เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 20 วันนี้ไปเดทกัน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-25 15:52:29
บทที่เกี่ยวข้อง
Boss คลั่งรัก Chapter 21. ใจเย็นๆ
“ใจเย็นๆหนูแพร เพิ่งเริ่มเอง”เขาหัวเราะในลำคอแล้วเบี่ยงกางเกงชั้นในตัวน้อยออกไปเพื่อสอดใส่แท่งสีชมพูให้มันสั่นในโพรงสวาท มือเรียวเล็กจิกที่โซฟา ดวงตาคู่หวานจ้องมองภาพเบื้องหน้า สาวสวยหุ่นเร้าใจ สองมือประคองหน้าอกอวบใหญ่เข้าหาจนปลายถันเสียดสีกันไปมา ตรัยภูมิใช้อีกมือที่ว่างขย้ำหน้าอกให้แพรวา หญิงสาวเสียวซ่านได้แต่ครางกระเส่า ร่องรักหลั่งน้ำหวานออกมามาก แพรวาไม่เหลือความอดทนใดๆอีก เธอยกสะโพกขึ้นรับจังหวะจ้วงแทงแท่งสีชมพู สายตาของเธอมองสองสาวที่อยู่หลังบานกระจกใช้แท่งเสียวเสียบในร่องรักของกันและกัน ช่วยกันกระแทกดุ้นสวาทขณะจูบปากแลกลิ้น “อา ซี๊ดดด คุณป๋า หนูแพรจะแตก...อ๊า”เธอหวีดร้องเมื่อถูกเขาปรนเปรอจนน้ำแตก ร่างกายเกร็งกระตุกคาแท่งสีชมพู ริมฝีปากอิ่มเผยอขึ้น ตรัยภูมิไม่รอช้าโน้มหน้าลงจูบกลีบปากหวานฉ่ำ เธอจูบตอบเล่นลิ้นอย่างเร้าร้อน มือใหญ่เลื่อนรูดซิปชุดเดรสของเธอลงเพื่อให้ชุดกระโปรงสีไวน์แดงออกไปพ้นร่าง หน้าอกคู่สวยมีจุกปิดปลายถันอยู่ เขาจัดการมันออกแล้วบี้ปลายถันเล่นทำให้ร่างอรชนบิดเร้าไปมา เธอเสียวซ่านจนต้องขย้ำต้นขาใหญ่ของเขา “ป๋าขา...ใส่เถอะ หนูแพรอยาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25Boss คลั่งรัก Chapter1. บทนำ
“เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ” เสียงแหบพร่าเอ่ยถาม ลมหายใจผ่าวร้อนรินรดแก้มที่แดงเรื่อ หญิงสาวกัดริมฝีปากแล้วสบตากับชายหนุ่มตรงหน้าก่อนเอ่ยเสียงแผ่วเบา “ไม่..ไม่เปลี่ยนใจค่ะ..อะ..อ๊า..” เพียงได้ยินคำตอบรับ ลำเอ็นร้อนแข็งขันก็ทิ่มพรวดเข้าไปในร่องรักที่เปียกชุ่ม ความคับแน่นที่ได้รับทำเอาชายหนุ่มขมวดคิ้วหลุดครางเสียงต่ำในลำคอ เขาก้มมองคนตัวเล็กที่ถูกเขาตรึงไว้บนที่นอนหนานุ่มของห้องพักสุดหรูในโรงแรมห้าดาว “ครั้งแรก?” เขาถาม หญิงสาวพูดไม่ออก ดวงตากลมสวยมีหยาดน้ำใสๆ เอ่อคลอ คนตัวโตโน้มหน้าลงตวัดลิ้นที่หางตาของหญิงสาวพร้อมกับโยกเอวบดคลึงเพิ่มความเสียวซ่าน “โทษที ผมไม่ใช่ผู้ชายอ่อนโยน” ดวงตากลมโตสบตากับดวงตาคมปลาบของเขา ขณะที่เขาถอนลำเอ็นออกจนเกือบสุดแล้วกระแทกกลับเข้ามาใหม่จนร่างกายเธอสั่นไหว ท่อนเอ็นอวบใหญ่กระแทกไปถึงผนังอ่อนนุ่มด้านในสุด มือใหญ่เคล้นคลึงหน้าอกคู่สวย ความเสียวซ่านแทนที่ความเจ็บแปลบที่ได้รับ ร่างอวบอิ่มบิดเร่าด้วยความทรมานและสุขสม “อึก อึก...บอส..บอสค่ะ...” “เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19Boss คลั่งรัก Chapter 2. ผมบอกว่าตกลง
“ได้”“คะ?” เธอคิดว่าตัวเองฟังผิดจึงจ้องหน้าเขา หวังให้เขาพูดอีกครั้ง“ผมบอกว่าตกลง” เขาพยักหน้าแล้วพูด “ผมเปิดห้องไว้....ผมจะออกไปก่อนอีกสิบนาทีคุณตามไปแล้วกัน” เขาพูดจบก็เดินไปทางอื่น พูดคุยทักทายกับคนอื่นๆอีกเล็กน้อยโดยไม่ได้หันมามองเธอเลยสักนิด แวบแรกเธอเกิดลังเลขึ้นมา วันนี้ไม่ใช่วันเกิดเธอ แค่มุกงี่เง่าที่อยากได้ผู้ชายคนหนึ่งเท่านั้น แต่เขาก็รับมุกด้วย ความไม่มีตัวตนของเธอทำให้ไม่ต้องล่ำลาใครก่อนออกจากงานเลี้ยงที่ทุกคนยังสนุกกันสุดเหวี่ยง เธอเข้าห้องน้ำ นั่งทำใจอยู่ครู่หนึ่ง ดูเวลาจากโทรศัพท์มือถือแล้วตัดสินใจเดินไปที่ลิฟต์ กดชั้นที่ต้องการและเดินไปที่ห้องที่ห้องเขาบอกไว้เคาะประตูแล้วก็ถอยออกมาครึ่งก้าว นี่เธอทำอะไรอยู่ ถ้าเขาไม่ได้อยู่คนเดียว หรือหลอกให้เธอมาเจอใครก็ไม่รู้จะทำยังไงดี เท้าที่สวมรองเท้าส้นสูงกำลังจะถอยออกไปที่ละน้อย ประตูบานนั้นก็เปิดออกมาก่อน“คุณมาช้าไปสามนาที”“เอ่อ...ขอโทษค่ะ” กฤติกาอดกลัวขึ้นมาไม่ได้ แต่เขายืนรอและจ้องมองเหมือนให้เธอตัดสินใจ ซึ่งสุดท้ายแล้ว เธอก็ก้าวเข้าไปด้านในนั้นแหละ เขาก็กลายเป็นของขวัญให้เธอจริงๆ แต่ไม่ใช่ของขวัญวันเกิดที่เธอก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19Boss คลั่งรัก Chapter 3.‘ไรอัน โจนส์’ !
เพราะใช้ชีวิตคนเดียวจนชิน ได้เวลาเลิกงานแล้วแต่เธอไม่รีบร้อนออกจากบริษัท ก็ไม่รู้จะรีบกลับไปทำไมนี่นะ รถก็ติด เธอมักนั่งเล่นในที่ทำงานต่ออีกหน่อย กว่าจะเก็บกระเป๋าออกจากที่ทำงานก็มักจะหลังหกโมงเย็นไปแล้ว แต่วันนี้กฤติกาอยู่พิมพ์รายงานการประชุมจนเย็นค่ำ เธออ่านตรวจทานอีกรอบแล้วจึงปริ้ตเอกสารใส่แฟ้มให้เรียบร้อย หยิบกระเป๋าสะพายขึ้นคล้องไหล่แล้วถือเอกสารไปวางไว้ที่โต๊ะทำงานของพี่ศศิถ้า...ถ้าเธอไม่อยู่แล้วจะมีใครคิดถึงเธอบ้างไหมนะกฤติกาได้แต่ยิ้มเศร้าให้ตัวเอง เธอแพ้แล้ว อย่างที่พ่อพูดไว้จริงๆ เธอไม่เหมาะกับการใช้ชีวิตที่กรุงเทพเลยสักนิด ดวงตาคู่สวยกวาดสายตามองรอบๆ อีกครั้งแล้วเดินออกมาจากห้องทำงาน ทว่าร่างของเธอก็ปะทะเข้ากับแผ่นอกกำยำที่ขวางทางอยู่เบื้องหน้า“อ๊ะ! ขอโทษค่ะ!” กฤติกาเงยหน้าขึ้นมองแล้วก็ต้องเบิกตากลมโตกว้างแล้วเผลอเรียกชื่ออีกฝ่ายอย่างลืมตัว“คุณไรอัน”ประธานหนุ่มเห็นคนตัวเล็กถอยหลังเตรียมตั้งท่าจะหนีก็รีบยื่นมือไปโอบเอวบางมาแนบชิดกับร่างกำยำของตนอย่างรวดเร็ว เร็วเสียจนหญิงสาวไม่ทันตั้งหลัก ร่างเล็กเข้าไปซุกซบในอกของเขาแล้ว“ได้เจอตัวสักที”“คะ?” ดวงตากลมกะพริบตาปริบๆ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19Boss คลั่งรัก Chapter 4. อยากสัมผัส
“อยากสัมผัสผมเหรอ” เขายิ้มยั่วแล้วจับมือเธอวางบนหน้าอกของเขา “ได้...ได้ไหมคะ” เธอถามอย่างขลาดกลัวแทนคำตอบ เขาปล่อยมือเธอแล้วปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตแล้วถอดออก เผยแผงอกกำยำและกล้ามท้องเป็นมัดสวย เธอยื่นมือวางบนแผ่นอกตรงตำแหน่งหัวใจรับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนใต้ฝ่ามือ แล้วเงยหน้าสบตากับดวงตาสีน้ำตาลสวยที่เวลาราวกับมีลูกไฟโหมไหม้อยู่ในนั้นสิ่งที่เธอต้องการสัมผัสคือหัวใจของเขางเสียงครางต่ำในลำคอทำให้มือนุ่มชะงักไป เขายื่นหน้าไปจูบปากเธออีกครั้ง ความเป็นชายอัดแน่นดุนดันตุงเป้ากางเกง เขาอุ้มหญิงสาวขึ้นอย่างง่ายดายพาเธอไปที่เตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์ เธอยกสะโพกขึ้นเพื่อให้เขาถอดกระโปรงออกไปพ้นเรียวขา ลมหายใจถี่กระชั้นขึ้นอีกครั้ง ริมฝีปากของบอสหนุ่มผละจากกลีบปากสาวแล้วพรมจูบลำคอจนเกิดรอยแดง ร่างเล็กกระสับกระส่ายไปมาด้วยความต้องการที่เอ่อล้น ไรอันปลดตะขอชุดชั้นในของเธอออกด้วยมือข้างเดียว แล้วอ้าปากครอบครองยอดอกที่ชูชันท้าทายสายตา เขากดริมฝีปากลงบนผิวอ่อนนุ่มและหอมกรุ่น“อึก...คุณไรอัน...” กฤติกาครางกระเส่าเมื่อยอดอกถูกเขาดูดกลืนด้วยริมฝีปากหยักสวย เขาดูดแรงขึ้นสลับกับใช้ลิ้นตวัดไล้เล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19Boss คลั่งรัก Chapter 5. ลิ้นของเขา
หญิงสาวผวาเฮือกเมื่อลิ้นของเขาแตะที่กลีบเนื้อหยอกล้อกลีบดอกไม้ที่เบ่งบาน ลิ้นร้อนโลมเลียทำเอาร่างกายเธอสั่นระริก เขาจับต้นขาของเธอให้แยกออกกว้าง ละเลงลิ้นไปตามกลีบเนื้อกระตุ้นจุดเสียว กระสันที่ซ่อนอยู่ภายใน มือเรียวเล็กเผลอกดศีรษะของเขา หยาดน้ำหวานหลั่งออกมามาก ไรอันกอบกุมแท่งเอ็นของตัวเองขณะรัวลิ้นใส่กลีบสวาท เสียงหอบหายใจสลับกับเสียงครวญครางทำให้เร่งรัวลิ้นเพื่อกระตุ้นให้เธอไปถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง “อร๊ายยยย” กฤติกาหวีดร้องออกมาอีกครั้ง เธอแทบนับไม่ได้แล้วว่าถูกเขาทำให้เสร็จสมไปกี่รอบ เขาขบเม้มกลีบเนื้อเธอเบาๆ แล้วยันกายขึ้น จ้องมองใบหน้าที่เขินอาย “ผมชอบอยู่ในตัวคุณ” เขาพูดพลาง “คุณเป็นธรรมชาติแบบนี้ล่ะยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว” เขาหยิบหมอนมารองใต้สะโพกทำให้เนินเนื้อโชว์เด่นอยู่เบื้องหน้า เขาประคองท่อนเอ็นที่แข็งขึงทั้งที่ปลดน้ำรักไปเมื่อครู่ค่อยๆกดหัวบากในร่องเสียว ริมฝีปากของเธอสั่นระริก ความเป็นชายใหญ่โตของเขาผลุบหายไปในกายสาว โพรงอ่อนนุ่มบีบรัดจนเขาครางอย่างพอใจ “คุณต้องเลิกคิดว่าทำให้อีกฝ่ายไม่มีความสุข” เขาพูดแล้วเริ่มขยั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20Boss คลั่งรัก Chapter 6. ช่วยติดกระดุมให้ผมหน่อย
ร่างเล็กออกมาจากห้องน้ำ ได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์ทำให้เธอแทบกลั้นหายใจ กลัวจะเผลอส่งเสียงออกไปแล้วทำให้บอสของเธอต้องลำบากใจ “ก็ได้ รออยู่ด้านล่างนั้นแหละผมกำลังจะลงไปแล้ว” ไรอันพูดด้วยน้ำเสียงปกติแต่คนทั่วไปอาจฟังดูเย็นชา เขาปรายตามองคนตัวเล็กที่ยืนนิ่งอยู่มุมห้องแล้วพยักหน้าเป็นเชิงเรียกให้เธอเดินเข้ามาใกล้ๆ เขาพูดคุยอีกสองสามคำแล้วก็วางปิดโทรศัพท์ “ช่วยติดกระดุมให้ผมหน่อย” “ค่ะ” กฤติกาเดินเข้าไปใกล้แล้วยื่นมือไปติดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้เรียบร้อย ตามด้วยเนคไท และเพราะตัวเธอเตี้ยกว่าเขามากทำให้ต้องเขย่งปลายเท้าขึ้น “ผมมีนัด” เขาพูดแล้วยกมือขึ้นลูบผมยาวนุ่มมือเบาๆ ทำไมเขากลายเป็นคนแบบนี้ไปได้นะ เห็นยัยดาวลูกไก่อะไรนี่ที่ไร อยากจับอยากจูบไปเสียทุกครั้งที่เจอ นับวัน ยิ่งควบคุมความต้องการได้ยากขึ้นทุกที “ค่ะ” เธอได้แต่ยิ้มให้เขา ซึ่งก็คงไม่มีอะไรให้เธอทำได้มากไปกว่ายิ้ม “เก็บกระเป๋าคุณสิ เราลงไปพร้อมกัน” กฤติกาส่ายหน้าไปมาเร็วๆจนผมที่รวบเป็นหางม้าส่ายไปมา ไรอันขมวดคิ้วไม่ค่อยพอใจนัก แต่เธอยังยืนยั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20Boss คลั่งรัก Chapter 7. รบกวนสมาธิ
เสียงประตูห้องเปิดออกรบกวนสมาธิของประธานหนุ่ม เขาเงยหน้าขึ้นมองเห็นร่างสุดเซ็กซี่ของไลลาเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม เลขาหน้าห้องวิ่งตามมาติดๆ “ไรอันขา ไลลามารับไปกินมื้อเที่ยงค่ะ” “ขอโทษค่ะ ดิฉันห้ามไม่ทันจริงๆ” “ช่างเถอะ” เขาโบกมือไปมาคล้ายไม่ใส่ใจ เขาไม่ได้โง่และรู้ว่าไลลาต้องการสิ่งใด และเขาก็รำคาญผู้หญิงที่ตามตื้อเขาแบบนี้ด้วย “ไรอันขา ไลลาจองโต๊ะสำหรับมื้อเที่ยงไว้แล้ว เราไปกินข้าวกันค่ะ” ไลลาเดินมาหมายจะนั่งที่ตักของไรอัน แต่ชายหนุ่มลุกพรวดขึ้นก่อนทำเอาดาราสาวหน้าเจือนไปทันที “คุณวิไลช่วยสืบประวัติพนักงานที่ลาออกไปแล้วได้ไหมครับ” “คะ?” เลขาหน้าห้องแปลกใจกับคำสั่งของท่านประธานแต่ก็พยักหน้ารับ “ได้ค่ะ ไม่มีปัญหาค่ะ” “ดีครับ ผมอยากรู้ทุกเรื่องของผู้หญิงที่ชื่อกฤติกา....ได้เรื่องยังไงโทรรายงานผมได้ทันที” เขาบอกชื่อนามสกุลของยัยเวอร์จิ้นไป เลขาคนเก่งฟังครั้งเดียวก็จำได้ ผงกศีรษะรับคำสั่งแล้วหมุนตัวเดินออกไป ดาราสาวอ้าปากค้างที่เห็นประธานหนุ่มไม่สนใจเธอสักนิด ร่างสูงกำลังจะก้าวออกไปแต่ชะงัก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-21
บทล่าสุด
Boss คลั่งรัก Chapter 21. ใจเย็นๆ
“ใจเย็นๆหนูแพร เพิ่งเริ่มเอง”เขาหัวเราะในลำคอแล้วเบี่ยงกางเกงชั้นในตัวน้อยออกไปเพื่อสอดใส่แท่งสีชมพูให้มันสั่นในโพรงสวาท มือเรียวเล็กจิกที่โซฟา ดวงตาคู่หวานจ้องมองภาพเบื้องหน้า สาวสวยหุ่นเร้าใจ สองมือประคองหน้าอกอวบใหญ่เข้าหาจนปลายถันเสียดสีกันไปมา ตรัยภูมิใช้อีกมือที่ว่างขย้ำหน้าอกให้แพรวา หญิงสาวเสียวซ่านได้แต่ครางกระเส่า ร่องรักหลั่งน้ำหวานออกมามาก แพรวาไม่เหลือความอดทนใดๆอีก เธอยกสะโพกขึ้นรับจังหวะจ้วงแทงแท่งสีชมพู สายตาของเธอมองสองสาวที่อยู่หลังบานกระจกใช้แท่งเสียวเสียบในร่องรักของกันและกัน ช่วยกันกระแทกดุ้นสวาทขณะจูบปากแลกลิ้น “อา ซี๊ดดด คุณป๋า หนูแพรจะแตก...อ๊า”เธอหวีดร้องเมื่อถูกเขาปรนเปรอจนน้ำแตก ร่างกายเกร็งกระตุกคาแท่งสีชมพู ริมฝีปากอิ่มเผยอขึ้น ตรัยภูมิไม่รอช้าโน้มหน้าลงจูบกลีบปากหวานฉ่ำ เธอจูบตอบเล่นลิ้นอย่างเร้าร้อน มือใหญ่เลื่อนรูดซิปชุดเดรสของเธอลงเพื่อให้ชุดกระโปรงสีไวน์แดงออกไปพ้นร่าง หน้าอกคู่สวยมีจุกปิดปลายถันอยู่ เขาจัดการมันออกแล้วบี้ปลายถันเล่นทำให้ร่างอรชนบิดเร้าไปมา เธอเสียวซ่านจนต้องขย้ำต้นขาใหญ่ของเขา “ป๋าขา...ใส่เถอะ หนูแพรอยาก
Boss คลั่งรัก Chapter 20 วันนี้ไปเดทกัน
ตรัยภูมินั่งที่โซฟารับแขกแล้วกดมือถือเพื่อจองโต๊ะสำหรับดินเนอร์ งานพวกนี้เขาไม่เคยต้องทำเองแต่เพราะครั้งนี้เป็น ‘เดทแรก’ ของเขากับแพรวา เลือกร้านไม่ไกลนัก เขานั่งรอไม่นานแพรวก็ออกมาในชุดเดรสเกาะอกสีไวน์แดง หน้าอกหน้าใจแทบล้นทะลักแต่ยังดีที่มีผ้าคลุมไหล่ช่วยปกปิดทำให้เขาพอหายใจหายคอคล่องขึ้น ใครว่าเขาไม่หวงแพรวา เขามันขั้น ‘ขี้หวง’แต่ต้องทำใจกว้างเพราะเขาอายุมากกว่าเธอตั้งหลายปี“ผ่านไหมคะ” แพรวายิ้มทะเล้น ตรัยภูมิลุกขึ้นเดินวนรอบตัวหญิงสาวแล้วพยักหน้ารับอย่างพอใจ แต่ก็อดยื่นมือไปแตะลำคอของเธอไม่ได้“คอโล่งไปนะ เดี๋ยวหาสร้อยใส่สักเส้นสิ เอาต่างหูที่เข้าชุดกันด้วยนะ”“คุณป๋า...” “ตามใจป๋าหน่อย” เขาหัวเราะแล้วยื่นบัตรเครดิตให้พนักงาน ไม่นานพนักงานเอาถุงกระดาษหรูหราใส่เสื้อผ้าชุดเดิมของแพรวามาส่งพร้อมคืนบัตรเครดิต ตรัยภูมิถือของให้แพรวาด้วยตนเอง เขาจับมือเธอแล้วมองใบหน้าหวาน“ป๋าไม่ได้เดินจับมือใครมานานมากแล้ว” เขาพูดยิ้มๆ “จะอายไหมถ้าป๋าจะจับมือหนูแพร”แพรวาส่ายหน้าไปมาแล้วยิ้มกว้าง เธอกระชับมือเขาแน่น ไม่ว่าเขาจะพาไปไหน เธอก็ไม่ขัดใจแม้เขาจะบอกว่าวันนี้จะตามใจเธอ ตรัยภูมิพาแพรวาเ
Boss คลั่งรัก Chapter 19. เด็กป๋า
แพรวาทำหน้ายุ่งกับช่อดอกไม้ตรงหน้า เธออ่านการ์ดใบเล็กที่แนบมาด้วยแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจหนักๆ ดอกไม้ช่อที่เท่าไหร่แล้วนะ จะทิ้งก็เสียดาย เพราะดอกไม้ไม่ได้ทำอะไรผิด เธอจึงให้เด็กในร้านเอาไปใส่แจกันประดับร้านกาแฟไป เธอฝากงานให้ผู้จัดการร้านดูแลต่อแล้วออกมารอรถหน้าร้าน ถ้าวันไหนที่คุณตรัยภูมิกลับช้าหรือมีงานที่อื่น เธอจะให้คนที่บ้านขับรถมารับ ก็ทำไมเธอต้องขับรถเองด้วยเล่า ในเมื่อมีคนให้ใช้อยู่แล้วนี่ คุณตรัยภูมิไม่ใช่คนขี้เหนียว ตรงกันข้าม เขาใจสปอร์ตเปย์หนักด้วยซ้ำ เงินเดือนเธอโอนเข้าบัญชีตรงเวลาทุกเดือน อาหารการกินเธออยู่บ้านเขาอยู่แล้วไม่ต้องเสียเงิน หากจะซื้อของใช้ส่วนตัวหรืออยากออกไปกินข้าวนอกบ้าน เธอสามารถใช้บัตรเครดิตที่เขาทำไว้ให้สบายๆ รวมทั้งซื้อเครื่องประดับหรือของแบรนด์เนมที่ถูกใจแต่แพรวาไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น เธอรู้ว่าสถานะของเธอเป็นแค่เมียลับๆ ก่อนหน้านี้เขาเอ็นดูสงสารเพราะเธอยังเรียนไม่จบ แต่ตอนนี้ เธอเรียนจบแล้ว เขาจะหมดความสงสารเธอเมื่อไหร่ก็ได้ จะไปบังคับให้เขารับเธอเป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายก็ทำไม่ได้ และต่อให้ทำได้ มันจะมีความหมายอะไร ถ้าใจเขาไม่
Boss คลั่งรัก Chapter 18. แก่ที่ไหนล่ะ
จาก ‘ฉัน’ กลายเป็น ‘ป๋า’ ยกสะโพกให้เธอรูดกางเกงออกไปพ้นขา แก่นกายแข็งขันตั้งโด่ แพรวาเลียริมฝีปากตัวเองก่อนค่อยๆ ยื่นหน้าไปใกล้ ใกล้จนแลบลิ้นเลียส่วนปลายหัวบาก เขาเอื้อมมือมารวบผมของเธอขึ้นเผื่อให้เห็นสีหน้าของเธอได้ชัดๆ ใบหน้าหวานแดงก่ำ ลิ้นสีชมพูตวัดลำเอ็นจนเปียกชุ่ม ไล้เลียลำเอ็นราวกับเป็นไอติมแท่งโปรดแสนอร่อย เลียไปสุดฐานไม่ลืมลูกบอลสองลูกก็ถูกเลียจนเปียก เธอได้ยินเสียงครางในลำคออย่างพอใจ ก็อ้าปากอมลำเอ็นค่อยดันเข้าไปในโพรงปาก “ค่อยๆ ระวังอย่าให้โดนฟัน อ่า...แบบนั้นแหละ ดูดมันด้วย อย่างนั้น...อ่า...เสียวลำดีจริงๆ” เขาเอ่ยชมสลับกับส่งเสียงครางทุ่มต่ำ นังหนูนี้ทั้งอมทั้งดูดจนเขาเสียวไปทั่วตัว สลับกับใช้ลิ้นดุนปลายหัวอีก เขาเสียวจนจับศีรษะเธอแล้วโยกเบาๆ เมื่อรู้ว่าเขาเริ่มยั้งตัวไม่อยู่ แพรวาที่ศึกษาจากสารพัดคลิปโป๊ก็ดูดดึงลำเอ็นที่คับเต็มปาก ความเสียวสุดยอดทำให้เขาทนต่อไปไม่ไหวโยกเอวถี่ยิบเมื่อจวนเจียนเขื่อนพังเขาก็ดึงลำเอ็นออกจากปากสวย แต่น้ำรักก็กระฉูดออกมาเปื้อนเปรอะริมฝีปากและใบหน้าของเธอ “หนูแพร” เขาไม่ได้อยากจะทำแบบนี้แต่ก็ยอมรับว่าห่างเรื่องพวกนี้มา
Boss คลั่งรัก Chapter 17 ให้ท่า
เธอไม่รู้ว่าตรัยภูมิรู้ไหมว่าเธอพยายามอ่อยและให้ท่าเขามากขนาดไหน เคยมีครั้งหนึ่งที่เธอรอแม่จนแอบนอนเล่นบนโซฟาในห้องทำงานของเขาเพราะคิดว่าเขากลับไปแล้ว แต่จู่ๆ เขาก็กลับเข้ามาในห้อง เธอทำอะไรไม่ถูกเลยแกล้งหลับไปเสียอย่างนั้น กระโปรงนักเรียนม.ปลายร่นขึ้นเห็นเรียวขาขาวผ่อง เธอหลับตานิ่งทำเป็นกรนเบาๆ คิดว่าเขาจะลวนลามหรือทำอะไรเธอบ้าง ซึ่งถ้าตอนนั้นเขาทำจริงเธอก็เต็มใจล่ะ แต่เธอได้ยินเสียงถอนหายใจแรงๆ ตามด้วยเสื้อสูทตัวนอกคลุมช่วงเอวไว้ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป เธอได้ยินเสียงปิดประตูและกลั้นใจรออยู่ครู่หนึ่ง ไม่เห็นวี่แววว่าเขาจะกลับเข้ามาจึงลุกขึ้นนั่ง ตอนนั้นเองที่เธอมั่นใจว่าวิธีการอ่อยไม่ได้ผลกับหนุ่มใหญ่ เธอจึงใช้กลยุทธ์สาวใสไร้เดียงสาเข้าใกล้ อาศัยว่าตัวเองหัวดี เอาผลการเรียนไปให้เขาดูบ้าง เห็นเขายิ้มใจก็เต้นแรง บางครั้งเขาก็ยื่นมือมาลูบหัวอย่างเอ็นดู ตอนนั้นเธอจึงลงสนามการประกวดสารพัดเพื่อให้ได้รางวัลไปอวดเขา หรือถ้าไม่ติดรางวัลก็ทำหน้าเศร้า เขาก็คอยปลอบใจ ที่บริษัทมีการให้ทุนการศึกษาลูกๆของพนักงานที่เรียนดีเป็นประจำ เธอได้ทุกปี แต่ที่ไม่ค่อยมีใครรู้ก็คือเขาให้ทุนเธอพิเศ
Boss คลั่งรัก Chapter 16. เงินไม่พอใช้เหรอ
นั้นเป็นประโยคที่เขาไม่ได้พูดออไป ได้แต่เด้งเอวรัวใส่ร่องที่ร้อนและเปียกแฉะ แพรวาครางไม่ได้ศัพท์ร่างเล็กกระเด็นกระดอนตามแรงกระแทก ถูกสามีวัยสี่สิบแปดตอกลำเอ็นจนเสียวไปทั่วร่าง เพียงไม่กี่อึดใจ เธอก็กรีดร้องออกมาอีกรอบพร้อมกับชายที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘ผัว’ แม้จะอายุห่างกันถึงยี่สิบหกปีก็ตาม “โอ้ววว สุดยอด หนูแพรของป๋าเด็ดจริงๆ” น้ำรักขาวขุ่นไหลทะลักล้นจนเปื้อนเปรอะ แพรวาหอบหายใจแรงก่อนค่อยๆ ยกตัวออกจากร่างแกร่งแล้วนอนแผ่หราบนเตียง ตรัยภูมิหัวเราะเบาๆอย่างอารมณ์ดี ดึงเมียเด็กเข้ามากอดใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน “คุณป๋าแกล้งหนูแพร” หญิงสาวต่อว่าไม่จริงจังนักแต่วาดวงแขนกอดเขาทั้งที่ร่างเปลือยเปล่า “แกล้งอะไรกัน ก็ป๋าบอกว่ามันดึกแล้วให้หนูแพรนอน หนูแพรก็ไม่เชื่อ” แพรวาเอ่ยอย่างเพิ่งนึกได้ “อ้อ คุณดารินให้เตือนคุณป๋าว่าอย่าลืมนัดไปตรวจสุขภาพประจำปีด้วยนะคะ” “อื้ม ป๋าลืมไปแล้ว” “ถึงวันนัดแล้วหนูแพรจะเตือนอีกทีค่ะ” หญิงสาวได้แต่ก้มหน้าเข้ากับอกอุ่น หน้าที่ของเธอคือเป็นเมียของเขา แม้ว่าจะไม่ได้มีฐานะใด
Boss คลั่งรัก Chapter 15. เมียเด็กของคุณป๋า
เรื่องสั้น เมียเด็กของคุณป๋า เจ้าของบ้านเปิดประตูห้องนอนเบาๆ ด้วยเกรงว่าคนที่หลับอยู่จะตื่น แม้จะพยายามให้เบาที่สุด แต่หญิงสาวก็รู้สึกตัวและงัวเงียลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนขนาดใหญ่ ชุดนอนเป็นเสื้อยืดลายตุ๊กตาหมีสีเหลืองสดใสแต่ไหล่เสื้อเลื่อนหล่นเผยให้เห็นหัวไหลกลมมน และไร้สายเสื้อชั้นในทำให้มั่นใจได้ว่าเรือนร่างอวบอิ่มนี้สวมแค่ชุดนอนตัวหลวมแค่ชิ้นเดียว “คุณป๋ากลับมาแล้วเหรอคะ” แพรวาเอ่ยถามแล้วลุกขึ้นเดินไปหา ผมยาวสลวยยุ่งเหยิงอยู่บ้างแต่ดูน่าเอ็นดูจนชายหนุ่มวัยสี่สิบแปดอดไม่ไหวยื่นมือไปลูบผมเบาๆ “ทำให้หนูแพรตื่นเลย” “หนูแพรรอคุณป๋าแต่ไม่รู้หลับไปตอนไหน” หญิงสาวยื่นมือไปช่วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออก “ป๋าก็บอกแล้วว่าคืนนี้ป๋ากลับดึก” เขายิ้มและปล่อยให้มือเล็กๆ ช่วยถอดเสื้อเชิ้ตออก เธอเอาเสื้อของเขาไปหย่นลงตะกร้าใส่ผ้าแล้วหยิบผ้าขนหนูส่งให้ “ก็หนูแพรเป็นห่วงคุณป๋านี่คะ” เธอส่งยิ้มหวาน “ไปอาบน้ำนะคะ หรือจะไม่อาบก็ได้” “ป๋าไม่อาบน้ำแล้วหนูแพรจะไม่เหม็นป๋าแย่เหรอ” เขาหัวเราะออกมากับท่าทางขี้อ้อน
Boss คลั่งรัก Chapter 14. ขึ้นรถ
“คุณเคยรักฉันบ้างไหม?” จู่ๆ คำรักก็ถาม แล้วก็ยิ้มเศร้าออกมา “ไม่เคยเลยสินะ” “ก็เคยคิดว่าจะลองรักดู แต่เรื่องพนันออนไลน์ผมรับไม่ไหวจริงๆ คุณหมดไปกี่แสนแล้ว ยังหยุดไม่ได้ ต้องหมดเท่าไหร่ถึงจะหยุดได้” “คุณไม่ลองให้โอกาสฉันสักครั้งล่ะคะ” “ผมให้ทั้งเวลาและโอกาสกับคุณแล้ว แต่คุณไม่เคยคว้ามันไว้เลย ทุกวันนี้หนี้สินคุณรุงรังไปหมดแล้ว ต่อให้ไม่ใช่ผม คนอื่นก็ทนไม่ได้ หรือไม่ก็ต้องเป็นพวกศีลเสมอกันถึงจะอยู่กับคุณได้” “ถ้าฉันเซ็นใบหย่า คุณจะปิดหนี้ให้ฉันใช่ไหม” “อืม แค่ก้อนเดียว อย่างอื่นผมไม่ช่วยแล้ว” คำรักพยักหน้ารับ อย่างน้อยเธอก็รอดจากเจ้าหนี้ที่ทวงตามเงินเธอทุกเช้าเย็น และไม่เสี่ยงกับการถูกฟ้องหย่าซึ่งอาจไม่ได้อะไรกลับมาเลย “คุณชอบยัยหวานจริงๆเหรอ” “ถามบ่อยจัง” “ถึงฉันจะทำตัวไม่ดีกับน้อง แต่คำหวานก็เป็นน้องฉัน” “งั้นคุณควรสบายใจที่ผมจะดูแลคำหวานอย่างดี” เขาแค่ยิ้มบางๆ “ก็ได้ค่ะ เรานัดวันไปเซ็นใบหย่ากัน” เธอยิ้มเศร้าแล้วเดินไปหยิบกระดาษโน้ตมาเขียนที่
Boss คลั่งรัก Chapter 13. ไม่มั่นใจ
“แต่ในใบเสร็จซื้อของใช้ เห็นมีซื้อยาคุมด้วยนี่” “อ๊า!” เธอร้องเมื่อถูกเขารัวนิ้วอย่างแรง “หวาน...หวานกินกันไว้ค่ะ กะ...กลัวพลาด...ท้อง”“ดี” เขายิ้มกริ่มแล้วกระแทกนิ้วจนได้ยินเสียง แจ๊ะๆ น้ำรักหลั่งจนเปื้อนนิ้ว ร่างบอบบางเกร็งกระตุกและหวีดร้องออกมา เขาถอนนิ้วแล้วมองคำหวานทำตาเหม่อลอยมอง เขาดันเธอออกเบาๆ แล้วปลดเข็มขัดออก เพียงแค่นั้น คำหวานก็รู้แล้วว่าเขาต้องการอะไร“ขย่มพี่หน่อย”“แต่...” เธอกวาดตามองไปรอบๆ ไม่มั่นใจนัก“ถ้าไม่ขย่มลำให้พี่ ก็ใช้ปาก”คำหวานเม้มริมฝีปาก เธอเหลือบมองไปด้านนอก เห็นธามไทกับผู้หญิงคนนั้นเต้นรำนัวเนียกันอย่างสนุก ธามไทเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้เธอแค่อยากหาความสุขให้ตัวเอง แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นพี่เขยของเธอก็ตามหญิงสาวหมุนตัวกลับมา เธอค่อยนั่งลงที่พื้นมองแท่งเอ็นที่เขาควักมันออกมานอกกางเกง ลำเอ็นยาวใหญ่ตรงปลายมีน้ำใสๆ เธอยื่นลิ้นไปแตะส่วนปลายตวัดลิ้นไล้เลียอย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่พอได้ยินเสียงครางซี๊ด ของเขาแล้ว เธอก็ยิ่งลำพองใจ อ้าปากกว้างแล้วส่งลำเอ็นเข้าไปจนสุด“โอ้ว เด็กดี เก่งมาก มิดลำแล้ว อ่าห์” นักรบก้มมองริมฝีปากสวยที่กลืนดุ้นของเขาไปจนหมดลำแล้วค่อยๆ ขยับช้
