana para kay Katanaya natural na aalagaan mo siya diba?” napatahimik naman si Third sa sinabi ni Keir kaya naupo nalang kami sa sofa sa&
Nagtaka naman ako sa sinasabi ni Austin. Anong position?“At alam nating lahat kung sino ang nagtagumpay na makuha ang koronang ito. Ang isang babaeng nilalait-lait ng LAHAT dahil sa kaniyang pinagmulan. Isang babaeng nagmula sa pinakang mababang uri sa Enchanted World pero my puso, isip at tapang sa lahi ng pamilyang mahuhusay. Walang iba kung'di si Katanaya!”Nagpalakpakan ang lahat matapos sabihin iyon ni Austin habang ako ay napangiwi naman dahil ayoko ng masiyadong center of attraction. Tinignan ako ng&nb
NATAHIMIK ang buong paligid dahil sa ginawa ko, habang ang mga council naman ay hindi makatingin saakin ng deretsyo. Binigyan ko ng matatalim na tingin sina Austin at Keir, nakatayo na si Austin mula sa pagkakaupo n'ya sa pwesto n'ya sa tabi ng ibang council samantalang si Keir naman ay ang s'yang host ng larong to.“Ano?!”Sigaw ko sa kanila at halos hingalin na ako dahil sa sobrang galit ko, alam kong pwede kong buhayin sila Third pero hindi parin magbabago ang katoto
“T-TEKA”Nasabi ko na lamang ng makitang wala na s'ya saaking harapan habang andodoon parin naman ako sa lugar na yun?Lumingon ako sa likuran at natigilan ako ng may makita akong isang magicians na matagal ko ng hindi nakikita.“N-nicole...”“Bakit bumalik kapa”Mas lalo akong natigilan dahil sa sinabi n'ya.“Bakit bumalik kapa?! Mamamatay ka lang!”Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi n'ya.“Umalis kana! Mamamatay ka lang Katanaya!”Sigaw n'ya saakin kaya agad akong
NAKIKITA ko lang ang madilim na loob ng kweba. Huminga muna ako ng malalim bago ako nagsimulang pumasok sa loob. Katulad nung naunang punta ko dito ay madilim ang paligid at wala akong makita.Pinalabas ko ang violet kong kapangyarihan para kahit papaano ay may makita ako na madadaanan. May nararamdaman akong malakas na aura dito sa loob pero ang tanong ay kanina?Yun na kaya ang Code? Ano nga ba ang itsura ng Code? Napahinto ako sa paglalakad ng may maalala ako. Yun kapangya
Nakita ko na nagkalat ang mga halimaw doon at alam ko na ang halimaw doon ay talagang sobrang hirap kalabanin. Papaliparin ko na sana ang dragon papunta doon ng para akong nakulangan sa hangin ng ilang segundo dahil sa naramdaman kong aura na pumasok dito sa Darkest Land Peridian.Kilala ko ang aura na yun! Yung halimaw na nakalaban ko! Nakaramdam ako ng takot para sa mga magicians na nasa ibaba. Lalo na at sinusugod na sila ng halimaw.Pinababa ko ang dragon sa kanila at tu
IPINIKIT ko na ang aking mata at tinanggap ang sasapitin kong tandahan ngunit napadilat din ako ng makarinig ako ng malakas na ungol ng halimaw.“Roar!!”Napaatras ako ng makita kong nasa harapan ko ngayon ang dragon sa curse symbol. Sinangga n'ya ang dapat na papalapit saakin na kapangyarihan ng kulay itim na halimaw na ‘yun.Matapos akong iligtas ng dragon ay binugahan n'ya ito ng apoy at sumigaw ng malakas pagkatapos ay umikot ng umikot sa itaas ko.Nakita ko na na
GABI ng napag-pasiyahan namin na hanapin na ang halimaw. Kung tinatanong n'yo ang nangyari doon sa nalaman ko kila Crisha ay wala. Nananatili parin iyong malaking katanungan saakin. Paano nga ba? “Katanaya handa na kami” Napahinto ako sa pagiisip ng dumating na sa kinalalagyan ko ang mga lalaki. Kinausap kasi sila ni Third ewan ko kung anong sinabi. Tumango ako sa kanila at lumapit saakin si Third at hinalikan ang noo ko. “Ready Baby?” ngumiti ako sa kaniya at tumango. “Sabay nating&n