Tumunganga ako sa aking cellphone. Ang huli niyang mensahe ay kaninang umaga. "Good morning" lang iyon. Nagtataka nga ako kung bakit binabati niya pa ako sa umaga at gabi kung alam naman niya sa kaniyang sarili na hindi na maayos ang lahat. Siya ang sumira nito. Dapat ay alam niya iyon!
Sa loob ng dalawang linggo ay ganoon ang nangyayari. Puro "good morning" hanggang sa "goodnight."
Binasa ko ang mga nakaraang mensahe namin sa isa't isa.
Hayes:
– Hindi ako makakabisita riyan. I'm sorry. Abala lang sa trabaho.
– Sige. Naiintindihan ko.
Hayes:
– Ok.
Kahapon iyon. Hindi naman siya mahilig sa dalawang letra na iyan noon, eh. Hindi niya pinaparamdam sa akin ang tuyo at malamig na reply. Pero ngayon, ibang iba na. Sobrang tipid. Sobrang tabang. Sobrang sakit.
Hindi ko alam na magkakilala pala ang dalawa. Hindi na nakapagtataka. She's a patrician who makes herself busy with fashionable social circles. Tipikal na mga babaeng pwedeng-pwede para sa isang tulad ni Hayes.Unti-unting bumaliktad ang aking sikmura.Hindi ako tanga para hindi matanto kung anong nangyayari. Hindi ako tanga para magbulag-bulagan pa sa mga nakikita.Hindi ko na namalayan ang pagdaloy ng mga mapangahas kong mga luha. At mas lalo akong nawalan ng hininga nang magtagpo ang mga tingin namin. He was not shocked neither surprised to see me here... crying silently... begging for his touch.Nanatiling seryoso ang kaniyang mukha habang tinatanaw ako.Gustung-gusto ko nang tumakbo at lumayo mula sa mga mata niya. Ngunit bakit hindi ko iyon magawa.I'm fucking sure he noticed how miserable I am right now. He didn't even move an inch. P
"A-Anong sinasabi mo?" nanghihina kong bulong.Umiling ako habang nakatanaw sa kaniya. Nanatiling madilim ang kaniyang mukha. Tumiim ang kaniyang bagang."H-Hindi ko alam ang sinasabi mo, Hayes. Hindi ako... humalik ng iba." Nanginig ang aking boses.Kumunot ang kaniyang noo matapos marinig ang aking sinabi. He looked away and licked his lower lip.Inulan ng maraming katanungan ang isipan ko. Hindi ko mahagilap ang ibig niyang sabihin. Hindi ko alam kung saang lupalop niya kinukuha ang mga salita niya.Lasing lang ba talaga ako kaya hindi ko siga maintindihan?Tila ba napipilitan siya nang lingunin ako. Sumiklab ang iritasyon sa kaniya.His eyes were inflamed and dreadful. His jaw clenched repeatedly. Tila ba hindi siya naniniwala sa mga sinasabi ko. Na para bang may ginawa akong mali. Hindi ko al
Sinigurado kong mahigpit ang pagkakatali ng aking suot na roba."Ito ba ang ipasusuot mo sa 'kin?" Tinuro ko ang mga damit.Nanatili siyang nasa pintuan, tila natigilan sa aking bungad sa kaniya.Nag-angat siya ng kilay. "Yeah, why? Hindi mo nagustuhan? My secretary chose that. I'm gonna call him to buy another set if you don't like it," seryoso ang kaniyang tono.Pumikit ako nang mariin. "Hayes, hindi. Bakit kailangang Louis Vuitton pa? Ang mahal niyan! Dapat sa ukay na lang siya bumili. Ayos lang naman iyon sa akin. Tsaka hindi ko 'yan kayang bayaran!"Kumilos siya at sinara ang pintuan sa kaniyang likuran. Nagsalubong ang kaniyang mga kilay."Anong bayaran? Wala kang babayaran. Why would you even think that?""E, ang mamahal ng mga 'yan! Hindi ko naman kailangan ng mahal!" katwiran ko at napaatras nang hum
Nanatili lamang akong nakaupo rito sa dining area nang magpaalam si Hayes upang magpalit ng damit dahil ihahatid niya ako at pagkatapos ay diretso na siya sa trabaho. Kitang-kita ko ang pagiging kuryoso ng ilang kasambahay na pumapasok. Naaasiwa ako at tuluyan nang hindi naging kumportable.Mas lalo akong inatake ng kaba nang makita ang pagpasok ni Donya Herenia na naka-itim na mahabang roba. Umangat ang kaniyang kilay nang matanaw ako.Nanginig ang mga tuhod ko nang tumayo ako upang magbigay galang sa kaniyang pagdating."G-Good morning po, Donya Herenia." Nanuyo ang aking lalamunan.Umasa ako ng kahit na tipid na ngiti mula sa kaniya ngunit nanatili lamang malamig ang kaniyang ekspresyon. Umupo siya sa kabisera na para bang hindi narinig ang aking bati. Nilubayan ako ng aking kaluluwa."Morning," aniya nang hindi ako sinusulyapan bago inutos ang isang ka
Naabutan ko si Tita Margaret na nagkakape sa aming kusina. Hindi ko na pinatuloy si Hayes dahil alam kong may trabaho pa siya.Kitang-kita ko ang mapanuring mga mata ng tiyahin ko nang lumapit ako sa kaniya upang magmano."Kailan mo makukuha ang mana?" Iyon ang kaniyang unang bungad sa akin.Kinunotan ko siya ng noo.Paulit-ulit ang tiyahin ko sa bagay na ito. Halos araw-araw yata ay ganito ang sinasabi niya sa akin. Hindi niya man lang tinanong kung saan ako nanggaling. Kung bakit hindi ako rito natulog. Kung bakit ngayon lang ako nakauwi.Humugot ako ng malalim na hininga at mabagal na umupo sa kaniyang tabi."Hindi ko po alam. Hindi na po iyon mahalaga, Tita."Kitang-kita ko ang mabilis na pagsiklab ng iritasyon niya.Nag-iwas ako ng tingin. Alam ko na ganito ang magiging r
Kahit sa gitna ng kaniyang pagmamaneho ay hindi pa rin maalis ang pagiging suplado niya. Kunot ang kaniyang noo habang tutok sa tahimik na kalsada.Ala una na ng madaling araw. Maluwag na ang kalsada at halos wala na akong makitang sasakyan sa daan.Ngumuso ako habang pinagmamasdan siya."Itsura mo?" Humalakhak ako. Mas lalo yata siyang nagsungit sa ginawa kong pagtawa. Sumulyap lang siya sa akin at hindi ako pinansin. Kinagat ko ang labi ko, natatawa pa rin. Lumingon na lamang ako sa bintana."How did you even end up in that club? That place is not safe for you. Don't you know that?" may diin niyang sinabi.Napabaling ako sa kaniya. Kitang-kita ko ang pananatili ng kaniyang iritasyon. Diretso lamang ang tingin niya at hindi ko siya makitaan ng anumang reaksiyon. Tanging pagka-irita lamang talaga."Hayes naman. Ano bang pro
Kinagat ko ang labi ko at marahas na pinalis ang luha na kanina pa nagbabadya.Hindi ko alam ngunit sobrang apektado ako sa mga narinig mula kay Zanila. Bawat salita ay tagos sa puso ko na nagsilbing bala para makaramdam ako ng pagdurugo.Dala-dala ko ang pag-uusap namin ni Zanila hanggang sa mga sumunod na araw. Kahit anong gawin ko ay hindi iyon mabura sa utak ko."Ba't hindi mo ibenta 'yang mga painting mo nang mapakinabangan naman natin. Sayang naman kung 'tong kwarto mo lang ang nakakakita!" si Tita Margaret.Binaba ko ang kamay ko mula sa canvas. Sumulyap ako sa kaniya at ngumuso."Ayaw ko naman pong ibenta kung hindi ako satisfied sa mga ito. Tsaka may kulang pa." Nagkibit-balikat ako at tinuloy ang pagdampi ng paint brush sa canvas."Ano ka ba! Ang galing mo kayang magpinta. Kahit ako na hindi mahilig sa ganiyan ay namamangha pa rin
"Bakit ka may singsing?"Nag-angat ako ng tingin kay Tita Margaret. Titig na titig siya sa kamay kong may hawak ng tasa ng kape. Binaba niya ang kaniyang kubyertos at tinaasan ako ng kilay.Hindi ako nakatulog kakaisip sa nangyari kagabi. Magdamag lang akong tulala sa kisame at pakiramdam ko, panaginip lang ang lahat.O isang masaklap na bangungot. Hindi ko alam. Napakasarap sa pakiramdam, sa puntong kinukurot na ang puso ko. Hindi ko akalain na posible pala iyon. Na maging masaya ngunit masakit sa puso.Akmang ibababa ko ang aking kamay nang mabilis niya iyong hinablot.Kinagat ko ang labi ko. Pinagmasdan ko siyang kinikilatis ang singsing. Kunot ang kaniyang noo habang sinusuri iyon."Tangina... ang ganda. Bigay ba 'yan ni Hayes?" Halos bulong lamang iyon. Pinakawalan niya ang kamay ko at tinitigan ako nang mabuti. Hindi ko siya halo
"Salamat," Nataschia smiled at me and unbuckled her seatbelt.Lumunok ako habang pinagmamasdan siya."Nataschia..." I trailed off. Sumulyap siya sa akin at nagtaas ng kilay."Hmm?""When... when can I get a kiss?" I whispered softly.Kita kong natigilan siya sa narinig. Napakurap siya."H-Huh?"Dahan-dahan akong nagpakawala ng malalim na hininga. "Kahit sa pisngi lang... please..." Sa rahan ng boses ko ay hindi ko alam kung narinig niya.Bahagyang umawang ang mga labi niya habang nakatulala sa akin.Nag-iwas ako ng tingin, nakaramdam ng hiya."I-It is okay. Forget about it." I tried to sound cool but I failed. Bakas pa rin sa boses ko ang panghihina."Yevros..." may lambing sa kaniyang tono.I glanced at her. "No. It'
"Do not fucking tell me na hindi ka na naman sasama sa amin!" Sigaw ni Harris habang pinapanood akong nagmamadaling ilagay ang mga gamit sa aking bag."Bro? What the fuck? When was the last time na sumama ka sa amin? Two fucking months ago!" This time, it was Dylan.I ignored them. Mabilis kong dinampot ang bag ko at sinampay sa aking balikat."I gotta go," saad ko at lumabas na ng silid. Dinig ko pa ang pagmumura ni Harris at Dylan sa akin ngunit binalewala ko lang sila.I texted Nataschia as I walked down the corridor. Yes. I got her number. Ilang linggo ko rin siyang kinulit para makuha ang number niya. Doon ko talaga napatunayang dapat ay maging makulit lang ako para tuluyan siyang bumigay sa akin.- Baby, my classes are done.Hindi niya naman mababasa 'yon dahil abala na siya sa karenderya.And I know that she doesn't care about it but
Dagsa ang mga tao ngayon sa karenderya. Kahit tapos na akong kumain, ayaw ko pang umalis. I was hoping that I could drive her home, but she never let me. Sa isang buwan kong palaging pagpunta rito, hinihintay ko ang pag-uwi niya. Kahit alam kong hindi siya papayag, hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa.I watched her as she smiled at their customers while taking their orders. Kahit kita ang pagod sa kaniya, hindi nabubura ang ngiti niya sa mga tao.I heard that her parents are both dead while her brother is in jail because of rape. Ngunit ang sabi ay na-frame up lang daw ang kuya niya. Tatlong taon na raw itong nasa kulungan. Gumagawa na ako ng paraan upang matulungan ang kuya niya na makalabas. May nakausap na akong abogado. I promise that I'll do everything to get her brother out of prison.Napag-alaman ko ring nasa pangangalaga ng kaniyang lola si Nataschia na siyang nagmamay-ari ng karenderyang ito.
"Ang kapal ng mukha mo!" Nanginginig ang boses niyang sigaw. I squeezed my eyes tightly as I felt the pain from the slap slowly subsiding. Girls are crazy. Ngayon ko lang talaga napatunayan. Baliw sila.She threw punches on my chest while crying. Wala akong magawa kundi ang pigilan siya. Paano ko siya aamuhin kung sarili niya mismo ang niloloko niya? She fucking knew that we were just fucking around! We are not kids anymore!Hindi ko talaga maintaindihan kung bakit pinagpipilitan niyang girlfriend ko siya. Malinaw na malinaw sa amin na walang kahulugan ang lahat bago namin napagdesisyunang pasukin ang ganitong setup. Hindi ko siya pinilit na pumayag! Hell! I would never force a woman to enter this kind of arrangement with me. We are both consenting adults. Alam niya ang pinasok niya kaya wala siyang karapatang mag-demand ng kung ano mula sa akin dahil una pa lang ay nilinaw ko na sa kaniya ang lahat.Be
A hard slap across my face made my world shook. I did not even notice the woman who suddenly appeared in front of me. Sa gulat ko ay naalis ko ang pagkaka-akbay ko kay Nikola at nilingon ang babaeng sumampal sa akin.A woman wearing a black tight dress, looking very irresistible, was throwing daggers at me. Her brown hair was slightly disheveled but still, she fucking looked so hot.She looked like an innocent little devil wearing that dress. Napakurap ako at natulala sa kaniyang namumulang pisngi dahil sa galit."You are so disgusting, Verulendez! Napakarumi mo! My best friend is crying right now pero ikaw nandito lang at nakikipaglandian sa babae mo!" Matalim niyang tinapunan ng tingin ang katabi kong si Nikola.I swear, her voice was so sweet. Tila ba hindi siya sanay magtaas ng boses. Ngunit naguguluhan ako. What was she talking about? Sinong best friend ang tinutukoy niya?A
I heaved a deep sigh as I prepared myself. Kinakabahan ako at... natatakot. Pero wala akong balak umatras pa. I prayed countless times before I went here. Alam kong nasa tabi ko lang ang Diyos at gumagabay sa akin.Kinuha ko ang bulaklak na pulang mga rosas sa tabi bago ako muling nagbuga ng hangin. Pinagmasdan ko ang sarili sa rearview mirror. I looked like shit. Kitang-kita ang matinding kaba sa mga mata ko ngunit wala na akong pakialam pa.Mabilis kong binuksan ang pintuan at lumabas na ng sasakyan. I was wearing a semi formal attire. Ayaw kong isipin ng mga magulang ni Sienna na hindi ko pinaghandaan ang pagpunta rito. I already texted Sienna saying that I was on my way. Kahapon ay sinabi ko sa kaniyang haharapin ko ang mga magulang niya upang pormal na magpaalam na ligawan siya.And that woman did not even want to believe me that I was serious about it. Buong akala niya ay walang katotohanan sa mga sinab
The urge to punch him was so strong but I had to stop myself from giving him another one because he's got a fucking point. Marahas ko siyang binitawan habang habol ko pa rin ang aking paghinga. Ngumisi siya nang tuluyang makawala sa akin."Get your shit together, man. Hindi ako mang-aagaw," natatawa niyang sinabi at napadaing nang haplusin muli ang sugat sa kaniyang labi. Mainit pa rin ang ulo ko ngunit hindi ko maitatanggi na may pagsisisi sa akin matapos ko siyang saktan."I heard you, Kuya. You said that you like her too," mariin kong sinabi."Yeah. I like her as a friend. And she knows that.""Liar," I said through gritted teeth. Muli siyang natawa at napailing."I said what I said. Trust me. I do not like that girl in a romantic way. Yeah. She's beautiful and very nice. But damn, she's 16! I'm 19, fucker!" Aniya pa na para bang sapat na dahilan na 'yon na p
"You have been ignoring me these past few days! What's wrong with you, Hadrius?!" Brianna screamed angrily, following me. I didn't bother to look at her.Nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa kotse ko. It is my Mom's birthday kaya maaga akong uuwi. At hindi ko alam kung bakit patuloy akong hinahabol ni Brianna kahit pa na malinaw naman sa kaniya kung hanggang saan lang kami. Hell! We have talked about this already! Yes! We fucked but thay doesn't mean we should be together! She was not even a virgin when we did it that's why I do not fucking understand why she was making it seemed that I have some unfinished business with her! Na para bang may responsibilidad ako sa kaniya!"Hadrius, can you please talk to me? Please! We need to talk!" She was still very persistent! I clenched my jaw to stop myself from yelling at her. I still have some remaining respect for her kahit papaano. She was making a scene! Students were looking at our dire
"What is it, son?"Hindi ko maiwasang tumitig sa anak ko dahil nakikita ko sa mukha niya ngayon na magiging seryoso ang usapan namin. It was two in the morning. I should be asleep by now but Hadrius texted me and asked if I was still awake. Iniwan ko muna sandali ang mahimbing na natutulog na si Marwa sa aming kwarto at pinuntahan ang anak namin.Ang malamig na hangin dito sa teresa ay humahaplos sa balat ko. Pinagmasdan kong mabuti si Hadrius na nakatitig lamang sa kawalan. Ilang sandali pa nang bumuntong-hininga siya."I... I had sex with someone..." he whispered softly. His voice was so low that it almost did not reach me.Napakurap ako at ilang sandaling tumitig sa anak ko."So you're telling me that you're not a virgin anymore," I concluded as I raised my eyebrow.Muli siyang bumuntong-hininga nang siguro'y marinig ang kalmado kong boses. Well, wha