NAPAATRAS ako dahil sa sinabi niya. Paano kung pati sya patayin din ako? Pero naalala ko yung sinabi niya na magkaibigan ang mga magulang namin, hindi ako dapat magpakampante porket magkaibigan ang mga magulang namin dahil sa kaniya narin mismo nanggaling kanina na maraming naiinggit sa pamilya namin. Ang tanong totoo bang may koneksyon kami sa Reyna?
“Katanaya...Ikaw ang anak nila Mr. at Mrs. Sandoval hindi ba?”
Muli akong napakurap dahil sa tinanong niya. Nakikita ko sa muka niya ang pagkagulat at pagtataka habang ako ay hindi alam ang gagawin. “Katanaya...” Muli nanaman akong papaatras this time ay umiiling na ako sa kaniya. “H-hindi...Hindi ko kilala ang sinasabi mo.”
Tumalikod na ako sa kaniya at nagsimula nang maglakad “Katanaya sandali! Alam kong nag aalinlangan ka na sabihin saakin ang totoo lalo na at sinabi ko sayo na maraming humahanap sa pamilya nyo.”
Hindi ko parin sya nilingon kahit na sinabi niya iyon at nagpatuloy na muli ako sa paglalakad. Ngunit nagulat ako ng biglang may humawak sa braso ko “Katanaya sandali...” kasabay ng paghawak at pagsasalita niya ay meron akong mga ilang bagay na nakita sa utak ko.
Sunod sunod na tumulo ang luha ko ng makita ang mga pangyayari na iyon. Hindi ako pwedeng magkamai, si Mama ang nakita ko. At ang mga pangyayaring iyon ay ayon sa kinuwento saakin ni Nicole kanina na naganap ng makita nila yung hologram.
Nakita ko rin na totoo ngang magkaibigan si Mama at ang Mama niya. Iisa lang ang ibig sabihin non nagsasabi sya ng totoo at totoo ring mapapagkatiwalaan sya “Katanaya...”
nang marinig ko ang pagtawag niya saakin ay agad ko syang niyakap at nagiiiiyak sa balikat niya.
Mukang naintindihan naman niya ang nararamdaman ko at agad niya ring hinaplos ang likod ko. “Shhhh...Iiyak mo lang yan. Naiintindihan kita.” Ilang minuto rin akong umiyak sa braso niya hanggang sa nakaramdam ako ng ibang presensya sa paligid.
Hinawakan ko agad ang kamay ni Nicole at inilagay ko sya sa likod ko para maitago. “Anong nangyayari katanaya?” hindi ko sya sinagot at patuloy ako sa pagtingin sa piligid. Sigurado akong may ibang magicians akong nararamdaman.
“Sino ka?! Magpakita ka saamin.” sigaw ko sa paligid. “K-katanaya may kalaban ba?” takot na sabi niya at mahigpit din na humawak sa kamay ko “Wag kang matakot Nicole andito lang ako.” Pinakiramdaman ko ng mabuti ang paligid at ng malaman ko kung nasaan ang taong iyon ay nagpalabas ako ng air ball at pinatama sa isang puno na pinagtataguan niya na ikinalikha ng malakas na ingay sa paligid.
“kyaahhhh!!” naitili ni Nicole dahil sa ginawa ko.
“Your good but nice try pretty lady.” napakunot ang noo ko dahil sa narinig kong boses ng isang lalaki. “Sino ka?! Magpakita ka saamin!” Balik kong sabi sa kaniya
Ilang sandali lang ay mayroong lumitaw na isang lalaki sa harapan namin. Nakasoot din sya ng cloak katulad ko pero kulay blue. Meron syang gray na buhok at itim na itim na mga mata, mahahaba ang pilik mata at mapupulang labi in short gwapo. Teka bakit ko nga ba sya dinedescribe?
“Sino ka?” Kalmado ko ng tanong at naramdaman ko ang pag paghigpi ng pagkakakapit sakin ni Nicole “K-katanaya.”
Nilingon ko si Nicole “Wag kang lalayo saakin okay? Baka kung ano ang gawin niya sayo diko hahayaan yon.” Pagkasabi ko non ay lumingon muli ako sa lalaking maaaring makapagdala ng panganib saamin.
“Mukang naliligaw kayong dalawa gusto nyo ng tulong?” Sinamaan ko sya ng tingin dahil doon “Hindi namin kailangan ng tulong at isa pa alam ko kung ano ang gusto mo ang patayin kami pareho.”
Napangisi naman sya dahil sa sinabi ko “Matalino ka tugmang tugma sa maganda mong muka.” napairap naman ako dahil sa sinabi niya “Wag na tayong mag utuan dito lalabanan kita.” Pagkasabi ko nun ay tineleport ko si Nicole sa medyo malayo saamin.
“Wag kang aalis dito Nicole kakalabanin ko lang sya.” Bago pa man sya makasagot saakin ay bumalik na ako sa kinatatayuan namin kanina at humanda sa harapan nung lalaking may gray na buhok. “Akala ko natakot kana at tumakbo eh.” Sinamaan ko sya ng tingin dahil sa sinabi niya
“Never kong yang gagawn. Laban na!” Ako na nag unang sumugod sa kaniya at ginamit ko yung knife na nakuha ko mula doon sa puno. Mabilis sya na umiilag sa mga patama ko ng kutsilyo sa kaniya kaya hindi rin ako nagpapatalo at mabilis ko syang pintatamaan.
Matagal akong nag ensayo mag isa at alam ko na kaya kong makipaglaban ng mano mano at one on one kahit na wala pang gamit ng kapangyarihan.
Sinalag niya ang kanang kamay ko “Magaling ka huh.” Nakangisi parin niyang sabi pero hindi ko nalang yun pinansin at muli ko syang pinatamaan gamit ang kabila kong kamay na ikinayuko niya.
Napalayo kami sa isa't-isa. Sya na ang naunang sumugod saakin this time ako naman ang umiiwas. Wala akong ibang ginawa kungdi ang salagin ang mga pagsuntok at pag sipa niya saakin.
Bumwelo ako at itinago sa palad ko ang kutsilyong maliit na ito pagkatapos ay muli kong sinangga ang suntok niya at humanap ng tyempo para patamaan sya.
Tinitignan ko sya habang nakikipag laban. Seryoso lang sya at alam kong na cha-challange sya saakin . “Suko kana ba? Based sa expression ng muka mo naiinis kana.” Mapang-asar ko na sabi na lao naman niyang ikinainis, tama ako asarin tong isang to.
“Hindi ko ugaling sumuko!” napatawa ako dahil doon. Bumwelo na ako at sa isanag iglap lang ay napalayo kami sa isa't-isa na kapwa humihingal. Napangii ako ng punasan niya ang pisnge niya na nasugatan ko at dumadaloy ang masaganang dugo mula doon
“Masakit ba?” asar ko dito “Nag sisimula palang tayo.” Madiin niyang sabi na ikinangisi ko muli dahil nakita kong pinapalabas na niya ang kapangyarihan niya, Wind Power pareho kami akalain mo yun?
Iniikot niya ang palad niya at bumubuo sya ng isang air ball. “Nakita kong pareho ang kapangyarihan natin. Tignan natin ngayon kung sino ang mas malakas, Ikaw o ako?”
Mabilis syanag tumakbo saakin at itinapon ang air ball na ginawa niya so sad for him dahil nag teleport ako palayo sa kaniya.
Ang air ball na ginawa niya ay naglikha ng malakas na pagsabog sa isang parte nag gubat na ito. Nasa likuran niya lang ako ngayon at kitang kita ko ang pagkahingal niya. Tinitignan niya kung ano na ang nangyari saakin.
At dahil naiinip na ako sa sobrang tagal ng pagkaalis ng usok na iyon ay tinulungan ko na sya. Umuhip ako ng hangin na ikinaalis ng usok at alam ko rin na naramdaman niya ang pagihip ko na yon kaya napaharap sya sa likuran niya kay ngumiti ako sa kaniya
“Hinahanap mo ba ako?” Napakunot naman ang noo niya dahil wala ako sa lugar na pinaglalagyan ko kanina “Wait—Iniisip mo siguro kung paano ako napunta dito ano? Sa tingin mo paano?” Hindi niya ako sinagot basta nalang niya ako sinugod kaya napaatras ako at sinasangga lang sya.
“Wag ka ngang mainitin ang ulo. Alam mo yan ang ikakatalo mo.” Hindi parin niya ako pinakinggan bagkus ay patuloy parin sya sa pag bato saakin ng kapangyarihan niya
Hindi ako nagpakikita ng pagkapagod dahil tumagal narin ang laban namin.
“Wala ka bang balak na palabasin ang kapangyarihan mo?” Tanong niya na naiinis na dahil sa tagal ng labanan namin ay hindi ko sya ginagamitan ng kapangyarihan. “Bakit hindi kaba makapaniwala no nakakaya kitang sabayan ng walang ginagamit na kapangyarihan.”
“Kaya nga tayo naglalaban para magpatayan hindi ba?!” Napatawa naman ako dahil sa sinabi niya na lalong ikinakunot ng noo niya.
“Alam mo hindi lahat ng labanan ay kailangan ng kapangyarihan at kailangan ay humantong sa patayan.”
Nagtaka naman ako ng sya naman ang tumawa dahil sa sinabi ko “May nakakatawa ba don?” Hinayaan ko sya tumawa ng ilang sandali dahil hindi sya nakinig sa sinabi ko
“Tapos kana bang tumawa?” Tanong ko na lalo niyang kinatawa. Wala na baliw na talaga sya iwan ko na kaya to dito?
At dahil sa magandang naisip ko na iwan sya ay naglakad na ako papunta sa dereksyon ni Nicole ang kaso ay napahinto ako ng hawakan niya bigla ang braso ko.
Paglingon ko sa likod ay seryoso na ang muka niya “Saan ka pupunta?” ako naman ang napakunot ang noo dahil sa tanong niya na iyon.
“Aalis na, tawa ka ng tawang parang baliw jan.” inagaw ko ang braso ko na hawak niya at muling naglakad. Hindi na niya ako sinundan kaya mas okay pa yun
“N-nicole.” Nagulat ako ng pagdating ko sa kinalalagyan ni Nicole ay hawak hawak na sya nung lalaki at meron na rin syang patalim na nakalagay sa leeg ni Nicole
“Ang bagal mo.” napakuyom ako ng kamao dahil sa sinabi niya “Oo aaminin ko na natalo mo ako sa labanan natin kanina pero itong kasama mo? Mahina pala.” Lalo akong nakaramdam ng galit dahil sa sinabi niya. Hindi ko nabantayan ng maayos si Nicole kaya ngayon ay hawak na sya ng lalaking hindi ko kilala.“Bitawan mo sya kung ayaw mong mawala sa larong to.” Malamig kong sabi “Wow! Pananakot ba yan? Sige sabihin na nating natatakot ako.”Nang dahil sa sinabi niya na iyon ay hindi ko na pintagal pa at itinaas ko ang kamay ko at pinigilan ang pahinga niya. “A-ack! A-anong.” Nahihirapan niyang sabi ngunit ako ay nilalamon na ng galit sa ginawa niyang pagbihag sa kaibigan ko.“Hindi ba binalaan na kita. Bakit hindi ka nakikinig?” Unti unti ko syang pinalapit saakin gamit parin ang hangin kong kapangyarihan “Ang ayoko sa lahat pati ang taong i
HINANDA ko ang sarili ko para sa pag labas ng kalaban ko. Nang matapos ang pag-ulan ng mga metal ay inalis ko na ang barrier na nakapalibot saamin.“Magaling!” Mahigpit ko pa lalong kinapitan ang kamay ni Nicole dahil lumabas na ang isang lalaki na sa itsura palang ay alam ko ng balak kami nitong patayin. “Bakit mag-kasama kayo? Hindi ba dapat patayin nyo ang isa't-isa.” Sinamaan ko sya ng tingin dahil doon“Hindi porket makakakitaka ng kapwa mo magicians ay kailangan mo ng patayin.” Napataas naman ang sulok ng labi niya dahil sa sinabi ko “Naririnig mo ba ang sinasabi mo babae? Malinaw ang sabi ng council kanina na kailangang pumatay para ikaw ang makakuha ng Code.” Napairap ako dahil doon sa sinabi niya“That's a shit! Talagang maniniwala ka don sa lalaking may itim na buhok? Magagawa mong makapatay ng kapwa mo magicians para lang manalo?!&rdq
"NICOLE!!" Kanina pa ako sigaw ng sigaw sa paligid dahil hinahanap ko sya pero kanina ko parin sya hindi makita-kita"Nasaan kana ba Nicole?" Nagpatuloy ako sa paghahanap ang kaso ay napahinto ako ng may maramdaman akong kakaiba sa katawan ko. Ano to?"Argh!" Napaluhod ako ng makaramdam ako ng pagkahirap sa paghinga. T-teka wag mo sabihing may lason ang metal na pintama saakin ng lalaking yun?Tinignan ko ang sugat ko "Shit! Hindi pwede to!" Nakita ko na nangingitim na ang sugat ko sa braso ko tama ako may lason nga ang metal na yun ang masama lang ay ang kalagayan ko dahil masama ito. Kumakalat ang lason sa katawan ko wala pa naman akong healing power.Kailangan ko pang hanapin si Nicole dahil baka mapahamak sya. Kahit na masakit ang sugat ko ay tumayo parin ako at pinilit na maglakad."N-nicole!" Sigaw kong muli pero wala pang sumasagot saakin. Nararamdaman ko na ang malalamig na pawis n
"Nicole ikaw na muna ang mag ayos ng magsisilbing natin para hindi tayo masikatan ng liwanag ng buwan, ako titingin tingin pa ako sa paligid ng pwede nating magamit malay mo may makita pa ako katulad niyan isa sa mga puno dito"Napatingin saakin si Nicole dahil sa sinabi ko "Katanaya wag ka nang umalis baka mapano ka habang wala ka sa tabi ko. Natatakot din ako" Nginitian ko naman sya para masiguro niya na ayos lang ang lahat "Wag kang mag alala Nicole dahil hindi ko hahayaan na mapahamak ka at ang may mangyaring masama saakin okay?"Nakita ko pa ang pag aalala sa muka niya at pag aalinlangan ito na pumayag "Nicole I'm okay don't worry" paninigurado ko pa dito na ikinabuntong hininga naman niya "Osige basta balik ka agad ah! Kapag matagal kang nawala hahanapin kita!"Napail
"KATANAYA...""Katanaya...""Katanaya tulungan mo ako.."Nicole...'Wag kang aalis dito okay? Babalik din ako agad'"NICOLE!!"Agad akong napabangon mula sa aking pagkakatulog teka pagkakatulog? Si Nicole!"Gising kana pala"Napatingin ako sa nagsalita at doon ay nakita ko ang lalaking mayroong abo na buhok paano to napunta dito?Natigilan ako ng maalala ko ang mga nangyari kagabi! GABI?! Umaga na ngayon kagabi pa nawawala si Nicole!"Nasaan si Nicole?! Nasaan ang kaibigan ko?!" Lumapit ako sa kaniya at hinawakan ang braso niya "Nasaan ang kaibigan ko?!" Naiiyak na ako dahil sa mga naaalala ko"Hindi mo ba naaalala? Wala na ang kaibigan mo" Mabilis naman akong umiling dahil sa sinabi niya. Hindi pa patay ang kaibigan ko! "Hindi ako naniniwala sayo! Buhay pa si Nicole buhay pa ang kaibigan ko!"
Napaseryoso ako dahil nararamdaman ko ang malakas na enerhiyang nanggagaling sa kaniya. Tama isa nga syang High Class. Mahihirapan ako dito panigurado. Mabilis syang tumakbo palapit saakin kaya wala akong nagawa kungdi ang tumakbo palayo sa kaniya habang binabato niya ang apoy niya na syang iniiwasan ko.Like hello napapalibutan sya ng apoy tsk. "Wag kang tumakbo!" Sigaw niya saakin "Hindi ako tanga katulad mo! Marunong akong mag isip!" Balik kong sigaw sa kaniya binato ko sya ng Air ball pero ang loka nakangisi lang saakin at inilagan iyon.Hindi talaga simpleng kalaban tong babaeng to. Muli akong humarap sa aking harapan at nag seryoso na, kailangan kong makaisip ng paraan para matalo sya.Agad akong napayuko ng muntik na niya akong matamaan ng apoy niyang kapangyarihan pero hindi ko nailagan ang muli niyang pagbato saakin. Kaya napatalsik ako sa puno doon"Argh!" Nag pagulong gulong ako sa lupa at dahan dahan a
KAHIT nahihirapan ay tumayo ako at pagkatapos ay nag teleport kung saan ko nakita ang babaeng hinahabol ng halimaw."Wag kang tumakbo!" Sigaw ko na ikinatingin saakin ng babaeng tumatakbo na takot na takot "Sino ka?! Tulungan mo ako!" Sigaw niya pabalik saakin "Wag kang tumakbo! The more na gumalaw ka nararamdaman ka niya! Ang halimaw na yan ay walang nakikita. Wag ka ding iimik akong bahala"Patuloy paring tumatakbo yung babae pero maya maya ay huminto din ito.' Wag kang gagawa ng ingay 'Bulong ko sa kaniya sa hangin lamang upang hindi marinig ng halimaw na andidito. Nakapatay na ako ng halimaw na to, hindi ko alam ang tawag sa kaniya pero alam ko na ang kahinaan at mga kalakasan niya at sa ginagawa nung babae ay talagang mamamatay sya.Ang itsura niya ay para syang isang palaka yung itsura lang pero yung mga paa at kamay hindi. Parang mag Leon. Ang weird nga eh pero kakaiba
Ano yun? May naririnig akong mga bulong na ewan. Hindi sya malinaw sa tenga ko pero sigurado akong may bumubulong talaga. Huminto ako sa paglalakad at lumingon sa likod ko sa paligid lang yung bulong na yunInilibot ko ang paningin ko sa paligid"Katanaya?"Napatingin ako kay Pia ng tawagin niya ako."Hindi mo ba—"'wag mong sabihin'Natigilan ako dahil sa narinig ko na yun at muling napatingin sa paligid. Hindi parin tumitigil ang mga bulong na yun pero sigurado akong malinaw ang narinig ko na wag sabihin."Katanaya?" Napatingin ako sa gilid ko at nakita ko si Pia na nagtataka "Ha?" Tanong ko dito "Ano bang nangyayari sayo?" Napakurap ako sa tanong niya at muling napatingin sa paligid at mayroon paring bumubulong"W-wala tara na" nagsimula na akong naglakad at hinayaan ko nalang ang bumubulong nayun "Ayos ka lang ba Katanaya?"
ILANG araw ang lumipas at nakabalik na sa dati ang lahat. Bukas na ang pasok namin sa paaralan. Sila ate Jean ay nakabalik na sa tahanan nila at bumalik narin ito sa pagiging healer n'ya. Maraming natuwa dahil doon lalo na at ang ginawa ko para hindi sila manghinala at malaman na may kapangyarihan akong ganito ay inalis ko sa isip nilang namatay sila ate Jean. “Anong iniisip mo baby?” Napangiti ako dahil doon, niyakap ako mula sa likuran ni Third dahil nasa terrace
Hindi ko na sila hinintay na sumagot pa dahil nagteleport na ako habang hawak ang kamay ni Third. Mahalaga ang paguusapang namin nila Austin.Pagkalitaw namin sa palasyo ay andito kami sa may sala at nakaupo sa kabilang sofa ang kambal.“Maupo kayo”“Teka bat kasama ako?”Tanong ni Third saamin. “Kasama ka dahil ikaw ang tinadhana para kay Katanaya natural na aalagaan mo siya diba?” napatahimik naman si Third sa sinabi ni Keir kaya naupo nalang kami sa sofa sa&
Nagtaka naman ako sa sinasabi ni Austin. Anong position?“At alam nating lahat kung sino ang nagtagumpay na makuha ang koronang ito. Ang isang babaeng nilalait-lait ng LAHAT dahil sa kaniyang pinagmulan. Isang babaeng nagmula sa pinakang mababang uri sa Enchanted World pero my puso, isip at tapang sa lahi ng pamilyang mahuhusay. Walang iba kung'di si Katanaya!”Nagpalakpakan ang lahat matapos sabihin iyon ni Austin habang ako ay napangiwi naman dahil ayoko ng masiyadong center of attraction. Tinignan ako ng&nb
NATAHIMIK ang buong paligid dahil sa ginawa ko, habang ang mga council naman ay hindi makatingin saakin ng deretsyo. Binigyan ko ng matatalim na tingin sina Austin at Keir, nakatayo na si Austin mula sa pagkakaupo n'ya sa pwesto n'ya sa tabi ng ibang council samantalang si Keir naman ay ang s'yang host ng larong to.“Ano?!”Sigaw ko sa kanila at halos hingalin na ako dahil sa sobrang galit ko, alam kong pwede kong buhayin sila Third pero hindi parin magbabago ang katoto
“T-TEKA”Nasabi ko na lamang ng makitang wala na s'ya saaking harapan habang andodoon parin naman ako sa lugar na yun?Lumingon ako sa likuran at natigilan ako ng may makita akong isang magicians na matagal ko ng hindi nakikita.“N-nicole...”“Bakit bumalik kapa”Mas lalo akong natigilan dahil sa sinabi n'ya.“Bakit bumalik kapa?! Mamamatay ka lang!”Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi n'ya.“Umalis kana! Mamamatay ka lang Katanaya!”Sigaw n'ya saakin kaya agad akong
NAKIKITA ko lang ang madilim na loob ng kweba. Huminga muna ako ng malalim bago ako nagsimulang pumasok sa loob. Katulad nung naunang punta ko dito ay madilim ang paligid at wala akong makita.Pinalabas ko ang violet kong kapangyarihan para kahit papaano ay may makita ako na madadaanan. May nararamdaman akong malakas na aura dito sa loob pero ang tanong ay kanina?Yun na kaya ang Code? Ano nga ba ang itsura ng Code? Napahinto ako sa paglalakad ng may maalala ako. Yun kapangya
Nakita ko na nagkalat ang mga halimaw doon at alam ko na ang halimaw doon ay talagang sobrang hirap kalabanin. Papaliparin ko na sana ang dragon papunta doon ng para akong nakulangan sa hangin ng ilang segundo dahil sa naramdaman kong aura na pumasok dito sa Darkest Land Peridian.Kilala ko ang aura na yun! Yung halimaw na nakalaban ko! Nakaramdam ako ng takot para sa mga magicians na nasa ibaba. Lalo na at sinusugod na sila ng halimaw.Pinababa ko ang dragon sa kanila at tu
IPINIKIT ko na ang aking mata at tinanggap ang sasapitin kong tandahan ngunit napadilat din ako ng makarinig ako ng malakas na ungol ng halimaw.“Roar!!”Napaatras ako ng makita kong nasa harapan ko ngayon ang dragon sa curse symbol. Sinangga n'ya ang dapat na papalapit saakin na kapangyarihan ng kulay itim na halimaw na ‘yun.Matapos akong iligtas ng dragon ay binugahan n'ya ito ng apoy at sumigaw ng malakas pagkatapos ay umikot ng umikot sa itaas ko.Nakita ko na na
GABI ng napag-pasiyahan namin na hanapin na ang halimaw. Kung tinatanong n'yo ang nangyari doon sa nalaman ko kila Crisha ay wala. Nananatili parin iyong malaking katanungan saakin. Paano nga ba? “Katanaya handa na kami” Napahinto ako sa pagiisip ng dumating na sa kinalalagyan ko ang mga lalaki. Kinausap kasi sila ni Third ewan ko kung anong sinabi. Tumango ako sa kanila at lumapit saakin si Third at hinalikan ang noo ko. “Ready Baby?” ngumiti ako sa kaniya at tumango. “Sabay nating&n