Pagkatapos ng auction, pumasok si Roj na may dalang tray na natatakpan ng pulang tela.Hindi iyon pinansin ni Lizzy hanggang sa diretsong humarap si Roj sa kanya."Ano ito?" tanong niya habang bahagyang kinabahan, at kusang tumingin kay Lysander na nasa tabi niya.Ang tingin ni Lysander ay nakatuon sa tray."Buksan mo. Para sa’yo ito. Si Jarren ay hindi marunong umintindi, kaya maituturing itong regalo ng paghingi ng tawad mula sa Sanchez family at Fanlor."Inangat ni Lizzy ang pulang tela at nakita ang isang pares ng hikaw.Ito ay may disenyo ng pilak na hugis buwan, na may mga pinong asul na gemstones na parang mga patak ng liwanag ng buwan. Tinatawag itong Moon Earing Royalty.Ito ang finale piece sa isang internationally renowned na jewelry design event. Ang panimulang presyo nito ay 30 milyon, at sa huli, nakuha ito ni Lysander sa halos 50 milyon.Walang babaeng tatanggi sa ganitong kagandahang alahas, at si Lizzy ay hindi naiiba. Pero kahit ganoon, umiling siya at tumanggi."Mr.
Huminto ang itim na Maybach sa harap ng gate ng Luxury VHills. Ang villa ay nakatayo sa gilid ng bundok, at kahit nasa labas ito ng lungsod, halatang marangya at elegante ang arkitektura nito, pati na ang disenyo ng hardin.Walang duda, ang may-ari ng lugar na ito ay isang makapangyarihang tao.Naalala ni Lizzy ang dapat niyang ugaliin ngayong araw.Habang nakatayo sa tabi ni Lysander, may perpektong ngiti sa maputi at maganda niyang mukha.Ang sinag ng araw na tumatagos mula sa pagitan ng mga dahon ay bumagsak sa kanilang dalawa, at kahit ang kanilang mga likuran ay tila bagay na bagay tingnan.Dinala sila ng kasambahay papunta sa hardin. Isang matandang lalaki na naka-green suit ang nakaupo sa wheelchair habang nagdidilig ng mga bulaklak. Bahagyang nakayuko ang kanyang katawan, puti na ang buhok, at halata ang pagod at panghihina sa kanyang mukha.Ngunit ang kanyang mga mata ay maliwanag, malalim na parang isang sinaunang balon. Sa bawat tingin, nakakaramdam ng kaba ang sino mang tit
Ang malaking flat floor na may higit sa 400 square meters, simple at elegante ang disenyo ng kwarto. Sa malambot na kutson, nakabalot si Lizzy sa kumot.Mula sa banyo, naririnig pa ang tunog ng tubig. Maya-maya, huminto ang tunog ng tubig, at bumukas ang pinto ng banyo. Kasabay ng usok, sumambulat ang isang presko at banayad na halimuyak.Si Lysander, basa pa ang buhok, na nakasuot ng bathrobe. Bahagyang nakabukas ang neckline nito, kaya't aninag ang kulay pulot-pukyutan na balat at ang mga hubog ng masel nito. Habang pinupunasan niya ang buhok, lalo pang bumukas ang neckline, halos kita na ang lahat.Namula ang mukha ni Lizzy, parang hipon, at hindi mapigilang mapaupo. Hindi siya makatingin nang diretso kay Lysander, panay ang kanyang iwas ng tingin. “Mr. Sanchez, hindi talaga ito tama. Pupuntahan ko na lang ang ama mo at sasabihin kong may biglaan akong lakad ngayong gabi. Kailangan kong umuwi.”“Hindi na kailangan,” malamig na sabi ni Lysander. Ang kama sa likod niya ay biglang buma
Ngunit hindi niya tinuloy. Ngumiti siya nang mapanghamak. "Ano? Kaya mo bang patunayan na hindi ka kasama ni Amanda kahapon?"Kitang-kita ang pagkalito sa mga mata ni Jarren. Agad itong nagdahilan sa tarantang tono, "Kahapon kasi, masama ang loob ni Amanda, dahil hindi mo ako pinansin, kaya ako...""Jarren, hindi ba ikaw ang nagsabi sa harap ng lahat na wala kang kinalaman sa akin? Nagka-amnesia ka na ba?"Napakamot si Jarren, halatang nagpipilit ng paliwanag. "Dahil sobrang galit ko lang noong panahon na iyon! Sinabi ko lang iyon ng padalos-dalos. Hindi ba't dati na rin tayong nagkakagalit ng ganyan? Anong pinapalaki mo pa?" May halong pangangatwiran pa ang tono niya.Totoo naman. Ilang beses na ba silang naghiwalay at nagbalikan sa loob ng walong taon?Sa bawat pagkakataon, palaging umaasa si Lizzy na maayos ang lahat, bumibili ng kung anu-ano para kay Jarren, o humihingi ng tawad nang mapagpakumbaba."Kaya ngayon, totoo na ito. Sana maliwanag." Ubos na ang pasensya ni Lizzy. Binang
Nang sipain ni Lizzy ang pinto ng opisina, agad niyang nakita si Amanda na nakayakap kay Jarren. Mukhang masaya ito at tila may nagawang kinasaya niya. Ngunit nang makita ang galit na si Lizzy sa pintuan, sandaling sumilay ang takot sa mga mata ni Amanda. Samantala, bahagyang kumurap si Jarren, ngunit mabilis na bumalik sa malamig at mapanuyang ekspresyon."Naalala ko kanina, bago ka umalis, nagmamalaki ka pang sinabing babalik tayo sa kanya-kanyang landas. Ngayon nandito ka ulit, anong kailangan mo?"Pilit na pinigilan ni Lizzy ang nag-aalab na galit sa kanyang dibdib. "Para lang mapigilan ako na magtagumpay at para siraan ako, nagkalat ka ng maling kwento tungkol sa akin sa mga kliyente. Nakakatuwa ba iyon para sa'yo? Akala ko noon, basura ka lang na hindi nabubulok pero bagay pa rin itapon. Pero ngayon, tingin ko, basura kang mas nabubulok pa sa bulok."Ang prangkang salita ni Lizzy ay agad nagpadilim ng tingin ni Jarren. Napakuyom ang kanyang mga kamao, at narinig ang tunog ng mga
Tumingin si Jarren kay Lizzy nang may halong pagkabigo, "Ayaw ka ngang makita ng kabilang panig, at kung isasama ka namin, baka mas lalo lang silang magalit kapag nakita ka."Ngumiti nang malumanay si Amanda at kumindat, "Ayos lang, hihingi ako ng tawad para kay Miss Lizzy sa harap nila. Kahit na baka hindi rin ito gumana, pero kailangan ko pa rin ipakita sa mga tao sa kumpanya na nagsikap din si Miss Lizzy. Siguro, sa ganitong paraan, mababawasan ang galit nila sa kanya."Huminga nang malalim si Jarren, saka tumingin nang malamig kay Lizzy. "Si Amanda, iniisip pa rin ang kapakanan mo, pero ni hindi mo man lang siya mapagpasalamatan.""At bakit ko siya kailangang pasalamatan?" Nakapamewang si Lizzy habang malamig na sumagot, "Ang ingay niyo kaya. Kung magaling talaga kayo, siguraduhin niyo na lang na papayag ang supplier na pirmahan ang kontrata. Pagkatapos niyo 'yon magawa, pwede kayong magyabang sa harap ko, at hindi ako magsasalita. Pero ngayon? Wala pa ngang kasiguraduhan, nagmama
Nang marinig ni Amanda na ang hapunang ito ay inorganisa ni Lizzy gamit ang pangalan ni Lysander, hindi niya naitago ang kanyang pagkataranta. Ngunit saglit lang iyon.Agad siyang bumaling kay Jarren, na halatang inis at may masamang ekspresyon sa mukha. Nakangiti siyang mapait habang namumula ang mga mata. “Plano pala talaga ito ni Ms. Lizzy. Jarren, gusto ko nang umuwi. Hindi maganda ang pakiramdam ko.”Biglang umusbong ang galit sa mga mata ni Jarren, at tiningnan niya si Lizzy nang may hindi pagsang-ayon. “Nasayang mo na ang pagkakataon kay Ms. Fabiann. Hindi mo kailangang ilabas ang galit mo at hiyain si Amanda. Ano ba ang kasalanan niya?”Umiling si Amanda habang ang mga luha niya ay tila mga butil na nabitawan sa isang kwintas. Mukha siyang napakakawawa.“Mga ginoo’t ginang,” mariing sabi ni Ericka na may seryosong ekspresyon. “Ang mga internal na problema sa kumpanya ninyo, wala akong interes na makialam. Marami pa akong kailangang gawin dito. Kung may gusto kayong pag-usapan,
"Matagal ka nang nasa hotel, malalaman iyon ng tatay ko. Ang bahay na binigay niya sa atin ay walang nakatira. Pinakuha ko na ang mga gamit mo at pinalagay sa ibaba," paliwanag ni Lysander sa mahinahon na tono.Tama naman siya. Nag-isip muna si Lizzy bago pumayag. Bagamat tahimik sa hotel at hindi siya nagagambala ng pamilya niya, hindi pa rin iyon ganap na ligtas.Pagdating nila sa bahay, dumiretso si Lizzy sa guest room dala ang kanyang maleta. Ngunit bago pa niya mailapag ang mga gamit, biglang kinuha ni Lysander ang kanyang maleta at dumiretso sa master bedroom.Sinundan siya ni Lizzy at medyo nagtataka, "Mr. Sanchez, parang hindi yata tama na sa master bedroom ang kwarto ko kung wala ka dito.""Walang mali doon. Ikaw ang asawa ko sa mata ng batas. Ang bahay na ito ay binigay sa atin ng tatay ko, kaya may karapatan kang gamitin ang kalahati nito," sagot ni Lysander habang binubuksan ang pinto ng walk-in closet."Nagpagawa ako ng ilang damit base sa mga gusto mo. Kung may hindi bag
Noon, si Iris ay napakataas ng tingin sa sarili kapag kaharap si Lianna, pero ngayon, siya mismo ang nasusuklam sa ganitong ugali.Namumula ang mga mata ni Lianna habang mahina siyang tumingin kay Iris. "Ate, galit ka pa rin ba kay kuya? Nang umuwi siya, sinabi niya sa akin na wala siyang magawa noon dahil sa sitwasyon. Gusto rin niyang protektahan ang babaeng mahal niya, pero wala siyang kakayahan. Kaya ngayon, nagsanib-pwersa kami para itayo ang Jinken Inc.”Ang Jinke ay ang kumpanyang nirehistro nila.Paanong sa ganoong kaikling panahon ay napalago nila ito? Wala namang iba kundi isang hungkag na kumpanya. Ni hindi pa sila humahawak ng malalaking proyekto, pero naglakas-loob silang makipagtagisan sa Hilario.Talagang malalaki ang ambisyon ng dalawang ito.Lumayo si Iris kay Lianna, takot na madala sa kaawa-awang itsura nito at tuluyang masuka sa harapan niya.“Salamat, pero hindi ko na kailangan ng kahit ano mula sa inyo.” Malamig ang kanyang boses. “Hindi ko kayang tanggapin ang p
"Pinagsasabi mo dya? Magtrabaho ka na, maling desisyon na pinuntahan pa kita rito." Namula si Ericka habang marahang inirapan niya si Lizzy.Natawa si Lizzy, masyado niyang nahalata ang inasta ng kaibigan. "Gustong-gusto mo ba talaga siya?”Wala ng nagawa si Ericka kundi umamin kay Lizzy.Palabas lang ang pagiging masayahin ni Ericka sa mga pagtitipon, pero sa likod nito, napakainosente niya. Sa katunayan, ni minsan ay hindi pa siya humawak ng kamay ng isang lalaki.Malakas lang talaga ang bunganga niya pagdating sa mga usapang kalokohan.Si Lizzy, na alam ang pait ng pag-ibig, ay ayaw na ring mahulog si Ericka sa parehong sitwasyon."Hindi porke’t bata ka pa ay wala ka nang alam. Sa tingin ko, maaasahan naman si Officer Felix. Ngunit tandaan mo, bago mo hayaang mahulog ang loob mo, tanungin mo muna ang sarili mo. Huwag mong hayaang maging dahilan ng desisyon mo ang galit mo kay Jenna."Dahan-dahang lumambot ang ekspresyon ni Ericka. Sumandal siya sa leeg ni Lizzy habang nakatitig sa
Naroon si Madel, hindi makapaniwala sa kanyang nakita, habang pinunit ni Lizzy ang dokumento hanggang sa maluray, at ang mga piraso nito ay nagkalat sa hangin."Imposible! Ang mga bagay na akin, kahit itapon ko man o wasakin nang sarili kong kamay, hinding-hindi ko hahayaan si Lianna na makinabang mula sa akin!""Lizzy!"Inasahan na ni Madel ang ganitong reaksyon. Simula pagkabata, matigas na ang ulo ng anak niyang ito, at mula nang sumama kay Lysander, lalo lang siyang naging walang kinatatakutan.Kung may isang paraan para siya'y sumuko...Sa sumunod na sandali, dumagsa ang mga reporters. Sunod-sunod ang mga pagkurap ng flash ng mga camera, at agad na tinakpan ni Madel ang kanyang dibdib habang nagpanggap na nasasaktan."Lizzy, kailangan mo ba talaga akong galitin hanggang sa mamatay bago mo ako bigyang pansin? Napakawalang-puso mo! Hindi mo lang binabalewala ang pagmamahal ni Lianna para sa'yo, pero pati ako, paulit-ulit mong dinadala sa matinding hinanakit!"Alam ni Lizzy na walan
Nararamdaman ni Aurora ang galit, ngunit sa halip na sampalin si Lianna, mahigpit niyang kinurot ang malambot na laman sa pagitan ng hita nito."Janeeva, sinabi ko na sa’yo noon kung paano inagaw ni Madel ang ama mo mula sa akin, at itinulak sa isang madilim na sitwasyon. Dapat mo siyang kamuhian, at dapat mong ipakita na kinasusuklaman mo siya! Pero bakit parang mas mukhang anak ka pa niya?"Halos mabali ang leeg ni Lianna sa matinding pag-iling. Mula pagkabata, sanay na siya sa mga biglaang pagsabog ng galit ni Aurora. Alam niyang kapag tuluyan itong nagwala, siguradong masisira ang lahat ng pinaghirapan niyang itayo.Isa sa mga madalas sabihin ni Aurora: Kung wala na tayong matatakbuhan, mas mabuting magkasamang mamatay na lang tayo.Ngunit hindi iyon papayagan ni Lianna. Hindi maaaring mawala ang lahat ng pinaghirapan niya. Kaya dali-dali siyang sumagot habang umiiling."Nanay, ikaw lang ang kinikilala kong ina sa buhay ko. Ang ginagawa ko kay Madel ay isa lamang paraan para sa at
Narinig na naman ni Lizzy ang isang bagay na hindi na siya nagulat.Muli siyang tumanggi. Hindi niya kayang iwan si Ericka.Pero agad niyang napagtanto na masyado siyang nag-alala.Pagbalik niya sa maliit nilang apartment, bumalik na ito sa dati nitong mainit at masayang atmosphere, at may isa pang taong naroon sa hapag-kainan.Hindi marunong magluto si Ericka, kaya si Felix lang ang nandoon.Habang subo-subo ang pagkain, masiglang tinawag siya ni Ericka. "Lizzy, halika rito at tikman mo ang luto ni Officer Cabrera! Ang galing niya! Hindi lang siya magaling sa pakikipagtalo ng mga kriminal, marunong din siyang magluto..."Mukhang isang perpektong asawa.Habang walang patid sa pagkain, itinatago ni Ericka ang kanyang kilig.Napansin ni Lizzy kung paano halos itago ni Ericka ang namumula niyang mukha sa mangkok at agad niyang naintindihan."Mukhang masarap nga. Officer Cabrera, pasensya ka na kay Ericka, diretso siyang magsalita. Pero salamat sa pag-aasikaso mo sa kanya." Ngumiti siya n
Buong buhay ni Gavin, palaging mataas ang kanyang pride, at hindi siya kailanman yumuko nang ganito kababa.Ginagawa pa rin niya ang lahat para protektahan si Celestina. "Mr. Sanchez, what do you think of my offer?”Sa buong pangyayari, hindi man lang tumingin si Lysander kay Gavin.Nakatuon lang ang atensyon niya kay Lizzy, mahinahon at walang ibang iniisip. "Huwag mo akong tanungin, siya ang tanungin mo," sagot niya.Si Lizzy ang biktima rito, kaya siya ang dapat magdesisyon.Mariing kinagat ni Gavin ang kanyang labi. Sinubukan niyang makipagkasundo kay Lizzy, ngunit dapat patas ang kasunduan sa magkabilang panig.Kung si Lysander lang ang kakausapin, mas madali sana dahil alam niyang malakas ang impluwensya nito.Ngunit si Lizzy?Kailanman ay hindi niya itinuring na ka-level niya ang sinumang babae.Hinawakan ni Lysander si Celestina at sinabihan ito, "Dapat mong pagbayaran ang mga kagaguhang ginawa mo! Humingi ka na ng tawad sa asawa ko!"Nang marinig iyon, nanginig ang buong kata
Si Lysander dumating nang mas mabilis kaysa inaasahan.Ni hindi pa natutuyo ang mga luha sa mukha ni Celestina."Mr. Sanchez." Bati ni Gavin na may pilit na ngiti, sinusubukang magpakita ng kalmado. "What are you doing here?""Huwag mo akong bolahin." Nanginig ang paligid sa malamig na boses ni Lysander. Wala siyang interes sa pakitang-tao ni Gavin. "Nandito ako para lang patayin ka."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Gavin.Ang huling taong nangahas magsalita sa kanya nang ganoon ay matagal nang nalibing sa lupa.Ngunit sa harap ni Lysander, hindi siya makagalaw. Ni hindi siya makapalag.Kaya pinili niyang ngumiti pa rin. "Mr. Sanchez, matagal na ang magandang samahan namin ni Lizzy. Ilang beses na rin kaming nagtulungan sa negosyo. Nakakalungkot naman na ganito ang tingin mo sa akin.""Samahan?" Mula sa likuran ni Lysander, ngumiti nang matamis si Lizzy, ngunit malamig ang kanyang tingin. "Yung tinatawag mong samahan ay ang pagpapadala mo ng tao para patayin ako? At pinagbabantaan
Naroon ang malamig na presensya sa likuran nina Carl at ng iba pa.Sinunod nila si Gavin—sino ba naman ang walang bahid ng kasalanan sa kanilang mga kamay?Pero ito ang unang beses na naramdaman ni Lizzy na may isang taong may matinding pagnanais pumatay—isang intensyong ramdam na ramdam, tila naging isang pisikal na bagay.Si Lysander ay nakatayo lamang doon, ngunit sapat na iyon para maramdaman ng lahat ang lamig. "Hindi lang ikaw... pati ang mga nasa likod mo... wala akong palalampasin."Isa lang ang panuntunan niya—Ang sinumang nanakit kay Lizzy... dapat mamatay.Matapos dalhin ng mga pulis at ni Felix ang mga tao, para bang pinanghinaan ng loob si Lizzy. Tahimik siyang sumunod kay Lysander papasok sa silid."Tapatin mo nga ako. Kung hindi ko napansin ang nangyari, hindi mo ba balak sabihin sa akin?"Matalim ang tingin ni Lysander, parang kayang basahin ang puso niya.Wala nang mapagtataguan si Lizzy sa harapan niya. Napayuko siya nang husto. "Alam kong abala ka na, at tapos na na
Hinigpitan ni Lizzy ang pagkakahawak sa maliit na patalim sa kanyang kamay.Malamig na pawis ang bumalot sa kanyang katawan, halos mabasa na ang hawakan ng kutsilyo.Alam na niya ang kanyang gagawin. Simple lang ang prinsipyo niya— Kahit mamamatay siya, hihilahin din niya ang isa sa kanila pabagsak.Nagsimula nang bumukas ang pinto ng aparador. Sumilip ang liwanag sa maliit na siwang, at biglang napabilis ang kanyang paghinga.Biglang may narinig siyang malinaw na boses—“Lizzy, nandito na ako!”Si Ericka.Ang tanga niyang kaibigan—nakaligtas na, pero bumalik pa para isakripisyo ang sarili. Nasaan ang utak ng babaeng ito? Napangisi si Carl, tila natutuwa sa kanyang narinig.“Ililigtas?” Tumawa si Carl. “Mukhang sobrang nag-aalala ang kaibigan mo para sa’yo,” aniya nang may panunuya. “Tamang-tama. Samahan ka na lang niya sa kabilang buhay para hindi ka malungkot.”Lumayo ang tunog ng kanyang mga yabag. Pero hindi ito dahilan para magpabaya si Lizzy. Alam niyang ito na ang pagkakataon n