Pagpasok na pagpasok namin sa library, hinarap ko na si Tyrell. I was stunned for a moment when I saw how despairing and forlorn his eyes were. Nahirapan akong lumunok dahil sa nasaksihan.
"Tyrell–"
"Alam ko na iyan." may tabang sakaniyang tono. "Siya pa rin ba, Marwa? Akala ko ba... akala ko ba maayos na? Akala ko ba lalayuan mo na siya? Paano ang kasal natin? Patapos na iyong preperasyon, Marwa." punung-puno ng hinanakit ang kaniyang himig at mas lalo akong nadurog.
"Hindi ko alam..." bulong ko at napapikit. It's true. I don't know what to do anymore.
Napadilat ako nang maramdaman ang hawak niya sa aking magkabilang balikat. Tinitigan ko na lamang ang mga mata niyang kumikislap dahil sa matinding lumbay.
"Sumama ka sa akin, Marwa. Ako ang mag-aalala sainyo. Magpapagaling ka at magsasama tayo." he said desperately. Nalaglag ang panga ko dahil kitang-kita ko na hindi
"What? Stop sulking, Hayes." umirap ako at tinalikuran siya.Naramdaman ko kaagad ang kaniyang pagsunod ngunit hindi ko na siya pinansin."I'm not sulking. Tss." dinig ko pang sinabi niya habang nakasunod sa akin.Nagtungo ako sa kusina. Sumunod siya hanggang doon. Naabutan ko si manang Monet na umiinom ng tubig. Mabilis niyang nilapag ang baso sa sink nang makita ang nakasunod sa akin at nilisan ang kusina nang walang sinasabi."What do you want to eat?" supladong untag ni Hayes. Nilingon ko siya at pinanliitan ng mga mata."Iinom lang ako ng tubig." tugon ko ngunit inirapan niya lamang ako at supladong nag-iwas ng tingin."Then sit. I'll get you a glass of water." aniya at nagtungo sa fridge. Bumuntong hininga ako at hinayaan siya.Pinanood ko siyang kunot ang noong binubuhos ang tubig sa baso.
Bago pa ako makasagot ay naputol na ang linya. Naiwan akong nakakunot ang noo. Nilapag ko ang telepono kahit naguguluhan. Hinaplos ko ang buhok ko. What was that?Bumalik ako sa pagkain. I just focused on my food, not minding Hayes who was watching me intently. Hindi ko alam kung nawiwili ba siyang panoorin ang bawat pagnguya ko."Bakit hindi ka kumakain? Tapos ka na ba?" kunot noo kong untag sakaniya. Ngumuso siya at umiling."Kumain ka lang. Don't mind me. Watching you is more enjoyable than eating." kinuha niya ang pineapple juice at uminom doon."Bahala ka." nagkibit ako ng balikat bago sinubo ang pork cutlet."I won't go to work today. Isang buwan akong magli-leave. If you don't want to come with me yet, then I'm staying here. I've already talked about this with your tito Wesley. He doesn't have any problem with it at all." aniya na ikinagulat ko.&n
Napakapit ako sakaniyang braso at umiling. Hindi ko kayang marinig iyon. Unti-unting sinasaksak ang puso ko sa mabagal at malalim na paraan. This is too much. Why would He let this happen? Why would He let me suffer through this so much pain... Hindi pa ba sapat ang parusang binigay Niya sa akin? Bakit kailangang humantong sa ganito? This pain is the most intense I have ever felt. I will never be able to tolerate it and survive or be able to feel that life has meaning again... wala nang halaga pa ang buhay ko ngayon. Narinig ko ang pagbukas ng pintuan. Hindi ko iyon nilingon at nanatili lamang sa d****b ni Hayes. Siya lang ang kailangan ko ngayon. Maramdaman ko lang siya, alam kong kakayanin ko. Mahirap din para sakaniya ito. At hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko sa nangyari. Walang ibang dapat sisihin kundi ang sarili ko. I'm a failure... My little bean must be mad at me r
I stopped my car when I reached my destination. Kinuha ko sa likod ang binili ko kanina bago tuluyang bumaba. Nag-aagaw na ang kulay kahel at itim sa kalangitan. Malamig ang haplos ng hangin sa aking balat.Tahimik. Walang katao-tao.Ako lang siguro ang araw-araw bumibisita rito. Noong isang araw hindi ako nakapunta, hindi ko siya nadalaw at pakiramdam ko, may malaking parte sa akin ang hindi matahimik. Hindi ako makatulog. Humingi naman ako ng tawad noong sumunod na araw. She understands. I know she does.Kahit apat na taon na... mabigat pa rin para sa akin. At ang bigat na iyon, mananatili rito sa puso ko hangga't nabubuhay ako. Kahit gaano katagal na panahon pa ang lumipas, walang magbabago.I heaved a deep sigh before putting the flowers beside her name. Umupo ako at natulala na lamang sa nakaukit niyang pangalan.When I met her, I realized... th
"Yvonna, stop. Move." hinawakan ko ang kaniyang braso at pinilit na mapatayo."Hayes?" iritado niyang sinabi at walang nagawa kundi ang tumayo nalang.I looked at the girl na ngayo'y nilalapag sa mesa ang laman ng tray. Who's this? Ito ba ang sinasabi ni Sevron?She looked so simple in her white t-shirt and dark skinny jeans. Umaalon ang kaniyang kulay tsokolateng mahabang buhok sa kaniyang likod. Sa bawat pag-galaw ng kaniyang braso ay kitang-kita ang pagliwanag ng kulay niya. Her arms were as white as a snow. Who the fuck is this girl?Nakita ko ang pag-ahon ni Sevron mula sa pool and I know what his next move was. Bago pa siya tuluyang maka-ahon, tumayo na ako at lumapit sa babaeng may mahabang buhok. I stopped behind her at nagulat nalang ako nang bigla siyang umatras. And damn, swear to every gods and goddesses. Nalanghap ko ang mabangong amoy ng kaniyang buhok. Damn it!
"Uy! Ano? Hindi ko siya nakita sa labas. Miss na miss ko na siya. Isang buwan na kaming hindi nagkikita, ah."Biglang umusbong ang iritasyon ko sakaniya. Matalim ko siyang tinignan ngunit hindi niya iyon sineryoso habang patuloy kami sa paglalakad."Hindi ko alam. Tignan mo. Libutin mo ang mansyon at kapag nakita mo siya, iuwi mo na sainyo.""Talaga? Pwede ko bang iuwi? Why not!" tumawa pa siya at mukhang tuwang-tuwa sa ideyang iyon.Huminto ako at seryoso siyang tinignan. Nabura ang ngiti niya."Huwag iyon, Sev. Kinse anyos palang iyon. Maawa ka." babala ko sakaniya.Nanlaki ang mga mata niya. I lazily rolled my eyes at continue walking. Nakasunod pa rin siya."T-tangina? You can't be serious!"I just shrugged and went at the kitchen to get some water. Lumabas na rin si
Ever since that party, madalas na akong makatanggap ng text mula kay Zanila. Hindi na ako nagulat pa kung paano niya nakuha ang numero ko. Tiyak mula may Ravlen. Nagrereply naman ako sakaniya ngunit hindi ganoon kadalas. Nagulat pa ako nang banggitin niyang high school palang ay kilala niya na ako. And then she mentioned that she was chubby back then. Malayong-malayo sa itsura niya ngayon. Kaya siguro hindi ko napapansin at hindi pamilyar ang mukha. She's studying in Germany and also a model. Umuuwi lang dito tuwing birthday niya.Hindi ko inasahan ang pagbisita niya sa mansyon isang araw. Akala ko nga ay lumipad na siya pabalik ng Germany dahil isang buwan na rin kaming hindi nagkikita. Puro text lang. Hindi naman siya nagdedemand na magkita kami kahit ramdam kong gusto niya. Probably because she knows that I'm dating someone right now. Si Narzela."Ang daming kids sa labas. Hindi ko alam na may party pala." aniya habang nilalab
One thing that I noticed about her is that she laughs a lot with her friends. Para bang madaling patawanin... lalo na iyong kaibigan niyang payatot na mukhang kinulang sa bakuna na madalas niyang kausap kagaya ngayon. Hindi ko alam kung natatawa ba siya sa mga sinasabi nito o sadyang katawa-tawa lang talaga ang pagmumukha.Gusto kong hawakan pero hindi ko magawa. I can't even go near her because I'm fucking nervous. Hanggang balkonahe lang ako, nakatitig sakaniya.I can't believe this girl can make me tremble easily just by simply breathing.Pagod pa ako sa biyahe ngunit mas naramdaman ko lalo ang pagod nang makita ko nanaman siyang may katawanang lalaki habang palabas ng gate. Ito rin iyong nakita ko noong nakaraan na kasama niya.Umigting ang panga ko. Marahas akong nagbuga ng hangin at napailing. Pinaharurot ko ang sasakyan pauwi ng mansyon. Hindi na talaga ako magpupunta r
"Salamat," Nataschia smiled at me and unbuckled her seatbelt.Lumunok ako habang pinagmamasdan siya."Nataschia..." I trailed off. Sumulyap siya sa akin at nagtaas ng kilay."Hmm?""When... when can I get a kiss?" I whispered softly.Kita kong natigilan siya sa narinig. Napakurap siya."H-Huh?"Dahan-dahan akong nagpakawala ng malalim na hininga. "Kahit sa pisngi lang... please..." Sa rahan ng boses ko ay hindi ko alam kung narinig niya.Bahagyang umawang ang mga labi niya habang nakatulala sa akin.Nag-iwas ako ng tingin, nakaramdam ng hiya."I-It is okay. Forget about it." I tried to sound cool but I failed. Bakas pa rin sa boses ko ang panghihina."Yevros..." may lambing sa kaniyang tono.I glanced at her. "No. It'
"Do not fucking tell me na hindi ka na naman sasama sa amin!" Sigaw ni Harris habang pinapanood akong nagmamadaling ilagay ang mga gamit sa aking bag."Bro? What the fuck? When was the last time na sumama ka sa amin? Two fucking months ago!" This time, it was Dylan.I ignored them. Mabilis kong dinampot ang bag ko at sinampay sa aking balikat."I gotta go," saad ko at lumabas na ng silid. Dinig ko pa ang pagmumura ni Harris at Dylan sa akin ngunit binalewala ko lang sila.I texted Nataschia as I walked down the corridor. Yes. I got her number. Ilang linggo ko rin siyang kinulit para makuha ang number niya. Doon ko talaga napatunayang dapat ay maging makulit lang ako para tuluyan siyang bumigay sa akin.- Baby, my classes are done.Hindi niya naman mababasa 'yon dahil abala na siya sa karenderya.And I know that she doesn't care about it but
Dagsa ang mga tao ngayon sa karenderya. Kahit tapos na akong kumain, ayaw ko pang umalis. I was hoping that I could drive her home, but she never let me. Sa isang buwan kong palaging pagpunta rito, hinihintay ko ang pag-uwi niya. Kahit alam kong hindi siya papayag, hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa.I watched her as she smiled at their customers while taking their orders. Kahit kita ang pagod sa kaniya, hindi nabubura ang ngiti niya sa mga tao.I heard that her parents are both dead while her brother is in jail because of rape. Ngunit ang sabi ay na-frame up lang daw ang kuya niya. Tatlong taon na raw itong nasa kulungan. Gumagawa na ako ng paraan upang matulungan ang kuya niya na makalabas. May nakausap na akong abogado. I promise that I'll do everything to get her brother out of prison.Napag-alaman ko ring nasa pangangalaga ng kaniyang lola si Nataschia na siyang nagmamay-ari ng karenderyang ito.
"Ang kapal ng mukha mo!" Nanginginig ang boses niyang sigaw. I squeezed my eyes tightly as I felt the pain from the slap slowly subsiding. Girls are crazy. Ngayon ko lang talaga napatunayan. Baliw sila.She threw punches on my chest while crying. Wala akong magawa kundi ang pigilan siya. Paano ko siya aamuhin kung sarili niya mismo ang niloloko niya? She fucking knew that we were just fucking around! We are not kids anymore!Hindi ko talaga maintaindihan kung bakit pinagpipilitan niyang girlfriend ko siya. Malinaw na malinaw sa amin na walang kahulugan ang lahat bago namin napagdesisyunang pasukin ang ganitong setup. Hindi ko siya pinilit na pumayag! Hell! I would never force a woman to enter this kind of arrangement with me. We are both consenting adults. Alam niya ang pinasok niya kaya wala siyang karapatang mag-demand ng kung ano mula sa akin dahil una pa lang ay nilinaw ko na sa kaniya ang lahat.Be
A hard slap across my face made my world shook. I did not even notice the woman who suddenly appeared in front of me. Sa gulat ko ay naalis ko ang pagkaka-akbay ko kay Nikola at nilingon ang babaeng sumampal sa akin.A woman wearing a black tight dress, looking very irresistible, was throwing daggers at me. Her brown hair was slightly disheveled but still, she fucking looked so hot.She looked like an innocent little devil wearing that dress. Napakurap ako at natulala sa kaniyang namumulang pisngi dahil sa galit."You are so disgusting, Verulendez! Napakarumi mo! My best friend is crying right now pero ikaw nandito lang at nakikipaglandian sa babae mo!" Matalim niyang tinapunan ng tingin ang katabi kong si Nikola.I swear, her voice was so sweet. Tila ba hindi siya sanay magtaas ng boses. Ngunit naguguluhan ako. What was she talking about? Sinong best friend ang tinutukoy niya?A
I heaved a deep sigh as I prepared myself. Kinakabahan ako at... natatakot. Pero wala akong balak umatras pa. I prayed countless times before I went here. Alam kong nasa tabi ko lang ang Diyos at gumagabay sa akin.Kinuha ko ang bulaklak na pulang mga rosas sa tabi bago ako muling nagbuga ng hangin. Pinagmasdan ko ang sarili sa rearview mirror. I looked like shit. Kitang-kita ang matinding kaba sa mga mata ko ngunit wala na akong pakialam pa.Mabilis kong binuksan ang pintuan at lumabas na ng sasakyan. I was wearing a semi formal attire. Ayaw kong isipin ng mga magulang ni Sienna na hindi ko pinaghandaan ang pagpunta rito. I already texted Sienna saying that I was on my way. Kahapon ay sinabi ko sa kaniyang haharapin ko ang mga magulang niya upang pormal na magpaalam na ligawan siya.And that woman did not even want to believe me that I was serious about it. Buong akala niya ay walang katotohanan sa mga sinab
The urge to punch him was so strong but I had to stop myself from giving him another one because he's got a fucking point. Marahas ko siyang binitawan habang habol ko pa rin ang aking paghinga. Ngumisi siya nang tuluyang makawala sa akin."Get your shit together, man. Hindi ako mang-aagaw," natatawa niyang sinabi at napadaing nang haplusin muli ang sugat sa kaniyang labi. Mainit pa rin ang ulo ko ngunit hindi ko maitatanggi na may pagsisisi sa akin matapos ko siyang saktan."I heard you, Kuya. You said that you like her too," mariin kong sinabi."Yeah. I like her as a friend. And she knows that.""Liar," I said through gritted teeth. Muli siyang natawa at napailing."I said what I said. Trust me. I do not like that girl in a romantic way. Yeah. She's beautiful and very nice. But damn, she's 16! I'm 19, fucker!" Aniya pa na para bang sapat na dahilan na 'yon na p
"You have been ignoring me these past few days! What's wrong with you, Hadrius?!" Brianna screamed angrily, following me. I didn't bother to look at her.Nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa kotse ko. It is my Mom's birthday kaya maaga akong uuwi. At hindi ko alam kung bakit patuloy akong hinahabol ni Brianna kahit pa na malinaw naman sa kaniya kung hanggang saan lang kami. Hell! We have talked about this already! Yes! We fucked but thay doesn't mean we should be together! She was not even a virgin when we did it that's why I do not fucking understand why she was making it seemed that I have some unfinished business with her! Na para bang may responsibilidad ako sa kaniya!"Hadrius, can you please talk to me? Please! We need to talk!" She was still very persistent! I clenched my jaw to stop myself from yelling at her. I still have some remaining respect for her kahit papaano. She was making a scene! Students were looking at our dire
"What is it, son?"Hindi ko maiwasang tumitig sa anak ko dahil nakikita ko sa mukha niya ngayon na magiging seryoso ang usapan namin. It was two in the morning. I should be asleep by now but Hadrius texted me and asked if I was still awake. Iniwan ko muna sandali ang mahimbing na natutulog na si Marwa sa aming kwarto at pinuntahan ang anak namin.Ang malamig na hangin dito sa teresa ay humahaplos sa balat ko. Pinagmasdan kong mabuti si Hadrius na nakatitig lamang sa kawalan. Ilang sandali pa nang bumuntong-hininga siya."I... I had sex with someone..." he whispered softly. His voice was so low that it almost did not reach me.Napakurap ako at ilang sandaling tumitig sa anak ko."So you're telling me that you're not a virgin anymore," I concluded as I raised my eyebrow.Muli siyang bumuntong-hininga nang siguro'y marinig ang kalmado kong boses. Well, wha