LOGINShare
Chapter 3.‘ไรอัน โจนส์’ !
Last Updated:
2025-04-19 08:59:01เพราะใช้ชีวิตคนเดียวจนชิน ได้เวลาเลิกงานแล้วแต่เธอไม่รีบร้อนออกจากบริษัท ก็ไม่รู้จะรีบกลับไปทำไมนี่นะ รถก็ติด เธอมักนั่งเล่นในที่ทำงานต่ออีกหน่อย กว่าจะเก็บกระเป๋าออกจากที่ทำงานก็มักจะหลังหกโมงเย็นไปแล้ว แต่วันนี้กฤติกาอยู่พิมพ์รายงานการประชุมจนเย็นค่ำ เธออ่านตรวจทานอีกรอบแล้วจึงปริ้ตเอกสารใส่แฟ้มให้เรียบร้อย หยิบกระเป๋าสะพายขึ้นคล้องไหล่แล้วถือเอกสารไปวางไว้ที่โต๊ะทำงานของพี่ศศิ
ถ้า...ถ้าเธอไม่อยู่แล้วจะมีใครคิดถึงเธอบ้างไหมนะ
กฤติกาได้แต่ยิ้มเศร้าให้ตัวเอง เธอแพ้แล้ว อย่างที่พ่อพูดไว้จริงๆ เธอไม่เหมาะกับการใช้ชีวิตที่กรุงเทพเลยสักนิด ดวงตาคู่สวยกวาดสายตามองรอบๆ อีกครั้งแล้วเดินออกมาจากห้องทำงาน ทว่าร่างของเธอก็ปะทะเข้ากับแผ่นอกกำยำที่ขวางทางอยู่เบื้องหน้า
“อ๊ะ! ขอโทษค่ะ!” กฤติกาเงยหน้าขึ้นมองแล้วก็ต้องเบิกตากลมโตกว้างแล้วเผลอเรียกชื่ออีกฝ่ายอย่างลืมตัว
“คุณไรอัน”
ประธานหนุ่มเห็นคนตัวเล็กถอยหลังเตรียมตั้งท่าจะหนีก็รีบยื่นมือไปโอบเอวบางมาแนบชิดกับร่างกำยำของตนอย่างรวดเร็ว เร็วเสียจนหญิงสาวไม่ทันตั้งหลัก ร่างเล็กเข้าไปซุกซบในอกของเขาแล้ว
“ได้เจอตัวสักที”
“คะ?” ดวงตากลมกะพริบตาปริบๆ เขาพูดเรื่องอะไรกัน
มุมปากกระตุกยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มที่ทำให้เสียวสันหลังชอบกล กฤติกาพยายามดิ้นให้หลุดจากวงแขนที่โอบรัด
“คุณทำได้แสบมากนะ กฤติกา!”
ประโยคของเขาทำให้เธอชะงัก หรือเขาจะโกรธเธอเรื่องคืนนั้น ดูท่าทางจะโกรธขนาดอยากฉีกเธอออกเป็นชิ้นๆแล้ว!
เพราะต้องการ ‘คุย’ เป็นการส่วนตัว ไรอัน โจนส์ กึ่งลากกึ่งจูงหญิงสาวขึ้นรถยุโรปแล้วขับมาที่คอนโดกลางกรุงของตน เมื่อมาถึงห้อง เขาก็จัดการล็อกประตูอย่างแน่นหนาให้มั่นใจว่าคราวนี้เธอจะไม่หนีเขาไปได้อีก หญิงสาวนั่งที่โซฟาตามที่เขาสั่ง เขาถอดเสื้อสูทออกตามด้วยเนคไทและปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกเพื่อคลายร้อน แต่หญิงสาวกลับนั่งไหล่ห่อบีบมือตัวเองแน่น ท่าทางตอนนี้ต่างจากผู้หญิงที่ชวนมีเซ็กส์กับเขาลิบลับ
ดูไปดูมาก็น่ารักน่าเอ็นดูดีเหมือนกัน
มือใหญ่เอื้อมมาจับมือเธอให้แยกออกจากกัน กฤติกาเงยหน้าขึ้นมองจึงเห็นว่าเขาโน้มตัวมาใกล้จนได้กลิ่นหอมผสมเหงื่อจางๆ ที่ชวนให้รู้สึกวาบหวามในช่องท้อง
“จะบีบมืออะไรนักหนา ผมไม่ได้เรียกคุณมาฆ่าแกงเสียหน่อย” เขายิ้มมุมปากแล้วเงยตัวขึ้น “ดื่มอะไรหน่อยไหม”
หญิงสาวส่ายหน้าไปมาจนผมที่รวบเป็นหางม้าสั่นไหว แต่ไรอันเดินไปหยิบขวดน้ำแร่มาสองขวด เปิดฝาขวดแล้วส่งให้เธอ เมื่อหญิงสาวยื่นมือมารับแล้วจึงเปิดขวดของตัวเองยกขึ้นดื่มง่ายๆ โดยไม่รู้ว่าสายตาของหญิงสาวเผลอจ้องมองลำคอของเขา ทั้งที่ไม่หิวน้ำก็รู้สึกคอแห้งขึ้นมาทันที กฤติการีบยกน้ำขึ้นดื่ม แต่เพราะรีบร้อนจึงสำลัก
“โอ๊ะ! โทษที ปกติไม่ค่อยรับแขกเลยไม่ได้เอาแก้วน้ำให้”
ไรอันพูดตามจริง ถ้าจะหิ้วผู้หญิงมามีเซ็กส์ด้วย เขาจะเปิดห้องที่โรงแรมไม่เคยพาใครมาที่ห้องนอนอย่างนี้ ส่วนเธอคือคนแรกที่เขาละเมิดกฎของตัวเอง เอาเถอะ ยังไงเธอก็ทำเขาให้ทลายกฎของตัวเองมาหลายข้อแล้ว
“ไม่ค่ะ ฉันผิดเอง ไม่ระวังเอง” เธอยกหลังมือเช็ดมุมปากอย่างลืมตัว รู้สึกชื้นที่อกเสื้อจึงก้มมอง เสื้อเชิ้ตสีครีมเปียกน้ำจนเห็นชุดชั้นในลูกไม้สีพีช
“ขอโทษค่ะ ขอโทษ” เธอรีบพูดขึ้นพร้อมทั้งยกมือขึ้นปิด แต่อีกฝ่ายกลับขมวดคิ้วทำหน้ายุ่งแล้วเอ่ยถาม
“ปกติพูดขอโทษบ่อยแบบนี้เหรอ” เขาส่ายหน้าไปมาแล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูส่งให้เธอซับน้ำ “พูดขอโทษบ่อยไปก็ฟังดูไม่ค่อยจริงใจนะ”
“ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆ” คราวนี้เธอยกมือขึ้นปิดปาก เธอพูด ‘ขอโทษ’ อีกแล้ว
ไรอันหลุดหัวเราะออกแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม ดวงตาสีน้ำตาลจ้องมองดูท่าทีตื่นกลัวของอีกฝ่าย จากประสบการณ์ชีวิตทำให้มั่นใจได้ว่าเธอไม่ได้เสแสร้งทำตัวไร้เดียงสา แต่นี่เป็น ‘นิสัย’ของเธอจริงๆ
เห็นรอยยิ้มแบบที่ไม่เคยเห็นทำให้กฤติกาเริ่มผ่อนคลายลง คราวนี้เธอต้อง ‘ขอโทษ’ เขาแล้วจริงๆ เธอสูดลมหายใจลึกก่อนเอ่ยประโยคนั้นออกมาอีกครั้ง
“ขอโทษนะคะ”
“คราวนี้เรื่องอะไร” เขายิ้มแล้วเอนหลังพิงพนักเก้าอี้บุบนวมตัวใหญ่ เพิ่งสังเกตว่าหญิงสาวแต่งหน้าบางๆ แต่น่ามอง ริมฝีปากเคลือบลิปสติกสีชมพูอมส้มดูเหมาะกับผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่อะไรๆ ใต้เสื้อผ้าไม่เล็กอย่างที่คิด เขายังจำได้ว่าภายใต้เสื้อผ้าเรียบง่ายนี้คือหน้าอกพอดีมือกับสะโพกผายที่เย้ายวนชวนขย่มเหลือเกิน
“เรื่องคืนนั้น...”
“อ้อ...ใช่...เรื่องคืนนั้นคุณสมควรขอโทษผม...”
กฤติยายิ้มเศร้า ไหนๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ก็พูดไปเลยแล้วกัน จะได้ไม่มีอะไรติดค้างต่อกันอีก
“ต้องขอโทษมากๆ นะคะ คือ...ฉันไม่เจียมตัวเอง ไม่มีประสบการณ์ ทำอะไรไม่เป็นเลยทำให้บอส ไม่มีความสุข ฉัน...ฉันต้องขอโทษอีกครั้งค่ะ”
คราวนี้ไรอันเป็นฝ่ายอ้าปากค้าง เขามั่นใจว่าฟังภาษาไทยได้เข้าใจความหมายเป็นอย่างดี แต่...แต่เธอพูดเรื่องอะไร หรือว่า...เธอเข้าใจไปว่าเพราะตัวเองเป็นสาวเวอร์จิ้นไม่มีประสบการณ์เลยทำให้เขาไม่มีความสุข
กฤติกาเห็นเขานิ่งงันไป คราวนี้ทั้งอายทั้งกลัว ไม่กล้าสู้หน้าเขาอีก เธอรีบร้อนลนลานลุกขึ้นจากโซฟา ยังไงก็ยังไม่หน้าหนาพอจะทนอยู่อย่างนี้ต่อไปได้ ทว่าเพียงก้าวได้สองก้าวแขกก็ถูกฉุดไว้ก่อน หญิงสาวเสียหลักนั่งลงบนตักแกร่งของบอสหนุ่ม
“คุณไรอัน”
“ให้ตายสิ” เขาสบถ รู้สึกว่าเขาจะพูดประโยคนี้บ่อยเกินไปแล้ว
“เรื่องที่คุณต้องขอโทษผมคือที่คุณโกหกเรื่องวันเกิดแล้วหนีกลับออกไปโดยไม่บอกผม รวมทั้งไม่ได้บอกชื่อของคุณทำให้ผมต้องวุ่นวายตามหาคุณอยู่ตั้งหลายวัน”
“บอสตามหาฉันเหรอคะ” เธอกะพริบตาปริบๆอย่างงุนงง ลืมไปว่าตอนนี้เธอนั่งอยู่บนตักของเขา “ทำไมต้องตามหาฉัน”
“ก็เรื่องคืนนั้นมันยังไม่จบ นั้นมันแค่เริ่มต้น ผมเป็นคนไม่ชอบทำอะไรค้างคาเลยต้องตามหาคุณมาทำเรื่องในคืนนั้นให้จบ”
“ยัง...ยังไม่จบ?” เธอเอียงคอมองเขาอย่างสงสัย ถึงเธอจะมือใหม่เรื่องบนเตียงแต่ก็จำได้ว่าเขาก็ ‘เสร็จ’ ตามเธอไปเหมือนกันนี่นะ “ยัง...ยังมีต่ออีกหรือคะ?”
“อืม” เขารับคำแล้วกลั้นยิ้ม ยัยเวอร์จิ้นนี้ไม่รู้เรื่องเลย ถ้าเขาไม่สอนเห็นทีคงจะเข้าใจผิดไปแน่ๆ
“ต้อง...ต้องทำ...ทำอะไรคะ” ก็เท่าที่เคยดูคลิปโป๊ หรือหนังAV มันก็...ก็ไม่มีอะไรแล้วนี่ กฤติกาพยายามเค้นสมองคิดว่าตัวเองพลาดเรื่องอะไรไป
ไรอันไม่ปล่อยให้หญิงสาวคิดไปคนเดียวนานนัก เขาจับปลายคางของเธอไว้แล้วประกบริมฝีปากขบเม้มกลีบปากสีหวานบังคับให้เธอเปิดปากเพื่อแทรกเรียวลิ้นไปหยอกล้อกับลิ้นน้อยๆ ของเธอ หญิงสาวเบิกตากว้างไม่คิดว่าบอสหนุ่มจะจูบเธอ มือข้างหนึ่งของเขาเกี่ยวยางรัดผมของเธอออก ปล่อยเส้นผมยาวสยายลงเต็มแผ่นหลัง และเมื่อเธอจูบตอบแบบกล้าๆกลัวๆ เขาก็เลื่อนมือลงปลดกระดุมเสื้อของเธอออก ลูบไล้ผิวกายเนียนนุ่ม เกาะกุมทรวงอกที่อยู่ใต้ชุดชั้นในลูกไม้สีพีช เสียงครางเบาๆ ผ่านลำคอของหญิงสาว มือไม้เลื่อนมาเปะปะบนแผงอกอย่างไม่รู้ตัว เขาถอนจูบมองใบหน้าแดงเรื่อ มือเล็กชะงักแล้วรีบชักกลับ แต่เขาคว้าไว้ก่อน
Related chapters
Boss คลั่งรัก Chapter 4. อยากสัมผัส
“อยากสัมผัสผมเหรอ” เขายิ้มยั่วแล้วจับมือเธอวางบนหน้าอกของเขา “ได้...ได้ไหมคะ” เธอถามอย่างขลาดกลัวแทนคำตอบ เขาปล่อยมือเธอแล้วปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตแล้วถอดออก เผยแผงอกกำยำและกล้ามท้องเป็นมัดสวย เธอยื่นมือวางบนแผ่นอกตรงตำแหน่งหัวใจรับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนใต้ฝ่ามือ แล้วเงยหน้าสบตากับดวงตาสีน้ำตาลสวยที่เวลาราวกับมีลูกไฟโหมไหม้อยู่ในนั้นสิ่งที่เธอต้องการสัมผัสคือหัวใจของเขางเสียงครางต่ำในลำคอทำให้มือนุ่มชะงักไป เขายื่นหน้าไปจูบปากเธออีกครั้ง ความเป็นชายอัดแน่นดุนดันตุงเป้ากางเกง เขาอุ้มหญิงสาวขึ้นอย่างง่ายดายพาเธอไปที่เตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์ เธอยกสะโพกขึ้นเพื่อให้เขาถอดกระโปรงออกไปพ้นเรียวขา ลมหายใจถี่กระชั้นขึ้นอีกครั้ง ริมฝีปากของบอสหนุ่มผละจากกลีบปากสาวแล้วพรมจูบลำคอจนเกิดรอยแดง ร่างเล็กกระสับกระส่ายไปมาด้วยความต้องการที่เอ่อล้น ไรอันปลดตะขอชุดชั้นในของเธอออกด้วยมือข้างเดียว แล้วอ้าปากครอบครองยอดอกที่ชูชันท้าทายสายตา เขากดริมฝีปากลงบนผิวอ่อนนุ่มและหอมกรุ่น“อึก...คุณไรอัน...” กฤติกาครางกระเส่าเมื่อยอดอกถูกเขาดูดกลืนด้วยริมฝีปากหยักสวย เขาดูดแรงขึ้นสลับกับใช้ลิ้นตวัดไล้เล
Last Updated : 2025-04-19Boss คลั่งรัก Chapter 5. ลิ้นของเขา
หญิงสาวผวาเฮือกเมื่อลิ้นของเขาแตะที่กลีบเนื้อหยอกล้อกลีบดอกไม้ที่เบ่งบาน ลิ้นร้อนโลมเลียทำเอาร่างกายเธอสั่นระริก เขาจับต้นขาของเธอให้แยกออกกว้าง ละเลงลิ้นไปตามกลีบเนื้อกระตุ้นจุดเสียว กระสันที่ซ่อนอยู่ภายใน มือเรียวเล็กเผลอกดศีรษะของเขา หยาดน้ำหวานหลั่งออกมามาก ไรอันกอบกุมแท่งเอ็นของตัวเองขณะรัวลิ้นใส่กลีบสวาท เสียงหอบหายใจสลับกับเสียงครวญครางทำให้เร่งรัวลิ้นเพื่อกระตุ้นให้เธอไปถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง “อร๊ายยยย” กฤติกาหวีดร้องออกมาอีกครั้ง เธอแทบนับไม่ได้แล้วว่าถูกเขาทำให้เสร็จสมไปกี่รอบ เขาขบเม้มกลีบเนื้อเธอเบาๆ แล้วยันกายขึ้น จ้องมองใบหน้าที่เขินอาย “ผมชอบอยู่ในตัวคุณ” เขาพูดพลาง “คุณเป็นธรรมชาติแบบนี้ล่ะยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว” เขาหยิบหมอนมารองใต้สะโพกทำให้เนินเนื้อโชว์เด่นอยู่เบื้องหน้า เขาประคองท่อนเอ็นที่แข็งขึงทั้งที่ปลดน้ำรักไปเมื่อครู่ค่อยๆกดหัวบากในร่องเสียว ริมฝีปากของเธอสั่นระริก ความเป็นชายใหญ่โตของเขาผลุบหายไปในกายสาว โพรงอ่อนนุ่มบีบรัดจนเขาครางอย่างพอใจ “คุณต้องเลิกคิดว่าทำให้อีกฝ่ายไม่มีความสุข” เขาพูดแล้วเริ่มขยั
Last Updated : 2025-04-20Boss คลั่งรัก Chapter 6. ช่วยติดกระดุมให้ผมหน่อย
ร่างเล็กออกมาจากห้องน้ำ ได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์ทำให้เธอแทบกลั้นหายใจ กลัวจะเผลอส่งเสียงออกไปแล้วทำให้บอสของเธอต้องลำบากใจ “ก็ได้ รออยู่ด้านล่างนั้นแหละผมกำลังจะลงไปแล้ว” ไรอันพูดด้วยน้ำเสียงปกติแต่คนทั่วไปอาจฟังดูเย็นชา เขาปรายตามองคนตัวเล็กที่ยืนนิ่งอยู่มุมห้องแล้วพยักหน้าเป็นเชิงเรียกให้เธอเดินเข้ามาใกล้ๆ เขาพูดคุยอีกสองสามคำแล้วก็วางปิดโทรศัพท์ “ช่วยติดกระดุมให้ผมหน่อย” “ค่ะ” กฤติกาเดินเข้าไปใกล้แล้วยื่นมือไปติดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้เรียบร้อย ตามด้วยเนคไท และเพราะตัวเธอเตี้ยกว่าเขามากทำให้ต้องเขย่งปลายเท้าขึ้น “ผมมีนัด” เขาพูดแล้วยกมือขึ้นลูบผมยาวนุ่มมือเบาๆ ทำไมเขากลายเป็นคนแบบนี้ไปได้นะ เห็นยัยดาวลูกไก่อะไรนี่ที่ไร อยากจับอยากจูบไปเสียทุกครั้งที่เจอ นับวัน ยิ่งควบคุมความต้องการได้ยากขึ้นทุกที “ค่ะ” เธอได้แต่ยิ้มให้เขา ซึ่งก็คงไม่มีอะไรให้เธอทำได้มากไปกว่ายิ้ม “เก็บกระเป๋าคุณสิ เราลงไปพร้อมกัน” กฤติกาส่ายหน้าไปมาเร็วๆจนผมที่รวบเป็นหางม้าส่ายไปมา ไรอันขมวดคิ้วไม่ค่อยพอใจนัก แต่เธอยังยืนยั
Last Updated : 2025-04-20Boss คลั่งรัก Chapter 7. รบกวนสมาธิ
เสียงประตูห้องเปิดออกรบกวนสมาธิของประธานหนุ่ม เขาเงยหน้าขึ้นมองเห็นร่างสุดเซ็กซี่ของไลลาเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม เลขาหน้าห้องวิ่งตามมาติดๆ “ไรอันขา ไลลามารับไปกินมื้อเที่ยงค่ะ” “ขอโทษค่ะ ดิฉันห้ามไม่ทันจริงๆ” “ช่างเถอะ” เขาโบกมือไปมาคล้ายไม่ใส่ใจ เขาไม่ได้โง่และรู้ว่าไลลาต้องการสิ่งใด และเขาก็รำคาญผู้หญิงที่ตามตื้อเขาแบบนี้ด้วย “ไรอันขา ไลลาจองโต๊ะสำหรับมื้อเที่ยงไว้แล้ว เราไปกินข้าวกันค่ะ” ไลลาเดินมาหมายจะนั่งที่ตักของไรอัน แต่ชายหนุ่มลุกพรวดขึ้นก่อนทำเอาดาราสาวหน้าเจือนไปทันที “คุณวิไลช่วยสืบประวัติพนักงานที่ลาออกไปแล้วได้ไหมครับ” “คะ?” เลขาหน้าห้องแปลกใจกับคำสั่งของท่านประธานแต่ก็พยักหน้ารับ “ได้ค่ะ ไม่มีปัญหาค่ะ” “ดีครับ ผมอยากรู้ทุกเรื่องของผู้หญิงที่ชื่อกฤติกา....ได้เรื่องยังไงโทรรายงานผมได้ทันที” เขาบอกชื่อนามสกุลของยัยเวอร์จิ้นไป เลขาคนเก่งฟังครั้งเดียวก็จำได้ ผงกศีรษะรับคำสั่งแล้วหมุนตัวเดินออกไป ดาราสาวอ้าปากค้างที่เห็นประธานหนุ่มไม่สนใจเธอสักนิด ร่างสูงกำลังจะก้าวออกไปแต่ชะงัก
Last Updated : 2025-04-21Boss คลั่งรัก Chapter 8.คลั่งรัก น้องเมียแสนหวาน
คำหวานสอบเข้าเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย แต่บ้านเกิดอยู่ไกลเดินทางไม่สะดวกจึงต้องมาอยู่หอพัก ช่วงเรียนปี1 เธอพักอยู่หอในของมหาวิทยาลัย พอขึ้นปีสองก็มาอยู่บ้านเดียวกับพี่สาวและพี่เขยเพราะพ่อกับแม่อยากประหยัดค่าใช้จ่ายจึงฝากฝังลูกสาวคนเล็กให้มาอยู่กับ ‘คำรัก’ พี่สาวที่แต่งงานได้ปีเศษ จะเรียกว่าแต่งงานได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ เธอรู้ว่าพี่สาวจดทะเบียนสมรสกับนักรบ แต่ไม่มีพิธีแต่งงานอะไร ได้ยินพ่อกับแม่พูดว่าเสียดายเงินค่าจัดงานแต่ง เอาเงินมาตั้งตัวดีกว่าบ้านของ ‘นักรบ’ พี่เขยวัยสามสิบอยู่ในหมู่บ้านจัดสรรใกล้มหาวิทยาลัยและใกล้ที่ทำงานของพี่ทั้งสอง เธอย้ายเข้ามาอยู่ได้เทอมหนึ่งแล้ว ระหว่างที่อยู่ที่นี่ก็ไม่ได้อยู่ฟรีกินฟรี เธอทำงานบ้านทุกอย่าง ยังดีที่บ้านชั้นเดียวหลังเล็กกะทัดรัดจึงดูแลไม่ยากนัก ดูแลเรื่องเสื้อผ้าของพี่ทั้งสองรวมทั้งทำอาหารง่ายๆ ที่พี่สาวมักจดรายการให้เธอซื้อของสดมายัดใส่ตู้เย็นไว้ จะว่าไปก็ไม่ได้ลำบากอะไร ยกเว้นเรื่องกิจกรรมเข้าจังหวะของพี่สาวกับพี่เขยที่ระยะหลังมานี้ เอ่อ...เหมือนจะเสียงดังและทำกิจกรรมนอกห้องนอนกันบ่อยๆ ทำให้เธอนอนไม่หลับไปด้วย"ขอบตาดำไปแล้วนะ ทาครีมบำ
Last Updated : 2025-04-21Boss คลั่งรัก Chapter 9.คำหวาน
“อร๊ายยย” คำหวานร้องครางออกมาเมื่อแท่งเนื้อกดกระแทกเข้ามา“ซี๊ด...ร่องหวานแน่นชะมัด” ธามไทครางกระเส่าแล้วเริ่มโยกสะโพก เขาจับเอวคอดไว้มั่นแล้วซอยลำเอ็นใส่ร่องรักของหญิงสาว ร่างเธอไถลไปตามแรงกระแทกจากด้านหลังจนต้องยึดโต๊ะไว้ให้มั่น ปล่อยให้คนด้านหลังขยับโยก“อูยย อ่าส์ มันลำมากเลยหวาน”ธามไธก้มมองท่อนเนื้อที่ผลุบเข้าออกมาร่องรัก มันอาบน้ำรักของหญิงสาวทำให้เคลื่อนเข้าออกได้สะดวกขึ้น“ซี๊ด...อ่าส์” “ธาม...” คำหวานได้แต่เรียกชื่อเขา รับรู้ได้ว่าเขากระแทกลำเอ็นรัวๆ จนร่างของเธอสั่นไหว สองขาแทบไม่มีแรงยืน“อีกนิดนะหวาน เรา...ใกล้..อะ...ใกล้แล้ว ซี๊ด เสียวมากเลย...อะ อ่า...”ร่องรักขมิบรัดลำเอ็นทำให้เขาได้แต่แหงนหน้าคราง ธามไทเกร็งกระตุกด้วยถึงจุดสุดยอด เขาสูดลมหายใจลึกแล้วค่อยๆ ถอนแก่นกายออกตามด้วยถอดถุงยางมัดแล้วโยนทิ้งในถังขยะใกล้ๆ กัน คำหวานรู้สึกโหวงเหวงชอบกล แต่กระนั้นก็ทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรง ชายหนุ่มหัวเราะอารมณ์ดี ประคองหญิงสาวขึ้นยืนแล้วดึงกางเกงของเธอขึ้น โน้มหน้าลงจูบกลีบปากเบาๆ ก่อนพาเธอไปนั่งที่โซฟา“ขอเข้าห้องน้ำแป๊บนะ” เขาพูดแล้วผลุบหายไปในห้องน้ำ คำหวานยกมือขึ้นแตะห
Last Updated : 2025-04-21Boss คลั่งรัก Chapter 10. นักรบ
“อะไรกัน พอเสร็จแล้วทำเป็นห่างเหิน” นักรบหัวเราะแล้วปลดเนคไทออกจากปกเสื้อแล้วตามด้วยปลดกระดุมเสื้ออย่างใจเย็น แต่ทำให้คำหวานกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก“หวาน...หวาน...” เธอจะแก้ตัวยังไงดี เขาต้องได้ยินเธอครางเรียกชื่อเขาเต็มสองหูแน่ๆ“ทำหน้าเหมือนกลัว เรื่องพวกนี้ธรรมดาจะตายไป ก็เหมือนกินข้าว กินไม่อิ่มก็หิว เป็นธรรมดา” เขาพูดยิ้มๆ แล้วถอดเสื้อออกพาดไปที่โซฟา อวดมัดกล้ามแน่นๆ แบบคนที่ชอบออกกำลังกายเป็นประจำ โดยเฉพาะ กิจกรรมบนเตียง“แฟนทำให้ไม่อิ่มสินะ ถึงหิวแบบนี้”“พี่รบ!” เธอไม่คิดว่าพี่เขยที่มักจะเงียบๆ พูดน้อยจนเรียกได้ว่าไม่ได้คุยกันเลย แต่เวลานี้สายตาโลมเลียและน้ำเสียงที่เขาใช้ เหมือนเป็นคนละคนที่เธอรู้จัก ทั้งกลัว ทั้งอาย ที่ถูกจับได้แบบนี้ คำหวานรีบลุกขึ้นหมายจะเดินหนีเข้าห้องตัวเอง แต่แขนถูกคว้าไว้ก่อน เพียงกระตุกทีเดียวเธอก็เสียหลักนั่งบนตักของเขาแล้ว“ว้าย!” คำหวานร้องเสียงหลง “ปล่อยเถอะค่ะ เดี๋ยวพี่รักกลับมาเห็นเข้า หวานไม่อยากให้พี่สองคนผิดใจกันเพราะหวาน”แทนที่อีกฝ่ายจะกลัวแต่วงแขนกลับรัดแน่นขึ้น ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดใบหูของน้องเมียคนสวย “นี่ไม่รู้เหรอว่าพี่สาวเธอไปสัมม
Last Updated : 2025-04-22Boss คลั่งรัก Chapter 11. ไม่แน่ใจ
“อือ...ผัว...ผัวขา....”“ดี...เมียเสียวไหม ชอบที่ผัวให้เสียวหรือเปล่า”“ชะ...ชอบ...ชอบค่ะ ผัวอึดมาก”“เวลาหิวก็มาให้ผัวทำให้ ไม่ต้องทำเอง” เขาก้มมองก้นกลมกลึงแล้วเปลี่ยนมาดึงแขนสองข้างของเธอมาด้านหลัง ทำให้เธอหนีเขาไม่ได้ต้องรองรับความเสียวกระสันจนแทบขาดใจ“ผัวขา เมียจะเสร็จอีกแล้ว”“รอบนี้พร้อมกัน ผัวจะแตกแล้ว ร่องเมียรัดแน่นมาก เอามันจริงๆ”เขาเร่งขยับสะโพกซอยลำเอ็นรัวแรงไม่สนใจกลีบเนื้อสีอ่อนจะเปลี่ยนสีแดงเพราะถูกเสียดสี เขาถาโถมรุนแรงจนร่างเธอเกร็งกระตุกร่องรักตอดรัวจนชายหนุ่มถึงกับต้องกระแทกเข้าไปจนสุดปล่อยน้ำรักจนหมดสิ้น เขาจำใจถอนแก่นกายออกแล้วจัดการถอดถุงยางที่อัดแน่นด้วยน้ำรัก มัดถุงแล้วทิ้งที่ถังขยะ คำหวานหอบหายใจจนตัวโยน เธอแทบไม่มีแรงทรงตัว ร่างกำลังจะร่วงลงไปกองกับพื้นแต่คนตัวใหญ่ช้อนร่างเธออุ้มแล้วพาเข้าห้องนอนเล็กของหญิงสาว เขาโน้มหน้าลงจูบหน้าผากเธอเบาๆ ปล่อยให้เธอได้พักสักประเดี๋ยว เพราะคืนนี้เขาจัดเต็มแน่นอน! เขาชอบมองสีหน้ายามกระแทกตัวตนเข้าไปจนสุด มันทำให้เขายิ่งอัดสะโพกใส่ไม่เกรงกลีบเนื้อสีอ่อนจะบอบช้ำ เหมือนกับเวลานี้ที่แผ่นหลังของเธอแนบไปกับผนังห้องน
Last Updated : 2025-04-22
Latest chapter
Boss คลั่งรัก Chapter 19. เด็กป๋า
แพรวาทำหน้ายุ่งกับช่อดอกไม้ตรงหน้า เธออ่านการ์ดใบเล็กที่แนบมาด้วยแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจหนักๆ ดอกไม้ช่อที่เท่าไหร่แล้วนะ จะทิ้งก็เสียดาย เพราะดอกไม้ไม่ได้ทำอะไรผิด เธอจึงให้เด็กในร้านเอาไปใส่แจกันประดับร้านกาแฟไป เธอฝากงานให้ผู้จัดการร้านดูแลต่อแล้วออกมารอรถหน้าร้าน ถ้าวันไหนที่คุณตรัยภูมิกลับช้าหรือมีงานที่อื่น เธอจะให้คนที่บ้านขับรถมารับ ก็ทำไมเธอต้องขับรถเองด้วยเล่า ในเมื่อมีคนให้ใช้อยู่แล้วนี่ คุณตรัยภูมิไม่ใช่คนขี้เหนียว ตรงกันข้าม เขาใจสปอร์ตเปย์หนักด้วยซ้ำ เงินเดือนเธอโอนเข้าบัญชีตรงเวลาทุกเดือน อาหารการกินเธออยู่บ้านเขาอยู่แล้วไม่ต้องเสียเงิน หากจะซื้อของใช้ส่วนตัวหรืออยากออกไปกินข้าวนอกบ้าน เธอสามารถใช้บัตรเครดิตที่เขาทำไว้ให้สบายๆ รวมทั้งซื้อเครื่องประดับหรือของแบรนด์เนมที่ถูกใจแต่แพรวาไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น เธอรู้ว่าสถานะของเธอเป็นแค่เมียลับๆ ก่อนหน้านี้เขาเอ็นดูสงสารเพราะเธอยังเรียนไม่จบ แต่ตอนนี้ เธอเรียนจบแล้ว เขาจะหมดความสงสารเธอเมื่อไหร่ก็ได้ จะไปบังคับให้เขารับเธอเป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายก็ทำไม่ได้ และต่อให้ทำได้ มันจะมีความหมายอะไร ถ้าใจเขาไม่
Boss คลั่งรัก Chapter 18. แก่ที่ไหนล่ะ
จาก ‘ฉัน’ กลายเป็น ‘ป๋า’ ยกสะโพกให้เธอรูดกางเกงออกไปพ้นขา แก่นกายแข็งขันตั้งโด่ แพรวาเลียริมฝีปากตัวเองก่อนค่อยๆ ยื่นหน้าไปใกล้ ใกล้จนแลบลิ้นเลียส่วนปลายหัวบาก เขาเอื้อมมือมารวบผมของเธอขึ้นเผื่อให้เห็นสีหน้าของเธอได้ชัดๆ ใบหน้าหวานแดงก่ำ ลิ้นสีชมพูตวัดลำเอ็นจนเปียกชุ่ม ไล้เลียลำเอ็นราวกับเป็นไอติมแท่งโปรดแสนอร่อย เลียไปสุดฐานไม่ลืมลูกบอลสองลูกก็ถูกเลียจนเปียก เธอได้ยินเสียงครางในลำคออย่างพอใจ ก็อ้าปากอมลำเอ็นค่อยดันเข้าไปในโพรงปาก “ค่อยๆ ระวังอย่าให้โดนฟัน อ่า...แบบนั้นแหละ ดูดมันด้วย อย่างนั้น...อ่า...เสียวลำดีจริงๆ” เขาเอ่ยชมสลับกับส่งเสียงครางทุ่มต่ำ นังหนูนี้ทั้งอมทั้งดูดจนเขาเสียวไปทั่วตัว สลับกับใช้ลิ้นดุนปลายหัวอีก เขาเสียวจนจับศีรษะเธอแล้วโยกเบาๆ เมื่อรู้ว่าเขาเริ่มยั้งตัวไม่อยู่ แพรวาที่ศึกษาจากสารพัดคลิปโป๊ก็ดูดดึงลำเอ็นที่คับเต็มปาก ความเสียวสุดยอดทำให้เขาทนต่อไปไม่ไหวโยกเอวถี่ยิบเมื่อจวนเจียนเขื่อนพังเขาก็ดึงลำเอ็นออกจากปากสวย แต่น้ำรักก็กระฉูดออกมาเปื้อนเปรอะริมฝีปากและใบหน้าของเธอ “หนูแพร” เขาไม่ได้อยากจะทำแบบนี้แต่ก็ยอมรับว่าห่างเรื่องพวกนี้มา
Boss คลั่งรัก Chapter 17 ให้ท่า
เธอไม่รู้ว่าตรัยภูมิรู้ไหมว่าเธอพยายามอ่อยและให้ท่าเขามากขนาดไหน เคยมีครั้งหนึ่งที่เธอรอแม่จนแอบนอนเล่นบนโซฟาในห้องทำงานของเขาเพราะคิดว่าเขากลับไปแล้ว แต่จู่ๆ เขาก็กลับเข้ามาในห้อง เธอทำอะไรไม่ถูกเลยแกล้งหลับไปเสียอย่างนั้น กระโปรงนักเรียนม.ปลายร่นขึ้นเห็นเรียวขาขาวผ่อง เธอหลับตานิ่งทำเป็นกรนเบาๆ คิดว่าเขาจะลวนลามหรือทำอะไรเธอบ้าง ซึ่งถ้าตอนนั้นเขาทำจริงเธอก็เต็มใจล่ะ แต่เธอได้ยินเสียงถอนหายใจแรงๆ ตามด้วยเสื้อสูทตัวนอกคลุมช่วงเอวไว้ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป เธอได้ยินเสียงปิดประตูและกลั้นใจรออยู่ครู่หนึ่ง ไม่เห็นวี่แววว่าเขาจะกลับเข้ามาจึงลุกขึ้นนั่ง ตอนนั้นเองที่เธอมั่นใจว่าวิธีการอ่อยไม่ได้ผลกับหนุ่มใหญ่ เธอจึงใช้กลยุทธ์สาวใสไร้เดียงสาเข้าใกล้ อาศัยว่าตัวเองหัวดี เอาผลการเรียนไปให้เขาดูบ้าง เห็นเขายิ้มใจก็เต้นแรง บางครั้งเขาก็ยื่นมือมาลูบหัวอย่างเอ็นดู ตอนนั้นเธอจึงลงสนามการประกวดสารพัดเพื่อให้ได้รางวัลไปอวดเขา หรือถ้าไม่ติดรางวัลก็ทำหน้าเศร้า เขาก็คอยปลอบใจ ที่บริษัทมีการให้ทุนการศึกษาลูกๆของพนักงานที่เรียนดีเป็นประจำ เธอได้ทุกปี แต่ที่ไม่ค่อยมีใครรู้ก็คือเขาให้ทุนเธอพิเศ
Boss คลั่งรัก Chapter 16. เงินไม่พอใช้เหรอ
นั้นเป็นประโยคที่เขาไม่ได้พูดออไป ได้แต่เด้งเอวรัวใส่ร่องที่ร้อนและเปียกแฉะ แพรวาครางไม่ได้ศัพท์ร่างเล็กกระเด็นกระดอนตามแรงกระแทก ถูกสามีวัยสี่สิบแปดตอกลำเอ็นจนเสียวไปทั่วร่าง เพียงไม่กี่อึดใจ เธอก็กรีดร้องออกมาอีกรอบพร้อมกับชายที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘ผัว’ แม้จะอายุห่างกันถึงยี่สิบหกปีก็ตาม “โอ้ววว สุดยอด หนูแพรของป๋าเด็ดจริงๆ” น้ำรักขาวขุ่นไหลทะลักล้นจนเปื้อนเปรอะ แพรวาหอบหายใจแรงก่อนค่อยๆ ยกตัวออกจากร่างแกร่งแล้วนอนแผ่หราบนเตียง ตรัยภูมิหัวเราะเบาๆอย่างอารมณ์ดี ดึงเมียเด็กเข้ามากอดใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน “คุณป๋าแกล้งหนูแพร” หญิงสาวต่อว่าไม่จริงจังนักแต่วาดวงแขนกอดเขาทั้งที่ร่างเปลือยเปล่า “แกล้งอะไรกัน ก็ป๋าบอกว่ามันดึกแล้วให้หนูแพรนอน หนูแพรก็ไม่เชื่อ” แพรวาเอ่ยอย่างเพิ่งนึกได้ “อ้อ คุณดารินให้เตือนคุณป๋าว่าอย่าลืมนัดไปตรวจสุขภาพประจำปีด้วยนะคะ” “อื้ม ป๋าลืมไปแล้ว” “ถึงวันนัดแล้วหนูแพรจะเตือนอีกทีค่ะ” หญิงสาวได้แต่ก้มหน้าเข้ากับอกอุ่น หน้าที่ของเธอคือเป็นเมียของเขา แม้ว่าจะไม่ได้มีฐานะใด
Boss คลั่งรัก Chapter 15. เมียเด็กของคุณป๋า
เรื่องสั้น เมียเด็กของคุณป๋า เจ้าของบ้านเปิดประตูห้องนอนเบาๆ ด้วยเกรงว่าคนที่หลับอยู่จะตื่น แม้จะพยายามให้เบาที่สุด แต่หญิงสาวก็รู้สึกตัวและงัวเงียลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนขนาดใหญ่ ชุดนอนเป็นเสื้อยืดลายตุ๊กตาหมีสีเหลืองสดใสแต่ไหล่เสื้อเลื่อนหล่นเผยให้เห็นหัวไหลกลมมน และไร้สายเสื้อชั้นในทำให้มั่นใจได้ว่าเรือนร่างอวบอิ่มนี้สวมแค่ชุดนอนตัวหลวมแค่ชิ้นเดียว “คุณป๋ากลับมาแล้วเหรอคะ” แพรวาเอ่ยถามแล้วลุกขึ้นเดินไปหา ผมยาวสลวยยุ่งเหยิงอยู่บ้างแต่ดูน่าเอ็นดูจนชายหนุ่มวัยสี่สิบแปดอดไม่ไหวยื่นมือไปลูบผมเบาๆ “ทำให้หนูแพรตื่นเลย” “หนูแพรรอคุณป๋าแต่ไม่รู้หลับไปตอนไหน” หญิงสาวยื่นมือไปช่วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออก “ป๋าก็บอกแล้วว่าคืนนี้ป๋ากลับดึก” เขายิ้มและปล่อยให้มือเล็กๆ ช่วยถอดเสื้อเชิ้ตออก เธอเอาเสื้อของเขาไปหย่นลงตะกร้าใส่ผ้าแล้วหยิบผ้าขนหนูส่งให้ “ก็หนูแพรเป็นห่วงคุณป๋านี่คะ” เธอส่งยิ้มหวาน “ไปอาบน้ำนะคะ หรือจะไม่อาบก็ได้” “ป๋าไม่อาบน้ำแล้วหนูแพรจะไม่เหม็นป๋าแย่เหรอ” เขาหัวเราะออกมากับท่าทางขี้อ้อน
Boss คลั่งรัก Chapter 14. ขึ้นรถ
“คุณเคยรักฉันบ้างไหม?” จู่ๆ คำรักก็ถาม แล้วก็ยิ้มเศร้าออกมา “ไม่เคยเลยสินะ” “ก็เคยคิดว่าจะลองรักดู แต่เรื่องพนันออนไลน์ผมรับไม่ไหวจริงๆ คุณหมดไปกี่แสนแล้ว ยังหยุดไม่ได้ ต้องหมดเท่าไหร่ถึงจะหยุดได้” “คุณไม่ลองให้โอกาสฉันสักครั้งล่ะคะ” “ผมให้ทั้งเวลาและโอกาสกับคุณแล้ว แต่คุณไม่เคยคว้ามันไว้เลย ทุกวันนี้หนี้สินคุณรุงรังไปหมดแล้ว ต่อให้ไม่ใช่ผม คนอื่นก็ทนไม่ได้ หรือไม่ก็ต้องเป็นพวกศีลเสมอกันถึงจะอยู่กับคุณได้” “ถ้าฉันเซ็นใบหย่า คุณจะปิดหนี้ให้ฉันใช่ไหม” “อืม แค่ก้อนเดียว อย่างอื่นผมไม่ช่วยแล้ว” คำรักพยักหน้ารับ อย่างน้อยเธอก็รอดจากเจ้าหนี้ที่ทวงตามเงินเธอทุกเช้าเย็น และไม่เสี่ยงกับการถูกฟ้องหย่าซึ่งอาจไม่ได้อะไรกลับมาเลย “คุณชอบยัยหวานจริงๆเหรอ” “ถามบ่อยจัง” “ถึงฉันจะทำตัวไม่ดีกับน้อง แต่คำหวานก็เป็นน้องฉัน” “งั้นคุณควรสบายใจที่ผมจะดูแลคำหวานอย่างดี” เขาแค่ยิ้มบางๆ “ก็ได้ค่ะ เรานัดวันไปเซ็นใบหย่ากัน” เธอยิ้มเศร้าแล้วเดินไปหยิบกระดาษโน้ตมาเขียนที่
Boss คลั่งรัก Chapter 13. ไม่มั่นใจ
“แต่ในใบเสร็จซื้อของใช้ เห็นมีซื้อยาคุมด้วยนี่” “อ๊า!” เธอร้องเมื่อถูกเขารัวนิ้วอย่างแรง “หวาน...หวานกินกันไว้ค่ะ กะ...กลัวพลาด...ท้อง”“ดี” เขายิ้มกริ่มแล้วกระแทกนิ้วจนได้ยินเสียง แจ๊ะๆ น้ำรักหลั่งจนเปื้อนนิ้ว ร่างบอบบางเกร็งกระตุกและหวีดร้องออกมา เขาถอนนิ้วแล้วมองคำหวานทำตาเหม่อลอยมอง เขาดันเธอออกเบาๆ แล้วปลดเข็มขัดออก เพียงแค่นั้น คำหวานก็รู้แล้วว่าเขาต้องการอะไร“ขย่มพี่หน่อย”“แต่...” เธอกวาดตามองไปรอบๆ ไม่มั่นใจนัก“ถ้าไม่ขย่มลำให้พี่ ก็ใช้ปาก”คำหวานเม้มริมฝีปาก เธอเหลือบมองไปด้านนอก เห็นธามไทกับผู้หญิงคนนั้นเต้นรำนัวเนียกันอย่างสนุก ธามไทเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้เธอแค่อยากหาความสุขให้ตัวเอง แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นพี่เขยของเธอก็ตามหญิงสาวหมุนตัวกลับมา เธอค่อยนั่งลงที่พื้นมองแท่งเอ็นที่เขาควักมันออกมานอกกางเกง ลำเอ็นยาวใหญ่ตรงปลายมีน้ำใสๆ เธอยื่นลิ้นไปแตะส่วนปลายตวัดลิ้นไล้เลียอย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่พอได้ยินเสียงครางซี๊ด ของเขาแล้ว เธอก็ยิ่งลำพองใจ อ้าปากกว้างแล้วส่งลำเอ็นเข้าไปจนสุด“โอ้ว เด็กดี เก่งมาก มิดลำแล้ว อ่าห์” นักรบก้มมองริมฝีปากสวยที่กลืนดุ้นของเขาไปจนหมดลำแล้วค่อยๆ ขยับช้
Boss คลั่งรัก Chapter 12. ดูโง่มากสินะ
“เธอไม่พูด พี่ไม่พูด ไม่มีใครรู้หรอก”“แต่ว่า...”“หรืออยากเห็นพี่ทะเลาะกับคำรัก” เขาขู่และดูเหมือนจะได้ผลทำให้คำหวานยอมปิดปากเงียบ “เรื่องของพี่ไม่ต้องห่วงหรอก หวงเรื่องของตัวเองเถอะ”"“เรื่องอะไรคะ”“กับไอ้ธามไทนั้นไง” เขาเค้นเสียงพูดอย่างไม่พอใจนัก แสดงความหึงหวงออกมา“ก็ไม่มีอะไรนี่คะ” เธอไม่ได้บอกว่ากดส่งข้อความบอกเลิกไป“ไม่รู้หรือไงว่าตัวเองถูกหลอก”“หลอกอะไรคะ พี่รบพูดเรื่องอะไรกัน” คำหวานเอียงคอมองอย่างแปลกใจ“ไอ้หมอนั้นมันหลอกหวานอยู่นะ” เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าน้องเมียจะใสซื่อได้ขนาดนี้ “ไม่เชื่อพี่เหรอ จะพาไปให้เห็นกับตาเลยดีไหม”คำหวานไม่แน่ใจว่าพี่นักรบหมายถึงเรื่องอะไร เท่าที่คบกันถ้าไม่นับเรื่องที่ธามไทละเลยความรู้สึกเธอ เขาก็ไม่เคยหลอกเอาเงินหรือให้เธอไปทำอะไรไม่ดีเลยนี่ เธอเห็นสีหน้ามั่นใจของนักรบแล้วก็พยักหน้ารับ เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าธามไททำอะไรที่ไม่รู้บ้าง นักรบหยิบชุดกระโปรงสีดำยาวเหนือเข่าให้คำหวานผลัดเปลี่ยน มันเป็นชุดเดรสสีดำแขนกุดที่ดูเรียบร้อยที่สุดเท่าที่คำหวานพอจะนึกออก เพราะชุดเที่ยวกลางคืนของพี่คำรักเซ็กซี่มากกว่านี้ ที่เธอรู้ว่าเธอเป็นค
Boss คลั่งรัก Chapter 11. ไม่แน่ใจ
“อือ...ผัว...ผัวขา....”“ดี...เมียเสียวไหม ชอบที่ผัวให้เสียวหรือเปล่า”“ชะ...ชอบ...ชอบค่ะ ผัวอึดมาก”“เวลาหิวก็มาให้ผัวทำให้ ไม่ต้องทำเอง” เขาก้มมองก้นกลมกลึงแล้วเปลี่ยนมาดึงแขนสองข้างของเธอมาด้านหลัง ทำให้เธอหนีเขาไม่ได้ต้องรองรับความเสียวกระสันจนแทบขาดใจ“ผัวขา เมียจะเสร็จอีกแล้ว”“รอบนี้พร้อมกัน ผัวจะแตกแล้ว ร่องเมียรัดแน่นมาก เอามันจริงๆ”เขาเร่งขยับสะโพกซอยลำเอ็นรัวแรงไม่สนใจกลีบเนื้อสีอ่อนจะเปลี่ยนสีแดงเพราะถูกเสียดสี เขาถาโถมรุนแรงจนร่างเธอเกร็งกระตุกร่องรักตอดรัวจนชายหนุ่มถึงกับต้องกระแทกเข้าไปจนสุดปล่อยน้ำรักจนหมดสิ้น เขาจำใจถอนแก่นกายออกแล้วจัดการถอดถุงยางที่อัดแน่นด้วยน้ำรัก มัดถุงแล้วทิ้งที่ถังขยะ คำหวานหอบหายใจจนตัวโยน เธอแทบไม่มีแรงทรงตัว ร่างกำลังจะร่วงลงไปกองกับพื้นแต่คนตัวใหญ่ช้อนร่างเธออุ้มแล้วพาเข้าห้องนอนเล็กของหญิงสาว เขาโน้มหน้าลงจูบหน้าผากเธอเบาๆ ปล่อยให้เธอได้พักสักประเดี๋ยว เพราะคืนนี้เขาจัดเต็มแน่นอน! เขาชอบมองสีหน้ายามกระแทกตัวตนเข้าไปจนสุด มันทำให้เขายิ่งอัดสะโพกใส่ไม่เกรงกลีบเนื้อสีอ่อนจะบอบช้ำ เหมือนกับเวลานี้ที่แผ่นหลังของเธอแนบไปกับผนังห้องน
