Home / Romance / Blue Williams (The Governor's Dilemma) / CHAPTER 5; Blue Williams, ( The Governor's Dellima)

Share

CHAPTER 5; Blue Williams, ( The Governor's Dellima)

Author: tata.1999
last update Last Updated: 2025-02-17 23:55:53

Sa kabilang Banda,abala Ang dalaga sa kanyang niluluto para sa kanilang hapunan na mag pinsan. Na una na siyang umuwi sa pinsan nitong si Lorraine. Hindi ito sumabay sa kanya dahil may pupuntahan pa daw ito, Lorraine is her second cousin, anak ito ng pinsan mommy Caroline niya.After niyang mag luto ay , umupo muna siya sa sofa at kinalikot ang cell phone nito,pa scroll- scroll lang sya sa kanyang social media.

Na dagdagan na naman Ang kanyang followers.Yes, she won the pageant last night. kaya mas na kilala pa siya, sa edad na 17 ay matured na siya mag isip, at hindi rin mamahalata , sa katawan niya na 17 plang siya. She admits that she is beautiful and many men are attracted to her beauty and physique.

Hindi Muna talaga Siya nakikipag entertain Ng mga manliligaw. Ini-enjoy niya muna ang kanyang pagiging teenager dahil the next 2 months ay ganap na siyang dalaga.

After the pageant last night she only did for few and interviews, at nakipag kwentuhan tsaka nag pasalamat narin sa mga suporta at tumulong sa kanya, Lalo na sa kanilang mayor. Hindi talaga siya nag pa pigil na sa hotel na matutulog, kahit medyo may kalayuan ang kanyang uuwi-an ay umuwi talaga ito.

Malaki rin ang premyong natanggap niya. Kaya ibinangko niya iyon para sa kanyang pag-aaral sa kolehiyo. Ayaw niya kasi na habangbuhay nang magtatrabaho ang kanyang Lola. Kaya ibinigay niya ang kanyang makakaya para manalo sa Ms. Mutya Iloilo. inihatid siya ng binatang anak ng kanilang mayor na naging kaibigan nya narin.

Mabait si Renz at gwapo narin. Maraming babae Ang nagkakandarapa dito. Pero Wala epek sa kanya Ang lalaki.She was focused on her studies. Even though it was difficult for her dahil malayo Ang kanyang lola ay tiniis niya. Naawa Siya sa kanyang Lola dahil kailangan pa nitong mag trabaho para sa kinabukasan niya. Kaya sa murang edad ay naging bukas ang isip niya sa realidad ng buhay.

Sa edad na seventheen ay marami na siyang pinag daan. Ang mommy Niya talaga ang Kasama Niya palagi dati. Dahil ang kanyang Lola ay matagal ng yaya sa mayang pamilya sa maynila. Umuuwi lng ang kanyang Lola dati para mag bakasyon at after Ng bakasyon ay balik naman itong maynila.

Mahal na mahal Siya ng kanyang Lola Inday dahil nag iisang lg siyang apo nito. Namatay din Ang kanyang mommy sa sakit na brain tumor huli na Ng malaman namin na may sakit siya dahil inilihim niya ito saamin ni Lola.

Ang Daddy ko naman ay ni Minsan Hindi ko na kita. Sabi ng mom at Lola ko ay Hindi na daw ito nag e-exist. Nasanay narin ako na wala akong ama kaya Hindi ko narin hinahanap Ang kalinga niya.

na palalim na Ang iniisip Ng dalaga ng mag vibrate Ang cellphone niya, ng tingnan niya ang screen it was from an unregistered number. Aya hesitated for a moment about whether to answer it, but ultimately, she picked up the call and put it on speakerphone. She didn't say anything at first, wanting to hear what the other person had to say.

"Hello, is this Aya right?" tanong ng boses ng lalaki sa kabilang linya.

Biglang kumabog ang puso ng dalaga nang marinig ang baritonong boses ng lalaki sa kabilang linya.

"Mmh.. yeh-yeah it's me," nauutal na sagot ng dalaga.

"Who are you?" tanong ng dalagita.

"I'm Blue, ako ang alaga ni Nanay Inday. I mean, boss ng Lola Inday mo," sagot ng binata.

Hindi agad nakapagsalita ang dalaga dahil pamilyar sa kanya ang pangalang Blue.

"Bakit po kayo napatawag? I mean, saan po si Lola?" medyo kinakabahan na tanong ng dalaga.

"Napatawag kasi ako dahil nandito ngayon sa ospital si Nanay Inday, na-himatay kasi ito," paliwanag ni Blue kay Aya.

"Wha!? Kailan pa? Bakit ngayon mo lang ako tinawagan?" napalakas na tanong ng dalagita. Hindi ito makapaniwala sa ibinalita sa kanya ng binata.

"Yeh, yeah.." nauutal na sagot ni Blue.

"Na-misplace kasi ni Lola mo ang cellphone nito at na-lowbat na rin kaya nahirapan akong hanapin kung saan niya ito nailagay kaya ngayon lang kita natatawagan."

"Ipapasundo kita diyan ngayon. I-impake mo na lang ang mga gamit mo. Alam kong gusto mo rin makita ang Lola mo."

"I'm sorry kung ngayon lang kita natatawagan. Mag-impake ka na ngayon. Baka maya-maya ay andyan na ang sundo mo."

Hindi na nakapagsalita ang dalaga dahil nag-uunahan na ang mga luha niya. Gusto niyang pagalitan ang lalaki dahil kung bakit ngayon lang siya tinawagan. Pero hindi niya naman ito masisisi dahil na-misplace nga ng Lola niya ang cellphone nito. Kaya pala hindi niya ito ma-contact.

Nang matauhan, tiningnan niya ang screen ng cellphone niya pero wala na ang tawag. Siguro ay pinatay na ng lalaki ang tawag dahil hindi na siya nakapagsalita kanina.

Pinunasan ng palad niya ang kanyang basang pisngi at tsaka tumayo na.Nangangatog man ang tuhod ay hindi niya ito alintana. Tinungo niya na ang kanyang silid kailangan niya ng mag-impake baka maya-maya ay nandiyan na ang susundo sa kanya.

Matapos mag-impake ng dalaga, napabuntong-hininga ito. Gusto niyang i-relax ang sarili dahil ayaw niyang mag-isip ng kung ano-ano para sa kalagayan ng kanyang Lola. Ayaw kasi ng Lola niya na nakikita siyang mahina at iyakin.

Habang wala pa ang kanyang sundo, naisipan niyang maligo muna. Gusto niyang ma-relax ang utak niya dahil sa mga negatibong naiisip niya.

Pagkatapos niyang maligo, naghanap na siya ng maisusuot. Napili niyang isuot ang red fitted shirt, tsaka high-waisted denim pants. Hindi na siya nag abala nag mag ayos ng mukha niya at hinayaan niya narin na naka lugay ang mahaba niyang buhok.

Lumabas na siya sa kanyang silid, bitbit ang kanyang maliit na maleta.

Umupo siya sa sofa para antayin ang kanyang sundo. Wala pang dalawang minuto, ay may naririnig na siyang tunog ng sasakyan sa labas ng kanilang bahay.Tatayo na sana siya para para tingnan ito nang mag-vibrate ang kanyang cellphone. It was an unregistered number again. Sinagot niya muna ito.

"Hello?"

"Hello, it's me Blue. Nasa labas na ng bahay n'yo ang sundo mo."

"Ah, okay. Sege, lalabas na ako. Thank you." Then, she hung up the call. She hurriedly stood up and quickly changed her footwear. She grabbed the red flat shoes from her shoe rack and put them on before going out of the house.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Blue Williams:Chapter 6 (The Governor's Dellima)

    BLUE POV Hindi ko maiwasan ang kabahan, baka kasi isisi sa akin ni Aya kung bakit na Hospital ang kanyang Lola Inday. Iwan ko ba kung bakit ganito na lang ang kaba ko. Kakatapos ko lang siyang tawagan ,Pina sundo ko siya, alam kong masakit para sa kanya ang mabalitaan na nasa ospital ang kanyang Lola. Pina-sundo ko na lang siya gamit ang private helicopter ko kasama si Danny para siya ang susundo mismo sa bahay ng dalagita. Hindi mapakali si Blue, dahil maraming gumugulo sa isip niya simula nang dumating sila sa ospital. Nalaman niya kasi na malala na ang sakit ng kanyang nanay Inday , at may taning na pala ang buhay nito. Nasasaktan siya dahil hindi man lang pinaalam sa kanya ng matanda ang sakit nito. Sana naagapan ito ng maaga. Inaantay pala talaga ng matanda ang oras kung kailan ito kukunin ng nasa itaas. Nasasaktan siya at lalo na para sa apo nitong si Aya. Nalaman niya na malala na pala ang sakit nito sa puso, pero ang mas masakit, dahil may brain tumor pa pala ito at nasa st

    Last Updated : 2025-02-24
  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Blue Williams: (The Governor's Dellima)CHAPTER 7

    Aya POV Nagising ako dahil sa mahinang tapik sa balikat ko, agad kong imimulat ang mga mata ko at napaayos agad ako ng upo. Agad kong kinapa Ang aking pisngi baka kasi may panis na laway, Minsan kasi ay tuloy laway ako pag nakatulog at hindi talaga iyon maiwasan. Kahit nahihiya man pilit kong pina-pormal ang aking mukha bago ko ito hinarap. Nang tingnan ko ang lalaki na Danny daw ang pangalan, nakatingin pala ito sa akin. Medyo naiilang ako sa paraan ng pagtingin niya sa akin, pero isinawalang-bahala ko na lang iyon. Ang bilis lang ng oras at alam kung nandito na kami sa Maynila. "Ms. Aya, nandito na po tayo sa ospital." "Mm... Pasensya na po kung nakatulog ako. Pagod lang po siguro," sagot ko. "I understand, Ms. Aya. Baba na tayo. For sure, inaantay ka na ng Lola mo at ni Mr. Williams." Okay po, at tsaka ko ito nginitian. Nauna itong bumaba ng helicopter at sunod ay inilalayan niya narin akong makababa. Napansin ko ang magandang tindig at gwapong mukha nito. Kanina ay

    Last Updated : 2025-02-26
  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Blue Williams:(The Governor's Dellima) Chapter 8

    Nakatalikod sa gawi ko ang babae. Kanina ko pa ito gustong lapitan at paupuin man lang. Kanina pa kasi ito nakatayo at wala man lang itong balak umupo at humarap man lang sa gawi namin. Hindi ako makapaniwala na apo siya ni Nanay Inday dahil ibang-iba kasi ang gandang taglay meron ito. Aaminin ko man sa hindi, ng pumasok ito kanina ay napatulala ako sa angking kagandahan nito. I can't believe that she's Aya . That's why I asked Danny triple times if he was telling the truth because the only picture I saw in Nanay Inday's wallet was when she was 5 or 7 years old. Yes, I know that she's already 17 years old. I found out when she answered the phone and realized it was Nanay Inday she was talking to. "Nagkausap rin ba kayo kanina?" tanong nito kay Danny. "Yes, Gov. Nakatulog nga po 'yan kanina dahil sa pagod daw siya." "Maayos din ba siyang makipag-usap sa'yo, Dan?" "Yes, Gov. Pero..." putol ni Danny sa gusto niyang sabihin. "Pero ano, Danny?" "Kakaiba po kasi siya, Gov. Par

    Last Updated : 2025-02-27
  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Blue Williams: (The Governor's Dellima) CHAPTER 9

    Ano ang sakit ng Lola? May alam ka ba?" deretsahang tanong ni Aya sa binata. Hindi agad nakapag-sagot ang binata sa tanong sa kanya ni Aya. Hindi nito alam kung ano ba ang dapat niyang sabihin. Seryoso ang mukha nito habang nakatitig sa kanya, nakaka-intimidate ito kung tumingin. First time niyang maka-encounter ng babae na ganito makatingin, walang pag-alinlangan at walang takot. "Titignan mo lang ba ako, Sir?" tanong ulit ng dalaga sa nagpipigil na inis na tono nito. Napakurap naman ang binata at parang napahiya sa dalagitang kaharap. "She's unbelievable! Parang matanda na pag nagsalita," pabulong na sabi nito. Walang ekspresyon niyang tiningnan sa mga mata si Aya. "Umupo ka muna at antayin mong gumising ang Lola Inday mo. Siya lahat makakasagot ng mga katanungan diyan sa isip mo," seryosong sabi nito sa dalagita. "Ikaw ba ang tumawag sa'kin?" "Yeah..." tipid na sagot ng binata. "So, ikaw pala ang boss ng Lola ko?" "Bakit hinayaan mo pa siyang magtrabaho? Hindi ka

    Last Updated : 2025-03-01
  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Blue Williams:(The Governor's Dellima)

    Chapter 10 Aya's POV The next morning, Aya slowly opened her eyes. As she met the hospital ceiling, she abruptly sat up, only to fall back onto the floor in a panic. "What the f**k!" she cursed. "Ang sakit ng p***t ko" She couldn't understand why she was asleep. Subrang pagod ko lng talaga ako at antok narin kaya tuloyan akung naka tulog. " But wait, who fixed my position?" she thought to herself. Is it Blue? The guy who's completely lifeless and colder than ice when he looks at you. Ugh... it's embarrassing. But in fairness ang gwapo niya. He has a perfect face, a prominent jawline, his physique is amazing, at ang mapupulang labi niya. He looks like Alp Navruz, the Turkish actor and model. "May Asawa na kaya siya? "Oh My God, Aya, what are you thinking?! "Bakit parang pinag nanasaan mo yung lalaki na'yon." Hindi ka pumunta dito para lumandi. Suway ng kabilang utak niya. Akma na sana siyang tatayo ng may baritonong boses na nagsalita sa bandang likuran niya. "What

    Last Updated : 2025-03-02
  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Blue Williams:(The Governor's Dellima) chapter 11

    Paroon-parito ang dalagita sa hallway habang hinihintay ang paglabas ng isa sa mga tao doon sa loob. Sa ganitong eksena siya nadatnan ni Danny. “Ms. Aya, bakit po kayo nandito sa labas?” Walang ka-Malay-Malay na tanong ng binata. Kumunot naman ang noo ng binata nang mapansin ang mga mugtong mata ni Aya. Hindi pa man nakasagot ang dalagita nang biglang nag-unahan na namang tumulo ang mga luha nito. Agad na naunawaan ng binata ang ibig sabihin noon. “Upo ka muna, Ms. Aya. Maghintay nalang tayo. Huwag ka nang umiyak at patibayin mo ang loob mo,” anas ng binata, at inakay ito at pina-upo. Naaawa ang binata sa sitwasyon ng dalagita. Hindi pa ito nakapalit ng damit mula nang dumating sila, mugto rin ang mga mata nito at halos nangangamatis ang mukha nito dahil sa kakaiyak. “Magiging okay ba ang, Lola?” Hindi naman agad nakasagot ang binata sa tanong sa kanya ng dalagita. “Mag-antay lang tayo, Ms. Aya. Alam ko pong malakas ang Lola Inday mo. Manalangin tayo sa itaas, siya l

    Last Updated : 2025-03-02
  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Blue Williams: (The Governor's Dellima) Chapter 12

    chapter 12Gumuho ang mundo ni Aya nang marinig sa mismong bibig ng doktor, nakakalabas palamang ng silid kung saan nakaratay ang Lola niya, ni hindi siya makapaniwala sa mga pinagsasabi nito na wala na ang kanyang Lola. "Nagbibiro lang ba kayo, Doc?" Tanong niya sa kaharap na Doctor."Pasensya na po, Ms., pero hindi po ako nagbibiro.""Ano po ba kasi ang nangyayari? Bakit ganito lang kadali sa inyo nasabihin sa akin na nawala na ang Lola ko?" Sabay nag-uunahan sa pag patak ang mga luha ni Aya.Naawa ang binatang si Steven sa sitwasyon ng dalaga dahil mababakas dito ang sobrang pagod at kalungkutan sa magandang at luhaang mukha nito. At may kung ano siyang kakaibang nararamdaman sa puso niya na hindi niya mapangalanan. May kung anong nag-uudyok sa kanya na I-comfort ito, na hindi niya gawain dahil isa lang naman siyang heartless Casanova doctor."Sorry po, Ms. pero hindi ako pinahihintulutan na ipaliwanag sa'yo ang kinamatay ng iyong Lola. Dahil may taong nag hihintay sa'yo sa loob

    Last Updated : 2025-03-03
  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Blue Williams:(The Governor's Dellima) Chapter 13

    Today, we will lay to rest the person who was so important to me. It's painful to think about, but I'm slowly accepting na wala na ito. Ang tagal din ng lamay nito, na umabot ng tatlong linggo, dahil iyon ang gusto ni Aya, at dahil na rin sa ito ang nakagawian nila sa probinsya. Ang iba nga, halos umabot pa ng isang buwan bago i-burol. Aya just kept crying. I knew she was still hurting, and couldn't accept na wala na si nanay Inday. I let her be,because I knew this was the last time she would be with Nanay Inday. "Gabayan n'yo po ako, La, huh. Alam ko pong hindi n'yo po ako pababayaan. Mamimiss po kita ng sobra, mananatili ka po dito sa puso ko. Paalam po." "Sabay nag lalagasan Ang mga luha ni Aya." Hindi maiwasang pumatak ang butil ng luha sa mata ng binata. Subrang naapektuhan siya sa binitawang salita ni Aya. Lumapit siya sa kabaong ng matanda at tinitigan ito. "Nanay, pinapangako ko na aalagaan ko po at hindi pababayaan ang iyong pinakamamahal na apo. Pangakong gagampa

    Last Updated : 2025-03-04

Latest chapter

  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Chapter 33

    Blue's POV"Thank you for accepting me into your care so willingly. From now on, would it be okay with you if I called you ‘Kuya’? If I treated you like my older brother?" Aya asked directly, surprising Blue."Is that alright?" She asked again, her voice hesitant.Agad namang nakabawi si Blue sa pagkabigla sa rebelasyon ni Aya kaya pinasigla nito ang mukha niya, na akala mo'y tuwang-tuwa sa ibinalita sa kanya."Really? You accept me as your brother?" He asked, his voice brimming with excitement."Yes, of course. I’ve thought about it.” Aya lied,"Huwag n'yo sana akong parusahan, Lord, dahil po sa mga kasinungalingang nagawa ko."she silently whispered to herself. "Well, that’s great. From now on, Kuya na ang itatawag mo sa akin, okey?" Sabay ngiti niya ng malawak sa dalagita.Ginusto ko naman to simula't sapol, but why ? Why do I feel this pain? Why does it feel so wrong that she accepts me as her brother? Tanong n'ya Ng pa ulit-ulit sa isipan."Is there something wrong, po?"Humugot

  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Chapter 32

    Sarap na sarap ang dalagitang si Aya sa pagkakatulog.Hanggang sa dinalaw siya ng panaginip.She was in a dark place, and a small, twinkling light suddenly appeared.at lumabas doon ang kanyang Lola.Suot-suot nito ang paboritong damit na kulay puti na bulaklakin na siya mismo ang pumili noon nang minsan silang namasyal. Malawak ang ngiti nito sa kanya, na parang totoong buhay dahil sa masigla ang pangangatawan nito.Her grandmother spoke, causing Aya to sob uncontrollably."Kamusta ka na, Apo? Hindi mo ba pinapabayaan ang sarili mo?" tanong ng matanda."L-Lola, ikaw ba 'yan talaga?" utal niyang tanong."Oo, apo. Na-miss mo ba ang Lola? Halika ka rito, kasi sobrang na-miss ka na ng Lola."Agad siyang tumakbo sa pwesto ng Lola niya at walang ano-anong niyakap ito ng mahigpit."Bakit ngayon ka lang bumalik, La? Alam mo po bang sobrang lungkot ko?" hinaing niya sa matanda."Alam mo, apo, lahat tayo ay may hangganan sa mundo. Lagi mo lang tatandaan na hindi ka nag-iisa. Na wala kang karamay,

  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Chapter 31

    Good Day po sainyong lahat, kayo napo Ang bahalang umunawa Ng mga typo errors po. at pasensya na Po kung pinaghihintay ko Po kayo ng update. Humihingi Po Ako Ng pag unawa at suporta Po sainyo. Araw-araw pa po Kasi pumasok sa school dahil sa Marami lang long dapat tapusin. dahil mapalit na po Ang bakasyon. Enjoy reading po! eto Muna Ang update ko Po. God bless you all. 🙏 Bukas Po ulit💓Pasado ala-una ng madaling araw na ako nakatulog. At nagising din ng alas singko dahil sa maraming iniisip ka sa mga ganap ka gabi kaya parang nakalutang ako ngayon .iniisip kung paano ko iwasan ang ganitong pakiramdam. Iba ang nararamdaman ko kay Aya. Hindi ko maipaliwanag kung ano, pero ginugulo niya ang isipan ko simula ng unang beses ko siyang nakita.May pagnanasa ba ako sa kanya? Aminin ko man sa Hindi Ang totoo ay ang laki ng epekto niya sa buong pagkatao ko. Unang beses ko pa lang siyang makita ay kakaiba na talaga ang nararamdaman ko, Ang bilis Ng tibok Ng puso ko pag nahahawakan ko siya, Lalo

  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Chapter 30

    Aya carefully opened the door, peeking out before stepping out. The hallway was dark, so she turned on the screen of her phone for light. She walked slowly, trying to make as little noise as possible so she wouldn't wake anyone up.When she reached the stairs, she gripped the handrail tightly for support to prevent herself from losing her balance. The design of the staircase was amazing – smooth, without a speck of dust. You could tell it was meticulously cleaned. It felt like you were in a royal mansion. As she was halfway up the stairs, the light suddenly flicked on. She was instantly startled when their eyes met, as he was also on his way up the stairs. They both froze, staring at each other. Aya swallowed hard when he looked her up and down.Ni wala pa siyang suot sa paa dahil sa Hindi n'ya na na isip iyon kanina.Nakaramdam siya ng hiya dahil sa paraan ng pagtingin nito. Mapupungay ang mga mata nito at tila may kung ano siyang emosyong nakikita roon. She felt even more flustered wh

  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Chapter 29

    Aya's POV He brought me to the guest room, the same one I stayed in for a night when I waited for Grandma's body to be released from the morgue. Honestly, I'm really uncomfortable sleeping in a room this big. It feels like someone's watching me.'Yung feeling na parang nanindig ang balahibo mo kahit na walang dahilan. Gustuhin ko man mag-reklamo ay nahihiya ako dahil sa pag sagot sagot ko sa kanya na umabot pa sa pikonan. He set me down on the bed, which is big enough for six people. "Stay here for now, and don't try to stand up. It might make your ankle swell more, okay? I'll be back in a minute," Blue said. "Okay," I replied, and then he left the room. Being alone, I couldn't help but feel sad because I already miss my cousin. "Lord, I want to go home already. I'm already getting bored," she thought to herself. I was stunned, and before I knew it, a tear rolled down my cheek. People think I'm tough. People think I'm brave. But the truth is, I'm not. "I'm a Great pretend

  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Chapter 28

    Ilang minuto na silang naka-tambay sa rooftop ng mansyon niya at hanggang ngayon ay hindi pa rin sila bumababa ng helicopter dahil sa mahimbing pa rin ang tulog ng dalagita. Kahit nangangalay na siya sa kakaupo ay tiniis niya dahil ayaw niyang istorbohin ang pagkakatulog ng dalagita.Dumating sila ng eksaktong alas-nuebe ng gabi.He couldn't hold it any longer, he had to pee, so he gently stroked Aya's soft hair. At hindi nga Siya na bigo dahil gumalaw na ito at humikab pa. He couldn't help but smile at how cute she was."Gising na, nandito na tayo.""Maya na, inaantok pa yung tao eh," sagot ni Aya sabay nguso."Hindi pwede, matulog ka nalang ulit mamaya, bababa na tayo. Kanina pa tayo dito naka-tambay sa rooftop," paliwanag niya.Agad namang na-ayos ng upo ang dalaga dahil sa sinabi ng binata."Huh?! Kanina pa pala tayo dumating? Bakit hindi mo man lang ako ginising?" bulalas na tanong ni Aya."So kasalanan ko pa pala?" tanong niya sabay taas ng kilay."Oo, malamang. Alangan naman ak

  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Chapter 27

    Blue's POV Tahimik ang byahe,dahil wala kaming imikan sa loob ng sasakyan at hinayaan ko nalang munang mag-emote si Aya. Alam kong hindi siya sanay na mawalay sa pinsan niya dahil ito ang kasama niya ng mga panahong wala si Nanay Inday sa tabi niya. Sobrang traffic sa ganitong oras dahil rush hour. Gaya din sa Maynila na pag-tatak ng alas singko ay sobrang traffic na rin dahil sa mga nag-uuwing trabahante sa kani-kanilang bahay. Buti pa nga dito sa Iloilo ay halos hindi sobrang traffic. We arrived at the airport around 6:30. Na una na akung bumaba tsaka ko pinag buksan Ng pinto si Aya, dahil sa ramdam ko ay inaantok na ito. "Kuya Bert, thank you so much sa mahabang oras mo na pagsama sa amin," sabay abot sa kanya ng sobre na naglalaman ng 10,000. "Naku po, sir, huwag na po. Nakakahiya naman po sa inyo. At baka mapagalitan pa po ako ng boss ko niyan, may sahod naman po ako eh," pagtanggi ng matanda sa kanya. "Tanggapin mo na at alam naman ng boss mo kung ano ang ugali ko. Kaya huw

  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Chapter 26

    Dear Readers, Sa na upload ko Pala kanina ay, chapter 25 Po sana iyon. Bali Mali lang Po Ang Ng na I type. pasensya na Po talaga. Thank you in advance Po sa pag unawa. Enjoy Reading po.God bless you all.🩷🙏"Mag-ingat ka lagi dito, huh. Tsaka 'yung mga sinasabi ko sa'yo, huwag na huwag kang magpapatulog ng mga halimaw dito kung ayaw mong mamultuhin ka ng Lola," pananakot na sabi ni Aya."Haha... Oo na nga, insan. Ano ba 'yang pinagsasabi mo? Parang tinatakot mo naman ako niyan," sabay punas ng luha sa mga mata nito. "Pinapatawa mo ba ako o tinatakot?" biro na tanong ni Lorraine sa pinsan."Tse! Umaayos ka talaga, insan, kung ayaw mong magalit si Lola sa'yo.""Basta umuwi ka dito, huh. Alam mo namang namimiss kita lagi kahit pikunin ka eh. Alam mo namang hindi buo ang araw ko pag hindi kita kasama. Nakakalungkot.""Ayaw mo ba talaga akong umalis, insan? Naiinis na ako sa'yo, panay iyak ka. Daig mo pa ang anak na iiwan ng ina," biro ni Aya sa pinsan nitong hindi tumigil ang pag-iyak

  • Blue Williams (The Governor's Dilemma)   Chapter 24

    "Ugh! Nakakahiya! Paano na 'to? Wala na akong mukha na mahaharap sa kanya. Bwesit talaga 'tong utak ko. Ang bata ko pa, bakit sobrang makakalimutin ako na. Hindi kaya sa kape ito?" hysterical niyang usal sabay sisisi sa kape ang lahat."Hay naku, Aya, huwag mo nang isisisi sa kape. Aminin mo nang may pagkatanga ka rin talaga minsan," dagdag na usal ng kabilang isip niya."Ugh! Parang ayaw ko nang lumabas," sabay subsob ng mukha sa unan."Insan, lumabas ka na diyan at harapin ang mga bisita mo," katok ni pinsan niya sa pintuan."Oo, saglit lang at lalabas na ako.""Bilisan mo na diyan at huwag mo nang pag-hintayin ang grasya sa'yo, kakain na.""Okay," tipid niyang sagot tsaka nagmamadaling kumuha ng bra sa may damitan.Habang papalapit sa dingding area ay parang gustong bumalik ng mga paa niya sa silid at magkulong nalang. "Kainis!" maktol niya sa isipan.Nang makarating sa dining ay iniwas niya ang tingin sa binatang nakatingin sa pwesto niya."Mmm... May kasama pala kayo?" ngiti niya

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status