Pagkatapos nilang kumain, pinatulog mo na ni Athana ang mga bata bago niya kinausap ang kanyang mga kasamahan, maliban lang kay Prince at Drew dahil maagang natulog ang mga ito.Nakaupo sa may hagdanan sina Athana, Shine, at Bel habang nakatayo naman sa kanilang harapan sina Jugs at Gun.“Patawad, Ms. Eight… nalasing na kasi ako no’n kaya hindi na kita nabalikan. Saka, gustong-gusto akong kausap ni Shakira Manalastas kaysa sa mga ka-business partners niya, kaya hindi ako makaalis do’n,” mahabang paliwanag naman ni Bel sa kanya.“Ayos lang ‘yon, Bel, basta successful ang mission natin,” aniya. “Naibigay n’yo na ba yung package kay Boss Cheng?” Tanong niya sa kanila.Napatingin naman si Athana kay Shine nang umiling ito.“Ano? Bakit hindi n’yo pa ibinigay yung package? Aanhin naman natin ‘yon?” Sunod-sunod na tanong niya sa kanila.“Nagdesisyon kaming hindi ibigay kay Boss Cheng ang package hanggang hindi ka namin nahahanap, ate. Bahala na kong magalit man siya sa amin. Wala kaming pake
“Kailangan ko munang magtago sa ngayon. Kayo na ang magbigay niyan kay Mr. Lander.” Saad ni Boss Cheng at bumalik na ito sa kanyang ginagawa kanina.Nilapitan naman kaagad ni Athana si Boss Cheng. “Bakit kailangan mong magtago, Boss Cheng? Nasa panganib ba ang buhay mo ngayon?” Sunod-sunod na tanong ni Athana kay Boss Cheng.Hinawi naman ni Boss Cheng si Athana nang humarang ito sa kanyang harapan. “Kailangan ko nang magmadali. Umalis na rin kayo rito dahil siguradong idadamay rin kayo ng BGT dahil sa akin.” Saad naman ng matanda.Napakunot naman ang noo ni Athana. “Anong ibig mong sabihin, Boss Cheng?”Tinulak naman ni Boss Cheng nang mahina si Athana upang ilayo ito sa kanya. “Basta. Umalis na kayo, ngayon na. Magtago na rin muna kayo, kahit saan. Kayo na ang bahala sa mga sarili ninyo.” Sabi nito at hindi na siya pinansin ng matanda.Hinila na ni Gun si Athana papalabas ng opisina ni Boss Cheng hanggang sa makalabas na silang tatlo sa building ni Boss Cheng sa SGT. Binitawan na rin
Sunod-sunod na bumagsak ang mga luha ni Athana nang binawian na ng buhay si Ms. Six. Napayuko siya at hinaplos ang talukap ng mga mata ni Ms. Six upang ipikit ang ito.“Mamimiss kita... Salamat, dahil naging mabuti ka sa’kin.” Saad ni Athana sa kanyang isipan.Naalarma naman silang apat sa loob nang bigla silang makarinig ng sunod-sunod na putok ng baril na mula sa labas. Napatakbo kaagad silang apat palabas ng hideout nila Ms. Six. Nakita nila ang dalawang lalaking nakahilata na sa may daan malapit sa kanilang sasakyan. Mabuti nalang din at bulletproof ang kanilang van kaya hindi tumagos ang mga bala sa loob.Dali-dali na silang pumasok sa loob ng van at agad naman itong pinaandar ni Gun.Umiiyak na rin ngayon ang dalawang bata dahil sa takot.“Shhh… andito na si momma. Hindi hahayaan ni momma na may mangyaring masama sa inyo.” aniya habang yakap-yakap niya ang kanyang dalawang anak.Tumulong na rin sina Bel at Shine sa pagpapatahan sa dalawang bata hanggang sa muling makatulog si Th
"DALIAN niyo na. Baka bumalik na ang mag-asawang Cruz. Malilintikan tayo nito!" Sigaw ni Athana sa mga kasama niyang magnanakaw nang makita niyang nagtatawanan pa ang mga ito dahil sa mga alahas na nakuha nila.Kapag marami kasi silang nakuha ay malaki rin ang ibabayad sa kanila, at kapag kaunti naman ay kaunti lang din ang kanilang matatanggap at paghahatian pa nila iyong lahat, kaya nagsasaya talaga ang kanyang mga kasamahan sa tuwing marami silang nakukuhang mga alahas, gold, at saka pera.Hindi naman sila nagnanakaw sa mga taong walang kasalanan sa lipunan. Galit sila sa mga kapwa nila magnanakaw, kaya ang pinupuntirya lamang nila ay 'yong mga taong nangakong bibigyan ng magandang kinabukasan ang mga tao, ngunit hindi naman nila ito natutupad dahil sa pangungurakot nila."Miss Eight! May sasakyan na paparating." Mahinang bulong ni Bel, isa sa mga kasamahan niyang magnanakaw.Miss Eight ang tawag nila sa kanya dahil nasa ika-walong posisyon na siya ng gang ng mga magnanakaw.Dali-d
Mabilis na lumundag si Athana sa kanilang balkonahe mula sa rooftop. Nakasanayan na niya talagang dumaan sa balkonahe ng bahay na kanilang pinagtataguan. Medyo naging mainit kasi ngayon ang mga pulis sa mga kagaya niyang magnanakaw, kaya may check point na sa bawat daan.“Kuya, momma's here na,” masayang saad ng kanyang bunsong anak na si Thana habang pumapalakpak pa ito ng maraming beses.Pagkalapit ni Athana sa kanyang anak ay kaagad niya itong niyakap ng mahigpit.“Momma, I can't breathe po,” reklamo ng kanyang anak.Agad din naman siyang bumitaw sa pagkakayakap sa kanyang bunsong anak.“Sorry baby. Namiss ka lang talaga ni Momma.” Wika ni Athana bago niya pinisil ang tungki ng ilong nang kanyang anak.“I miss you too, momma.” Aniya at saka hinagkan nito ang kanyang ina sa magkabilang pisngi nito.“Baby, where's your Kuya Ather?” tanong niya sa kanyang bunsong anak.“He's still in the toilet, momma. Ayaw n'ya pong pumasok ako.” Nakangusong sumbong ni Thana sa kanyang ina.“Wait her
Continuation....PAGKATAPOS isauli ni Athana ang mga gamit na kanyang nakuha ay dumiretso na kaagad siya pabalik sa kanilang bahay. Muntikan pa siyang matumba pagkalundag niya sa may balkonahe nang makita niya si Gun na nakaupo sa may sahig sa gilid ng kama habang mahimbing pa rin na natutulog ang kanyang mga anak.Mukhang hinihintay siya nitong dumating. Ilang beses na niya itong ginagawa ngunit ngayon lamang siya nahuli ng isa sa mga miyembro niya.Nagkunwari siya na parang walang nangyari, saka niya sinenyasan si Gun na sumama sa kanya sa baba. Nag-usap sila sa may hagdanan."Anong ginagawa mo rito, Gun?" Siya na ang unang nagtanong dito."Tuwing alas tres ng madaling araw ka ba talaga umuuwi rito sa inyo, Miss Eight?" Tanong niya kay Athana habang pinaglalaruan ng kanyang mga daliri ang kanyang itim na mask.Sinulyapan siya nito saglit bago sumagot."Hindi. May inasikaso lang ako." Matipid na sagot ni Athana kay Gun."Bakit may sariling kompanya ka ba na kailangan mong asikasuhin
"Miss Eight. Sandali lang naman. Magpahinga naman tayo, kahit saglit lang." Rinig ni Athana na reklamo ni Gun. Hindi rin alam ni Athana kung bakit biglang naiba ang misyon nila ngayon. Hindi kasi natuloy ang misyon nila noong nakaraang araw dahil 'yong ibang grupo na raw ang gumawa. Iyan din ang hindi niya maintindihan sa kanila. Kahit hindi nila misyon ay inaagaw pa rin nila, kaya ang ending palagi silang napapagalitan at saka napaparusahan. Kaya mahigpit talaga si Athana sa mga kasamahan niya, dahil damay-damay silang lahat kapag may pumalpak na kahit isa man lang sa kanila. "Dapat kasi hindi ka na sana nagtaas ng kamay mo kanina. 'Yan tuloy pagod na pagod ka ngayon." Saad ni Athana at umupo muna ito sa may malaking bato. Inutusan kasi sila ni Boss Cheng na singilin daw nila si Mr. Freak dahil halos isang taon na raw itong hindi nagbabayad ng utang niya, at saka hindi raw nagagawa ng ibang grupo na singilin si Mr. Freak kaya sila naman ang susubok ngayon ni Gun. "Hindi ko naman
Continuation.... TUMIKHIM muna si Athana. Nakatutok na ngayon ang baril kay Gun nang si Athana muna ang unang magsasalita. "Una po... m-matagal na raw po kayong hindi nakakabayad ng utang mo kay Boss Cheng." Kinakabahan na saad ni Athana ngunit hindi niya iyon masyadong pinahalata. "Narinig ko na 'yan. Wala na bang bagong rason?... Sunod na." Maawtoridad na saad nito habang kay Athana naman ngayon nakatutok ang hawak niyang baril. "Umayos ka, Gun." May halong pagbabanta na sabi ni Athana. Nakita niyang napalunok muna ito ng dalawang beses bago nagsalita. "M-malayo po i-itong... b-bahay mo." Hindi naman makapaniwalang napatingin si Athana kay Gun. Seryoso ba siya? 'Yan talaga ang nirason niya? Nakatutok muli kay Gun ang baril. "Huling rason na, miss eight." Saad ng matanda. Napalunok muna ng isang beses si Athana. Bumuntong-hininga muna siya bago muling nagsalita. Dalawang tao lang ang nasa isip ngayon ni Athana. "May.... May kambal na anak po ako, Mr. Freak.
Sunod-sunod na bumagsak ang mga luha ni Athana nang binawian na ng buhay si Ms. Six. Napayuko siya at hinaplos ang talukap ng mga mata ni Ms. Six upang ipikit ang ito.“Mamimiss kita... Salamat, dahil naging mabuti ka sa’kin.” Saad ni Athana sa kanyang isipan.Naalarma naman silang apat sa loob nang bigla silang makarinig ng sunod-sunod na putok ng baril na mula sa labas. Napatakbo kaagad silang apat palabas ng hideout nila Ms. Six. Nakita nila ang dalawang lalaking nakahilata na sa may daan malapit sa kanilang sasakyan. Mabuti nalang din at bulletproof ang kanilang van kaya hindi tumagos ang mga bala sa loob.Dali-dali na silang pumasok sa loob ng van at agad naman itong pinaandar ni Gun.Umiiyak na rin ngayon ang dalawang bata dahil sa takot.“Shhh… andito na si momma. Hindi hahayaan ni momma na may mangyaring masama sa inyo.” aniya habang yakap-yakap niya ang kanyang dalawang anak.Tumulong na rin sina Bel at Shine sa pagpapatahan sa dalawang bata hanggang sa muling makatulog si Th
“Kailangan ko munang magtago sa ngayon. Kayo na ang magbigay niyan kay Mr. Lander.” Saad ni Boss Cheng at bumalik na ito sa kanyang ginagawa kanina.Nilapitan naman kaagad ni Athana si Boss Cheng. “Bakit kailangan mong magtago, Boss Cheng? Nasa panganib ba ang buhay mo ngayon?” Sunod-sunod na tanong ni Athana kay Boss Cheng.Hinawi naman ni Boss Cheng si Athana nang humarang ito sa kanyang harapan. “Kailangan ko nang magmadali. Umalis na rin kayo rito dahil siguradong idadamay rin kayo ng BGT dahil sa akin.” Saad naman ng matanda.Napakunot naman ang noo ni Athana. “Anong ibig mong sabihin, Boss Cheng?”Tinulak naman ni Boss Cheng nang mahina si Athana upang ilayo ito sa kanya. “Basta. Umalis na kayo, ngayon na. Magtago na rin muna kayo, kahit saan. Kayo na ang bahala sa mga sarili ninyo.” Sabi nito at hindi na siya pinansin ng matanda.Hinila na ni Gun si Athana papalabas ng opisina ni Boss Cheng hanggang sa makalabas na silang tatlo sa building ni Boss Cheng sa SGT. Binitawan na rin
Pagkatapos nilang kumain, pinatulog mo na ni Athana ang mga bata bago niya kinausap ang kanyang mga kasamahan, maliban lang kay Prince at Drew dahil maagang natulog ang mga ito.Nakaupo sa may hagdanan sina Athana, Shine, at Bel habang nakatayo naman sa kanilang harapan sina Jugs at Gun.“Patawad, Ms. Eight… nalasing na kasi ako no’n kaya hindi na kita nabalikan. Saka, gustong-gusto akong kausap ni Shakira Manalastas kaysa sa mga ka-business partners niya, kaya hindi ako makaalis do’n,” mahabang paliwanag naman ni Bel sa kanya.“Ayos lang ‘yon, Bel, basta successful ang mission natin,” aniya. “Naibigay n’yo na ba yung package kay Boss Cheng?” Tanong niya sa kanila.Napatingin naman si Athana kay Shine nang umiling ito.“Ano? Bakit hindi n’yo pa ibinigay yung package? Aanhin naman natin ‘yon?” Sunod-sunod na tanong niya sa kanila.“Nagdesisyon kaming hindi ibigay kay Boss Cheng ang package hanggang hindi ka namin nahahanap, ate. Bahala na kong magalit man siya sa amin. Wala kaming pake
NAPAPANSIN ni Athana na palaging sumusulyap sa kanya si Bel kaya kinausap na niya ito.“Bakit, Bel? May gusto ka bang itanong sa akin?” tanong ni Athana kay Bel.“Mamaya nalang, Ms. Eight, kapag nakarating na tayo sa bagong tutuluyan natin,” sagot naman kaagad ni Bel.Tumango na lamang si Athana at ibinaling na niya ang kanyang tingin sa labas ng bintana habang nakasandal si Ather sa kanyang gilid at tahimik lang, at si Thana naman ay nakakandong sa kanya at tulog pa ito.Lumipat na sila ng hideout dahil sa mga nangyari kagabi. Mabuti na lamang at hindi na tumutol pa ang kanyang mga kasamahan.(Flashback)“Is it alright if I kiss you?” seryosong tanong ni Hunter sa kanya.Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Athana nang mas inilapit pa ni Hunter ang mukha nito sa kanya. Napakurap-kurap naman si Athana. Hindi niya alam kung ano ang isasagot niya rito. Hindi niya rin maibuka ang kanyang mga bibig no’ng mga oras na ‘yon.“Silence means, yes, Athana.” Saad ni Hunter sa malalim nitong tono
“Ito na pala ‘yong mga damit na pinahiram mo sa akin. Pinalabhan ko na rin ‘yan kanina. Maraming salamat.” taos-pusong pasasalamat niya kay Yvonne. Nagtaka naman si Athana nang hindi kinuha ni Yvonne ang mga damit nito. “Sa’yo na ‘yan. Marami pa naman akong damit. Saka, puwede mong maging remembrance sa’kin ‘yan. Para sa tuwing susuotin mo ang mga damit ko—maaalala mo ako,” nakangiting sabi sa kanya ni Yvonne. “Salamat.” Nginitian din niya pabalik ni Yvonne. Inabot naman ni Yvonne sa kanya ang isang nakatuping papel, na agad niya ring tinanggap. “That’s my number. Call me kapag nagka-selpon ka na, okay?” Isang tango lang ang isinagot ni Athana sa kanya. “I promise na hinding-hindi ko sasabihin kay Hunter na nakakausap kita,” dugtong pa nito. Nginitian na lamang niya si Yvonne. Bumaba na rin sila pagkatapos at nakita nilang naghihintay lang sa labas si Hunter, nakaupo sa loob ng kotse at nakabukas ang pinto. Nakabihis na rin ito ng itim na sando, at kahit hindi pa nakakalapit s
Tatlong araw na ang lumipas, at sa mga araw na iyon ay inalagaan siya ni Hunter. Miss na miss na rin niya ang kanyang mga anak ngunit tiniis na lang muna niya ang kanyang pangungulila sa dalawang bata, dahil ayaw niya rin naman na bumalik doon na ganoon ang sitwasyon niya. Tinext na rin niya si Gun at Bel gamit ang cellphone ni Hunter, na hindi na muna siya makakabalik. Nagtaka pa nga si Hunter kung sino raw si Gun. “Puwede na ba akong umuwi?” biglang tanong ni Athana. Nagkatinginan naman si Hunter at Yvonne. “Magaling naman na ako.” dugtong pa niya. Yumakap naman si Yvonne sa kanya na katabi lang niya na nakaupo sa may kama habang si Hunter ay nasa harapan nilang dal’wa ni Yvonne. Naglalaro kasi sila ngayon ng cards dahil naiinip na kanina si Yvonne kaya inaya niya silang dalawa ni Hunter na maglaro. Wala kasi ang nobyo nitong si Tyler dahil nasa opisina na ito simula pa noong isang araw. “Iiwan mo na ba kami? Kailan ulit tayo magkikita?” Naglalambing na tanong ni Yvonne sa kanya
Kinabahan naman bigla si Yvonne nang biglang sumakit ang ulo ni Athana. “Naku… I’m sorry… magpahinga ka muna. Kalimutan mo nalang ‘yong mga sinabi ko sa’yo.” Saad ni Yvonne habang tinutulungan niyang humiga si Athana. “What happened, babe?” Bungad na tanong ni Tyler pagkapasok nito. “Nothing…. lumabas nalang muna tayo.” Agad naman na sagot ni Yvonne sa kanyang nobyo at tinulak pa niya ito palabas ng kuwarto. “Ha? Eh, kakapasok ko palang naman, babe.” Reklamo naman ni Tyler nang nasa labas na ito ng kuwarto. Sumilip naman saglit si Yvonne kay Athana. “Babalik din kami. Huwag kang babangon, okay? D’yan ka lang.” Saad nito bago niya isinarado iyong pintuan. Napatitig na lamang si Athana sa kisame. “Mabuti nalang at hindi ako masyadong napuruhan. Hindi ko pa kayang iwanan ang mga anak ko. Kailangan pa nila ako.” Saad ni Athana sa kanyang isipan. Maya-maya pa ay unti-unti na rin na kusang pumipikit ang kanyang mga mata. Nagulat naman si Athana nang bigla na lamang bumukas ang pintuan
“WHAT did you do to her, Hunter? Bakit siya tumatakbo palayo sa’yo no’ng makita ko kayo sa labas?” galit na tanong ni Yvonne kay Hunter, na tahimik lang sa may gilid.Sa private Luxcious Hospital nila dinala si Athana. Ang may-ari rin ng Luxcious Hospital ay sina Hunter, Tyler, at ‘yong kakambal ni Tyler na si Ryler.Bukod din sa Luxcious Hospital, silang tatlo rin ang may-ari ng pinaka-sikat na brand dito sa pinas, ang Luxcious Luxury.Nang hindi sumagot si Hunter ay agad siyang nilapitan ni Yvonne. Dali-dali naman na niyakap at inilayo ni Tyler si Yvonne mula kay Hunter.“Babe, listen to me. Hindi rin naman ginusto ni Hunter ang nangyari sa ex-wife niya. Hayaan na mo na natin siya, okay? Magiging okay rin si Athana—magiging okay rin ang best friend mo.” Saad naman ni Tyler nang binitawan na niya ang kanyang nobya.Galit naman na tumitig si Yvonne kay Hunter, habang si Hunter naman ay nakatingin lang sa sahig at hindi pa rin ito kumikibo hanggang ngayon.“Hunter, pumasok ka muna sa l
Sabay naman na napatingin si Athana at Hunter nang biglang bumukas ang pintuan. Dali-dali naman na lumapit sa kanya si Yvonne at tinulak pa nito si Hunter dahil nakaharang ito sa kanya, bago siya nito niyakap ng mahigpit.“I’m your best friend, Athana... Your one and only best friend, Yvonne Deguzman.”“Smith…” rinig naman ni Athana na dugtong ni Tyler sa sinabi ni Yvonne.“Don’t mind him.” Natawa naman si Athana sa sinabi ni Yvonne.Nang bitawan na siya ni Yvonne, tinitigan naman nito si Hunter bago ito tumingin sa kanya. “Well done, Athana. Ikaw lang talaga ang nakakapagpaiyak dito kay Hunter.” Proud pa nitong puri kay Athana.Humagalpak naman ng tawa si Tyler, dahilan upang mapatingin sa kanya si Yvonne.“Let’s cancel our wedding next year, Tyler. Saka na lang tayo magpakasal, kapag bumalik na ang mga ala-ala ng bestie ko.” Ngumiti pa sa kanya si Yvonne.Naglaho naman bigla ang ngiti sa labi ni Tyler.Kinuha naman ni Yvonne ang kanyang plato sa may gilid niya at tinulungan pa siya