Chapter Five

Limang araw ang matuling lumipas at dumating na nga ang araw na ‘magpapakasal’ kuno si Pia. Habang abala sa paghahanda ang mga tao sa mansyon, si Georgina naman ay nakahilata pa rin sa kama habang naglalaro sa kanyang cellphone. Pero hindi nakatiis ay lumabas siya ng kuwarto at tumambay sa veranda. Mula sa kinatatayuan niya ay kitang-kita niya ang mga tao na abala sa pabalik-balik habang may ginagawang kung ano-ano. Nang tumingin siya sa labas ng gate ay nakita niyang muli ang ilang sasakyang nakahilira na tila ba inihatid ang presidente ng Pilipinas.

Hindi nagkaroon ng kaunting interes si Georgina kaya napagpasyahan niyang bumalik sa loob. Akmang tatalikod siya at papasok nang mahagip ng kanyang mata ang ikalawang kotse na nakaparada sa labas ng gate na unti-unting bumaba ang bintana at lumitaw ang guwapong mukha ni Rhett. Nakasuot ito nang salamin kaya hindi niya alam kung sa kanya nakatingin pero nakita niya kung paano tumaas ang sulok ng labi nito.

Kaagad na nagbago ang ekspresyon ng mukha niya at bumakas ang pagkailang. Nang biglang inalis ng lalaki ang suot na salamin ay nagtama ang mata nila ng lalaki. Hindi niya alam kung namumukhaan siya nito dahil sa disguise niya noong una nilang pagkikita pero biglang kinabahan si Georgina dahil sa klase ng titig sa kanya ni Rhett. Dali-dali siyang pumasok sa loob at alam niyang wala siyang takas kung hindi siya aalis ng bahay kaya imbes na humilata ay lumabas siya ng kuwarto at pasekreto siyang tumakas mula sa kusina.

“Naghihintay po sa kotse si Mr. Castaneda. Puwede po bang pakitawag si Ms. Lucindo?”

Narinig ni Georgina ang isa sa mga tauhan ni Rhett na kausap ang madrasta. Dahil parehong babad na babad ang mga ito sa pag-uusap ay walang may nakapansin sa kanya. Kahit ang mga kasambahay nila ay wala rin sa kusina kaya malaya siyang nakalabas. Malawak ang ngiti niya habang nagtatatakbong umalis ng bahay habang walang tigil na inaasar sa isip si Pia at ang madrasta dahil sa katangahan ng mga ito, pati na rin si Rhett na ang buong akala niya ay maiisahan niya.

Dahil ang sumunod na nangyari ay siyang magpapabago nang tuluyan sa buhay niya. Bigla siyang nabangga sa isang matigas na bisig at kung hindi siya nito nahawakan sa braso ay napasubsob siya sa semento.

“At saan sa tingin mo ang punta mo, Georgina? Tatakas ka?”

Ang pamilyar at malamig na boses na may halong panunudyo ang sumalubong kay Georgina nang umangat siya ng tingin. Lihim siyang napamura. Nakilala siya nito kahit ibang-iba ang hitsura na nakita nito? Nakasuot ang lalaki ng itim na suit, simple pero malakas pa rin ang dating.

“Hindi ako si Georgina. May kailangan ba kayo sa kanya, sir? ” pagmamaangan niya. Nagkunwari siyang hindi ito kilala bagama’t alam niya sa sarili niya na kilala na siya nito.

“Huwag ka nang mag-deny. Hindi ikaw si Georgina? Kaya pala suot mo ang singsing na bigay ko,” nakaangat ang isang kilay at nang-aasar tanong nito.

Sa pagkakataong ito ay hindi na kayang magsinungaling ni Georgina. “Hindi mo ba talaga ako titigilan? Sinabi ko nang hindi ako magpapakasal sa ‘yo. Bakit nandito ka pa rin?”

“Hindi pa ba halata na hindi ako sang-ayon sa ‘yo na tanggihan mo ang alok kong kasal?”

Gustuhin man ni Georgina na mainis dito nang matagal ay hindi niya magawa dahil ang tono ng lalaki kapag nagsasalita ng tagalog ay nakakatawa. Marahil ay kakauwi lang nito ng Pilipinas at hindi pa gaanong sanay na magsalita ng sariling lengguwahe.

“May karapatan akong tumanggi dahil hindi naman kita kilala. Isa pa, iyon.” Itinuro niya ang garahe kung saan nakatayo ang kapatid niyang hilaw habang nakasuot ng puting gown na animoy bonggang-bonggang kasal ang pupuntahan. “Nakita mo ‘yon. Siya ang willing na willing magpakasal sa ‘yo. Bakit hindi siya ang piliin mo?”

“You are prettier than her,” mahinang sabi nito pero dinig na dinig ni Georgina. Nang tingnan niya ito ay sa kanya lang ito nakatingin at hindi man lang tinapunan ng tingin si Pia. Nakahawak pa rin ito sa braso niya kaya’t magkalapit ang katawan nila.

Nang marinig iyon ni Georgina ay bumilis ang tibok ng kanyang puso at hindi agad makapagsalita. Ilang segundo ang lumipas saka lang siya nakabawi at hinawakan ang kamay ng lalaki saka isa-isang inalis ang daliri nito sa pagkakahawak sa kanya.

“Mas maganda siya. Sa katunayan ay isa siyang modelo ng perfume mo. Kaya siya ang pakasalan mo,” giit pa niya. Unti-unti siyang humakbang paatras upang magkaroon ng agwat ang katawan nila dahil pakiramdam niya ay nasu-suffocate siya sa sobrang lapit ng katawan nila.

“No. Kung sino ang may suot ng singsing ay siya ang pakakasalan ko,” matigas ang boses na tugon nito.

“Ibabalik ko ang singsing mo at ibigay mo sa kanya. Nababagay sa nagpipilantik niyang daliri ang singsing mo.” Sinubukan niyang tanggalin ang singsing pero ni kaunti ay ayaw iyong gumalaw sa daliri niya. “Ano ba itong singsing mo at bakit hindi matanggal?”

Ngumisi nang nakakaloko ang lalaki saka ibinulsa ang dalawang palad sa suot nitong pantalon habang nakatingin sa kanya. “Huwag ka nang mag-abala dahil ang espesyal kong langis lang ang makakapagtanggal niyan. At kapag kasal na tayo saka lang iyon lalabas.”

Napahinto sa ginagawa si Georgina at naniningkit ang matang tumingin kay Rhett. Isang segundo ang lumipas bago niya nakuha kung ano ang ibig sabihin nito. “Bastos!”

Malakas na napahalakhak ang lalaki saka malaki ang hakbang na lumapit sa kanya at mabilis siyang pinangko na parang isang sako ng bigas. Dumaan ito sa backgate upang walang makakita sa kanila saka dumiretso sa nakaabang nitong kotse.

Samantala, sa loob ng mansyon ay nag-umpisa nang magtaka ang pamilya Lucindo nang isang oras na ang lumipas ay wala pa rin ang groom.

“Pasensya na, Mr. Lucindo. Kasama na po ni Mr. Castaneda si Ms. Lucindo. Kailangan na po naming umalis,” ang paliwanag ni Archer sa ama ni Georgina nang tumawag dito si Rhett.

“Ano? Ano’ng kasama? Eh, nandito pa si Pia?” hindi makapaniwalang tanong ni Mitz.

“Sino pong Pia? Georgina po ang pangalan ng pakakasalan ni Mr. Castaneda.”

Parang binagsakan ng langit ang mukha ni Pia at ng ina nito, habang si Mr. Lucindo ay hindi alam kung ano ang ire-react, nang marinig ang sinabi ni Archer. Hindi makapaniwala ang mag-ina na ang babaeng kinaiinisan nila ang siyang papakasalan ni Rhett. Hanggang sa makaalis ito ay tila tuod ang tatlo na hindi makakilos, lalo na si Pia na nag-resign pa sa trabaho nito para lang magampanan ang pagiging asawa ni Rhett.

“Ano na lang ang mangyayari sa akin, ma?”