LOGINShare
Chapter 13. ไม่มั่นใจ
Last Updated:
2025-04-23 12:28:43“แต่ในใบเสร็จซื้อของใช้ เห็นมีซื้อยาคุมด้วยนี่”
“อ๊า!” เธอร้องเมื่อถูกเขารัวนิ้วอย่างแรง “หวาน...หวานกินกันไว้ค่ะ กะ...กลัวพลาด...ท้อง”
“ดี” เขายิ้มกริ่มแล้วกระแทกนิ้วจนได้ยินเสียง แจ๊ะๆ น้ำรักหลั่งจนเปื้อนนิ้ว ร่างบอบบางเกร็งกระตุกและหวีดร้องออกมา เขาถอนนิ้วแล้วมองคำหวานทำตาเหม่อลอยมอง เขาดันเธอออกเบาๆ แล้วปลดเข็มขัดออก เพียงแค่นั้น คำหวานก็รู้แล้วว่าเขาต้องการอะไร
“ขย่มพี่หน่อย”
“แต่...” เธอกวาดตามองไปรอบๆ ไม่มั่นใจนัก
“ถ้าไม่ขย่มลำให้พี่ ก็ใช้ปาก”
คำหวานเม้มริมฝีปาก เธอเหลือบมองไปด้านนอก เห็นธามไทกับผู้หญิงคนนั้นเต้นรำนัวเนียกันอย่างสนุก ธามไทเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้เธอแค่อยากหาความสุขให้ตัวเอง แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นพี่เขยของเธอก็ตาม
หญิงสาวหมุนตัวกลับมา เธอค่อยนั่งลงที่พื้นมองแท่งเอ็นที่เขาควักมันออกมานอกกางเกง ลำเอ็นยาวใหญ่ตรงปลายมีน้ำใสๆ เธอยื่นลิ้นไปแตะส่วนปลายตวัดลิ้นไล้เลียอย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่พอได้ยินเสียงครางซี๊ด ของเขาแล้ว เธอก็ยิ่งลำพองใจ อ้าปากกว้างแล้วส่งลำเอ็นเข้าไปจนสุด
“โอ้ว เด็กดี เก่งมาก มิดลำแล้ว อ่าห์” นักรบก้มมองริมฝีปากสวยที่กลืนดุ้นของเขาไปจนหมดลำแล้วค่อยๆ ขยับช้าๆ ความเสียวแผ่ซ่านไปทั่วลำเอ็น เขาขยับเอวเด้งเด้าใส่ปากสวยที่อ้ากว้างจนน้ำลายไหลเปื้อนมุมปาก
“โอ้ววว ยอดมาก ปากเมียทำผัวเสียวมาก”
คำหวานกลืนกินแท่งเนื้ออย่างไม่เคยทำมาก่อน แม้กับธามไทก็ไม่เคย เธอขี้อายและเขาก็มักจะรีบทำรีบเสร็จ คนที่เสร็จมักจะเป็นฝ่ายธามไทและปล่อยให้เธออารมณ์ค้างต้องกลับมาช่วยตัวเองให้เสร็จเกือบทุกครั้งไป เสียงผ่อนลมหายใจสลับกับเสียงครางกระเส่าของนักรบทำให้เธอดูดแท่งเนื้ออุ่นร้อนอย่างเมามัน
“อือ อ่าส์ ให้ตายสิ ดูดเก่งอะไรอย่างนี้ พี่ไม่ไหวแล้วขอแตกใส่ปากเลยนะ”
เขาพูดและไม่รอคำตอบ ประคองศีรษะของเธอไว้มั่นแล้วเด้าเอวใส่ปากสวย เธอช้อนตาขึ้นมองเขาเช่นเดียวกับที่เขาก้มมองเธอ สายตาสองคู่ประสานกัน เขาปลดปล่อยน้ำรักใส่ปากของคำหวาน เธอเกือบสำลักแต่กลืนน้ำสีขาวขุ่นไปเกือบหมด มันมากจนล้นริมฝีปาก นักรบค่อยๆ ถอนลำเอ็นออกมาแล้วหยิบกระดาษทิชชู่เช็ดมุมปากให้หญิงสาว
“เมียพี่เก่งจริง ทำครั้งแรกก็ทำพี่น้ำแตกได้ขนาดนี้”
“หวานอยากกลับบ้าน”
“โกรธพี่เหรอ” เขาถามแล้วดึงคนตัวเล็กมากอด
“พี่รบไม่ได้ทำอะไรผิดนี่คะ” เธอซุกหน้ากับอกอุ่นของเขา “แค่ทำให้หวานรู้ความจริงเท่านั้นเอง”
“ก็ได้ พี่กลัวเมาแล้วขับรถไม่ไหวเหมือนกัน” เขาลูบผมเธอเล่นแล้วจูบกลีบปากสีชมพูหวาน “พี่ใจดีขนาดนี้แล้ว ต้องขย่มพี่ให้น้ำแตกนะครับ”
คำหวานทุบอกเข้าให้ เธอพยักหน้ารับอย่างอายๆ นักรบหัวเราะชอบใจแล้วจัดการเก็บแท่งเอ็นเข้าที่ให้เรียบร้อยก่อนจะเรียกพนักงานมาเก็บเงิน ระหว่างเดินออกมา นักรบคิดจะพาคำหวานเดินออกด้านหลัง แต่เขาเห็นคำหวานยังมองไปที่ธามไทกับผู้หญิงคนนั้น เขาจึงจูงมือเธอเดินออกประตูหน้า ตั้งใจให้เธอมองเห็นผู้ชายที่เรียกว่าแฟนชัดๆ
“หวาน?” ธามไทที่กำลังบดเบียดหญิงสาวอีกคนอยู่ถึงกับพูดไม่ออก ไม่คิดว่าผู้หญิงอย่างคำหวานจะมาสถานที่แบบนี้ “หวาน...หวานฟังเราก่อน มันไม่ใช่อย่างที่คิดนะ”
“เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่ต้องมาสนใจหวานหรอกค่ะ” คำหวานขยับตัวถอยห่างไม่ให้ธามไทจับตัวเธอได้ แต่ผู้หญิงคนนั้นดึงแขนธามไทไว้ก่อน
“เฮ้! ฉันจ่ายค่าตัวให้นายแล้วนะ อะไรกัน รับงานซ้อนหรือไง”
“ค่าตัว?” คำหวานทำหน้างง “หรือว่า...”
“หวาน...”
“หล่อนจะมาแซงคิวไม่ได้นะ คืนนี้ฉันจ่ายค่าตัวธามไปแล้ว” ผู้หญิงคนนั้นเมาได้ที่พูดเริ่มไม่รู้เรื่องแล้ว นักรบเห็นท่าไม่ดีจึงใช้ตัวกันไว้แล้วดึงคำหวานให้หลบอยู่ด้านหลัง
“อ้อ! ที่แท้ก็มีแฟนใหม่แล้วหาเรื่องทิ้งเราสินะ” ธามไทหัวเสีย เขาไม่ได้รักคำหวานอะไรนัก แต่มีคำหวานอยู่ชีวิตเขาก็สบายขึ้น มีคนดูแลทำความสะอาดห้อง ทั้งเสื้อผ้าก็ซักรีดให้เป็นระเบียบเรียบร้อย แถมมีข้าวให้กินเกือบทุกวัน
"ทำตัวเหี้ยเอง ผู้หญิงทิ้งก็ไม่แปลกนี่” นักรบยิ้มเหี้ยมออกมา เดาได้ไม่ยากว่าไอ้หมอนี้จำเขาไม่ได้ “อย่าทำตัวขี้แพ้ชวนตี ถ้าอยากมีเรื่องกับคำหวาน เตรียมตัวเจอประจานในเพจมหาวิทยาลัยได้เลย”
ธามไทสะดุ้งเฮือก เขาไม่อยากเสียประวัติ เรื่องเขารับจ็อบขายบริการก็รู้แค่ในกลุ่ม เขายอมถอยให้ ก็แค่เสียดายและเสียหน้าเท่านั้น มือแกร่งประคองไหล่คำหวานเดินไปที่ลานจอดรถ เขาเปิดประตูรถให้หญิงสาว เธอหันมายิ้มทั้งที่หางตามีน้ำตาหยดใส
“คำหวาน”
“ไม่เป็นไรค่ะ หวานไม่เป็นอะไร แค่อยากกลับบ้านจริงๆ”
นักรบพยักหน้ารับอย่างเข้าใจแล้วขับรถพาหญิงสาวกลับบ้านตามที่เธอต้องการ บ้านเหรอ? คำหวานถอนหายใจเบาๆ ไม่มีที่ไหนที่เป็นบ้านของเธอหรอก
นักรบหัวเสียอย่างมาก เขาต้องไปดูงานที่ต่างจังหวัดหนึ่งสัปดาห์ เมื่อกลับมาแล้วพบว่า น้องเมียเนื้อหวานย้ายออกไปอยู่ข้างนอกแล้ว แรกทีเดียวเขาเข้าใจไปว่าคำหวานคงเสียใจเรื่องธามไท แต่พอเขาได้คุยกับคำรักจึงพอเดาได้ว่า คำหวานรู้สึกผิดกับพี่สาวเลยย้ายออกไปเอง
“นี่คุณมีอะไรกับยัยหวานจริงๆเหรอเนี้ย” คำรักดูจะไม่แปลกใจนัก และพอเดาอาการได้หลังจากเห็นนักรบหัวเสียที่รู้ว่าน้องสาวย้ายออกไป “คุณจริงจังกับยัยหวานแน่เหรอ”
“อยู่กันมาเป็นปีน่าจะรู้ว่าผมนิสัยยังไง”
“เอาดุ” คำรักหัวเราะร่วน ขนาดไม่ชอบกันเขายังเอาเธอจนครางเสียบแหบ “ว่าแต่คุณจะไม่เอาเรื่องฉันจริงๆนะ”
“ถ้าคุณหย่าดีๆ ผมก็ยกหนี้และแถมเงินให้นิดหน่อย” นักรบยิ้มเหี้ยมที่มุมปาก “เราก็เล่นสนุกกันมาพอแล้ว คุณทำให้ผมรักคุณไม่ได้ แถมคุณยังไม่เลิกนิสัยเดิมๆ ถ้าไม่เซ็นใบหย่าดีๆ ผมก็มีหลักฐานฟ้องหย่าและยังเรียกค่าเสียหายที่คุณทำไว้ได้อีก”
คำรักติดพนันออนไลน์อย่างหนัก และไม่คิดว่านักรบจะรู้ขนาดเก็บหลักฐานไว้ละเอียดยิบ เขาคงโกรธที่เธอหวังจับเขาเพื่อสูบเงิน เห็นเขายอมรับเธอเป็นภรรยาแต่เอาเข้าจริง เขาก็ร้ายไม่ต่างจากเสือ ยอมจดทะเบียนสมรสเพียงเพื่อเก็บหลักฐานทุกอย่างเอามาเล่นงานเธอ
Related chapters
Boss คลั่งรัก Chapter 14. ขึ้นรถ
“คุณเคยรักฉันบ้างไหม?” จู่ๆ คำรักก็ถาม แล้วก็ยิ้มเศร้าออกมา “ไม่เคยเลยสินะ” “ก็เคยคิดว่าจะลองรักดู แต่เรื่องพนันออนไลน์ผมรับไม่ไหวจริงๆ คุณหมดไปกี่แสนแล้ว ยังหยุดไม่ได้ ต้องหมดเท่าไหร่ถึงจะหยุดได้” “คุณไม่ลองให้โอกาสฉันสักครั้งล่ะคะ” “ผมให้ทั้งเวลาและโอกาสกับคุณแล้ว แต่คุณไม่เคยคว้ามันไว้เลย ทุกวันนี้หนี้สินคุณรุงรังไปหมดแล้ว ต่อให้ไม่ใช่ผม คนอื่นก็ทนไม่ได้ หรือไม่ก็ต้องเป็นพวกศีลเสมอกันถึงจะอยู่กับคุณได้” “ถ้าฉันเซ็นใบหย่า คุณจะปิดหนี้ให้ฉันใช่ไหม” “อืม แค่ก้อนเดียว อย่างอื่นผมไม่ช่วยแล้ว” คำรักพยักหน้ารับ อย่างน้อยเธอก็รอดจากเจ้าหนี้ที่ทวงตามเงินเธอทุกเช้าเย็น และไม่เสี่ยงกับการถูกฟ้องหย่าซึ่งอาจไม่ได้อะไรกลับมาเลย “คุณชอบยัยหวานจริงๆเหรอ” “ถามบ่อยจัง” “ถึงฉันจะทำตัวไม่ดีกับน้อง แต่คำหวานก็เป็นน้องฉัน” “งั้นคุณควรสบายใจที่ผมจะดูแลคำหวานอย่างดี” เขาแค่ยิ้มบางๆ “ก็ได้ค่ะ เรานัดวันไปเซ็นใบหย่ากัน” เธอยิ้มเศร้าแล้วเดินไปหยิบกระดาษโน้ตมาเขียนที่
Last Updated : 2025-04-23Boss คลั่งรัก Chapter 15. เมียเด็กของคุณป๋า
เรื่องสั้น เมียเด็กของคุณป๋า เจ้าของบ้านเปิดประตูห้องนอนเบาๆ ด้วยเกรงว่าคนที่หลับอยู่จะตื่น แม้จะพยายามให้เบาที่สุด แต่หญิงสาวก็รู้สึกตัวและงัวเงียลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนขนาดใหญ่ ชุดนอนเป็นเสื้อยืดลายตุ๊กตาหมีสีเหลืองสดใสแต่ไหล่เสื้อเลื่อนหล่นเผยให้เห็นหัวไหลกลมมน และไร้สายเสื้อชั้นในทำให้มั่นใจได้ว่าเรือนร่างอวบอิ่มนี้สวมแค่ชุดนอนตัวหลวมแค่ชิ้นเดียว “คุณป๋ากลับมาแล้วเหรอคะ” แพรวาเอ่ยถามแล้วลุกขึ้นเดินไปหา ผมยาวสลวยยุ่งเหยิงอยู่บ้างแต่ดูน่าเอ็นดูจนชายหนุ่มวัยสี่สิบแปดอดไม่ไหวยื่นมือไปลูบผมเบาๆ “ทำให้หนูแพรตื่นเลย” “หนูแพรรอคุณป๋าแต่ไม่รู้หลับไปตอนไหน” หญิงสาวยื่นมือไปช่วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออก “ป๋าก็บอกแล้วว่าคืนนี้ป๋ากลับดึก” เขายิ้มและปล่อยให้มือเล็กๆ ช่วยถอดเสื้อเชิ้ตออก เธอเอาเสื้อของเขาไปหย่นลงตะกร้าใส่ผ้าแล้วหยิบผ้าขนหนูส่งให้ “ก็หนูแพรเป็นห่วงคุณป๋านี่คะ” เธอส่งยิ้มหวาน “ไปอาบน้ำนะคะ หรือจะไม่อาบก็ได้” “ป๋าไม่อาบน้ำแล้วหนูแพรจะไม่เหม็นป๋าแย่เหรอ” เขาหัวเราะออกมากับท่าทางขี้อ้อน
Last Updated : 2025-04-23Boss คลั่งรัก Chapter 16. เงินไม่พอใช้เหรอ
นั้นเป็นประโยคที่เขาไม่ได้พูดออไป ได้แต่เด้งเอวรัวใส่ร่องที่ร้อนและเปียกแฉะ แพรวาครางไม่ได้ศัพท์ร่างเล็กกระเด็นกระดอนตามแรงกระแทก ถูกสามีวัยสี่สิบแปดตอกลำเอ็นจนเสียวไปทั่วร่าง เพียงไม่กี่อึดใจ เธอก็กรีดร้องออกมาอีกรอบพร้อมกับชายที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘ผัว’ แม้จะอายุห่างกันถึงยี่สิบหกปีก็ตาม “โอ้ววว สุดยอด หนูแพรของป๋าเด็ดจริงๆ” น้ำรักขาวขุ่นไหลทะลักล้นจนเปื้อนเปรอะ แพรวาหอบหายใจแรงก่อนค่อยๆ ยกตัวออกจากร่างแกร่งแล้วนอนแผ่หราบนเตียง ตรัยภูมิหัวเราะเบาๆอย่างอารมณ์ดี ดึงเมียเด็กเข้ามากอดใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน “คุณป๋าแกล้งหนูแพร” หญิงสาวต่อว่าไม่จริงจังนักแต่วาดวงแขนกอดเขาทั้งที่ร่างเปลือยเปล่า “แกล้งอะไรกัน ก็ป๋าบอกว่ามันดึกแล้วให้หนูแพรนอน หนูแพรก็ไม่เชื่อ” แพรวาเอ่ยอย่างเพิ่งนึกได้ “อ้อ คุณดารินให้เตือนคุณป๋าว่าอย่าลืมนัดไปตรวจสุขภาพประจำปีด้วยนะคะ” “อื้ม ป๋าลืมไปแล้ว” “ถึงวันนัดแล้วหนูแพรจะเตือนอีกทีค่ะ” หญิงสาวได้แต่ก้มหน้าเข้ากับอกอุ่น หน้าที่ของเธอคือเป็นเมียของเขา แม้ว่าจะไม่ได้มีฐานะใด
Last Updated : 2025-04-23Boss คลั่งรัก Chapter 17 ให้ท่า
เธอไม่รู้ว่าตรัยภูมิรู้ไหมว่าเธอพยายามอ่อยและให้ท่าเขามากขนาดไหน เคยมีครั้งหนึ่งที่เธอรอแม่จนแอบนอนเล่นบนโซฟาในห้องทำงานของเขาเพราะคิดว่าเขากลับไปแล้ว แต่จู่ๆ เขาก็กลับเข้ามาในห้อง เธอทำอะไรไม่ถูกเลยแกล้งหลับไปเสียอย่างนั้น กระโปรงนักเรียนม.ปลายร่นขึ้นเห็นเรียวขาขาวผ่อง เธอหลับตานิ่งทำเป็นกรนเบาๆ คิดว่าเขาจะลวนลามหรือทำอะไรเธอบ้าง ซึ่งถ้าตอนนั้นเขาทำจริงเธอก็เต็มใจล่ะ แต่เธอได้ยินเสียงถอนหายใจแรงๆ ตามด้วยเสื้อสูทตัวนอกคลุมช่วงเอวไว้ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป เธอได้ยินเสียงปิดประตูและกลั้นใจรออยู่ครู่หนึ่ง ไม่เห็นวี่แววว่าเขาจะกลับเข้ามาจึงลุกขึ้นนั่ง ตอนนั้นเองที่เธอมั่นใจว่าวิธีการอ่อยไม่ได้ผลกับหนุ่มใหญ่ เธอจึงใช้กลยุทธ์สาวใสไร้เดียงสาเข้าใกล้ อาศัยว่าตัวเองหัวดี เอาผลการเรียนไปให้เขาดูบ้าง เห็นเขายิ้มใจก็เต้นแรง บางครั้งเขาก็ยื่นมือมาลูบหัวอย่างเอ็นดู ตอนนั้นเธอจึงลงสนามการประกวดสารพัดเพื่อให้ได้รางวัลไปอวดเขา หรือถ้าไม่ติดรางวัลก็ทำหน้าเศร้า เขาก็คอยปลอบใจ ที่บริษัทมีการให้ทุนการศึกษาลูกๆของพนักงานที่เรียนดีเป็นประจำ เธอได้ทุกปี แต่ที่ไม่ค่อยมีใครรู้ก็คือเขาให้ทุนเธอพิเศ
Last Updated : 2025-04-24Boss คลั่งรัก Chapter 18. แก่ที่ไหนล่ะ
จาก ‘ฉัน’ กลายเป็น ‘ป๋า’ ยกสะโพกให้เธอรูดกางเกงออกไปพ้นขา แก่นกายแข็งขันตั้งโด่ แพรวาเลียริมฝีปากตัวเองก่อนค่อยๆ ยื่นหน้าไปใกล้ ใกล้จนแลบลิ้นเลียส่วนปลายหัวบาก เขาเอื้อมมือมารวบผมของเธอขึ้นเผื่อให้เห็นสีหน้าของเธอได้ชัดๆ ใบหน้าหวานแดงก่ำ ลิ้นสีชมพูตวัดลำเอ็นจนเปียกชุ่ม ไล้เลียลำเอ็นราวกับเป็นไอติมแท่งโปรดแสนอร่อย เลียไปสุดฐานไม่ลืมลูกบอลสองลูกก็ถูกเลียจนเปียก เธอได้ยินเสียงครางในลำคออย่างพอใจ ก็อ้าปากอมลำเอ็นค่อยดันเข้าไปในโพรงปาก “ค่อยๆ ระวังอย่าให้โดนฟัน อ่า...แบบนั้นแหละ ดูดมันด้วย อย่างนั้น...อ่า...เสียวลำดีจริงๆ” เขาเอ่ยชมสลับกับส่งเสียงครางทุ่มต่ำ นังหนูนี้ทั้งอมทั้งดูดจนเขาเสียวไปทั่วตัว สลับกับใช้ลิ้นดุนปลายหัวอีก เขาเสียวจนจับศีรษะเธอแล้วโยกเบาๆ เมื่อรู้ว่าเขาเริ่มยั้งตัวไม่อยู่ แพรวาที่ศึกษาจากสารพัดคลิปโป๊ก็ดูดดึงลำเอ็นที่คับเต็มปาก ความเสียวสุดยอดทำให้เขาทนต่อไปไม่ไหวโยกเอวถี่ยิบเมื่อจวนเจียนเขื่อนพังเขาก็ดึงลำเอ็นออกจากปากสวย แต่น้ำรักก็กระฉูดออกมาเปื้อนเปรอะริมฝีปากและใบหน้าของเธอ “หนูแพร” เขาไม่ได้อยากจะทำแบบนี้แต่ก็ยอมรับว่าห่างเรื่องพวกนี้มา
Last Updated : 2025-04-24Boss คลั่งรัก Chapter 19. เด็กป๋า
แพรวาทำหน้ายุ่งกับช่อดอกไม้ตรงหน้า เธออ่านการ์ดใบเล็กที่แนบมาด้วยแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจหนักๆ ดอกไม้ช่อที่เท่าไหร่แล้วนะ จะทิ้งก็เสียดาย เพราะดอกไม้ไม่ได้ทำอะไรผิด เธอจึงให้เด็กในร้านเอาไปใส่แจกันประดับร้านกาแฟไป เธอฝากงานให้ผู้จัดการร้านดูแลต่อแล้วออกมารอรถหน้าร้าน ถ้าวันไหนที่คุณตรัยภูมิกลับช้าหรือมีงานที่อื่น เธอจะให้คนที่บ้านขับรถมารับ ก็ทำไมเธอต้องขับรถเองด้วยเล่า ในเมื่อมีคนให้ใช้อยู่แล้วนี่ คุณตรัยภูมิไม่ใช่คนขี้เหนียว ตรงกันข้าม เขาใจสปอร์ตเปย์หนักด้วยซ้ำ เงินเดือนเธอโอนเข้าบัญชีตรงเวลาทุกเดือน อาหารการกินเธออยู่บ้านเขาอยู่แล้วไม่ต้องเสียเงิน หากจะซื้อของใช้ส่วนตัวหรืออยากออกไปกินข้าวนอกบ้าน เธอสามารถใช้บัตรเครดิตที่เขาทำไว้ให้สบายๆ รวมทั้งซื้อเครื่องประดับหรือของแบรนด์เนมที่ถูกใจแต่แพรวาไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น เธอรู้ว่าสถานะของเธอเป็นแค่เมียลับๆ ก่อนหน้านี้เขาเอ็นดูสงสารเพราะเธอยังเรียนไม่จบ แต่ตอนนี้ เธอเรียนจบแล้ว เขาจะหมดความสงสารเธอเมื่อไหร่ก็ได้ จะไปบังคับให้เขารับเธอเป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายก็ทำไม่ได้ และต่อให้ทำได้ มันจะมีความหมายอะไร ถ้าใจเขาไม่
Last Updated : 2025-04-24Boss คลั่งรัก Chapter1. บทนำ
“เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ” เสียงแหบพร่าเอ่ยถาม ลมหายใจผ่าวร้อนรินรดแก้มที่แดงเรื่อ หญิงสาวกัดริมฝีปากแล้วสบตากับชายหนุ่มตรงหน้าก่อนเอ่ยเสียงแผ่วเบา “ไม่..ไม่เปลี่ยนใจค่ะ..อะ..อ๊า..” เพียงได้ยินคำตอบรับ ลำเอ็นร้อนแข็งขันก็ทิ่มพรวดเข้าไปในร่องรักที่เปียกชุ่ม ความคับแน่นที่ได้รับทำเอาชายหนุ่มขมวดคิ้วหลุดครางเสียงต่ำในลำคอ เขาก้มมองคนตัวเล็กที่ถูกเขาตรึงไว้บนที่นอนหนานุ่มของห้องพักสุดหรูในโรงแรมห้าดาว “ครั้งแรก?” เขาถาม หญิงสาวพูดไม่ออก ดวงตากลมสวยมีหยาดน้ำใสๆ เอ่อคลอ คนตัวโตโน้มหน้าลงตวัดลิ้นที่หางตาของหญิงสาวพร้อมกับโยกเอวบดคลึงเพิ่มความเสียวซ่าน “โทษที ผมไม่ใช่ผู้ชายอ่อนโยน” ดวงตากลมโตสบตากับดวงตาคมปลาบของเขา ขณะที่เขาถอนลำเอ็นออกจนเกือบสุดแล้วกระแทกกลับเข้ามาใหม่จนร่างกายเธอสั่นไหว ท่อนเอ็นอวบใหญ่กระแทกไปถึงผนังอ่อนนุ่มด้านในสุด มือใหญ่เคล้นคลึงหน้าอกคู่สวย ความเสียวซ่านแทนที่ความเจ็บแปลบที่ได้รับ ร่างอวบอิ่มบิดเร่าด้วยความทรมานและสุขสม “อึก อึก...บอส..บอสค่ะ...” “เ
Last Updated : 2025-04-19Boss คลั่งรัก Chapter 2. ผมบอกว่าตกลง
“ได้”“คะ?” เธอคิดว่าตัวเองฟังผิดจึงจ้องหน้าเขา หวังให้เขาพูดอีกครั้ง“ผมบอกว่าตกลง” เขาพยักหน้าแล้วพูด “ผมเปิดห้องไว้....ผมจะออกไปก่อนอีกสิบนาทีคุณตามไปแล้วกัน” เขาพูดจบก็เดินไปทางอื่น พูดคุยทักทายกับคนอื่นๆอีกเล็กน้อยโดยไม่ได้หันมามองเธอเลยสักนิด แวบแรกเธอเกิดลังเลขึ้นมา วันนี้ไม่ใช่วันเกิดเธอ แค่มุกงี่เง่าที่อยากได้ผู้ชายคนหนึ่งเท่านั้น แต่เขาก็รับมุกด้วย ความไม่มีตัวตนของเธอทำให้ไม่ต้องล่ำลาใครก่อนออกจากงานเลี้ยงที่ทุกคนยังสนุกกันสุดเหวี่ยง เธอเข้าห้องน้ำ นั่งทำใจอยู่ครู่หนึ่ง ดูเวลาจากโทรศัพท์มือถือแล้วตัดสินใจเดินไปที่ลิฟต์ กดชั้นที่ต้องการและเดินไปที่ห้องที่ห้องเขาบอกไว้เคาะประตูแล้วก็ถอยออกมาครึ่งก้าว นี่เธอทำอะไรอยู่ ถ้าเขาไม่ได้อยู่คนเดียว หรือหลอกให้เธอมาเจอใครก็ไม่รู้จะทำยังไงดี เท้าที่สวมรองเท้าส้นสูงกำลังจะถอยออกไปที่ละน้อย ประตูบานนั้นก็เปิดออกมาก่อน“คุณมาช้าไปสามนาที”“เอ่อ...ขอโทษค่ะ” กฤติกาอดกลัวขึ้นมาไม่ได้ แต่เขายืนรอและจ้องมองเหมือนให้เธอตัดสินใจ ซึ่งสุดท้ายแล้ว เธอก็ก้าวเข้าไปด้านในนั้นแหละ เขาก็กลายเป็นของขวัญให้เธอจริงๆ แต่ไม่ใช่ของขวัญวันเกิดที่เธอก
Last Updated : 2025-04-19
Latest chapter
Boss คลั่งรัก Chapter 19. เด็กป๋า
แพรวาทำหน้ายุ่งกับช่อดอกไม้ตรงหน้า เธออ่านการ์ดใบเล็กที่แนบมาด้วยแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจหนักๆ ดอกไม้ช่อที่เท่าไหร่แล้วนะ จะทิ้งก็เสียดาย เพราะดอกไม้ไม่ได้ทำอะไรผิด เธอจึงให้เด็กในร้านเอาไปใส่แจกันประดับร้านกาแฟไป เธอฝากงานให้ผู้จัดการร้านดูแลต่อแล้วออกมารอรถหน้าร้าน ถ้าวันไหนที่คุณตรัยภูมิกลับช้าหรือมีงานที่อื่น เธอจะให้คนที่บ้านขับรถมารับ ก็ทำไมเธอต้องขับรถเองด้วยเล่า ในเมื่อมีคนให้ใช้อยู่แล้วนี่ คุณตรัยภูมิไม่ใช่คนขี้เหนียว ตรงกันข้าม เขาใจสปอร์ตเปย์หนักด้วยซ้ำ เงินเดือนเธอโอนเข้าบัญชีตรงเวลาทุกเดือน อาหารการกินเธออยู่บ้านเขาอยู่แล้วไม่ต้องเสียเงิน หากจะซื้อของใช้ส่วนตัวหรืออยากออกไปกินข้าวนอกบ้าน เธอสามารถใช้บัตรเครดิตที่เขาทำไว้ให้สบายๆ รวมทั้งซื้อเครื่องประดับหรือของแบรนด์เนมที่ถูกใจแต่แพรวาไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น เธอรู้ว่าสถานะของเธอเป็นแค่เมียลับๆ ก่อนหน้านี้เขาเอ็นดูสงสารเพราะเธอยังเรียนไม่จบ แต่ตอนนี้ เธอเรียนจบแล้ว เขาจะหมดความสงสารเธอเมื่อไหร่ก็ได้ จะไปบังคับให้เขารับเธอเป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายก็ทำไม่ได้ และต่อให้ทำได้ มันจะมีความหมายอะไร ถ้าใจเขาไม่
Boss คลั่งรัก Chapter 18. แก่ที่ไหนล่ะ
จาก ‘ฉัน’ กลายเป็น ‘ป๋า’ ยกสะโพกให้เธอรูดกางเกงออกไปพ้นขา แก่นกายแข็งขันตั้งโด่ แพรวาเลียริมฝีปากตัวเองก่อนค่อยๆ ยื่นหน้าไปใกล้ ใกล้จนแลบลิ้นเลียส่วนปลายหัวบาก เขาเอื้อมมือมารวบผมของเธอขึ้นเผื่อให้เห็นสีหน้าของเธอได้ชัดๆ ใบหน้าหวานแดงก่ำ ลิ้นสีชมพูตวัดลำเอ็นจนเปียกชุ่ม ไล้เลียลำเอ็นราวกับเป็นไอติมแท่งโปรดแสนอร่อย เลียไปสุดฐานไม่ลืมลูกบอลสองลูกก็ถูกเลียจนเปียก เธอได้ยินเสียงครางในลำคออย่างพอใจ ก็อ้าปากอมลำเอ็นค่อยดันเข้าไปในโพรงปาก “ค่อยๆ ระวังอย่าให้โดนฟัน อ่า...แบบนั้นแหละ ดูดมันด้วย อย่างนั้น...อ่า...เสียวลำดีจริงๆ” เขาเอ่ยชมสลับกับส่งเสียงครางทุ่มต่ำ นังหนูนี้ทั้งอมทั้งดูดจนเขาเสียวไปทั่วตัว สลับกับใช้ลิ้นดุนปลายหัวอีก เขาเสียวจนจับศีรษะเธอแล้วโยกเบาๆ เมื่อรู้ว่าเขาเริ่มยั้งตัวไม่อยู่ แพรวาที่ศึกษาจากสารพัดคลิปโป๊ก็ดูดดึงลำเอ็นที่คับเต็มปาก ความเสียวสุดยอดทำให้เขาทนต่อไปไม่ไหวโยกเอวถี่ยิบเมื่อจวนเจียนเขื่อนพังเขาก็ดึงลำเอ็นออกจากปากสวย แต่น้ำรักก็กระฉูดออกมาเปื้อนเปรอะริมฝีปากและใบหน้าของเธอ “หนูแพร” เขาไม่ได้อยากจะทำแบบนี้แต่ก็ยอมรับว่าห่างเรื่องพวกนี้มา
Boss คลั่งรัก Chapter 17 ให้ท่า
เธอไม่รู้ว่าตรัยภูมิรู้ไหมว่าเธอพยายามอ่อยและให้ท่าเขามากขนาดไหน เคยมีครั้งหนึ่งที่เธอรอแม่จนแอบนอนเล่นบนโซฟาในห้องทำงานของเขาเพราะคิดว่าเขากลับไปแล้ว แต่จู่ๆ เขาก็กลับเข้ามาในห้อง เธอทำอะไรไม่ถูกเลยแกล้งหลับไปเสียอย่างนั้น กระโปรงนักเรียนม.ปลายร่นขึ้นเห็นเรียวขาขาวผ่อง เธอหลับตานิ่งทำเป็นกรนเบาๆ คิดว่าเขาจะลวนลามหรือทำอะไรเธอบ้าง ซึ่งถ้าตอนนั้นเขาทำจริงเธอก็เต็มใจล่ะ แต่เธอได้ยินเสียงถอนหายใจแรงๆ ตามด้วยเสื้อสูทตัวนอกคลุมช่วงเอวไว้ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป เธอได้ยินเสียงปิดประตูและกลั้นใจรออยู่ครู่หนึ่ง ไม่เห็นวี่แววว่าเขาจะกลับเข้ามาจึงลุกขึ้นนั่ง ตอนนั้นเองที่เธอมั่นใจว่าวิธีการอ่อยไม่ได้ผลกับหนุ่มใหญ่ เธอจึงใช้กลยุทธ์สาวใสไร้เดียงสาเข้าใกล้ อาศัยว่าตัวเองหัวดี เอาผลการเรียนไปให้เขาดูบ้าง เห็นเขายิ้มใจก็เต้นแรง บางครั้งเขาก็ยื่นมือมาลูบหัวอย่างเอ็นดู ตอนนั้นเธอจึงลงสนามการประกวดสารพัดเพื่อให้ได้รางวัลไปอวดเขา หรือถ้าไม่ติดรางวัลก็ทำหน้าเศร้า เขาก็คอยปลอบใจ ที่บริษัทมีการให้ทุนการศึกษาลูกๆของพนักงานที่เรียนดีเป็นประจำ เธอได้ทุกปี แต่ที่ไม่ค่อยมีใครรู้ก็คือเขาให้ทุนเธอพิเศ
Boss คลั่งรัก Chapter 16. เงินไม่พอใช้เหรอ
นั้นเป็นประโยคที่เขาไม่ได้พูดออไป ได้แต่เด้งเอวรัวใส่ร่องที่ร้อนและเปียกแฉะ แพรวาครางไม่ได้ศัพท์ร่างเล็กกระเด็นกระดอนตามแรงกระแทก ถูกสามีวัยสี่สิบแปดตอกลำเอ็นจนเสียวไปทั่วร่าง เพียงไม่กี่อึดใจ เธอก็กรีดร้องออกมาอีกรอบพร้อมกับชายที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘ผัว’ แม้จะอายุห่างกันถึงยี่สิบหกปีก็ตาม “โอ้ววว สุดยอด หนูแพรของป๋าเด็ดจริงๆ” น้ำรักขาวขุ่นไหลทะลักล้นจนเปื้อนเปรอะ แพรวาหอบหายใจแรงก่อนค่อยๆ ยกตัวออกจากร่างแกร่งแล้วนอนแผ่หราบนเตียง ตรัยภูมิหัวเราะเบาๆอย่างอารมณ์ดี ดึงเมียเด็กเข้ามากอดใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน “คุณป๋าแกล้งหนูแพร” หญิงสาวต่อว่าไม่จริงจังนักแต่วาดวงแขนกอดเขาทั้งที่ร่างเปลือยเปล่า “แกล้งอะไรกัน ก็ป๋าบอกว่ามันดึกแล้วให้หนูแพรนอน หนูแพรก็ไม่เชื่อ” แพรวาเอ่ยอย่างเพิ่งนึกได้ “อ้อ คุณดารินให้เตือนคุณป๋าว่าอย่าลืมนัดไปตรวจสุขภาพประจำปีด้วยนะคะ” “อื้ม ป๋าลืมไปแล้ว” “ถึงวันนัดแล้วหนูแพรจะเตือนอีกทีค่ะ” หญิงสาวได้แต่ก้มหน้าเข้ากับอกอุ่น หน้าที่ของเธอคือเป็นเมียของเขา แม้ว่าจะไม่ได้มีฐานะใด
Boss คลั่งรัก Chapter 15. เมียเด็กของคุณป๋า
เรื่องสั้น เมียเด็กของคุณป๋า เจ้าของบ้านเปิดประตูห้องนอนเบาๆ ด้วยเกรงว่าคนที่หลับอยู่จะตื่น แม้จะพยายามให้เบาที่สุด แต่หญิงสาวก็รู้สึกตัวและงัวเงียลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนขนาดใหญ่ ชุดนอนเป็นเสื้อยืดลายตุ๊กตาหมีสีเหลืองสดใสแต่ไหล่เสื้อเลื่อนหล่นเผยให้เห็นหัวไหลกลมมน และไร้สายเสื้อชั้นในทำให้มั่นใจได้ว่าเรือนร่างอวบอิ่มนี้สวมแค่ชุดนอนตัวหลวมแค่ชิ้นเดียว “คุณป๋ากลับมาแล้วเหรอคะ” แพรวาเอ่ยถามแล้วลุกขึ้นเดินไปหา ผมยาวสลวยยุ่งเหยิงอยู่บ้างแต่ดูน่าเอ็นดูจนชายหนุ่มวัยสี่สิบแปดอดไม่ไหวยื่นมือไปลูบผมเบาๆ “ทำให้หนูแพรตื่นเลย” “หนูแพรรอคุณป๋าแต่ไม่รู้หลับไปตอนไหน” หญิงสาวยื่นมือไปช่วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออก “ป๋าก็บอกแล้วว่าคืนนี้ป๋ากลับดึก” เขายิ้มและปล่อยให้มือเล็กๆ ช่วยถอดเสื้อเชิ้ตออก เธอเอาเสื้อของเขาไปหย่นลงตะกร้าใส่ผ้าแล้วหยิบผ้าขนหนูส่งให้ “ก็หนูแพรเป็นห่วงคุณป๋านี่คะ” เธอส่งยิ้มหวาน “ไปอาบน้ำนะคะ หรือจะไม่อาบก็ได้” “ป๋าไม่อาบน้ำแล้วหนูแพรจะไม่เหม็นป๋าแย่เหรอ” เขาหัวเราะออกมากับท่าทางขี้อ้อน
Boss คลั่งรัก Chapter 14. ขึ้นรถ
“คุณเคยรักฉันบ้างไหม?” จู่ๆ คำรักก็ถาม แล้วก็ยิ้มเศร้าออกมา “ไม่เคยเลยสินะ” “ก็เคยคิดว่าจะลองรักดู แต่เรื่องพนันออนไลน์ผมรับไม่ไหวจริงๆ คุณหมดไปกี่แสนแล้ว ยังหยุดไม่ได้ ต้องหมดเท่าไหร่ถึงจะหยุดได้” “คุณไม่ลองให้โอกาสฉันสักครั้งล่ะคะ” “ผมให้ทั้งเวลาและโอกาสกับคุณแล้ว แต่คุณไม่เคยคว้ามันไว้เลย ทุกวันนี้หนี้สินคุณรุงรังไปหมดแล้ว ต่อให้ไม่ใช่ผม คนอื่นก็ทนไม่ได้ หรือไม่ก็ต้องเป็นพวกศีลเสมอกันถึงจะอยู่กับคุณได้” “ถ้าฉันเซ็นใบหย่า คุณจะปิดหนี้ให้ฉันใช่ไหม” “อืม แค่ก้อนเดียว อย่างอื่นผมไม่ช่วยแล้ว” คำรักพยักหน้ารับ อย่างน้อยเธอก็รอดจากเจ้าหนี้ที่ทวงตามเงินเธอทุกเช้าเย็น และไม่เสี่ยงกับการถูกฟ้องหย่าซึ่งอาจไม่ได้อะไรกลับมาเลย “คุณชอบยัยหวานจริงๆเหรอ” “ถามบ่อยจัง” “ถึงฉันจะทำตัวไม่ดีกับน้อง แต่คำหวานก็เป็นน้องฉัน” “งั้นคุณควรสบายใจที่ผมจะดูแลคำหวานอย่างดี” เขาแค่ยิ้มบางๆ “ก็ได้ค่ะ เรานัดวันไปเซ็นใบหย่ากัน” เธอยิ้มเศร้าแล้วเดินไปหยิบกระดาษโน้ตมาเขียนที่
Boss คลั่งรัก Chapter 13. ไม่มั่นใจ
“แต่ในใบเสร็จซื้อของใช้ เห็นมีซื้อยาคุมด้วยนี่” “อ๊า!” เธอร้องเมื่อถูกเขารัวนิ้วอย่างแรง “หวาน...หวานกินกันไว้ค่ะ กะ...กลัวพลาด...ท้อง”“ดี” เขายิ้มกริ่มแล้วกระแทกนิ้วจนได้ยินเสียง แจ๊ะๆ น้ำรักหลั่งจนเปื้อนนิ้ว ร่างบอบบางเกร็งกระตุกและหวีดร้องออกมา เขาถอนนิ้วแล้วมองคำหวานทำตาเหม่อลอยมอง เขาดันเธอออกเบาๆ แล้วปลดเข็มขัดออก เพียงแค่นั้น คำหวานก็รู้แล้วว่าเขาต้องการอะไร“ขย่มพี่หน่อย”“แต่...” เธอกวาดตามองไปรอบๆ ไม่มั่นใจนัก“ถ้าไม่ขย่มลำให้พี่ ก็ใช้ปาก”คำหวานเม้มริมฝีปาก เธอเหลือบมองไปด้านนอก เห็นธามไทกับผู้หญิงคนนั้นเต้นรำนัวเนียกันอย่างสนุก ธามไทเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้เธอแค่อยากหาความสุขให้ตัวเอง แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นพี่เขยของเธอก็ตามหญิงสาวหมุนตัวกลับมา เธอค่อยนั่งลงที่พื้นมองแท่งเอ็นที่เขาควักมันออกมานอกกางเกง ลำเอ็นยาวใหญ่ตรงปลายมีน้ำใสๆ เธอยื่นลิ้นไปแตะส่วนปลายตวัดลิ้นไล้เลียอย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่พอได้ยินเสียงครางซี๊ด ของเขาแล้ว เธอก็ยิ่งลำพองใจ อ้าปากกว้างแล้วส่งลำเอ็นเข้าไปจนสุด“โอ้ว เด็กดี เก่งมาก มิดลำแล้ว อ่าห์” นักรบก้มมองริมฝีปากสวยที่กลืนดุ้นของเขาไปจนหมดลำแล้วค่อยๆ ขยับช้
Boss คลั่งรัก Chapter 12. ดูโง่มากสินะ
“เธอไม่พูด พี่ไม่พูด ไม่มีใครรู้หรอก”“แต่ว่า...”“หรืออยากเห็นพี่ทะเลาะกับคำรัก” เขาขู่และดูเหมือนจะได้ผลทำให้คำหวานยอมปิดปากเงียบ “เรื่องของพี่ไม่ต้องห่วงหรอก หวงเรื่องของตัวเองเถอะ”"“เรื่องอะไรคะ”“กับไอ้ธามไทนั้นไง” เขาเค้นเสียงพูดอย่างไม่พอใจนัก แสดงความหึงหวงออกมา“ก็ไม่มีอะไรนี่คะ” เธอไม่ได้บอกว่ากดส่งข้อความบอกเลิกไป“ไม่รู้หรือไงว่าตัวเองถูกหลอก”“หลอกอะไรคะ พี่รบพูดเรื่องอะไรกัน” คำหวานเอียงคอมองอย่างแปลกใจ“ไอ้หมอนั้นมันหลอกหวานอยู่นะ” เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าน้องเมียจะใสซื่อได้ขนาดนี้ “ไม่เชื่อพี่เหรอ จะพาไปให้เห็นกับตาเลยดีไหม”คำหวานไม่แน่ใจว่าพี่นักรบหมายถึงเรื่องอะไร เท่าที่คบกันถ้าไม่นับเรื่องที่ธามไทละเลยความรู้สึกเธอ เขาก็ไม่เคยหลอกเอาเงินหรือให้เธอไปทำอะไรไม่ดีเลยนี่ เธอเห็นสีหน้ามั่นใจของนักรบแล้วก็พยักหน้ารับ เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าธามไททำอะไรที่ไม่รู้บ้าง นักรบหยิบชุดกระโปรงสีดำยาวเหนือเข่าให้คำหวานผลัดเปลี่ยน มันเป็นชุดเดรสสีดำแขนกุดที่ดูเรียบร้อยที่สุดเท่าที่คำหวานพอจะนึกออก เพราะชุดเที่ยวกลางคืนของพี่คำรักเซ็กซี่มากกว่านี้ ที่เธอรู้ว่าเธอเป็นค
Boss คลั่งรัก Chapter 11. ไม่แน่ใจ
“อือ...ผัว...ผัวขา....”“ดี...เมียเสียวไหม ชอบที่ผัวให้เสียวหรือเปล่า”“ชะ...ชอบ...ชอบค่ะ ผัวอึดมาก”“เวลาหิวก็มาให้ผัวทำให้ ไม่ต้องทำเอง” เขาก้มมองก้นกลมกลึงแล้วเปลี่ยนมาดึงแขนสองข้างของเธอมาด้านหลัง ทำให้เธอหนีเขาไม่ได้ต้องรองรับความเสียวกระสันจนแทบขาดใจ“ผัวขา เมียจะเสร็จอีกแล้ว”“รอบนี้พร้อมกัน ผัวจะแตกแล้ว ร่องเมียรัดแน่นมาก เอามันจริงๆ”เขาเร่งขยับสะโพกซอยลำเอ็นรัวแรงไม่สนใจกลีบเนื้อสีอ่อนจะเปลี่ยนสีแดงเพราะถูกเสียดสี เขาถาโถมรุนแรงจนร่างเธอเกร็งกระตุกร่องรักตอดรัวจนชายหนุ่มถึงกับต้องกระแทกเข้าไปจนสุดปล่อยน้ำรักจนหมดสิ้น เขาจำใจถอนแก่นกายออกแล้วจัดการถอดถุงยางที่อัดแน่นด้วยน้ำรัก มัดถุงแล้วทิ้งที่ถังขยะ คำหวานหอบหายใจจนตัวโยน เธอแทบไม่มีแรงทรงตัว ร่างกำลังจะร่วงลงไปกองกับพื้นแต่คนตัวใหญ่ช้อนร่างเธออุ้มแล้วพาเข้าห้องนอนเล็กของหญิงสาว เขาโน้มหน้าลงจูบหน้าผากเธอเบาๆ ปล่อยให้เธอได้พักสักประเดี๋ยว เพราะคืนนี้เขาจัดเต็มแน่นอน! เขาชอบมองสีหน้ายามกระแทกตัวตนเข้าไปจนสุด มันทำให้เขายิ่งอัดสะโพกใส่ไม่เกรงกลีบเนื้อสีอ่อนจะบอบช้ำ เหมือนกับเวลานี้ที่แผ่นหลังของเธอแนบไปกับผนังห้องน
