"Sir, may insidente kami rito ng droga at tangkang panggagahasa. Pakiimbestigahan po agad."
Pagkababa ng tawag, malinaw na nakita niyang kinakabahan si Lianna, pilit na hinihila ang laylayan ng kanyang palda. Kung gusto nitong sirain ang lahat, wala siyang balak umatras—mas sisirain niya ito nang husto.
Natapos ang welcome party ng pamilya Del Fierro sa isang malaking kahihiyan.
Dumating ang pulis at nahanap si Lizzy."Alam na po namin ang lahat ng sitwasyon, pero dahil may ilang suspek na nagsasabing may kinalaman ka sa insidenteng ito, hinihiling namin na sumama ka sa amin para sa imbestigasyon."
Ayaw ng pamilya Del Fierro na mas lalong masira ang kanilang pangalan, kaya tumahimik silang umalis.
Tila gustong may sabihin si Jarren kay Lizzy, ngunit nang muling sumandal si Amanda sa kanyang balikat, walang alinlangan itong binuhat ni Jarren gaya ng isang prinsesa. Iniwan niya si Lizzy at lumakad palayo nang hindi man lang lumingon.
Sa malamig na hangin ng gabi, ang likod ni Lizzy ay tila naglalarawan ng lungkot at lamig, bumagsak ang kanyang balikat habang pinagmasdan ang likod ni Jarren na buhat-buhat si Amanda. Kaya wala na rin siyang nagawa kundi sumama sa mga police.
Habang umaandar ang sasakyan ng pulis, napatingin si Lysander ngunit agad na iniangat ang bintana sa kotse na sinakyan niya. Hawak-hawak niya ang kanyang relo habang tila malalim ang iniisip. Hindi mahulaan kung ano ang tumatakbo sa kanyang isipan.
Bahagyang umubo si Roj at sinabihan ang driver, "Huwag muna tayong bumalik sa Omega Hotel, pumunta tayo sa station ng police."
Ang abogado ng pamilya Sanchez ang unang nagsalita, "Miss Del Fierro, alam ko na po ang kabuuang sitwasyon. Ang maipapayo ko ay magbayad kayo ng danyos at humingi ng tawad. Kapag nagbigay kayo ng kompensasyon at nag-sorry, tapos na ang usapang ito.
Huwag kang mag-alala, gagawin ko ang lahat para mag-public apology sila, pero sapat na ring mag-sorry ka nang pribado..” Pagkatapos niyang magsalita, naging mayabang muli ang kanyang tono. "Pero didiretushin na kita, at alam ko naman na alam mo na rin ang tungkol sa bagay na ito, ang gusto ng pamilya Sanchez ay maayos pa rin ang kasal ninyo sa mga Del Fierro."Parang matagal nang hinihintay ni Liamn ang mga salitang iyon, kaya naging kalmado na ang kanyang ekspresyon. Ngumiti ito at sinabing, "Alam ko naman na mabuting tao si Young Master Jarren. Pasensya na at humingi ka na rin ng tawad para sa amin."
Ibinigay niya kay Lizzy ang isang makahulugang tingin, senyas na tanggapin na lang niya ito agad.
"Hindi." Magulo man ang buhok ni Lizzy, taas-noo pa rin siya habang nagsasalita. Ang kanyang leeg ay mahaba at maputi, parang leeg ng isang sisne. "Hindi ako hihingi ng tawad. Hayaan nating ang pulis ang mag-imbestiga para linisin ang pangalan ko."
Pagkasabi niya nito, nagbago ang ekspresyon ng lahat ng naroon.
Galit na galit si Liam at malakas na hinampas ang mesa. "Lizzy, pwede ba tigilan mo na ‘yang kalokohan mo? Ang daming nakakita sa ginawa mo kanina. Wala kang kahihiyan, pero ang pamilya Del Fierro ay meron pa!"
Nagpakawala ng mahinang tawa si Liston. "Sanay kasi siyang inaalagaan sa bahay, kaya ‘pag may gusto siyang makuha, gagawin niya kahit anong abala sa atin."
Napangisi si Lizzy sa loob-loob niya. Hindi nga siya kagaya ni Lianna, na gagawin ang kahit ano, masira lang siya.
Bahagyang naningkit ang mata ng abogado ng Sanchez, sabay banta, "Kung ipipilit mong hindi mag-sorry, hindi ka tutulungan ng pamilya Sanchez sa piyansa. Mapaparatangan ka ng pag-utos sa tangkang panggagahasa kay Amanda."
Saglit na bumilis ang tibok ng puso ni Lizzy.
Tunay ngang walang awa si Jarren, ni hindi man lang siya ipinagtanggol kahit pakitang-tao lang. Hangga’t ayaw niyang kumilos, siguradong hindi rin gagalaw ang pamilya Del Fierro para ilabas siya.
Kinailangan niyang makulong.
Napangisi si Lizzy at taas-noong sinabi, "Pero hindi ko ito kasalanan, kaya hindi ako magso-sorry. Kung gusto niyo akong ipilit na ituloy ang kasunduan sa kasal, may isa akong kondisyon—ibigay niyo sa akin ang recording ng nangyari sa kwarto kanina."
Medyo nag-iba ang ekspresyon ni Liam. "Kinuha na ni Jarren ang recording. Ang sabi niya, kung itutuloy mo pa ang gulo, huwag mo siyang sisihin kung ilalabas niya iyon sa publiko."
Nanlamig ang tingin ni Lizzy, pati na rin ang nararamdaman niya. "Kaya pala, walang ni isa sa inyo ang gustong maniwala sa akin? Wala man lang tumingin sa laman ng recording?"
Nagsalita si Liston na halatang naiinis, "Nakakahiya na, nakakababa pa ng dignidad. Hindi ba para rin naman sa kabutihan mo ito? Lahat kami, nag-aalala sa'yo, pero eto ka, pasaway pa rin."
Bigla niyang naramdaman ang matinding pagod. "Kung gano’n, umalis na kayo. Hindi ko tatanggapin ang piyansa niyo, at huwag niyo na akong pilitin."
Nag-iba ang ekspresyon ng mga tao sa paligid.
Unang umalis ang abogado ng pamilya Sanchez. "Wala kang utang na loob."
Sumunod ang mga tao ng pamilya Del Fierro. "Tingnan natin kung gaano katigas yang ulo mo sa loob ng ilang araw, at kami rin ang mag-aayos ng gulo mo!"
Napangisi si Lizzy, ngunit puno ng lungkot ang kanyang puso. "Kahit mamatay ako dito ngayon, hinding-hindi na ako papasakop sa inyo."
Sinabi niya iyon nang mawala na sa paningin niya ang pamilya niya.
Hindi niya alam kung gaano katagal siyang naghintay. Sa gitna ng kanyang pagkalito, bigla niyang narinig na may dumating. "Miss Del Fierro, pwede ka nang umalis. May nag-piyansa para sa'yo."
Nag-isip siya kung sino iyon, pero wala siyang maisip na pangalan.
Sa labas ng police station, isang Pagani Zonda ang nakaparada sa gilid ng daan, at may nakatayo roon na isang matangkad na lalaki. Nakatalikod siya sa liwanag, kaya ang anino niya ay mas lalong nagbigay-diin sa matitigas niyang features.
May malamig na aura ang lalaki, at sa kanyang seryosong mukha, mas lumilitaw ang likas niyang tapang. Malamig ngunit marangal, pero hindi iyon kasing pagod sa mga mata ni Lizzy.
Napatingin si Lizzy, bahagyang natulala. "Tito Lysander?" Gulat niyang nasambit.
Napansin niyang hindi na bagay ang tawag na iyon, kaya agad niyang binago, "Mr. Sanchez.""Hmm." Bahagyang tumango si Lysander. "Sumakay ka na."
Bagamat kinakabahan, sumunod siya nang maayos. Hindi niya masyadong nakakasalamuha ang lider ng pamilya Sanchez. Kadalasan, nasa ibang bansa ito para hawakan ang malalaking negosyo ng pamilya.
Ang tanging pagkakataon na nagkikita sila ay sa mga family gatherings ng Sanchez.
Para kay Lizzy, si Lysander ay parang perpektong tao—isang alamat sa mundo ng negosyo. Kahit nasa edad trenta na, malakas pa rin ang kanyang karisma, at kailanman ay walang naging kontrobersya.Takot at naiinggit si Jarren sa tiyuhing ito. Tuwing napag-uusapan ang mga tagumpay ni Lysander, ramdam ang hinanakit ni Jarren sa kanyang tono.
Sa harap ni Lysander, walang karapatan si Jarren bilang tagapagmana ng pamilya Sanchez.
Habang puno ng iba't ibang iniisip, nanlalamig na rin ang loob ni Lizzy. Napahiya niya ang pamilya Sanchez sa harap ng maraming tao, kaya malamang hindi siya papalagpasin ni Lysander. Kahit pa na-piyansa siya, iniisip niyang baka dalhin lang siya para "tapusin sa labas."
Habang nanginginig sa takot, narinig niya ang malamig ngunit magandang tinig ng lalaki.
"May atraso ang pamilya Sanchez sa'yo sa pagkakataong ito. Ano ang gusto mong kapalit?""Ha?"
Halos hindi makapaniwala si Lizzy sa narinig niya.
Bahagyang lumingon si Lysander, tinitigan siya nang malalim, na parang isang malamig at misteryosong lawa ang kanyang mga mata—nakakaakit ngunit nakakakaba.
"Alam ko ang lahat tungkol kay Jarren. Magbibigay ng paliwanag ang pamilya Sanchez sa'yo, at sinisiguro kong hindi mo na makikita ang babaeng iyon sa tabi niya."Halos hindi makaikot ang utak ni Lizzy sa sobrang gulat. Bigla niyang naintindihan ang ibig sabihin ni Lysander. Hindi hangal ang pamilya Sanchez, at kahit papaano, siya pa rin ang pinakamataas na anak ng pamilya Del Fierro.
Kahit pa hindi siya paborito, mas mainam pa rin siya kaysa kay Amanda, na walang kahit anong koneksyon o reputasyon.
Si Amanda? Walang pamilya, mababa ang edukasyon, at hindi man lang pumapasa sa kwalipikasyon para maging kasambahay ng pamilya Sanchez.
Kung papakasalan talaga siya ni Jarren, malaking kahihiyan iyon para sa pamilya Sanchez.
Kung sa rason lang, dapat niyang tanggapin na manatili sa ilalim ng proteksyon ng pamilya Sanchez para sa ikabubuti ng Del Fierro.
Pero nagulat siya sa inoffer ni Lysander, hindi niya iyon inasahan.
"Mr. Sanchez." Tumingala si Lizzy at tumingin sa kanya, at ang tono niya’y matatag, "Ang gusto ko lang, gusto ko nang makipaghiwalay kay Jarren. Mula ngayon, kanya-kanya na kami ng landas."Nabakas sa madilim na mga mata ni Lysander ang bahagyang sorpresa."Sigurado ka na ba?"Hinigpitan ni Lizzy ang pagkakahawak sa kanyang mga kamay na nakapatong sa tuhod."Pinag-isipan ko na ito. Sana maintindihan mo ang mga nagawa ko ngayong araw. Kahit sino naman, kung niloko, hindi matutuwa. Hindi ko sinasadya na mapahiya ang pamilya Sanchez."Hindi sumagot si Lysander, ngunit mahinahong sinabi, "Pag-isipan mo pa nang mabuti. Huwag kang magdesisyon ng pabigla-bigla at baka pagsisihan mo ito sa huli."Hindi naintindihan ni Lizzy ang malalim na kahulugan ng mga sinabi nito. Akala niya’y binabalaan lang siya, kaya lalo pang namutla ang mukha niya."Mr. Sanchez, ako...""Pinagpiyansa kita ngayon, pero may kondisyon ako," dagdag ng lalaki habang nagpapalit ng posisyon. Nagbigay ito ng malamig na aura,
Bahagyang kumurap ang mga mata ni Jarren, at mahina siyang umubo."Totoo namang nag-effort si Amanda. Lizzy, tulungan mo siya sa pagkakataong ito. Isipin mo na lang na tinutulungan mo ang isang baguhan."Si Amanda naman ay naiyak na may kasamang ngiti at nagpakasweet kay Lizzy. "Pasensya na, Miss Del Fierro."Ngunit sa kanyang mga mata, may bakas ng hamon.Nang walang kontrol, sumiklab ang galit sa dibdib ni Lizzy. Naluha ang kanyang mga mata sa sama ng loob."Efforts ni Amanda? Talaga? Kung gano’n, ano ang halaga ng pagpupuyat ko? Kung gusto niyang magplano buong gabi, sana ay tinawagan niya ako para samahan akong gumawa ng proyekto ko, hindi ba?”Bumagsak ang mga balikat ni Jarren, tila naramdaman niyang hindi niya makukumbinsi si Lizzy na iligtas si Amanda. Kapag narinig ito ng Tito niyang si Lysander na naging palpak siya, panigurado ay papabilikin siya sa mismong company ng Sanchez at mananatiling walang kwentang tagapag-mana. “Don’t be so stubborn, Liz. Help her, this is your p
Tiningnan ni Lysander si Lizzy gamit ang malamlam na mga mata at walang paliguy-ligoy na nagsabi, "Miss Del Fierro, ano sa tingin mo? Ilang beses nang inirekomenda ng headquarters ang iyong promosyon. Plano mo bang mag-resign na lang at magpakasal ng payapa, o gusto mong lumaban? Nasa iyo ang desisyon."Nagulat si Lizzy. Hindi niya inasahan na sinusubaybayan din pala ni Lysander ang mga nangyayari. Tumayo siya habang nakatitig ang lahat at tumingin kay Jarren, na kalmado at parang walang pakialam."Oo, nagkaroon kami ng relasyon ni Jarren noon, pero matagal na iyong tapos. Kung tungkol sa posisyon ng deputy manager, hindi karapat-dapat si Amanda. Bakit hindi ako lalaban?"Pagkasabi nito, biglang pumangit ang mukha ni Jarren. Si Amanda naman, na nasa labas ng pintuan, ay biglang nagsimulang umubo nang malakas. Parang isang bulaklak na wala nang lakas, tila mahuhulog na kahit mahina lang ang pagtulak.Lumapit agad si Jarren para alalayan si Amanda sa harap ng lahat. Hindi pa siya nakunt
Mapait na ngumiti si Lizzy at sinabing, "Sige, binili ng mga magulang natin ang isang bahay malapit sa dagat sa north city para sa iyo, doon na ako titira. Salamat sa’yo, mala-anghel kong kapatid sa regalong bahay mo.”Nanlabo ang mga mata ni Lianna, tila iiyak na naman siya anumang sandali. Si Madel naman ay napalingon at sinita si Lizzy nang iritado. "Lagi mong iniisip na inaagawan ka ng kapatid mo. Regalo ko iyon sa kaarawan niya! Matagal ka nang nagtatrabaho sa Fanlor, kulang ka pa ba sa perang pambili ng bahay?"Sanay na si Lizzy sa ganitong hindi pantay na trato, ngunit tila tinusok pa rin ang puso niya sa mga narinig. Tumayo siya nang walang emosyon sa mukha. "Sige, aalis na ako. Iyon naman kasi ang nais ninyo, hindi ba?”Lumapit si Madel at hinawakan ang kamay niya. "May oras pa para lumipat, 'wag mo nang madaliin ngayon. Kung hindi lang dahil may dugo kitang anak, hindi ko talaga papatulan ang isang makasariling tulad mo. Sumama ka sa akin sa bahay ng mga Sanchez."Napatigil
Isang nakakasilaw na liwanag ang tumagos, agad na inilantad ang mga mukha ng kalalakihang lumapit kay Lizzyl na nagtatago sa dilim. Wala na silang lugar para takpan ang mga mukha nila.Mahigpit na niyakap ni Lizzy ang kanyang dibdib at sumiksik sa isang sulok. Nangangatog siyang nakatingin sa pigurang papalapit nang papalapit, puno ng takot sa kanyang mga mata.Ang lalaki ay nakatayo sa liwanag. Ang tangkad niya ay kitang-kita, at ang kanyang presensya ay hindi maitatanggi—makikita na may laban ito.Isang galaw lang ng kanyang kamay, at mabilis na tumakbo ang ilang bodyguard papunta sa mga lalaking nasa dilim. Walang pag-aatubili nilang binugbog ang mga ito at itinulak sa sulok.Lumapit ang lalaki kay Lizzy, tumingin pababa sa kanya, at iniabot ang kanyang kamay.Parang nakahanap ng lugar na mapagbubuntunan ng emosyon, hindi na napigilan ni Lizzy ang kanyang mga luha. Sunod-sunod na bumagsak ang mga ito mula sa kanyang mga mata."Lysander!"Napahagulgol siya nang sobra, hindi napansin
Napagod na si Lizzy na makipagtalo pa sa kanya. Itinuro niya ang pintuan. "Umalis ka na muna dito, wala akong panahon sa’yo."Parang wala nang magawa si Jarren, at ginawang banayad ang kanyang tono."Lizzy, mag-usap naman tayo nang maayos. Nagpa-reserve ako sa paborito mong restaurant mamayang gabi. Pwede ba?"Tinitigan siya ni Lizzy nang seryoso, at sa di malamang dahilan, bigla siyang nagtanong,"Sige, hindi na ako magpapataasan ng boses. Sabihin mo na lang, ano ba talaga ang gusto mong pag-usapan? Ipaliwanag mo sa akin ang tungkol sa nangyari sa inyo ni Amanda."Napansin ni Jarren ang pagkakasunod ng tanong at dali-daling sumagot. "Natural lang naman na paghiwalayin ang trabaho at personal na buhay. Kung sakaling magpakasal tayo balang araw, hindi na bagay na nagtatrabaho ka pa. Mas mabuti kung mag-resign ka na lang at maging maayos na Mrs. Sanchez sa bahay."Pagkasabi nito, tiningnan niya si Lizzy nang may halong pagmamahal at determinasyon.Nanlaki ang mata ni Lizzy sa narinig. N
Sa huli, naging walang pakundangan si Jarren. Patuloy siyang nanisi, sinasabing nagbago ang ugali ni Lizzy dahil sa mga pinagdaanan nito. Hindi na niya raw kaya, kaya nawalan siya ng pasensya. Piliting inilipat ni Jarren ang lahat ng responsibilidad kay Lizzy, tila siya pa ang biktima sa nangyari.Tahimik na nakinig si Lizzy, pero ramdam niyang parang tinahi muli ang sugat sa kanyang puso, bumuka, at muling nadurog.Itinaas niya ang kanyang kamay at sinampal nang malakas si Jarren. May luha sa kanyang mga mata, hindi dahil sa sama ng loob, kundi dahil sa labis na pagkadismaya."Hindi kita kailanman kinasuklaman gaya ng pagkasuklam ko sa'yo ngayon. Para mo na ring sinabing ang walong taon natin ay isang malaking biro."Dahil sa sobrang tiwala niya noon kay Jarren, naibahagi niya rito ang kanyang mga sikreto at ang mapait niyang nakaraan. Hindi niya inaasahan na ang mga ito ang gagamitin ng lalaki para saktan siya ngayon.Habang natigilan si Jarren, agad na lumayo si Lizzy at inayos ang
Napatingin si Lizzy sa lalaki na may halong gulat.Ipinakilala siya ni Roj, "Ito ang chairman ng SonicM Empire, si Alvin."Kinagat ni Lizzy ang kanyang ibabang labi, "Mr. Mendez, nagkamali kayo. Totoo, ako ang namamahala sa data, pero hindi ako ang nagbenta nito. Problema ito ng maling pamamahala ko, at wala itong kinalaman kay Sir Lysander."Lumambot nang kaunti ang ekspresyon ni Lysander at tumingin siya kay Lizzy."Tinawag kita rito para sabihin ang dalawang bagay. Una, ang mga dokumentong hawak ng headquarters ay classified. Tungkol sa sinasabing kopya na para sa buong kumpanya, ikaw na ang mag-verify niyan. Pangalawa, matapos ang lahat ng ito, pansamantala kitang sususpindihin. Matatanggap mo ba iyon?"Natigilan si Lizzy, at bahagyang nangilid ang kanyang luha. Hindi dahil sa galit o sama ng loob, kundi dahil sa hindi niya inasahan ang mangyayari.Hindi nagalit si Lysander, at hindi rin siya itinulak sa sitwasyong wala nang makakabuhay sa kanya sa Berun."Salamat po, Mr. Sanchez,
Nang marinig ito ni Lizzy, tiningnan lang niya ito nang malamig. Pagkatapos, tumalikod siya at umalis, walang pakialam sa iniisip ng iba.Kung tutuusin, kung hindi dahil sa relo na ginawa ni Sir Joey nang may buong pag-aalaga, gusto na sana niyang itapon ito nang diretso sa basurahan.Sumunod si Jarren sa likuran niya at agad na naabutan siya. "Sobra ka naman talaga ngayon. Kapag ikinasal tayo balang araw, huwag kang maging sobrang dominante. Pamilya mo 'yan, dapat iniisip mo rin kahit paano ang reputasyaon nila.” May halong inis ang tono ng boses nito.Hindi man lang siya tiningnan ni Lizzy. "Jarren, malinaw naman dapat sa'yo ang kooperasyon mo kay Sir Joey. Yung iba, duda kung kilala ko talaga si Sir Joey at kung kaya kong bilhin ang relo niya. Pero ikaw, alam mo kung sino talaga ang nakakakuha ng relo, hindi ba?"Napipi si Jarren at hindi nakapagsalita. Gustuhin man niyang magsabi ng kung ano, napabuntong-hininga na lang siya at mainit na hinila ang kanyang damit."Ang ibig kong sa
Tahimik na tumingin si Lizzy sa paligid, malamig ang ekspresyon niya, at walang bakas ng pagbabago sa kanyang mukha.Napakunot ang noo ni Jarren nang magtama ang kanilang mga mata. Tulad ng iniisip ng iba, sigurado siyang wala talagang naihandang regalo si Lizzy, o kung meron man, hindi ito maipagmamalaki.Sa sandaling iyon, bigla siyang nakaramdam ng pagsisisi. Nakakahiya, kung alam lang niya, mas mabuti pang hindi na lang siya pumunta.Ngunit bahagyang ngumiti si Lizzy, puno ng panunuya. “Ayos lang,” sabi niya sa isip, “hindi ko naman inaasahan ang isang walang silbing lalaki na ito.”Tumindig siya, hinawakan ang laylayan ng kanyang palda, at naglakad palapit. Bagamat simpleng istilo lang ang suot niya, nagmistula itong pang-mamahaling damit sa ganda ng kanyang tindig.Ang kanyang mga mata ay kumikislap, at kahit si Lianna, na naka-light makeup, ay tila napag-iwanan sa ganda niya.Naiinis si Lianna dahil alam niyang kahit anong gawin niya, hindi niya magagaya ang aura ni Lizzy bilan
Napasimangot si Lizzy at marahas na inalis ang kamay ni Jarren. "Mag-show ka na lang. Kung masyado kang sweet sa akin, hindi mo ba natatakot na baka magwala si Amanda, umiyak, at magbantang magpakamatay?"Sumimangot ang mukha ni Jarren, ngunit nanatili itong tahimik. Naglakad ang dalawa sa gitna ng mga tao, magkasunod.Bagama’t hindi sila mukhang magkasintahan, kilala si Jarren bilang isang tao na hindi basta sumusunod kanino man. Ang makita siya sa likod ni Lizzy ay sapat para mag-isip ang mga tao. Mukhang hindi totoo ang mga tsismis na naghiwalay na sila.Dahil dito, napatingin ang mga tao sa pamilya Del Fierro nang may kaunting respeto at paghanga.Sa wakas, dumating na ang star ng selebrasyon. Si Liam, sa kanyang pormal na bihis, ay nagmukhang gwapo, elegante, at parang isang disenteng binatang may mataas na posisyon.Hawak ang kamay ni Lianna, bumaba sila mula sa hagdan. Si Lianna naman ay nakasuot ng mahabang damit na kulay asul na parang langit, elegante at marangal, ang kanyan
Ang lalaking nasa litrato, na nasa kanyang dalawampu’t taong gulang, ay may maliwanag na ngiti, ngunit nananatiling nakapirmi sa sandaling iyon.Limang taon na ang nakalipas nang pumunta siya sa France upang gawin ang ilang bagay at tapusin ang mga ipinagkatiwala sa kanya ng matanda. Ngunit habang ginagawa niya ito, tinugis siya ng mga hindi kilala, at sa pagtakbo niya, muntik na siyang mamatay.Ang taong nasa litrato ay nagbuwis ng kanyang buhay upang bigyan siya ng pagkakataong makatakas. Nang matagpuan ang kanyang katawan, hindi na ito halos makilala dahil sa sobrang tindi ng sinapit.Simula noon, naging sugat ito sa puso ni Lysander. Taon-taon, bumabalik siya sa lugar na ito upang magbigay-pugay sa yumaong kaibigan.Bumukas ang pintuan mula sa labas. Isang babae ang pumasok na nakasuot ng mahabang itim na bestida. Maganda ang kanyang mukha, at ang kanyang mga mata, na kasing lambot ng tubig, ay namumugto mula sa pag-iyak. May nakasabit na maliit na puting bulaklak sa kanyang maha
Si Lizzy ay nakatingin kay Lysander nang tulala, kitang-kita sa mga mata ng lalaki ang malamig na titig.“Hindi ko alam kung paano mo nagagawa ‘to…” parang may gusto pa siyang sabihin pero napigilan niya ang sarili.Sabay silang napatingin sa pintuan nang may kumatok.Narinig nila ang boses ni Amanda na humihikbi. “Mr. Sanchez, okay ka lang? Ang nangyari kanina kasalanan ko, gusto kong humingi ng tawad sa’yo nang personal.”Hindi sigurado si Lizzy kung imahinasyon lang niya, pero nang marinig ni Lysander ang pagtawag ni Amanda kay Lysander bigla na lang sumiklab ang galit nito. Ang malamig niyang mga mata ay lalong naging matalim.“Magpapahinga muna si Mr. Sanchez, ako na ang bahala rito.” Sinamantala ni Lizzy ang pagkakataon, hinila niya ang kamay ni Lysander niya at tumayo.Pagbukas niya ng pinto, bumulaga sa kanya si Amanda na namumula ang mata sa pag-iyak. Sinamahan niya ito ng mapaklang ngiti.“Ang kapal ng mukha mo. Hindi ko alam kung saan ka humugot ng lakas ng loob na makihalu
Pagod at hilo na ang utak ni Lizzy, at ang kanyang katawan ay parang napakabigat, wala siyang lakas na maiangat kahit kaunti. Bago siya tuluyang mawalan ng malay, nakita niyang papalapit si Lysander kasama ang ilang tao.Ang babaeng nasa kanyang mga bisig ay magaan, ang buong katawan ay mainit, at ang paghinga nito’y mababaw. Parang isang taong nasa bingit ng kamatayan na mahigpit na kumakapit sa huling pag-asa.Hawak-hawak nito ang damit sa dibdib ni Lysander, ayaw bumitaw, habang parang may binubulong.Pinahid ni Roj ang pawis sa kanyang noo. "Mr. Sanchez, magpapadala na ako ng sasakyan papunta sa ospital kaagad."Umiling si Lysander. "Magiging magulo kapag pumunta sa ospital, baka makita pa tayo. Sa Sanchez house na lang tayo pumunta.""Yes, sir."Naramdaman ni Lizzy na parang nasa isang kakaibang panaginip siya.Sa panaginip, yakap siya ni Lysander. Ang mas nakakagulat pa, sa panaginip na iyon, hindi siya nandidiri o naasiwa sa ganitong kalapit sa kanya.Napakalinaw ng pakiramdam
Nakasilay sa liwanag si Lysander, taglay ang malamig na postura. Ang madilim niyang mga mata ay walang bahid na emosyon. Nakatingin ito kay Lucas bago bumaling kay Lizzy.Nakangiti si Lucas, na para bang sobrang saya ng mood niya. “Lysander, anong problema? Pumunta ka ba kay Dad para sa yacht? Huwag kang mag-alala, nahanap ko na ang may sala, at dadalhin ko siya kay Dad.”Biglang ngumiti si Lysander, ngunit ang ngiti niya ay puno ng lamig at pangungutya. “Hindi na kailangan. Mas mabuting mag-isip ka na lang kung paano mo ipapaliwanag ito kay Dad mamayang gabi. Para lang takpan ang kalokohan ni Jarren, pinilit mong paaminin ang isang mahina at inosenteng babae para sa kanya. At sa pangalan pa ng pamilya natin, nagbigay ka ng pressure sa Del Fierro family. Napakagaling.”Namutla bigla ang mukha ni Lucas at napatingin siya kay Lysander na parang hindi makapaniwala. Ganoon din ang ekspresyon ni Lizzy, na gulat na gulat. Narinig pala ni Lysander ang lahat ng nangyari.Bagamat hindi ito ang
“How about you’re going with me to the headquarters?” Itinataas ni Lysander ang kanyang mga mata upang tumingin kay Lizzy, may emosyon sa kanyang madilim na mga mata na hindi mawari ni Lizzy. "Kung magpapatuloy kang manatili sa Fanlor, karamihan ng oras mo ay mauubos sa pakikitungo kina Jarren at Amanda. Bakit hindi ka sumama sa akin sa headquarters? Maaari kitang bigyan ng mas mataas na posisyon. Marami kang matutunan kung susunod ka sa akin."Napalunok si Lizzy at bahagyang nag-isip, ngunit sa huli ay umiling siya at tumanggi. "Hindi, Mr. Sanchez, hindi ko kayang sumama sa inyo sa headquarters."Simple lang ang dahilan niya. Ang pagtrabaho niya sa Sanchez family ay pansamantala lamang. Bukod dito, pinaghirapan na niya ang kanyang posisyon sa Fanlor. Hindi madali para sa kanya na bitawan ang lahat ng pinaghirapan para lamang lumipat sa headquarters.Plano niyang magkaroon ng sarili niyang kumpanya, kaya bakit kailangan pa niyang manatili sa posisyon sa headquarters? At higit sa lahat
Pinilit ni Amanda ang pagiging kalmado at sinubukang itago ang takot na sumilay sa kanyang mga mata. Nang itinaas niya ang kanyang ulo, parang iiyak na naman siya.Masado lang akong nagmadali, kaya ko nasabi 'yon. Kung naniniwala ka sa kanya at ayaw mo akong paniwalaan, wala na akong masasabi pa. Aalis na lang ako.”Pagkasabi nito, padabog siyang umalis. Pagdating niya sa pintuan, ni hindi man lang kumilos si Jarren para habulin siya. Bigla siyang napasigaw sa sakit at hinawakan ang kanyang tiyan habang nanginginig ang kanyang katawan kaya mabilis na hinabol siya ni Jarren at inalalayan. Napaiyak si Amanda at biglang yumakap kay Jarren.“Jarren, hindi ko talaga inakala na mag-iisip ka ng ganito tungkol sa akin. Kung hindi lang ako masyadong natakot, hindi sana hahantong sa ganito. Wala na akong ibang malalapitan, at ikaw lang ang natatangi kong maaasahan. Pero si Lizzy, iba siya. Hindi lang maganda ang pamilya niya, may posisyon pa siya bilang magiging Mrs. Sanchez sa tabi mo. Samanta