Kinabukasan, maagang nagising si Lizzy. Umupo siya sa kama at tinignan ang paligid. Blanko ang kanyang isipan habang pinagmamasdan ang kalat sa kama at mga damit sa sahig. Si Lysander ay mahimbing pa ring natutulog sa tabi niya.Ang makinis na balat nito ay puno ng mga bakas ng nangyari kagabi—pati ang mga galos na siya mismo ang gumawa ay makikita sa kanyang lower abs.Tinakpan ni Lizzy ang kanyang mukha, hindi makapaniwala sa mga nagawa niya. Sinubukan niyang alalahanin ang lahat ng nangyari kagabi. Naalala niyang sinadyang ikulong siya nina Madel at Liam sa kwartong iyon, saka siya nilagyan ng gamot.Pero ang iba pang nangyari pagkatapos niyon? Wala siyang matandaan. Mukhang may kakaibang epekto ang gamot na iyon, tila nilalabo nito ang alaala ng tao sa mga panahong nasa ilalim siya ng impluwensya nito.Si Lysander, na nasa tabi niya, ay bahagyang kumunot ang noo, tila nagising na. Dali-daling nagtago si Lizzy sa loob ng kumot. Masakit ang ulo niya, at hindi niya alam kung paano ha
Halatang wala pa sa tamang pag-iisip si Jarren tungkol sa sitwasyon. Nakakunot ang noo niyang tanong, "Bakit hindi ako pwedeng nandito? Narinig kong hindi maganda ang pakiramdam ni Lizzy. May kailangan akong gawin kahapon kaya umalis ako nang maaga, kaya naisipan kong dumalaw sa kanya ngayon. Ano bang nangyayari dito?"Agad namang lumapit ang staff ng programa para ipaliwanag ang sitwasyon sa kanya. Si Lianna, halatang naiilang at hindi alam ang gagawin, ay nagtanong, "Kaya pala, Young Master Jarren, hindi ikaw ang dumalaw kay ate kagabi?"Lalong lumalim ang kunot sa noo ni Jarren, "Oo."Habang tumingin siya sa paligid, napansin niya ang mga kakaibang tingin ng mga tao sa kanya. Unti-unti niyang naintindihan ang nangyayari, at bigla na lang dumilim ang ekspresyon ng mukha niya.Nagkunwari si Lianna at sinabi, "Young Master Jarren, huwag ka munang mag-alala. Naniniwala ako na hindi gagawin ng ate ko ang bagay na 'yan. Malamang nagkaka-misunderstanding lang. Baka lang kasi nakainom siya
Nag-uunahan ang mga komento sa live broadcast."Ganito na ba ang ibig sabihin niyan? Gusto na niyang makipaghiwalay kay Lizzy?""Ang galing! Seryoso, paano makakahanap ng matinong asawa si Lizzy? Mabuti na lang talaga at hindi bulag si Jarren!""Kahit sinong lalaki, hindi matitiis ito. Sa totoo lang, kung sobra ang ginagawa ni Lizzy, natural na siya rin ang magpapahamak sa sarili niya.""‘Wag na sanang magtalo pa. Bilisan niyo nang pasukin at hulihin sa akto! Hindi ako pumasok sa trabaho ngayong umaga para panoorin ‘tong live, gusto kong malaman kung sino ang lalaki!""Tama! Bilisan niyo na! Ready na akong mag-record ng screen!"Ang galit ni Jarren at ang malinaw niyang pagtatapos ng relasyon kay Lizzy ay nagpatanggal sa huling bahid ng awa at init sa puso ni Madel. Sobrang galit niya, kaya't sinampal niya ulit si Lizzy."Ikaw na mismo ang gumawa ng kahiya-hiyang bagay, tapos nagawa mo pang isisi sa iba?" sigaw niya.Oo, siya nga ang nagbigay ng gamot. Pero ano naman? Hindi ba’t si Li
"Mom, nagsisisi ka ba?"Sandaling natigilan si Madel, kitang-kita niya ang emosyon sa mga mata ni Lizzy, at bigla siyang nakaramdam ng kaba sa dibdib.Ngayong hindi na maintindihan ang ugali ni Lizzy, mas mabuting kontrolin ito habang maaga pa.Tumango siya nang madiin at ngumiti ng banayad kay Lianna. "Ipagpatuloy mo na ang pag-shoot ng show. Ako na ang bahala dito."Kumurap si Lianna, halatang nag-aalala. "Mom, okay lang ba na mag-isa ka lang dito? Mukhang hindi maganda ang mood ni Ate."Kung sino man ang makakarinig ng ganitong pananalita, iisipin nilang parang halimaw si Lizzy na nagpapahirap sa lahat.Hinawakan ni Madel ang kamay ni Lianna, pilit na nagpapakalma.Ngumiti si Lizzy at sinabing, "Huwag kang mag-alala. May ipapakilala ako kina Mama at Ate, at pagkatapos nilang makita at sagutin ang tanong ko, saka niyo ako pwedeng dalhin." Binibigyan niya ng paligoy-ligoy ang usapan. "Ngayon ba’t parang ang bilis niyong patahimikin ako? Natatakot ba kayo na may masabi akong hindi niy
Bugbog sarado ang lalaki—pasa-pasa ang ilong, maga ang mukha, at mukhang sobrang kahiya-hiya ang itsura niya.Sa unang tingin sa paligid, agad niyang naintindihan kung ano ang sitwasyon niya ngayon.Halos hindi niya maaninag ang mga tao sa paligid dahil sa pamamaga ng mga mata niya, kaya’t bigla na lang siyang umiyak."Lizzy, tulungan mo ako! Pumunta lang ako dito para makita ka, pero ganito ang nangyari sa akin! Hindi mo pwedeng pabayaan ako. Kung hindi dahil sa'yo, saan ko ba makukuha ang lakas ng loob na pumasok sa pamilya Del Fierro?"Biglang dumilim ang mukha ni Madel nang marinig ito. "Lizzy, magpaliwanag ka." Dahan-dahang umupo si Lizzy sa pinakamalapit na upuan."Mom, kung kilala ko talaga ang taong ito, sa tingin mo ba ipapatawag ko pa siya? Ang lakas mo naman, hindi ka naniniwala sa sarili mong anak. Isang salita lang mula sa kung sino-sinong estranghero, agad mo akong kinukuwestiyon. Sino ba talaga ang tunay mong anak?"Napahinto si Madel. Hindi siya nakahanap ng tamang sag
“Kahit na nakakainis ang mga paraan nina Amanda at Lianna, hindi ko maitatanggi na epektibo ang mga ito.”Nanlumo si Lianna, at biglang namutla ang mukha niya.Sinamantala ni Lizzy ang pagkakataon at pinapasok ang doktor. Tumanggi si Lianna na magpacheck-up at umiwas sa kamay ng doktor.“Hindi na kailangang magpatingin. Medyo nagka-hypoglycemia lang ako kanina, pero maayos na ako ngayon.”Ngumisi si Lizzy. “Grabe ang galing ng doktor na tinawag ko, oh! Ni hindi pa niya natitingnan si Lianna, gumaling na agad ang sakit niya.”Kung wala lang masyadong tao, malamang ay mas sineryoso ni Lianna ang pagpapakita ng emosyon.Pinipigil niya ang inis at dumistansya, umupo sa malapit kay Lysander. “Lysander, kung bigla akong makaramdam ulit ng masama, puwede ba kitang tawagan?” tanong niya nang may pagpigil.Ngunit hindi man lang siya tinignan ni Lysander. Tiningnan nito ang relo sa kanyang pulso. “Marami pa akong ibang aasikasuhin. Mas mabuti pang tapusin agad ang imbestigasyon. Kung ayaw pa ri
Sa Kabilang PanigSi Clarisse ay abala sa paghahanda sa backstage. Kahit saan siya magpunta, lagi siyang napapalibutan ng maraming tao. Kahit na dati siyang aktibo lamang sa ibang bansa, ngayon na bumalik siya sa Pilipinas, maraming tao ang handang magbigay ng pinakamahusay na mga oportunidad sa kanya.Ang dahilan? Nasa likod niya si Lysander. Kapag nakuha ang loob ni Clarisse, parang napalapit ka na rin kay Lysander.Nang dumating si Lysander, agad siyang nilapitan ni Clarisse at masayang yumakap sa kanya."Lysander, buti dumating ka. Akala ko hindi ka na pupunta para makita ako ngayon."Bahagyang kumunot ang noo ni Lysander at marahang itinulak ang yakap ni Clarisse. "Pinuntahan lang kita para makita kung nakakapag-adjust ka na. Dati ka nang aktibo sa ibang bansa, pero bigla kang bumalik dito. You should go back and stay there instead."Ayaw itong tanggapin ni Clarisse. Tinitigan niya si Lysander nang malambing at ngumiti nang napakaganda."Pero gusto kong manatili sa Pilipinas kasi
Malapit na ang oras ng hapunan, pero wala pa rin si Lysander. Pinipilit ni Henry na huwag magalit, lalo na’t naroon si Lizzy, ngunit halatang naiinis na ito dahil bakas na sa mukha niya ang pagkainis.Hindi na rin maganda kung pilit pang magtanong si Lizzy sa harap ni Henry, kaya napapikit na lang siya at nagdasal na sana'y magkaroon naman ng konsensya si Lysander at dumating na.Nagbigay siya ng senyas sa butler. Dinala nito ang cheese board, at ngumiti si Lizzy habang sinabing gusto niyang makipaglaro kay Henry.Sa kabutihang palad, alam ni Lizzy ang mga hilig ni Henry. Kahit hindi siya eksperto sa Cheese, may kaalaman naman siya dito.Nagulat si Henry, "Interesado ka rin dito? Kakaunti lang ang mga kabataan ngayon na marunong maglaan ng oras sa ganitong klaseng bagay."Ngumiti nang magaan si Lizzy at sinagot siya, "Hindi ko po talaga hilig ito, pero natutunan ko ito noon. Nang malaman kong mahilig kayo dito, naisip kong subukang i-review ang dati kong kaalaman. Suwerte ko po kung m
Si Lianna ay nagtago sa likod ni Liston habang patuloy na nagkukunwaring mahina at inosente, ngunit kitang-kita ang pagkamuhi at kawalang-kasiyahan sa kanyang mga mata habang nakatingin kay Lizzy."Ano ba ang ipinagmamalaki niya?" sa isipan ni Liana."Ate, nasa'yo na ang lahat ngayon. Alam ko rin na balak mong gamitin si Lysander laban sa Del Fierro. Ano pa ba ang kulang sa'yo? Kahit galit ka sa akin, hindi mo naman puwedeng balewalain ang mga kapatid at nanay mo!"Umupo si Lizzy at malamig ang tono ng kanyang boses. "Ang ganda ng sinasabi mo. Saan naman nanggaling ang sinasabing kapatid at ina ko? Hindi ba't ulila na ako? Sino ba ang maniniwala na ang tunay na pamilya ay handang baliin ang binti ng anak para lang pilitin itong sumunod sa kanila? Oo, maayos na ang lakad ko, pero nandiyan pa rin ang sugat. Kung nakalimutan mo na, gusto mo bang ipakita ko sa’yo?"Habang nagsasalita, nagkunwari si Lizzy na itataas ang laylayan ng kanyang palda.Agad na umiwas ng tingin si Lianna, at hala
Nang bumalik si Liam, mas mahinahon na ang mukha niya at ang tono ng pananalita niya kay Lizzy ay kalmado. Alam ni Lizzy na isinasaalang-alang niya ang sinabi niya. Sa halip, mas naging komportable si Lizzy na makipag-usap sa ganitong paraan.“Kaya ano na ang plano mo? Tinawag mo ako rito, may gusto ka bang ipagawa sa akin?”Tumango si Lizzy. “Alam ko, matagal na nilang gustong makuha ang iniwan ni Lolo para sa akin. Hayaan mo akong hulaan, gusto nilang baguhin ang nakasaad sa testamento—gawing si Lianna ang tagapagmana, tama ba?”Hindi iyon itinanggi ni Liam. Mukhang tama ang hinala niya, kaya nagpatuloy si Lizzy. “Babalik ako sa bahay, pero bago 'yan, kailangan mo munang tulungan akong hanapin ang isang tao.”Pagkarinig sa hinihingi ni Lizzy, kumunot ang noo ni Liam at tila naiinis. “Kapag hinanap ko siya, parang pinapalabas ko na rin na susuwayin ko sila. Lizzy, kahit gusto mong talikuran ang pamilya, hindi ibig sabihin na gusto ko rin.”May halong panunuya ang sagot ni Lizzy, “Lia
Hindi na napigilan ni Ericka ang sarili at mabilis na lumapit, itinulak si Jennica palayo. "Tito? Nabaliw ka na ba?! Ganito na ba kayo ka-close ng tatay ko?"Hindi naman malakas ang pagtulak niya, pero parang nasaktan si Jennica. Mapupula ang mga mata nito na tila naiiyak. Bahagyang napabuntong-hininga si Marvin. "Ericka, wala namang ginawang masama si Jennica. Wala siyang kasalanan."Halos mabaliw si Ericka sa narinig. "Hindi iyon ang punto! Ang punto, dapat man lang may natitira kang dignidad at prinsipyo. Ganoon ka na ba kababa para sa babaeng 'yon? Isang babaeng iniwan ka noon?"Tumayo si Marvin at malakas na pinukpok ang mesa. "Ericka, siya ang nanay mo! Ang tunay mong ina! Alam mo bang dapat mo siyang igalang kahit papaano?"Namuo ang luha sa mga mata ni Ericka. "Nanay?" Parang nakarinig siya ng biro at natawa nang mapait. Itinuro niya ang namumula at bahagyang maga niyang pisngi. "Anong klase ng tunay na ina ang mananampal ng sariling anak sa harap ng maraming tao?"Doon lang
Mabilis na umiling si Ericka, "Wala, nalulungkot lang ako dahil sa naranasan mo. Pero ayos lang, kitang-kita naman na maayos ka na ngayon, at pinoprotektahan ka ni Lysander, kaya magiging maayos din ang lahat."Umiling si Lizzy, binaba ang boses, at mahinang sinabi, "Ang kasal namin ni Lysander ay isang kasunduan lang, at pansamantala lang ito. Kailangan kong maging matatag bago kami maghiwalay, para kahit papaano may maasahan ako at maka-survive, kung hindi, kakainin lang ako ng mga tao sa paligid."Nagulat si Ericka, "Ano? Anong hiwalayan ang sinasabi mo? Kahit pa kasunduan lang ang lahat, halata namang talagang pinoprotektahan ka niya ngayon. At kung titignan, maayos naman ang relasyon niyong dalawa, hindi ba? Hindi naman mukhang hahantong sa hiwalayan. Tandaan mo, sa circle natin, karamihan sa mga mag-asawa walang emosyon sa isa’t isa, gaya ng tatay at nanay ko."May bakas ng lungkot sa tono niya. Nagulat si Lizzy, "Bakit. Anong nangyari?"Akala niya noon pa man na single parent si
Sandaling natigilan ang mukha ni Amanda, ngunit agad itong kumalma at muling ngumiti.“Oo, tama ka,” aniya. “Sa totoo lang, parang nakatakda na ang lahat ng ito. Kita mo, kayo ni Jarren, ang tagal ninyong magkasama, pero sino’ng mag-aakala na sa huli, iba ang pipiliin niyang pakasalan. Mabait si Jarren sa akin. Sabi pa niya, huwag na raw akong magtrabaho sa Fanlor, at magpakabait na lang daw ako bilang Mrs. Sanchez sa bahay. Nang malaman niyang may nangyari sa'yo, natakot siya nang husto at nagpadala ng maraming tao sa akin. Sinabi niya na huwag na huwag akong magagaya sa sinapit mo. Pero sa totoo lang, ayos lang ako. Oo, mahirap lang ang pamilya namin, pero hindi ko magagawa ang pumatay ng sariling anak.”Malinaw na sinasadya ni Amanda ang mga salitang ito para saktan si Lizzy. Ngunit sa halip na magalit, bahagyang ngumisi si Lizzy. Wala pa ring bakas ng emosyon sa kanyang mukha.Tumingin siya sa likuran ni Amanda at nagsalita. “Parang maganda naman ang samahan niyo ni Jarren bilang
Binitiwan ni Lizzy si Lysander. "Kahit ano pa man, kailangan kong magpasalamat sa’yo. Kung hindi mo ako sinagip, siguradong magiging miserable ang kapalaran ko."Napuno ng kaunting guilt ang mga mata ni Lysander. "Ako ang dahilan kung bakit ako na-late. Inanunsyo ko ang kasal natin, kaya maraming tao ang mapapansin tayo. Bago iyon, kailangan kong ayusin ang lahat. Akala ko mabilis na ako, pero hindi ko inaasahan..."Hindi niya inaasahang magiging ganoon kabangis ang pamilya Del Fierro. Kahit si Lizzy na kadugo nila, hindi sila nagdalawang-isip na saktan siya.Napangiti si Lizzy, pero halos maluha. Higit pa siyang naantig sa sinabi nito. "Gano’n naman sila palagi, kaya huwag mo nang alalahanin."Kung may dapat sisihin, sarili niya iyon, dahil wala siyang kakayahang iligtas ang sarili.Hindi niya inasahan na agad siyang ililigtas ni Lysander kinabukasan para maayos ang lahat. Matagal na palang handa si Lysander na gawing opisyal ang relasyon nilang dalawa.Kahit hindi niya pinansin ang
Ang katulong ay biglang nagsalita nang malakas, na parang nananadya, “Ang magiging tagapamahala ng pamilya Sanchez, si Lysander, ay pinakasalan si Lizzy. Bakit, hindi ba sinabi ng magiging asawa mo sa'yo?”Ang mga tao sa paligid ay tila sinasadya siyang inisin, malinaw na wala siyang lugar sa kanila.Ngunit hindi iyon ang pinakamasakit.Ang pinakamasakit ay ang katotohanang si Lizzy ang nagtagumpay laban sa kanya.Pinaghirapan niyang makarating sa kinaroroonan niya ngayon, paano siya papayag na magapi?Halos nanginginig siya sa galit, ang kanyang mga mata ay mabilis na nag-iisip ng paraan para pabagsakin si Lizzy.Ngunit si Jarren, maaari pa rin niyang subukan.Ang problema ay si Lysander. Ano pa bang paraan ang magagawa niya laban dito?Sa sobrang galit, muling sinampal ni Amanda ang katulong.Ang katulong naman, kahit galit na galit, ay hindi nakapagsukli ng galit at tahimik na umalis habang napapamura.Ang lahat ng ito ay napanood ni Jenny mula sa second floor. Napaasim ang kanyang
Nakita ni Lysander ang luha sa mga mata ni Lizzy at naisip niyang sabihin na kung nalulungkot siya, mas mabuti nang ilabas ito at umiyak.Ngunit kilala niya ang pagiging matigas ang ulo nito.Bahagya siyang napabuntong-hininga. "Sa ngayon, dito ka muna manatili. Kapag naging busy ako at may tanong ka, puwede mong kontakin si Roj, at siya na ang bahala sa’yo.""Salamat." Medyo paos ang boses ni Lizzy.Tumingin ulit si Lysander sa kanyang binti. "Kapag nakapagpahinga ka na nang maayos, dadalhin kita sa ospital para ipa-check ito."Tumango si Lizzy. Dumating ang antok; sobrang pagod na siya.Nilibot niya ang paningin sa silid. Mukhang hindi ito ang guest room. Ang simple at seryosong istilo nito ay tila naaayon sa panlasa ni Lysander.Sa pagitan ng unan at kumot, naramdaman niyang may kakaibang halimuyak na tila kay Lysander. Kaya napagtanto niya na kay Lysander nga ang kwartong ito.Bagamat pakiramdam niya’y medyo hindi tama, sobrang antok at pagod na siya. Hindi na rin niya ininda ang
Malambot at parang walang buto ang kamay ni Lizzy na nakapatong sa kanyang dibdib, tila isang ibon na tao. Hindi pa niya kailanman ipinakita ang ganitong uri ng pagdepende sa harap niya.Maingat din ang galaw ni Lysander, takot na masaktan ang babaeng nasa kanyang mga bisig.Kahit walang salita ang lumabas mula sa kanilang dalawa, naintindihan ni Jarren ang nangyayari sa mga mata ni Lysander—dahil lalaki rin siya.Isang malaking takot at pagkataranta ang bumalot sa kanya. Habang medyo nahihiya, hinabol niya ang dalawa at nakita ang mga ito na pumasok sa parehong kwarto.Pakiramdam niya’y niloko siya. Dahil sa galit, nagmadali siyang sumugod at tinangka niyang sipain ang pinto.Ang pakiramdam ng pagiging nasa taas ng moralidad ay tila nagbigay sa kanya ng higit na lakas ng loob. Ngunit bago pa man tumama ang kanyang paa sa pinto, biglang bumunot ng kutsilyo ang guwardiya sa labas at itinapon ito sa kanyang direksyon.Agad na naglaho ang kanyang tapang at kumpiyansa. Napaurong si Jarren