AMBER POV Hindi ko maintindihan kung bakit nakapasok dito sa loob ng kwarto ko itong si Arnold dahil ang natatandaan ko kanina nailock ko naman ang pintuan? Sanay akong mag-stay sa mga hotel at sinisigurado ko na palaging naka-lock ang pintuan for safety purposes na din. "Arnold ano ba! Kung ano man ang binabalak mo pwede bang huwag mo nang ituloy?" naiinis kong bigkas sa kanya! Sa galit ko kinalmot ko gamit ang mahaba kong kuko ang braso niya kaya naman napadaing siya sa sakit kasabay noon ang pagbitaw niya sa akin. Kinuha kong tsansa iyun para makalayo sa kanya. Mabilis akong bumangon ng kama at naglakad patungo sa may pintuan at kinapa ang switch ng ilaw. Hindi naman ako nabigo dahil nang makapa ko ang switch ng ilaw kaagad ko iyung pinindot kaya bumaha ang liwanag sa buong silid. Napatingin ako sa kama at kaagad kong nakita si Arnold na prenteng nakasandal sa headboard ng kama. Hindi ko napigilang titigan siya! Nakasuot lang siya ng cotton shorts at puting sando. Kitang-
AMBER POV "I think kayo lang dalawa ni Bianca ang makakagawa ng solusyon diyan sa problema niyo! Labas na ako diyan dahil isa akong outsider sa relasyon niyong dalawa at ayaw ko nang makisawsaw pa!" malamig kong sagot kay Arnold at mabilis na naglakad patungo sa aking personal bag. Binuksan ko iyun at inilabas ang wallet ko. Kung ayaw niyang umalis sa silid ako, ako ang aalis. Kailangan ko na talagang malagyan ng laman ang kumakalam kong sikmura. "Where are you going?" narinig kong tanong niya sa akin nang napansin niyang akmang bubuksan ko na sana ang pintuan ng kwarto. SAglit akong natigilan at muling nilingon siya. "Kailangan kong maghanap ng makakain!" maiksing sagot ko sa kanya. Napansin kong mabilis siyang bumaba ng kama at naglakad palapit sa akin. "Dito ka lang! Padadalhan na lang kita ng makakain dito sa kwarto mo!" seryosong sagot niya na labis kong ikinagulat. Nilagpasan niya pa ako at mabilis niyang binuksan ang pintuan ng kwarto. "Hintayin mo na lang ang pa
AMBER POV "Nice to meet you Daniel?" nakangiti kong bigkas kay Daniel sabay lahad ng kamay pagkatapos kaming ipakilala sa isat-isa ni Bianca. Ngayun ko lang natitigan ng malapitan itong si Daniel at katulad ni Arnold napakakisig niya din. "Nice to meet you too Amber" nakangiting sagot naman ni Daniel sa akin sabay abot sa nakalahad kong kamay. Magaan kaming nagshake hands at mabilis din na napabitaw sa isat-isa nang pareho naming narinig ang malakas na pagtikhim ni Arnold. Papansin lang? Ano kaya ang problema ng taong ito? Lahat yata gustong pakialaman eh! "Mag-ingat ka kay Daniel, palekero iyan! Magaling magpaiyak ng babae!" narinig kong sambit ni Arnold! Hindi ko alam kung bakit kailangan niyang sabihin iyun! Baka mamaya mapikon si Daniel at ito pa ang dahilan ng pag-aaway nilang dalawa. Tsaka anong sabi niya? Palekero daw si Daniel? Eh ano naman ang tawag sa kanya? Lalaking gustong pagsabayin ang mag best friend? Gusto akong ikama gayung may girl friend na siya at worst
BIANCA POV Hindi ko alam kung paano nalaman ni Daniel na nandito kami sa resort pero isa lang ang sigurado ako! Hindi maganda na nandito siya lalo na at hindi sila in good terms ni Arnold. Halos kasabay lang din namin silang dumating kanina na kasama niya si Anyana! Hindi ko alam kung sinusundan niya ba ako pero parang ganoon na nga! Wala sa sarilling napatingin ako kay Amber habang nakaupo kaming apat paikot dito sa harap ng bonfire. Halata din sa mukha ng kaibigan ko na napipilitan lang siyang makihalublelo sa amin dito sa labas. Hindi niya lang siguro maisatinig dahil sa akin. Iyun nga lang, noong tumunog ang cellphone nito tuluyan nang umiskapo. Tuluyan na akong iniwan sa harapan ng dalawang lalaking nag-iinuman at hindi ko alam kung ano ang kanilang pinaglalaban! Feeling ko gusto nilang patunayan sa isat-isa kung sino ba ang may malakas ang alcohol tolerance sa kanilang dalawa eh! Hindi din sila nag-uusap kaya ang ending sobrang boring ng buong paligid! "Dito na muna ka
AMBER POV Sa wakas nakawala din! Saviour ko talaga si Mommy! Dahil sa tawag niya nagkaroon ako ng chance para maka-iskapo! Wala talaga ako sa mood ngayun para makihalubilo sa iba. Parang mas gusto kong mag-solo na lang muna. Tumawag si Mommy para batiin ako ng advance happy birthday! Kaarawan ko bukas at mukhang si Mommy lang ang nakaalala! Kahit nga ang mga kapatid ko, hindi tumawag sa akin para batiin ako eh! Gayunpaman, walang dahilan para magtampo dahil wala na din akong balak na i-celebrate ang birthday ko! Nakaka- depressed kasi eh.! Ilang taon na lang ang bibilangain mawawala na sa kalendaryo ang edad ko! Nakatakda talaga sigurong mag-solo ako habang buhay! Kung bakit naman kasi nakapa-pihikan ko pagdating sa mga lalaki noon pa man! Ayan tuloy, si Arnold pa ang nakakuha ng iniingatan kong virginity! Hayssst! Pagkapasok ko sa loob ng aking kwarto direcho ako ng banyo! Balak kong maligo na muna bago matulog! Nasa resort nga ako pero mukhang balak kong mag-stay dito sa lo
AMBER POV Pinili ko ang umahon na lang sa bathtub at iwan si Arnold! Kaya lang nang akmang tatayo na sana ako naramdaman ko na lang bigla ang pagpulupot ng dalawa niyang braso sa baiwang ko! Hindi tuloy ako makakilos sa labis na pagkabigla. Talagang gusto niya akong landiin! Talagang purisigido siya na may mangyari sa aming dalawa! "Arnold ano ba! Tapos na ako! Nilalamig na ako!" pagdadahilan ko sa kanya at sabay piksi! Umaasa ako na sana makinig siya sa akin at bitawan ako. "Not so fast Honeybunch! Hindi pa nga tayo nag-i-start eh! Wala pa tayo sa exciting part kaya relax ka lang diyan!" garalgal na bigkas niya sabay hila niya sa akin kaya nawala ako sa balanse at napaupo sa kandungan niya! Kaagad na nanlaki ang mga mata ko sa pagkagulat kasabay ng malakas na pagkabog ng dibdib ko! Paanong hindi ako kakabahan at makaramdam ng takot? May matigas at mainit na bagay ang tumutusok sa pisngi ng puwitan ko! Parang gusto ko na tuloy magtanong sa kanya! Hinubad niya ba ang boxer s
AMBER POV Muling naglapat ang uhaw na labi naming dalawa ni Arnold! Sa pagkakataon na ito nasa ibabaw ko an siya! Tuluyan na ding kinain ng matinding pagnanasa ang buo kong sistema kaya naman wala nang maririnig pa na kahit na pagtutol mula sa akin si Arnold! Ready na ulit akong ipagkaloob sa kanya ang langit! Bahala na ang bukas! Muli akong nakaramdam ng pagpo-protesta nang huminto siya paghalik sa akin. Seryoso akong tinitigan sa mga mata at biglang umalis sa ibabaw ko! Nagulat man sa kanyang ginawa pero nahihiya naman akong magreklamo! Baka mamaya sasabihin niya na masyado akong atat eh! Mas nakakahiya iyun! "Spread your legs Honeybunch!" pautos na bigkas niya sa akin. Kaagad na nanlaki ang mga ko sa gulat. Ano daw? Spread my legs? Bakit? "Ba-bakit?" nagtataka kong tanong! Hindi naman nakakahiya kung titigan niya ang kweba ko dahil malinis naman iyun! Alaga sa ahit! "Basta! Gusto kong makita ang pelas mo bago ko ulit sisirin! Gusto kong malaman kung bakit ilang gabi ako
AMBER POV Napapikit ako ng maramdaman ko na ikiniskis nito ang kanyang pagkalalaki sa bukana ng aking pagkababae. Basang-basa na ako sa bahaging iyun at pinilit kong ihanda ang aking sarili sa muling pagpasok nito. "Shit! Ang sakit pa rin!" Hiyaw ko kay Arnold ng sunod-sunod itong umulos sa ibabaw ko. Pumasok naman agad sa loob dahil sa gigil nitong pag-ulos sa akin kaya lang parang pinaghiwalay ang hita ko sa hapdi. Akala ko ba hindi masakit? Bakit masakit pa rin? Natigilan naman si Arnold ng marinig nya ang bagay na iyun sa labi ko. Nakita ko ang ngiti na gumuhit sa labi nito habang nakatitig sa mukha ko. "Sorry dapat pala dinahan-dahan ko muna. Hindi ba kita masyadong napuruhan noong una na may nangyari sa atin or sadyang dumuble ang laki nitong alaga ko ngayun dahil sa sobrang gigil sa iyo?" wika nito at pansamantalang huminto sa pagalaw sa ibabaw ko. Hinihintay marahil nito na makapag-adjust ako sa laki nito at pinaghahalikan ako sa buo kong mukha. Muli akong napapikit ng
SCARLETT POV SIX YEARS LATER YES, ganoon kabilis ang paglipas ng taon! Anim na taon ang mabilis na lumipas pero parang kahapon lang nangyari ang lahat! Wala na sila Scarlett at Stephen at nandito pa rin ako ngayun! Nakatayo sa harap ng kanilang puntod at kakatapos lang mag-usal ng maiksing panalangin! Sariwa pa rin ang sugat sa puso pero kailangan tangapin ang katotohanan na wala na sila! Na kailangan nang mag-moved-on dahil iyun ang nararapat! Alam kong tahimik na din naman sila! Na masaya na sila kung nasaan man sila naroroon! Sayang nga lang dahil hindi naging masaya ang naging buhay nila noong nandito pa sila sa mundong ito pero sana, kung totoo man ang reincarnation, magiging masaya na sana sila sa susunod nilang buhay! Kahit kailan, mananatili sila sa puso ko! Hinding hindi ko sila makakalimutan! Wala sa sariling napatitig ako sa larawan ni Anyana! Napakaganda niya talaga! Buhay na buhay ang ngiti sa kaniyang labi! Sayang nga lang at hindi siya lumaban! Alam kong m
DRAKU MONTEVERDE ATIENZA RESIDENCE SCARLETT POV "YAYA, kumusta ang mga bata? Tulog na ba sila?" seryosong tanong ko sa isa sa mga yaya's ng mga anak naming dalawa ni Draku! Tanghali na at hindi ko alam kung bakit kanina pa ako hindi mapalagay. Hindi din maalis-alis sa isipan ko si Anyana! Sobra kasi talaga akong naaawa sa kalagayan niya ngayun! Alam kong masyado nitong dinamdam ang biglaang pagkamatay ni Stpehen pero hindi lang naman siya ang nagluluksa! Buong pamilya namin ay nagluksa din sa biglaang pagpanaw ng kakambal ko at hangang ngayun hindi pa rin matatangap ng mga magulang ko na wala na siya! IYun nga lang, dumagdag pa talaga sa dagok ang muling pagkakasakit ni Anyana! Sa hindi malamang dahilan, napag-alaman ng mga Doctor nito na lumulaki na naman pala ang puso ni Anyana which is hindi magandang senyales! Kaparehong kapareho ang kondisyon ng sakit niya noong bata pa siya! Wish ko lang na sana malagpasan niya lahat iyun! Hindi ko alam kung kaya pa bang tangapin nami
ANYANA POV DALAWANG linggo ang matulin na lumipas na wala akong ibang ginawa kundi ang magkulong sa loob ng aking kwarto kapag araw at sa gabi naman makikita ako sa garden na tahimik na nagmumuni-muni! Araw-araw din ako kung dalawin ni Daddy para masiguro ang kaayusan ng kalagayan ko! Minsan na din akong dinalaw ng mga Uncles ko sa bahay na ito at masasabi ko na masaya ako dahil ramdam ng puso ko kung gaano ako kahalaga sa kanila! Nakakalungkot isipin na alam ko sa sarili ko na hindi na ako magtatagal! Sa bawat araw na nagdaan, ramdam ko na lalo akong humihina! May mga pagkakataon pa nga minsan na nahihirapan na akong bumangon sa umaga at kaunting galaw lang naghahabol na din ako sa aking paghinga! Dinadalaw din ako ng Doctor ko pero wala na akong energy pa para magtanong kung ano na ba ang sitwasyon ko! Ramdam ko din naman na alam na nilang lahat na alam ko na din kung ano man ang sitwasyon ko ngayun pero kagaya noon, wala talagang ni isa sa kanila ang gustong mag-open up tun
ANYANA POV 'ARE you sure, ayos ka lang dito?" seryosong tanong sa akin ni Daddy! Ayaw niyang pumayag na lumabas ako ng hospital pero wala na din silang nagawa pa nang ako na mismo ang nagpumilit pa! Ayaw man nilang direktang sabihin sa akin ang kalagayan ko alam ko sa sarili ko na kaunting oras na lang ang natitira sa akin at ayaw kong sa hospital ako bawian ng buhay! Pasalamat na lang talaga ako dahil narinig ko ang pag-uusap nila ng Doctor ko dahil mukhang wala talagang balak si Daddy na sabihin sa akin ang tunay kong kalagayan! '"Okay, sasamahan ka nila Ate Divina at Manang Grasya sa bahay na ito! Kung bakit naman kasi gusto mo dito gayung mas palagay ang loob ko kung doon ka na lang muna sa bahay namin titira!:" seryosong sagot ni Daddy! Wala sa sariling inilibot ko ang tingin sa paligid! Nandito kami sa bahay kung saan ako lumaki at nagdalaga! Ang bahay na minsang tinirhan namin ni Stephen noong nagsasama pa kami! Ang bahay na ipinamana sa akin ni Lola Sylvia Buenaventura
ANYANA POV "I AM SORRY, Mr Atienza pero sa sitwasyon niya ngayun hindi namin maipapangako kung kaya niya bang mag-undergo ng another operation! May history na siya ng surgery noong bata pa siya dahil ipinanganak siyang may congenital heart disease." narinig kong bigkas nang kung sino! Ang alam ko si Daddy ang kausap niya kaya naman mas pinili kong matulug-tulugan! "Ano ang pwedeng gawin para madugtungan nang buhay niya? Willing akong gumastos ng kahit na magkano para maging maayos ulit ang puso niya, Doc!" narinig kong sambit ni Daddy! Hindi ko mapigilan ang mapakunot noo dahil sa narinig ko! "I am sorry, Mr. Atienza! Isa ito sa malaking side effect ng mga batang nagkaroon ng history ng congenital heart disease! Although, succesful ang surgery niya noon pero hindi ibig sabihin noon na kaya niya nang mabuhay hangang sa kanyang pagtanda! After so many years, dumadating talaga ang ganitong problema at hindi namin sigurado kung kakayanin pa ba ng pasyente ang mag-undergo ng another
ANYANA POV Ang kagustuhan ko pa rin ang nasunod kaya walang nagawa si Gino kundi pagbigyan ako! May kinausap lang siya na kung sino dito sa hospital pagkatapos noon pinayagan na akong makaalis sa kondisyon na kailangan kong makabalik para daw maobserbahan ako! Maraming test pa daw ang dapat gawin sa akin which is hindi ko na din pinagtoonan ng pansin! Hindi ko alam kung ano ang dahilan at kung bakit dalawang araw akong walang malay sa hospital pero dahil mas focus ang isipan ko sa mga nangyari kay Stephen, hindi na ako nagtanong pa kay Gino! Habang nasa biyahe kami, mas pinili ko na lang ang manahimik! Bago naman kami umalis ng hospital, nangako si Gino sa akin na didirecho daw kami sa kinaroroonan ni Stephen which is labis kong ipinagpasalamat! Hangang ngayun kasi pinilit kong kinukumbinsi ang sarili koo na hindi totoong wala na siya! Pero ang pangungumbinsi kong iyun sa sarili ko ay biglang naglaho lalo na nang mapansin ko na sa isang memorial chapel kami dumirecho! "Ano ang
ANYANA POV Hindi ko alam kung ilang oras akong nawalan ng malay pero sa muling pagmulat ng aking mga mata ibayong katahimikan ang kaagad na sumalubong sa akin! Sumalubong sa paningin ko ang puting kulay ng paligid at nang ibaling ko ang aking tingin hindi ko mapigilan ang magtaka dahil sa mga nakakabit ng kung ano sa katawan ko! May nakakabit din sa akin na oxygen which is nakakapagtaka! HIndi ko alam kung ano ang nangyari sa akin pero hindi ko mapigilan ang muling pagpatak ng luha mula sa aking mga mata nang maalala ko ang nangyari kay Stephen! Sa kabila ng mga masasakit na nangyari sa amin, hindi ko alam kung kaya ko bang tangapin ang lahat pero isa lang ang sigurado ako, sobrang sakit sa puso na makita siyang isa nang malamig na bangkay. Pero totoo ba talaga iyun? Hindi kaya isang panaginip lang? Sana panaginip lang ang lahat! Kahit na gaano pa siya kasama hindi pa rin naman magbabago ang katotohanan na siya pa rin ang tinitibok ng puso ko! Sa naisip kong iyun dahan-dah
ANYANA POV "Ano ang nangyari? Bakit ka namumutla?" seryosong tanong ni Doc Alvin nang maabutan niya ako dito sa labas ng restaurant! Kakatapos lang namin mag-usap ni Amanda at nag-aabang na lang ako ng taxi para masakyan ko patungo sa hospital kung saan daw dinala si Stephen! "Sorry, kailangan kong makaalis! Si Stephen...naaksidente!" diretsahan kong sagot kay Doc Alvin! Napansin kong saglit siyang natigilan bago tumango-tango! "Okay...sa kotse ko! Sasama ako ng hospital!" seryosong sagot niya sabay hawak niya sa akin at inakay niya ako patungo sa kanyang kotse! Naging sunod-sunuran naman ako kay Doc Alvin! Pagkasakay namin pareho sa sasakyan, kaagad siyang nagmaneho! Sinabi ko pa nga sa kanya kung saang hospital dinala si Stephen at pagkatapos noon, naging tahimik na ako buong biyahe! Ramdam ko ang takot ko sa puso ko pero umaasa ako na sana ayos lang si Stephen! Kahit naman sinaktan niya ako ng paulit-ulit, hindi ko naman pinangarap na mapahamak siya lalo na at alam kong w
ANYANA POV Dahil sa ginawa ni Stephen kanina sa simbahan, nagpasya na lang kaming dalawa ni Doc Alvin na kumain sa restaurant! Lagpas na sa oras ng pagkain ng tanghalian at nag-aalburuto na ang tiyan ko sa gutom! Wala na din akong balak na pumunta ng reception party dahil mukhang nababaliw na si Stephen! Para bang wala na siyang kahihiyan at hayagan niya nang ipinapakita sa lahat kung gaano na kasama ang ugali niya! Kahit ako, nagulat din talaga sa ginawa niya kanina! Harap-harapan ba naman kung mangumprunta! Ano ba ang pakialam niya kung may kausap akong lalaki? Naikasal na siya lahat-lahat ang hilig niya pa ring makialam sa buhay ng may buhay! "Ano ang gusto mong kainin?" nakangiting tanong sa akin ni Doc Alvin! HIndi ko naman mapigilan ang mapatitig sa kanya! Sa halos isang buwan na nakilala ko siya wala man lang akong nakitang kahit na isang kapintasan sa ugali niya! Kapag magkasama kaming dalawa talagang ipinaparamdam niya sa akin kung gaano ako ka-special na malayong mal