ARNOLD POV Habang nakatitig ako sa umiiyak na si Amber lalo ko namang na-realized kung gaano ako kagago! Bakit ko nga ba siya pinatulan kagabi? Siya itong lasing at ako iyung nasa matinong pag-iisip kaya dapat ako ang umiwas. Fuck! Napaka-gago ko! Ni hindi ko man lang naisip kung ano ang posibleng consequences sa ginawa ko! "Sorry! Hindi ko sinasadya!'' bigkas ko. Hind siya umimik bagkos naglakad siya patungo sa kanyang bag at dinampot iyun! Akmang maglalakad na sana siya patungo sa pintuan nang mabilis akong tumayo at nilapitan siya. Hinawakan ko siya sa braso at matiim na tinitigan sa mga mata. "Alam kong mali pero naumpisahan na natin eh. Amber...sobrang laki ng epekto sa pagkatao ko ang kung ano man ang nangyari sa atin kagabi." bigkas ko at sa isang iglap lang, mabilis ko siyang kinabig payakap! "Arnold! ano ba! Mali ito! Maling-mali!" bigkas niya pero hindi ko siya sinagot. Buong pananabik kong inangkin ang labi niya na naging dahilan para lalo akong kinain ng matind
BIANCA POV Mabilis na lumipas ang mga araw. Tuluyan nang ipinaubaya ni Kuya Cyrus sa akin ang pamamalakad sa kumpanya. Nag-umpisa na siyang gawin kung ano ang mga gusto niyang gawin sa buhay niya na labis ko din namang sinuportahan dahil ito na din ang pagkakataon niya para makapg-relax. Thirty five years old na si Kuya at kailangan niya na ding i-enjoy ang buhay binata niya na never niyang naranasan noon. Bahay at trabaho lang kasi talaga ang naging lifestyle niya nitong mga nakaraang taon. Sinigurado niya naman sa akin na ko-contact siya sa akin from time to time at kapag may problema babalik din naman kaagad siya ng Manila para tulungan ako. Naging abala ako sa opisina pati na din sa pag-aasikaso sa mga anak ko. Start na kasi ng pasukan sa School kaya kahit gaano ako kaabala, sinisigurado ko na nagagamapanan ko pa rin ang pagiging ina ko sa kanila. Kapag hindi ganoon kaabala ako ang personal na naghahatid at sundo sa kanila sa iskwelahan. Patuloy pa rin sa panunuyo sa
BIANCA POV Feeling ko talaga may problema ang babaeng ito eh! Kilala ko ang ugali nitong si Amber! Alam na alam ko kung may bumabagabag sa isipan niya unang tingin ko pa lang kaya alam kong may hindi talaga tama sa kanya. "Amber..magtapat ka nga sa akin. May problema ka ba?" hindi ko na napigilan pang tanong sa kanya. Napansin kong saglit siyang natigilan sabay iwas ng tingin sa akin. Hindi ko na tuloy napigilan pa ang sarili ko. Kaagad na nagsalubong ang kilay ko dahil sa ipinapakita niyang reaction ngayun. "Problema? Anong problema? Wala....walang problema!" kaagad na pagkakaila niya. Pero kita ko naman sa mga mata niya na hindi siya nagsasabi ng totoo. Hindi kasi siya makatingin ng direcho sa akin eh. Hindi ko tuloy napigilan ang mapabutong hininga. "So, nagagawa mo nang maglihim sa akin ngayun? Akala ko ba bawal ang maglihim sa isat-isa? Bakit feeling ko nagawa mo yata ngayun sa akin iyan?" kunwari nagtatampo kong bigkas. Kaagad naman siyang natawa. Iyung tawa na hindi ma
BIANCA POV Birthday party ni Lola Agatha at eksakto alas siyete ng gabi ako sinundo ni Arnold sa bahay. Mabuti na lang at ready na ako kaya naman pagkadating niya umalis na din kaagad kami. Binilinan ko ang dalawang Yaya's ng mga anak ko na kailangang matulog ng maaga ang mga bata dahil maaga din ang pasok nila sa School kinabukasan. Kung hindi lang ako naka- 'oo' na kay Arnold na aattend ako sa party na ito parang ayaw ko na din sanang tumuloy pang dumalo. HIndi pa talaga ako ready na muling makaharap ang mga taong naging dahilan kaya hangang ngayun nasasaktan pa rin ako. "Ayos ka lang ba? Bakit napakatahimik mo yata?" nakangiting tanong sa akin ni Arnold pagkababa namin ng kotse. Sa mansion ni Lola Antonia gaganapin ang party at katulad noong mga unang pagpunta ko sa lugar na ito halos wala man lang ipinagbago. Pagpasok pa lang sa loob ng bakuran, kita na ang karangyaan sa buong paligid. Halatang maraming bisitang dumalo base na din sa nakikita ko. "Kukumustahin ko lang si
BIANCA ISSABELLE POV "Excuse us! Hindi kayo ang dahilan kaya kami nandito. Kaunting respito naman sa kasama ko Tita Sylvia!" narinig kong bigkas ni Arnold at iginiya na ako palayo kay Mrs. Sylvia Buenaventura. Kaagad naman akong nagpatianod. Ayaw kong ubusin ang energy ko para patulan ang isang taong kagaya ni Mrs. Buenaventura. Mabuti na lang at hindi na ito nagreact. Pero sa gilid ng mga mata ko napansin ko ang pagdating ni Daniel kasama si Jeneva. Hindi ko tuloy mapiglan ang makaramdam ng lungkot kaya lalo kong binilisan ang paghakbang ko. Hangang ngayun pa rin kasi aminado ako na nakakaramdam pa rin ako ng kirot ng kalooban tuwing nakikita kong magkasama silang dalawa. Tatlong taon kaming nagsama ni Daniel at never niya akong isinama sa kung ano mang party. Never ko din naramdaman na naipagmalaki niya ako sa kanyang mga kakilala. Hindi katulad sa mga ginagawa niya kay Jeneva ngayun. Pinilit kong baliwalain ang sakit ng kalooban nang tumapat kami sa isang kwarto. Alam kong
BIANCA POV Ito ang pinaka-iiwasan ko ang lahat! Iyung magharap kaming lahat at magbitaw ng mga hindi magagandang salita. Kaya lang kasama na siguro talaga sa buhay ko. Kailangan kong harapin ang mga taong nagkasala sa akin at ito na din siguro ang tamang pagkakataon para unti-unting maningil. "La...relax lang po kayo! Naiinitindihan ko naman si Mrs. Buenaventura! Para po kasi sa kanya wala akong puwang sa pamilyang ito kaya nasasabi niya ang katagang iyun!" kunwari malungkot kong bigkas. Napansin kong muling napatitig si Daniel sa akin pagkatapos kong sabihin ang katagang iyun! Kita ko sa mga mata niya ang hindi maisatinig na damdamin kaya kaagad akong nag-iwas ng tingin sa kanya. "Mrs. Buenaventura? Kinalimutan mo na nga talaga na minsan tayong naging mag-asawa at supposed to be, Mommy ang itawag mo sa sarili kong Ina!" bigkas niya. Peke naman akong natawa. "Daniel naman! Alam natin pareho na noon pa man, ayaw na sa akin ng Mommy mo! Ngayung divorced na tayo, wala na sigur
BIANCA POV "Tama na! Magtatalo -talo na lang ba kayo diyan? Nakalimutan niyo yata na birthday ko ngayun at maraming bisita na naghihintay sa atin sa labas! Sylvia, Daniel, Jeneva pwede bang lumabas muna kayo? Asikasuhin niyo ang mga bisita sa labas para naman magkaroon ng saysay ang party na ito dahil presensya pa lang ni Bianca sapat na sa akin!" galit na wika ni Lola Antonia sa kanila. Pigil ko naman ang paguhit ng masayang ngiti sa labi ko. Mukhang sa pagkakataon na ito ako pa rin ang nagwagi sa puso ni Lola Antonia. Pinapakita niya lang sa lahat na ako pa rin ang papanigan niya sa lahat ng oras. "Pero La...gusto ko pang makausap si Bianca! Mag-asawa pa rin kami at may lilinawin lang po ako sa kanya!" giit naman ni Daniel. Mukhang hindi pa rin siya titigil sa kakulitan niya. Mukhang hindi pa rin siya tapos sa issue ng hiwalayan namin. "Daniel naman! Bakit ba ang kulit mo? Hindi ba't iyun naman ang gusto mong mangyari? Noon pa man gusto mo na akong hiwalayan. Ayan na...hiwal
BIANCA POV Sa may gilid ng pool kami nakarating ni Jeneva. May mangilan-ilan akong napapansin na mga bisita na nakatambay din sa bahaging ito kaya naman kahit papaano nagkaroon ako ng kumpyansa sa sarili ko na wala naman sigurong gagawing masama sa akin si Jeneva ngayung gabi. "Ano ang gusto mong sabihin? Sabihin mo na dahil nagmamadali ako!'" kaagad kong tanong sa kanya. Seryoso niya akong tinitgan bago nagpakawala ng isang nakakainsultong pagngisi. "Hindi ko talaga akalain na may sa pusa ka pala! Akala ko talaga napuruhan ka at namatay ka na eh....pero mukhang nagkamali ako!" bigkas niya habang matalim na nakatitig sa akin. Mapakla naman akong natawa at naglakad palapit sa kanya. "Bilib din naman ako tapang mo noh! Sa sinasabi mo ngayun, parang inamin mo na din na sinadya mo akong pasagasaan seven years ago!" nakangiti kong bigkas sa kanya. Ngiti na hindi umabot sa mga mata ko. Ngiti ng pagkasuklam lalo na nang manumbalik sa isip ko ang impyerno na pinagdaanan ko pagkatapos