Lalong lumakas ang ugong sa buong paligid dahil sa sinabi ni Rhett. Ngunit wala siyang pakialam kung ano man ang hitsura ng babaeng nakuha niya. Ang mahalaga ay may maipakilala siya sa madla na babaeng papakasalan tulad ng hiling ng kanyang lolo. Kung hindi lang ito nagpumilit at kung hindi siya nag-aalala sa kalagayan nito ay suntok pa sa buwan na magpapakasal siya.
Ibinalik niya sa emcee ang mikropono saka hinawakan ang babae sa braso na hanggang ngayon ay hindi pa niya alam ang pangalan saka ito inalalayan pababa ng stage. Nang makapunta sila sa mesa at makaupo ay pinaupo niya ito sa kanyang tabi at dumukwang upang bumulong sa tainga nito. “Tell me your name,” utos niya. Hindi siya umalis hangga’t hindi ito sumasagot pero ang nakaagaw sa pansin niya ay ang mabangong perfume na gamit nito. Pamilyar na pamilyar sa kanya ang amoy dahil produkto niya iyon at alam niya kung magkano ang presyo ng perfume na gamit nito. It was worth thousands. Ang perfume na ito ay ang bagong collection ng Nillulf Scents at tanging sa ibang bansa pa lang available. At kaya siya umuwi dito sa Pilipinas ay para i-launch ang bagong Nillulf scents. Lihim na napaangat ang kanyang kilay. Mukhang may tinatago ang babaeng katabi niya kaya ito nagkukunwanri at tinatago ang tunay na anyo. “Magtatanong ka lang ng pangalan ko at talagang didikit ka pa sa katawan ko? At sinong nagsabi sa ‘yong pakakasalan kita?” pabalang na tanong ng babae. Nanlalantang napasandal sa upuan si Rhett saka sinagot ang dalaga sa seryosong boses. “You kissed me. Take responsibility.” Nilingon niya ito na may nanunudyong tingin habang ang kanang kamay ay inabot ang wine glass na ibinigay ng waiter. Maraming tao ang gustong makipag-congratulate sa kanya pero ni isa ay walang makalapit dahil sa bodyguard na nakatayo sa harapan nila at pinigilan ang mga itong lumapit. Hindi niya halos kilala ang mga umattend dahil ang lolo niya ang nag-imbita sa mga ito. “Take responsibility? Parang halik lang ‘tas kailangan ko nang magpakasal agad sa ‘yo? Ano ‘to, joke?” sarkastikong sabi nito saka pasalampak na sumandal sa sandalan ng upuan at nakahalukipkip na nakatingin pa rin sa kanya. “Sino ka ba? Isa ka bang miyembro ng mafia kaya basta-basta mo na lang akong kinidnap?” Kahit nagagalit na ang babae ay pigil na pigil pa rin nito ang boses upang hindi sila marinig ng iba. Mukhang ayaw nito sa eskandalo. “Hindi mo ako kilala?” Itinuro niya ang sarili. Hindi makapaniwala. Siguro hindi lang siya sanay, pero kahit saan pa siya magpunta ay halos kilala siya ng mga tao. “Magtatanong ba ako kung kilala kita? Sabihin mo na at huwag mong pasakitin ang ulo ko sa pag-iisip at baka mag-walk out ako rito.” Mahina siyang napabuntong-hininga. “I am Rhett Nillulf Castaňeda.” Umangat ang isang kilay ng babae parang hindi makapaniwala sa sinabi niya. “Nillulf? As in Nillulf Scents?” “En. So, can you tell me what your name is now?” Muli siyang yumuko at halos ipagdikit niya ang pisngi rito dahil mula sa sulok ng kanyang mata ay nakita niya ang isa sa kaibigan ng kanyang lolo na nakatingin sa kanila. “Georgi.” “Short of Georgina?” “Kung alam mo na ang sagot bakit mo pa kailangang itanong?” Napatawa si Rhett. Mukhang palaban na palaban ang ugali ng babaeng nakuha niya. “Masama bang alamin ang buong pangalan ng babaeng pakasalan ko?” may ngiti sa labi at nanunudyo ang matang tanong niya. Hindi niya inalis ang matiim na pagkatitig dito. Gusto niyang hubarin ang mapanlinlang na awra nito at alamin kung ano ang totoong damdamin nito mula sa malatsokolate nitong mata. Biglang tumayo si Georgina. “Kailangan ko ng banyo.” Nilingon ni Rhett ang isa sa mga tauhan at sinenyasan ito na ihatid si Georgina sa banyo. Nang makaalis ang babae ay lumapit sa kanya ang assistant na si Archer. “Boss, sigurado ka ba na siya ang gusto mong maging stand-in fiancee? Tingnan mo naman ung paano siya manamit at kumilos. Daig pa ang lalaki, napakabrusko.” Matagal na niyang kasa-kasama ang assistant niya dahil kaklase pa niya ito noong highschool. Dahil ayaw nitong pamahalaan ang negosyo ng pamilya nito ay sa kanya ito sumasama hanggang sa huli ay nag-apply na kanyang assistant. Dahil doon, kahit gusto niya itong kastiguhin dahil sa sinabi nito tungkol kay Georgina ay hindi niya ginawa pero pinagsabihan pa rin niya ito. “Huwag kang magpadalos-dalos sa salita mo hangga’t hindi mo pa kilala ang isang tao.” Nagkibit-balikat si Archer habang ang tingin ay na kay Georgina pa rin na ngayon ay napapalibutan ng ilang kababaihan at tila nanaisin nitong maging pagong at magtago sa shell nito. “Sigurado ka bang kaya niya ang sarili niya?” Umangat ang sulok ng labi ni Rhett at tinungga ang natitirang alak sa kanyang wine glass habang parehong nakatingin kay Georgina. “My soon to be wife is a badass. Tandaan mo ‘yan.” *** Nang makaalis sa mesa ng lalaking gusto siyang pakasalan, na si Rhett Castaneda pala, ay kaagad na hinarang si Georgina ng ilang kababaihan at walang balak na siya ay paalisin. Mahina siyang napatawa saka binigyan ng gitnang daliri si Rhett dahil alam niyang nakasunod ang tingin nito sa kanya. “Ikaw? Ikaw ang fiancee ni Rhett? Sa hitsura mo pa lang mukha ka ng hampaslupa, tapos ikaw ang pakakasalan niya?” “Tingnan mo naman ang damit na suot, parang labandera lang namin.” Nagkatawanan ang mga kababaihang nakapalibot sa kanya pero nanatili ang pagkakangisi ni Georgi. “Alis,” malamig na utos niya. “Aba, palaban!” Gusto pa sanang bigyang ni Georgina ng isa pang pagkakataon ang mga kaharap pero parang puputok na ang kanyang pantog kaya sa isang mabilis na kilos ay inapakan niya ang gown ng babaeng huling nagsalita saka hinablot ang hawak na baso ng isa pa bago isinaboy sa mukha nito ang laman. Napasinghap naman ang ibang naroon at isa-isang nag-alisan upang bigyan siya ng daan. Pumalakpak siya. “Bravo. Kung ganyan sana kayo kabait, e ‘di sana ay wala nang may nadamay.” Dire-diretso siyang pumunta sa tulong ng tauhan na hindi siya tinulungan kanina kaya tinandaan niya ang mukha nito, for future purposes. Nang makarating sa banyo, at matapos mai-relieve ang sarili ay nanatili pa rin siya sa loob ng kubeta at dumungaw sa bintana. Nasa second floor lang ang kinaroroonan niya at masiyadong mataas para talunin kaya kinuha niya ang tali na nasa kanyang dala-dalang bayong saka itinali iyon sa grills ng bintana na nasa gilid at itinapon ang kabilang dulo sa labas. Hindi iyon umabot sa lupa pero kaya na niya naiyong talunin. Matapos itulak pataas ang bintana hanggang kumasya siya ay mabilis siyang umakyat saka gamit ang lubid ay unti-unti siyang bumaba. “Tingnan natin kung sino pa ang magpapakasal sa ‘yo, Mr. Rhett Castaneda!” malakas siyang humalakhak habang lakad-takbo upang mabilis na makaalis sa lugar na iyon at takasan ang lalaking inangkin siyang fiancee. “Not in my wildest dreams na magpapakasal ako sa ‘yo, ***o.”Umaga na nang makauwi si Georgina dahil tumuloy siya sa kalapit na hotel upang iwasan ang mga taong humahabol sa kanya. Ang buong akala niya ay payapa na siya pag-uwi pero hindi pala dahil ang kanyang madrasta ang sumalubong sa kanya pagkapasok na pagkapasok pa lang niya sa gate ng mansyon nila. “Napaka-ingrata! Pinahiya mo na naman ako sa kaibigan ko at hindi ka nakipag-date sa kanya?” Malakas na sampal ang kasunod niyon na nagpabiling sa mukha ni Georgina.“Ingrata? Date? Bakit kaya hindi ikaw ang makipag-date sa matandang ulupong na ‘yon?” Nakaangat ang isang kilay na sagot niya. Mapang-asar ang tono ng boses niya pero ang mata niya ay matalim na nakatingin dito. Hinaplos niya ang pisngi na nasampal nito upang tanggalin ang sakit habang pinipigilan ang sarili na huwag itong patulan. Baka hindi niya mapigilan at mabugbog niya ito nang husto na matagal na niyang gustong gawin. “Pasalamat ka at may lalaki pang gustong makipagkita sa ‘yo. Ano pa bang gusto mo at lahat na lang ng n
Limang araw ang matuling lumipas at dumating na nga ang araw na ‘magpapakasal’ kuno si Pia. Habang abala sa paghahanda ang mga tao sa mansyon, si Georgina naman ay nakahilata pa rin sa kama habang naglalaro sa kanyang cellphone. Pero hindi nakatiis ay lumabas siya ng kuwarto at tumambay sa veranda. Mula sa kinatatayuan niya ay kitang-kita niya ang mga tao na abala sa pabalik-balik habang may ginagawang kung ano-ano. Nang tumingin siya sa labas ng gate ay nakita niyang muli ang ilang sasakyang nakahilira na tila ba inihatid ang presidente ng Pilipinas.Hindi nagkaroon ng kaunting interes si Georgina kaya napagpasyahan niyang bumalik sa loob. Akmang tatalikod siya at papasok nang mahagip ng kanyang mata ang ikalawang kotse na nakaparada sa labas ng gate na unti-unting bumaba ang bintana at lumitaw ang guwapong mukha ni Rhett. Nakasuot ito nang salamin kaya hindi niya alam kung sa kanya nakatingin pero nakita niya kung paano tumaas ang sulok ng labi nito. Kaagad na nagbago ang ekspresyo
Gustong katusan ni Georgina ang sarili dahil hindi na naman siya nakahuma habang akay-akay ni Rhett. Wala siyang ideya kung saan siya nito dadalhin at wala ring silbi ang kakulitan niya sa pagtatanong dahil buong biyahe ay tahimik ang lalaki at hindi pinansin ang pagmamaldita niya. Tatlumpong minuto ang nakalipas bago tuluyang huminto ang sasakyan sa harap ng isang magarang mansyon na may limang palapag. Sa sobrang lawak niyon ay hindi alam ni Georgina kung mansyon o palasyo ang nasa harapan niya. Bumaba siya ng kotse pagkahinto niyon at namamanghang pinagmasdan ang malapalasyong mansyon. “Dito ka nakatira?” nanlalaki pa rin ang matang tanong niya kay Rhett. Alam niyang mayaman ang lalaki pero hindi niya akalain na ganito kayaman. Kung tama nga ang hinala niya ay hindi lang perfume ang negosyo ng lalaki. Tinapunan siya nang hindi makapaniwalang tingin ni Rhett. “Kung hindi dito, saan?” nakahalukipkip na tanong nito habang nakataas ang isang kilay.Inirolyo ni Georgina ang mata. “Na
Nang marinig ni Georgina ang sinabi ng ‘asawa’ ay kaagad na naningkit ang kanyang mata. Inilagay niya ang magkabilang braso sa harap ng dibdib upang harangin ang papalapit na katawan nito. “Wala sa usapan natin ‘to,” matigas na anas ni Georgina habang patuloy sa pagharang ang dalawang braso sa dibdib upang hindi makalapit ang mukha ng lalaki. Malakas ito pero kaya niya itong labanan. Hindi man siya aktibo ngayon sa dating trabaho ay hindi naman niya hinahayaan na basta na lang mawawala ang natutunan.“Wala akong sinabing hindi puwede. Mag-asawa tayo at katungkulan mo ang pagbigyan ang pangangailangan ko,” Rhett teases. May nakakalokong ngiti sa mata nito habang ang mukha ay pilit na ibinaba sa kanya nang paunti-unti. Georgina was not scared. Nilabanan niya nang mas nakakalokong ngisi si Rhett saka iniyakap ang dalawang paa sa baywang ng lalaki, at mahigpit na niyakap ang braso sa leeg nito saka mabilis na inikot ang katawan nilang dalawa. Ngayon ay nakapaibabaw na siya rito. “Saa
Chapter:Mapaklang napangiti si Georgina. Ito ang iniiwasan niya sa lahat, ang magkaroon ng kaaway sa bahay ng ibang tao pero tila hindi siya gustong patahimikin at bigyan ng kapayapaan dahil unang araw pa lang ay may gusto na agad sumubok ng kanyang pasensya. Matapos ang hagikhik na narinig ni Georgina ay sinundan iyon ng nang-uuyam na boses mula sa kanyang likuran. “Sa tingin mo may karapatan kang tumira sa pamamahay namin? Eh, ano ngayon kung ikaw ang asawa ng kapatid ko? Hindi ka pa rin nararapat dahil isa ka lang basura na pinulot ng kapatid ko sa isang tabi. Ni hindi ko nga kilala kung saang pamilya ka nanggaling. Hindi ako makapaghintay na pulutin ka sa kangkungan kapag pinalayas ka rito.”Kinalma ni Georgina ang sarili. Nakahanda na sana siya na patulan ito, pero nang marinig na binanggit nito ang salitang kuya ay binura niya ang ideyang patulan ito. Kalmado ang mukha at nakahanda ang pekeng ngiti niya nang humarap siya rito. Basang-basa ang buo niyang katawan at dahil bukas
Hindi magkandaugaga si Georgina habang bitbit ang malaking bayong at hawak-hawak ng isang kamay ang mahabang palda upang hindi siya madapa saka lalo pang binilisan ang paglalakad. Isang minuto na lang at male-late na siya sa appointment niyang inilaan sa kanya ng madrasta. Ano pa nga ba ang gagawin niya kundi ang makipag-date na naman sa mga lalaking hindi niya kilala na nireto nito. Mabuti sana kung kahit papaano ay disente namang tingnan ang nakakasalamuha niya pero hindi. Bukod sa matatanda na ay para pa ang mga itong nakalunok ng sangkaterbang beer sa laki ng tiyan. Katulad na lang ng ka-meet up niya ngayon na nakilala niya dahil sa deskripsyon na ipinadala sa kanya ng madrasta. Ang lalaking kaharap niya ay kasing-edad na ng kanyang ama at naninilaw ang ngipin na tila hindi nagto-toothbrush. Kahit sa harap ito ni Georgie, ang palayaw niya, nakaupo ay singhot na singhot niya ang masangsang nitong amoy na parang bulok na isda. Nasa isang kilalang restaurant sila sa Quezon City kaya
Ginawa ni Georgina ang lahat para makawala sa pagkakahawak ng lalaki pero malakas ito. Dahil sa matangkad ito at matipuno ang katawan ay parang langgam lamang siya kumpara sa isang elepante. Kahit nagsisisigaw siya upang kunin ang atensyon ng mga dumaraan ay walang pakialam sa kanya ang lalaki at pabagsak siya nitong ipinasok sa loob bago ito sumunod para masiguradong hindi siya makatakas. “Start the car.” Mawtoridad na utos nito sa driver na kaagad namang tumalima. Kahit hindi ito tumingin kay Georgina ay ramdam na ramdam ng dalaga kung gaano kalamig ang emosyon sa mga mata nito nang marinig ang matigas nitong boses.Nang umandar ang sasakyan ay sumunod ang mga tauhan ng lalaki. Ilang kotse rin ang nakasunod sa kanila kaya lalong nagduda si Georgina na miyembro ng isang mafia ang katabi niya. May alam siya sa self-defense, kaya niyang makipaglaban, pero matagal na niyang kinalimutan ang gawaing iyon dahil nagbibigay iyon nang masakit na alala sa kanya. “Saan mo ako dadalhin? Buksa