Chapter 18

Thursday, meaning ay may klase ako. Buti na lang at hapon pa. Kaya kahit medyo kulang sa tulog ay pinilit ko ang katawan ko na pasukan ang klase ko ngayon.

Nakaupo ako dito sa bench habang hinihintay ang mga kaibigan ko na nagpaalam na sandaling may bibilhin sa canteen. Binubuklat buklat ko ang libro kong hawak pero hindi ako makapag concentrate sa pagbabasa. Hindi ko naiwasang balikan ang mga nangyari kagabi, rather kanina pala.

Ramdam ko ang medyo pagbilis ng pagdadrive niya kaysa kanina. Alam ko, pareho kami ng nararamdaman sa ngayon kaya naman kahit mahirap ay pinilit ko ang sarili ko na huwag lumingon sa gawi niya dahil baka kung saan pa kami humantong, or worst ay baka maaksidente pa kami.

Pakiramdam ko ay sobrang tagal ng biyahe namin bago pa man kami makarating sa bahay niya. Nang sa wakas ay maipasok niya sa gate ang kotse niya ay walang sali-salita niya akong kinabig. Mainit na halik uli, tila ba doon nakasalalay ang ekonomiy