Chapter Seven

Nang oras ko na para pumunta sa stage. Suot ko ang manipis kong cardigan, kitang-kita ang buong katawan na suot lang ay maliit na lingerie. Rinig ko na ang sigawan ng mga tao sa labas kahit hindi pa ako umakyat, alam na nila ang hudyat na ako na ang lalabas. The DJ will play a song for me at iyon na ang sign para umakyat ako kaya nagsisigawan na ang mga tao.

"The star!" shouted by them.

Sa paghakbang ko sa hagdan, dahan-dahan kong hinubad ang takip kong cardigan kaya mas lalong umingay ang paligid. I touched my body mula sa balakang ko at naglakad papunta sa harap. Nagsimula silang magtapon ng pera. Wala akong ibang ginawa kundi sabayan ang tugtog ng musika at hinayaan ang mga pera na itinapon nila sa stage. Lumakad ako sa pole at sinimulan ko ang aking sayaw, I do pole dancing. Lahat ng ito ay nakayanan kong gawin para sa pera.

"Walang kupas, she's still hot." I heard one of the men say. Hinanap ko ang boses na iyon at nang makita ko, ngumiti ako sa kanya. I walked toward to them, sumayaw ako sa harap nila. I slowly removed my underwear at doon na rin pinatay ang ilaw. Pinagbabawalan dito ang kahit anong gadget kay rinig ko ang reklamo ng mga tao na hindi ako makita. When I removed my underwear, mayroong umabot sa akin ng bathrobe at kinuha ko iyon. Bumalik ako sa stage at ito na rin ang hudyat na bumik ang ilaw at iba na ang mga babaeng sumayaw.

Sa ganitong paraan, kapg pinapatay ang ilaw sa kalagitnaan ng aking performance. Oras na rin para puntahan ang customer. Kung dati ay hindi pinatay ang ilaw, dahil walang customer ang bumili ng gabi ko. Hindi tulad ngayon na kailangan kong puntahan ang customer sa isang kwarto sa taas ng club. Tanging bathrobe lang din ang suot ko papunta sa VIP room. I knocked twice, pero hindi bumukas kaya ako na ang kusang nagbukas ng pinto.

Pagkapasok ko pa lang bumungad na sa akin ang tahimik na paligid. Nasaan ang customer? Ito lang namang VIP room ang tinuro at bukas, bakit walang tao? O wala pa talaga? Pero bakit ako pinaalis agad ako sa stage? Ang dami kong tanong, nagtataka kung bakit wala pa rito ang customer.

"Hello?" I called. "Is anybody here?" I called again pero wala pa rin sumagot. Tumuloy ako sa loob. Malaki ang VIP room, katulad ito ng mga hotel rooms. May banyo at Television.

Bumuntonghininga ako at umupo sa kama, siguro aantayin ko na lang. Bumaling ako sa pintuan na sinarado ko kanina, umaasa na bubukas ito. Bawal din akong umalis ulit dahil iyon ang nasa rules namin, kahit wala pa ang customer kailangan naming antayin hanggang sa matapos ang shift ng trabaho namin. Kaya aantayin ko kung sino man siya hanggang mamaya.

Lumingon ako sa digital sound at pinatugtog na lang ang paborito kung kanta. Habang pinapakinggan ko ang kanta ng tahimik, napalingon ako sa pintuan nang bigla itong bumukas. Niliitan ko ang mata ko para makita kung sino, baka ito ang customer na kanina ko pa inaantay. Tiningnan ko ang taong pumasok mula sa paa, katawan at hanggang dumapo ang paningin ko sa mukha na siyang ikinagulat ko. Kaagad akong tumayo at napaawang ang labi. Anong ginagawa niya rito?

"I'm sorry for waiting for you long." His voice seems mad. Galit ba siya sa akin? Siya ba ang customer ko?

"Anong ginagawa mo rito?" tanong ko sa kanya. Napaatras ako nang dahan-dahan siyang naglakad papunta sa akin, I saw how he clenched his fist and his jaw tightened. Bakas na bakas na galit siya.

"Bakit ka umalis nang hindi nagsasabi sa akin?" he asked in a baritone voice. Umaatras pa rin ako nang umatras hanggang wala na akong maatrasan dahil ramdam ko na nakahawak ako sa pader. Palapit pa rin siya nang palapit. Kinakabahan ako.

"Kailangan kong pumasok sa trabaho." Nauutan kong sabi. Pumikit ako nang mariin nang sobrang lapit na niya sa akin, naamoy ko ang kanyang pabango.

"Did Pim tell you that you're not allowed to work here?" walang kurap na tanong niya. Sinabi naman pero hindi ako nakinig and beside hindi ko tinanggap ang offer niya.

"I did not accept your offer, Diego. Wala kang karapatang pagbawalan akong pumasok sa trabaho ko." His jaw tightened even more. Totoo naman ang sinabi ko, buhay ko ito at wala na siya roon kung anong gagawin ko.

Nagtaka akong tumingin siya sa kabuoan ko. "Anong kailangan mo? Bakit ba ikaw ang nandito? Umalis ka na dahil baka darating na ang customer ko." Gigil kong sabi sa kanya pero hindi pa rin siya umalis sa harap ko.

"Customer? Naghanap ka pa ng ibang customer kung nandito naman ako. Hindi ko alam kung bakit isang katulad mo ang hinahabol ko para pakasalan ako pero pinapangako ko sa iyo na kapag pumayag ka sa offer ko, hindi ka na magtratarabaho sa ganitong lugar at matutulongan mo na ang pamilya mo, Janella." Umismid ako sa mahabang sinabi niya.

Bakit ba hindi niya maintindihan na sa pagkakataon na ito ginusto ko ang trabaho ko para hindi tanggapin ang offer na pakasalanan siya. Ayaw ko pang matali sa kahit kanino. "Ano ba ang hindi mo maintindihan na kaya hindi ko tinaggap dahil ayaw ko at gusto ko ang trabaho ko." Humina ang boses ko sa huling sinabi ko. Kita ko ang pagngisi niya na tila ba hindi naniniwala sa sinabi ko.

Tinulak siya ng buong lakas ko at mabilis na pumunta sa pintuan para umalis ngunit napatigil ako nang magsalita siya. "Binili kita ngayong gabi."

"Ano?" tanong ko at bumaling ulit sa kanya.

"Binili kita ngayong gabi kaya hindi ka pwedeng umalis hangga't hindi pa tapos ang oras mo, hindi ba?" Tama ba ang narinig ko? Bakit hindi sinabi sa akin ni Miss Pim na si Diego ang customer ko ngayong gabi?

"Hindi ako nakikipaglokohan sa iyo, Diego. Huwag mong sayangin ang oras ko, umuwi ka na." Seryoso lang siyang nakatingin sa akin, umiigting pa rin ang panga.

Pinagmasdan ko siyang may kinuha sa bulsa niya at nakita ko ang resibo na katulad sa amin, nanlaki ang mga mata ko habang nakatin sa papel na hawak niya. Naglakad siya papunta sa akin kaya lumayo ako nang bahagya, inabot niya sa akin ang papel kaya dahan-dahan ko itong kinuha mula sa kamya niya habang nakatingin sa mga mata niya. I looked at the paper at mas lalo akong nanlumo nang makita ang pangalan ko at pangalan niya. Siya nga ang customer ko ngayong gabi.

"Ano na namang ginawa mo? Lahat na lang sinisira mo." Inis kong sabi sa kanya, nagulat pa ako nang lumapit siya sa likod. Sinara niya ang pintuan kaya mas lalo akong kinabahan.

Sanay naman akong may kasamang lalaki sa isang kwarto at hawakan ako, hindi ako kinakabahan pero bakit kay Diego iba ang nararamdaman ko. Natatakot ako na ewan.

Pinagmasdan ko siyang lumakad at umupo sa couch. Kumuha ito ng baso at nagsalin ng alak. Ano bang ginagawa ng lalaking ito sa buhay ko? Gusto niya bang gawin ko sa kanya ang ginagawa ko sa mga lalaki? Okay, fine. Kung iyon ang gusto niya, gagawin ko.

Bumuntonghininga ako at naglakad papunta sa harap niya, tiningnan niya ako habang umiinom ng alak. Kinakabahan ako sa gagawin ko sa kanya, hindi naman siguro siya naiiba sa mga lalaki na nakakasama ko? Tutal, binayaran niya ang gabi na makakasama ako.

Hindi pa rin nawala ang tingin niya sa akin, hinawakan ko naman ang bathrobe na sa suot ko at hinubad —- "What the hell?" Muntik na niyang maitapon ang alak na iniinom niya nang mabulunan iton at tumalikod sa akin. Bakit? "Put that back in your body, now!"

Dahil sa gulat, mabilis kong sinuot ang bathrobe ulit. Nagtataka akong tumingin sa kanya. "Ano bang problema mo?!" sigaw ko.

"Anong ginagawa mo? Why are you removing your bathrobe in your body?" What? Ayaw niya ba? Hindi ba't binili niya ako ngayong gabi at ngayon mag-re-react siya ng ganito? What the hell is his problem?

"Sinuot ko na ulit, pwede ka ng humarap. Ano ba kasing problema mo, binili mo ako ngayong gabi hindi ba?" Napaatras ako nang lumingon na siya sa akin na masama ang tingin. "Bakit ba kasi?" nauutal kong tanong.

"Hindi ibigsabihin na binili kita ngayong gabi ay gagalawin kita gaya ng ginagawa ng mga potanginang lalaki sa iyo!" Nanlaki ang mga mata ko at napaawang ang bibig sa sinabi niya.

"Ano ang ibig mong sabihin?" tanon ko sa kanya.

Bumuntonghininga siya at hinalamos ang mukha na para bang nagtitimpi sa akin. Wala akong ginagawang masama sa kanya, kung ayaw niya naman gawin bakit nagsasayang siya ng pera. Anong gagawin namin dito if we're not going to have a sex.

"I paid you tonight because I wanted to talk with you. I don't want to have sex with you just like what other guys did." Umiwas siya ng tingin sa akin pagkasabi niya ng mga salitang iyon. Napakagat labi ako at umiwas din ng tingin sa kanya.

This is the first time that someone said to me, na hindi ako gagalawin pero why all of the people. Why him? Anong meron sa iyo, Diego?

"Why?" I shuttered to ask.

"Because I want you to feel that someone respected you. Kung hindi mo tatanggapin ang offer ko na pakasalanan ako, just leave this fucking place and be a normal one. You deserve to enjoy things in life, not like this. Leave this place, Janella."