Mag-log inShare
Prologue
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Dumadagundong ang kalangitan dahil sa walang humpay na kulog at kidlat. Masama ang pakiramdam ng panahon parang may babala ang langit.
Mag-asawang sampal ang pumukaw sa lasing na diwa ni Antonio, nasundan pa ito ng isang kabit na hambalos na tuluyang gumising sa kanya.
"Ama!" gulat ang rumehistro sa mukha niya nang makita ang nanlilisik na mata ng kanyang ama.
"Anong—" hindi na niya natapos pa ang sasabihin dahil bigla na lamang siyang kwenilyuhan ng nang-gagalaiting ama, dahan-dahan siyang hinatak palabas ng kwarto niya.
"A-am-ma, Ba-ba-kit? nauutal niyang tanong.
"Wala kang ibang ginawa kundi magbigay ng sakit sa ulo, Antonio! Bakit mo ginawa ang bagay na iyon?! Dinungisan mo ang pangalan ng ating angkan! Sucio Bastardo!" sa tanang buhay niya ngayon lang niya nakita ang ama na ganoon ka galit. Parang umurong ang kanyang dila at wala ni isang salita ang lumabas sa bibig niya.
Hinatak siya ulit ng kanyang ama palabas at marahas na tinulak pasakay sa kotse.
Patuloy ang pagbuhos ng ulan na sinabayan pa ng malakas na bugso ng hangin. Ilang minuto pa ang lumipas ay huminto na ang sinasakyan nila, nasa gitna sila ng kanilang Hacienda.
"Baba!" malakas na sigaw ng ama, naguguluhan man ay kusang gumalaw ang kanyang katawan at lumabas na sa kotse.
Nilibot niya ang kanyang tingin sa paligid, nanlaki ang kanyang mata dahil sa daang katawan na walang buhay ang nakahilera sa harap niya.
Naguguluhan siya, "Anong nangyari?" takang tanong niya sa ama, ngunit hindi siya nito kinibo.
"Ilibing ninyo ang mga 'yan, siguraduhin niyong walang makakaalam nito, bilisan ninyo!" narinig niya ang utos ng ama sa kanilang mga tauhan.
"Ano ba ang nagawa ko? Ano ang nangyari?" napahilamos siya sa kanyang mukha, nanginginig ang kanyang kalamnan, nangangatog ang kanyang tuhod.
Napaluhod siya sa lupa at napatingin sa langit, ramdam niya ang bawat patak ng ulan sa kanyang mukha.
"GOD! Ano ba ang nagawa ko? Wala akong maalala." Nanginginig na tanong ni Antonio sa sarili.
Kagabi lang ay nilunod niya ang sarili sa alak dahil sa sugatang puso ngunit hindi niya lubos akalain na isang kahindik-hindik na pangyayari ang kasasangkutan niya ngayon.
Napasabunot siya sa kanyang ulo, may samo't saring ala-ala ang biglang nagsulputan sa kanyang utak.
Marami... Magulo...Malabo...
"Papatayin ko silang lahat!"
"Hindi kita mahal, Antonio!"
"Bakit si Sabing ang hinahanap mo Antonio?! Nandito ako, ako dapat ang nasa puso mo!"
"Pagsisisihan mo ang ginawa mo Antonio, gagawin kong impyerno ang buhay mo."
Puno ng hiyawan, umalingawngaw ang sunod-sunod na putok ng baril, dumanak ang dugo, naging pula ang lupa.
Iba't-ibang imahe ang nagsusulputan. Nakakagimbal, nakakatindig balahibo, nakakahilo.
"Tingnan mo ang ginawa mo, Antonio!" ani ng isang matinis na boses galing sa isang bulto ng tao, malabo, sobrang labo...
"AAAAAAAAHHHH!" sumigaw siya ng malakas hanggang sa namaos ang kanyang boses.
Ano ang nagawa ko? Tanging nasambit niya habang sinasabunutan ang sarili.
"Ano ang nagawa ko?"
Kaugnay na kabanata
Blinded Justice (Unveil the Mystery) CHAPTER 1: HACIENDA VERGARA MASSACRE, CRIME OF THE YEAR
November 11, 1992-One hundred eleven people werekilledin Hacienda Vergara, the victims were mostly farmers and workers, their corpses hastily buried in shallow graves...SarmientoPress HeadlinesHacienda Vergara Massacre: One hundred eleven people were brutally killed on a stormy afternoon, and the dead bodies were buried near the vicinity of Vergara's mansion.The Daily Inquirer
Blinded Justice (Unveil the Mystery) CHAPTER 2: SUICIDE OR MURDER?
BREAKING NEWS! Wala ng buhaynangmatagpuanng mgapulisang killer na maypakanasapagpataysakanyangbuongpamilya.Ayonsa mgapulissa San Fernando police station ay suicide angdahilanngpagkamatayng suspect.Hinalanila ay hindi nakinayapanitoangbigatngkonsensyadulotngpagpaslangniya sakanyangbuongpamilya. "Nakakalungkot naman, siguro nga talaga hindi na niya kinaya pa ang konsensya at siya na mismo ang kumitil sa buhay niya," ani ni Tanya na nasa tabi ko na pala. Nagitla ako sa nalaman ko.Nagpakamatay si Ka Pening? "Hooooy! Ayah...ano ka ba kanina pa ako nagdadaldal dito para lang pala akong nakipag usap sa hangin. Ano na namang tinutunganga mo diyan?” maarting tanong nitong katabi ko.
Blinded Justice (Unveil the Mystery) CHAPTER 3: THE MISSING KEY
Sylvia Dela CruzSylvia Dela CruzSylvia Dela CruzPaulit-ulit na nag-e-echo sa utak ko ang huling sinambit ni Beatrice."Damn Ma! Anong kinalaman mo sa nangyaring pagpatay sa pamilya ni Ka Pening?" frustrated kong sambit, naguguluhan ako at kailangan kong malaman kung ano ang totoo.I
Blinded Justice (Unveil the Mystery) CHAPTER 4: MYSTERIOUS SAVIOUR
Sunod-sunod na putok ng baril ang pinakawalan ng taong humahabol sa akin ngayon, patuloy pa rin ang paghabol nito kahit ilang ulit ko nang sinubukang iligaw. Oh no! bakit ba kasi ang tanga ko, kung dumeretso na sana ako sa police station total doon naman talaga ang sadya ko! I'm now heading to nowhere at hindi ko na alam kung saan na ako patungo, mangilan-ngilan na lang ang mga sasakyan na kasalubong ko at mukhang liblib na kalsada na 'tong binabaybay ko. "Oh, God please help me, please," nanginginig na ang kamay ko, tagaktak na rin ang pawis ko at nagsimula na akong magpanic.
Blinded Justice (Unveil the Mystery) CHAPTER 5: BEATRICE
Namayani ang katahimikan, walang nagsasalita sa aming dalawa simula pa kanina, kahit maraming tanong sa utak ko ay tila ayaw gumalaw ng dila ko at walang salita ang lumalabas sa bibig ko."Ariah—" he called me, finally breaking the silence between us."I know, naguguluhan ka sa mga pangyayari pero I don't have the right to tell you everything," he said while looking directly into my e
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 6: Picture of the Past
Napabalikwas ako ng bangon at bumungad sa aking paningin ang puting pintura ng silid. Walang mga gamit at tanging ang maliit na kama na aking hinihigaan ang nandito sa loob.Biglang kong kinapa ang aking mukha, dibdib at maging ang aking paa. Patay na ba ako? Nasa purgatoryo na ba ako? Oh my God! nasaan si Beatrice? Ang tanging naalala ko ay may isang malaking bagay ang bumunggo sa sinasakyan namin bago ako mawalan ng malay.Napatingin ako sa gawing kanan nang bumukas ang pinto, napaawang ang bibig ko nang mapagtanto kong may isang lalaking nakasuot ng purong i
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 7: Deep Secret
Tulog si Tanya nang madatnan ko. Mugto ang mata nito sa kaiiyak at bakas pa rin sa mukha nito ang matinding takot. Mabuti nalang kanina at nakontak ko ang number ni Tanya, ngunit si Adrian ang nakasagot. Nakita niya raw si Tanya na tumatakbo sa daan at may humahabol sa kanya, mabuti na lang daw at may nakalimutan siya sa newsroom kaya't naroon pa siya noong mga oras na 'yon. Humahangos at nanginginig sa takot daw si Tanya nang nakasakay ito sa kotse niya. Swerte nga at natakasan nila ang mga taong humahabol sa kanila. Kasalukuyan kaming nandito sa condo ni Adrian. Ayaw daw umuwi ni Tanya sa tinutuluyan niyang bahay dahil baka raw matutonton siya ng mga humahabol sa kanya kaya't dinala siya ni Adr
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 8: The Agreement
Everything happened in a flash, and I can't believe that Tanya has gone by the wind before my eyes. Hot tears streamed down my cheeks, I was petrified, and seemed too appalled to speak. Andrian doesn't speak either, we're both in total shock at what had happened. No one dares to speak; silence is too bold to cover us both.I tried to close my eyes, hoping that my brain could finally process what had happened. But to no avail, I was still in total disbelief. I covered my face with my shaking hands, tears flooded again and my memories with Tanya continued flashing in my head.Adrian suddenly clears his throat; silence goes away in an instant. He stops the car in the middle of nowhere. "Ariah," Adrian muttered, "Lakasan mo ang loob mo, they already eliminated Tanya, and God knows we'r
Pinakabagong kabanata
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 25: Heartbreaking Goodbye
Napahawak ako sa aking kaliwang braso, napangiwi ako sa sakit at ramdam ko ang preskong dugo na malayang umagos dahil sa daplis ng bala. Kung hindi ako naging maagap sa pagtulak sa ama kong si Sebastian ay tiyak sa dibdib niya tatama ang bala. "Tama nga ang kasabihang 'Blood is thicker than water' hindi mo nga kayang tiisin ang ama mong demonyo." Nanlamig ang buo kong katawan nang mapagtanto kong ang lalaking kaharap namin ngayon ay walang iba kundi si Adrian. Tinanggal nito ang suot na mask at itim na cap, batid kong nanginginig ang mga kamay niya dahil sa galit, mariin niyang hinawakan ang baril na nakatutok sa aming dalawa ng ama ko. "Adrian...please, huwag mong gawin ang masama mong balak! kung ano man ang kasalanan ng ama ko sa 'yo please, huwag mong dungisan ang mga kamay mo! May batas tayo Adrian, handa akong kumbinsihin ang ama ko na pagbayaran niya ang kasalanan niya sa inyo ng pamilya mo!" pagmamakaawa ko rito. "Hindi ang batas rito ang nararapat na magparusa sa demonyo mo
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 24: The Mastermind
"Good morning dear? Kumusta ang tulog mo, mahimbing ba?" Ang nakangising mukha ni Ms. Anastacia Sarmiento ang bumungad sa aking paningin pagmulat ko ng aking mata.Kinurap-kurap ko pa ang aking mata dahil medyo malabo pa ang aking paningin. Sinubukan kong kumilos pero napagtanto kong nakaupo ako sa isang kahoy na silya habang nakatali ang aking mga kamay at paa. "Anong nangyari? Bakit ako nakatali? Anong binabalak mo sa 'kin?!" natataranta kong tanong."Relax dear, hinay-hinay lang sa pagtatanong. Well, nandito ka sa playground ko and ngayon ay ipapakita ko sa 'yo kung paano ko papahirapan ang mga taong sagabal sa mga plano ko. Just sit here and enjoy the show!" ani nito habang nakangisi na parang demonyo. Napatingala ako nang may isang malaking kahon na gawa sa bakal ang unti-unting ibinaba sa harapan ko. Nanginig at nanlambot ang buo kong katawan nang unti-unti itong bumukas at lumitaw ang duguan at walang malay na katawan ni Ninang Trishia. Halos hindi ko na makilala pa ang mukha
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 23: Devil in disguise
Adrian's Point of View"Anong pakay mo sa 'kin at kailangan pa talagang sa liblib na lugar tayo magkita?" tanong ko kay Maam Anne. Nandito kami sa gilid ng isang coffee shop, sinabi niya sa 'kin na hindi na namin kailangan pang mag-usap sa loob dahil mahalaga ang pag-uusapan namin ngayon. Balisa ito at bakas sa mukha ang labis na kaba, kanina pa ito nagpapakawala ng malalalim na buntong hininga. "Adrian...hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa iyo ang lahat pero kailangan nating iligtas si Ariah, nanganganib ang buhay niya," natataranta nitong sabi. Taas kilay ko siyang tinitigan at halatang hindi nga ito nagbibiro. "Wala na akong pakialam sa kaniya at kung hindi mo mamasamain ay aalis na ako, kung alam ko lang na 'yan lamang ang sasabihin mo ay hindi na sana ako nakipagkita sa 'yo," prangka kong wika. "Adrian! nanganganib ang buhay ni Ariah sa kamay ni Edward! May masama siyang balak kay Ariah, at alam kong hindi mo kayang tiisin si Ariah. Pinapangako ko sa 'yo na kapag naili
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 22: Flame of Death
Sarmiento MansionIlang minuto kong tinititigan ang puntod nina Mama at Papa na magkatabi, malinis pa rin ito at parang hindi pinaglumaan ng panahon, halatang inaalagaang mabuti ng care taker ng mansion ang puntod ng mga magulang ko. Walang pinagbago ang lugar na 'to, 30 years na ang lumipas pero pakiramdam ko'y ang lahat ng ala-ala ko sa lugar na ito ay habang-buhay ng nakaukit sa aking puso. "Makipagkita ka sa akin sa lugar kung saan una tayong nagkita. Lubos akong aasa sa iyong pagpunta, maghihintay ako sa iyo mahal.Lubos na nagmamahal,TonioDumilim ang aking paningin at napuno ng galit ang aking puso sa nabasang liham na galing kay Antonio. "Mga taksil!!! Mga walang hiya! Humanda kayo sa 'kin, hindi ako papayag na sasaya kayong dalawa. Hindi ako papayag na mapapasakamay ng walang hiyang Antonio Vergara na 'yon ang pinakamamahal kong si Sylvia! hinding-hindi mangyayari 'yan!" nanggagalaiti kong sigaw habang malakas na hinampas ang mesa sa aking kwarto. Hindi ko alam kung paano
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 21: Excruciating Pain
"Bullshit! Mga walang silbi, mga inutil!!" I roared in uncontrollable fury. Halos mag-iisang buwan na ang nakalipas pero hindi pa rin nila nahahanap ang walang hiyang Doctor na 'yun. "Oh c'mon my dear brother, ang aga-aga para ka nang toro na galit na galit. What's wrong KUYA? Tell me, baka makatulong ako," may panunodyong bungad sa akin ni Anastacia pagkapasok nito sa opisina ko. "Not now, Anastacia. I'm not in the mood for your silliness. Umalis ka sa harap ko ngayon din." Tiningnan ko siya ng masama ngunit ngumisi lamang ito at halatang nag-eenjoy sa pang bwebwesit sa 'kin ngayon. "Ano ka ba kuya, nakalimutan mo na ba kung anong araw ngayon?" Nakahalukipkip nitong tanong habang seryoso itong nakikipagtitigan sa 'kin."Sa dinami dami kong iniisip, sa tingin mo may panahon pa akong alalahanin ang kung ano mang araw ngayon ha?!" naiinis kong bulyaw sa kaniya. Napahilot ako sa aking sintido. Bad timing ang bruhang 'to, nakakadagdag lamang sa sakit sa ulo ko. "Oh my God KUYA! nakalim
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 20: Her real bloodline
"Noong araw na 'yun ay inihabilin ko si Sylvia sa kapatid kong si Samuel. Binibisita ko sila tuwing sabado at linggo lamang dahil may mga anak akong kailangang alagaan tuwing weekdays. Patuloy ko rin namang minomonitor ang lagay ni Sylvia at sa kabutihang palad ay unti-unti namang bumalik ang dati niyang sigla. Lumipas ang mga araw at nalaman kong buntis si Sylvia, noong una ay galit na galit ako kay Samuel dahil akala ko, pinagsamantalahan niya ang kondisyon ni Sylvia ngunit nagkakamali ako, nalaman kong isang buwan nang buntis si Sylvia. Nalaman ko ring sa maikling panahon na pagsasama nina Samuel at Sylvia ay nahulog ang loob ng kapatid ko kay Sylvia. Humingi siya sa 'kin ng pabor...nais niyang pakasalan si Sylvia at panagutan ang sanggol sa sinapupunan nito. Gusto ng kapatid kong tumayong ama sa batang dinadala ni Sylvia. Noong una ay tumutol ako sa kahibangan ng kapatid ko ngunit napagtanto kong sobrang mahal ng kapatid ko si Sylvia, at nasaksihan ko mismo kung gaano siya kasaya
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 19: Flashback
"I'll give you enough time and space to think, Ariah. I already expected this to happen but please know that I have no other bad intentions for you. I only want justice." Adrian's last words before leaving kept playing in my mind.Ilang oras na ang lumipas nang umalis si Adrian pero hindi pa rin nag si-sink in sa utak ko ang mga revelations na sinabi niya sa 'kin. Ngayon ko lang napagtantong lahat ng taong nakapalibot sa 'kin ay hindi ko dapat pagkatiwalaan. Maging ang sarili kong ina ay may sekretong tinatago sa 'kin. Gulong-gulo na ang utak ko, hindi ko na alam kung sino ang totoo at kung sino ang hindi.Biglang napukaw ang malalim kong pag-iisip nang tumunog ang cellphone ko. Isang unregistered number na naman ang tumatawag.Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga at agad na sinagot ang tawag. "Hello," nag-aalinlangan kong sagot."Ariah, ako 'to...ang Ninang Trishia mo." Bigla akong nabuhayan sa narinig ko sa kabilang linya."Ninang? Nasaan kayo? Bakit bigla-bigla kayon
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 18: His Secret
Lumipas ang ilang minuto pagkatapos ng pagsabog ay daling lumabas si Adrian para tingnan kung ano ang dahilan ng nangyaring pagsabog sa labas.Magkahalong takot at kaba ang aking naramdaman dahil baka may nangyaring masama kay Ninang Trishia. Kahit paman ay hindi pa malinaw sa akin kung may kinalaman ba talaga siya sa pagkamatay ni Mama ay ayoko paring may mangyaring masama sa kanya lalo na't isa si Ninang Trishia sa mga taong malapit sa puso ko. Ayokong mawalan na naman ng mahal sa buhay."Anong nangyari? ano ang dahilan ng pagsabog...may namatay ba? bomba ba ang dahilan?" sunod-sunod kong tanong kay Adrian nang makapasok ito sa loob ng bahay."Isang gas explosion ang nangyari do'n sa may tindahan sa kanto. Mabuti na lamang at agad na naagapan at hindi na lumaki pa ang apoy," pagsasalaysay ni Adrian. Nakahinga ako ng maluwag, akala ko may nangyari ng masama kay Ninang."Adrian..." mahina kong sambit, pagkatapos ng sinabi ni Ninang Trishia kanina'y may pagdududa na akong nararamdaman
Blinded Justice (Unveil the Mystery) Chapter 17: Scorching Night
[WARNING: THIS CHAPTER IS RATED SPG]Nadatnan ako ni Adrian sa labas ng CR na parang batang umiiyak na nakaupo sa sahig habang yakap-yakap ang dalawa kong tuhod.Adrian hugged me tight, and he just let me cry while I lean on his shoulder. My cry turned to whimpers and my sobs echoed the hallway, Adrian's warm hug gives me temporary comfort. It took almost an hour before my tears started to dry and my eyes could no longer cry.Tinulungan akong tumayo ni Adrian pagkatapos kong magdrama sa labas ng banyo. Gulong-gulo ang buhok ko at nasira na ang make-up ko. Hindi na ako mukhang tao."Babalik pa ba tayo sa venue na ganyan ang pagmumukha mo?" natatawang tanong ni Adrian sa 'kin.Pinahid ko muna ang iilang butil ng luha sa aking pisngi at nakasimangot na nakatingin sa kanya. "Gusto kong umalis dito, sasamahan mo ba ako?" deretso kong tanong sa kaniya.Ngumiti lamang si Adrian bilang sagot at agad na hinawakan ang kamay ko, then we runaway, hindi na namin tinapos pa ang party at umalis kami
