"Iyan siguro ang gagawin ko pagbalik natin ng Manila. Pero gusto ko samahan mo ako." sagot nito. Kaagad akong tumango. Curious din kasi akong makita ang hitsura ng tunay nitong Nanay. Kahit sa picture lang. Siguro tama ito. Maganda din dahil ang ganda ni Tita Carissa. "Ikaw pala ang kukunin naming
VERONICA POVMahirap magpaalam sa mga mahal mo sa buhay lalo na kung masyado kang nabitin sa bakasyon mo. Pero wala akong magagawa. Kahit gusto ko pa silang makasama kailangan kong magpaalam sa kanila. Kailangan na naming bumalik ng Manila dahil may mga bagay na dapat pagtuunan ng pansin pagdating d
"Kaya nga tayo nagmadali na umuwi diba dahil may pasok tayo ngayun. Sige na maligo ka na din. Nakakahiya kina Tita at Tito. Baka hinihintay nila tayo sa dining." nakangiti kong sagot. Narinig ko pa ang marahan nitong pagbuntong hininga bago tumango."Sige na nga. Pero mamayang gabi ha? Dito ka ulit
VERONICA POVKatulad ng sinabi ni Tita Carissa sa akin kanina, kaagad na dumating ang driver na susundo sa akin para ihatid ako sa hospital kung nasaan sila ngayun.Hanggang ngayun wala pa rin akong idea kung ano ba talaga ang nangyari. Pero sa tono ng pananalita ni Tita Carissa sa akin kanina hindi
VERONICA POVNandito ako sa maliit na chapel ng hospital. Hindi ko na alam kung ilang oras na akong nakaluhod dito. Kaagad akong niyaya papunta dito kanina ni Charlotte para kahit papaano magkaroon ako ng katahimikan. Gusto ko din ipagdasal at hilingin sa Diyos na sana iligtas Niya si Rafael sa kapa
Parang bigla akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Masaya na ako sa kaalamang ligtas na ang lalaking pinakamamahal ko. Salamat sa Diyos. Wala talagang imposible sa kanya. Ipinapangako ko na mas lalo ko pang mamahalin si Rafael. Hindi na ako papayag pa na muli itong mangyari sa kanya. Hindi na ako pap
VERONICA POVNandito ako ngayun sa tabi ng higaan ni Rafael. Hawak ang kanyang kamay habang nakatitig sa mukha nito. Kahit papaano nakakaramdam na ako ng kapanatagan ng aking kalooban. Iiwasan ko na dapat ang umiyak. Baka mamaya magising ito at matakot sa hitsura ko. Alam kong magang maga na ang aki
"Walang problema tungkol diyan. Pwede tayong magpahatid kahit anong oras mo gusto. Pero kailangan malagyan muna ng laman na pagkain ang sikmura mo. Hindi ka pwedeng magpagutom at baka magkasakit ka." sagot nito. Tumango ako at mabilis na bumaba ng kama.;Nagmamadali akong naglakad papunta ng banyo.