Mapait na ngumiti si Lizzy at sinabing, "Sige, binili ng mga magulang natin ang isang bahay malapit sa dagat sa north city para sa iyo, doon na ako titira. Salamat sa’yo, mala-anghel kong kapatid sa regalong bahay mo.”Nanlabo ang mga mata ni Lianna, tila iiyak na naman siya anumang sandali. Si Madel naman ay napalingon at sinita si Lizzy nang iritado. "Lagi mong iniisip na inaagawan ka ng kapatid mo. Regalo ko iyon sa kaarawan niya! Matagal ka nang nagtatrabaho sa Fanlor, kulang ka pa ba sa perang pambili ng bahay?"Sanay na si Lizzy sa ganitong hindi pantay na trato, ngunit tila tinusok pa rin ang puso niya sa mga narinig. Tumayo siya nang walang emosyon sa mukha. "Sige, aalis na ako. Iyon naman kasi ang nais ninyo, hindi ba?”Lumapit si Madel at hinawakan ang kamay niya. "May oras pa para lumipat, 'wag mo nang madaliin ngayon. Kung hindi lang dahil may dugo kitang anak, hindi ko talaga papatulan ang isang makasariling tulad mo. Sumama ka sa akin sa bahay ng mga Sanchez."Napatigil
Isang nakakasilaw na liwanag ang tumagos, agad na inilantad ang mga mukha ng kalalakihang lumapit kay Lizzyl na nagtatago sa dilim. Wala na silang lugar para takpan ang mga mukha nila.Mahigpit na niyakap ni Lizzy ang kanyang dibdib at sumiksik sa isang sulok. Nangangatog siyang nakatingin sa pigurang papalapit nang papalapit, puno ng takot sa kanyang mga mata.Ang lalaki ay nakatayo sa liwanag. Ang tangkad niya ay kitang-kita, at ang kanyang presensya ay hindi maitatanggi—makikita na may laban ito.Isang galaw lang ng kanyang kamay, at mabilis na tumakbo ang ilang bodyguard papunta sa mga lalaking nasa dilim. Walang pag-aatubili nilang binugbog ang mga ito at itinulak sa sulok.Lumapit ang lalaki kay Lizzy, tumingin pababa sa kanya, at iniabot ang kanyang kamay.Parang nakahanap ng lugar na mapagbubuntunan ng emosyon, hindi na napigilan ni Lizzy ang kanyang mga luha. Sunod-sunod na bumagsak ang mga ito mula sa kanyang mga mata."Lysander!"Napahagulgol siya nang sobra, hindi napansin
Napagod na si Lizzy na makipagtalo pa sa kanya. Itinuro niya ang pintuan. "Umalis ka na muna dito, wala akong panahon sa’yo."Parang wala nang magawa si Jarren, at ginawang banayad ang kanyang tono."Lizzy, mag-usap naman tayo nang maayos. Nagpa-reserve ako sa paborito mong restaurant mamayang gabi. Pwede ba?"Tinitigan siya ni Lizzy nang seryoso, at sa di malamang dahilan, bigla siyang nagtanong,"Sige, hindi na ako magpapataasan ng boses. Sabihin mo na lang, ano ba talaga ang gusto mong pag-usapan? Ipaliwanag mo sa akin ang tungkol sa nangyari sa inyo ni Amanda."Napansin ni Jarren ang pagkakasunod ng tanong at dali-daling sumagot. "Natural lang naman na paghiwalayin ang trabaho at personal na buhay. Kung sakaling magpakasal tayo balang araw, hindi na bagay na nagtatrabaho ka pa. Mas mabuti kung mag-resign ka na lang at maging maayos na Mrs. Sanchez sa bahay."Pagkasabi nito, tiningnan niya si Lizzy nang may halong pagmamahal at determinasyon.Nanlaki ang mata ni Lizzy sa narinig. N
Sa huli, naging walang pakundangan si Jarren. Patuloy siyang nanisi, sinasabing nagbago ang ugali ni Lizzy dahil sa mga pinagdaanan nito. Hindi na niya raw kaya, kaya nawalan siya ng pasensya. Piliting inilipat ni Jarren ang lahat ng responsibilidad kay Lizzy, tila siya pa ang biktima sa nangyari.Tahimik na nakinig si Lizzy, pero ramdam niyang parang tinahi muli ang sugat sa kanyang puso, bumuka, at muling nadurog.Itinaas niya ang kanyang kamay at sinampal nang malakas si Jarren. May luha sa kanyang mga mata, hindi dahil sa sama ng loob, kundi dahil sa labis na pagkadismaya."Hindi kita kailanman kinasuklaman gaya ng pagkasuklam ko sa'yo ngayon. Para mo na ring sinabing ang walong taon natin ay isang malaking biro."Dahil sa sobrang tiwala niya noon kay Jarren, naibahagi niya rito ang kanyang mga sikreto at ang mapait niyang nakaraan. Hindi niya inaasahan na ang mga ito ang gagamitin ng lalaki para saktan siya ngayon.Habang natigilan si Jarren, agad na lumayo si Lizzy at inayos ang
Napatingin si Lizzy sa lalaki na may halong gulat.Ipinakilala siya ni Roj, "Ito ang chairman ng SonicM Empire, si Alvin."Kinagat ni Lizzy ang kanyang ibabang labi, "Mr. Mendez, nagkamali kayo. Totoo, ako ang namamahala sa data, pero hindi ako ang nagbenta nito. Problema ito ng maling pamamahala ko, at wala itong kinalaman kay Sir Lysander."Lumambot nang kaunti ang ekspresyon ni Lysander at tumingin siya kay Lizzy."Tinawag kita rito para sabihin ang dalawang bagay. Una, ang mga dokumentong hawak ng headquarters ay classified. Tungkol sa sinasabing kopya na para sa buong kumpanya, ikaw na ang mag-verify niyan. Pangalawa, matapos ang lahat ng ito, pansamantala kitang sususpindihin. Matatanggap mo ba iyon?"Natigilan si Lizzy, at bahagyang nangilid ang kanyang luha. Hindi dahil sa galit o sama ng loob, kundi dahil sa hindi niya inasahan ang mangyayari.Hindi nagalit si Lysander, at hindi rin siya itinulak sa sitwasyong wala nang makakabuhay sa kanya sa Berun."Salamat po, Mr. Sanchez,
Hindi inakala ni Lizzy na may ganitong klase ng panlilinlang. Tiningnan niya si Jarren nang hindi makapaniwala. Hindi siya katulad ng iniisip ni Jarren—hindi siya natutuwa o naantig ang damdamin para magpadala.Naghalo ang nararamdaman ni Lizzy, at ang mukha niya ay halatang galit. Matagal siyang nanahimik, pinipigilan ang galit, bago sa wakas ay nagsalita, "Jarren, alam mo bang nakakadiri ka talaga?"Biglang nagbago ang ekspresyon ni Jarren; nawala ang pagiging banayad at malambing niya. Tumayo siya at tiningnan si Lizzy nang may bahid ng pagkasuklam."Tama si Amanda, hindi ka pa rin nagbabago. Kaya hindi na kita bibigyan ng pagkakataon. Gusto kong linawin ang lahat sa'yo. Kapag umuwi ka na at inihanda ang sarili mo para sa kasal, at nangako kang hindi mo na guguluhin si Amanda, hindi na kita kakasuhan. Ibibigay ko pa rin sa'yo ang karangyaan at yaman bilang Mrs. Sanchez."Bahagyang ngumiti si Lizzy at akmang magsasalita, ngunit biglang narinig nila ang matinis na tunog ng sirena mul
Pagod at hilo na ang utak ni Lizzy, at ang kanyang katawan ay parang napakabigat, wala siyang lakas na maiangat kahit kaunti. Bago siya tuluyang mawalan ng malay, nakita niyang papalapit si Lysander kasama ang ilang tao.Ang babaeng nasa kanyang mga bisig ay magaan, ang buong katawan ay mainit, at ang paghinga nito’y mababaw. Parang isang taong nasa bingit ng kamatayan na mahigpit na kumakapit sa huling pag-asa.Hawak-hawak nito ang damit sa dibdib ni Lysander, ayaw bumitaw, habang parang may binubulong.Pinahid ni Roj ang pawis sa kanyang noo. "Mr. Sanchez, magpapadala na ako ng sasakyan papunta sa ospital kaagad."Umiling si Lysander. "Magiging magulo kapag pumunta sa ospital, baka makita pa tayo. Sa Sanchez house na lang tayo pumunta.""Yes, sir."Naramdaman ni Lizzy na parang nasa isang kakaibang panaginip siya.Sa panaginip, yakap siya ni Lysander. Ang mas nakakagulat pa, sa panaginip na iyon, hindi siya nandidiri o naasiwa sa ganitong kalapit sa kanya.Napakalinaw ng pakiramdam
Si Lizzy ay biglang napalingon at nakita si Aurora,ang asawa ni Sandro na kanina’y puno ng sigla, ngayon ay may malamig na mukha at kakaibang ekspresyon.“Bakit ka nagmamadaling hanapin si Sandro? Bakit sa tingin mo, kaya mo siyang kumbinsihin? Ano, maganda ba ang relasyon niyo?”Bahagyang kumunot ang noo ni Lizzy, iniisip na maaaring nagkamali ng akala si Aurora.Magpapaliwanag na sana siya, ngunit napansin niya na parang may hawak si Aurora sa likod nito, nakita niya ang tulis ng bagay na iyon. At natitiyak niyang kutsilyo ang bagay na iyon.Biglang nanlamig ang buong katawan ni Lizzy, at ang kaba ay unti-unting lumaganap sa kanyang dibdib.“Ano’ng ginagawa mo? Nandito ako para ayusin ang problema. Wala akong kinalaman kay Sandro!”Pero tila hindi narinig ni Aurora ang paliwanag ni Lizzy. Ang kanyang ekspresyon ay lalo pang dumilim.“You’re a cheap woman, malanding pusa! Ikaw ang dahilan! Ikaw ang nakipagsabwatan kay Sandro para bilhin ang data ng kompanya namin. Kaya ganito ang nang
Noon, si Iris ay napakataas ng tingin sa sarili kapag kaharap si Lianna, pero ngayon, siya mismo ang nasusuklam sa ganitong ugali.Namumula ang mga mata ni Lianna habang mahina siyang tumingin kay Iris. "Ate, galit ka pa rin ba kay kuya? Nang umuwi siya, sinabi niya sa akin na wala siyang magawa noon dahil sa sitwasyon. Gusto rin niyang protektahan ang babaeng mahal niya, pero wala siyang kakayahan. Kaya ngayon, nagsanib-pwersa kami para itayo ang Jinken Inc.”Ang Jinke ay ang kumpanyang nirehistro nila.Paanong sa ganoong kaikling panahon ay napalago nila ito? Wala namang iba kundi isang hungkag na kumpanya. Ni hindi pa sila humahawak ng malalaking proyekto, pero naglakas-loob silang makipagtagisan sa Hilario.Talagang malalaki ang ambisyon ng dalawang ito.Lumayo si Iris kay Lianna, takot na madala sa kaawa-awang itsura nito at tuluyang masuka sa harapan niya.“Salamat, pero hindi ko na kailangan ng kahit ano mula sa inyo.” Malamig ang kanyang boses. “Hindi ko kayang tanggapin ang p
"Pinagsasabi mo dya? Magtrabaho ka na, maling desisyon na pinuntahan pa kita rito." Namula si Ericka habang marahang inirapan niya si Lizzy.Natawa si Lizzy, masyado niyang nahalata ang inasta ng kaibigan. "Gustong-gusto mo ba talaga siya?”Wala ng nagawa si Ericka kundi umamin kay Lizzy.Palabas lang ang pagiging masayahin ni Ericka sa mga pagtitipon, pero sa likod nito, napakainosente niya. Sa katunayan, ni minsan ay hindi pa siya humawak ng kamay ng isang lalaki.Malakas lang talaga ang bunganga niya pagdating sa mga usapang kalokohan.Si Lizzy, na alam ang pait ng pag-ibig, ay ayaw na ring mahulog si Ericka sa parehong sitwasyon."Hindi porke’t bata ka pa ay wala ka nang alam. Sa tingin ko, maaasahan naman si Officer Felix. Ngunit tandaan mo, bago mo hayaang mahulog ang loob mo, tanungin mo muna ang sarili mo. Huwag mong hayaang maging dahilan ng desisyon mo ang galit mo kay Jenna."Dahan-dahang lumambot ang ekspresyon ni Ericka. Sumandal siya sa leeg ni Lizzy habang nakatitig sa
Naroon si Madel, hindi makapaniwala sa kanyang nakita, habang pinunit ni Lizzy ang dokumento hanggang sa maluray, at ang mga piraso nito ay nagkalat sa hangin."Imposible! Ang mga bagay na akin, kahit itapon ko man o wasakin nang sarili kong kamay, hinding-hindi ko hahayaan si Lianna na makinabang mula sa akin!""Lizzy!"Inasahan na ni Madel ang ganitong reaksyon. Simula pagkabata, matigas na ang ulo ng anak niyang ito, at mula nang sumama kay Lysander, lalo lang siyang naging walang kinatatakutan.Kung may isang paraan para siya'y sumuko...Sa sumunod na sandali, dumagsa ang mga reporters. Sunod-sunod ang mga pagkurap ng flash ng mga camera, at agad na tinakpan ni Madel ang kanyang dibdib habang nagpanggap na nasasaktan."Lizzy, kailangan mo ba talaga akong galitin hanggang sa mamatay bago mo ako bigyang pansin? Napakawalang-puso mo! Hindi mo lang binabalewala ang pagmamahal ni Lianna para sa'yo, pero pati ako, paulit-ulit mong dinadala sa matinding hinanakit!"Alam ni Lizzy na walan
Nararamdaman ni Aurora ang galit, ngunit sa halip na sampalin si Lianna, mahigpit niyang kinurot ang malambot na laman sa pagitan ng hita nito."Janeeva, sinabi ko na sa’yo noon kung paano inagaw ni Madel ang ama mo mula sa akin, at itinulak sa isang madilim na sitwasyon. Dapat mo siyang kamuhian, at dapat mong ipakita na kinasusuklaman mo siya! Pero bakit parang mas mukhang anak ka pa niya?"Halos mabali ang leeg ni Lianna sa matinding pag-iling. Mula pagkabata, sanay na siya sa mga biglaang pagsabog ng galit ni Aurora. Alam niyang kapag tuluyan itong nagwala, siguradong masisira ang lahat ng pinaghirapan niyang itayo.Isa sa mga madalas sabihin ni Aurora: Kung wala na tayong matatakbuhan, mas mabuting magkasamang mamatay na lang tayo.Ngunit hindi iyon papayagan ni Lianna. Hindi maaaring mawala ang lahat ng pinaghirapan niya. Kaya dali-dali siyang sumagot habang umiiling."Nanay, ikaw lang ang kinikilala kong ina sa buhay ko. Ang ginagawa ko kay Madel ay isa lamang paraan para sa at
Narinig na naman ni Lizzy ang isang bagay na hindi na siya nagulat.Muli siyang tumanggi. Hindi niya kayang iwan si Ericka.Pero agad niyang napagtanto na masyado siyang nag-alala.Pagbalik niya sa maliit nilang apartment, bumalik na ito sa dati nitong mainit at masayang atmosphere, at may isa pang taong naroon sa hapag-kainan.Hindi marunong magluto si Ericka, kaya si Felix lang ang nandoon.Habang subo-subo ang pagkain, masiglang tinawag siya ni Ericka. "Lizzy, halika rito at tikman mo ang luto ni Officer Cabrera! Ang galing niya! Hindi lang siya magaling sa pakikipagtalo ng mga kriminal, marunong din siyang magluto..."Mukhang isang perpektong asawa.Habang walang patid sa pagkain, itinatago ni Ericka ang kanyang kilig.Napansin ni Lizzy kung paano halos itago ni Ericka ang namumula niyang mukha sa mangkok at agad niyang naintindihan."Mukhang masarap nga. Officer Cabrera, pasensya ka na kay Ericka, diretso siyang magsalita. Pero salamat sa pag-aasikaso mo sa kanya." Ngumiti siya n
Buong buhay ni Gavin, palaging mataas ang kanyang pride, at hindi siya kailanman yumuko nang ganito kababa.Ginagawa pa rin niya ang lahat para protektahan si Celestina. "Mr. Sanchez, what do you think of my offer?”Sa buong pangyayari, hindi man lang tumingin si Lysander kay Gavin.Nakatuon lang ang atensyon niya kay Lizzy, mahinahon at walang ibang iniisip. "Huwag mo akong tanungin, siya ang tanungin mo," sagot niya.Si Lizzy ang biktima rito, kaya siya ang dapat magdesisyon.Mariing kinagat ni Gavin ang kanyang labi. Sinubukan niyang makipagkasundo kay Lizzy, ngunit dapat patas ang kasunduan sa magkabilang panig.Kung si Lysander lang ang kakausapin, mas madali sana dahil alam niyang malakas ang impluwensya nito.Ngunit si Lizzy?Kailanman ay hindi niya itinuring na ka-level niya ang sinumang babae.Hinawakan ni Lysander si Celestina at sinabihan ito, "Dapat mong pagbayaran ang mga kagaguhang ginawa mo! Humingi ka na ng tawad sa asawa ko!"Nang marinig iyon, nanginig ang buong kata
Si Lysander dumating nang mas mabilis kaysa inaasahan.Ni hindi pa natutuyo ang mga luha sa mukha ni Celestina."Mr. Sanchez." Bati ni Gavin na may pilit na ngiti, sinusubukang magpakita ng kalmado. "What are you doing here?""Huwag mo akong bolahin." Nanginig ang paligid sa malamig na boses ni Lysander. Wala siyang interes sa pakitang-tao ni Gavin. "Nandito ako para lang patayin ka."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Gavin.Ang huling taong nangahas magsalita sa kanya nang ganoon ay matagal nang nalibing sa lupa.Ngunit sa harap ni Lysander, hindi siya makagalaw. Ni hindi siya makapalag.Kaya pinili niyang ngumiti pa rin. "Mr. Sanchez, matagal na ang magandang samahan namin ni Lizzy. Ilang beses na rin kaming nagtulungan sa negosyo. Nakakalungkot naman na ganito ang tingin mo sa akin.""Samahan?" Mula sa likuran ni Lysander, ngumiti nang matamis si Lizzy, ngunit malamig ang kanyang tingin. "Yung tinatawag mong samahan ay ang pagpapadala mo ng tao para patayin ako? At pinagbabantaan
Naroon ang malamig na presensya sa likuran nina Carl at ng iba pa.Sinunod nila si Gavin—sino ba naman ang walang bahid ng kasalanan sa kanilang mga kamay?Pero ito ang unang beses na naramdaman ni Lizzy na may isang taong may matinding pagnanais pumatay—isang intensyong ramdam na ramdam, tila naging isang pisikal na bagay.Si Lysander ay nakatayo lamang doon, ngunit sapat na iyon para maramdaman ng lahat ang lamig. "Hindi lang ikaw... pati ang mga nasa likod mo... wala akong palalampasin."Isa lang ang panuntunan niya—Ang sinumang nanakit kay Lizzy... dapat mamatay.Matapos dalhin ng mga pulis at ni Felix ang mga tao, para bang pinanghinaan ng loob si Lizzy. Tahimik siyang sumunod kay Lysander papasok sa silid."Tapatin mo nga ako. Kung hindi ko napansin ang nangyari, hindi mo ba balak sabihin sa akin?"Matalim ang tingin ni Lysander, parang kayang basahin ang puso niya.Wala nang mapagtataguan si Lizzy sa harapan niya. Napayuko siya nang husto. "Alam kong abala ka na, at tapos na na
Hinigpitan ni Lizzy ang pagkakahawak sa maliit na patalim sa kanyang kamay.Malamig na pawis ang bumalot sa kanyang katawan, halos mabasa na ang hawakan ng kutsilyo.Alam na niya ang kanyang gagawin. Simple lang ang prinsipyo niya— Kahit mamamatay siya, hihilahin din niya ang isa sa kanila pabagsak.Nagsimula nang bumukas ang pinto ng aparador. Sumilip ang liwanag sa maliit na siwang, at biglang napabilis ang kanyang paghinga.Biglang may narinig siyang malinaw na boses—“Lizzy, nandito na ako!”Si Ericka.Ang tanga niyang kaibigan—nakaligtas na, pero bumalik pa para isakripisyo ang sarili. Nasaan ang utak ng babaeng ito? Napangisi si Carl, tila natutuwa sa kanyang narinig.“Ililigtas?” Tumawa si Carl. “Mukhang sobrang nag-aalala ang kaibigan mo para sa’yo,” aniya nang may panunuya. “Tamang-tama. Samahan ka na lang niya sa kabilang buhay para hindi ka malungkot.”Lumayo ang tunog ng kanyang mga yabag. Pero hindi ito dahilan para magpabaya si Lizzy. Alam niyang ito na ang pagkakataon n