Asher’s grip on his phone tightened as the voice on the other end continued.
"There’s been a breach in the company’s financial security system. Sinusuri pa namin ang pinsala, pero mukhang may nakapasok sa mga kumpidensyal na file ng proyekto. We need you here immediately."
Asher’s jaw clenched. "I’m on my way."
He hung up, his mind racing. This wasn’t just a minor setback—someone was deliberately targeting him. At sa pagkawala ni Thalia, masyadong kahina-hinala ang tiyempo para ipagsawalang-bahala.
Agad siyang kumilos, sumakay sa kanyang sasakyan, at mabilis na tinungo ang punong tanggapan ng kumpanya. Lumabo ang mga ilaw ng lungsod habang dumaraan siya, but his focus remained sharp. He needed to fix this. He needed answers.
Pagdating niya sa kumpanya, kaguluhan na ang bumalot sa paligid. Nagkakagulo ang mga empleyado, IT specialists were working furiously to contain the breach, and his most trusted executives stood waiting for him at the entrance.
Yna approached first, bakas sa mukha ang pag-aalala. "Nangyari ang paglabag isang oras na ang nakalipas. Someone bypassed the security system and extracted data from the upcoming acquisition files. If this gets leaked, maaaring masira ang ilang buwang negosasyon."
Asher exhaled sharply, running a hand through his hair. "Have you tracked the source?"
"We’re trying," she replied. "But whoever did this covered their tracks well. It might be an inside job."
Asher’s eyes darkened. "Get me everything. Now."
Diretso siyang naglakad patungo sa conference room, kung saan abala na ang isang grupo sa pagsusuri ng surveillance footage. As he entered, Paul was standing at the head of the table, his expression grim. "This isn’t just a simple hack. Someone wants to cripple us."
Asher met his father’s gaze, understanding the weight of his words. Kung gumagalaw na ang kanilang mga kaaway ngayon, it meant they thought he was vulnerable. They weren’t entirely wrong—between Thalia’s disappearance and the company’s crisis, mabilis na lumalala ang sitwasyon.
Taking a deep breath, he straightened. "Then let’s show them they made a mistake."
Umupo siya at handang sirain kung anumang banta ang sumulpot. Pero sa kabila ng lahat, may isa pang bagay na hindi maalis sa kanyang isip—si Thalia.
Where was she? And was this connected to the warning she had received?
Dahil kung oo, hindi na lang ito tungkol sa negosyo. It was personal.
+++++
Alex seemed oblivious to the security guard's warning habang paulit-ulit niyang pinipindot ang pindutan ng elevator, determined to force his way inside. The security guard quickly stepped forward to block him.
"Sir, I'm sorry, but you need an appointment to enter the company. Please cooperate," the guard said firmly.
Napairap si Alex, halatang naiinip. "Sinabi ko na sa’yo, bayaw ko siya. Just inform your president."
Hindi niya pinansin ang babala at muling sinubukang pumasok, dahilan upang bahagyang mag-alangan ang guwardiya. Habang tumitindi ang tensyon sa pagitan nila, Yna entered the lobby after returning from outside. She immediately noticed the commotion.
"What's going on here?" she asked, matalim ang tingin habang sinusuri ang sitwasyon.
Mabilis na tumindig nang tuwid ang guwardiya at magalang na sumagot, "Ma'am Yna, sinasabi po ng ginoong ito na bayaw siya ni Boss Asher at nagpupumilit siyang makita siya."
Inilipat ni Yna ang kanyang tingin kay Alex, pinagmamasdan ito nang may bahagyang pag-aalinlangan. Wala siyang nakikitang pagkakahawig nito kay Thalia.
Ngumisi si Alex na parang alam niya ang iniisip ni Yna. "Si Thalia talaga ang kapatid ko. Kung hindi ka naniniwala, go ask your CEO Asher."
Saglit na natahimik si Yna bago dahan-dahang tumango. "Let him go up."
Lumihis ang guwardiya upang bigyang daan si Alex. Sa halip na mainis sa pagkaantala, ngumiti si Alex at itinuro ang sarili. "Kita mo? Sinabi ko na eh, bayaw ko si CEO Asher, but you still wouldn’t believe it."
Hindi na siya nagsayang ng oras at sumunod kay Yna papasok sa elevator patungo sa opisina ng CEO sa pinakamataas na palapag.
+++++
Upon arriving at the outer office, Yna gestured for him to wait. "Stay here for a moment. I’ll inform CEO Asher."
She knocked on the door and spoke in a low voice. "Sir?"
A deep, composed voice answered from inside. "Come in."
Dahan-dahang binuksan ni Yna ang pinto at pumasok, ngunit bago pa siya makapagsalita, biglang itinulak ni Alex ang pinto at walang pakundangang pumasok.
"Asher, are you really divorcing Thalia?" he blurted out.
Yna froze mid-step.
Mula sa kanyang desk, itinaas ni Asher ang kanyang tingin at malamig na sinulyapan si Yna.
Feeling a sudden chill on her back, Yna hurriedly explained, "Mr. Alex came in by himself."
Mabilis na inirapan ni Alex si Yna. "Oo na, ako na ang pumasok! Nag-aalala lang ako!"
Pagkatapos, humarap siya kay Asher, seryoso ang mukha. "Ano bang nangyayari sa inyo? Why did you suddenly get divorced? Thalia is leaving tomorrow."
Asher’s hand, which had been resting on his computer mouse, paused for a fraction of a second. Hindi ito nakaligtas sa mapanuring mata ni Yna na agad napansin ang bahagyang pagbabago sa kanyang kilos.
Still, Asher’s expression remained unreadable as he met Alex’s gaze. "Is there something you need?"
Alex hesitated, suddenly feeling out of place. "Well… not really. Nag-alala lang ako nang marinig kong naghiwalay kayo."
"There’s nothing to worry about. She and I are fine," Asher replied evenly.
Alex, sensing the cold reception, awkwardly cleared his throat. "By the way, brother-in-law, about that resort project from last time…"
+++++Thalia’s flight was scheduled for 6 PM, and her good friend, Ylana, took time out of her busy schedule to see her off at the airport."Why did you suddenly decide to get a divorce and go back to school?" Ylana asked habang iniaangat ang maleta ni Thalia sa conveyor belt sa check-in counter.She turned to face her friend with a curious expression.Thalia and Ylana had met in high school after Thalia transferred.Magkasama sila sa iisang klase noong huling taon nila at kalaunan ay nag-aral sa parehong unibersidad, maging sa parehong kurso. Kahit magkaiba ang kanilang personalidad—one being lively and outgoing, the other reserved and quiet—their bond had remained strong over the years.Pagkatapos ng kolehiyo, pinili ni Ylana ang isang karera sa labas ng kanilang kurso. Pumasok siya sa isang kumpanya ng real estate kung saan siya ang namamahala sa mga pamumuhunan sa mga shopping mall. Dahil sa kanyang trabaho, madalas siyang nasa mga business trip and she was rarely in one place for
Alex ay hindi mapakali, pilit na ngumiti habang pinag-aaralan ang hindi mabasang ekspresyon ni Asher. "Naalala mo pa ba ang proyekto sa resort? Iyong nabanggit ko noon? Iniisip ko kasi, since Thalia is still your wife—""Dating asawa," malamig at matigas ang boses ni Asher nang itama siya. "Itutuloy mo?"Napalunok si Alex, ngunit agad niyang tinakpan ang pag-aalinlangan sa kanyang mukha. "Tama. Pero mahal ka pa rin niya! Siya mismo ang nagsabi sa akin. Handa siyang manatili sa tabi mo, Asher. Kahit pa maging kasambahay mo siya, basta't makasama ka lang! At kaya ka rin niyang bigyan ng tagapagmana—" Bigla siyang tumigil, pinakikiramdaman ang reaksyon ni Asher.Umupo si Asher nang mas kumportable sa kanyang upuan, pinagtagpo ang mga daliri at binigyan si Alex ng malamig na tingin. "Akala mo hindi kita nababasa?"Nabawi ni Alex ang kumpiyansa niya, ngunit may bahid ng pag-aalinlangan sa kanyang tinig. "A-anong ibig mong sabihin?""Hindi ka nandito dahil nagmamalasakit ka kay Thalia," mah
Saglit na sumulyap si Henry sa kanyang relo bago tumango. "May oras pa ako. Gustong-gusto kong sumama sa inyo."Ngumiti si Ylana. "Ayos! Hanap tayo ng makakainan."Umalis ang tatlo sa lobby ng paliparan at nagtungo sa isang malapit na restawran. Isa itong maaliwalas na lugar, may mainit na ilaw at payapang kapaligiran. Matapos makahanap ng mesa at umorder ng pagkain, nagsimula silang magkumustahan.Umupo si Henry nang mas kumportable, palipat-lipat ang tingin kina Thalia at Ylana. "Matagal na rin. Kumusta na kayo?""Abala," sagot ni Ylana habang nagbuntong-hininga nang dramatiko. "Kinakain ng trabaho ang oras ko. Palipat-lipat ng siyudad, pakikitungo sa mga investor—nakakapagod."Tumawa si Henry. "Kaya ko nang isipin. Pero mahilig ka naman sa mabilis na takbo ng buhay, hindi ba? Mas gumagana ka sa ganung kapaligiran."Napangisi si Ylana. "Kilala mo talaga ako. Ikaw naman, senior? Narinig kong nagtayo ka ng sariling kompanya pagkatapos ng graduation. Kumusta naman?""Maaari ko nang sab
Hinawakan ni Asher nang mahigpit ang pulsuhan ni Thalia, ang kanyang hawak ay mapanupil at hindi bumibitaw. "Sasama ka sa akin.""Asher, bitiwan mo ako," singhal ni Thalia habang sinusubukang bawiin ang kanyang braso, ngunit mas malakas siya kaysa sa kanya. Tumayo si Henry, handang makialam, ngunit mabilis na umiling si Thalia, senyales na huwag itong makisali. Ito ay usapan lamang sa pagitan nilang dalawa ni Asher.Hinila siya ni Asher palabas ng restaurant at patungo sa madilim na lansangan. Makapal ang tensyon sa pagitan nila, at ang hangin ay punung-puno ng emosyon na wala ni isa sa kanila ang gustong pigilan.Giit ni Thalia ang kanyang mga ngipin. "Nasasaktan mo ako."Sa sandaling marinig ito ni Asher, para bang napaso siya at agad na binitiwan ang kanyang kamay. Kumunot ang kanyang noo habang nakatingin sa pulso ni Thalia, na ngayon ay namumula na dahil sa kanyang higpit na hawak. Saglit na sumilay sa kanyang mga mata ang pagsisisi, ngunit agad ding napalitan ng inis."Sino ba t
Apat na taon na ang lumipas mula nang maglaho si Thalia mula sa kanilang buhay.Ngunit ang kanyang pangalan ay patuloy na umaalingawngaw sa mga pader ng mansyon sa mga bulung-bulungan sa mga hapag kainan, at higit sa lahat, sa mga buhay nina Alex at ng kanyang ina, si Maria.They were relentless, their obsession with keeping her alive in the public eye bordering on madness. As much as Thalia wanted to escape na putulin ang mga ugnayang nagbabalot sa kanya sa kanila, ayaw nilang pakawalan siya.Ginagamit nila ang kanyang pangalan tulad ng isang sandata, minamanipula ito upang magamit sa kanilang kapakinabangan, nagpapalaganap ng mga tsismis, at naghahabi ng isang kwento na pabor lamang sa kanila.Isang gabi, nakaupo si Alex sa harap ng kanyang ina sa kanilang madilim na study, ang mukha niya’y puno ng pagkabigo. Ang mga papel ay nakakalat sa makintab na mesa, karamihan sa mga ito ay mga kontratang kanilang ipinasa sa mga investors.Amoy ang bango ng mga lumang sigarilyo at tinta sa han
Asher’s impatience boiled over. He couldn’t wait any longer. The message had come, ngunit tumagal pa ng ilang oras, na nag-iwan sa kanya ng lumalaking pagkabigo. Agad niyang tinawagan ang mga koneksyon niya, his voice cold and controlled but tinged with urgency.He needed answers. Kailangan niyang malaman kung nasaan si Thalia at kung bakit siya bumalik.The calls were frustrating—one after another, narinig niya ang parehong sagot.Maybe it was a mistake. We haven’t seen her since she disappeared. No one knows where she is.The people who had once been so eager to help him now only offered vague responses at ang bawat sagot na iyon ay lalong nagpapainit ng kanyang galit. Hindi na lang siya naghahanap ng kasagutan—naghahanap siya ng kahit sinong makakapagbigay sa kanya ng katotohanan.Hinawakan ni Asher ng mahigpit ang telepono at kumurap ang mga mata niya. Tapos na siya sa paghihintay. “Wala akong pakialam kung anong akala mo, hanapin mo siya. Ngayon na.”Nag-atubili ang boses sa kabi
Niyakap siya ni Asher bago pa niya mapigilan ang sarili. Nang maramdaman niya ang init ng katawan ni Thalia laban sa kanya, may isang bagay sa loob niya na parang lumapat sa tamang lugar—isang matagal nang nawawalang piraso na sa wakas ay natagpuan ang tahanan nito.Ngunit bago pa siya makapagsalita, bago pa niya lubusang namnamin ang sandali, naramdaman niyang nanigas ang katawan ng dalaga sa kanyang bisig.Hindi agad gumalaw si Thalia. Blangko ang kanyang isip, at sa loob ng ilang saglit, hinayaan niya ang sarili niyang mahulog sa yakap nito.Pamilyar ang pakiramdam—ligtas, mainit—ngunit kasabay nito ay may hatid din itong panganib. Dahil alam niyang hindi siya dapat narito. Hindi sa ganitong paraan.Biglang bumagsak sa kanya ang reyalidad na parang isang malakas na alon.Isa itong pagkakamali.Pumunta siya rito dahil may isang bahagi sa kanya na gustong makita si Asher. Marahil ay dala ng kuryosidad, marahil ay may mas malalim pang dahilan. Ngunit ngayon, napagtanto niyang hindi si
Malalim na huminga si Asher, ninanamnam ang malamig na hangin ng umaga habang nakaupo sa likod ng kanyang mesa, pinagmamasdan ang mga ulat na nakalatag sa harapan niya.Ang mga nagdaang linggo ay naging isang mabilis at matinding pagbabago—mga pagbabagong siya mismo ang nagdesisyon. Tuluyan na siyang tumigil sa pag-inom, itinapon ang bawat bote ng alak sa kanyang penthouse at nilayo ang sarili mula sa masasamang bisyong dati niyang kinagawian.Ang kanyang kumpanya na dating nasa bingit ng pagkalugi ay unti-unti nang bumabangon. Pinaghirapan niya ito. Ilang gabi siyang hindi natutulog, inaayos ang gulong kanyang nilikha, doble ang sipag kumpara noon.Nagulat ang kanyang mga empleyado sa biglaang pagbabago.Ang CEO na dating hindi dumadalo sa mga pagpupulong at nilulunod ang sarili sa alak ay siya ngayong pinakaunang dumarating sa opisina at pinakahuling umaalis.Sinisigurado niyang dumadalo siya sa bawat talakayan, personal na kinakausap ang mga mamumuhunan, at sinisiguradong ang bawat
Habang nasa biyahe sina Thalia at Nathan papunta sa kabilang siyudad, tahimik lang si Thalia, nakatingin sa labas ng bintana. Kahit anong gawin niya, hindi niya maalis sa isip ang nangyari kanina sa opisina—lalo na ang presensya ni Asher.Nang makita niya itong personal na iniabot ang tseke, para siyang binuhusan ng malamig na tubig. Walang kahit isang salita ang lumabas sa bibig nila. Alam niyang wala na siyang karapatang umasa, pero bakit ganoon kasakit?Napansin ni Nathan ang pananahimik ni Thalia kaya nagdesisyon siyang magpatawa. "Uy, Thalia, mukha kang nawalan ng dalawang milyon ah. Sabagay, literal naman talaga!" sabay tawa niya.Napangiti si Thalia nang bahagya pero hindi ito tumagal. "Hindi ko inasahan na siya mismo ang mag-aabot ng tseke," mahina niyang sabi."Kaya nga nagulat din ako," sagot ni Nathan. "Pero at least, tapos na ‘yan. Nakuha mo na ‘yung dapat sa’yo. Iwanan mo na sa nakaraan."Tumango lang si Thalia pero hindi siya sigurado kung kaya niyang gawin iyon. Mas lal
Kakatapos lang ng call at biglang kumatok si Nathan sa pintuan ni Thalia. Malakas ang pagkatok niya, na para bang nagmamadali o may mahalagang sasabihin."Thalia, bumangon ka na! Kailangan natin umalis ngayon din," sigaw niya mula sa labas.Medyo groggy pang binuksan ni Thalia ang pinto, suot ang simpleng oversized na t-shirt at pajama. "Ano bang problema? Para namang may nangyayaring masama," reklamo niya habang hinihikab.Napakamot sa batok si Nathan at diretsong sinabi, "Ngayon na pala ibibigay ang compensation mula sa kontrata. Kailangan nating pumunta agad."Nanlaki ang mata ni Thalia at biglang napawi ang antok niya. "Ha? Akala ko ba sa susunod na linggo pa ‘yon?""Hindi na raw. Pinapapunta na tayo ngayon sa opisina para kunin."Napakurap si Thalia at unti-unting napuno ng kaba ang dibdib niya. "Nandun ba si Asher?"Saglit na tumigil si Nathan bago umiling. "Wala raw," sagot niya, pero may kung anong hindi siya sigurado sa sinabi niya.Napabuntong-hininga si Thalia at tumango. "
Tahimik na pumasok si Nathan sa kusina at kumuha ng baso ng tubig. Saglit siyang tumigil, tila nag-iisip kung paano magsisimula."Alam mo, Thalia, hindi ko madalas ikwento 'to sa iba," panimula niya habang iniikot ang tubig sa baso. "Pero since ikaw naman ang nagbukas ng puso mo sa'kin, siguro panahon na para ibahagi ko rin ‘yung sa akin."Napatingin si Thalia sa kanya, nag-aabang."Lumaki akong hindi talaga marangya ang buhay. Sa totoo lang, mahirap lang kami noon," pag-amin ni Nathan. "Tatlo kaming magkakapatid, at ako ang panganay. Hindi madali ang buhay dahil simula pagkabata, kinailangan kong tumulong sa mga magulang ko. Madalas, ako ang tagabantay ng mga kapatid ko habang si Mama at Papa nagtatrabaho."Tahimik na nakikinig si Thalia, nakatuon ang pansin sa kanya."Madalas akong mabugbog noon," patuloy ni Nathan, bahagyang napangiti na tila sinusubukang gawing magaan ang usapan. "Alam mo na, lumaki ako sa isang lugar na hindi ka dapat nagpapakita ng kahinaan. Konting mali, suntok
Habang nakaupo sa sofa at naghahati ng fried chicken, sinimulan nilang panoorin ang pelikulang pinili ni Nathan. Isa itong action-comedy film na puno ng eksena ng habulan, suntukan, at mga eksaheradong reaksyon ng mga tauhan.Nagsimula nang lumubog si Thalia sa kwento, pero hindi niya mapigilan ang sarili na maalala ang mga nangyari sa kanya at kay Asher.Sa eksena kung saan nagkaroon ng matinding dramang pagtatapat ang dalawang bida, biglang sumingit sa isip ni Thalia ang mga huling sandali nila ni Asher—ang mga yakap nito, ang pag-aalaga, at ang sakit ng pagkakatuklas niya sa lihim nitong tinatago.Napalunok siya at hindi mapakali. Pakiramdam niya ay naiinitan siya kahit hindi naman ganoon kainit sa loob ng bahay."Mainit," mahina niyang sabi sabay tayo. Kinuha niya ang unan sa gilid at niyakap iyon, saka lumipat ng upuan sa malapit sa bentilador.Hindi ito pinansin ni Nathan noong una, pero nang mapansing medyo tahimik si Thalia, iniligay nito ang plato at tinapik ang braso niya. "
Pagkatapos ng tawag, nanatiling nakaupo si Thalia sa gilid ng kama. Nakapikit siya, pilit na pinapakalma ang kanyang sarili mula sa biglaang rebelasyon. Gusto niyang isipin na baka isang panibagong problema na naman ito, pero sa ngayon... hindi pa niya kayang harapin ang katotohanan.Huminga siya nang malalim at pumikit. "Kalma lang, Thalia," bulong niya sa sarili. "Pwede namang hindi mo muna isipin ‘yon, ‘di ba? Kahit ngayon lang… kahit sandali lang, magpahinga ka muna."Naramdaman niya ang bigat sa kanyang dibdib, pero naalala rin niya ang ekspresyon ni Nathan kanina—ang lungkot sa mata nito nang makitang labis siyang nasasaktan. Kahit papaano, may isang taong handang samahan siya ngayon.Dahil doon, pinilit niyang itulak ang mga alalahanin sa likod ng kanyang isipan. Gusto niya munang bigyan ng pansin ang kasalukuyan at hindi ang mga bagay na maaaring masaktan siya ulit.Tumayo siya at lumabas ng kwarto.Pagdating niya sa kusina, naamoy agad niya ang pamilyar na amoy ng nilulutong
Sa bigat ng kanyang damdamin, hindi namalayan ni Thalia na nakatulog siya. Isang oras ang lumipas, at nagising siya sa mahinang katok sa kanyang pinto. Mabilis niyang pinahid ang mga natuyong luha sa pisngi at pilit na inayos ang sarili.Hindi niya alam kung sino ang nasa labas, pero wala siyang lakas para makipag-usap pa. Nang muling kumatok, napabuntong-hininga siya bago dahan-dahang binuksan ang pinto."Nathan?" gulat niyang bulong nang makita kung sino ang nasa labas.Nakahawak si Nathan sa isang paper bag ng pagkain, may bahagyang pag-aalala sa kanyang mukha. "Thalia, kumain ka na ba?" tanong nito, dahan-dahang inaabot ang dala niya.Napakagat-labi si Thalia at umiwas ng tingin. Alam niyang hindi siya makakapagsinungaling kay Nathan. "Hindi pa," mahina niyang sagot."Alam ko namang hindi," mahinang sagot ni Nathan habang pumapasok sa loob nang walang pag-aalinlangan. "Pinuntahan kita kasi alam kong hindi mo kayang mag-isa sa ganitong sitwasyon."Pinanood lang ni Thalia ang paggal
Sa mahigpit na yakap ni Asher, unti-unting bumibigat ang talukap ng mata ni Thalia. Ramdam niya ang init ng katawan nito na tila isang proteksyong hindi niya akalaing muling mararamdaman.Sa tahimik na sandali, ang kanyang mga daliri ay gumuhit ng maliliit na bilog sa kanyang braso, isang kilos na hindi niya napansin ngunit para kay Asher ay isang bagay na gusto niyang tandaan."Mahalaga ka sa akin," mahina ngunit buong tapat na bulong ni Asher sa kanya.Hindi sumagot si Thalia. Hinayaan niyang lumubog sa kanya ang mga salitang iyon, ngunit sa likod ng kanyang isip, may munting takot na namumuo. Ngunit sa ngayon, gusto lang niyang namnamin ang yakap nito.Matapos ang ilang minutong katahimikan, unti-unting kumilos si Asher. "Saglit lang, pupunta lang ako sa banyo, okay?"Tumango si Thalia, bahagyang umayos ng upo habang pinapanood itong lumayo. Nang marinig niya ang pagsara ng pinto, bumuntong-hininga siya at ipinikit ang mga mata. Gusto niyang isipin na tama ang ginagawa nila, na tot
Hindi na nila inisip kung ano ang tama o mali sa sandaling iyon. Sa pagitan ng malalalim na paghinga, dahan-dahan nilang binura ang distansya sa pagitan nila. Naramdaman ni Thalia ang mainit na kamay ni Asher sa kanyang likod, bahagyang humihigpit ang hawak—hindi nagmamadali ngunit puno ng pagpipigil, tila sinusubukang alalahanin kung hanggang saan siya maaaring lumapit."Thalia..." bulong ni Asher, hinahaplos ang kanyang pisngi na may halong pag-aalinlangan at pananabik. Parang may gustong sabihin ngunit hindi sigurado kung dapat bang ipaalam ito.Ngumiti si Thalia, ramdam ang kilig na bumabalot sa kanya, ngunit kasabay nito ay may kaba rin siyang pilit itinatago. "Hmm?"Bahagyang tumigil si Asher, tinitigan ang kanyang mga mata na parang nagbabasa ng pahintulot. Ang titig nito ay puno ng emosyon—pagmamahal, pagnanasa, at isang di-maipaliwanag na pangungulila na tila matagal nang itinago.Sa halip na sumagot, siya mismo ang humila sa binata, muling inilapat ang kanyang labi sa kanya.
Matapos ang ilang tagay ng alak, naramdaman na nilang pareho ang init sa kanilang katawan. Hindi naman sila lasing, pero sapat na ang nainom nila para maging mas kampante ang pakiramdam nila sa isa’t isa. Nakasandal si Thalia sa sofa habang si Asher naman ay nakaupo sa tabi niya, hawak ang remote control."Manonood tayo ng pelikula?" tanong ni Thalia, pinaglalaruan ang baso niya.Tumango si Asher. "Para malibang tayo. Horror o romance?""Horror muna. Para may dahilan akong dumikit sa’yo ‘pag natakot ako," biro ni Thalia.Napangiti si Asher at umiling bago pinindot ang play button. "Sige. Pero ‘wag kang sisigaw sa tenga ko, ah."Habang tumatakbo ang pelikula, nagsimula silang maghagikgikan."Ano ‘to? Ang pangit ng CGI ng multo! Para lang itong pinatong sa screen," puna ni Thalia habang kinakain ang popcorn."Ang arte pa ng biktima. Sinugod ang dilim tapos sumisigaw siya ng ‘Who’s there?’ Eh kung ako ‘yun, takbo agad!" dagdag ni Asher, sabay tawa.Natatawa silang dalawa habang tinutulig