Lalong lumakas ang ugong sa buong paligid dahil sa sinabi ni Rhett. Ngunit wala siyang pakialam kung ano man ang hitsura ng babaeng nakuha niya. Ang mahalaga ay may maipakilala siya sa madla na babaeng papakasalan tulad ng hiling ng kanyang lolo. Kung hindi lang ito nagpumilit at kung hindi siya nag-aalala sa kalagayan nito ay suntok pa sa buwan na magpapakasal siya.
Ibinalik niya sa emcee ang mikropono saka hinawakan ang babae sa braso na hanggang ngayon ay hindi pa niya alam ang pangalan saka ito inalalayan pababa ng stage. Nang makapunta sila sa mesa at makaupo ay pinaupo niya ito sa kanyang tabi at dumukwang upang bumulong sa tainga nito. “Tell me your name,” utos niya. Hindi siya umalis hangga’t hindi ito sumasagot pero ang nakaagaw sa pansin niya ay ang mabangong perfume na gamit nito. Pamilyar na pamilyar sa kanya ang amoy dahil produkto niya iyon at alam niya kung magkano ang presyo ng perfume na gamit nito. It was worth thousands. Ang perfume na ito ay ang bagong collection ng Nillulf Scents at tanging sa ibang bansa pa lang available. At kaya siya umuwi dito sa Pilipinas ay para i-launch ang bagong Nillulf scents. Lihim na napaangat ang kanyang kilay. Mukhang may tinatago ang babaeng katabi niya kaya ito nagkukunwanri at tinatago ang tunay na anyo. “Magtatanong ka lang ng pangalan ko at talagang didikit ka pa sa katawan ko? At sinong nagsabi sa ‘yong pakakasalan kita?” pabalang na tanong ng babae. Nanlalantang napasandal sa upuan si Rhett saka sinagot ang dalaga sa seryosong boses. “You kissed me. Take responsibility.” Nilingon niya ito na may nanunudyong tingin habang ang kanang kamay ay inabot ang wine glass na ibinigay ng waiter. Maraming tao ang gustong makipag-congratulate sa kanya pero ni isa ay walang makalapit dahil sa bodyguard na nakatayo sa harapan nila at pinigilan ang mga itong lumapit. Hindi niya halos kilala ang mga umattend dahil ang lolo niya ang nag-imbita sa mga ito. “Take responsibility? Parang halik lang ‘tas kailangan ko nang magpakasal agad sa ‘yo? Ano ‘to, joke?” sarkastikong sabi nito saka pasalampak na sumandal sa sandalan ng upuan at nakahalukipkip na nakatingin pa rin sa kanya. “Sino ka ba? Isa ka bang miyembro ng mafia kaya basta-basta mo na lang akong kinidnap?” Kahit nagagalit na ang babae ay pigil na pigil pa rin nito ang boses upang hindi sila marinig ng iba. Mukhang ayaw nito sa eskandalo. “Hindi mo ako kilala?” Itinuro niya ang sarili. Hindi makapaniwala. Siguro hindi lang siya sanay, pero kahit saan pa siya magpunta ay halos kilala siya ng mga tao. “Magtatanong ba ako kung kilala kita? Sabihin mo na at huwag mong pasakitin ang ulo ko sa pag-iisip at baka mag-walk out ako rito.” Mahina siyang napabuntong-hininga. “I am Rhett Nillulf Castaňeda.” Umangat ang isang kilay ng babae parang hindi makapaniwala sa sinabi niya. “Nillulf? As in Nillulf Scents?” “En. So, can you tell me what your name is now?” Muli siyang yumuko at halos ipagdikit niya ang pisngi rito dahil mula sa sulok ng kanyang mata ay nakita niya ang isa sa kaibigan ng kanyang lolo na nakatingin sa kanila. “Georgi.” “Short of Georgina?” “Kung alam mo na ang sagot bakit mo pa kailangang itanong?” Napatawa si Rhett. Mukhang palaban na palaban ang ugali ng babaeng nakuha niya. “Masama bang alamin ang buong pangalan ng babaeng pakasalan ko?” may ngiti sa labi at nanunudyo ang matang tanong niya. Hindi niya inalis ang matiim na pagkatitig dito. Gusto niyang hubarin ang mapanlinlang na awra nito at alamin kung ano ang totoong damdamin nito mula sa malatsokolate nitong mata. Biglang tumayo si Georgina. “Kailangan ko ng banyo.” Nilingon ni Rhett ang isa sa mga tauhan at sinenyasan ito na ihatid si Georgina sa banyo. Nang makaalis ang babae ay lumapit sa kanya ang assistant na si Archer. “Boss, sigurado ka ba na siya ang gusto mong maging stand-in fiancee? Tingnan mo naman ung paano siya manamit at kumilos. Daig pa ang lalaki, napakabrusko.” Matagal na niyang kasa-kasama ang assistant niya dahil kaklase pa niya ito noong highschool. Dahil ayaw nitong pamahalaan ang negosyo ng pamilya nito ay sa kanya ito sumasama hanggang sa huli ay nag-apply na kanyang assistant. Dahil doon, kahit gusto niya itong kastiguhin dahil sa sinabi nito tungkol kay Georgina ay hindi niya ginawa pero pinagsabihan pa rin niya ito. “Huwag kang magpadalos-dalos sa salita mo hangga’t hindi mo pa kilala ang isang tao.” Nagkibit-balikat si Archer habang ang tingin ay na kay Georgina pa rin na ngayon ay napapalibutan ng ilang kababaihan at tila nanaisin nitong maging pagong at magtago sa shell nito. “Sigurado ka bang kaya niya ang sarili niya?” Umangat ang sulok ng labi ni Rhett at tinungga ang natitirang alak sa kanyang wine glass habang parehong nakatingin kay Georgina. “My soon to be wife is a badass. Tandaan mo ‘yan.” *** Nang makaalis sa mesa ng lalaking gusto siyang pakasalan, na si Rhett Castaneda pala, ay kaagad na hinarang si Georgina ng ilang kababaihan at walang balak na siya ay paalisin. Mahina siyang napatawa saka binigyan ng gitnang daliri si Rhett dahil alam niyang nakasunod ang tingin nito sa kanya. “Ikaw? Ikaw ang fiancee ni Rhett? Sa hitsura mo pa lang mukha ka ng hampaslupa, tapos ikaw ang pakakasalan niya?” “Tingnan mo naman ang damit na suot, parang labandera lang namin.” Nagkatawanan ang mga kababaihang nakapalibot sa kanya pero nanatili ang pagkakangisi ni Georgi. “Alis,” malamig na utos niya. “Aba, palaban!” Gusto pa sanang bigyang ni Georgina ng isa pang pagkakataon ang mga kaharap pero parang puputok na ang kanyang pantog kaya sa isang mabilis na kilos ay inapakan niya ang gown ng babaeng huling nagsalita saka hinablot ang hawak na baso ng isa pa bago isinaboy sa mukha nito ang laman. Napasinghap naman ang ibang naroon at isa-isang nag-alisan upang bigyan siya ng daan. Pumalakpak siya. “Bravo. Kung ganyan sana kayo kabait, e ‘di sana ay wala nang may nadamay.” Dire-diretso siyang pumunta sa tulong ng tauhan na hindi siya tinulungan kanina kaya tinandaan niya ang mukha nito, for future purposes. Nang makarating sa banyo, at matapos mai-relieve ang sarili ay nanatili pa rin siya sa loob ng kubeta at dumungaw sa bintana. Nasa second floor lang ang kinaroroonan niya at masiyadong mataas para talunin kaya kinuha niya ang tali na nasa kanyang dala-dalang bayong saka itinali iyon sa grills ng bintana na nasa gilid at itinapon ang kabilang dulo sa labas. Hindi iyon umabot sa lupa pero kaya na niya naiyong talunin. Matapos itulak pataas ang bintana hanggang kumasya siya ay mabilis siyang umakyat saka gamit ang lubid ay unti-unti siyang bumaba. “Tingnan natin kung sino pa ang magpapakasal sa ‘yo, Mr. Rhett Castaneda!” malakas siyang humalakhak habang lakad-takbo upang mabilis na makaalis sa lugar na iyon at takasan ang lalaking inangkin siyang fiancee. “Not in my wildest dreams na magpapakasal ako sa ‘yo, ***o.”Umaga na nang makauwi si Georgina dahil tumuloy siya sa kalapit na hotel upang iwasan ang mga taong humahabol sa kanya. Ang buong akala niya ay payapa na siya pag-uwi pero hindi pala dahil ang kanyang madrasta ang sumalubong sa kanya pagkapasok na pagkapasok pa lang niya sa gate ng mansyon nila. “Napaka-ingrata! Pinahiya mo na naman ako sa kaibigan ko at hindi ka nakipag-date sa kanya?” Malakas na sampal ang kasunod niyon na nagpabiling sa mukha ni Georgina.“Ingrata? Date? Bakit kaya hindi ikaw ang makipag-date sa matandang ulupong na ‘yon?” Nakaangat ang isang kilay na sagot niya. Mapang-asar ang tono ng boses niya pero ang mata niya ay matalim na nakatingin dito. Hinaplos niya ang pisngi na nasampal nito upang tanggalin ang sakit habang pinipigilan ang sarili na huwag itong patulan. Baka hindi niya mapigilan at mabugbog niya ito nang husto na matagal na niyang gustong gawin. “Pasalamat ka at may lalaki pang gustong makipagkita sa ‘yo. Ano pa bang gusto mo at lahat na lang ng n
Limang araw ang matuling lumipas at dumating na nga ang araw na ‘magpapakasal’ kuno si Pia. Habang abala sa paghahanda ang mga tao sa mansyon, si Georgina naman ay nakahilata pa rin sa kama habang naglalaro sa kanyang cellphone. Pero hindi nakatiis ay lumabas siya ng kuwarto at tumambay sa veranda. Mula sa kinatatayuan niya ay kitang-kita niya ang mga tao na abala sa pabalik-balik habang may ginagawang kung ano-ano. Nang tumingin siya sa labas ng gate ay nakita niyang muli ang ilang sasakyang nakahilira na tila ba inihatid ang presidente ng Pilipinas. Hindi nagkaroon ng kaunting interes si Georgina kaya napagpasyahan niyang bumalik sa loob. Akmang tatalikod siya at papasok nang mahagip ng kanyang mata ang ikalawang kotse na nakaparada sa labas ng gate na unti-unting bumaba ang bintana at lumitaw ang guwapong mukha ni Rhett. Nakasuot ito nang salamin kaya hindi niya alam kung sa kanya nakatingin pero nakita niya kung paano tumaas ang sulok ng labi nito. Kaagad na nagbago ang ekspre
Gustong katusan ni Georgina ang sarili dahil hindi na naman siya nakahuma habang akay-akay ni Rhett. Wala siyang ideya kung saan siya nito dadalhin at wala ring silbi ang kakulitan niya sa pagtatanong dahil buong biyahe ay tahimik ang lalaki at hindi pinansin ang pagmamaldita niya. Tatlumpong minuto ang nakalipas bago tuluyang huminto ang sasakyan sa harap ng isang magarang mansyon na may limang palapag. Sa sobrang lawak niyon ay hindi alam ni Georgina kung mansyon o palasyo ang nasa harapan niya. Bumaba siya ng kotse pagkahinto niyon at namamanghang pinagmasdan ang malapalasyong mansyon. “Dito ka nakatira?” nanlalaki pa rin ang matang tanong niya kay Rhett. Alam niyang mayaman ang lalaki pero hindi niya akalain na ganito kayaman. Kung tama nga ang hinala niya ay hindi lang perfume ang negosyo ng lalaki. Tinapunan siya nang hindi makapaniwalang tingin ni Rhett. “Kung hindi dito, saan?” nakahalukipkip na tanong nito habang nakataas ang isang kilay.Inirolyo ni Georgina ang mata. “Na
Nang marinig ni Georgina ang sinabi ng ‘asawa’ ay kaagad na naningkit ang kanyang mata. Inilagay niya ang magkabilang braso sa harap ng dibdib upang harangin ang papalapit na katawan nito. “Wala sa usapan natin ‘to,” matigas na anas ni Georgina habang patuloy sa pagharang ang dalawang braso sa dibdib upang hindi makalapit ang mukha ng lalaki. Malakas ito pero kaya niya itong labanan. Hindi man siya aktibo ngayon sa dating trabaho ay hindi naman niya hinahayaan na basta na lang mawawala ang natutunan.“Wala akong sinabing hindi puwede. Mag-asawa tayo at katungkulan mo ang pagbigyan ang pangangailangan ko,” Rhett teases. May nakakalokong ngiti sa mata nito habang ang mukha ay pilit na ibinaba sa kanya nang paunti-unti. Georgina was not scared. Nilabanan niya nang mas nakakalokong ngisi si Rhett saka iniyakap ang dalawang paa sa baywang ng lalaki, at mahigpit na niyakap ang braso sa leeg nito saka mabilis na inikot ang katawan nilang dalawa. Ngayon ay nakapaibabaw na siya rito. “Saa
Chapter:Mapaklang napangiti si Georgina. Ito ang iniiwasan niya sa lahat, ang magkaroon ng kaaway sa bahay ng ibang tao pero tila hindi siya gustong patahimikin at bigyan ng kapayapaan dahil unang araw pa lang ay may gusto na agad sumubok ng kanyang pasensya. Matapos ang hagikhik na narinig ni Georgina ay sinundan iyon ng nang-uuyam na boses mula sa kanyang likuran. “Sa tingin mo may karapatan kang tumira sa pamamahay namin? Eh, ano ngayon kung ikaw ang asawa ng kapatid ko? Hindi ka pa rin nararapat dahil isa ka lang basura na pinulot ng kapatid ko sa isang tabi. Ni hindi ko nga kilala kung saang pamilya ka nanggaling. Hindi ako makapaghintay na pulutin ka sa kangkungan kapag pinalayas ka rito.”Kinalma ni Georgina ang sarili. Nakahanda na sana siya na patulan ito, pero nang marinig na binanggit nito ang salitang kuya ay binura niya ang ideyang patulan ito. Kalmado ang mukha at nakahanda ang pekeng ngiti niya nang humarap siya rito. Basang-basa ang buo niyang katawan at dahil bukas
Dahil walang ibang damit na masuot ay walang nagawa si Georgina kundi ang lumabas ng bahay na nakasuot ng polo at boxer ni Rhett. Hanggang hita lang ang haba niyon kaya kitang-kita ang mahaba at mapuputi niyang legs. Wala rin siya suot na bra kaya nang lumabas siya ng kuwarto ni Rhett at bumaba sa salas ay pinagtitinginan siya ng mga kasambahay pero nakataas ang noong nilampasan at hindi pinansin ang mga ito. Napaikot na lang ang kanyang mata nang marinig ang bulungan ng mga ito. Naghihintay na sa kotse sa labas ng gate si Kraven, ang dati niyang kasamahan sa trabaho. Kung hitsura lang ang pag-uusapan ay dumugin din ito ng kababaihan pero iba ang karisma nito keysa sa asawa niya. Kung si Rhett ay yung tipong malamig at suplado, si Kraven naman ay happy-go-lucky. Wala itong ibang hilig kundi makipag-sex, mapababae man o lalaki. Kaya nang makita siya nitong sa kapiranggot na suot ay napasipol ito. “Damn, so hot!” nakangising tukso nito nang makapasok siya sa backseat. “Scram! Nasaan
“Team leader, paano nangyaring nawala ang mga files? Paano ang PPT(powerpoint presentation) na pinaghirapan natin?” Binalingan ni Georgina ang team leader na ka-close niya sa trabaho dahil ito ang tanging tumulong sa kanya habang nangangapa pa siya sa trabaho. Naisuklay niya ang daliri sa medyo basa pang buhok habang nakapameywang ang isang kamay. Kung titingnan si Georgina ng mga taong hindi nakakilala sa kanya ay iisipin ng mga ito na siya ang boss ng kumpanya dahil sa postura niya. Dahil sa matangkad siya, kahit ano’ng istilo ng damit ay naayon sa kanya. Hindi lang ‘yon. Lumulutang ang ganda niya sa ibang mga empleyado kaya marami ang naiinggit sa kanya, lalo na ang pamangkin ng team manager nila na kapareho niyang nasa probationary period. Umiling si Divine, ang team leader, saka walang buhay na napaupo sa upuan nito habang ang kanilang team manager ay patuloy pa rin sa matalas na pagtingin sa kanya. “Hindi ko na alam ang gagawin ko, Georgie. Kailangan na ang PPT ngayon dahil p
“The file is fixed, sir. Maari na po kayong pumunta sa conference room para sa meeting,” malawak ang ngiting nilingon ni Georgina si Rhett. Bahagya niyang itinagilid ang mukha upang ilayo sa mukha nitong nakayuko pa rin. Hindi niya ito sinagot tungkol sa sinabi nito bago muling ibinalik ang atensyon sa file na naayos niya. “I’ll talk to you when we get home,” banta nito na may kasamang mahinang tapik sa kanyang balikat. Nang maramdaman ni Georgina na umalis na ito ay saka lang siya nakahinga nang maluwag na tila nakawala sa isang masikip na hawla. Ni hindi niya binigyang pansin ang pagbabanta nito. Hindi siya natatakot.“Georgie, kilala mo si Mr. Castaneda?” nagtatakang tanong ni Divine at hinila at upuan sa katabing mesa bago umupo sa tabi niya. Huminto ang kamay ni Georgina na nakahawak sa mouse at alanganin ang ngiti na nilingon ang TL. “Kilala? Hindi ah!” matigas na tanggi niya. Magaling siyang magtago ng ekspresyon sa ibang tao, pero bakit pagdating kay Rhett ay nahihirapan s
Alam ni Georgina na darating ang panahon na malalaman ni Rhett na kasapi siya ng isang ahensya na tumatanggap ng misyon upang pumatay, pero hindi pa sa ngayon. Hindi pa nito maaring malaman ang isa niyang katauhan na labis niyang tinatago.“Ako ang may kasalanan kung bakit umalis ako nang hindi nagpapaalam. I’m sorry, Rhett. Gusto ko lang na tulungan ka dahil ako ang dahilan kung bakit nagkaproblema ang kumpanya mo.” Narinig niya ang marahas na pagbuntong-hininga ni Rhett sa kabilang linya at nakaramdam ng matinding pagka-guilty si Georgina. “Kaya sumugod ka sa laban, gano’n? Alam mo ba kung gaano kadelikado ang ginawa mo? Georgina, naman! Papatayin mo ba talaga ako sa pag-aalala?” Nakagat niya ang pang-ibabang labi dahil sa narinig na galit sa boses ng asawa at lalo siyang nakaramdam ng pangongonsenya. “Rhett… I am safe,” mahina ang boses na pahayag niya. Bahagya siyang naguluhan kung paano nito nalaman na ganoon kadelikado ang ginawa niya. May pinadala ba itong tauhan para sun
Nilakumos ni Georgina ang papel saka mapait na napatawa. “Ni hindi ka man lang makapaghintay na makalabas ako ng banyo?” Habang nasa biyahe pauwi ay halos isang box ng buko pie ang naubos niya kaya hindi siya nagugutom. Matapos tuyuin ang buhok ay nagpasya na siyang matulog. Dahil pagod nang nagdaang gabi ay lampas tanghalian na bago magising si Georgina. Nawala nga ang pagod niya pero napalitan naman iyon ng matinding gutom na tila sinisikmura siya kaya naman mabilis siyang bumangon at dumiretso sa banyo para magduwal. Pagkatapos noon ay nanghihina siyang napaupo sa gilid ng bathtub. Bigla niyang naalala at nanabik sa asawa dahil sa tuwing nagkakaroon siya ng morning sickness ay lagi itong nasa tabi niya at hinahagod ang likuran niya. She felt emotional right now, but the loud rumbling of her stomach distracted her. Kaya wala siyang nagawa kundi ang maghilamos at mag-tootbrush bago bumaba upang kumain ng almusal…este tanghalian.Nang makababa siya sa salas ay naabutan niya ang mag
“Kung wala rin lang ako makukuha sa ‘yo ay mabuti pang tapusin na natin ang lahat ng ito!” malakas na sigaw ni Georgina at mabilis na tumayo habang mahigpit na hawak ang dagger. Humarap siya sa kinaroroonan ni Neil pero napatda siya nang bumungad sa kanya at ilang kalalakihan na nakatutok sa kanya ang baril. She was stunned and remained rooted to the ground. Tama nga ang sinabi ni Rhett na hindi niya dapat maliitin ang pag-iisip ni Neil.Kasunod nang pagkapatda niya ay ang malakas na tawa ni Neil na para bang sinaniban ito ng demonyo. “Gulat ka, Georgina? Hindi ka makapaniwala na marami pa ang naghihintay sa ‘yo?” Kinalma ni Georgina ang sarili at pasimpleng inikot ang mata upang pagmasdan ang paligid at naghanap nang maaring mapagtaguan. Hindi niya kayang labanan ang mahigit sampung kalalakihan na ito na tanging punyal lang ang hawak. Mabilis na gumana ang utak niya at hindi sinagot ang nakakalokong boses ni Neil.“Huwag ka nang mag-isip pa, G. Wala ka nang takas. ANg suhestiyon ko
“Oh, so it's you, Neil Vargas,” kaswal na sabi ni Georgina nang makita kung sino ang lalaking naghihintay sa kanya. Nakarating siya sa Batangas bago mag-alas dose matapos takasan ang guwardiya sa mansyon ni Rhett. Walang ibang nakakaalam na umalis siya ng bahay kahit si Rhett. It was fortunate that her husband was not at home when she left. Hindi niya lang alam kung ano ang iisipin nito kung malaman na wala siya sa bahay pag-uwi nito. Ipinagkibit niya lang iyon ng balikat. Kung may mga bagay si Rhett na ayaw sabihin sa kanya, siguro ay patas lang na mayroon rin siyang itinitago lalo na sa ganitong propesyon niya. “Ako nga.” Malapad na ngumisi ang lalaki. “It's been a long time since we last saw each other, G. Mukhang tahimik at masaya na ang buhay mo ngayon, huh. Tinalikuran mo na ang mga kasamahan mong nagsasakripisyo pa rin para sa bulok niyong ahensya?”Hindi nag-iisa ang lalaki. Pagdating na pagdating pa lang niya sa abandonadong pier ay agad na siyang pinalibutan ng mga kasamah
“Greg, tumigil ka nga. Ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” Agad na nilapitan ni lola Rhea ang asawa nito at tinakpan ang bibig para patigilin sa pagsasalita. Saka nag-utos ito ng kasambahay para itulak ang wheelchair nito patungo sa kuwarto ng mga ito sa second floor. May elevator sa loob kaya hindi problema kung sa second floor namamalagi ang mag-asawang matanda. “Georgina, pasensya ka na sa lolo mo, iha. Dala ng operasyon ay kung ano-ano na talaga ang nasasabi niya,” hingi nito ng paumanhin bago sinulyapan si Rhett na nasa kanyang likuran. Malugod itong nginitian ni Georgina. Hindi nakaligtas sa kanya ang makahulugan nitong tingin kay Rhett pero hindi siya nagsalita dahil umaasa siyang sasabihin sa kanya ni Rhett kung may tinatago man ito. She is not angry nor jealous. Madidismaya lang siya kung sakaling malaman niyang may hindi sinasabi sa kanya ang asawa.“Ayos lang po ‘yon, La,” matipid niyang sagot. Hindi siya naapektuhan sa sinabi ni lolo Greg at ipinagkibit-balikat na lang niya iy
Next: “So, kaya mo ako pinilit na umuwi ay dahil na hindi nagtagumpay ang plano mo? Alam mo bang may importante akong misyon na ginagawa pero dahil nagpupumilit ka ay umuwi ako pero ito ang madadatnan ko?”Celeste gritted her teeth as she looked at Neil with irritation. “Ano ang magagawa ko kung hindi mamatay-matay ang babaeng ‘yon?”Sa pamamagitan ng kanyang ina ay nakontak niya si Neil upang madaliin ang plano nila na patumbahin si Georgina. Alam niyang hindi siya nito kayang biguin dahil isa si Neil sa pinakamagaling na mamamatay-tao na kilala niya. “Dahil hindi mo ako sinusunod. Sinabi ko na sa ‘yong hindi basta-basta ang babaeng iyon at hindi mo siya kayang labanan pero hindi ka nakinig sa akin. Tingnan mo ang nangyari, nasaan ka ngayon? Nakakulong ka habang siya ay malayang minamahal ang lalaking gusto mo.”Lalong tumindi ang galit na nararamdaman ni Celeste at malakas na ipinukpok ang kamao sa mesa. “Ano’ng gusto mong gawin ko? Hayaan siyang lasunin ang utak ni Rhett at ng ka
“Tama na, Celeste. Kahit ano ang gawin mo ay alam na namin ang lahat.” Nilapitan ni Fredrick si Celeste na ngayon ay isinasakay na sa police mobile. Puno ng disappointment ang mukha ng lalaki habang nakatingin sa kapatid. “Ilang beses kitang inintindi. Pinagbigyan kita sa lahat ng hinaing mo pero ano? Ilang beses mo ring sinaktan ang taong wala namang kasalanan sa ‘yo!”Hindi pa rin tumigil sa pag-iyak si Celeste. “Pero, kuya. Nagawa ko lang naman iyon kasi mahal ko si Rhett.”“Kaya nagawa mong patayin ang asawa ko?” May galit sa boses na saad ni Rhett. Nilapitan niya si Celeste na akmang sasakay na ng sasakyan saka ito binulungan. “Kung akala mo ay ligtas ka na dahil nasa kulungan ka, diyan ka nagkakamali. Hinding-hindi kita mapapatawad dahil sa ginawa mo sa asawa ko.”Pagkaalis ng sasakyan ng pulisya ay nilapitan siya ni Fredrick. Walang pagsisisi sa mukha ng lalaki kahit pa makukulong ang kapatid nito. “Did you check your phone?” Nagtaka man sa tanong ni Fredrick ay kinuha ni Rhe
“Excuse me. Kailangan nang dalhin sa morgue ang katawan ng pasyente.”Nang marinig iyon ni Rhett ay halos maguho ang mundo niya at hindi siya makapagsalita. Nanatili ang blanko niyang tingin sa stretcher kung saan nakahiga ang katawan ng asawa. Ilang beses pa niyang ininspeksyon kung si Georgina nga ba ito pero hindi siya pinaglalaruan ng kanyang mata. Walang buhay na nakahiga si Georgina sa stretcher at ang natuyo nitong dugo sa ulo ang patunay na natamo ito ng malubhang sugat, na siyang ikinamatay nito.Mabigat ang naninikip niyang dibdib habang nakatitig sa mukha ng asawa. Payapa ang nakapikit nitong mukha pero hindi si Rhett dahil hindi niya ito kayang tignan. Naninibugho siya sa taong may gawa nito hanggang sa hindi niya namalayan na tumulo na pala ang kanyang luha. "Masaya ka na, Rhett? Hindi ba at sinabi ko sa 'yo na alagaan at bantayan mo siyang mabuti?" puno ng hinanakit at paninisi ang boses ni Fredrick. Nagtitimpi lang ito ng sarili na 'wag siyang saktan. "Ginawa ko ang l
Samantala, wala pa ring malay si Georgina habang nakahiga sa kama sa loob ng isang pipitsuging hotel. Wala siyang suot na pang-itaas pero natatabunan ng kumot ang katawan niya. Isa pa, ay may isang lalaki siyang katabi na tulad niya ay nakahubad rin ng pang-itaas pero gising ito at hinahaplos ang braso niya habang may isang taong malawak ang ngisi na kinukuhaan sila ng video at litrato. “Okay na ‘to. Sigurado akong sira na ang imahe ng babaeng ito kapag ilabas ko sa internet ang mga video na ‘to.” Malakas na tumawa ang babae na nagvi-video. “Sige na. Sa inyo na ‘yan. Wala akong pakialam kung ano’ng gawin niyo sa kanya pero malaya kayong tikman siya.” Pagkasabi niyon ay lumabas ang abae at hinayaan ang tatlong lalaki a pagnasaan si Georgina. “Sarap!” malakas na nagtawanan ang tatlo. Ang lalaking nakahiga sa kama ay kaagad na inalis ang kumot na nakatabon sa katawan ni Georgina saka hinaplos ang katawan nito. Habang ang dalawang lalaki na kanina pa nakatingin ay mabilis na naghubad at