“Boss?” ulit pa ni Rhett saka tiningnan ang papalapit na si Tony. Nakayuko si Tony habang abala sa cellphone kaya hindi niya akalain na kausap ni Georgina si Rhett. “Boss, wala ka man lang bang gagawin? Sa tuwing naiisip ko pa lang a ibang tao ang nakakuha ng painting na importanteng-importante sa atin ay umiinit na ang ulo ko. Boss, bakit ‘di ka sumasagot? Sabihin mo lang kung ano ang—”Biglang natigil ang pagsasalita ni Tony nang nag-angat ang ttingin nila ni Georgina at pinandilatan ito. Nang makita na si Rhett ang nasa likuran niya ay muli itong yumuko at nagkunwari na may kausap sa telepono. Dahil nakasuot ito ng bluetooth earpiece ay tila biglang naalis ang hinala ni Rhett na si Georgina ang kausap ni Tony. “Ah!” biglang humina ang boses nito nang mapadaan sa tabi nila. “Damn, boss. Nasa harapan ko bigla si Rhett at sigurado akong narinig niya ang sinabi ko.”“Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko. Ano ang ginagawa mo dito, Georgi?” Ang tanong ni Rhett ang nagpabalik sa diwa n
Matapos ayusan at makapagbihis ng pang-abay na damit ay saka lang na-realize ni Georgina kung ano ang trabahong pinagawa sa kanya ng kanyang asawa. Iyon ay maging abay ng pamangkin sa kasal nito. Ang buong akala niya, kaya sila pumunta sa hotel ay para maging isa siyang kahit tagalinis o front desk worker doon, pero nagkakamali siya. “Bakit hindi maipinta ang mukha mo, tiya?” Peke ang ngiting nilingon ni Georgina si Nathalia, ang pinsan ni Rhett na ikakasal, saka nagsalita. “Wala. Sandali lang at pupunta muna ako sa banyo,” paalam niya.Mahinang tumango si Nathalia bilang pagsang-ayon dahil inaayusan pa ito ng make-up artist. Nang makalabas si Georgina sa kuwarto kung saan sila inaayusan ay marahas siyang napabuga ng hangin. Nakatanggap siya ng text mula kay Rick ngayon-ngayon lang na tumawag daw rito ang asawa niya at pinapaimbestigahan siya. Hindi niya alam na magkakilala pala ang dalawa. At ganoon din ang gulat ni Rick nang malaman nitong siya pala ang asawa na tinutukoy ni Rhett
Hindi na nagsinungaling pa si Georgina at umamin sa nang-uusig na tingin ni Rhett. “Yes, is there a problem with it?” Nakaangat ang isang kilay na tanong niya. Naglakad siya at balak na umalis sa lugar na iyon pero agad na sumunod sa kanya si Rhett. “Alam mo ba na sinira mo ang kasal ng pamangkin ko at ipinahiya siya sa ibang tao?” Mababa ang boses na tanong nito at tumalim ang mata.Biglang huminto sa paglalakad si Georgina at hinarap dito. Marahil ay hindi inaasahan ni Rhett ang gagawin niyang paghinto kaya muntikan itong mapabangga sa kanya. Mabuti na lang at agad nitong nabalanse ang katawan. “Yes, alam ko. And to tell you the truth, this is not my goddamn business to interfere, pero bilang isang tiyuhin, maatim mo ba na maikasal sa isang manloloko ang pamangkin mo?” Naiiritang tanong niya. Rhett shrugged his shoulders. “Well, you did the right thing.” Umaliwalas ang mukha nito na para bang hindi siya nito tiningnan nang masama.“Yun naman pala, eh. So, anong problema?” Iritabl
Nanatili ang tingin ni Georgina kay Rhett habang ang kamay ay nakahawak sa baso ng alak na ibinigay ng estrangherong lalaki. Ngunit niya iyon nagawang inumin dahil biglang tumunog ang cellphone niya. Si Nathalia ang tumatawag. Nang makita nito ang tiyuhin ay agad itong umalis sa mesa nila at umakyat sa taas para puntahan si Rhett.“Tita, hindi nila ako papasukin!”Kumunot ang noo ni Georgina sa narinig. “Hindi papasukin? Bakit ano’ng nangyari?” “I need your help here, tita!”Napatampal sa noo si Georgina at ibinalik sa lalaki ang baso. “I’m sorry, I can’t drink this.” Tumayo siya bago pa ito makasagot at sinundan si Nathali sa second floor. Ang alam niya ay may mga bouncer sa hallway ng second floor at nagbabantay pero niya mawari kung bakit ayaw ng mga tong papasukin si Nathalia. Mabilis siyang nakarating sa itaas pero bago siya makaapak sa sahig ng second flor ay sinalubong siya ni Tony. “Boss, ikaw nga,” gulat na sabi nito. “Bakit hindi mo sinabing pupunta ka rito? Kung hindi pa
“Babae, sigurado kang lalabanan mo kami sa billiard?”“Sa liit mong ‘yan kaya mo kayang itulak ng cue ang mga bola?”Dahil sa magkasunod na komento ng dalawang lalaki ay nagtawan ang ibang kasamahan nito. Inirapan ni Georgina ang mga ito saka kinuha kay Nathalia ang cue stick at walang buhay na nagtanong. “Bakit mo naman kasi naisipang makipaglaro sa kanila kung hindi ka naman pala marunong?”Napakamot sa ulo si Nathalia saka kiyemeng tumingin sa isa sa mga lalaking naroon. Nang sundan ito ni Georgina ng tingin ay umangat ang isang kilay niya. Kaya pala. May nakursunadahan pala itong lalaki na sa tantiya niya ay kasing-edad lang nito pero talaga naman makapagpigil hininga ang kaguwapuhan. Georgina rolled her eyes when that man winked at him.Malawak ang premium VIP room at hindi lang billiard table ang naroon dahil meron ding majong table. Sa kasalukuyan ay doon malapit nakaupo si Rhett at kasama ang kaibigan nito. Nasulyapaan din ni Georgina ang lalaking kumausap sa kanya kanina sa
Limang segundo ang lumipas at walang sali-salitang tumayo si Georgina mula sa hita ni Rhett at tumakbo palabas ng private room habang pinagtitinginan ng mga naroroon. Mabilis siyang sinundan ni Nathalia.“Georgi, sandali. Saan ka pupunta?”“Let’s go home,” sagot niya na hindi ito nililingon. Dire-diretso siyang bumaba at kahit ang mga waiter at bouncers na binati siya ay hindi niya pinansin. The amount of courage she brought was depleted faster than girls changing clothes. Naabutan lamang siya ni Nathalia nang makalabas na siya ng G’s. Tumayo siya sa bouncer na nagbabantay sa labas habang ito ay tila alertong nakabantay sa kanya nang makita ang balisa niyang mukha.”May problema po ba, boss?” tanong nito.Umiling si Georgina. “Ipagtawag mo ako ng taxi,” mababa ang boses na utos niya. Hindi pa rin siya maka-get over sa halik na iginawad sa kanya ni Rhett. His lips taste so good and Georgina wanted to respond badly if not for the people inside the room staring at them. Ipinilig niya a
Natigilan si Georgina at hindi agad makasagot dahil sa sinabi ng kanyang ama. Humigpit ang hawak niya sa painting na dala at tinapunan ng tingin ang nakangising si Pia. “Walang katotohanan ‘yan, pa,” kaila niya. Maingat siyang humakbang papasok sa loob dahil sa nagkalat na bubog mula sa mga vase at kung ano pang babasagin na binasag ng kanyang ama. Madilim na madilim ang mukha nito habang nakatingin sa kanya. “Ano’ng hindi totoo, Georgina? Huwag ka nang magkaila dahil alam na ni papa ang katotohanan tungkol sa kalandian mo.”Umikot ang mata ni Georgina dahil sa narinig. Hindi na niya kailangan alamin kung paano nalaman ng kanyang ama dahil nasa harapan na niya ang kontrabidang nagsumbong na naman kung ano ang ginawa niya. “Hindi totoo? Ano ito kung ganu’n?” Halos mabasag ang mesa nang malakas nitong inilapag ang picture na hawak sa mesa. “Pinag-aral kita sa magandang paaralan para maghanap ng disenteng trabaho at hindi maging hostess sa bar.”Nang bumaba ang tingin ni Georgina doon
Nakagat ni Georgina ang labi sa pagkadismaya. Sa tuwing kakausapin niya ang ama tungkol sa kanyang ina ay ganito ang lagi nitong sinasabi o kaya ai iniiba nito ang usapan. Malakas ang kutob niya na may sikretong tinatago ang ama sa kanya!Kahit bata pa nang huli niyang makita ang ina ay hindi niya inisip na isa itong kabet dahil napakabait nito at wala sa awra nito na kaya nitong mang-agaw ng lalaking may pamilya na. “Sige, pa,” paalam niya, puno ng lungkot ang boses dahil sa muli ay bigo na naman siyang makakuha ng impormasyon tungkol sa kanyang ina. Iniwan niya ang painting na binigay ni Rhett sa kanyang ama at hinayaan iyon sa pangangalaga nito. Pagkatapos nu’n ay dire-diretso siyang lumabas ng bahay. Hindi siya nag-aalala na baka may gawing masama ang mag-ina sa painting ng kanyang ina dahil ramdam niya na may pagtingin pa ang kanyang ama sa kanyang ina. Habang naghihintay ng bus sa bus stop na malapit sa bahay nila ay isang itim na maybach ang huminto sa tapat niya. Napangang
Umangat ang isang kilay ni Georgina sa sinabi ng pulis. Imbes na makaramdam ng takot ay nanatiling kalmado ang mukha habang nakahilig ang ulo sa sandalan at diretso ang tingin kay Celeste. May maliit na ngisi sa kanyang labi. “Ano’ng sangkot sa ilegal na aktibidades?” malalim ang boses na tanong ni Rhett. Mukhang hindi ito masaya sa hindi magandang akusasyon ng mga pulis. Nagtaka naman ang mga pulis dahil sa naging reaksyon ng lalaki. Mukhang hindi ang mga ito makapaniwala na kilala siya ni Rhett. Madilim pa rin ang mukha ni Rhett habang kaharap ang pulis at imbes na sagutin ito ay muli niya itong tinanong. “Inuulit ko. Ano ang ilegal na aktibidades ang ang pinaparatang n’yo kay Georgina?”“Oo nga, mamang pulis. Ano ang ginawang masama ni Georgina? Bakit n’yo siya pinaparatangan? Sa pagkakakilala ko sa kanya ay napakabait niyang babae,’ biglang sabad ni Celeste na kumapit pa sa braso ni Rhett.Umangat ang isang kilay ng nakamasid na si Georgina. Kagabi lang ay inamin ni Rhett kung
Nang makaalis si Georgina ay agad itong sinundan ni Rhett at kahit gusto itong pigilan ni Celeste ay hindi nagpapigil ang lalaki. Ang tanging sabi nito ay nandito na si Fredrick para magbantay sa kanya. “Celest, ‘wag mo nang ipagsiksikan ang sarili mo kay Rhett, may asawa na ‘yung tao.” Hinawakan ni Fredrick si Celeste sa braso upang pigilan ito sa paghabol kay Rhett. Matigas na umiling si Celeste at naluluhang umangat ng tingin sa kanya. “Kuya, hindi naman sila totoong mag-asawa, eh. Alam ko na ang totoo. Hindi sila nagpakasal dahil nagmamahalan sila. Nagpakasal lang sila para tuparin ang kahilingan ng lolo ni Rhett.”Hindi niya binitiwan ang pagkakahawak sa braso ng kapatid at nagsalita sa malumanay pero istriktong boses. “Celest, kahit ano’ng rason pa ‘yan, hindi mo pa rin mababago ang katotohanan na kasal na si Rhett. Huwag nang matigas ang ulo. Sige na, bumalik ka na sa kuwarto mo at magpahinga.”Biglang pumalayaw ng iyak si Celeste na parang bata kaya naman walang nagawa si Fr
Ngunit ilang oras na ang nakalipas ay hindi pa rin bumabalik si Rhett. She distracted herself by reading reports on her phone, but that gave her a headache. Hindi siya makapag-concentrate dahil ang isip niya ay kina Rhett at Celeste. Ang pangako ni Rhett na hndi siya nito iiwan at babalik ito kaagad ay naglaho na parang bula. Bumalik siya sa pagkakahiga at pinilit ang sarili na matulog kahit pa ang kanyang mata ay namamasa na sa luha. Ilang beses siyang kumurap upang tanggalin ang luha sa mga mata at hindi siya nagtagumpay kaya naman bumangon siya at nagtungo sa banyo upang maghilamos. Nagpapasalamat si Georgina at hindi na siya gaanong nahihilo at marahil ay umepekto na rin ang gamot na ininom niya kaya naman medyo nawala na ang pamumula ng palad. Nagpapasalamat siya at hindi iyon nagkaroon ng blisters. Dahil hindi rin naman siya dinalaw ng antok ay nagpasya siyang lumabas ng ward at nagbaka-sakaling makikita si Rhett. Hindi niya alam kung saan ang kuwarto ni Celeste at ayaw niya
Sa huli, pinili ni Rhett na manatili sa kuwarto ni Georgina at hindi siya nito iniwan. Inutusan nito si Nathalia na ihatid si Celeste sa ward nito kaya’t silang dalawa na lamang ang natira sa kuwarto. Umupo sa tabi niya si Rhett at agad siyang tinanong na puno ng pag-aalala sa mga mata at baka may hindi siya nararamdamang maganda. “Georgie?”Umiling si Georgina. Gusto lang niyang subukin ang magiging reaksyon ni Celeste kung pipigilan niya si Rhett at hindi nga siya nagkamali dahil naapektuhan ito nang malaman na mas gugustuhin ni Rhett na manatili sa kanyang tabi. May hinala siyang nagpapanggap lang ang babae kung ano ang tunay nitong nararamdaman para kunin ang atensyon ni Rhett. Pero wala na siyang pakialam kung nagpapanggap lang si Celeste kapag pareho nilang kaharap si Rhett. Ang mas nanaig sa isipin niya ngayon ay kung may kinalaman nga si Celeste sa pag-trigger niya ng allergy. Kahit ang pagka-aksidente nito ay co-incidental din. Mukhang gusto siyang manipulahin ng babae upan
Nang magising si Georgina ay nasa loob na siya ng isang pribadong kuwarto sa ospital at may nakakabit na IV drip sa likod ng palad. Medyo madilim ang paligid at ang tanging liwanag sa loob ng kuwarto ay mula sa ilaw na nasa sulok na medyo malamlam. Nakasara rin ang makapal na kurtina kaya hindi niya batid kung gabi o umaga na. Hindi na siya nahihirapang huminga at maayos na ang pakiramdam bukod sa pangangati ng palad na hanggang ngayon ay namumula at namamaga pa rin. Hindi alam ni Georgina kung saan nagsimula ang allergy niya dahil wala naman siyang nahawakan. Nagkakaroon siya ng severe allergy reaction kapag nakakahawak siya sa mga silver na bagay. Ramdam niya ang pagkatuyo ng lalamunan kaya naman nagbalak siyang tumayo pero nanlalambot ang katawan niya at bigla siyang nahilo dahil sa biglang pagbangon. Ito ang unang beses na dinala siya sa ospital dahil sa allergy at hindi niya nagugustuhan dahil pakiramdam niya ay wala siyang silbi. Wala siyang ibang kasama sa kuwarto. She smiled
Napakaganda ng babaeng kaharap ni Georgina. Maputi rin ito marahil ay namalagi sa America ng matagal na panahon. Pero mas matangkad siya rito at hindi rin pakakabog ang kanyang ganda. Ang pagkakaibahan lang nila, ang kanyang ganda ay tibong agresibo, matapang at hindi kailangan ng proteksyon samantalang ang babaeng kaharap niya ay parang porselana na kailangan ingatan dahil babasagin. “Excuse me, sino po ang hanap ninyo?” muling tanong ng babae nang hindi siya nakasagot sa una nitong tanong. Hindi siya sumagot dahil wala siyang plano na sagutin ito pero dahil sa klase ng tanong nito, na tila wala siyang koneksyon sa nagmamay-ari ng bahay ay bahagya siyang nainsulto. Pero ayaw niyang makipagkompetensya sa babaeng nagugustuhan ng kanyang asawa. “Wala akong hinahanap. Dito ako nakatira,” simpleng sagot niya. Her nonchalant expression gave Celeste the expression that she is bullying her. Napakurap si Celeste na tila hindi makapaniwala. Tiningnan pa siya nito mula ulo hanggang paa at s
Kasunod ng guwapong lalaki ay ang mga unipormadong kalalakihan na mukhang bodyguards nito. Nang makita ni Georgina ang mga ito ay lalo niyang napatunayan na hindi basta-basta ang matandang kaharap niya. Kahit ang babaeng nakasagutan nila ay hindi makaimik sa mga bagong dating. Dali-dali itong sumakay ng sasakyan pero bago makaalis ay pinigilan ito ng guwapong lalaki at inabutan ng tseke. Marahil nang makita kung gaano kalaking halaga ang nakasulat sa tseke ay napalitan ng tuwa at pagsisisi sa mukha ng babae. Bumaba ito ng kotse, humingi ng tawad sa matanda at kay Georgina saka nagpasalamat sa binata na bagong dating saka lang umalis. “Lolo,” tawag ng lalaki sa matanda. Umangat ang kilay ni Georgina nang marinig ang tawag ng lalaki. So, apo pala ng matanda ang guwapong lalaki.hindi na niya pinansin ang mga ito at palihim na umalis pero hindi pa siya nakakalayo ay tinawag siya ng lalaki.“Miss, sandali.” Tumakbo ito papalapit sa kanya. “Salamat sa pagligtas kay lolo.” Nang ngumiti ito
“Heh, ako na lang ang naaawa para sa biktima mo, G,” biro ni Kraven na nakatayo sa gilid ni Georgina habang nakamasid sa mga bangkay na halos putol-putol ang katawan dahil sa gawa ni Georgina. Duguan ang damit niya pati na ang mukha. Ang espadang ginamit sa pagpaslang ng kalaban ay nakatutok pa rin sa pinakahuling lalaki na pinugutan niya ng ulo. Habol niya ang hininga habang nakatingin kay Kraven pero hindi niya ito sinagot. “Nailigtas na natin ang biktima, puwede na akong umalis, hindi ba?” Lumapit sa kanya si Rick at tumayo sa kabila niyang tabi. “There will be someone who will clean this place. Puwede ka ng umuwi, G,” Rick agreed. Bago makaalis si Georgina ay may idinagdag ito. “If the burden gets heavy, don’t hesitate to come to Isla Thalassina. Alam mong bahagi ka ng islang iyon, G.”Ngumiti si Georgina at nagpaalam na sa lahat. Nasa labas na at naghihintay sa kanya sina Vaia at Tony. mukhang nabalitaan na ng mga ito ang nangyari sa kanya at kay Rhett. “Where to, boss?”“My
Next:Hindi alam ni Georgina kung saan siya napadpad basta ang alam niya ay wala siyang tigil sa paglakad-takbo at kahit nananakit na ang paa niya hindi siya tumigil. Walang gaanong tao sa kinaroroonan niya at ang agwat ng mga bahay ay malalayo. Sa kabilang dako ng kalsada ay masukal na kagubatan. “Heh! Surpresa pala, huh?” mapait na bulong niya. Pasalampak siyang umupo sa tabi ng kalsada, tinanggal ang sapatos na suot at inilagay sa tagiliran saka tahimik na lumuha. Nasasaktan siya sa nakita. Nagseselos siya, aaminin niya pero hindi niya iyon pwedeng ipakita kay Nathalia o Rhett. Hindi niya puwedeng ipakita ang totoo niyang nararamdaman dahil kahinaan iyon. Sa walang taong kalsada ay dito siya magmumukmok at tahimik na iiyak. Kahit ang poste ng ilaw sa kalsada ay nakikisabay sa pagdamdam niya. Sabayan pa na unti-unting pumatak ang ulan. Muli siyang napatawa. May nagawa ba siyang kasalanan sa dati niyang buhay para parusahan siya ng ganito? Kahit lumalakas ang buhos ng ulan ay hind