CHAPTER 26

Huminga nang malalim si Ivor at sumandal sa swivel chair niya. Ilang araw na siyang wala sa mood dahil sa nalaman niyang hindi na sila magkikita ni Isaac.

Napalapit na siya sa bata at parang pamangkin na rin talaga ang turing niya rito. Sa kabila ng stress at pagod niya sa opisina, nilu-look forward niya tuwing weekends na makikita at makakalaro niya si Isaac dahil gumagaan ang pakiramdam niya. Parang nawawala lahat ng stress at pagod.

Hindi nga niya maisip kung gaano katahimik at kaboring ang buhay niya bago niya makilala si Isaac.

Tumingin siya sa orasan, ala una pa lang ng hapon pero parang gusto na niyang umuwi. Kinuha niya ang cellphone at tinawagan niya si Lian.

“Hello, Sir Ivor?”

Umikot-ikot si Ivor gamit ang swivel chair niya. “Dadaan ka ba sa ISAAC's mamaya?”

“Bakit, Sir?”

Inihinto ni Ivor ang kaniyang pag-ikot ikot. “Makikisabay sana ako at kakausapin ko rin sana ate mo.”

“About business ba, Sir? Mag-schedule na lang ako ng—”

Hindi na pinatapos ni Ivor na magsalita si Lian