Nalaglag ang panga ni Zanila at nanatili sa kaliwa ang mukha niya matapos ng aking sampal.
"Zanila! Oh my god!" Dinig ko ang singhap ni Minerva at mabilis na dinaluhan ang kaniyang anak.
Nanginginig ang kamay ko habang tinatanaw siya. Sukdulan na ang galit ko sa bibig niyang puro kasiraan ang lumalabas.
Hawak niya ang kaniyang pisngi at mas lalong tumalim ang mga mata niya nang bumaling sa akin.
"Bitch!" sigaw niya at akmang susugurin ako nang tinulak siya ni Tita Margaret.
Nanatili lamang akong nakatayo, matalim ang titig sa mag-ina dahil sa matinding galit at pagkasuklam sa kanila.
"Huwag mong ma-bitch bitch ang pamangkin ko, bruha ka! Umalis na nga kayo rito! Gulo lang palagi ang dala niyong mag-ina! Mga salot!" Nanlalaking mga matang sigaw ng aking tiyahin.
Kinagat ko ang labi ko at humugot ng malalim na hining
Kinagat ko ang labi ko habang pinagmamasdan siyang kausap ang nasa kabilang linya. Umo-order ng kung anu-ano. Paulit-ulit niyang hinaplos ang kaniyang buhok at tumingin sa kawalan habang nakikinig sa sinasabi siguro ng kausap niya.Pinanood ko lamang siya hanggang sa ibaba niya ang telepono."Neal, kumain ka na muna," wika ko.Hinagis niya ang telepono sa kama habang naglalakad palapit sa akin."A-Are you going to leave now? I ordered a lot of foods. Paano iyon?" He looked so worried.Ang mga mata niya ay punung-puno ng lumbay habang tinatanaw ako. Na tila ba sa oras na iwan ko siya rito ay mas masasaktan siya.Kinagat ko ang labi ko at umiling."I'll stay, Neal." Ngumiti ako.Tinitigan niya ako nang ilang sandali bago siya tumango."Umupo ka na muna, Marwa. I'l
Tumakbo ako hanggang sa makalabas ako ng bahay nina Neal. Hindi ako lumingon dahil sa takot. Pakiramdam ko ay anumang oras ay masusundan niya ako ngunit hindi iyon nangyari. Nakasalubong ko ang isang kasambahay. Nilagpasan ko lamang siya, hindi pinansin ang kaniyang sinabi at hindi ko rin naman naintindihan kung ano iyon dahil gulung-gulo ang isip ko.Hanggang sa makasakay ako ng taxi ay nanatiling naglalaro sa aking isipan ang ginawa niya sa akin.Walang humpay ang mga luha ko. Nanginginig ang aking mga labi pati na ang balikat ko. Tulala ako at hindi sigurado kung nasabi ko ba sa driver ang aking pupuntahan. Wala na akong pakialam kung saan man niya ako dalhin. Tuliro ang utak ko dahil sa nangyari."Miss, tissue?" Dinig kong sinabi ni manong kaya sumulyap ako sa kaniya.Ngumiti ako at nagpasalamat nang kinuha ko ang inalok niyang tissue. Siguro ay nagtataka na ito kung bakit ako umiiyak. Wala siyan
Naging normal ang mga sumunod na araw. Isang linggo na lang ay pasukan na. Nag-apply ako ng scholarship sa isang unibersidad. Kahapon lumabas ang resulta at salamat sa Diyos dahil naipasa ko iyon.Naglalaro na ang mga bata sa feeding program. Kanina pa nagsimula ang programa at mag-aalas sais na ng hapon. Noong Biyernes ay tumulak si Hayes patungong Manila dahil may kailangan siyang asikasuhin doon."Sino rito si Marwa?" Nagulat ako sa biglang pagsulpot ng isang kasambahay.Sumulyap sa akin ang mga kasama ko sa mesa na sina Sania. Nagtataka ang mga mata nilang nakatingin sa akin. Maging ako man ay nagtataka rin."A-Ako po," sagot ko.Ngumiti sa akin ang kasambahay. Pumalakpak pa ito na para bang may nagawang maganda."Naku! Oo nga! Ikaw! Pinapatawag ka ni Donya Herenia. Nasa dining room siya ngayon, nagkakape."
He pressed his lips in a thin line. Titig na titig siya sa akin, mabibigat at madilim ang mga mata.Sumisikip ang dibdib ko. Nag-iwas ako ng tingin. Walang saysay ang pagpahid ko sa mga luha ko dahil patuloy lang silang umaagos."You're not going to break up with me, Marwa," mahina niyang sinabi.Sumulyap ako sa kaniya at nakita ko ang pag-igting ng kaniyang panga. He leaned closer to me. Nanlambot ako nang abutin niya ang aking pisngi. He did not look at me when he gently wiped my tears away."You can't just cry like this while you are pushing me away," he whispered. Binaba niya ang kaniyang kamay at umayos ng upo.Kitang-kita ko ang pag-angat-baba ng kaniyang dibdib na tila ba nahihirapan siyang huminga."T-Tingin ko ay mas mabuting ganoon, Hayes." Nanginig ang boses ko. Tila sa sinabi ko ay ako mismo ay hirap na hirap.&n
Sa unang buwan ko bilang college student, normal naman ang lahat. Maraming mga pamilyar na mukha ang nakikita ko sa loob ng unibersidad na ito na nagmula rin sa paaralang pinasukan ko noon. Maayos ang lahat. Tama lang. Hindi masaya pero okay na. Iyong tipong ngumingiti ka pero hindi mo kayang tumawa. Iyong nabubuhay ka lang dahil hindi ka pa namamatay. Iyong tipong sumasabay ka na lang sa agos ng buhay.Ganoon ang pakiramdam.Naramdaman kong may umupo sa tabi ko. Payapa ang paligid dito sa malawak na field ng aming paaralan. Matatayog ang mga puno at masarap talagang tambayan sa tuwing may libreng oras. Nag-angat ako ng tingin kay Tyrell mula sa aking libro.Hinihipan ng hangin ang kaniyang buhok. Umaabot iyon sa kaniyang kilay. Naamoy ko kaagad ang kaniyang mamahaling pabango. Agaw pansin din ang kaniyang diamond earrings."Mag-isa ka na naman?" Nag-angat siya ng kilay. Palip
Pagkatapos ng klase ko ay diretso kami ni Vrela palabas ng classroom. Sinusundo siya ng driver nila kaya sa huli ay ako lang ding mag-isa ang lumalabas ng eskwelahan. Halos pasalamatan ko ang lahat ng sinasamba nang walang Tyrell na nakaabang. Siguro ay may klase pa iyon. Madalas kasi kapag alam niyang tugma ang uwian namin ay nakaabang na iyon sa labas ng classroom.Maaga akong natulog sa gabing ito dahil bukas na ang kasal nina Trixi at Royd. Hindi pa rin ako makapaniwalang ikakasal na ang dalawang iyon. At magkakaanak na!Kulay asul ang gown ng mga kababaihan sa kasal. Nagsisimula na ang seremonya at tahimik na ang lahat. Hindi ko mapigilang maluha habang nakikinig sa pagpapalitan nila ng pangako.Kung iisipin, hindi naman sinadya ang lahat sa kanila. They were not totally in a relationship. Nagbunga ang isang gabi nila dahil sa kalasingan. Who would have thought that in just one night of being drunk
"Huh? Hindi nga raw. Tanong mo sakaniya." dinig kong wika ni Vrela. Kausap niya ang nasa tabi niyang si Jerson. Nagbubulungan ang dalawa ngunit dahil katabi ko si Vrela ay mas naririnig ko siya.Kumunot ang noo ko at siniko siya. Nagdidiscuss ang professor namin sa harapan tungkol sa subject namin naFurniture Design and Construction.Nilingon niya lang ako bago tumingin sa harapan.Nang mag-lunch break ay diretso kami ni Vrela sa cafeteria. Luminga ako sa paligid habang nasa pilahan. Umangat ang kilay ko nang matanaw si Tyrell na tila may hinahanap. Iniwas ko ang tingin sakaniya.Humalukipkip ako habang naghihintay sa aking pwesto. Tumango ako habang nakikinig sa kwento ni Vrela na nasa aking harapan. Ang lakas ng boses niya pero mukhang wala siyang pakealam. Ilang sandali pa nang makita ko si Tyrell na papalapit at nakangiti ngayon sa akin.Kinunotan ko lang
Tulala ako habang nasa loob ng sasakyan ni Tyrell. Binigay niya sa akin ang burger at sundae na kaniyang inorder nang mag-drive thru sa isang fast food. Tinanggap ko ang mga iyon ngunit hindi kinain."Gusto mo bang mag-mall? I'll buy you clothes and... whatever you want." kaswal niyang sinabi kaya napabaling ako sakaniya.Matalim ang mga mata ko. Ngumuso siya ng mapansin ang aking reaksyon."Anong tingin mo sa akin? Buy me clothes? Seryoso ka ba, Tyrell?" umirap ako at hindi ko talaga maiwasang mairita sakaniyang sinabi."Alright! Fine! I'm sorry. I just want to..." umiling siya at humugot ng malalim na hininga. Nakatutok sa kalsada ang mga mata niya.Hindi ko na siya nilingon pa at inabala nalang ang sarili sa bintana.Hindi ko alam kung iimbitahan ko ba siyang pumasok sa bahay pagdating namin. Ngunit nang siya na mismo ang nags
"Salamat," Nataschia smiled at me and unbuckled her seatbelt.Lumunok ako habang pinagmamasdan siya."Nataschia..." I trailed off. Sumulyap siya sa akin at nagtaas ng kilay."Hmm?""When... when can I get a kiss?" I whispered softly.Kita kong natigilan siya sa narinig. Napakurap siya."H-Huh?"Dahan-dahan akong nagpakawala ng malalim na hininga. "Kahit sa pisngi lang... please..." Sa rahan ng boses ko ay hindi ko alam kung narinig niya.Bahagyang umawang ang mga labi niya habang nakatulala sa akin.Nag-iwas ako ng tingin, nakaramdam ng hiya."I-It is okay. Forget about it." I tried to sound cool but I failed. Bakas pa rin sa boses ko ang panghihina."Yevros..." may lambing sa kaniyang tono.I glanced at her. "No. It'
"Do not fucking tell me na hindi ka na naman sasama sa amin!" Sigaw ni Harris habang pinapanood akong nagmamadaling ilagay ang mga gamit sa aking bag."Bro? What the fuck? When was the last time na sumama ka sa amin? Two fucking months ago!" This time, it was Dylan.I ignored them. Mabilis kong dinampot ang bag ko at sinampay sa aking balikat."I gotta go," saad ko at lumabas na ng silid. Dinig ko pa ang pagmumura ni Harris at Dylan sa akin ngunit binalewala ko lang sila.I texted Nataschia as I walked down the corridor. Yes. I got her number. Ilang linggo ko rin siyang kinulit para makuha ang number niya. Doon ko talaga napatunayang dapat ay maging makulit lang ako para tuluyan siyang bumigay sa akin.- Baby, my classes are done.Hindi niya naman mababasa 'yon dahil abala na siya sa karenderya.And I know that she doesn't care about it but
Dagsa ang mga tao ngayon sa karenderya. Kahit tapos na akong kumain, ayaw ko pang umalis. I was hoping that I could drive her home, but she never let me. Sa isang buwan kong palaging pagpunta rito, hinihintay ko ang pag-uwi niya. Kahit alam kong hindi siya papayag, hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa.I watched her as she smiled at their customers while taking their orders. Kahit kita ang pagod sa kaniya, hindi nabubura ang ngiti niya sa mga tao.I heard that her parents are both dead while her brother is in jail because of rape. Ngunit ang sabi ay na-frame up lang daw ang kuya niya. Tatlong taon na raw itong nasa kulungan. Gumagawa na ako ng paraan upang matulungan ang kuya niya na makalabas. May nakausap na akong abogado. I promise that I'll do everything to get her brother out of prison.Napag-alaman ko ring nasa pangangalaga ng kaniyang lola si Nataschia na siyang nagmamay-ari ng karenderyang ito.
"Ang kapal ng mukha mo!" Nanginginig ang boses niyang sigaw. I squeezed my eyes tightly as I felt the pain from the slap slowly subsiding. Girls are crazy. Ngayon ko lang talaga napatunayan. Baliw sila.She threw punches on my chest while crying. Wala akong magawa kundi ang pigilan siya. Paano ko siya aamuhin kung sarili niya mismo ang niloloko niya? She fucking knew that we were just fucking around! We are not kids anymore!Hindi ko talaga maintaindihan kung bakit pinagpipilitan niyang girlfriend ko siya. Malinaw na malinaw sa amin na walang kahulugan ang lahat bago namin napagdesisyunang pasukin ang ganitong setup. Hindi ko siya pinilit na pumayag! Hell! I would never force a woman to enter this kind of arrangement with me. We are both consenting adults. Alam niya ang pinasok niya kaya wala siyang karapatang mag-demand ng kung ano mula sa akin dahil una pa lang ay nilinaw ko na sa kaniya ang lahat.Be
A hard slap across my face made my world shook. I did not even notice the woman who suddenly appeared in front of me. Sa gulat ko ay naalis ko ang pagkaka-akbay ko kay Nikola at nilingon ang babaeng sumampal sa akin.A woman wearing a black tight dress, looking very irresistible, was throwing daggers at me. Her brown hair was slightly disheveled but still, she fucking looked so hot.She looked like an innocent little devil wearing that dress. Napakurap ako at natulala sa kaniyang namumulang pisngi dahil sa galit."You are so disgusting, Verulendez! Napakarumi mo! My best friend is crying right now pero ikaw nandito lang at nakikipaglandian sa babae mo!" Matalim niyang tinapunan ng tingin ang katabi kong si Nikola.I swear, her voice was so sweet. Tila ba hindi siya sanay magtaas ng boses. Ngunit naguguluhan ako. What was she talking about? Sinong best friend ang tinutukoy niya?A
I heaved a deep sigh as I prepared myself. Kinakabahan ako at... natatakot. Pero wala akong balak umatras pa. I prayed countless times before I went here. Alam kong nasa tabi ko lang ang Diyos at gumagabay sa akin.Kinuha ko ang bulaklak na pulang mga rosas sa tabi bago ako muling nagbuga ng hangin. Pinagmasdan ko ang sarili sa rearview mirror. I looked like shit. Kitang-kita ang matinding kaba sa mga mata ko ngunit wala na akong pakialam pa.Mabilis kong binuksan ang pintuan at lumabas na ng sasakyan. I was wearing a semi formal attire. Ayaw kong isipin ng mga magulang ni Sienna na hindi ko pinaghandaan ang pagpunta rito. I already texted Sienna saying that I was on my way. Kahapon ay sinabi ko sa kaniyang haharapin ko ang mga magulang niya upang pormal na magpaalam na ligawan siya.And that woman did not even want to believe me that I was serious about it. Buong akala niya ay walang katotohanan sa mga sinab
The urge to punch him was so strong but I had to stop myself from giving him another one because he's got a fucking point. Marahas ko siyang binitawan habang habol ko pa rin ang aking paghinga. Ngumisi siya nang tuluyang makawala sa akin."Get your shit together, man. Hindi ako mang-aagaw," natatawa niyang sinabi at napadaing nang haplusin muli ang sugat sa kaniyang labi. Mainit pa rin ang ulo ko ngunit hindi ko maitatanggi na may pagsisisi sa akin matapos ko siyang saktan."I heard you, Kuya. You said that you like her too," mariin kong sinabi."Yeah. I like her as a friend. And she knows that.""Liar," I said through gritted teeth. Muli siyang natawa at napailing."I said what I said. Trust me. I do not like that girl in a romantic way. Yeah. She's beautiful and very nice. But damn, she's 16! I'm 19, fucker!" Aniya pa na para bang sapat na dahilan na 'yon na p
"You have been ignoring me these past few days! What's wrong with you, Hadrius?!" Brianna screamed angrily, following me. I didn't bother to look at her.Nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa kotse ko. It is my Mom's birthday kaya maaga akong uuwi. At hindi ko alam kung bakit patuloy akong hinahabol ni Brianna kahit pa na malinaw naman sa kaniya kung hanggang saan lang kami. Hell! We have talked about this already! Yes! We fucked but thay doesn't mean we should be together! She was not even a virgin when we did it that's why I do not fucking understand why she was making it seemed that I have some unfinished business with her! Na para bang may responsibilidad ako sa kaniya!"Hadrius, can you please talk to me? Please! We need to talk!" She was still very persistent! I clenched my jaw to stop myself from yelling at her. I still have some remaining respect for her kahit papaano. She was making a scene! Students were looking at our dire
"What is it, son?"Hindi ko maiwasang tumitig sa anak ko dahil nakikita ko sa mukha niya ngayon na magiging seryoso ang usapan namin. It was two in the morning. I should be asleep by now but Hadrius texted me and asked if I was still awake. Iniwan ko muna sandali ang mahimbing na natutulog na si Marwa sa aming kwarto at pinuntahan ang anak namin.Ang malamig na hangin dito sa teresa ay humahaplos sa balat ko. Pinagmasdan kong mabuti si Hadrius na nakatitig lamang sa kawalan. Ilang sandali pa nang bumuntong-hininga siya."I... I had sex with someone..." he whispered softly. His voice was so low that it almost did not reach me.Napakurap ako at ilang sandaling tumitig sa anak ko."So you're telling me that you're not a virgin anymore," I concluded as I raised my eyebrow.Muli siyang bumuntong-hininga nang siguro'y marinig ang kalmado kong boses. Well, wha