"Bakit ang aga mo pala?" wika ko.
Niyakap niya ang baywang ko patagilid. Ipinahinga niya ang kaniyang ulo sa aking tagiliran. Ang dalawang braso niya ang nakapalupot sa akin. Halos manigas ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko tuloy alam kung ibubuhos ko na ba ang mainit na tubig sa tasa ko.
Nanlalambot na ang mga tuhod ko dahil sa yakap niya. Ramdam ko ang pag-iinit ng pisngi ko. Shit. Hindi ko na kinakaya.
"I want to eat breakfast with you." napapaos at malambing ang kaniyang boses.
Dahan-dahan akong lumanghap ng hangin. Hindi ko namalayan na napigil ko na pala ang pag-hinga ko.
Tumikhim ako habang binubuhos ang tubig sa tasa. Hanggang sa mahalo ko ang kape ay nanatili lang siyang nakayakap sa akin.
"Sit on my lap, baby." he said.
Binaklas niya ang kaniyang yakap sa akin. Nagbaba ako ng tingin sakaniya at
At bakit ba ako pumayag? Siguro dahil umaasa akong kahit papaano ay magiging maayos kaming dalawa? "Ang kaunti naman ng ininom mo. Masarap naman, hindi ba? It's a Consigna Merlot wine. Kung nagustuhan mo ang lasa, I could give you a bottle of it." aniya bago ulit sumimsim. Inubos ko ang wine dahil totoo namang masarap iyon. Ngumiti siya nang nilapag ko ang wine glass. Ngumuso siya habang nakatitig sa akin. Payapa kaming kumain nang dumating ang mga pagkain. Magarbo ang bawat plato. Maliit at mabagal ang naging pagsubo ko. Habang siya naman ay mukhang nasisiyahan sa kinakain. Hindi ko alam kung paano kami umabot ng isang oras sa restaurant. Hindi ko na namalayan dahil sa bagal ng pagkain ko. Maging siya rin ay tila ninanamnam ang bawat pagsubo niya. Siya lang din ang may baon na kwento. Tipid lang ang mga naging sagot ko sa mga tanong niya tungkol sa pag-aaral ko, sa bahay at
Tuluyan na akong nawalan ng lakas. Pumikit ako ng mariin habang ang mga luha ay patuloy na bumubuhos. Paulit-ulit akong umiling."P-please! Huwag... ayoko. Neal, please." hindi ko na maipaliwanag ang pagiging miserable ng nararamdaman ko ngayon.Alam kong kayang-kaya niya iyong gawin. Pwedeng-pwede niya iyong gawin. Wala na akong ibang maramdaman ngayon kundi matinding takot. Takot sa maaaring gawin ni Neal.Diretso ang tingin niya sa akin nang dinampot ang kaniyang cellphone sa gilid at pinindot iyon bago iharap sa akin ang screen nito. Halos hindi ko magawang tignan ang naka-play na video. Tinutok niya iyon sa mga mata ko ngunit mariing akong umiiwas."Look at it! Tignan mo kung anong mayroon sa video na ito." nakakapanindig balahibo niyang sinabi. Isang beses ko iyong nalingunan at halos sumabog ang ulo ko sa matinding galit.It was me wearing onl
Hindi ko alam kung saan ako dapat magpunta habang bitbit ang dalawang bag na naglalaman ng ilang mga damit namin ng tiyahin ko. Wala na akong pakealam kung saan ako mapadpad sa paglalakad kong ito. Gusto ko lang makapag-isip.Nasa trabaho si tita Margaret at walang ideya na wala na kaming bahay ngayon. Hindi ko pa siya natatawagan at hindi ko alam kung paano ko sasabihin sakaniya ang tungkol sa lahat ng ito. Wala akong tinanggap sa perang inalok ni Zanila. Kahit kailan ay hindi ako tatanggap ng perang galing sa pamilyang iyon. Sila ang puno't dulo ng lahat ng ito.Tahimik sana ang buhay ko kung hindi ko nakilala ang aking ama. Kung sana ay hindi nalang siya dumating. Kung sana ay hindi nalang hinayaan ng Diyos na pagtagpuin ang mga landas namin. Kung sana ay habang-buhay ko nalang pinaniwalaan na wala na ang ama ko.Ito ba ang kabayaran ko? Dahil bunga ako ng kasalanan? Bunga ako ng pagkakamali ng aking
Hindi na ako makapaghintay pa kahit ilang minuto. Gusto ko ngayon na! Bakit ba ang hirap para sakanilang intindihan ako? Hindi ba nila makita sa akin ang desperasyon? Ano bang maaari kong gawin upang mapapayag sila? Wala na akong pakealam kung may benda ako sa ulo! Kung naka-hospital gown man ako! Kailangan kong makausap si Hayes ngayon. Hindi pwedeng bukas. Hindi pwedeng sa makalawa. At lalong hindi pwedeng sa susunod na araw!"Hindi niyo ba naiintindihan? Nagmamakaawa na ako sainyo! Gusto niyong lumuhod ako? Huh? Luluhod ako!" binagsak ko ang aking mga tuhod sa malamig na sahig.The muffled sobs wracked against my chest. The world turned into a blur. My noisy sobs echoed through the cold room."Marwa, don't do that. Tumayo ka na..." marahang sambit sa akin ni Tyrell na lumuhod din upang harapin ako. He bit his lower lip while softly brushing my cheek with his thumb."Dalhin mo na ako kay Haye
Wala na akong hinintay pa na pipigil sa pag-alis ko. Kung siya man o ibang tao ang tinutukoy ng babaeng ito, hindi ko na inalam pa. Hindi ko siya nilingon. Iyon lang ang nagtulak sa akin upang tuluyang umalis sa lugar na iyon. Mabilis ang mga hakbang ko palayo. Wala na. Ayoko nang kausapin pa siya. Sapat na ang nakita ko kanina. Sapat na iyon upang maintindihan ko kung hanggang saan nalang kami. Ano pa bang hindi malinaw doon? Sobrang tanga ko upang paniwalaan siya. Laro lang ang gusto niya sa simula pa lamang. Bakit ako pa ang napili niyang paglaruan? Bakit hindi nalang niya ako hinayaan? Dapat ay hindi ko nalang hinayaan ang sarili kong mapalapit sakaniya. Dapat noon pa lamang ay umiwas na ako sa dala niyang mapanganib na apoy. Nagsisisi ako. Sobrang pinagsisisihan ko na minahal ko ang isang tulad niya. Marahas na paghablot sa aking braso ang nagpatigil sa paglalakad ko, ilang hakbang patungo sa parking lot. Pwersahan akong napah
"I love this Anodyne painting..."Ngumiti ako habang pinapanood ang dalawang matandang mag-asawa na tinatanaw ang aking mga nakasabit na painting. We are in a exhibit. I was invited by Tyrell to be part of this art gallery. Lima ang isinali ko sa mga obra ko at ang tatlo sa mga ito ay nabili na kanina ng isang businessman at ng isang celebrity."Marwa Ismael?!" napabaling ako sa isang babaeng sumulpot sa aking gilid. Malapad ang kaniyang ngiti habang pinapasadahan ng tingin ang aking suot. May bahid ng pagkagulat ang kaniyang mukha.I smiled sweetly at her. "Yes. How are you?"Sumulyap ako sa kasama niya. Tingin ko ay boyfriend niya iyon. Tipid lang itong nakangiti sa akin."You look really stunning! Lalo na pala sa personal! Narito ka na pala sa New York? Hindi ba't nasa Greece ka noong nakaraang buwan for the fashion week?" she looked very pleased
Ngumiti si Tyrell at nilahad sa akin ang isang wine glass. Tinanggap ko iyon."No. You're talented that's why you've got that project. They believe in your skills. It has nothing to do with me at all."Kinagat ko ang labi ko at tumitig sakaniya. I softly brushed my lips against his. Mabilis lamang iyon ngumit kitang-kita ko ang sindak sakaniyang mukha."Thank you." I said sincerely.Hinatid niya ako sa condo nang mapagpasiyahan na naming umuwi. Alas dies na rin ng gabi at siya na rin ang nagpumilit na umuwi kami dahil nakikita niyang pagod na ako. Inimbitahan ko siyang pumasok ngunit tumanggi siya. Aniya ay kailangan ko nang magpahinga.Tinanggal ko ang aking stilettos at binagsak ang sarili sa kama. Natulala ako sa kisame. Naramdaman ko na unti-unti akong dinadalaw ng antok kaya mabilis akong bumangon at hinubad ang suot ko.
Nagtagal ng isang oras ang pag-uusap namin ni Niccolo Luken. Ilang parte doon ay tungkol sa bahay niya ngunit mukhang mas interesado pa siya sa kung anong klaseng buhay mayroon ako. He even asked me if I'm willing to be his date para sa darating na Gala night. I politely refused him. Sinabi ko nalang na hindi ako libre para sa araw na iyon. He's my potential client. Hanggang doon lang iyon at ayokong mabahiran pa ng kung ano.It doesn't even take a genius to know that he's trying to hit on me. It was so obvious. It made me a bit uncomfortable. Sa paraan ng mga titig niya, masasabi kong hindi lang niya ako gustong maging interior designer niya. Hindi ko na iyon masyadong inisip pa. Matatapos din naman ang proyektong ito. I asked him to bring some images of the interiors that he likes sa susunod na meeting namin sa Sabado."Tiyak ay alam ng Frondeur that there is simply nothing you cannot do and you have proven your abilities very well.
"Salamat," Nataschia smiled at me and unbuckled her seatbelt.Lumunok ako habang pinagmamasdan siya."Nataschia..." I trailed off. Sumulyap siya sa akin at nagtaas ng kilay."Hmm?""When... when can I get a kiss?" I whispered softly.Kita kong natigilan siya sa narinig. Napakurap siya."H-Huh?"Dahan-dahan akong nagpakawala ng malalim na hininga. "Kahit sa pisngi lang... please..." Sa rahan ng boses ko ay hindi ko alam kung narinig niya.Bahagyang umawang ang mga labi niya habang nakatulala sa akin.Nag-iwas ako ng tingin, nakaramdam ng hiya."I-It is okay. Forget about it." I tried to sound cool but I failed. Bakas pa rin sa boses ko ang panghihina."Yevros..." may lambing sa kaniyang tono.I glanced at her. "No. It'
"Do not fucking tell me na hindi ka na naman sasama sa amin!" Sigaw ni Harris habang pinapanood akong nagmamadaling ilagay ang mga gamit sa aking bag."Bro? What the fuck? When was the last time na sumama ka sa amin? Two fucking months ago!" This time, it was Dylan.I ignored them. Mabilis kong dinampot ang bag ko at sinampay sa aking balikat."I gotta go," saad ko at lumabas na ng silid. Dinig ko pa ang pagmumura ni Harris at Dylan sa akin ngunit binalewala ko lang sila.I texted Nataschia as I walked down the corridor. Yes. I got her number. Ilang linggo ko rin siyang kinulit para makuha ang number niya. Doon ko talaga napatunayang dapat ay maging makulit lang ako para tuluyan siyang bumigay sa akin.- Baby, my classes are done.Hindi niya naman mababasa 'yon dahil abala na siya sa karenderya.And I know that she doesn't care about it but
Dagsa ang mga tao ngayon sa karenderya. Kahit tapos na akong kumain, ayaw ko pang umalis. I was hoping that I could drive her home, but she never let me. Sa isang buwan kong palaging pagpunta rito, hinihintay ko ang pag-uwi niya. Kahit alam kong hindi siya papayag, hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa.I watched her as she smiled at their customers while taking their orders. Kahit kita ang pagod sa kaniya, hindi nabubura ang ngiti niya sa mga tao.I heard that her parents are both dead while her brother is in jail because of rape. Ngunit ang sabi ay na-frame up lang daw ang kuya niya. Tatlong taon na raw itong nasa kulungan. Gumagawa na ako ng paraan upang matulungan ang kuya niya na makalabas. May nakausap na akong abogado. I promise that I'll do everything to get her brother out of prison.Napag-alaman ko ring nasa pangangalaga ng kaniyang lola si Nataschia na siyang nagmamay-ari ng karenderyang ito.
"Ang kapal ng mukha mo!" Nanginginig ang boses niyang sigaw. I squeezed my eyes tightly as I felt the pain from the slap slowly subsiding. Girls are crazy. Ngayon ko lang talaga napatunayan. Baliw sila.She threw punches on my chest while crying. Wala akong magawa kundi ang pigilan siya. Paano ko siya aamuhin kung sarili niya mismo ang niloloko niya? She fucking knew that we were just fucking around! We are not kids anymore!Hindi ko talaga maintaindihan kung bakit pinagpipilitan niyang girlfriend ko siya. Malinaw na malinaw sa amin na walang kahulugan ang lahat bago namin napagdesisyunang pasukin ang ganitong setup. Hindi ko siya pinilit na pumayag! Hell! I would never force a woman to enter this kind of arrangement with me. We are both consenting adults. Alam niya ang pinasok niya kaya wala siyang karapatang mag-demand ng kung ano mula sa akin dahil una pa lang ay nilinaw ko na sa kaniya ang lahat.Be
A hard slap across my face made my world shook. I did not even notice the woman who suddenly appeared in front of me. Sa gulat ko ay naalis ko ang pagkaka-akbay ko kay Nikola at nilingon ang babaeng sumampal sa akin.A woman wearing a black tight dress, looking very irresistible, was throwing daggers at me. Her brown hair was slightly disheveled but still, she fucking looked so hot.She looked like an innocent little devil wearing that dress. Napakurap ako at natulala sa kaniyang namumulang pisngi dahil sa galit."You are so disgusting, Verulendez! Napakarumi mo! My best friend is crying right now pero ikaw nandito lang at nakikipaglandian sa babae mo!" Matalim niyang tinapunan ng tingin ang katabi kong si Nikola.I swear, her voice was so sweet. Tila ba hindi siya sanay magtaas ng boses. Ngunit naguguluhan ako. What was she talking about? Sinong best friend ang tinutukoy niya?A
I heaved a deep sigh as I prepared myself. Kinakabahan ako at... natatakot. Pero wala akong balak umatras pa. I prayed countless times before I went here. Alam kong nasa tabi ko lang ang Diyos at gumagabay sa akin.Kinuha ko ang bulaklak na pulang mga rosas sa tabi bago ako muling nagbuga ng hangin. Pinagmasdan ko ang sarili sa rearview mirror. I looked like shit. Kitang-kita ang matinding kaba sa mga mata ko ngunit wala na akong pakialam pa.Mabilis kong binuksan ang pintuan at lumabas na ng sasakyan. I was wearing a semi formal attire. Ayaw kong isipin ng mga magulang ni Sienna na hindi ko pinaghandaan ang pagpunta rito. I already texted Sienna saying that I was on my way. Kahapon ay sinabi ko sa kaniyang haharapin ko ang mga magulang niya upang pormal na magpaalam na ligawan siya.And that woman did not even want to believe me that I was serious about it. Buong akala niya ay walang katotohanan sa mga sinab
The urge to punch him was so strong but I had to stop myself from giving him another one because he's got a fucking point. Marahas ko siyang binitawan habang habol ko pa rin ang aking paghinga. Ngumisi siya nang tuluyang makawala sa akin."Get your shit together, man. Hindi ako mang-aagaw," natatawa niyang sinabi at napadaing nang haplusin muli ang sugat sa kaniyang labi. Mainit pa rin ang ulo ko ngunit hindi ko maitatanggi na may pagsisisi sa akin matapos ko siyang saktan."I heard you, Kuya. You said that you like her too," mariin kong sinabi."Yeah. I like her as a friend. And she knows that.""Liar," I said through gritted teeth. Muli siyang natawa at napailing."I said what I said. Trust me. I do not like that girl in a romantic way. Yeah. She's beautiful and very nice. But damn, she's 16! I'm 19, fucker!" Aniya pa na para bang sapat na dahilan na 'yon na p
"You have been ignoring me these past few days! What's wrong with you, Hadrius?!" Brianna screamed angrily, following me. I didn't bother to look at her.Nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa kotse ko. It is my Mom's birthday kaya maaga akong uuwi. At hindi ko alam kung bakit patuloy akong hinahabol ni Brianna kahit pa na malinaw naman sa kaniya kung hanggang saan lang kami. Hell! We have talked about this already! Yes! We fucked but thay doesn't mean we should be together! She was not even a virgin when we did it that's why I do not fucking understand why she was making it seemed that I have some unfinished business with her! Na para bang may responsibilidad ako sa kaniya!"Hadrius, can you please talk to me? Please! We need to talk!" She was still very persistent! I clenched my jaw to stop myself from yelling at her. I still have some remaining respect for her kahit papaano. She was making a scene! Students were looking at our dire
"What is it, son?"Hindi ko maiwasang tumitig sa anak ko dahil nakikita ko sa mukha niya ngayon na magiging seryoso ang usapan namin. It was two in the morning. I should be asleep by now but Hadrius texted me and asked if I was still awake. Iniwan ko muna sandali ang mahimbing na natutulog na si Marwa sa aming kwarto at pinuntahan ang anak namin.Ang malamig na hangin dito sa teresa ay humahaplos sa balat ko. Pinagmasdan kong mabuti si Hadrius na nakatitig lamang sa kawalan. Ilang sandali pa nang bumuntong-hininga siya."I... I had sex with someone..." he whispered softly. His voice was so low that it almost did not reach me.Napakurap ako at ilang sandaling tumitig sa anak ko."So you're telling me that you're not a virgin anymore," I concluded as I raised my eyebrow.Muli siyang bumuntong-hininga nang siguro'y marinig ang kalmado kong boses. Well, wha