REBECCA gathered all her strength today. This is the day. Matagal tagal rin siyang nagpahinga at lumayo sa mga Lincoln. Kung tutuusin, her life were much peaceful that way. Kung siya lang sana. . .pero hindi kasi. Mayroon na kasing munting buhay sa loob ng sinapupunan niya so she can’t think of herself alone anymore. Kailangan na rin niyang isipin ang batang dinadala niya. Matapos niyang maligo at magbihis ay diretso agad siya sa kusina kung nasaan ang nanay niya na naghahanda ng almusal. Maaga pa, pasado alas otso pa lang ng umaga. “Nay, pupunta ho muna ako sa mga Lincoln. B-Bibisita lang po,” pagsisinungaling niya pa. “Aba, talaga anak? O siya sige. Nang makita naman ng future in-laws mo ang tiyan mo na medyo lumalaki na. Siguro matutuw ang mga iyon!” nakangiti pang tugon na nanay niya na nagluluto sa kusina. “Oo naman, Nay. Sana nga ay matuwa sila.” Doon na nag-iba ang ekspresyon ng mukha ng ginang. “Aba dapat lang. Magsumbong ka agad sa ‘kin kapag nangyaring hindi nila yan
TILA aatakihin sa puso niya si Mrs. Henessy nang magimbal siya sa ganoong balita. “A-Anong p-pinagsasabi mong babae ka?! A-Are you trying to ruin my son’s life?!!” singhal nito sa kanya. Sadyang nakakabingi iyon. Akala pa naman ni Rebecca ay pinag-aralan itong tao. But she keeps shouting at her. Ruin her son’s life? Hindi niya yata iyon lubos na maintindihan. Kung mayroon mang masisirang buhay dito, buhay niya iyon at ng magiging anak nila ni Grayson. Hindi habang buhay ay papaboran sila ng tadhana. “P-Pero Tita, paano naman po kami ng magiging anak niya?! Ayaw ko hong lumaking walang ama ang anak ko! Nanay rin po kayo!” “How dare you shout at me!” sigaw ni Mrs. Henessy hanggang sa tumama na lang sa pisngi ng dalaga ang isang malakas na sampal. Napahawak sa pisngi niya si Rebecca, “S-Sobra naman ho yata kayo,” nanginginig nitong sagot. Her knees were trembling. Nanlalamig ang buo niyang katawan. “You know what, I already made myself ready for this! Alam kong pera lang ang magig
INAAMIN ni Rebecca, hindi biro ang magbuntis. May mga hormonal changes. Ni hindi niya rin minsan maintindihan ang sarili niya. Pero sa tatlong buwan ay kinaya niya naman iyon. Kinaya niya na siya lang at umaalalay sa kanya si Bryle at Alexis. How lucky of her dahil may dalawang lalaki na handang umalalay kapag kailangan na niya ng tulong. Habang nagmamaneho nga ngayon si Bryle ay lalo lang kinakabahan si Rebecca. Ayaw niya na ma-reject sila nga anak niya. Wala pang muwang ang anak niya pero nakatanggap na ito ng rejection. Hindi na yata niya kakayanin kapag naulit pa ito muli. "Bryle,masyado pang mainit ang ulo ng lahat ngayon. Sigurado ka bang kailangan nating puntahan ngayon si Grayson? Gusto ko na sanang magpahinga," wika ng dalaga. Kanina pa nito pilit na kinukumbinsi ang binata na huwag na ngang magpunta sa resort pero desidido talaga si Bryle na ipaalam kay Grayson ang lahat. "Rebecca, sigurado akong hindi hahayaan ni Grayson na saktan ka ng ganito ng pamilya niya. Ano ka b
NAKATULOG na lang si Rebecca sa sama ng loob niya. Nakaantabay sa tabi niya si Bryle. Gaya ng sinabi ng dalaga, umalis muna sila saglit at nagpunta sa lugar na medyo makakalimot siya pansamantala. They went to another resort. May kalayuan ng konti sa resort nina Grayson. May beach view din naman doon. Pero tila hindi na iyon napansin ng dalaga dahil pagdating nila sa resort ay tulog na tulog na siya kaagad. Pinagmamasdan lang ni Bryle ang maamong mukha nito. Mukhang malakas ang pagkakasampal sa mukha niya kanina kaya nagkaroon pa iyon ng kaunting pasa matapos ng magdamag nitong pamumula. Naaawa siya rito. He blamed himself too kung bakit iyon sinapit ng dalaga. Sana pala, inilayo niya na lang agad ito kay Grayson. Sa kagustuhan niyang makapag-usap ang dalawa at mabuo ang pamilya ng mga ito ay mukhang malayo pa sa inaasahan niya ang nangyari. "I'm so sorry for forcing you earlier, Rebecca. From now on, I will be more gentle to you. Kung ayaw ni Grayson sa bata, j-just tell me. K-Kaya
PARANG nanigas na lang si Rebecca sa kinatatayuan niya. Pakiramdam niya ay kahit anong subok niyang ihakbang ang mga paa niya para lumakad ay hindi ito gumagalaw. Para siyang matataranta na hindi niya malaman. All she know is that she is doomed. All she know is that Mrs. Henessy isn't here for a meet and greet but to ruin her. She's doomed. Hindi naman ito umaalis nang mag-isa. May mga body guards itong kasama. To be exact, apat ang dala niya. "Well, as you see Mrs. Alejandro. Wala naman ako dito para makipagkilala sa kahit na sinong myembro ng pamilya niyo." Panimula pa ng bruha habang nakangiti ng nakakainsulto sa nanay ni Rebecca.Sa tono pa lang ng pananalita nito ay naatrasan na ang ginang na makikipagkamay pa man din sana sa kanya. "A-Anong ibig mong sabihin, balae? Ikaw naman. Maupo ka muna at mukhang mainit sa labas. Malayo pa ang binyahe ninyo--"Mrs. Henessy smirked. "Balae?" sarkastiko nitong sagot saba ikot ng kanyang paningin sa buong bahay. "I wonder who bought you t
Hindi na maramdaman ni Rebecca ang buong katawan niya dahil sa panghihina nito. She's hugging her knees right now. She felt so alone. Pati puso niya ay tila napagod na rin. Maging ang mga mata niya ay nahinto na sa pag-iyak kahit gusto niya pa sanang ibuhos ang sakit na nararamdaman niya. Wala na siyang ibang maramdaman kundi sakit. She just wishes na kayanin niya dahil hindi na siya nag-iisa ngayon. May dala-dala na siyang bata sa sinapupunan niya kaya kailangan niyang maging matatag. This is so much of emotional stress for her. Tawag nang tawag si Bryle sa kanya pero hindi niya iyon sinasagot. Ayaw niya muna ng kausap. Ayaw niya na may mga taong sa kanya. Nagkulong lang siya sa kwarto niya. No one wanted to talk to her. Her mom and dad is very cold towards her. Ni hindi siya pinansin ng mga ito after the incident earlier. Pakiramdam niya sa isang iglap lang ay nawalan siya ng kakampi. Nawalan siya ng karamay sa lahat ng bagay. But in the first place ay wala siyang ibang masisisi k
GRAYSON’S routine started as usual. Gigising ng maaga para sa paper works niya sa resort. Taga asikaso ng lahat ng mga kailangan niyang gawin doon. Napilitan siyang i-ihire si Stacy para ipalit sa pwesto ni Bryle dahil sa biglaan nitong pag-resign sa resort niya. Naiintindihan niya naman ang biglaan nitong pag-alis. Pero galit siya. Galit siya kay Bryle. Naiinis siya rito, inis na hindi kayang idaan sa isang suntok lang. Gusto niyang makipagsuntukan dito.Nasa opisina siya ngayon at nakaharap na naman sa mga gawain niya nang biglang pumasok si Stacy. Hindi na ito kumatok dahil bukas naman ang pinto. Sinadya niyang puntahan si Grayson sa mismong office nito dahil kailangan niya pa ng kaunting alalay sa kung paanong gagawin ang trabaho niya.“Good morning, My Grayson. Have you heard about the news yet?” Pagmamarites pa nito.Ito talagang si Stacy, umagang-umaga, tsismis agad ang ipapaalmusal sa binata. E alam naman niya na hindi naman tsismoso. Nagsasayang lang siya ng oras.“Kung ano m
GRAYSO rushed outside the resort kung saan nakasalubong niya pa si Stacy. Galit na galit ang binata. Tila binubwisit kasi siya ng mga tao sa paligid niya. Hindi niya alam kung para ba sa kapakanan niya ang ginagawa ng mga ito o hindi. Inaamin niya na nagkamali siya sa pagtaboy kay Rebecca without even listening to her at pinagdudahan niya lahat ng sinabi nito. Ni hindi niya ito pinaniwalaan. Nadala lang kasi siya. Nadala siya nang lahat nang nangyari nitong mga nakaraang buwan. Ni hindi niya napansin na may nasasaktan na pala siyang tao. At ang malala pa, ang taong yon ay mahal na mahal siya. "Grayson! Saan ka na naman pupunta?!" tawag pa sa kanya ni Stacy pero nilagpasan niya lang ito at hindi pinansin. "Shut up and don't ever follow me!" he even shouted without looking at her. Sumakay siya sa kotse niya saka nagmaneho agad papunta kina Bryle. Sa sobrang bilis ng pagpapatakbo niya ay kulang na lang ay liparin niya ang kalsada. He needs to talk to him. Kailangang kailangan niya
Nanginginig ang mga daliri ni Rebecca habang hawak ang maliit na papel na kung saan nakasulat ang wedding vow niya para kay Grayson. This man who turned her world upside down. Ang kaisa-isang lalaking nagparamdam sa kanya ng halos lahat ng pwedeng emosyon. Saya, lungkot, kilig, inis, at syempre. . .mawawala ba ang sarap? Kidding! Hindi siya makapaniwala na magkaharap na sila ngayon. Sa harap ng mga taong mahal nila sa buhay. Sa harap mismo ng pari na magkakasal sa kanila. "Grayson, my love. I promise to be honest with you. I will be loyal, loving, and faithful to you. I will cherish you everyday. I will love you with all my heart, from the lows and the highs. Kahit na ano pang pagdaanan natin, I will stick by your side kahit na minsan mainitin ang ulo mo." Pabiro pang hirit ni Rebecca sa dulo. Napangiti naman si Grayson at tila kilig na kilig din ang katawang lupa nito. "To you, Rebecca, I will still call you baby even though you don't like it often. I will continue to treat you
SYEMPRE, dahil gustong gawing memorable ni Grayson at masaya ang bawat gabi ay nag-hire sila ng acoustic band naman ngayon para magperform para sa kanila habang nagkakatuwaan pa ang lahat. Masaya kasing makinig sa music habang nagkukwentuhan, nag-iinuman, at nagkakatawanan.They had a boodle fight dinner at pagkatapos naman non ay pumaikot sila sa bonfire. Ganon lang habang nag-iinom sila at nagkukwentuhan.Napansin ni Grayson na tila kanina pa nakabusangot si Felix kaya naman ay tinapik niya ito sa balikat. “O, bakit parang sasayad na yang nguso mo sa buhangin?”“Tsk. Pag ihawin mo ba naman ako buong gabi?”“E syempre, alangan naman na mambabae ka lang buong gabi? Ang gaganda pa naman ng mga babaeng crew dito.” Pagdadahilan naman ni Grayson.Agad na nagpantig ang taenga ni Rebecca sa mga sinabi nito. “Did I just hear it right? Sa iyo pa talaga nanggaling na magagnda ang mga babaeng crew dito? I am right?” Pagkaklaro pa ni Rebecca.Aba mukhang may selosan pang magaganap bago ang kasal
HUMUPA na ang tensyon nang mapalayas na sina Mrs. Henessy at Stacy. Akala siguro nila ay mapagmumukha na naman nilang tanga sina Rebecca. Hindi na uubra ang mga paninira ng mga ito ngayon na alam ng lahat kung ano ang katotohanan.Napayakap na lamang si Rebecca kay Grayson nang mahigpit. Muntik na naman sila don. Mabuti na lang ay mas matapang na sila ngayon to fight for their love.“Everyone, let’s have some fun at the beach and throw away the negativities! Let’s party!” hiyaw ni Grayson dahilan para magsigawan naman ang lahat.“This will be fun!” sigaw naman ni Felix. Sinang ayunan naman ito ni Stephen. Sayang nga lang at wala si Bryle. Nasa Canada na ito. Siguradong hindi nito palalampasin ang nakatakdang kasal nina Rebecca kung sakali. Malamang, sa susunod na pag-uwi nito ng Pilipinas ay dala na nito si Thaliah.Everyone splashed into the crystal clear waters. Nagtampisaw sa tubig. Naglaro sa buhanginan. Enjoy na enjoy na nagtatakbo ang mga bata sa buhangin habang nagpapalipad ng
GRAYSON turned off the shower saka niya sinimulang sabunan ang buong katawan ni Rebecca. Nag-iinit na ito pero nagpipigil pa siya because he wants to savor the moment with her. Iyon bang hindi quickie o minadali. Akala mo naman ay hindi sila hinihintay ng mga tao sa ibaba ano? Well, he knows they will understand. "You're so flawless. Your skin is so smooth and it makes me want to squeeze every part of you especially these." Sabay masahe nito sa malulusog na dibdib ni Rebecca. May kalakihan rin kasi ito at hanggang ngayon ay napakaganda at firm pa rin nitong tingnan despite being that big. Mas lalong nanggigil si Grayson dito. Dumudulas lang ang mga palad niya doon dahil sa lambot niyon. It's so squeeshy. Nag-eenjoy siya habang pinaglalaruan niya ang bahaging iyon ng katawan ni Rebecca. Binuhusan niya muna iyon ng tubig para mawala ang sabon saka niya ito sinimulang lamutakin na parang gutom na sanggol. He sucked every part of it na tila mawala na sa katinuan niya si Rebecca. Napapa
KINABUKASAN. . . Tila na hang-over pa ang lahat sa event noong nakaraang gabi. Nagsigising ang lahat ng bisita nila para magpunta sa cafeteria to have some breakfast samantalang sina Grayson ay late nang nagising. Palibhasa, medyo napagod ang mga ito sa pag-explore nila kagabi sa may dalampasigan. Mabuti na nga lang at hindi naman nagduda ang mga taong kasama nila. "Mommy, Daddy! Wake up! Lolo and Lola's waiting for us!" Ani Brixton sa mommy niya. Kung hindi pa nga sila ginising ng bata ay hindi pa sana sila tatayo. Nang masilayan agad ni Rebecca ang mukha ni Grayson na siyang katabi niya sa pagtulog ay pakiramdam niya, bumalik ka naman ang mga ginawa nila kagabi. "Hmmm," ungol naman ni Grayson na tila ba antok na antok pa rin at nakapikit pa. "Honey, mauna ka na kaya doon? Dad and I were a little bit tired kasi." Pagpapaliwanag naman ni Rebecca. Napanguso si Brixton. "You were together since last night. What did you do ba? Why do you look so tired?" Pag-uusisa nito dahilan p
At dahil sa pagbabanta ni Grayson ay napa-yes tuloy si Rebecca!“Y-Yes! Oo naman! Ngayon pa ba ako mag-iinarte ngayon na mayroon na tayong isang prinsipe?” sagot nito sabay baling ng kanyang tingin kay Brixton. Sumenyas pa siya na lumapit si Brixton sa kanya dahil gusto niya itong yakapin ng mahigpit.“I hope I made you happy, Rebecca. At simula sa araw nato ay sisikapin ko na paligayahin ka sa kahit na anong paraam. . .” Nilapit nito ang kanyang bibig sa tenga ng dalaga. “Kahit sa kama pa ‘yan.” Dugtong niya pa.Mahina siyang hinampas ni Rebecca sa balikat. Pinaparial na naman nito ang kapilyuhan niya. Mukhang sabik na sabik na talaga ito at hindi na makapaghintay.Ang akala ni Rebecca na simpleng dinner lang ay mas naging engrande at bongga tuloy not because of all the decorations and preparations kundi dahil sa mga tao na bumuo nito. Sobra sobrang saya ang nararamdaman niya ngayon dahil nandito ang buo niyang pamilya. Sinuportahan pa rin siya sa kabila ng lahat. Hindi niya akalain
LUMIPAS ang gabi. Nakatulog si Rebecca kaninang hapon sa bisig ni Grayson. Napahaba nga yata ang tulog niya dahil nagising na lamang siya na wala na ito sa kanyang tabi. Wala rin si Brixton pero nakasampay sa sofa ang damit nitong suot kanina. Saan kaya nagpunta ang dalawang 'yon? Tanong niya sa kanyang isipan saka siya bumangon sa malambot na kama. Sinuklay suklay niya pa ang malambot at mahaba na buhok niya. Hindi naman siya nag-aalal. She is just wondering where would they probably go. Napatingin siya sa wrist watch niya. It's already half past six in the evening. Almost time for dinner na. "Ma'am?" Rinig niyang wika ng crew sa labas ng kwarto. She rushed to open the door to talk to the crew. "Yes?" aniya sa mahinang boses. "Ma'am. Pinapatawag na ho kayo sa baba ni Mr. Lincoln. Doon po sila naghihintay. You need to wear this dress daw po," sabi nung crew sabay abot sa kanya ang isang malaking kahon na naglalaman ng dress na isusuot niya. Si Grayson talaga. Nabili pa talaga
IT’S now their second month of vacation. Mas lalo pang naging strong ang bond nila. Only for three months, walang iniisip. Just living here in a peaceful island nang sila lang. Walang pangamba si Rebecca na susugod si Stacy. Hindi niya kailangang mag-overthink na baka any moment ay sirain na naman nito ang buhay nila. Pakiramdam niya ay nalayo sila kay Stacy sa mga oras na ito. Brixton even met new friends nearby. Nakisalamuha kasi sila sa mga nakatira sa isla at nakahanap pa ito ng kaibigan. Sa katunayan nga, nandoon ito ngayon at nakikipaglaro kaya naman solo nila ngayon ang hotel room. Ang kaso, hindi naman hahayaan ni Rebecca na umi-score si Grayson sa kanya dahil. . . “Not until marriage.” Paalala agad ni Rebecca rito. Napa-pout si Grayson. “Fine. But can we go on a walk? Do’n sa dalampasigan. Hindi masyadong mainit ngayon kaya mukhang masarap mamasyal.” “Sure. Sandali, magbibihis lang ako.” Walang pag-aalinlangang sagot ni Rebecca. After niya magbihis ay agad na silang luma
MAALIWALAS ang umaga nang gumising sila. Bumangon si Rebecca agad sa higaan kahit na nakayakap pa sa kanya si Grayson. Dahan-dahan lang kasing bumangon dahil baka magising ang mag-ama niya. Hinawi niya ang curtains to the balcony para makalanghap ng simoy ng hangin sa dalampasigan. The island is so beautiful. Parang gusto niyang tumira na lang dito. Nakaka-miss ang ganitong lugar. Naaalala niya ang pakiramdam nung nasa resort pa siya nakatira kasama ni Grayson at ang pagiging masungit nito sa kanya.Nang bumalik siya sa loob ay si Baby Brixton na ang kayakap ni Grayson. Pasikreto nga niyang kunuhanan ng larawan ang dalawa para naman may maipakita siya sa mga ito when they wake up. They both look handsome. Ang ganda ng pilik mata ng mga ito, pati ang labi. Parehas na parehas din sila ng kulay. Never in her life she imagined na darating pa ang puntong to sa buhay nila. She feels like dreaming. But now, this isn’t a dream but a reality.She called the crew for a coffee and breakfast in b