Novel-novel oleh soxsaffi

Humahangos na tumatakbo si Lily mula sa parking lot ng ospital hanggang pagpasok niya sa loob. Lumapit siya sa nurse’s reception para tanungin kung nasaan ang anak niya. Sinamahan siya nang isa sa mga nurse patungo sa emergency room.Nakasunod si Lily sa nurse at huminto sila sa isang kama. Nakahiga si Isaac habang tahimik na nakaupo si Ivor sa tabi ng ospital bed. Mabilis na nilapitan ni Lily ang natutulog niyang anak.Hinaplos niya ang buhok nito at naluluhang pinagmamasdan si Isaac.Lumingon si Lily sa nurse. “How’s my son? Kailangan niya ba ng surgery? May injuries ba siya? Anong kailangang gawin?” sunod sunod niyang tanong habang hindi maalis ang malakas na pagkabog sa kaniyang dibdib.“Gladly, Ma’am, your son is okay. May kaunti lang siyang gasgas sa noo pero maayos ang lagay niya. We’ve run several tests on him and there are not any findings. Nahimatay lamang po siya dahil sa pagkabigla ngunit maari niyo na po siyang i-uwi pagkagising niya,” mahabang paliwanag sa kaniya ng nurse

***SEVEN YEARS AGO...Nakatayo si Ivor sa harap nang kaniyang boss habang binabasa nito ang project proposal niya. Kumunot ang noo nito at nang mag-angat ito nang tingin sa kaniya, masama ang mga titig nito.The next thing he knew, binato sa kaniya nang kaniyang boss ang folder kung saan nakalagay ang mga documents ng proposal na iyon.“What the f*ck is this, Ivor? Can you do your job better?” Hindi man siya sigawan nito, ramdam niya ang panggagalaiti sa boses nito.“I’m sorry, Sir,” he said. Almost a whisper.“Revised it! That f*cking trash can’t even be approved! I’ll give you five days!”“Limang araw lang?” Iyon ang pumasok sa isip niya. Halos dalawang linggo niya iyong ginawa at may overnight pa, pagkatapos sobrang iksi ng deadline para sa revision?Walang magawa si Ivor dahil ito pa rin ang senior manager nila habang assistant manager pa lang siya. Swerte pa nga siya dahil office worker siya rito sa U.S. Huminga siya nang malalim. “Yes, Sir.” Dinampot niya ang mga nahulog na pa

Kalalabas lang ni Lily sa living room mula sa kwarto ni Isaac. Pinatulog niya muna ito bago kausapin si Lian. Nakaupo ang kaniyang kapatid sa couch habang hinihintay siya. Nag-angat ito sa kaniya nang tingin nang maramdaman nito ang presensya niya.“Iniiwasan mo na naman si Kuya Ivor ‘no?”Umiwas nang tingin si Lily at umupo sa tabi ni Lian. Sumandal siya sa couch at ipinikit niya ang kaniyang mga mata. “Oo. Naalala ko ang mga dahilan bakit kailangan ko siyang iwasan,” seryosong sagot ni Lily sa tanong ni Lian.She heard him heaved a deep sigh. “May problema ba kayo? Hindi mo ba puwedeng kausapin si Kuya Ivor tungkol do’n?”“Lian, simula pa lang dapat ganito na. Ilang taon nang hindi parte nang buhay namin ang isa’t isa. Kahit sabihin ko sa kaniya na ayoko na siyang makita, ano naman ang idadahilan ko?”Nang hindi siya nakarinig nang sagot kay Lian, dinilat niya ang kaniyang mga mata. Tahimik itong nakaupo sa tabi niya.“You want to know the reason?”Lumingon sa kaniya si Lian, pagk

Nang makadating si Ivor sa bahay nila, sinalubong siya nang kaniyang ina. “Mabuti at nandito ka na, Ivor.”Bakas sa mukha nito ang pag-aalala kay Janelle kaya niyakap niya ang ina. “Don’t worry, Mom. Magiging okay din siya. How was she?”Humiwalay silang mag-ina sa pagkakayakap sa isa’t isa. Inakbayan ni Ivor ang ina niya at sabay sila naglakad patungo sa second floor.“She’s alright. Pero sabi ng doktor, kailangan niya nang bed-rest.”Pagdating nila sa second floor, dumiretso sila sa kwarto ni Janelle. Kumatok ang kanilang ina.“Anak, nandito na ang kuya mo.”Binuksan ni Ivor ang pinto at nakita nilang nakaupo si Janelle sa kama nito at nakasandal sa headrest. Nanlaki ang mga mata nito sa gulat nang makita siya.“Oh, Kuya? Anong ginagawa mo rito?” dumako ang tingin ni Janelle sa kanilang ina. “Sinabi mo kay Kuya Ivor, Mom?”Humiwalay kay Ivor ang kanilang ina, lumapit ito kay Janelle at umupo sa gilid ng kama nito. “I’m sorry. Nag-aalala lang ako sa’yo, bunso. Isa pa, hindi namin k

Naglalakad si Lily sa parking lot ng isang commercial building para hanapin kung saan niya na-park ang kotse niya. Nang makita niya ito, pumasok siya sa driver seat. Mabilis niyang sinara at ni-lock ang pinto saka siya nag-seatbelt. Pinaandar niya ang makina ng kotse at nagsimulang magmaneho paalis ng building na ‘yon.Kagagaling lang niya sa isang client meeting at pauwi na siya ngayon. Mabagal ang daloy ng mga sasakyan dahil rush hour na. Kaya naman kinuha ni Lily ang cellphone niya at tinawagan si Ivor para i-check si Isaac. Ilang ring pa lang ay sumagot na si Ivor. “Hello, Lily?”“Hi, Ivor. Kumusta si Isaac? Pauwi pa lang ako, sorry.”“No, it’s okay. Ayos naman siya. Katatapos lang namin gawin ang assignment niya.”Weekdays ngayon pero magkasama sina Ivor at Isaac. Simula nang si Ivor ang magsundo kay Isaac galing sa eskwelahan at nang malaman nito ang bahay nila, ito na minsan ang nagtitingin kay Isaac kapag ginagabi siya sa trabaho. Dinidiretso na ni Ivor ang anak niya sa bahay

Hininto ni Ivor ang kotse sa tapat nang isang bahay. Bungalow house ito na may garden sa harap bago makarating sa front door. Pinaghalong itim at puti ang kulay ng bahay sa labas.“Nandito na po tayo, Uncle Ivor.”Narinig niyang sabi ni Isaac. Tinulungan niya itong magtanggal ng seatbelt. Binuksan ni Ivor ang pinto sa passenger seat para makalabas si Isaac. Inalis na rin niya ang kaniyang seatbelt at lumabas mula sa driver seat. Sinamahan ni Ivor umuwi si Isaac para kunin ang assignment nito. Hindi kasi iyon nadala ng bata nang ihatid ito ni Lily sa condo ni Lian kaninang umaga. Pagkatapos nilang kunin ang assignment ni Isaac, babalik na rin sila sa condo at dadaanan nila si Lian sa grocery store na pinag-iwanan nila rito.Sinundan ni Ivor si Isaac na maglakad patungo sa gate. Nakasunod lang siya rito hanggang sa makarating sila sa front door. Dahil naka-passcode system ang lock ng pinto nina Lily, nakita ni Ivor na nag-type doon si Isaac. Bumukas ang pinto at pumasok sila sa loob.N