Umaga na nang makauwi si Georgina dahil tumuloy siya sa kalapit na hotel upang iwasan ang mga taong humahabol sa kanya. Ang buong akala niya ay payapa na siya pag-uwi pero hindi pala dahil ang kanyang madrasta ang sumalubong sa kanya pagkapasok na pagkapasok pa lang niya sa gate ng mansyon nila.
“Napaka-ingrata! Pinahiya mo na naman ako sa kaibigan ko at hindi ka nakipag-date sa kanya?” Malakas na sampal ang kasunod niyon na nagpabiling sa mukha ni Georgina. “Ingrata? Date? Bakit kaya hindi ikaw ang makipag-date sa matandang ulupong na ‘yon?” Nakaangat ang isang kilay na sagot niya. Mapang-asar ang tono ng boses niya pero ang mata niya ay matalim na nakatingin dito. Hinaplos niya ang pisngi na nasampal nito upang tanggalin ang sakit habang pinipigilan ang sarili na huwag itong patulan. Baka hindi niya mapigilan at mabugbog niya ito nang husto na matagal na niyang gustong gawin. “Pasalamat ka at may lalaki pang gustong makipagkita sa ‘yo. Ano pa bang gusto mo at lahat na lang ng nirereto ko ay inaayawan mo?” Inirolyo ni Georgina ang mata. Hindi niya ito sinagot at umiwas saka ito tinalikuran pero agad siya nitong nahawakan sa braso upang pigilan. Dahil mabilis ang reflexes niya ay awtomatikong ipiniksi niya ang kamay nitong nakahawak sa braso niya at nawalan ito ng balanse bago napaupo sa driveway. “Georgina!” malakas na sigaw ng kanyang ama na ngayon niya napansin na nasa harapan na pala niya. “Humingi ka ng tawad sa iyong ina, ngayon din!” “Ina?” she scoffs. “Hindi ko siya ina. At hindi ako hihingi ng tawad.” Nilampasan niya ang ama na nagpupuyos sa galit dahil sa sinabi niya. “Georgina, bumalik ka rito. Pasalamat ka at tinutulungan ka ng iyong ina na makakahanap ng makakatuwang sa buhay pero itong ugali mo pa ang ipapakita mo?” Huminto sa paglalakad si Georgina at hindi makapaniwalang nilingon ang ama. “Pa, baka hindi mo alam kung anong klaseng lalaki ang nirereto niyang asawa mo?” Lumapit siya pabalik sa ama at pinakita rito ang larawa ng mga lalaking nireto sa kanya ng kanyang madrasta. “Kung mga ganitong klaseng lalaki ang mapapangasawa ko, pa. Papayag ka ba? I have no descrimination against them, pero karamihan sa kanila ay matatandang manyakis at halos kasing-edad niyo na.” Hindi na hinintay ni Georgina a makasagot ang ama at pumasok na sa loob. Sa kanyang matalas na pandinig ay narinig niya kung paano pinagsabihan ng kanyang ama ang kanyang madrasta, pero wala na siyang pakialam at dire-diretso siya sa kanyang kuwarto. Gusto niyang matulog pero nang dumungaw siya sa bintana ay nakuha ang atensyon niya ng komosyon na nanggagaling sa baba. Lumabas siya ng kuwarto at tumayo sa balkonahe saka tiningnan ang nangyayari sa baba. May ilang kalalakihan ang pumasok na may dala-dalang malalaking boxes na hindi niya alam kung ano ang laman at sa labas ng gate nila ay ilang kotse ang nakaparada. Dahil nasa tapat ng driveway ang balkonahe ay rinig na rinig niya kung ano ang pinag-uusapan ng mga bagong dating. “Mr. and Mrs. Lucindo, nandito po kami upang hingiin ang kamay ng inyong anak na si Ms. Lucindo. Nandito ba siya?” Kaagad na ngumisi si Georgina. Mukhang maimpluwensyang tao talaga ang nakasalamuha niya dahil mabilis siya nitong nahanap. Pero ang hindi niya akalain ay nang marinig ang sagot ng kanyang madrasta. “Si Pia? Magpapakasal? Kanino? Bakit hindi ko alam ‘to?” “Sumang-ayon na po ang anak niyo kaya kailangan lang ng boss namin ang approval niyo kapag pumunta sila sa munisipyo para magparehistro.” “Sino’ng boss niyo? Sino ang papakasalan ng anak ko?” ang tanong naman ng kanyang ama. Gustong humalakhak ni Georgina sa narinig. Bakit inisip kaagad ng kanyang madrasta na ang anak nito ang magpapakasal? Dahil ba maganda ito at isa itong modelo? Nakaisip siya ng ideya kung paano takasan ang pagpapakasal sa Rhett na ‘yon kaya hinayaan niya ang kanyang madrasta na isipin na ang anak nitong si Pia ang magpapakasal. Abot hanggang tainga ang ngiti niya habang nakikinig. Bumalik siya sa loob at hindi na nakinig. Patuloy na nakipag-usap ang bagong dating sa kanyang ama at madrasta. “Si Mr. Rhett Nillulf Castaneda. Nag-usap na sila kagabi sa engagement party.” “Si Rhett Nillulf Castañeda na may-ari ng Nillulf Scents?” Hindi makapaniwalang tanong ni Mr. Lucindo. “Sandali at tatawagan ko. Nasa trabaho pa siya.” “Hindi na po kailangan. Gusto lang iparating ng Boss ko na babalik siya sa mismong araw ng kasal, limang araw mula ngayon, upang kunin si Ms. Lucindo at sabay silang pupunta sa munisipyo. Nang makaalis ang mga kalalakihan ay hindi pa rin makapaniwala si Mrs. Mitz Lucindo, ang asawa ni Mr. Castaneda na madrasta ni Georgina. Kinagabihan, nang makauwi si Pia ay kaagad na kinastigo ni Mitz ang anak. “Bakit hindi mo sinabi na magpapakasal ka na, at sa isa pang Rhett Nillulf Castaneda?” “Anong magpapakasal, ma? Abala ako sa trabaho at marami akong photoshoot. Saan ako makakuha ng oras para makipag-date?” Pero bigla itong natigilan nang ma-realize ang pangalan ng lalaking binanggit ng kanyang ina. “Rhett Castañeda?” “Oo, siya nga. Ang isa sa pinakamayaman at pinakaguwapong lalaki sa Pilipinas!” Malawak na ngumiti si Pia. Isang beses pa lang niyang nakita ang lalaki nang pumirma siya ng kontrata sa kompanya nito bilang isang modelo ng perfume nito pero hindi niya nakadaupang palad. Mula noon ay nangarap na siya na makita itong muli dahil nagustuhan niya ito sa unang tingin. Hindi niya akalain na isang biyaya ang darating sa kanya at pakakasalan pa siya nito. “Hindi ako makapaniwala, ma. Matutupad na ang isa sa pinapangarap ko. Ang magiging asawa si Rhett!” Hindi niya mapigilang tumili saka niyakap ang ina, na tulad niya ay tuwang-tuwa rin sa swerteng natanggap niya. Ito ang tagpong naabutan ni Georgina nang bumaba siya ng hagdan. Buong araw siyang nagkulong sa kuwarto at lumabas lamang nang makaramdam ng gutom. “Hoy, babae. Hindi mo man lang ba iko-congratulate ang kapatid mo?” Hindi sana niya papansinin ang dalawa pero bigla siyang tinanong Pia. Nakataas ang kilay na tiningnan ito ni Georgina mula ulo hanggang paa. “Bakit? Nakahanap ka na naman ng bagong lalaking isisiping mo para magkaroon ng proyekto?” Namula ang mukha ni Pia sa galit pero kaagad din iyong nawala. “Yes. Dahil simula ngayon, magiging isa na akong Castañeda kapag naging asawa ko na si Rhett. Hindi mo siya kilala pero isa iyon sa mayaman at maimpluwensyang tao sa Pilipinas!” Mahinang napatawa si Georgina nang marinig ang sinabi nito. “Congratulations, then. Sana lang ay hindi madiskubre ng mapapangasawa mo ang sandamakmak mong eskandalo.” Hindi naapektuhan si Pia sa sinabi niya. “Huwag kang mag-alala dahil mahal na mahal ako ni Rhett kaya pakakasalan niya ako.” Hindi sumagot si Georgina at nilampasan ang mag-ina. Tingnan natin ang mangyayari sa araw ng pagpunta ng Rhett na ‘yon dito.Limang araw ang matuling lumipas at dumating na nga ang araw na ‘magpapakasal’ kuno si Pia. Habang abala sa paghahanda ang mga tao sa mansyon, si Georgina naman ay nakahilata pa rin sa kama habang naglalaro sa kanyang cellphone. Pero hindi nakatiis ay lumabas siya ng kuwarto at tumambay sa veranda. Mula sa kinatatayuan niya ay kitang-kita niya ang mga tao na abala sa pabalik-balik habang may ginagawang kung ano-ano. Nang tumingin siya sa labas ng gate ay nakita niyang muli ang ilang sasakyang nakahilira na tila ba inihatid ang presidente ng Pilipinas.Hindi nagkaroon ng kaunting interes si Georgina kaya napagpasyahan niyang bumalik sa loob. Akmang tatalikod siya at papasok nang mahagip ng kanyang mata ang ikalawang kotse na nakaparada sa labas ng gate na unti-unting bumaba ang bintana at lumitaw ang guwapong mukha ni Rhett. Nakasuot ito nang salamin kaya hindi niya alam kung sa kanya nakatingin pero nakita niya kung paano tumaas ang sulok ng labi nito. Kaagad na nagbago ang ekspresyo
Gustong katusan ni Georgina ang sarili dahil hindi na naman siya nakahuma habang akay-akay ni Rhett. Wala siyang ideya kung saan siya nito dadalhin at wala ring silbi ang kakulitan niya sa pagtatanong dahil buong biyahe ay tahimik ang lalaki at hindi pinansin ang pagmamaldita niya. Tatlumpong minuto ang nakalipas bago tuluyang huminto ang sasakyan sa harap ng isang magarang mansyon na may limang palapag. Sa sobrang lawak niyon ay hindi alam ni Georgina kung mansyon o palasyo ang nasa harapan niya. Bumaba siya ng kotse pagkahinto niyon at namamanghang pinagmasdan ang malapalasyong mansyon. “Dito ka nakatira?” nanlalaki pa rin ang matang tanong niya kay Rhett. Alam niyang mayaman ang lalaki pero hindi niya akalain na ganito kayaman. Kung tama nga ang hinala niya ay hindi lang perfume ang negosyo ng lalaki. Tinapunan siya nang hindi makapaniwalang tingin ni Rhett. “Kung hindi dito, saan?” nakahalukipkip na tanong nito habang nakataas ang isang kilay.Inirolyo ni Georgina ang mata. “Na
Nang marinig ni Georgina ang sinabi ng ‘asawa’ ay kaagad na naningkit ang kanyang mata. Inilagay niya ang magkabilang braso sa harap ng dibdib upang harangin ang papalapit na katawan nito. “Wala sa usapan natin ‘to,” matigas na anas ni Georgina habang patuloy sa pagharang ang dalawang braso sa dibdib upang hindi makalapit ang mukha ng lalaki. Malakas ito pero kaya niya itong labanan. Hindi man siya aktibo ngayon sa dating trabaho ay hindi naman niya hinahayaan na basta na lang mawawala ang natutunan.“Wala akong sinabing hindi puwede. Mag-asawa tayo at katungkulan mo ang pagbigyan ang pangangailangan ko,” Rhett teases. May nakakalokong ngiti sa mata nito habang ang mukha ay pilit na ibinaba sa kanya nang paunti-unti. Georgina was not scared. Nilabanan niya nang mas nakakalokong ngisi si Rhett saka iniyakap ang dalawang paa sa baywang ng lalaki, at mahigpit na niyakap ang braso sa leeg nito saka mabilis na inikot ang katawan nilang dalawa. Ngayon ay nakapaibabaw na siya rito. “Saa
Chapter:Mapaklang napangiti si Georgina. Ito ang iniiwasan niya sa lahat, ang magkaroon ng kaaway sa bahay ng ibang tao pero tila hindi siya gustong patahimikin at bigyan ng kapayapaan dahil unang araw pa lang ay may gusto na agad sumubok ng kanyang pasensya. Matapos ang hagikhik na narinig ni Georgina ay sinundan iyon ng nang-uuyam na boses mula sa kanyang likuran. “Sa tingin mo may karapatan kang tumira sa pamamahay namin? Eh, ano ngayon kung ikaw ang asawa ng kapatid ko? Hindi ka pa rin nararapat dahil isa ka lang basura na pinulot ng kapatid ko sa isang tabi. Ni hindi ko nga kilala kung saang pamilya ka nanggaling. Hindi ako makapaghintay na pulutin ka sa kangkungan kapag pinalayas ka rito.”Kinalma ni Georgina ang sarili. Nakahanda na sana siya na patulan ito, pero nang marinig na binanggit nito ang salitang kuya ay binura niya ang ideyang patulan ito. Kalmado ang mukha at nakahanda ang pekeng ngiti niya nang humarap siya rito. Basang-basa ang buo niyang katawan at dahil bukas
Dahil walang ibang damit na masuot ay walang nagawa si Georgina kundi ang lumabas ng bahay na nakasuot ng polo at boxer ni Rhett. Hanggang hita lang ang haba niyon kaya kitang-kita ang mahaba at mapuputi niyang legs. Wala rin siya suot na bra kaya nang lumabas siya ng kuwarto ni Rhett at bumaba sa salas ay pinagtitinginan siya ng mga kasambahay pero nakataas ang noong nilampasan at hindi pinansin ang mga ito. Napaikot na lang ang kanyang mata nang marinig ang bulungan ng mga ito. Naghihintay na sa kotse sa labas ng gate si Kraven, ang dati niyang kasamahan sa trabaho. Kung hitsura lang ang pag-uusapan ay dumugin din ito ng kababaihan pero iba ang karisma nito keysa sa asawa niya. Kung si Rhett ay yung tipong malamig at suplado, si Kraven naman ay happy-go-lucky. Wala itong ibang hilig kundi makipag-sex, mapababae man o lalaki. Kaya nang makita siya nitong sa kapiranggot na suot ay napasipol ito. “Damn, so hot!” nakangising tukso nito nang makapasok siya sa backseat. “Scram! Nasaan
“Team leader, paano nangyaring nawala ang mga files? Paano ang PPT(powerpoint presentation) na pinaghirapan natin?” Binalingan ni Georgina ang team leader na ka-close niya sa trabaho dahil ito ang tanging tumulong sa kanya habang nangangapa pa siya sa trabaho. Naisuklay niya ang daliri sa medyo basa pang buhok habang nakapameywang ang isang kamay. Kung titingnan si Georgina ng mga taong hindi nakakilala sa kanya ay iisipin ng mga ito na siya ang boss ng kumpanya dahil sa postura niya. Dahil sa matangkad siya, kahit ano’ng istilo ng damit ay naayon sa kanya. Hindi lang ‘yon. Lumulutang ang ganda niya sa ibang mga empleyado kaya marami ang naiinggit sa kanya, lalo na ang pamangkin ng team manager nila na kapareho niyang nasa probationary period. Umiling si Divine, ang team leader, saka walang buhay na napaupo sa upuan nito habang ang kanilang team manager ay patuloy pa rin sa matalas na pagtingin sa kanya. “Hindi ko na alam ang gagawin ko, Georgie. Kailangan na ang PPT ngayon dahil p
“The file is fixed, sir. Maari na po kayong pumunta sa conference room para sa meeting,” malawak ang ngiting nilingon ni Georgina si Rhett. Bahagya niyang itinagilid ang mukha upang ilayo sa mukha nitong nakayuko pa rin. Hindi niya ito sinagot tungkol sa sinabi nito bago muling ibinalik ang atensyon sa file na naayos niya. “I’ll talk to you when we get home,” banta nito na may kasamang mahinang tapik sa kanyang balikat. Nang maramdaman ni Georgina na umalis na ito ay saka lang siya nakahinga nang maluwag na tila nakawala sa isang masikip na hawla. Ni hindi niya binigyang pansin ang pagbabanta nito. Hindi siya natatakot.“Georgie, kilala mo si Mr. Castaneda?” nagtatakang tanong ni Divine at hinila at upuan sa katabing mesa bago umupo sa tabi niya. Huminto ang kamay ni Georgina na nakahawak sa mouse at alanganin ang ngiti na nilingon ang TL. “Kilala? Hindi ah!” matigas na tanggi niya. Magaling siyang magtago ng ekspresyon sa ibang tao, pero bakit pagdating kay Rhett ay nahihirapan s
Next:“May nakalimutan ka!” Napatingin si Georgina sa kamay na pumigil sa pagsara ng elevator at umangat ang isang kilay nang makita kung sino iyon, si Mariella. May bitbit iyong maliit na box at malakas na itinapon sa kanya. “Ang basura mo!” Mabilis ang naging kilos ni Georgina at kaagad na nasalo ang box at nang sinilip niya kung ano ang laman niyon ay ang mga naiwan niyang gamit. Oo, naiwan. Kasi ang file na ibinigay niya kay Divine ay mayroon palang corrupted at hindi niya na-check nang maayos kaya’t nasayang ang oras ni Rhett na pumunta sa kumpanya nila na walang nakuhang maayos na presentation. Madilim ang mukha nito kanina nang lumabas mula sa conference room at kahit siya ay napag-initan din nito. Ang siste, dahil sa pagkakamali niya ay sinibak siya sa trabaho ng kanilang team leader kaya ngayon ay jobless na siya at kailangan niyang maghanap ng ibang trabaho upang abalahin ang sarili. Ayaw niyang araw-araw na manatili sa mansyon ng asawa at makita ang kontrabida nitong ka
Ngunit ilang oras na ang nakalipas ay hindi pa rin bumabalik si Rhett. She distracted herself by reading reports on her phone, but that gave her a headache. Hindi siya makapag-concentrate dahil ang isip niya ay kina Rhett at Celeste. Ang pangako ni Rhett na hndi siya nito iiwan at babalik ito kaagad ay naglaho na parang bula. Bumalik siya sa pagkakahiga at pinilit ang sarili na matulog kahit pa ang kanyang mata ay namamasa na sa luha. Ilang beses siyang kumurap upang tanggalin ang luha sa mga mata at hindi siya nagtagumpay kaya naman bumangon siya at nagtungo sa banyo upang maghilamos. Nagpapasalamat si Georgina at hindi na siya gaanong nahihilo at marahil ay umepekto na rin ang gamot na ininom niya kaya naman medyo nawala na ang pamumula ng palad. Nagpapasalamat siya at hindi iyon nagkaroon ng blisters. Dahil hindi rin naman siya dinalaw ng antok ay nagpasya siyang lumabas ng ward at nagbaka-sakaling makikita si Rhett. Hindi niya alam kung saan ang kuwarto ni Celeste at ayaw niya
Sa huli, pinili ni Rhett na manatili sa kuwarto ni Georgina at hindi siya nito iniwan. Inutusan nito si Nathalia na ihatid si Celeste sa ward nito kaya’t silang dalawa na lamang ang natira sa kuwarto. Umupo sa tabi niya si Rhett at agad siyang tinanong na puno ng pag-aalala sa mga mata at baka may hindi siya nararamdamang maganda. “Georgie?”Umiling si Georgina. Gusto lang niyang subukin ang magiging reaksyon ni Celeste kung pipigilan niya si Rhett at hindi nga siya nagkamali dahil naapektuhan ito nang malaman na mas gugustuhin ni Rhett na manatili sa kanyang tabi. May hinala siyang nagpapanggap lang ang babae kung ano ang tunay nitong nararamdaman para kunin ang atensyon ni Rhett. Pero wala na siyang pakialam kung nagpapanggap lang si Celeste kapag pareho nilang kaharap si Rhett. Ang mas nanaig sa isipin niya ngayon ay kung may kinalaman nga si Celeste sa pag-trigger niya ng allergy. Kahit ang pagka-aksidente nito ay co-incidental din. Mukhang gusto siyang manipulahin ng babae upan
Nang magising si Georgina ay nasa loob na siya ng isang pribadong kuwarto sa ospital at may nakakabit na IV drip sa likod ng palad. Medyo madilim ang paligid at ang tanging liwanag sa loob ng kuwarto ay mula sa ilaw na nasa sulok na medyo malamlam. Nakasara rin ang makapal na kurtina kaya hindi niya batid kung gabi o umaga na. Hindi na siya nahihirapang huminga at maayos na ang pakiramdam bukod sa pangangati ng palad na hanggang ngayon ay namumula at namamaga pa rin. Hindi alam ni Georgina kung saan nagsimula ang allergy niya dahil wala naman siyang nahawakan. Nagkakaroon siya ng severe allergy reaction kapag nakakahawak siya sa mga silver na bagay. Ramdam niya ang pagkatuyo ng lalamunan kaya naman nagbalak siyang tumayo pero nanlalambot ang katawan niya at bigla siyang nahilo dahil sa biglang pagbangon. Ito ang unang beses na dinala siya sa ospital dahil sa allergy at hindi niya nagugustuhan dahil pakiramdam niya ay wala siyang silbi. Wala siyang ibang kasama sa kuwarto. She smiled
Napakaganda ng babaeng kaharap ni Georgina. Maputi rin ito marahil ay namalagi sa America ng matagal na panahon. Pero mas matangkad siya rito at hindi rin pakakabog ang kanyang ganda. Ang pagkakaibahan lang nila, ang kanyang ganda ay tibong agresibo, matapang at hindi kailangan ng proteksyon samantalang ang babaeng kaharap niya ay parang porselana na kailangan ingatan dahil babasagin. “Excuse me, sino po ang hanap ninyo?” muling tanong ng babae nang hindi siya nakasagot sa una nitong tanong. Hindi siya sumagot dahil wala siyang plano na sagutin ito pero dahil sa klase ng tanong nito, na tila wala siyang koneksyon sa nagmamay-ari ng bahay ay bahagya siyang nainsulto. Pero ayaw niyang makipagkompetensya sa babaeng nagugustuhan ng kanyang asawa. “Wala akong hinahanap. Dito ako nakatira,” simpleng sagot niya. Her nonchalant expression gave Celeste the expression that she is bullying her. Napakurap si Celeste na tila hindi makapaniwala. Tiningnan pa siya nito mula ulo hanggang paa at s
Kasunod ng guwapong lalaki ay ang mga unipormadong kalalakihan na mukhang bodyguards nito. Nang makita ni Georgina ang mga ito ay lalo niyang napatunayan na hindi basta-basta ang matandang kaharap niya. Kahit ang babaeng nakasagutan nila ay hindi makaimik sa mga bagong dating. Dali-dali itong sumakay ng sasakyan pero bago makaalis ay pinigilan ito ng guwapong lalaki at inabutan ng tseke. Marahil nang makita kung gaano kalaking halaga ang nakasulat sa tseke ay napalitan ng tuwa at pagsisisi sa mukha ng babae. Bumaba ito ng kotse, humingi ng tawad sa matanda at kay Georgina saka nagpasalamat sa binata na bagong dating saka lang umalis. “Lolo,” tawag ng lalaki sa matanda. Umangat ang kilay ni Georgina nang marinig ang tawag ng lalaki. So, apo pala ng matanda ang guwapong lalaki.hindi na niya pinansin ang mga ito at palihim na umalis pero hindi pa siya nakakalayo ay tinawag siya ng lalaki.“Miss, sandali.” Tumakbo ito papalapit sa kanya. “Salamat sa pagligtas kay lolo.” Nang ngumiti ito
“Heh, ako na lang ang naaawa para sa biktima mo, G,” biro ni Kraven na nakatayo sa gilid ni Georgina habang nakamasid sa mga bangkay na halos putol-putol ang katawan dahil sa gawa ni Georgina. Duguan ang damit niya pati na ang mukha. Ang espadang ginamit sa pagpaslang ng kalaban ay nakatutok pa rin sa pinakahuling lalaki na pinugutan niya ng ulo. Habol niya ang hininga habang nakatingin kay Kraven pero hindi niya ito sinagot. “Nailigtas na natin ang biktima, puwede na akong umalis, hindi ba?” Lumapit sa kanya si Rick at tumayo sa kabila niyang tabi. “There will be someone who will clean this place. Puwede ka ng umuwi, G,” Rick agreed. Bago makaalis si Georgina ay may idinagdag ito. “If the burden gets heavy, don’t hesitate to come to Isla Thalassina. Alam mong bahagi ka ng islang iyon, G.”Ngumiti si Georgina at nagpaalam na sa lahat. Nasa labas na at naghihintay sa kanya sina Vaia at Tony. mukhang nabalitaan na ng mga ito ang nangyari sa kanya at kay Rhett. “Where to, boss?”“My
Next:Hindi alam ni Georgina kung saan siya napadpad basta ang alam niya ay wala siyang tigil sa paglakad-takbo at kahit nananakit na ang paa niya hindi siya tumigil. Walang gaanong tao sa kinaroroonan niya at ang agwat ng mga bahay ay malalayo. Sa kabilang dako ng kalsada ay masukal na kagubatan. “Heh! Surpresa pala, huh?” mapait na bulong niya. Pasalampak siyang umupo sa tabi ng kalsada, tinanggal ang sapatos na suot at inilagay sa tagiliran saka tahimik na lumuha. Nasasaktan siya sa nakita. Nagseselos siya, aaminin niya pero hindi niya iyon pwedeng ipakita kay Nathalia o Rhett. Hindi niya puwedeng ipakita ang totoo niyang nararamdaman dahil kahinaan iyon. Sa walang taong kalsada ay dito siya magmumukmok at tahimik na iiyak. Kahit ang poste ng ilaw sa kalsada ay nakikisabay sa pagdamdam niya. Sabayan pa na unti-unting pumatak ang ulan. Muli siyang napatawa. May nagawa ba siyang kasalanan sa dati niyang buhay para parusahan siya ng ganito? Kahit lumalakas ang buhos ng ulan ay hind
Lumabas ng kuwarto si Rhett at tinanong ang nagdaang kasambahay kung saang kuwarto natulog si Georgina. Nang sinabi nitong sa fifth floor sa attic ay nagkasalubong ang kilay niya. “Ganoon kalayo?”Ang kuwarto niya sa fourth floor at ang kuwarto sa attic ay aabutin ng halos sampung minuto bago marating. Hindi niya alam na talagang dinamdam ng asawa ang sinabi niya. Agad siyang pumunta roon at nagpapasalamat siya dahil hindi iyon nakasara. Mahimbing na ang tulog ni Georgina nang makapasok siya kaya marahan ang hakbang niyang lumapit dito. Bumilis ang pintig ng kanyang puso nang makita ang maamo nitong mukha habang natutulog pero dahil bahagyang nakaawang ang labi nito ay tila naeengganyo siyang halikan iyon at ginawa nga niya. Bago pa man lumapit ang labi ni Rhett ay nagmulat na ito ng mata. Inunahan na niya ito bago pa siya magsalita pero hinayaan niyang magkalapit ang kanilang mukha. “Aalis ako ng ilang araw dahil may pupuntahan akong bussiness meeting sa Thailand. Kapag nakabalik
Nang makabalik sila resthouse na inuukupa ng grupo sa rancho ay nakatanggap ng international call si Jerome. Matapos nitong sagutin ang cellphone ay bumakas ang tuwa sa mukha nito bago ibinigay ang cellphone kay Rhett.“Georgie, mauna ka na sa kuwarto at may kakausapin lang ako.”Tumango si Georgina pero nang lingunin niya ang asawa ay nakita niya kung paano bumakas ang tuwa sa mukha nito. Hindi niya alam kung sino ang tumawag kay Rhett pero may hinala siya. Hindi nga siya nagkakamali dahil nang bumalik siya sa kuwarto na tinutuluyan niya kasunod si Nathalia ay sinabi nito kung sino ang kausap ni Rhett. “Kausap ni Tiyo ang kapatid ni Jerome. Balita ko ay uuwi na siya ng Pilipinas. Hmp! Alam naman na may asawa na ‘yung tao ay ipagsisiksikan pa ang sarili.”Mapaklang napatawa si Georgina. “Alright, then. Wala akong pakialam kung gaano pa sila katagal mag-usap. I am tired. Puwede ka nang bumalik sa kuwarto mo, Nat. Pagkatapos kong maligo ay matutulog na ako.”“Pero, Georgie–” Itinaas ni