Mag-log inShare
Chapter 64: Before the Wedding I
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Binili Ako ng CEO Chapter 65: Before the Wedding II
“Totoo ba ang balita?” agad na naibaba ni Lorelay ang dyaryong hawak niya nang marinig ang mga marites sa gilid niya. Kaka-apply lang niya nang trabaho ngunit pakiramdam niya ay hindi siya matatanggap agad. “Naghahanap daw ng mapangasawa iyong matandang nakatira mag-isa sa Upper.” Napailing si Lorelay. ‘Ano ba naman ito? Nakuha ko pa talagang makipag marites e wala pa nga akong nakukuhang kalahating milyon na pera.’ Kausap niya sa sarili niya. “Balita ko nga ay malaki ang halagang kapalit. Siguro tama nga iyong sinabi ni Jax na pangit at matanda na ang nakatira doon. Malaki ang kapalit e. Kalahating milyon daw,” sagot no’ng babaeng kausap no’ng isang ale. Parang lumaki bigla ang tenga ni Lorelay nang marinig ang sinabi no’ng mga ale sa tabi niya. Parang may light bulb bigla ang limtaw sa isipan niya ng usaping iyon. Naghahanap din kasi siya ng pera na kalahating milyon dahil kailangan ng operahan ang kapatid niya sa lalong madaling panahon. Wala sa sarili siyang umalis para punta
Binili Ako ng CEO Chapter 66: The Wedding
“We’ll wait you at home Ho,” kumunot ang noo ni Lorelay nang marinig niya ang groupo ng mga kalalakihan na nasa likuran ng resto kung saan sila magkikita ni Mr. Shein. Yumuko siya at sumandal sa dingding habang sapo ang dibdib. Kinakabahan siya para sa araw na ito dahil magkikita sila ni Mr. Shein at hindi siya ready. “Anong gagawin natin sa bahay niya?” tumingin si Lorelay sa groupo ng mga lalaki na nasa harapan niya at lahat ay nakatalikod sa kaniya. Pinapalibutan nito ang isang lalaki na hindi niya makita. “Of course magpapa catering tayo dahil this is the big day.” Napailing nalang si Lorelay nang makarinig ng sunod-sunod na mura sa mga ito. Napadesisyunan niyang umalis nalang dahil baka ay naghihintay na nga sa kaniya ang mapapangasawa niya. Nakasuot siya ng floral dress na hiniram pa niya kay Shiela. Sinabi na niya sa inay niya na magpapa schedule na sila sa operation ni Dave dahil may nakita na siyang pera at kailangan niyang magsinungaling kung saan ito galing. Walang katao
Binili Ako ng CEO Chapter 67: After the Wedding I
“You need to see her,” ani ni Lee. Nasa bahay sila ni Mr. Shein ngayon dahil ngayon ang pagdating ni Lorelay sa mansion. Huminga ng malalim si Mr. Shein. Gusto niya ngunit hindi niya alam kung paano. “Garden lang kami,” tumango siya kina Lee at Rich saka naghintay sa labas ng bahay. Nagpakawala ulit siya ng malalim na buntong hininga at maya-maya pa ay namataan na niya ang sasakyan niya na palapit sa kinaroroonan niya. Alam niyang nasa loob no’n ang asawa niya. Nagsimula na namang manginig ang binti niya sa kaisipang magkikita sila ni Lorelay ngayon. Kaya bago pa man makapasok ang sasakyan niya ay agad siyang pumasok sa loob ng bahay at tinawag niya si manang. “Pakihintay ang asawa ko manang. Sabihin mo na hihintayin ko siya sa garden.” Tahimik na tumango si manang at dumiritso si Mr. Shein sa kwarto niya at hindi sa garden. “Fvck! Why are you like this?” kausap ni Mr. Shein sa sarili niya. Fustrations evident to his voice. He wanted to shout and beat himself to death. Bakit hindi
Binili Ako ng CEO Chapter 68: After the Wedding II
Mr. Shein walked out back to his room when Lorelay approached her with formalities. ‘I hate it when she address me like I’m her fvcking business partner or what.’ Ang sabi ni Mr. Shein sa kaniyang isipan. Hindi siya lumabas hanggang mag gabi. Mamaya, uuwi na ang mga katulong sa iba niya pang properties, aalis na ang mga ito kaya maiiwan nalang sila mag-asawa. Mr. Shein prefer to live alone that’s why siya lang mag-isa sa mansion. The maids are his caretaker to some of his properties around the country. As of the moment, Mr. Shein is wondering what probably his wife doing right now. “It’s a stepping stone, Shein. Congratulations!” Bati ng mga kaibigan niya sa group chat nila. He didn’t bother to reply and just lit his cigarette around the corner trying to spend his night inside his room. MEANWHILE, nakikitingin si Richmoon sa cellphone ni Lee na kanina pa nakatingin dito. “Nag reply ba?” Richmoon asked. Lee shook his head to answer him no. TG let out a deep sigh and sip the wine in
Binili Ako ng CEO Chapter 69: Present
-Back to the present-Unang-una, nawala ang itay sa amin. Sunod ang inay at ngayon ay hindi namin alam kung sino ang may gawa sa kaniya nito. Ngunit may naiwang gamit na hindi amin sa pinangyarihan ng aksidente kaya hinala ng pulisya ay pinatay ang inay sa hindi pa nakikilalang suspek.“Ate, kumain ka na muna.” Napatingin ako kay Dave, ngumiti ako sa kaniya at niyakap siya. Kusa nalang tumulo ang luha sa mga mata ko. Hindi ako makapaniwala na wala na ang inay kasi parang kamakailan lang ay nakangiti pa ito sa amin.Kamakailan lang ay nakikipagtawanan pa siya sa amin. Kamakailan lang ay kasama pa namin siya. Gusto kong magwala. Dalawang araw nalang ang libing niya. Hindi na namin siya makikita, hindi na namin siya makakasama.“Wala akong gana e,” sabi ko sa kaniya. Makikita ang pag-aalala sa mukha niya. “Si kuya mo? Nakita mo ba?” pagkagising ko ay wala na si Mr. Shein sa tabi ko.“Umuwi muna siya ate. Kukuha muna siya ng damit niya at dadalhin niya sa bahay.” Tumango nalang ako at tum
Binili Ako ng CEO Chapter 70: Innocent
“So Lor, where’s your husband?” napatingin ako kay Edmund when he asked that. Kasalukuyan naming nilalabhan ang mga kurtina na ginamit sa burol ng inay. Napabuntong hininga ako kasi until now ay hindi ko alam kung nasaan siya at hindi ko pa nakikita si Mr. Shein. “Hindi ko alam kung nasaan siya ngayon. Ewan ko! Ang dami kong iniisip ngayon.” Wala sa sariling nasabi ko. Masiyadong pagod ang utak ko at hindi ko na alam kung anong uunahin. “ I hope you wouldn’t mind, hindi ba nagpanggap siyang Harold noon?” tumigil ako sandali sa ginagawa ko at napatingin kay Edmund. “What is it you trying to imply?” “I’m just curious kung anong paliwanag niya sa ‘yo. Ano bang sinabi niya why he pretended as your bodyguard before and not as your husband?” natahimik ako. Wala akong naisagot dahil walang sinabi sa akin si Mr. Shein bakit nga ba siya nagpanggap na ibang tao sa akin dati. Tumingin ako kay Edmund at nakitang seryoso siyang nakatingin sa akin. “Wala siyang sinabi?” kagat labing umiling ako.
Binili Ako ng CEO Chapter 71: Outsmart
It’s been 2 months, nasa bahay na kami ng kapatid ko sa bahay na tinitirhan namin ni Mr. Shein ngunit hindi ko pa rin siya makita. Sinubukan ko ng tawagan si Vicente ngunit gaya niya ay hindi rin niya alam dahil ipinagkatiwala sa kaniya ni Mr. Shein ang LBP ng ilang buwan.Panay ang punta ni Lee, TG at Richmoon dito para kamustashin ako at kahit sila ay hinahanap rin ang asawa ko. Nag-aalala na ako sa kalagayan niya. Pagkatapos kong malaman ang lahat kay Edmund at Richmoon tungkol sa nangyari sa amin ng itay 10 years ago, napagpasiyahan ko na hintayin ang asawa ko.Ayaw kong mag conclude agad ngunit heto at hindi namin siya mahagilap. Gabi-gabi nalang ako umiiyak sa kwarto namin, nakatingin sa bintana at hinihintay ang pag-uwi niya. Gabi-gabi ko nalang pinalangin na sana bumalik na siya.Na miss ko na ang tawa niya, na miss ko ang yakap niya, namiss ko ng pagmasdan ang blue niyang mga mata bago ako matulog. Pinagsisihan ko na hindi ko madalas maiparamdam at nasasabi sa kaniya na mahal
Binili Ako ng CEO Chapter 72: Confuse
Payapa ang araw ko after kong makausap si Mr. Shein. Alas tres na ng hapon at mag ta-tatlong oras na mula no’ng makausap siya kanina. Nagpaluto ako kay manang ng Maruya at nagpatimpla na rin ng juice. Pumasok si Lee at naabutan akong nakahiga sa sofa at kumakain.Kumunot ang noo niya at nagmamadaling lumapit sa akin. “From your looks now, seems like ayos ka na.” Komento niya. Umupo ako at inabutan siya ng Maruya. “Gusto mo?” kumuha siya ng isa at sinalinan ko rin siya ng juice.“Anong meron at parang maaliwalas na ang mukha mo?” tanong ni Lee. Ngumiti lang ako at nilipat ang channel ng palabas na gusto kong panoorin. “Are you now worried about Shein? I am here to-““No need Lee. Nagkita na kami sa mall.” Sabi ko at uminom ng juice.“And ayos lang sa ‘yo?”“Darating na iyon, mamaya lang.” Sabi ko at natatawang binigay sa kaniya ang isa pang maruya.“Hindi mo ba tatanungin kung saan siya nag stay?” tumigil ako sa pagnguta at humarap sa kaniya. Kumunot ang noo ko at sinamaan siya nang ti
Pinakabagong kabanata
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
